- Tytuł:
-
Określenie siły i charakteru autokorelacji przestrzennej na podstawie globalnej statystyki I Morana infrastruktury rolniczej Polski południowej i południowo-wschodniej
Determining of strength and character spatial autocorrelation on basis global I Morans in agricultural infrastructure of south and south-east Poland - Autorzy:
- Sikora, J.
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/60966.pdf
- Data publikacji:
- 2009
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
- Tematy:
-
woj.malopolskie
woj.podkarpackie
woj.slaskie
gminy
gospodarstwa rolne
infrastruktura wewnetrzna
srodki produkcji
srodki techniczne
wyposazenie gospodarstw
analiza przestrzenna
autokorelacja przestrzenna
statystyka I Morana - Opis:
-
Statystyka przestrzenna jest najnowszym działem statystyki, który zajmuje
się analizą danych przestrzennych, a w dalszej kolejności opisem i badaniem układów
przestrzennych.
Metodologia badań zjawisk przestrzennych zasadniczo różni się od metodologii
statystyki klasycznej, mimo że w większości powstała na podstawie metod
statystyki klasycznej.
Wyjaśnienie zjawisk rozpatrywanych w czasie wymaga spojrzenia w jednym
kierunku (przeszłość – przyszłość), tymczasem wyjaśnienie zjawisk rozpatrywanych
w przestrzeni wymaga spojrzenia we wszystkich kierunkach jednocześnie.
Ocena autokorelacji przestrzennej wymaga wiedzy na temat stopnia
i specyfiki różnorodności przestrzennej, czyli właściwości polegającej na zróżnicowaniu
cech poszczególnych miejsc i regionów geograficznych. Różnorodność
przejawia się natężeniem i kierunkiem kształtowania procesów przestrzennych.
Rozpatrując regułę Toblera [1970] zwaną pierwszym prawem geografii można
przypuszczać, iż: „wszystkie obiekty są z sobą powiązane, a siła tych powiązań
maleje wraz ze wzrostem odległości między nimi”. Zazwyczaj zwiększaniu odległości
w przestrzeni towarzyszy wzrost zróżnicowania cechy, w związku z tym
także jej niejednorodność. Tezę Toblera o istnieniu zależności przestrzennej zasygnalizowało
wielu badaczy z różnych dziedzin, np. w badaniach wielofunkcyjnego
rozwoju obszarów wiejskich [Krakowiak-Bal 2005; Woźniak, Sikora 2005] czy
geografii gospodarczej [Domański 1988].
Spatial statistics is the newest branch of statistics dealing with an analysis of spatial data, and with further description and the investigation of spatial phenomena. The methodology of the investigations of spatial phenomena differs from the methodology of the classic statistics, although it was based on methods of classic statistics. The explanation of phenomena considered in the time requires a look in one direction (the past –the future), meanwhile the explanation of phenomena considered in the space requires glances in all directions simultaneously. The opinion of the spatial autocorrelation requires the knowledge on the degree and the specificity of the spatial variety, consisting in differentiation the characteristics of individual places and geographical regions. The variety appears intensity and the direction of the formation of spatial processes. Considering the Tobler’s rule [1970] called first right of geography, it can be supposed, that: „all objects are related with themselves, and strength these connections diminishes with the growth of the distance between them”. Many of researchers signaled Tobler’s rule in the investigations of the multifunctional development of rural areas [Krakowiak-Bal 2005; Woźniak, Sikora 2005] and economic geography [Domański 1988]. - Źródło:
-
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2009, 09
1732-5587 - Pojawia się w:
- Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł