Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "inhibitory utleniania" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Badanie stabilności termooksydacyjnej smarów plastycznych. Część 3 – Kompleksowe smary litowe
    Determination of thermal-oxidation stability of lubricating greases. Part 3 – Lithium-complex greases
    Autorzy:
    Skibińska, A.
    Żółty, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1835104.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    smary
    inhibitory utleniania
    odporność na utlenianie
    greases
    antioxidants
    oxidation stability
    Opis:
    W artykule przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych odporności na utlenianie kompleksowych smarów litowych, wytworzonych na olejach bazowych, zaklasyfikowanych do trzech różnych grup według API, z zastosowaniem dodatków przeciwutleniających o różnej strukturze chemicznej. Badanie odporności na utlenianie prowadzono według klasycznej metody PN-C-04143, przeznaczonej do smarów plastycznych, oraz przy użyciu zmodyfikowanej metody PetroOXY.
    The article presents the results of laboratory tests of oxidation stability of lithium-complex greases, manufactured on base oils, classified into three different groups according to API, with the use of antioxidant additives with different chemical structure. The oxidation stability test was carried out according to the classic PN-C-04143 method, intended for lubricating greases, and using the modified PetroOXY method.
    Źródło:
    Nafta-Gaz; 2018, 74, 1; 61-66
    0867-8871
    Pojawia się w:
    Nafta-Gaz
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badanie stabilności termooksydacyjnej smarów plastycznych. Część 4: Smary bentonitowe
    Determination of thermal-oxidation stability of lubricating greases. Part 4: Bentonite greases
    Autorzy:
    Skibińska, M.
    Żółty, M.
    Krasodomski, W.
    Dybich, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1835151.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    smary
    inhibitory utleniania
    odporność na utlenianie
    greases
    antioxidants
    oxidation stability
    additives
    Opis:
    W artykule przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych odporności na utlenianie smarów bentonitowych, które zostały wytworzone na olejach bazowych zaklasyfikowanych do trzech różnych grup według API (tj. I, IV oraz V), z zastosowaniem dodatków przeciwutleniających o różnej strukturze chemicznej (dwa dodatki o charakterze fenolowym i po jednym aminowym, fenolowoaminowym, ditiofosforan cynku oraz karbaminian). Badanie odporności na utlenianie prowadzono według dwóch metod: klasycznej PN-C-04143, przeznaczonej do smarów plastycznych, oraz zmodyfikowanej metody PN-EN 16091 (tzw. metoda Petrooxy). W pierwszym etapie badań zestawiono próbki bazowych smarów plastycznych na bazie parafinowej, naftenowej i polialfaolefinowej. Próbki te przebadano pod kątem wyjściowej odporności na utlenianie obiema metodami. W przypadku oznaczenia prowadzonego metodą klasyczną najmniejszy spadek ciśnienia, a więc największą stabilność termooksydacyjną, wykazał smar bentonitowy na bazie parafinowej. Najmniej stabilny okazał się smar na bazie polialfaolefinowej. W przypadku oznaczenia prowadzonego zgodnie ze zmodyfikowaną metodą PN-EN 16091 stabilność smarów bentonitowych na bazie parafinowej i naftenowej była porównywalna, znacznie lepsza niż dla smaru na bazie polialfaolefinowej. W drugim etapie do bazowych smarów bentonitowych wprowadzano po 0,5% (m/m) wytypowanych inhibitorów utleniania. Również na tych próbkach smarów przeprowadzono ocenę stabilności termooksydacyjnej. Wyniki badań otrzymane z obu metod badawczych wskazują na to, że wprowadzenie dodatku do bazowego smaru plastycznego spowodowało poprawę stabilności – w największym stopniu smarów bentonitowych na bazie polialfaolefinowej, dla których to smarów najefektywniejszym dodatkiem był inhibitor aminowy. Najbardziej efektywnym dodatkiem przeciwutleniającym do smarów bentonitowych na bazie parafinowej, zarówno w przypadku oznaczenia stabilności metodą PN-C-04143, jak i zmodyfikowanej metody PN-EN 16091, okazał się ditiofosforan cynku, a najgorszym – karbaminian. Z kolei w przypadku smarów na bazie naftenowej wyniki uzyskane obiema metodami badawczymi są rozbieżne. Stabilność oksydacyjna oznaczona metodą PN-C-04143 była najlepsza dla smarów uszlachetnionych dodatkami fenolowymi, natomiast najgorsza – karbaminianem. W badaniu zmodyfikowaną metodą PN-EN 16091 najefektywniejszy był dodatek fenolowy (1) i aminowy, a najgorszy – karbaminian, dla którego oznaczono wartość stabilności oksydacyjnej na poziomie o połowę mniejszym niż w przypadku smaru bazowego. Dla ostatniej grupy smarów bentonitowych na bazie polialfaolefinowej oznaczono najmniejszy spadek ciśnienia w metodzie PN-C-04143 (a więc najlepsza odporność na utlenianie) dla smarów uszlachetnionych dodatkiem aminowym i ZnDTP. Stosując metodę Petrooxy, największą wartość odporności na utlenianie oznaczono dla smaru, który został uszlachetniony dodatkiem aminowym.
    The article presents the results of laboratory tests of the oxidation stability of bentonite greases, manufactured on base oils belonging to three different groups according to API classification (i.e I, IV and V) with the use of antioxidant additives characterized by a different chemical structure (two phenolic additives and one amino, phenol-amino, zinc dithiophosphate and carbamate). The oxidation stability was carried out in accordance with two methods: classic PN-C-04143, dedicated to lubricating greases, and the modified PN-EN 16091 method (so-called Petroxy method). In the first stage of the research, samples of base lubricating greases obtained from paraffinic, naphthenic and poly-alpha-olefinic base oils were manufactured. These samples were tested for initial oxidation stability by both methods. In the case of the classical method, the lowest pressure drop, and thus the greatest thermooxidative stability, showed the paraffin oil based bentonite grease. The least stable was the polyalphaolefin based grease. In the case of the determination carried out in accordance with the modified method PN-EN 16091, the stability of bentonite-based lubricants based on paraffinic and naphthenic oils was comparable and much better than for the polyolefin-based lubricant. In the second stage, 0.5% (m/m) of selected oxidation inhibitors were introduced into the base bentonite lubricants. The thermooxidation stability assessment was also carried out for these greases samples. Test results obtained from both research methods indicate that the introduction of the additive to the base grease of the lubricant resulted in improved stability, most of all bentonite greases based on polyalphaolefin oil, for which the most effective additive was an amine inhibitor. Among the bentoniotic greases based on paraffin oil, the most effective antioxidant additive, in the case of both oxidation stability determination PN-C-04143 and the modified PN-EN 16091 method, was zinc dithiophosphate, and the worst – carbamate. In the case of naphthenic based greases, the results obtained with both test methods are divergent. Oxidation stability determined by the PN-C-04143 method was the best for lubricants refined with phenolic additives, while the worst - carbamate. For the modified PN-EN 16091 method, the most effective was the phenolic (1) and amine additives, and the worst - carbamate, for which the oxidation stability value was determined at half the level of the base grease. For the last group of bentonite based greases based on polyalphaolefin, the smallest pressure drop in the PN-C-04143 method (thus the best resistance to oxidation) was determined for greases with amine and ZnDTP additives. For the Petrooxy method the highest value of oxidation stability was determined for a grease with an amine additive.
    Źródło:
    Nafta-Gaz; 2018, 74, 12; 951-957
    0867-8871
    Pojawia się w:
    Nafta-Gaz
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza procesów zachodzących podczas utleniania estrów metylowych wyższych kwasów tłuszczowych (FAME) oraz oleju napędowego B10 na podstawie danych literaturowych
    Analysis of processes occurring during the oxidation of methyl esters of higher fatty acids (FAME) and B10 diesel oil based on literature data
    Autorzy:
    Stanik, Winicjusz
    Łaczek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1834068.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    stabilność oksydacyjna
    biopaliwa
    estry metylowe wyższych kwasów tłuszczowych (FAME)
    inhibitory utleniania
    oxidative stability
    biofuels
    higher fatty acid methyl esters (FAME)
    oxidation inhibitor
    Opis:
    The article presents information and literature data that were the basis for the analysis of processes and mechanisms of the reaction of oxidation of fatty acid methyl esters (FAME) and B10 diesel oil during long-term storage. Methyl esters of higher fatty acids (FAME) are a mixture of monounsaturated and polyunsaturated FAME molecules. Based on the obtained data, it was shown that polyunsaturated molecules are more susceptible to oxidation, and methylene groups (–CH2–), adjacent to unsaturated carbon atoms in the chain fatty acids are the site of attack and the beginning of the oxidation process. The collected information confirmed that the more unsaturated bonds in the fatty acid chain, the more FAME is prone to oxygen attack and oxidative instability. In addition to the factors resulting from the structure of the higher fatty acid esters molecule FAME and B10 fuel, trace amounts of metal ions play an important role in the oxidation process. It has been confirmed that the presence of metal ions accelerates the oxidation process. The article presents and describes the diagram of the mechanisms of oxidation of polyunsaturated fatty acid esters (FAME) and the second integrated oxidation process of higher fatty acid esters (FAME) with competitive alternative oxidation reactions. B10 diesel oxidation resistance is highly dependent on the oxidation resistance of fatty acid esters (FAME). The oxidative stability of B10 diesel fuel and its propensity to form complex oxidation products is also affected by the quality of diesel fuel itself and the reactivity of the groups that affect the formation of complex oxidation products. Based on the literature data, it was found that the most reactive groups responsible for the formation of fuel insoluble sediments include: hydrocarbons with unsaturated bonds, organic nitrogen and sulfur compounds and organic oxygen-containing compounds. In both discussed cases, i.e. fatty acid esters (FAME) and B10 fuels, in addition to the factors discussed above, the oxidation process is also affected by storage conditions, in particular the concentration of oxidation inhibitors, storage temperature and light exposure and oxygen availability. The final part of the article discusses the effect of oxidation inhibitors on the aging of diesel containing (FAME) during storage.
    Źródło:
    Nafta-Gaz; 2020, 76, 10; 743-749
    0867-8871
    Pojawia się w:
    Nafta-Gaz
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badanie oleju napędowego zawierającego 10% (V/V) FAME i pakiet cetanowy w zakresie stabilności termooksydacyjnej
    Testing of diesel oil containing 10% (V/V ) FAME and cetane package in terms of thermo-oxidative stability
    Autorzy:
    Stanik, Winicjusz
    Łaczek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1834045.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    stabilność termooksydacyjna
    pakiet dodatków uszlachetniających
    estry metylowe wyższych kwasów tłuszczowych
    FAME
    inhibitory utleniania
    podatność na utlenianie
    thermo-oxidative stability
    package of improvers
    methyl esters of higher fatty acids
    oxidation inhibitor
    susceptibility to oxidation
    Opis:
    Based on the results of tests and studies, the article presents the effect of the new Energocet® cetane-detergent additive on the oxidation stability and susceptibility to oxidation of B10 refined diesel oils according to the Rancimat PN-EN 15751: 2010 and PetroOXY PN 16091: 2011 method. Before starting the work, a literature review was carried out in terms of understanding this topic. Moving on to the research, the goals to be achieved were to compose a modern cetane-detergent package called Energocet® and show the effect of this cetane additive on the thermo-oxidative stability of the B10 type oils based on the results of the research on the peroxygen number and stability of the composed fuels. The research was carried out on the basis of raw materials, products and components available on the Polish fuel and biofuel market. In order to check the effectiveness and impact of the new Energocet® additive package on the quality of the composed fuels, one typical base diesel oil and two FAME components from different manufacturers were used in the research. In the research, for the preparation of the B10 base research fuels, one base A diesel oil and 2 types of methyl esters of rapeseed oil fatty acids (RME) marked as B and C were used. The work was of technological and analytical nature. Based on the results obtained from the tests of the Energocet® cetane detergent additive in diesel oils containing FAME in the amount of 10% (V/V) (B10), their thermo-oxidative stability was determined after three and six weeks of storage under test conditions. Additionally, the optimal dosing level of the Energocet® cetane-detergent package in the amount of 1500 mg/kg in B10 diesel oils with RME-B and RME-C was determined. The tendency of the improved tested fuels to generate free radicals during the six-week storage of samples at the temperature of 43°C, determined as peroxide number, was also presented. The obtained results confirmed that the Energocet® cetane detergent additive has a positive effect on the quality parameters of B10 fuels, including thermo-oxidative stability.
    Źródło:
    Nafta-Gaz; 2020, 76, 12; 977--986
    0867-8871
    Pojawia się w:
    Nafta-Gaz
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mikrozanieczyszczenia w środowisku – występowanie, interakcje, usuwanie
    Micropollutants in the Environment: Occurrence, Interactions and Elimination
    Autorzy:
    Miksch, K.
    Felis, E.
    Kalka, J.
    Sochacki, A.
    Drzymała, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2069900.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    mikrozanieczyszczenia
    farmaceutyki
    ekotoksyczność
    inhibitory korozji
    benzotriazol
    diklofenak
    fotoliza
    karbamazepina
    mekoprop
    oczyszczalnie hydrofitowe
    osad czynny
    ozonoliza
    koagulacja
    sorpcja
    sulfametoksazol
    transformacja
    zaawansowane procesy utleniania
    micropollutants
    pharmaceutuicals
    corrosion inhibitors
    advanced oxidation processes
    activated sludge
    benzotriazole
    carbamazepine
    constructed wetlands
    diclofenac
    ecotoxicity
    mecoprop
    ozonolysis
    photolysis
    sorption
    sulfamethoxazole
    transformation
    Opis:
    W artykule przedstawiono szeroki zakres zagadnień dotyczących mikrozanieczyszczeń w środowisku naturalnym i antropogenicznym. Do omówionych zagadnień należą: źródła i występowanie mikrozanieczyszczeń w środowisku (w wodzie, glebie i powietrzu), ich los w środowisku, ekotoksyczność, sposoby ograniczania powstawania mikrozanieczyszczeń, szlaki przemian i produkty transformacji w środowisku, problematyka oczyszczania ścieków zawierających mikrozanieczyszczenia, prace badawcze dotyczące omawianej problematyki i przegląd wybranych rozwiązań w skali technicznej. Usuwanie mikrozanieczyszczeń stanowi aktualnie wiodący problem inżynierii środowiska. Wiedza o występowaniu tych zanieczyszczeń w środowisku jest już dość bogata, rozpoznano też częściowo jakie są ich losy w obiektach gospodarki wodnej i odpadami, także znaczny postęp nastąpił w zakresie znajomości efektywności technologii możliwych do zastosowania dla ich eliminacji ze środowiska. Rozwój technologii oczyszczania ścieków, a w mniejszym stopniu gospodarki odpadami, doprowadził już do usunięcia lub zmniejszenia zagrożenia spowodowanego znacznymi ilościami zanieczyszczeń, jednak aktualnie najbardziej palącym zagadnieniem jest występowanie mikrozanieczyszczeń, których działanie na środowisko przyrodnicze i człowieka nie można jeszcze oszacować. Ze względu na fakt, że występujące w środowisku mikrozanieczyszczenia antropogeniczne są bardzo zróżnicowane pod względem struktury chemicznej, a co się z tym wiąże – charakteryzują się innymi właściwościami fizyko-chemicznymi i w inny sposób działają na organizmy żywe obecne w środowisku, nie można wyróżnić jednego szlaku transformacji tych zanieczyszczeń. Mikrozanieczyszczenia antropogeniczne najczęściej nie są całkowicie rozkładane biologicznie, a ich transformacja związana jest ze zjawiskiem kometabolizmu oraz współdziałaniu określonych konsorcjów mikroorganizmów. Poszukiwaniu nowych, bardziej skutecznych, metod usuwania mikrozanieczyszczeń z środowiska powinna zawsze towarzyszyć ewaluacja toksyczności powstałych produktów. Produkty transformacji niektórych zanieczyszczeń były bardziej toksyczne w stosunku do organizmów wskaźnikowych niż substancje macierzyste. Głównym źródłem mikrozanieczyszczeń przedostających się do środowiska wodnego w krajach rozwiniętych (w przypadku terenów skanalizowanych) są komunalne oczyszczalnie ścieków. Z tego względu w artykule szczegółowo omówiono problematykę usuwania mikrozanieczyszczeń ze ścieków komunalnych w układach oczyszczania i doczyszczania ścieków. W artykule przedstawiono wyniki dotyczące usuwania wybranych mikrozanieczyszczeń (benzotriazol, mekoprop, diklofenak, sulfametoksazol i karbamazpina) w 11 rodzajach układów oczyszczania ścieków opartych zarówno na procesach biologicznych (oczyszczalnie hydrofitowe, stawy stabilizacyjne i układy z osadem czynnym), jak i fizyko-chemicznych (koagulacja, sorpcja na węglu aktywnym, zaawansowane procesy utleniania, fotoliza i ozonoliza) oraz różniących się zapotrzebowaniem powierzchni (co wynika z jednostkowej szybkości procesu) i konsumpcją energii (te dwa czynniki uznano za podstawę podziału na procesy intensywne i ekstensywne). Przedstawione w artykule zagadnienia stanowią podstawę do kreowania projektów badawczych, pozwalających przybliżyć moment w którym oczyszczalnie ścieków posiadać będą (czwarty) stopień, który zapewni likwidację zagrożeń wynikających z obecności w oczyszczonych ściekach substancji priorytetowych nawet w bardzo niskim stężeniu (co powodować może odległe w czasie skutki).
    The article presents a broad range of issues concerning micropollutants in the natural and anthropogenic environment. The issues discussed are: the source and occurrence of micropollutants in the environment (water, soil and air), their environmental fate, ecotoxicity, measures to reduce the produced amount of micropollutants, transformation pathways and transformation products in the environment, treatment of wastewater containg micropollutants, research projects dedicated to the discussed issues and a review of selected solutions on an industrial scale. Removal of micropollutants is currently a pressing problem of environmental engineering. Knowledge of the presence of these pollutants in the environment is already quite advanced, with partial understandingof their fate in waste and wastewater treatment processes. Also, significant progress has been made in the understanding of the applicability of various treatment methods and their effectiveness in the removal of micropollutants from waste streams. Development of wastewater treatment technology, and to a lesser extent, waste management, has already led to elimination or reduction of the risk posed by the significant amounts of pollution, but currently the most pressing issue is the presence of micropollutants whose effect on natural environment and humanrequires further studies. There is no single transformation pathway of micropollutants, due to the fact that they are diverse in terms of chemical structure, subsequently have various physico-chemical properties, and affect the organisms present in the environment in various manner. Anthropogenic micropollutants usually are not completely degraded biologically, and their transformation is associated with the phenomenon of co-metabolism and cooperation of certain consortia of microorganisms. The search for new, more effective, methods for removing micropollutants from the environment should always be accompanied by evaluation of the toxicity of the resulting products. Transformation products of certain micropollutants were more toxic to indicator organisms than the parent compounds. The main source of micropollutants entering the water environment in developed countries (in the case of sewered areas) are municipal wastewater treatment plants. For this reason, the article discussed in detail the issue of the removal of micropollutants from municipal wastewaterin the secondary and tertiary (post-treatment)treatment steps. The article presents the results for the abatement of selected micropollutants (benzotriazole, mecoprop, diclofenac, sulfamethoxazole and karbamazpina) in 11 types of wastewater treatment based on both biological processes (constructed wetlands, stabilization ponds and activated sludge systems) and physicochemical methods (coagulation, sorption on activated carbon, advanced oxidation, photolysis and ozonolysis), and the area requirements (due to the process rate) and the energy consumption (the two factors are the basis for the distinction between the intensive and extensive technologies). The issues presented in the article the basis for new research projects, allowing accelerating the moment in which the waste water treatment plants, will have a quaternary treatment step, which will significantly reduce of the risks of the presence of priority substances in the treated wastewatereven at very low concentrations (which may cause long-time effects).
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2016, Tom 18, cz. 3; 1--84
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies