Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "impediments to marriage" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Kanoniczne przeszkody małżeńskie – zarys problematyki
    Canonical impediments to marriage – an outline of the issues
    Autorzy:
    Góralski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663013.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    małżeństwo
    przeszkoda
    kanoniczne przeszkody małżeńskie
    canonical impediments to marriage
    marital impediments
    Opis:
    One of fundamental human rights, based on natural law and guaranteed by can. 219 of the current CIC, is the right to choose a state in life freely. However, at the same time the church legislator states that all persons who are not prohibited by law can contract marriage (can. 1058). The restriction on the right to contract marriage may come from God’s law (natural and positive), as well as from the decision of the church legislator. One of factors limiting ius connubii are impediments to marriage, namely circumstances related to particular persons which make them unfit to contract valid marriage. Following an analysis of the definition of an impediment to marriage, the author presents a historical outline of the development of impediments, quotes the catalogue of impediments that are currently applicable, presents the legal character and function of impediments and describes their types (according to various criteria). Finally, the author presents issues regulatedin chapters II and III of De matrimonio.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2015, 26, 4; 29-52
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Impotencja funkcjonalna jako podstawa przeszkody zrywającej w świetle nauki prawa kanonicznego (kan. 1084 KPK)
    L’impotenza funzionale come base dell’ impedimento dirimente alia luce della dottrina canonistica (can. 1084 CJC)
    Autorzy:
    Czapla, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663745.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    impotencja funkcjonalna
    przeszkoda zrywająca
    impotencja funkcjonalna jako przeszkoda zrywająca
    kanon 1084 KPK
    impotence
    diriment impediments to marriage
    impotence as diriment impediments to marriage
    canon 1084 CIC/1983
    Opis:
    L'impotenza funzionale è un caso della disfunzione sessuale che si caratterizza di una e iologia complicata. Sotto questo aspetto la malattia fa oggetto della ricerca accurata degli biologie medici. Per ragioni della importanza al matrimonio l'impotenza è anche l'oggetto delle ricerche canoniche. Un concetto canonico della impotenza funzionale è piu stretto che lo medico. Tre elementi di atto sessuale fanno il criterio che distingue le nozioni canoniche e mediche, cio è: erectio membirs virili, penetratio in vagine et eiaculatio seminis. Incapacità per assumere di qualsiasi elemento dell'atto matrimoniale rende impossibile una realizzazione l'unità e la procreazione nel matrimonio. Gli disfunzioni di provar piacere come eiaculatio praematura sia retardata sia – presso le donne – frigiditas non fanno l'impotenza funzionale nel senso di impedimento matrimoniale. Solo carentia erecitonis, eiaculatio praecox, sia vaginismus primitivus sono i casi dell'impotenza funzionale, che potrebbero essere un impedimento canonico. Soltanto impotenza precedente e perpetua provoca invalidità del matrimonio per ragione dell'essere impedimentum dirimens (kan. 1084 §1). II carattere relativo del male non è importante per validità del patto matrimoniale. Nella canonistica ci sono due significative distinzione nell'etiologia di impotenza; il piu importante sembra divisione sull'impotenza organica e funzionale (Marucci, Sebot, Bernrde z Cantn, Vitali, Berlingo, Pompedda) e poi c' è l'altra sull'impotenza organica, funzionale e psichica (Vela, Aznar Gil). Il distinzione riguarda i fattori della causa della disfunzione. Il piu spesso qeusta divergenza consegue dal diversa classificazione delle cause funzionali; mentre alcuni considerano le disfunzioni neurologiche che vanno dalla parte organica dell'uomo, altri sembrano attribuirle alla parte psichica. La distinzione, che segue, pare di essere la soluzione proprio della questa differenza terminologica: impotenza può risultare di cause organiche e delle cause funzionale di tipo fisiologicho sia tipopsichico. L' impotenza funzionale deve essere considerata come la disfunzione di organi sessuali, che viene dalla disturbazione del centrale sistemo nervoso, mentre l'impotenza funzionale tipo psichico comprende come la disfunzione, che viene dalle cause di natura psichica (timori, traume psichiche, ripugnanza).  
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2001, 12, 6; 65-85
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zawieranie małżeństw przez cudzoziemców. Uwagi na temat zmiany ustawy o aktach stanu cywilnego.
    Conclusion of marriage by foreigners. Changes in legislation regarding marital status.
    Autorzy:
    Bagan-Kurluta, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/476519.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    the right to marry
    marriage
    material impediments to marriage
    marriage obstacles
    marital status law
    conflict of laws
    Opis:
    Conclusion of marriage by foreigners in Poland and assessing their right to marry may be a source of many problems. The procedure in such cases comes to the realization of certain complementary rules used to indicate the applicable law for this possibility (substantial impediments to marriage) and the rules for the granting of marriage, marriage registration and issuing marriage acts, according to marital status legislation. The most recent reform of the latter will not eliminate these problems.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2015, 1(16); 31-40
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaświadczenie o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa w procedurze matrimonium per procura
    Certificate of no impediments to marriage in the matrimonium per procura procedure
    Autorzy:
    Świto, Lucjan
    Tomkiewicz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043438.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    marriage
    marriage by proxy
    proxy
    certificate of no impediments to marriage
    impediments to marriage
    churches and religious organizations
    religious organization
    Law on Religion
    małżeństwo
    zawarcie małżeństwa przez pełnomocnika
    pełnomocnictwo
    zaświadczenie o braku okoliczności wyłączających małżeństwo
    przeszkody małżeńskie
    związek wyznaniowy
    kościoły i związki wyznaniowe
    Opis:
    Artykuł prezentuje rozwiązania normatywne dotyczące procedury wystawiania, treści i znaczenia zaświadczenia o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa, w kontekście regulacji związanych z zawieraniem małżeństwa przez pełnomocnika (matrimonium per procura). Zasadniczy cel i problem badawczy zawarty w publikacji oscyluje wokół odpowiedzi na pytanie, o braku jakich konkretnie okoliczności, dokument ten informuje; czy mechanizmy kontrolne towarzyszące wystawieniu tego zaświadczenia obejmują wymogi określone w art. 6 § 1 k.r.o. i czy dostrzegają specyfikę małżeństwa zawieranego przez pełnomocnika? Co konkretnie oznacza użyte w art. 8 § 1 k.r.o. sformułowanie, iż duchowny „nie może przyjąć oświadczeń przewidzianych w art. 1 § 2 [k.r.o.]” bez uprzedniego przedstawienia mu omawianego zaświadczenia i czy wskazany w tym przepisie zakaz dowodzi, że zaświadczenie o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa ma charakter konstytutywny? Artykuł stawia tezę, że o ile sama idea wystawiania omawianego zaświadczenia jest bez wątpienia słuszna, o tyle dostosowywanie przepisów k.r.o. i p.a.s.c. do Konkordatu poszło w omawianej materii za daleko. Skutkowało ono wprowadzeniem takich obostrzeń, które statuują wyraźny prymat formalizmu nad zasadą favor matrimonii i dają asumpt do zróżnicowanej oceny charakteru tego zaświadczenia, w tym do formułowania tez o konstytutywnym charakterze tego dokumentu. Dla osób zamierzających zawrzeć małżeństwo w formie wyznaniowej ze skutkami cywilnymi wymóg legitymowania się zaświadczeniem mającym moc prawną stał się przesłanką w zasadzie analogiczną do tej, jaką mają inne, konstytutywne przesłanki małżeństwa, przy czym obostrzenie to nie ma charakteru powszechnego. Nie dotyczy ono nupturientów zamierzających zawrzeć małżeństwo przed kierownikiem USC lub konsulem (art. 1 §§ 1 i 4 k.r.o) a odnosi się tylko do tych, którzy zamierzają zawrzeć małżeństwo w formie wyznaniowej ze skutkami cywilnymi. Istniejący stan rzeczy trudno uznać za właściwy. Mankamentem obowiązujących regulacji jest również to, że zaświadczenie o braku okoliczności wykluczających zawarcie małżeństwa, mimo, iż zyskało znaczenie nieproporcjonalne do swej roli, „nie rozpoznaje” specyfiki małżeństw wyznaniowych ze skutkami cywilnymi zawieranymi per procura i w tym przypadku funkcji gwarancyjnych w należytym stopniu nie spełnia.
    This paper presents normative solutions concerning the issuing procedure, the content and the significance of the certificate of no impediments to marriage in the context of regulations related to marriage by proxy (matrimonium per procura). The principal aim and the research problem posed in the article pertain to the question of the specific circumstances this document concerns. Do the control mechanisms accompanying the issuing of this certificate cover the requirements specified in Art. 6.1 of the Family and Guardianship Code, and do they recognize the specificity of marriage contracted by proxy? What is the actual meaning of the phrase used in Art. 8.1 of the Family and Guardianship Code, stating that a priest “cannot accept the declarations referred to in Art. 2.1 [of the Family and Guardianship Code]” without having been presented with the said certificate, and does the prohibition set forth in this regulation prove that the certificate of no impediments to marriage is the essential factor? The paper puts forward the hypothesis that while the idea itself is undoubtedly justified, the adjustment of the regulations of the Family and Guardianship Code and the Registry Office Records Act to ensure compliance with the Concordat has gone too far in the matter under discussion. It has resulted in the introduction of restrictions establishing a clear primacy of formalism over the favor matrimonii principle and has given rise to different assessments of the nature of the said certificate, including opinions claiming the constitutive nature of this document. For persons intending to enter into marriage in the religious form with civil effects, the requirement to present a legally valid certificate has become a condition basically parallel to other, constitutive conditions to marriage, while this restriction is not of general nature. It does not apply to couples intending to contract marriage before the head of a registry office or a consul (Art. 1.1 and Art. 1.4 of the Family and Guardianship Code), and refers only to those who intend to enter into marriage in the religious form with civil effects. The existing state of affairs can hardly be regarded as appropriate. Another deficiency of the current regulations also arises from the fact that the certificate of no impediments to marriage, although it has gained disproportionate importance, does not “recognize” the specificity of religious marriages with civil effects contracted per procura, and in this case does not duly fulfil its guaranteeing functions.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 323-343
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przeszkody do zawarcia związku małżeńskiego w dokumencie o małżeństwie Wielkiego Soboru Kościoła Prawosławnego, Kreta 2016
    Impediments to getting marriage in the document of Grand Council of the Orthodox Church, Crete 2016
    Autorzy:
    Kuźma, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21150988.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-22
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Sobór Kościoła Prawosławnego
    małżeństwo w prawosławiu
    przeszkody w zawarciu małżeństwa
    Council of the Orthodox Church
    marriage in Orthodoxy
    impediments to getting marriage
    Opis:
    W artykule została przedstawiona krótka historia powstania tekstu o małżeństwie, który został przyjęty na Soborze Kościoła Prawosławnego na Krecie w 2016 roku. Druga część tego dokumentu wymienia przeszkody, które stanowią przeszkody w zawarciu związku małżeńskiego. Dokument z Krety wymienia pięć przeszkód: pokrewieństwo i powinowactwo, brak unieważnienia poprzedniego małżeństwa, śluby zakonne, kapłaństwo, związki mieszane wyznaniowo i religijnie. W artykule wskazano również na kontrowersje związane z pewnymi rozbieżnościami w świecie prawosławnym dotyczącymi postrzegania kapłaństwa jako przeszkody w zawarciu małżeństwa jak też postrzegania związków małżeńskich mieszanych wyznaniowo.
    The article found a short history of text “The Sacrament of Marriage and its Impediments”, which was adopted at the Council of the Orthodox Church in Crete in 2016. The second part of this document lists the factors that are impediments to getting married. The Crete document lists five obstacles: kinship by blood and kinship by affinity, no nullity of a previous marriage, monastic vows, priesthood, mixed marriages. The article also points to the controversy related to certain divergences in the Orthodox word regarding the perception of the priesthood as an obstacle to marriage, as well as the perception of mixed marriages with non-Orthodox Christians.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2021, 32, 2; 95-109
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obowiązek powiadomienia o przestępstwie w prawie i praktyce Kościoła
    The obligation of making a delict denunciation in the law and practice of the Church
    Autorzy:
    Borek, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28762009.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    prawo karne
    przestępstwo
    doniesienie o przestępstwie
    przeszkody do święceń
    przeszkody małżeńskie
    przestępstwo solicytacji
    Ofiara eucharystyczna
    delicta graviora
    obowiązek denuncjacji
    tajemnica papieska
    tajemnica urzędowa
    delict
    penal canon law
    penal canon process
    penal responsibility
    denunciation of the delict
    obligation to denounce
    canon obligation
    liturgical and moral abuse
    impediments to marriage
    impediments to sacred orders
    denunciation in the civil law
    Opis:
    Artykuł koncentruje się na obowiązku powiadomienia o przestępstwie w prawie i praktyce Kościoła. W sposób szczególny chodzi o udzielenie odpowiedzi na pytanie dotyczące tego, czy w aktualnym prawie Kościoła nadal istnieje obowiązek powiadamiania o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, o nadużyciach dyscyplinarnych, liturgicznych oraz moralnych (nie tylko w zakresie przestępstwa pedofilii). W tym celu poruszane są następujące zagadnienia: doniesienie według kodeksu z 1983 roku; doniesienie według najnowszych przepisów kanonicznych; państwowy obowiązek denuncjacji. Z przeprowadzonej analizy wynika, że Kościół także dzisiaj stara się dostosować swoje przepisy do wyzwań, przed jakimi stawia go współczesny człowiek i świat. W sposób szczególny jest to widoczne w materii przestępstw popełnianych przeciwko osobom małoletnim i tym, które są z nimi zrównane. W tym kontekście należy bardzo pozytywnie ocenić wprowadzenie państwowego i kanonicznego obowiązku denuncjacji. Trzeba jednak zauważyć, że pewnym mankamentem kanonicznego obowiązku denuncjacji jest brak jakiejkolwiek (określonej lub nieokreślonej) sankcji (karnej i/lub administracyjnej) na wypadek ewentualnego niewywiązania się z takiego obowiązku. Nie oznacza to, że Kościół nie posiada narzędzi prawnych pozwalających na pociągnięcie do odpowiedzialności za niewywiązanie się z kanonicznego obowiązku denucjacji, zwłaszcza wtedy, gdy jest to związane z powstaniem jakiejś szkody. Wystarczy w tym miejscu przywołać treść kan. 128, 1389 czy listu apostolskiego papieża Franciszka Come una madre amorelove z 2016 roku. Należy stwierdzić, że sama denuncjacja, a szczególnie jej obowiązek, powinna być spostrzegana jako przejaw świadomej współodpowiedzialności za dobro wspólne i cel ostateczny, jakim jest salus animarum każdego człowieka, nie wyłączając sprawcy naruszeń. Wprowadzenie kanonicznego obowiązku denucjacji jest jedynie wypełnieniem i doprecyzowaniem owego modus procedendi, jaki został podany przez Pana Jezusa (Mt 18, 15–17).
    The present article focuses on the obligation of making a delict denunciation in the law and practice of the Church. The particular attention is paid to finding an answer to the question whether the current Church law still encompasses the obligation to denounce any suspicion of committing a delict and of any disciplinary, liturgical and moral abuse (not only paedophilia). Thus the following issues are mentioned: a denunciation according to the Canon Law Code of 1983, a denunciation according to the latest canon regulations, and a state obligation of denunciation. The analysis suggests that the Church is trying to adapt its regulations to the challenges of the modern world. It is particularly seen in the field of delicts against minors and their equals. The introduction of both state and Church obligation of making a denunciation should be highly evaluated here. However, it must be noticed that there are some shortcomings of the canon obligation as it does not determine any sanctions (criminal or/and administrative) in case of default on the denunciation obligation. It should be clearly stated that denunciation itself should be considered as a sign of conscious co-responsibility for the common good and the ultimate goal, which is salus animarum of each man, the perpetrator included. The introduction of a canon obligation to make a denunciation is only a fulfilment and clarification of the modus procedendi established by Jesus Christ (Mathew 18:15–17). Keywords: delict, penal canon law, penal canon process, penal responsibility, denunciation of the delict, obligation to denounce, canon obligation, liturgical and moral abuse, impediments to marriage, impediments to sacred orders, denunciation in the civil law
    Źródło:
    Annales Canonici; 2022, 18, 1; 5-48
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies