Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "inclusive museography" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Authenticity and interpretation for the personal appropriation of heritage in museums
Autentyczność i interpretacja na rzecz osobistego przyswajania dziedzictwa w muzeach
Autorzy:
Benente, Michela
Minucciani, Valeria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178201.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
cultural appropriation
cultural encounter
cultural inclusion
inclusive museography
kulturowe przyswajanie
spotkanie kulturowe
kulturowa inkluzywność
inkluzywna muzeografia
Opis:
This chapter discusses theoretical approaches to accessibility, and transitions to the broader topic of inclusion, specifically referring to museums. The contribution stresses knowledge about audiences, which is necessary to foster inclusivity and overcome “dedicated” mediation tools and activities, aiming at (re)conquering disaffected and unused publics. It also identifies certain misunderstandings, e.g. regarding “cultural accessibility” and “persons with difficulties.” This chapter underlines the following constraints and opportunities in access to culture: authenticity and interpretation; interpretation as a hermeneutic circle involving different configurations of the sender-receiver-context triad; importance of the spatial context of communication as the first element in interpretation or mediation; accessibility to cultural contents (importance of the physical, social and economic context; the role of cognitive processes; the importance of the individuals cultural background; emotional involvement; and finally, references to recent neurophysiological research conducted by the authors. In this contribution, authors argue cultural accessibility to be a self-appropriation process, both intellectual and emotional: predominantly individual but closely interconnected with relational processes. Cultural appropriation intended in this way has nothing to do with political and social claims but should rather constitute the ultimate goal of heritage communication. Finally, the chapter highlights possible perspectives that require dedicated professional paths, updated composition of staff (the figure of architects-museographers as a permanent presence, since communication cannot be separated from the space in which it takes place); and new good practices.
Niniejszy artykuł omawia teoretyczne podejścia do dostępności i przechodzi do szerszego tematu inkluzywności, w szczególności odnosząc się do muzeów. Podkreśla wiedzę o odwiedzających, która jest niezbędna do wspierania inkluzywności i przezwyciężenia "dedykowanych" narzędzi i działań mediacyjnych, mających na celu (od)podbicie zniechęconej i nieaktywnej publiczności. Pokazuje też pewne nieporozumienia, np. dotyczące "dostępności kulturowej" i "osób z trudnościami". Podkreśla następujące ograniczenia i możliwości w dostępie do kultury: autentyczność i interpretacja; interpretacja jako hermeneutyczny krąg obejmujący różne konfiguracje triady nadawca-odbiorca-kontekst; znaczenie kontekstu przestrzennego komunikacji jako pierwszego elementu interpretacji lub mediacji; dostępność do treści kulturowych (znaczenie kontekstu fizycznego, społecznego i ekonomicznego; rola procesów poznawczych; znaczenie tła kulturowego jednostek; zaangażowanie emocjonalne; i finalnie, odniesienia do ostatnich badań neurofizjologicznych prowadzonych przez autorów. W niniejszym artykule autorzy dowodzą, że dostępność kulturowa jest procesem przyswajania, zarówno intelektualnym, jak i emocjonalnym: głównie indywidualnym, ale ściśle powiązanym z procesami relacyjnymi. Tak rozumiane przyswajanie kultury nie ma nic wspólnego z roszczeniami politycznymi i społecznymi, lecz powinno raczej stanowić ostateczny cel komunikacji w zakresie dziedzictwa. Wreszcie rozdział ten wskazuje na możliwe perspektywy, które wymagają dedykowanych ścieżek zawodowych, zaktualizowanego składu personelu (stałej obecności architektów-muzeografów, ponieważ komunikacji nie można oddzielić od przestrzeni, w której się odbywa); oraz nowych dobrych praktyk.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2022, 13; 101--110
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies