Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "imperium rosyjskie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Забытая российская администрация - Правление Российских таможенных и торговых дел в Варшаве 1818-1822
Autorzy:
Górak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041177.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian Empire
Kingdom of Poland
administration
customs
customs border
customs policy
Imperium Rosyjskie
Królestwo Polskie
administracja
celnictwo
granica celna
Opis:
Końcowa faza wojen napoleońskich wiązała się z gwałtownymi przemianami w Europie Środkowej. Poza zmianami granic równie ważne były gruntowne reformy zarządzania państwem przeprowadzone także w Imperium Rosyjskim. Jednym z ważnych elementów tych przemian było określenie statusu Księstwa Warszawskiego w stosunku do Imperium. Artykuł przedstawia krótki, ale burzliwy i pełen wahań, proces organizacji administracji celnej na zachodniej lądowej granicy Imperium Rosyjskiego. Praktycznie nieznany w polskiej historiografii Zarząd Rosyjskich Spraw Celnych i Handlowych w Warszawie jest świadectwem pierwszej próby włączenia tego terytorium do rosyjskiego obszaru celnego, co ostatecznie dokonało się w 1851 r.
The final phase of the Napoleonic Wars was associated with rapid changes in Central Europe. Apart from the border changes, the thorough reforms of state management carried out in the Russian Empire were also valid. One of the important elements of these changes was the determination of the status of the Duchy of Warsaw in relation to the Empire. The article presents a short, but turbulent and hesitant process of organizing the custom administration on the western land border of the Russian Empire. The Board of Russian Customs and Trade Affairs in Warsaw, practically unknown in Polish historiography, is a testimony to the first attempt to incorporate this territory into the Russian customs area, which finally took place in 1851.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 339-371
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Динамика российского законодательства о Казахской степи в XIX в.
Autorzy:
Vasilev, Dmitrij V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632088.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian Empire
Kazakhstan
legislation
administration
Imperium Rosyjskie
Kazachstan
prawodawstwo
administracja
Opis:
Imperium Rosyjskie po opanowaniu stepów kazachskich podjęło kroki prawne umożliwiające sprawne zarządzanie tymi terenami. Stąd też wydano odpowiednie zarządzania ustanawiające struktury administracyjne. Autor analizuje w swojej pracy akty prawne regulujące aparat zarządzania Stepem Kazachskim w XIX w. Omawia system administracyjny działający na tym obszarze w czasie rządów carów Mikołaja I, Aleksandra II i Aleksandra III.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Динамика российского законодательства о Казахской степи в XIX в.
Autorzy:
Vasilev, Dmitrij V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632282.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian Empire
Kazakhstan
legislation
administration
Imperium Rosyjskie
Kazachstan
prawodawstwo
administracja
Opis:
After capturing the Kazakh Steppe the Russian Empire took legal action to rule those areas effectively. Among others, appropriate decrees were issued, which put administrative structures into life. The author analyses the legislative acts regulating the management structure of the Kazakh Steppe in the 19th century. Also, the administrative system in operation during the reign of Nicolas I, Alexander II and Alexander III is described.
Imperium Rosyjskie po opanowaniu stepów kazachskich podjęło kroki prawne umożliwiające sprawne zarządzanie tymi terenami. Stąd też wydano odpowiednie zarządzania ustanawiające struktury administracyjne. Autor analizuje w swojej pracy akty prawne regulujące aparat zarządzania Stepem Kazachskim w XIX w. Omawia system administracyjny działający na tym obszarze w czasie rządów carów Mikołaja I, Aleksandra II i Aleksandra III.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Дворянская родословная книга 1785-1917 гг. как источник по истории российской бюрократии
Szlachecka księga genealogiczna z lat 1785–1917 jako źródło do historii rosyjskiej biurokracji
Autorzy:
Двоеносова, Галина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969757.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Российская империя
дворянская родословная книга
формулярные списки
дворянство
чиновничество
бюрократия.
Russian Empire
noble genealogy book
service status lists
nobility
officials
bureaucracy
Imperium Rosyjskie
szlachecka księga genealogiczna
listy stanu służby
szlachta
urzędnicy
biurokracja
Opis:
Celem tego artykułu jest analiza potencjału informacyjnego szlacheckich ksiąg genealogicznych jako źródła historii rosyjskiej biurokracji. Analiza została przeprowadzona na przykładzie szlacheckiej genealogicznej księgi prowincji kazańskiej. Wszystkie informacje biograficzne o przodkach rodzin szlacheckich i ich potomkach, zaczerpnięte z dokumentów przedstawionych jako dowód praw do szlachectwa, zostały zapisane w postaci drzewa genealogicznego. Dla osób ubiegających się o szlachectwo za państwową służbę cywilną takimi dowodami były patenty rangowe, listy formalne służby i świadectwa rezygnacji, których streszczenia były wpisywane do księgi genealogicznej. Są one dość pouczającymi źródłami na temat historii rosyjskiej biurokracji, z których wiele, zwłaszcza z końca XVIII - początku XIX wieku, zachowało się tylko w tych księgach. Studium źródłowe szlacheckich drzew genealogicznych pozwala nadać nowy akcent społecznemu portretowi rosyjskiej szlachcie biurokratycznej.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 3; 179-188
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Двор и административная власть в Российской империи в эпоху правления императора Николая II
Court and administration Russian Empire in the epoch of the reign Nicolas II
Autorzy:
Богданов, Станислав
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969444.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Российская империя
императорский двор
титулы придворные
чиновники
правящий класс
элита
The Russian Empire
imperial court
court titles
officials
the ruling class
the elite
Imperium rosyjskie
dwór rosyjski
tytuły dworskie
urzędnicy
klasa panująca
elity
Opis:
Rosyjski cesarski dwór został powołany przez Piotra I wraz z wprowadzeniem w życie „Tabeli o rangach”, w której służba przy dworze była początkowo oddzielona od innych rodzajów służby. Autor analizuje dane o służbie urzędników, którym nadano tytuły dworskie i zauważa bardzo nierównomierne ich rozłożenie między resortami. Co więcej dla przedstawicieli elit krajowych, jak Wielkie księstwo Finlandii czy Królestwo Polskie, powołano synekury dające możliwość zaliczać się do służby cesarskiej nie wypełniając żadnych obowiązków. Przemiany opisywanego okresu przekształciły przynależność do etatu dworu cesarskiego w uprzywilejowaną grupę klasy panującej. Społeczno-polityczna rola rang dworskich daleko wykraczała poza sferę ceremonialną.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 4; 161-166
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Відносини пол ьсько ї шляхти та волинс ького гу бернатора в систем і управл іння рос ійс ько ї імпер ії кінця ХVІІІ – початку ХІХ ст.
Relations between Polish nobility and governor of volyn in the administration
Autorzy:
Желізняк, Василь
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165204.pdf
Data publikacji:
2013-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Wołyń
gubernator
gubernia wołyńska
zebranie szlacheckie
marszałek gubernialny
Imperium Rosyjskie
Opis:
Stosunki szlachty polskiej z gubernatorem wołyńskim w systemie zarządzania państwowego Imperium Rosyjskiego, koniec XVIII – początek XIX wieku. Po zagarnięciu ziem polskich przez Rosję dążono do ułożenia poprawnych stosunków zaborców przede wszystkim z polską szlachtą. Proces ten pokazano na przykładzie guberni wołyńskiej. Lojalność wobec władz rosyjskich starano się zdobyć poprzez zachowania prawa własności ziemskiej oraz zrównania w prawach i przywilejach szlachty polskiej z dworianstwem rosyjskim. Ważnym przy tym okazało się prawo polskiej szlachty na tworzenie organów samorządowych – zebrań szlacheckich, marszałkowie których reprezentowali wspólnotę przed rosyjską władzą lokalną.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2013, Zeszyt, XXVII; 618-628
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Внешние и внутренние геополитические предпосылки восстания (бунта) 1916 года
The external and internal geopolitical prerequisites of revolt of 1916
Autorzy:
Суюнбаев, Мурат Н.
Суюнбаев, Ильяс М.
Курманов, Зайнидин К.
Узбеков, Досмир С.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2173761.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
powstanie z 1916 roku
geopolityka
Kirgistan
imperium rosyjskie
imperium brytyjskie
Turkiestan
revolt of 1916
geopolitics
Kyrgyzstan
Russian Empire
British Empire
Turkestan
Opis:
In is article the authors consider geopolitical situation which developed at the time of revolt of 1916 in Central Asia, raising questions of collision of political interests of the Russian and British empires.
W artykule autorzy rozważają sytuację geopolityczną Kirgistanu w czasie powstania, które miało miejsce w 1916 roku w Azji Centralnej, na tle konfliktu interesów politycznych imperium rosyjskiego i imperium brytyjskiego.
Źródło:
Studia Orientalne; 2016, 2(10); 95-102
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
В.Б. Аксëнов. Слухи, образы, эмоции. Массовые настроения россиян в годы войны и революции (1914–1918). Монография, Новое литературное обозрение, Москва 2020. 992 с. с ил.
Wiaczesław B. Aksionow. Plotki, obrazy, emocje. Masowe nastroje Rosjan w czasie wojny i rewolucji (1914–1918)]. Novoye literaturnoye obozreniye, Moscow 2020. 992 p., ill.
Vyacheslav B. Aksyonov. Rumours, Images, Emotions. The Mass Sentiment of Russians during the Years of the War and the Revolution (1914–1918). Novoye literaturnoye obozreniye, Moscow 2020. 992 p., ill.
Autorzy:
Leskinen, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085359.pdf
Data publikacji:
2021-10-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Российская империя
Первая мировая война
революция 1917 г.
общественное сознание
массовые настроения
слухи
историческая антропология
Imperium Rosyjskie
I Wojna Światowa
Rewolucje Rosyjskie 1917
świadomość społeczna
nastroje masowe
plotki
antropologia historyczna
the Russian Empire
the Great War
Russian Revolutions 1917
public consciousness
mass sentiment
rumours
historical anthropology
Opis:
Рецензия представляет книгу, посвященную исследованию массового сознания Российской империи в период накануне и во время Первой мировой войны и революции 1917 г. Вячеслав Аксенов анализирует роль и функции слухов в настроениях различных социокультурных групп российского общества. Он описывает ситуацю трагического непонимания, отражающую конфликт между традиционной культуры и культуры модерна. Массовые настроения россиян реконструированы на обширной источнковой базе методами социально- исторической антропологии.
The review presents the study of mass consciousness in Russian Empire before and during World War I and the 1917 Revolution. Vyacheslav B. Aksyonov analyses the role and functions of rumours in various groups of Russian society at this period. He describes the situation of dramatic misunderstanding, signifying the conflict between traditional culture and culture of modern. The mass sentiment of Russians are reconstructed on a numerous sources by methods of historical anthropology.
W recenzji przedstawiono badanie świadomości masowej w Imperium Rosyjskim przed i podczas I Wojny światowej oraz rewolucji 1917 roku. Autor książki Wiaczesław B. Aksionow analizuje rolę i funkcje plotek w różnych grupach społeczeństwa rosyjskiego w tym okresie. Historyk opisuje sytuację dramatycznego nieporozumienia, który świadczy o konflikcie między kulturą tradycyjną a kulturą moderna. Masowe nastroje Rosjan są rekonstruowane na licznych źródłach metodami antropologii historycznej.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 4 (176); 239-245
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Алексей Бошняк – сербский волонтер на русской государственной службе: опыт бюрократической аккультурации (1730-1770-е гг.)
Aleksiej Boszniak - serbski ochotnik w rosyjskiej służbie publicznej: doświadczenie biurokratycznej akulturacji (1730–1770)
Autorzy:
Джунджузов, Степан
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969724.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Российская империя
аккультурация
бюрократия
волонтер
иностранец
служба
чиновник.
Russian empire
acculturation
bureaucracy
volunteer
foreigner
service
official
Imperium rosyjskie
akulturacja
biurokracja
wolontariusz
cudzoziemiec
służba
urzędnik
Opis:
Na podstawie dokumentów archiwalnych, głównie o charakterze biograficznym autor analizuje karierę służbową serbskiego ochotnika Aleksieja Bośniaka w Rosji. Jego przykład pokazuje warunki akulturacji cudzoziemców wśród rosyjskich urzędników w XVIII wieku, które polegały na opanowaniu umiejętności wykonywania obowiązków służbowych, budowaniu relacji z kolegami i szefami, poczuciu przynależności do społeczności usługowej, rozwoju kariery i innych istotnych aspektach.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 3; 141-149
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Адміністрацыйныя рэарганізацыі Мінскай рымска-каталіцкай дыяцэзіі ў канцы XVIII – пачатку ХХ ст.
Administrative and territorial reorganisations of the Minsk Roman Catholic Diocese between the late eighteenth and early twentieth centuries
Autorzy:
Антановіч, Зінаіда Васільеўна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18055674.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
diecezja
Kościół rzymskokatolicki
Imperium Rosyjskie
Białoruś
mińska diecezja rzymskokatolicka
reorganizacja administracyjno-terytorialna
diocese
Roman Catholic Church
Russian Empire
Belarus
Minsk Roman Catholic diocese
administrative-territorial reorganisation
Opis:
Artykuł analizuje stosunek ludności i duchowieństwa mińskiej diecezji rzymskokatolickiej do zmian administracyjno-terytorialnych, które miały miejsce po wcieleniu tych terenów do Imperium Rosyjskiego. Autorka wyodrębniła cztery okresy zmian podporządkowania administracyjnego ziemi mińskiej. W przeciwieństwie do reorganizacji jednostek diecezjalnych innych wyznań chrześcijańskich, zmiany administracyjno-terytorialne mińskiej diecezji rzymskokatolickiej zależały nie tylko od decyzji władz państwowych, lecz musiały być również uzgadniane z papieżem. Inną cechą szczególną było przekazanie diecezji w administrowanie innym podmiotom bez jej terytorialnego rozdrobnienia, co umożliwiło wznowienie działalności rzymskokatolickiej diecezji mińskiej.
The article examines the attitude of the clergy of Minsk’s Roman Catholic Diocese and the population to the administrative-territorial reorganisations that took place during the entry of these territories into the Russian Empire. The author has identified four periods of the changes in the subordination of the Minsk region. Compared with the reorganisation of diocesan units of other Christian denominations, changes in the administrative-territorial obedience of the Minsk Roman Catholic diocese depended not only on the decisions of state authorities but also had to agree with the Pope. Another feature was the transfer of the diocese to the administration of others without its territorial fragmentation. This positively affected the possibility of resuming the activities of the Roman Catholic diocese of Minsk.
Źródło:
Studia Geohistorica; 2022, 10; 86-99
2300-2875
Pojawia się w:
Studia Geohistorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki Rosji z Krymem
Russia’s relations with the Crimea
Autorzy:
Maksimiec, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/119482.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
Krym
Rosja
Ukraina
aneksja
Imperium Rosyjskie
chanat krymski
Tatarzy krymscy
Turcja
Imperium Ottomańskie
Crimea
Russia
Ukraine
annexation
Russian Empire
Crimean Khanate
Crimean Tatars
Turkey
Ottoman Empire
Opis:
Rosyjskie gwarancje integralności terytorialnej Ukrainy (w tym przynależności Krymu do Ukrainy), w zamian za rezygnację przez nią z broni nuklearnej, zagwarantowane w podpisanym w grudniu 1994 r. w Budapeszcie przez Rosję, USA, Wielką Brytanię i Ukrainę tzw. Memorandum Budapeszteńskim okazały się nic nie znaczącym świstkiem papieru. Rosja nigdy nie pogodziła się z utratą Krymu, przyznanego w 1954 r. przez ówczesnego przywódcę ZSRR Nikitę Chruszczowa Ukrainie. W czasach istnienia Związku Radzieckiego nie miało to większego znaczenia. Po jego rozpadzie Rosja postawiła sobie za cel jego odzyskanie. Sposobność nadarzyła się w 2014 r. Prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Putin wykorzystał chaos wewnętrzny na Ukrainie do aneksji Krymu, rękoma jego rosyjskich mieszkańców. Jako usprawiedliwienie aneksji podano konieczność obrony własnych obywateli, nieważne czy uzasadnioną, czy nie. Została bez skrupułów wykorzystana przez Putina. Chociaż demokratyczny świat potępił aneksję, nie zrobiło to na Rosji większego wrażenia. Po rozpadzie ZSRR Rosja mozolnie próbuje odbudować imperium, traktując Wspólnotę Niepodległych Państw jako wyłączny obszar swoich wpływów. Wykorzystuje każdą nadającą się sposobność, aby rozszerzyć swoje wpływy lub powiększyć terytorium. Krym stał się z jednym z etapów realizacji tej polityki. Dla Rosji posiadanie Krymu, słonecznej perły Morza Czarnego, jest bezcenne przede wszystkim ze względów militarnych, oprócz tego istotną rolę odgrywają aspekty polityczne i walory turystyczne. Dzięki strategicznemu położeniu Półwyspu Krymskiego nad Morzem Czarnym, a przede wszystkim bazie Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu Rosja może sprawować kontrolę nad jego akwenem, zachować wpływy polityczne w regionie, oddziaływać na państwa leżące w jego basenie i szachować należącą do NATO Turcję. Flota Czarnomorska jest środkiem zapewnienia bezpieczeństwa militarnego Rosji na południu. Krym z Rosją najsilniej wiązały i dalej wiążą dwa elementy: baza Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu i Rosjanie zamieszkujący półwysep. Większość mieszkańców Krymu stanowią Rosjanie: ponad 58% ludności. W dalszej kolejności są Ukraińcy (24%) i Tatarzy krymscy (12%). Rosjanie zdecydowanie przeważają w Sewastopo-lu, stanowiąc 71,6% ludności, a Ukraińcy 22,4%. Prezydent Putin, mówiąc o sprawiedliwości historycznej związanej z odzyskiwaniem dawnych terenów rosyjskich, nawiązuje do retoryki zbierania ziem ruskich przez dawnych władców moskiewskich. Jednak Krym nigdy nie był częścią Rusi. Z kolei Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej posunęło się dalej w fałszowaniu historii, nazywając Krym odwieczną częścią Rosji, chociaż został do niej przyłączony w 1783 r. Przed aneksją dokonaną przez carycę Katarzynę 231 lat temu Półwysep Krymski nie miał z Rosją nic wspólnego. Od 1443 r. był częścią samodzielnego chanatu krymskiego, który następnie został uzależniony od Turcji. Przez kilka wieków chanat rywalizował z państwem moskiewskim o przejęcie terytoriów po Wielkiej Ordzie. Ostatecznie uległ w tej walce, ale stanowił duże zagrożenie dla państwa rosyjskiego. Car Rosji Piotr Wielki próbował bezskutecznie zdobyć dostęp do Morza Czarnego. Ostatecznie zrealizowała to caryca Katarzyna II, zdobywając i przyłączając Krym do Rosji. Poddany rosyjskiej kolonizacji i rusyfikacji, z czasem zatracił swój unikatowy tatarski charakter. Dużą rolę na rzecz posiadania Krymu przez Rosję odegrały także jego walory turystyczne. Najpierw okazał się rajem turystycznym dla dworu carskiego, arystokracji, później komunistycznej wierchuszki, a następnie społeczeństwa Związku Radzieckiego. Stał się synonimem luksusowych wakacji – pod palmami, w pełnym słońcu, na kamienistej wprawdzie plaży u stóp wysokich gór, wciskających się w błękitne, ciepłe wody. Podstawową gałęzią gospodarki Krymu jest turystyka. Nie tylko typowa turystyka wypoczynkowo-rekreacyjna, ale także zdrowotna (liczne sanatoria i uzdrowiska). Prezydent Putin ma nadzieję, że wkrótce półwysep będzie przyciągał rzesze turystów z całego świata.
Russia’s guarantees of respect for the territorial integrity of Ukraine (including the fact that Crimea belongs to Ukraine) in exchange for Ukraine getting rid of nuclear weapons, was guaranteed by the agreement called the Budapest Memorandum, signed in December 1994 in Budapest by Russia, the United States, Great Britain and Ukraine. The Memorandum of Budapest turned out to be a meaningless piece of paper. Russia has never given up the loss of Crimea, granted to Ukraine in 1954 by the then Soviet leader, Nikita Khrushchev. In the days of the Soviet Union, it did not really matter. After the collapse of the USSR, Russia’s main objective was to get back the Crimea. The opportunity arose in 2014. The President of the Russian Federation, Vladimir Putin, took advantage of the internal chaos in Ukraine in order to annex the Crimea, by the hands of its Russian residents. He justified the annexation by the need to defend its citizens, whether justified or not. This was unscrupulously exploited by Putin. While the democratic world condemned the annexation, it did not make much of an impression on Russia. Ever since the collapse of the USSR, Russia has been trying to maintain its dominant position in the post-Soviet area by treating it as the exclusive area of its influence. It treats the Commonwealth of Independent States as an exclusive area of its influence and uses every opportunity to expand its influence or enlarge the area. Crimea has become one of the stages for execution of this policy. The possession of Crimea by Russia, sunlit pearl of the Black Sea, is especially invaluable due to military aspects, political aspects and tourist attractions. Due to the strategic location of the Crimean peninsula on the Black Sea, and especially the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol, Russia can exercise control over its area, keep political influence in the region, have an effect on countries lying in its reservoir and checkmate Turkey, a member of NATO. The Black Sea Fleet is a means of ensuring Russia’s military security in the south. Crimea and Russia were inextricably bound and are still bound by two elements: the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol and the Russians living in the peninsula. The majority of Crimean inhabitants are Russians, who comprise over 58% of the population. Subsequently, there are Ukrainians (24%) and Crimean Tatars (12%). Russians predominate in Sevastopol: they make up 71.6% of the city’s population and only 22.4% of Ukrainians live in the city. President Putin spoke about historical justice related to regaining former Russian territories and referred to the old rhetoric of the Muscovite rulers who gathered Russian lands. However, the Crimea has never been a part of Rus’. In turn, the Ministry of Foreign Affairs of the Russian Federation went further with the falsification of history and called Crimea the eternal part of Russia, even though it was annexed to Russia in 1783. The Crimean peninsula had nothing in common with Russia prior to annexation by Empress Catherine 231 years ago. From 1443, it became part of the independent Crimean Khanate, which was then dependent on Turkey. The Khanate had fought with Muscovy for takeover of Great Horde territories for several centuries. Ultimately, the Khanate was defeated by Russia but it constituted a great threat to the Russian state. Tsar Peter the Great unsuccessfully tried to gain access to the Black Sea. Eventually, this it was achieved by Empress Catherine II, who conquered and annexed Crimea to Russia. It was subjected to Russian colonisation and russification and, over time, it lost its unique Tatar character. The Crimean tourist attractions played an important role for Russia. In the beginning, it became a tourist resort for the Tsar’s court, the aristocracy, the Communist top brass, and then Soviet society. It has become a synonym for luxury holidays under palm trees, in full sun, although on a rocky beach at the foot of high mountains that pressed-up in the blue, warm water. One of the main branches of the Crimean economy is tourism - not only typical leisure and recreational tourism, but also medicinal tourism (with numerous sanatoriums and spas). President Putin hopes that Crimea will attract large numbers of tourists from all over the world soon.
Źródło:
Zeszyty Naukowe AON; 2015, 3(100); 55-87
0867-2245
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe AON
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zesłanie jako spotkanie kolonialne. Przestrzeń Uralu i Syberii w oczach Tomasza Zana
Exile as a colonial meeting. The space of the Ural Mountains and Siberia in the eyes of Tomasz Zan
Autorzy:
Pavlenko, Svetlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564377.pdf
Data publikacji:
2016-01-22
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Tomasz Zan
filomaci i filareci
zesłanie
kolonizacja
przestrzeń
Imperium Rosyjskie
Syberia
tożsamość
Adam Suzin
Adam Mickiewicz
philomaths and philarets
exile
colonization
space
Russian Empire
Siberia
identity
Opis:
Summary The author of this article makes an attempt at analysing the space of the Ural Mountains and Siberia and the identity of an exile, based on exile correspondence of Tomasz Zan and his memories described in his diary from exile. The article is focused on three representations of space mentioned in Zan’s reports – Orenburg, mountains and steppes, constructed based on the “one’s own – foreign” dichotomy. Orenburg as a projection of an empire and one of tools of colonial policy used by Russia is juxtaposed with the image of the mountains and steppes, which the exiled person identifies with and which specify his subjectivity. The article also discusses the issues connected with the complicated “me – different”, “colonizing – colonized” relations, on the example of Zan’s contact with Russians and Asian tribes.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2015, 13; 5-29
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie więziennictwem w Królestwie Polskim (1867–1918) na przykładzie guberni lubelskiej
Autorzy:
Górak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632111.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
penitentiary system
the Kingdom of Poland
Russian Empire
Lublin Governorate
the province government
the board of poviat
więziennictwo
Królestwo Polskie
Imperium Rosyjskie
gubernia lubelska
rząd gubernialny
zarząd powiatowy
Opis:
Więziennictwo w XIX wieku było jednym z wyznaczników postępu cywilizacyjnego państwa, jednak w Królestwie Polskim po powstaniu styczniowym zaczęto wprowadzać wzorce rosyjskie. Dodatkowym elementem pogarszającym jakość resortu był nacisk na rusyfikację personelu. Artykuł analizuje rolę poszczególnych organów władzy w zarządzaniu systemem penitencjarnym i jego elementami. Kluczową komórką był referat więzienny Rządu Gubernialnego, który był częścią aparatu wykonawczego organu kolegialnego w postaci Rządu Gubernialnego. Tylko w guberni warszawskiej powołano wydział więzienny jako realizację inspekcji więziennej.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie więziennictwem w Królestwie Polskim (1867–1918) na przykładzie guberni lubelskiej
Autorzy:
Górak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632311.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
penitentiary system
the Kingdom of Poland
Russian Empire
Lublin Governorate
the province government
the board of poviat
więziennictwo
Królestwo Polskie
Imperium Rosyjskie
gubernia lubelska
rząd gubernialny
zarząd powiatowy
Opis:
The penitentiary system in the nineteenth century was one of the indicators of the progress of civilization state, however in the Polish Kingdom after the January Uprising was introduced Russian standards. An additional element of worsening quality of this resort was the emphasis on the Russification of staff. The article analyzes the role of different authorities in managing the penitentiary system and its components. The key role have prisons unit of the Gubernyas Government, which was part of the executive apparatus this collegial authorities. Only in the Warsaw gubernya was appointed the prison department as the realization of penitentiary inspection.
Więziennictwo w XIX wieku było jednym z wyznaczników postępu cywilizacyjnego państwa, jednak w Królestwie Polskim po powstaniu styczniowym zaczęto wprowadzać wzorce rosyjskie. Dodatkowym elementem pogarszającym jakość resortu był nacisk na rusyfikację personelu. Artykuł analizuje rolę poszczególnych organów władzy w zarządzaniu systemem penitencjarnym i jego elementami. Kluczową komórką był referat więzienny Rządu Gubernialnego, który był częścią aparatu wykonawczego organu kolegialnego w postaci Rządu Gubernialnego. Tylko w guberni warszawskiej powołano wydział więzienny jako realizację inspekcji więziennej.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z kamerą w carskich mundurach. Polscy operatorzy jako czołówka Wojskowo-Kinematograficznego Oddziału Komitetu Skobielewskiego (1913-1917)
Cameramen in Tsarist Uniforms: Polish Cinematographers as the Best in the Military-Cinematographic Branch of the Skobelev Committee (1913-1917)
Autorzy:
Guzek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342003.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Imperium Rosyjskie
Komitet Skobielewskiego
operator
Russian Empire
Skobelev Committee
cameraman
Opis:
Wojskowo-Filmowy Oddział Komitetu Skobielewskiego był jednym z najważniejszych graczy przemysłu filmowego Imperium Rosyjskiego w okresie przedrewolucyjnym. Obok oddziałów gramofonowego i wydawniczego (edytującego m.in. pocztówki frontowe) stanowił fundament aparatu propagandowego podczas Wielkiej Wojny i rewolucji 1917 r. Trzon jego korpusu realizacyjnego tworzyli polscy filmowcy zarówno uformowani w warunkach imperialnego interioru (Mieczysław Domański, Władysław Starewicz i Piotr Nowicki), jak i ci, których warunki wojenne zmusiły do opuszczenia Królestwa Polskiego na początku światowego konfliktu latem 1914 r. (Jan Skarbek Malczewski, Antoni Fertner i Gustaw Kryński). Realizowali oni obrazy fabularne, dokumenty dyplomatyczne, rejestrowali rytuały dworu Mikołaja II, ale przede wszystkim filmowali przestrzeń frontową, jaką były ziemie przyszłego państwa polskiego (Galicja, Królestwo Kongresowe). Działali na styku dwóch kultur, będąc pionierami zarówno polskiej, jak i rosyjskiej kinematografii.
Military-Cinematographic Branch of the Skobelev Committee was one of the most important players in the film industry of the Russian Empire in the pre-revolutionary period. In addition to the publishing and audio branches (responsible for editing postcards from the front-line), it was the cornerstone of the propaganda apparatus during the Great War and the 1917 revolution. The core of the production and filmmaking team consisted of Polish filmmakers who gained their experience and skills in the interior of Imperial Russia (Mieczysław Domański, Władysław Starewicz and Piotr Nowicki) and those who were forced by the war to leave the area of the Polish Kingdom in the beginning of the world conflict in the summer of 1914 (Jan Skarbek Malczewski, Antoni Fertner and Gustaw Kryński). They made feature films, diplomatic documents, they recorded the rituals of the court of Nicholas II, but above all they filmed the area of the front-line, that is the area of the future Polish state (Galicia, the Kingdom of Congress). They worked at the crossroads of two cultures, and were pioneers of both Polish and Russian cinematography.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 61-70
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies