Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "inhibition" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zastosowanie metod PCR i FISH w szybkiej diagnostyce bakteryjnych zakażeń krwi
Use of PCR and FISH methods for rapid identifi cation of bacterial bloodstream infections
Autorzy:
Gosiewski, Tomasz
Pietrzyk, Agata
Brzychczy-Włoch, Monika
Heczko, Piotr B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038423.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
diagnostyka sepsy
hodowla krwi
pcr
inhibicja pcr
fish
diagnostics of sepsis
blood culture
pcr inhibition
Opis:
INTRODUCTION The aim of this study was to evaluate the possibility of applying PCR and FISH methods in rapid diagnostics of bacterial bloodstream infections. MATERIAL AND METHODS 56 samples: 28 venous blood samples and 28 samples of culture media from BACTEC machine after incubation cycle were tested. All blood samples originated from patients with clinical symptoms of sepsis who were diagnosed in the Laboratory of Microbiological Diagnostics at the Chair of Microbiology Medical College Jagiellonian University in Krakow. The blood samples were tested to presence of bacteria in parallel, using PCR, FISH and culture monitored BACTEC system. Additionally, each bottle with medium was analyzed by FISH method. DNA was extracted with QIAamp DNA Blood Mini (Qiagen). To remove PCR inhibitors the step of samples purifi cation with ammonium chloride was added. For PCR reaction a pair of 16SrRNA(+) and 16SrRNA(-) starters which enables detection of all bacteria species was applied. In FISH method a probe specifi c to all bacteria species EUB338 and probes specifi c to Enterobacteriaceae (ENT183) and Staphylococcus genus (STA) were used. RESULTS Percentage of positive venous blood samples for PCR, FISH and BACTEC was: 71.4%, 28.6% and 10.7%, respectively. The diff erences between results obtained by PCR and FISH methods and by PCR and BACTEC were statistically signifi cant. In case of culture media samples analysis a percentage of positive results for FISH was 58.3%, while for culture method 33.3%. This diff erence was not statistically signifi cant. The time needed to receive a results of samples examination using PCR and FISH methods was about 4–5 hours. DNA amplifi cation was obtainable only for these blood samples which were in addition initially purifi ed, and special cellular sediment washing procedure was used. For unpurifi ed samples inhibition eff ect was noted. Conclusions Results obtained by us indicated that PCR and FISH methods: allow to detect bacteria in whole blood samples, are much more sensitive than culture method, shorten waiting time for results to few hours and that the use of additional procedure of blood samples purifi cation is needed to receive a positive result of amplification.
WSTĘP Celem pracy była ocena możliwości zastosowania metod PCR i FISH w szybkiej diagnostyce bakteryjnych zakażeń krwi. MATERIAŁ I METODY Analizie poddano 56 próbek: 28 próbek krwi żylnej i 28 próbek podłoży hodowlanych. Wszystkie próbki krwi pochodziły od pacjentów z klinicznymi objawami sepsy, diagnozowanych w Pracowni Diagnostyki Mikrobiologicznej Katedry Mikrobiologii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Pobrane próbki krwi badano na obecność bakterii, równolegle w systemie hodowli monitorowanej BACTEC oraz za pomocą metod PCR (polymerase chain reaction) i FISH (fl uorescent in situ hydridization). Dodatkowo, każdą butelkę z podłożem poddawano analizie za pomocą metody FISH. Izolację DNA prowadzono przy użyciu zestawu QIAamp DNA Blood Mini. W celu usunięcia inhibitorów PCR wprowadzono etap oczyszczania próbek chlorkiem amonu. Do reakcji PCR wykorzystano parę starterów 16SrRNA(+) i 16SrRNA(-) umożliwiającą wykrycie wszystkich gatunków bakterii. W metodzie FISH wykorzystano sondę EUB338 swoistą dla wszystkich gatunków bakterii oraz sondy swoiste dla Enterobacteriaceae (ENT183) i rodzaju Staphylococcus (STA). WYNIKI Odsetek wyników dodatnich dla próbek krwi żylnej wynosił: 71,4%, 28,6% i 10,7% odpowiednio dla PCR, FISH i BACTEC. Różnice między wynikami uzyskanymi za pomocą metod PCR i FISH oraz PCR i BACTEC były statystycznie istotne. W przypadku analizy próbek podłóż hodowlanych, odsetek wyników dodatnich dla metody FISH wynosił 58,3%, natomiast dla metody hodowlanej 33,3%. Różnica ta nie była statystycznie istotna. Czas potrzebny do uzyskania wyników badań prowadzonych za pomocą metod PCR i FISH wynosił około 4–5 godzin. Amplifikacja DNA była możliwa jedynie dla próbek krwi poddanych dodatkowo wstępnej procedurze oczyszczania i przepłukiwania osadu komórkowego. W pozostałych przypadkach obserwowano efekt inhibicji. WNIOSKI Uzyskane wyniki wykazały, że metody PCR i FISH pozwalają na wykrycie obecności bakterii w próbkach pełnej krwi, są bardziej czułe od metody hodowlanej, skracają czas oczekiwania na wynik do kilku godzin, zaś reakcja amplifi kacji wymaga zastosowania dodatkowej procedury oczyszczania próbek krwi.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 5-6; 14-22
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ tetrafluoroboranu amonu i heksafluorofosforanu amonu na wybrane gatunki chwastów : inhibicja wzrostu i zmiany zawartości barwników asymilacyjnych w roślinach
The influence of ammonium tetrafluoroborate and ammonium hexafluorophosphate on selected weed species : inhibition of growth and change the content of photosynthetic pigments in plants
Autorzy:
Pawłowska, B.
Biczak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/410361.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
fitotoksyczność
właściwości chwastobójcze
żółtlica drobnokwiatowa
szczaw zwyczajny
komosa biała
sucha masa
chlorofil
inhibicja wzrostu roślin i korzeni
phytotoxicity
herbicidal properties
gallant soldier
common sorrel
white goosefoot
dry weight
chlorophyll
inhibition of plant growth and roots
Opis:
Nieorganiczne związki amonowe to grupa substancji chemicznych znanych od bardzo dawna i wykorzystywanych w wielu gałęziach przemysłu oraz w życiu codziennym. Przedstawicielami tej właśnie grupy związków chemicznych są tetrafluoroboran amonu i heksafluorofosforan amonu. Ze względu na to, że substancje te są rozpuszczalne w wodzie, to jakiekolwiek przedostanie się ich do środowiska przyrodniczego może spowodować ich szybkie rozprzestrzenienie się i skażenie dużych terenów. Roślinami szeroko rozpowszechnionymi w przyrodzie i mającymi duży kontakt z różnymi zanieczyszczeniami są chwasty. W prezentowanej pracy zbadano wpływ tetrafluoroboranu amonu i heksafluorofosforanu amonu, zastosowanych w formie oprysku, na wzrost i rozwój trzech popularnych w Polsce gatunków chwastów: żółtlicy drobnokwiatowej, szczawiu zwyczajnego i komosy białej (lebiody). Po zastosowaniu badanych związków stwierdzono, że substancją wykazującą większą fitotoksyczność był heksafluorofosforan amonu, a rośliną najbardziej wrażliwą okazał się być szczaw zwyczajny. Siła wpływu badanych związków była uzależniona w dużym stopniu od zastosowanego stężenia związku. Obserwacje dokonane na podstawie wyglądu roślin znalazły swoje potwierdzenie w inhibicji długości części nadziemnych roślin i ich korzeni oraz zmianach zawartości suchej masy i barwników fotosyntetycznych.
Inorganic ammonium compounds are a group of compounds known for a long time and is used in many industries and in everyday life. Representatives of this group of compounds are ammonium tetrafluoroborate and ammonium hexafluorophosphate. Due to the fact that these compounds are soluble in water, any entering into the environment can cause them to spread rapidly and contaminate large areas. Plants widely distributed in nature and having high contact with the various impurities are weeds. In the present study we investigated the effect of ammonium tetrafluoroborate and ammonium hexafluorophosphate, used in the form of a spray on the growth and development of the three popular in Poland weed species: gallant soldier, common sorrel and white goosefoot (pigweed). Application of the test compounds showed that the substance having the highest phytotoxicity was ammonium hexafluorophosphate, and the plant was most sensitive to be common sorrel. The strength of the effect of test compounds was also dependent to a large extent upon the concentration of the compound. Observations made on the basis of the appearance of the products were confirmed to inhibit the length of the aerial parts of the plants and of their roots, and changes the content of dry matter and photosynthetic pigments.
Źródło:
Chemistry, Environment, Biotechnology; 2016, 19; 19-27
2083-7097
Pojawia się w:
Chemistry, Environment, Biotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ molibdenianu (VI) sodu na korozję stali węglowej
Influence of sodium molybdate (VI) on the corrosion of S235 carbon steel
Autorzy:
Trela, J.
Chat, M.
Scendo, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/142606.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
molibdenian(VI) sodu
stal węglowa
wydajność inhibitowania
adsorpcja
sodium molybdate(VI)
carbon steel
inhibition efficiency
adsorption
Opis:
Zbadano wpływ stężenia molibdenianu (VI) sodu na korozję elektrochemiczną stali węglowej S235 w kwaśnych roztworach zawierających jony chlorków i azotanowe (V). Na podstawie przeprowadzonych badań wyznaczono parametry: szybkość oraz wydajność inhibitowania reakcji korozji stali. Stwierdzono, że szybkość korozji stali, S235 w roztworze zawierającym 100 mM molibdenianu (VI) sodu jest ok. 18 razy mniejsza niż w roztworze elektrolitu podstawowego. Wydajność inhibitowania reakcji korozji jest wysoka i wynosi 95%. Zatem badany związek jest skutecznym inhibitorem korozji stali węglowej S235.
The influence of the concentration of sodium molybdate (VI) on the corrosion of S235 carbon steel in solutions contained chloride and nitrate (V) ions were studied. Corrosion parameters, inhibition efficiency and corrosion rate were calculated. The efficiency inhibition of corrosion was about 95%. It was found that the corrosion rate of S235 steel, in a solution containing 100 mM sodium molybdate (VI) was about 18 times less than in the solution without inhibitor. Therefore, the examinated compound was an effective inhibitor of the corrosion of S235 carbon steel.
Źródło:
Chemik; 2015, 69, 9; 592-599
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczność czwartorzędowych soli amoniowych z anionem jodkowym: inhibicja wzrostu i zmiany zawartości barwników asymilacyjnych w roślinach
Toxicity of quaternary ammonium salts with iodide anion: growth inhibition and changes in pigments assimilation in plants
Autorzy:
Pawłowska, B.
Biczak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297577.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
właściwości chwastobójcze
żółtlica drobnokwiatowa
szczaw zwyczajny
komosa biała
sucha masa
chlorofil
inhibicja wzrostu części nadziemnych roślin
inhibicja wzrostu części nadziemnych korzeni
herbicidal properties
gallant soldier
common sorrel
white goosefoot
dry mass
chlorophyll
growth inhibition of roots
growth inhibition of above-ground plant parts
Opis:
Od XX wieku obserwowane jest zjawisko uodparniania się niektórych gatunków chwastów na znane ludziom herbicydy. Dlatego niezmiernie ważne jest poszukiwanie nowych związków, które będą wykazywały selektywne lub totalne właściwości chwastobójcze. Do bardzo ciekawej grupy związków, które mogą posiadać takie właściwości, należą czwartorzędowe sole amoniowe, w tym ciecze jonowe, do których należą jodki tetrametyloamoniowy oraz tetrabutyloamoniowy. W prezentowanej pracy przedstawiono wpływ jodku tetrametyloamoniowego [TMA][I] oraz jodku tetrabutyloamoniowego [TBA][I], zastosowanych w eksperymencie wazonowym w formie doglebowej i dolistnej, na wzrost i rozwój popularnych w Polsce chwastów: żółtlicy drobnokwiatowej (Galinsoga parviflora Cav.), komosy białej - lebiody (Chenopodium album L.) i szczawiu zwyczajnego (Rumex acetosa L.). Zastosowanie badanych związków doglebowo spowodowało, że jedynie nasiona komosy białej w wazonach z dodatkiem [TMA][I] wykiełkowały, lecz wzrost roślin został zahamowany. Nasiona pozostałych chwastów wysiane do gleby z dodatkiem badanych związków w ogóle nie wykiełkowały. Fitotoksyczność jodków amoniowych zastosowanych w postaci oprysku uzależniona była od zastosowanego stężenia cieczy jonowej oraz od gatunku rośliny. Miało to swoje odzwierciedlenie w inhibicji wzrostu części nadziemnych roślin i korzeni, zmianach zawartości suchej masy i barwników fotosyntetycznych.
Since the nineteenth century it was witnessed the phenomenon of immunization of some weed species to herbicides known to man. Therefore it is extremely important to search for new compounds which exhibit a selective or total herbicidal properties. The very interesting group of compounds which may possess such properties include quaternary ammonium salts, including ionic liquids, which may include iodides, tetramethylammonium and tetrabutylammonium. The paper presents the impact of tetramethylammonium iodide [TMA][I] and tetrabutylammonium iodide [TBA][I] used in the pot experiment in the form of soil and foliar additions, on growth and development of weeds popular in Poland: gallant soldier (Galinsoga parviflora Cav.), white goosefoot (Chenopodium album L.) and common sorrel (Rumex acetosa L.). The compounds have been applied to the soil in concentration of 1000 mg/kg of dry weight of soil, and spray solutions were used at concentrations of 0.5, 1 and 2%. Application of tested compounds to the soil resulted in that only seeds of white goosefoot in pots containing [TMA][I] germinated and the plant has grown, but there was a clear inhibitory effect of this compound. Seeds of other weeds sown on soil with the addition of test compounds did not germinate. Phytotoxicity of ammonium iodide used as a spray depended upon the concentration of the ionic liquid and the genetic traits of species and varieties of plants used in the experiment, which was reflected in the inhibition of the length of the plants and their roots, and the dry matter content. It marked also considered as the main biomarker of stress in plants the level of chlorophylls and carotenoids. In case of application both ammonium iodide showed a decrease in chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll and carotenoids, which was positively correlated with increasing concentration of compound. A stronger herbicidal effect was shown by tetrabutylammonium iodide. White goosefoot was found to be the most sensitive to the action of [TMA][I] and [TBA][I] and gallant soldier turned out to be practically resistant to these compounds.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2016, 19, 1; 51-65
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tiuram – pyły
Thiram
Autorzy:
Struciński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138324.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
tiuram
disulfid tetrametylotiuramu
narażenie zawodowe
alergia skóry
inhibicja dehydrogenazy aldehydowej
najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS)
thiram
tetramethylthiuram disulfide
occupational exposure
allergic contact dermatitis
aldehyde dehydrogenase inhibition
maximum allowable concentration (occupational exposure limit)
Opis:
Tiuram (disulfid tetrametylotiuramu) jest związkiem chemicznym należącym do grupy ditiokarbaminianów występującym w postaci bezbarwnego lub żółtawego proszku. Jest stosowany przede wszystkim w przemyśle chemicznym jako tzw. przyspieszacz wukanizacji przy produkcji gumy oraz w rolnictwie jako składnik preparatów grzybobójczych (fungicydów). Ma on również wiele innych zastosowań, m.in. jako: składnik antyseptycz-nych mydeł i aerozoli, środek przeciwświerzbowy, dodatek do farb i lakierów oraz aktywator w produkcji tworzyw sztucznych czy chemosterylant w opatrunkach i plastikowych urządzeniach medycznych. Z dostępnych danych wynika, że tiuram nie jest produkowany w Polsce, niemniej jednak jest on wykorzystywany w krajowym przemyśle chemicznym (głównie gumowym) oraz jako składnik formułowanych w kraju chemicznych środków ochrony roślin. W dostępnym piśmiennictwie doniesienia na temat toksycznego działania tiuramu u ludzi są bardzo nieliczne, nie ma też danych umożliwiających ustalenie zależności dawka-efekt u osób narażonych zawodowo. Obserwowane skutki narażenia ostrego obejmują: bóle głowy, nudności i wymioty, zaburzenia rytmu serca, podrażnienie górnych dróg oddechowych i oczu, a podczas narażenia przewlekłego dochodzą też objawy neurologiczne. Czę-to w następstwie zatrucia pojawiają się objawy zapalenia skóry, pokrzywka i wypryski skórne. W badaniach dodatkowych stwierdza się uszkodzenie wątroby. Tiuram jako metylowy analog disulfiramu blokuje metabolizm alkoholu etylowego, prowadząc do powstania objawów, tzw. „szoku disulfiramowego”. W ostatnich latach coraz więcej uwagi przywiązuje się do wywoływania przez tiuram alergii skóry oraz oczu na skutek narażenia inhalacyjne-go, a także kontaktu z przedmiotami wykonanymi z tworzyw zawierających tiuram (np. rękawiczki lateksowe). Tiuram jest związkiem wykazującym stosunkowo niewielką toksyczność ostrą, niezależnie od drogi podania. Wartości LD50 przy podaniu per os dla szczurów i myszy sięgają nawet 4000 mg/kg m.c. Koty i owce są znacz-nie bardziej wrażliwe na toksyczne działanie pojedynczych dawek tiuramu niż gryzonie; wartość medialnej dawki śmiertelnej wynosi około 200 mg/kg m.c. W przypadku narażenia dermalnego, wartości LD50 na ogół przekraczają 2000 mg/kg m.c. Ogromna większość dostępnych danych z badań toksyczności przewlekłej tiuramu pochodzi z eksperymentów paszowych. Wśród obserwowanych skutków dominowały objawy neurologiczne, zmniejszenie tempa przyrostu masy ciała, zmiany parametrów hematologicznych, uszkodzenie oraz zmiany morfologiczne nerek, wątroby i innych narządów. Wartości NOAEL wyznaczone w długoterminowych badaniach na różnych gatunkach zwierząt wynoszą 0,4 ÷ 5 mg/kg m.c. W badaniach in vitro tiuram wykazuje umiarkowane działanie mutagenne zarówno bez udziału aktywacji meta-bolicznej, jak i z jej udziałem. Wyniki genotoksyczności w modelach doświadczalnych in vivo przyniosły wyni-ki ujemne. Tiuram w badaniach na zwierzętach nie wykazuje działania rakotwórczego. Zwiększenie się częstości występowania nowotworów jamy nosowej u szczurów stwierdzono jedynie przy łącznym narażeniu na tiuram i azotan (III) sodu, co było związane z powstaniem w organizmie zwierząt rakotwórczej N-nitrozodimetylo-aminy. Tiuram został zaklasyfikowany przez ekspertów IARC do grupy 3. Udowodnione działanie embriotok-syczne i teratogenne ujawniało się po podaniu dużych, toksycznych dla matek dawek. Wykazano też, że tiuram niekorzystnie wpływa na rozrodczość zwierząt doświadczalnych, oddziałując na proces spermatogenezy u sam-ców, a także zaburzając cykl rujowy u samic. Tiuram łatwo wchłania się do organizmu przez układ oddechowy i pokarmowy. Ulega on szybkiemu metaboli-zmowi i jest wydalany głównie z wydychanym powietrzem i z moczem. Wśród jego metabolitów są m.in. disiarczek węgla i kwas dimetylotiokarbaminianowy (lub jego aniony), które są współodpowiedzialne za obserwowa-ne skutki toksycznego działania tiuramu. Mechanizm toksycznego działania tiuramu jest wielokierunkowy. Wynika on m.in. z jego zdolności do chelatowania metali i związanych z tym zdolności do hamowania aktywności enzymów (m.in. β-hydroksylazy dopaminy). Jest on również odpowiedzialny za zaburzanie metabolizmu wę-glowodanów i alkoholi (inhibicja dehydrogenazy aldehydowej) oraz gospodarki wapniowej organizmu. Działa również hepatotoksycznie, niszcząc struktury błon komórkowych hepatocytów oraz wpływa na aktywność różnych form molekularnych cytochromu P-450. Proponowaną wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) tiuramu równą 0,5 mg/m3 wyliczono na podstawie wyników dwóch eksperymentów paszowych przeprowadzonych na psach rasy beagle. Uzyskane w tych doświadczeniach wartości NOAEL uśredniono, a następnie przeliczono na równoważne dla człowieka stężenie tego związku w powietrzu i podzielono przez sumaryczny współczynnik niepewności. Wartość ta jest równa dotychczas obowiązującemu w Polsce normatywowi higienicznemu. Ze względu na brak działania draż-niącego tiuramu, proponowanie wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) nie znaj-duje uzasadnienia. Biorąc pod uwagę właściwości tiuramu, proponuje się utrzymanie dotychczasowego oznakowania substancji w wykazie NDS literami: „A“ – substancja o działaniu uczulającym, „Ft” – substancja działająca toksycznie na płód oraz „I“ – substancja o działaniu drażniącym.
Thiram (tetramethylthiuram disulfide) is a dithiocarbamate compound widely used as an agricultural fungicide, accelerator in the rubber industry, seed disinfectant, a lubricating oil additive, animal repellent, and ingredient of medicated soaps and antiseptic sprays. Currently the compound is not manufactured in Poland, but it is used in the chemical industry and in agriculture. Thiram has a low toxicity to humans and laboratory animals – studies have reported oral LD50 for rodents as high as 4000 mg/kg b.w., but for cats and sheep only 200 mg/kg b.w. Dermal LD50 values usually exceed 2000 mg/kg b.w. The following manifestations were reported in humans exposed to thiram: skin irritation with erythema and urticaria, conjunctivitis, mucous membrane irritation, upper respiratory tract irritation, ocular irritation, coughing, headache and fatigue. Chronic exposure to thiram may lead to liver and neurological dysfunction and anaemia. It is worth noting that thiram is a potent inhibitor of aldehyde dehydrogenase and, thus, induces alcohol intolerance like Antabuse (disulfiram). Recently, the debate has intensified because of the growing number of allergic contact dermatitis cases caused by thiram present in products like latex gloves. Most assays have shown that thiram does not elicit genotoxic and carcinogenic action. It has been classified by the International Agency for Research on Cancer (IARC) into group 3. Only high, maternally toxic doses cause embryotoxic and teratogenic activity of thiram. The substance impairs laboratory animals’ fertility by disrupting the hormonal control of ovulation and affecting the spermatogenesis. Thiram is easily absorbed by respiratory and gastrointestinal tracts, distributed in all organs and rapidly eliminated from the body. The recommended maximum exposure limit (MAC) for thiram of 0.5 mg/m3 is based on two NOAEL values (0.4 and 0.04 mg/m3) derived from chronic feeding studies in beagles and relevant uncertainty factors. No STEL and BEI values have been proposed. The substance has “I” (irritant), “A” (sensitizer) and “Ft” (fetotoxic) notations.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2006, 3 (49); 145-180
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Third Option for Stopping Cancer: Complex, Temporally Patterned Weak Magnetic Fields- Critical Factors That Influence Their Efficacy and Potential Mechanisms
Autorzy:
Murugan, Nirosha J.
Rouleau, Nicolas
Persinger, Michael A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191252.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
new treatments for malignancy
geomagnetic vector differences
interactions with patterned magnetic fields
cancer inhibition
copper blocking
Aharanov-Bohm applications
Dicke quantum optics application
Opis:
One of the most promising technologies for suppressing the growth of malignant (cancer) cells without adversely affecting normal cells involves the application of physiologically-patterned and bioquantum compatible magnetic fields with specific temporal increments generated by optocoupler circuits through each of the three spatial planes. However, experimentally generated magnetic field patterns designed to target cancer cells are also immersed within the magnetic environment of the incubators. We measured anomalous alterations in the horizontal (primarily “east-west”) component of the geomagnetic static field intensity within cell incubators when the most effective experimental field was being generated between three sets of solenoids. The eccentric response was a function of the six solenoids being wrapped or not wrapped with copper foil. In addition, activating or deactivating the experimental field for fixed increments was associated with discrete and obvious DC shifts in the horizontal component as well as emergent patterns that were not a component of either the experimental field or the background incubator 60 Hz source. If the temporal pattern that defines the effects induced by these magnetic fields is analogous to the spatial patterns that define chemical functions, failure to accommodate these anisotropic transients could be a source of the frequent contradictions and inter-laboratory failures to replicate these phenomena. We suggest that the emergent phenomena from these interactions with quantum-like features may be the causal variables responsible for many of the promising effects for cancer suppression. A modified Dicke model derived from quantum optics where cells cooperatively interact with a single mode of the field and their dipole fields interact coherently may accommodate the observed effects.
Źródło:
World Scientific News; 2016, 54; 267-288
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The stimulation and inhibition of T cell proliferation by Helicobacter pylori components
Autorzy:
Chmiela, M
Lelwala-Guruge, J.A.
Wadstrom, T.
Rudnicka, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/69409.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Fizjologiczne
Tematy:
polyacrylamide gel electrophoresis
blood leucocyte
sodium dodecyl sulphate
horse
stimulation
macrophage
chronic active gastritis
Helicobacter pylori
antibody
gastric carcinoma
cell proliferation
peripheral blood
ulcer
plasma cell
lymphocyte
infiltration
inhibition
gastric lymphoma
Źródło:
Journal of Physiology and Pharmacology; 1996, 47, 1
0867-5910
Pojawia się w:
Journal of Physiology and Pharmacology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of alkyl chain length in the inhibitory effect n-alkyl xanthates on mushroom tyrosinase activities
Autorzy:
Saboury, Ali
Alijanianzadeh, Mahdi
Mansoori-Torshizi, Hasan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041136.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
mushroom tyrosinase
mixed inhibition
uncompetitive inhibition
alkyl xanthate
competitive inhibition
inhibition constant
Opis:
Sodium salts of four n-alkyl xanthate compounds, C2H5OCS2Na (I), C3H7OCS2Na (II), C4H9OCS2Na (III), and C6H13OCS2Na (IV) were synthesized and examined for inhibition of both cresolase and catecholase activities of mushroom tyrosinase (MT) in 10 mM sodium phosphate buffer, pH 6.8, at 293 K using UV spectrophotemetry. 4-[(4-methylbenzo)azo]-1,2-benzendiol (MeBACat) and 4-[(4-methylphenyl)azo]-phenol (MePAPh) were used as synthetic substrates for the enzyme for catecholase and cresolase reactions, respectively. Lineweaver-Burk plots showed different patterns of mixed, competitive or uncompetitive inhibition for the four xanthates. For the cresolase activity, I and II showed uncompetitive inhibition but III and IV showed competitive inhibition pattern. For the catecholase activity, I and II showed mixed inhibition but III and IV showed competitive inhibition. The synthesized compounds can be classified as potent inhibitors of MT due to their Ki values of 13.8, 11, 8 and 5 µM for the cresolase activity, and 1.4, 5, 13 and 25 µM for the catecholase activity for I, II, III and IV, respectively. For the catecholase activity both substrate and inhibitor can be bound to the enzyme with negative cooperativity between the binding sites (α > 1) and this negative cooperativity increases with increasing length of the aliphatic tail of these compounds. The length of the hydrophobic tail of the xanthates has a stronger effect on the Ki values for catecholase inhibition than for cresolase inhibition. Increasing the length of the hydrophobic tail leads to a decrease of the Ki values for cresolase inhibition and an increase of the Ki values for catecholase inhibition.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2007, 54, 1; 183-191
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of trace elements on anaerobic digestion process
Wpływ pierwiastków śladowych na proces fermentacji metanowej
Autorzy:
Myszograj, S.
Stadnik, A.
Płuciennik-Koropczuk, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/396053.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
anaerobic digestion
trace elements
process inhibition
biogas production
fermentacja metanowa
pierwiastki śladowe
inhibicja procesu
produkcja biogazu
Opis:
The article is the literature review on the importance of trace elements supplementation in the methane fermentation process. The production of biogas, including methane, as well as the efficiency of the process depend on the substrates to be fermented. Substances supplied with the substrate as well as products generated in the decomposition phases can inhibit the process. The factor limiting fermentation is the rate of enzymatic hydrolysis of substrates. Certain compounds, such as alkanes, alkenes, biphenol, aromatic hydrocarbons, alcohols and ketones, are not directly susceptible to hydrolysis. They undergo this process in the presence of extracellular enzymes. The instability of the methane fermentation process described in the literature may be related to the lack of trace elements or micronutrients. Trace elements (Co, Ni, Cu, Mn, Fe, Zn, Se and Mo) are components of enzymes, some bacterial nucleic acids and essential for the synthesis of vitamins. The role of some trace elements, eg. Fe or Mo, has been well understood, while the importance of others still needs to be clarified. Literature data indicate that supplementing trace elements not only prevents process inhibition, but can also improve its performance by providing higher methane production.
Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczący znaczenia pierwiastków śladowych w procesie fermentacji metanowej. Produkcja biogazu w tym metanu, jak również efektywność procesu zależą od substratów poddawanych fermentacji. Substancje dostarczane z substratem jak i produkty powstające w fazach rozkładu mogą hamować proces. Czynnikiem limitującym fermentację jest szybkość enzymatycznej hydrolizy substratów. Niektóre związki, takie jak alkany, alkeny, bifenol, węglowodory aromatyczne, alkohole i ketony, nie są bezpośrednio podatne na hydrolizę. Ulegają temu procesowi w obecności enzymów zewnątrzkomórkowych. Opisane w literaturze niestabilności przebiegu procesu fermentacji metanowej mogą być związane z brakiem mikroelementów lub pierwiastków śladowych. Pierwiastki śladowe (Co, Ni, Cu, Mn, Fe, Zn, Se i Mo) są składnikami enzymów, niektórych bakteryjnych kwasów nukleinowych i niezbędne do syntezy witamin. Rola niektórych pierwiastków śladowych np. Fe czy Mo, została dobrze poznana, podczas gdy znaczenie innych nadal wymaga wyjaśnienia. Dane literaturowe donoszą, że uzupełnianie pierwiastków śladowych nie tylko zapobiega inhibicji procesu, ale może również poprawić jego wydajność zapewniając wyższą produkcję metanu.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2018, No. 28(4); 105-115
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The impact of polyphenols on Bifidobacterium growth
Autorzy:
Gwiazdowska, Daniela
Juś, Krzysztof
Jasnowska-Małecka, Joanna
Kluczyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038940.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
dietary polyphenol
probiotic
inhibition
stimulation
Opis:
Polyphenols are a common group of plant based bioactive compounds, that can affect human health because of their antioxidant and antimicrobial properties as well as free-radical scavenging activity. An increasing interest is observed in the interaction between polyphenols and microbiota occurring in food and the human gut. The aim of the work presented here, was to evaluate the effect of some polyphenolic compounds on the growth of two strains of Bifidobacterium: B. adolescentis and B. bifidum. The influence of some flavonoids: naringinin, hesperidin, rutin, quercetin as well as phenolic acids: gallic, caffeic, p-coumaric, ferulic, chlorogenic, vanillic and sinapic was determined by a 96-well microtiter plate assay. In the experiments the effect of three different concentrations of polyphenols: 2, 20 and 100 µg/ml on the growth of Bifidobacterium strains was investigated. All tested compounds influenced the growth of the examined bacteria. Both stimulatory and inhibitory effects were observed in comparison to the positive control. The strongest impact on the growth of bifidobacteria was observed during the first hours of incubation. The constant inhibitory effect was observed for hesperidin and quercetin addition and was dose-dependent. B. bifidum showed a stronger dependence on phenolic acids content in the medium than B. adolescentis during the first hours of incubation.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2015, 62, 4; 895-901
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of chitosan on the synthesis of l-s-nitrosocysteine that participates in the regulation of the m2 pyruvate kinase isoenzyme activity associated with ehrlich ascites cells proliferation in vitro
Autorzy:
Ignacak, Jan
Zagajewski, Jacek
Pałka, Iwona
Wiśniewska-Wrona, Maria
Niekraszewicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035527.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Polskie Towarzystwo Chitynowe
Tematy:
L-S-nitrosocysteine
L-cysteine
inhibition of EAT cell proliferation
microcrystalline chitosan
pyruvate kinase M2 isoenzyme
Opis:
L-S-nitrosocysteine formation in EAT tumor cells and normal CRL-1636 cells incubated with microcrystalline chitosan was confirmed by RP-HPLC. The metabolite was identified based on UV-VIS spectra. The formation of L-S-nitrosocysteine in EAT tumor cells contributes to decreasing the level of L-cysteine in these cells. L-cysteine as an effector of the bifunctional M2 isoenzyme of pyruvate kinase (PK) initiates its histone kinase activity, which is responsible for histone H1 phosphorylation. A decrease of L-cysteine level in EAT tumor cells contributes to lack of histone H1 phosphorylation by the M2 PK isoenzyme and by the same token to inhibition of EAT cell proliferation.
Źródło:
Progress on Chemistry and Application of Chitin and its Derivatives; 2010, 15; 149-158
1896-5644
Pojawia się w:
Progress on Chemistry and Application of Chitin and its Derivatives
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ecological aspects in the potato tuber storage
Wpływ naturalnych inhibitorów wzrostu na jakość ziemniaków w okresie przechowywania
Autorzy:
Jariene, E.
Pranaitiene, R.
Viskelis, P.
Golubowska, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794166.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
plant breeding
potato
growth inhibitor
caraway oil
essential oil
seed oil
dill
sprout inhibition
Opis:
Over 2003 to 2005 in Lithuanian Agricultural University the laboratory research was carried out concerning the effect of caraway seed and dill seeds essentials oils on the storage of five potato cultivars. Research results showed that after 7 months of storage the smallest natural mass losses occured in potatoes of Goda cultivars, which were treated by plant inhibitors. The smallest mass of sprouts was observed in Nida cultivars treated by plant inhibitors.
Materiałem do badań były próby ziemniaków odmian - Voke, Vaiva, Nida, Goda, Gloria pochodzących z sezonów wegetacyjnych 2003-2005. Jako środek hamujący kiełkowanie podczas przechowywania ziemniaków w temp. 7-8°C wykorzystano naturalne inhibitory w postaci olejku eterycznego wyekstrahowanego z nasion kminku odmiany Gintaras i nasion kopru odmiany Gribowskij. Po 7 miesiącach przechowywania określono: ubytki naturalne bulw (%), ilość i długość kiełków oraz zawartość suchej masy i skrobi w bulwach. Stwierdzono, że wykorzystanie olejków z nasion kminku i kopru jako śródków hamujących kiełkowanie ziemniaków wpływa na zmniejszenie ubytków naturalnych bulw, zmniejsza straty skrobi i suchej masy. Wielkość tych zmian zależała od odmiany ziemniaka. Najmniejsze ubytki naturalne bulw po 7 miesięcznym przechowywaniu odnotowano w bulwach odmiany Goda traktowanych inhibitorami kiełkowania.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 511, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The dynamics of attentional and inhibitory functions in the presence of distracting stimuli in children with attention-deficit/hyperactivity disorder, high-functioning autism and oppositional defiant disorder
Dynamika działania procesów uwagi i hamowania w obecności bodźców dystrakcyjnych u dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, autyzmem wysokofunkcjonującym i zaburzeniem opozycyjno-buntowniczym
Autorzy:
Borkowska, Anita Rita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/940985.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ADHD
ODD
attention
autism
inhibition
autyzm
hamowanie
uwaga
Opis:
Objective: The objective of this study is to elucidate the specific nature of attention and response inhibition deficits in three clinical groups: attention-deficit/hyperactivity disorder, oppositional defiant disorder, and high-functioning autism, as compared to children with a typical development. The analysis approached task performance dynamics as a function of time and the presence of distracting stimuli. Material and method: 108 children aged 7–12 years participated in the study – 21 diagnosed with oppositional defiant disorder, 21 with high-functioning autism, 19 with attention-deficit/hyperactivity disorder; 47 made the control group. The study employed the MOXO-CPT to evaluate attention and inhibition functions. Results: Pairwise comparisons of clinical groups with typically-developing children in their performance on the entire test indicated considerable differences between the control group and children with both oppositional defiant disorders and attention-deficit/hyperactivity disorder, but not between healthy subjects and children with autism. Performance profiles varied depending on the group, i.e. the type of disorder, and the level of the test, i.e. stimulus duration and intensity, but they were different for the particular studied aspects of attention and/or inhibition. High levels of similarity in functioning for all clinical groups were found in the measures of response accuracy, i.e. sustained attention and the speed of accurate response. The tendency to provide unnecessary responses and difficulties in complying with rules were found only in children with oppositional-defiant disorders. Impulsiveness rates increased over time in the attention-deficit/hyperactivity disorder group, fluctuated over time in autism, while in the oppositional defiant disorder group performance was stable over time, but worse than in the control group. Conclusions: The dynamics of attentional and inhibitory control in clinical groups differs considerably in comparison to typically-developing children. The most substantial differences between clinical groups are observed in the inhibition indices.
Cel: Celem podjętych badań było poszukiwanie specyfiki deficytów funkcjonowania uwagi i hamowania w trzech grupach klinicznych: zespole nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, zaburzeniu opozycyjno-buntowniczym i autyzmie wysokofunkcjonującym w porównaniu z dziećmi typowo rozwijającymi się. Analizowano dynamikę wykonania zadań w kontekście efektu zmiennej czasu oraz obecności bodźców dystrakcyjnych. Materiał i metoda: Zbadano 108 dzieci w wieku 7;00–12;00 lat, w tym 21 z zaburzeniem opozycyjno-buntowniczym, 21 z autyzmem wysokofunkcjonującym, 19 z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i 47 z grupy kontrolnej. Do oceny aspektów uwagi i hamowania zastosowano test MOXO-CPT. Wyniki: We wskaźnikach wykonania całego testu porównania parami grup klinicznych z dziećmi zdrowymi wykazały istotne różnice pomiędzy grupą kontrolną a dziećmi z zaburzeniami opozycyjno- -buntowniczymi i zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, natomiast pomiędzy dziećmi zdrowymi a dziećmi z autyzmem nie stwierdzono różnic. Istnieje zróżnicowanie profili wykonań w zależności od grupy, czyli rodzaju zaburzenia oraz od etapu testu, czyli czasu i jakości dystraktora, ale zależy to od badanego aspektu uwagi i/lub hamowania. Wysokie podobieństwo funkcjonowania we wszystkich grupach klinicznych uzyskano w miarach poprawności reakcji, czyli podtrzymywaniu uwagi oraz szybkości poprawnej reakcji. Tendencja do bezcelowego reagowania i trudności w przestrzeganiu reguł pojawiły się tylko u dzieci z zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi. W grupie dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi impulsywność nasilała się z czasem, w autyzmie była zróżnicowana w czasie, a w grupie dzieci z zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi wykonanie było stabilne w czasie, ale gorsze niż w grupie kontrolnej. Wnioski: Grupy kliniczne różnią się istotnie w dynamice funkcjonowania uwagi i hamowania od dzieci typowo rozwijających się. Największe różnice pomiędzy grupami klinicznymi widoczne są we wskaźnikach hamowania.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 2; 68-80
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Techno-Functional and Bioactive Properties and Chemical Composition of Guava, Mamey Sapote, and Passion Fruit Peels
Autorzy:
López-Martínez, Leticia X.
Villegas-Ochoa, Mónica A.
Domínguez-Avila, J. Abraham
Yahia, Elhadi M.
Gonzalez-Aguilar, Gustavo A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24024619.pdf
Data publikacji:
2023-11-02
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
tropical fruits
phenolic profile
antioxidant potential
enzyme inhibition
glucose adsorption capacity
fat/oil binding capacity
sodium cholate binding capacity
Opis:
Due to their nutritional and sensorial characteristics, tropical fruits like guava, mamey sapote, and passion fruit are regularly incorporated into daily diets. Their by-products, especially peels, are approximately 10 to 35% of their weight and possess an important content of bioactive compounds, such as dietary fiber and phenolics. The nutritional, technological, physio-functional properties and phenolic compound compositions of guava, mamey sapote, and passion fruit peels were studied. Peels had promising techno- and physio-functional characteristics, good dietary fiber contents (45.18-61.42 g/100 g), and phenolic profiles with ferulic acid, gallic acid, p-coumaric, and catechin as the main compounds. Peel powders also showed excellent DPPH radical scavenging activity (125.3–252.4 µmol TE/100 g) and Trolox equivalent antioxidant capacity, TEAC (369.2–656.8 µmol TE/100 g). The α-amylase and lipase inhibitory activity varied from 28.15 to 51.4% and 30.89 to 57.15%, respectively. Higher values of α-glucosidase inhibition capacity were found, ranging from 51.64 to 70.32%. The chemical composition and properties reported in the present work suggest that peel powders of these guava, mamey sapote, and passion fruit could be used as constituents in different foods, such as bakery and meat goods, with beneficial health effects like control of hyperglycemia, improved intestinal function, and control of overweight; however, more studies are necessary for animal models and humans to confirm these bioactivities conclusively.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 2023, 73, 4; 311-321
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthetic derivatives of genistein, their properties and possible applications
Autorzy:
Rusin, Aleksandra
Krawczyk, Zdzisław
Grynkiewicz, Grzegorz
Gogler, Agnieszka
Zawisza-Puchałka, Jadwiga
Szeja, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040415.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
synthetic genistein derivatives
inhibition of cell proliferation
tyrosine kinases
selective estrogen receptor modulators
anticancer activity
antimicrobial activity
Opis:
Genistein, the principal isoflavone constituent of soybean, attracts much attention as a natural molecule with significant affinity towards targets of potential medicinal interest, but also as a food supplement or prospective chemopreventive agent. Since its physicochemical properties are considered suboptimal for drug development, much effort has been invested in designing its analogs and conjugates in hope to obtain compounds with improved efficacy and selectivity. The aim of this article is to summarize current knowledge about the properties of synthetic genistein derivatives and to discuss possible clinical application of selected novel compounds. Some basic information concerning chemical reactivity of genistein, relevant to the synthesis of its derivatives, is also presented.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2010, 57, 1; 23-34
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies