Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ineffectiveness of an act" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Nieskuteczność aktu administracyjnego (kan. 38 KPK)
Ineffectiveness of an administrative act (can. 38 CIC)
Autorzy:
DZIERŻON, GINTER
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660752.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
akt administracyjny
nieskuteczność aktu
kanoniczny porządek prawny
administrative act
ineffectiveness of an act
canonical legal order
Opis:
The author of the presented article carried out a thorough interpretation of canon 38 CIC. According to the analyses he carried out, canon 38 CIC specifies the rules concerning the ineffectiveness of a particular administrative act only from one view, namely from the perspective of the contents of an act. The solutions suggested in the regulation remain in close relation with the rule of legality. The author believes that the ecclesial legislator is far form positivistic legalism since he makes it possible to insert a derogative clause concerning a specific case. According to the author, such a solution is necessary because a given law cannot be the sole point of reference in exercising power. This is because in exercising administrative power one often comes across very specific situations. Therefore, including such a clause should be considered as “normae singulares”.
W zaprezentowanym opracowaniu Autor dokonał szczegółowej interpretacji kan. 38 KPK. Z przeprowadzonych analiz wynika, iż w kan. 38 KPK określono zasady dotyczące nieskuteczności poszczególnego aktu administracyjnego tylko z jednej perspektywy, jaką jest zawartość aktu. Przyjęte w tej regulacji rozwiązania pozostają w ścisłym związku z zasadą legalności. Według Autora, ustawodawca kościelny jest daleki od pozytywistycznego legalizmu. Stwarza on bowiem możliwość dołączenia klauzuli derogacyjnej odnoszącej się do konkretnego przypadku. Stoi on na stanowisku, że takie rozwiązania jest konieczne, gdyż ustawa nie może stać się jedynym punktem odniesienia w wykonywaniu władzy. Sytuacje bowiem mające miejsce w przypadku sprawowania władzy administracyjnej niejednokrotnie charakteryzują się szczególnością. Wprowadzenie zatem tego typu klauzul należy uznać za „normae singulares”.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 3; 19-30
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies