Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "immunosuppression" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Immunosuppressive influence of Anguillid herpesvirus-1 (AngHV-1) infection on cellular defense mechanisms in European eel (Anguilla anguilla)
    Autorzy:
    Schulz, P.
    Deperasińska, I.
    Kaczorek-Łukowska, E.
    Siwicki, A.K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087405.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    alloherpesviruses
    cellular immunity
    immunosuppression
    innate immunity
    Źródło:
    Polish Journal of Veterinary Sciences; 2019, 4; 785-787
    1505-1773
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Veterinary Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Immunosuppression during Leishmania donovani infection: a potential target for the development of therapy
    Autorzy:
    Flora, R.
    Aghazadeh-Dibavar, S.
    Bandyopadhyay, M.
    Dasgupta, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/5556.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    immunosuppression
    Leishmania donovani
    parasite
    infection
    therapy
    leishmanial infection
    leishmaniasis
    Opis:
    Dysfunction of T-helper 1 mediated immune responses is a hallmark of the progression of visceral leishmaniosis (VL). Several factors such as altered antigen presentation, and abnormalities in MHC/HLA, antigen processing, and T cell receptor recognition regulate the onset of immunosuppression. Recent investigations on VL patients suggest that susceptibility to visceral leishmaniosis is genetically determined and varies between populations in different geographical locations. Emerging evidence also indicates the importance of the role played by myeloid derived suppressor cells in progressive VL. This study provides a mechanistic view of means to target the signaling mechanisms of immunosuppression to determine potential therapeutic interventions.
    Źródło:
    Annals of Parasitology; 2014, 60, 4
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Annals of Parasitology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Search for new synthetic immunosuppressants II. Tetrazole analogues of hymenistatin I.
    Autorzy:
    Zubrzak, Paweł
    Kociołek, Karol
    Smoluch, Marek
    Silberring, Jerzy
    Kowalski, Marek
    Szkudlińska, Barbara
    Zabrocki, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044066.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    immunosuppression
    cis-amide bond
    1,5-disubstituted tetrazole ring
    hymenistatin I
    Opis:
    Linear and cyclic hymenistatin I (HS I) analogues with dipeptide segments Ile2-Pro3, Pro3-Pro4 and Val6-Pro7 replaced by their tetrazole analogues Ile-Ψ[CN4]-Ala3, Pro3-Ψ[CN4]-Ala4 and Val6-Ψ[CN4]-Alawere synthesized by the solid phase peptide synthesis method and cyclized with the TBTU and/or HATU reagent. The peptides were examined for their immunosuppressive activity in the lymphocyte proliferation test (LPT).
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2001, 48, 4; 1151-1154
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Conjunctival herpetic ulcer in an immunosuppressed patient with birdshot chorioretinopathy
    Autorzy:
    Fernández-Hortelano, Ana
    Guzmán-Almagro, Elena
    Rebollo, María Castro
    Rodríquez, Carlos Izquierdo
    Martín-Moro, Julio González
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042908.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-27
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    conjunctival ulcers
    herpetic keratitis
    Herpes simplex virus
    birdshot chorioretinopathy
    immunosuppression
    topical steroids
    Opis:
    Introduction: Herpes Simplex Virus (HSV) is a human herpesvirus responsible for systemic infections. Ocular involvement spans all ocular tissues. Corneal lesions, such as dendritic or geographic ulcers, are frequently found in HSV keratitis while conjunctival lesions have been described as infrequent. Clinical case: A 62-year-old man diagnosed with Birdshot chorioretinopathy presented a stye in his eyelid that was treated with oxytetracycline-hydrocortisone ointment. One week later he returned presenting several small dendritic corneal ulcers in both eyes and a conjunctival ulcer in one of them. All lesions healed completely after treatment with topical acyclovir ophthalmic ointment at 3%. Conclusions: We should pay attention to the conjunctiva and not merely focus on the cornea when examining patients with herpetic eye disease, especially if being treated with inmunosupressors.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2021, 8, 3; 175-178
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antifungal effect of Satureja khuzestanica Jamzad essential oil on oral candidiasis in immunosuppressed rats
    Autorzy:
    Najibzadeh, T.
    Yadegary, M.H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72688.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    aromatic plant
    Satureja khuzestanica
    antifungal effect
    essential oil
    oral candidiasis
    rat
    immunosuppression
    candidiasis
    Opis:
    The antimicrobial, antibacterial, antioxidant, antihyperlipidaemic, antidiabetic, anti-inflammatory and analgesic effects of Satureja khuzestanica (Lamiaceae) have been investigated in numerous studies. The antifungal effects of S. khuzestanica essential oil (SKJO) in immunosuppressed rats suffering from oral candidiasis were investigated. A fungal suspension with a density of 3×108 CFU/ml was taken from the isolate of a case with acute vaginitis. In order to achieve a medicinal formulation, accurate twice the minimum inhibitory concentration (MIC) of SKJO and 10 times MIC of nystatin was used with 0.8% agar as a base material. In this study, 35 rats divided into 5 groups each of 7 were used. The assessment of level of infection and specification of the effects of treatment were performed using microbiological and histopathological methods as well as clinical examinations. Our results show that carvacrol is the main compound of SKJ essential oil. Lesions completely disappeared in both treatment groups (SKJO and nystatin) after 8 days of treatment. Furthermore, in groups treated with SKJO and nystatin, the quantities of mean logarithm of colony forming unit (CFU) were 85.62% and 90.62%, respectively, in comparison with placebo group. Also, histopathological properties suggested no infection in groups who had clean and normal dorsal tongue mucosa. Using SKJO with twice accuracy it was concluded that MIC in immunosuppressed rats was quite successful in a time of a week and equal with that of a nystatin treatment with an accuracy of 10 times the MIC.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2018, 64, 3
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terapia rituksymabem w uogólnionej miastenii lekoopornej. Opis przypadku
    Rituximab therapy in generalized refractory myasthenia gravis. Case report
    Autorzy:
    Bonek, Robert
    Maciejek, Zdzisław
    Radziszewski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1058803.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    antigen CD-20
    immunosuppression
    immunoterapia
    immunotherapy
    myasthenia gravis
    rituximab
    miastenia
    rituksymab
    immunosupresja
    antygen CD20
    Opis:
    Background: Rituximab is a human-mouse chimeric IgG1 monoclonal antibody directed against antigen CD-20, transmembrane phosphoprotein on B cells. This drug induce depletion of B cells and subsequent reduction in antibody production. Recently there were cases of severe AChR-antibody positive and MuSK-positive myasthenia gravis (MG) successfully treated with rituximab. Case report: Forty-three-year-old women with tygorefractory MG with predominantly generalised weakness in extremities, bulbar symptoms and dyspnea, who presented for the first time in 1992. Thymectomy was perform in 1997. During 15 years of therapy patient had one crise in 1997 and one in 1999. In 2007, she had five hospital admission. She did not respond adequately to acetylcholinesterase inhibitors, thymectomy, repeat plasma exchange and conventional immunosuppressive therapy such as azathioprine, cyclophosphamide and prednisone. For this reason rituximab (MabThera®, Roche) therapy was added. Rituximab was administered at a dose of 375 mg/m2 intravenously according to a protocol every 7 days for 4 weeks. She received also prednisone at a dose of 20 mg and pyridostigmine 180 mg per day all the time. Within 4 weeks therapy she showed maintained clinical improvement. Dyspnea and bulbar symptoms were disappearanced and walking distances was longer. We did not observe serious adverse events, only after first infusion transient oedema of mucosa nasal and oral cavity with concurrent pruritus and after second infusion transient myalgia, chills and subfebrile body temperature were found. Conclusions: In this case use of rituximab leading to significant clinical improvement in refractory myasthenia gravis. The therapy was well tolerated and any serious adverse events were registered.
    Wstęp: Rituksymab jest chimerycznym przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG1, skierowanym przeciwko antygenowi CD20, przezbłonowej fosfoproteinie limfocytów B. Indukuje on deplecję limfocytów B, a w związku z tym spadek produkcji przeciwciał. Ostatnio opisywano przypadki zakończonego sukcesem leczenia rituksymabem ciężkiej miastenii (MG) seropozytywnej i miastenii z obecnością przeciwciał anty-MuSK. Opis przypadku: Czterdziestotrzyletnia kobieta z lekooporną miastenią z dominującym osłabieniem kończyn, objawami opuszkowymi i dusznością, z pierwszymi objawami choroby w 1992 roku. W 1997 roku wystąpił pierwszy przełom miasteniczny, w 1999 drugi. W roku 2007 z powodu zaostrzeń choroby pacjentka była pięciokrotnie hospitalizowana. W trakcie piętnastoletniej kuracji nie uzyskano zadowalającej odpowiedzi na inhibitory acetylocholinoesterazy, tymektomię, powtarzane zabiegi plazmaferezy i konwencjonalne leczenie immunosupresyjne, w którym zastosowano azatioprynę, cyklofosfamid i prednizon. Z tych względów włączono terapię rituksymabem (MabThera®, Roche). Rituksymab podawano we wlewie dożylnym zgodnie z następującym protokołem: 375 mg/m2 co 7 dni przez 4 tygodnie. Przez cały czas chora była leczona prednizonem w dawce 20 mg i pirydostygminą w dawce 180 mg na dobę. W trakcie terapii osiągnięto znaczącą poprawę stanu klinicznego, która utrzymuje się do chwili obecnej. Uzyskano ustąpienie duszności i objawów opuszkowych oraz wydłużenie przechodzonego dystansu. Nie stwierdzono poważnych działań niepożądanych; po pierwszym wlewie wystąpił przemijający obrzęk śluzówki jamy ustnej i nosowej z towarzyszącym świądem, a po drugim ból mięśni, dreszcze i stan podgorączkowy. Wnioski:W opisanym przypadku zastosowanie rituksymabu doprowadziło do znaczącej i długotrwałej poprawy klinicznej w przebiegu miastenii lekoopornej. Terapia była dobrze tolerowana i nie zaobserwowano żadnych poważnych działań niepożądanych.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 1; 63-66
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe perspektywy leczenia wtórnie postępującej postaci stwardnienia rozsianego
    New outlook for the treatment of secondary progressive multiple sclerosis
    Autorzy:
    Noga, Magdalena
    Bartosik-Psujek, Halina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030326.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    immunosuppression
    immunosupresja
    interferon beta-1a
    interferon beta-1b
    mitoksantron
    mitoxantrone
    multiple sclerosis
    stwardnienie rozsiane
    Opis:
    Multiple sclerosis is a chronic autoimmune disease of the central nervous system which has an unknown origin and variable course. In about 85% of cases it starts as the relapsing-remitting form that, in different periods of time depending on the patient, turns into the secondary progressive form with constant progression of disability, sometimes with preserved relapse and magnetic resonance imaging activity at the beginning. The treatment options for the secondary progressive form of multiple sclerosis are still limited. Based on the results of Mitoxantrone in Multiple Sclerosis Study, mitoxantrone has been registered for the treatment of secondary progressive multiple sclerosis. In addition, the drugs that have received registration in Europe are interferon beta-1b and interferon beta-1a given subcutaneously. These drugs have a proven effect in slowing the progression of disability (interferon beta-1b, mitoxantrone) as well as reducing the annualised relapse rate (interferon beta-1b, interferon beta-1a, mitoxantrone) and the number of new outbreaks in magnetic resonance imaging (interferon beta-1a, interferon beta-1b). The study of North American Study Group on Interferon β-1b in Secondary Progressive MS showed no effect of the therapy with interferon beta-1b on the inhibition of disability progression and as a result, the drug has not obtained registration for the treatment of secondary progressive multiple sclerosis in the United States. The patients who benefit most from the therapy which modifies the course of the progressive form of multiple sclerosis are younger, with a shorter history of the disease, preserved relapse activity and rapidly increasing disability.
    Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą autoimmunologiczną chorobą ośrodkowego układu nerwowego o nieznanej przyczynie i zmiennym przebiegu. W około 85% przypadków najpierw występuje postać rzutowo-remisyjna, która po pewnym czasie (różniącym się w zależności od pacjenta) przechodzi w postać wtórnie postępującą ze stałą progresją niesprawności, niekiedy z początkowo zachowaną aktywnością rzutową i rezonansową choroby. Możliwości leczenia wtórnie postępującej postaci stwardnienia rozsianego są ograniczone. Na podstawie wyników badania Mitoxantrone in Multiple Sclerosis Study do leczenia tej postaci choroby zarejestrowany został mitoksantron. Ponadto w Europie rejestrację uzyskały interferon beta-1b oraz interferon beta-1a podawany podskórnie. Udowodniono wpływ tych leków na hamowanie progresji niesprawności (interferon beta-1b, mitoksantron) oraz spadek rocznego wskaźnika rzutów (interferon beta-1b, interferon beta-1a, mitoksantron) i liczby nowych ognisk w obrazach rezonansu magnetycznego (interferon beta-1a, interferon beta-1b). Badanie North American Study Group on Interferon β-1b in Secondary Progressive MS nie wykazało wpływu terapii interferonem beta-1b na hamowanie postępu niesprawności, więc nie uzyskał on rejestracji do leczenia tej postaci stwardnienia rozsianego w Stanach Zjednoczonych. Największe korzyści z terapii modyfikującej przebieg postępującej postaci choroby odnoszą pacjenci młodsi, chorujący krócej, z zachowaną aktywnością rzutową i szybko narastającą niesprawnością.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 3; 130-134
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktualne i nowe strategie leczenia aktywnej orbitopatii tarczycowej
    Current and novel strategies for the treatment for active thyroid orbitopathy
    Autorzy:
    Wierzbowska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927948.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    Graves' ophthalmopathy
    autoimmunity
    glicocorticosteroids
    hyperthyroidism
    immunosuppression
    monoclonal antibodies
    radiotherapy
    oftalmopatia Gravesa
    nadczynność tarczycy
    autoimmunogenność
    immunosupresja
    glikokortykosteroidy
    radioterapia
    przeciwciała monoklonalne
    Opis:
    Orbitopatia tarczycowa, zwana także oftalmopatią Gravesa, jest następstwem reakcji autoimmunologicznej w oczodole wywołanej przez wspólny dla tarczycy i oczodołu antygen lub antygeny. W niniejszym artykule na podstawie koncepcji patogenezy orbitopatii tarczycowej omówiono aktualną strategię oraz nowe kierunki leczenia zarówno hipertyreozy, jak i aktywnej fazy oftalmopatii. Tradycyjna strategia leczenia orbitopatii obejmuje leczenie immunosupresyjne za pomocą glikokortykosteroidów, radioterapię oczodołów i dekompresję chirurgiczną. Nowe kierunki terapii związane są z zastosowaniem leków specyficznie modulujących określone białka komórkowe zaangażowane w szlaki reakcji autoimmunologicznej w oczodole. Należą do nich przeciwciała monoklonalne, inhibitory cytokin oraz selektywne związki immunosupresyjne.
    Graves’ ophthalmopathy is a consequence of an autoimmune orbital reaction that is caused by an antigen or antigens that are common to the thyroid and orbit. This review discusses the pathogenesis of thyroid orbitopathy, current treatment strategies, and new treatment options for both hyperthyroidism and the active phase of ophthalmopathy. The traditional strategy for treating Graves’ ophtalmopathy involves immunosuppressive therapy with steroids, orbital radiation therapy, and surgical decompression. New treatment options include the use of drugs that modulate specific cellular proteins that are involved in orbital autoimmune pathways. These include monoclonal antibodies, cytokine inhibitors, and selective immunosuppressants.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2020, 7, 2; 108-115
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of Biolex Beta-HP on phagocytic activity and oxidative metabolism of peripherial blood granulocytes and monocytes in rats intoxicated by cyclophosphamide
    Autorzy:
    Wojcik, R
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32265.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    beta-1,3-1,6-D-glucan
    cyclophosphamide
    rat
    phagocytic activity
    oxidative metabolism
    granulocyte
    monocyte
    flow cytometry
    peripheral blood
    immunosuppression
    blood neutrophil
    Opis:
    The objective of this study was to determine the effect of ß-l,3/l,6-D-glucan (Biolex-Beta HP) on the phagocytic activity and oxidative metabolism of peripheral blood granulocytes and monocytes in rats intoxicated by cyclophosphamide. The experimental material comprised 40 adult Wistar rats aged 14 weeks, divided into two equal groups, a control group and an experimental group, each of 20 adult rats, including 10 males and 10 females. In the course of 3 successive days, 20 rats from the experimental group were administered cyclophosphamide intramuscularly at a dose of 50 mg/kg body weight/day. On the 8th day of the experiment, 10 control group (K) rats and 10 experimental group (C) rats were sacrificed. Arterial blood samples were collected and diluted with heparin to determine and compare the phagocytic activity (Phatogest) and oxidative metabolism (Bursttest) of peripheral blood granulocytes and monocytes by flow cytometry. Starting on the 8lh day of the experiment, the feed of the remaining 10 rats from the experimental group (C+G) and 10 rats from the control group (G) was supplemented with Biolex-Beta HP at a dose of 50 mg/kg body weight/day for 14 consecutive days. On day 22, arterial blood samples were collected from all (C+G) and (C) group rats, diluted with heparin to determine and compare the phagocytic activity and oxidative metabolism of peripheral blood granulocytes and monocytes by flow cytometry. The results showed that Biolex-Beta HP modulated the phagocytic activity and oxidative metabolism of blood neutrophils and monocytes suppressed by cyclophosphamide in rats. The immunorestoring activity of Biolex-Beta HP was observed in this study.
    Źródło:
    Polish Journal of Veterinary Sciences; 2010, 13, 1; 181-188
    1505-1773
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Veterinary Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies