Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "imidazolium ionic liquids" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Induction of the multixenobiotic/multidrug resistance system in HeLa cells in response to imidazolium ionic liquids
    Autorzy:
    Rusiecka, Izabela
    Składanowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039912.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    multidrug resistance
    multixenobiotic resistance
    imidazolium ionic liquids
    flow cytometry
    ABCB1
    ABCC1
    Opis:
    The multixenobiotic/multidrug resistance (MXR/MDR) system controls transport of foreign molecules across the plasma membrane as a preventive measure before toxicity becomes apparent. The system consists of an efflux pump, ABCB1, and/or a member of the ABCC family. Ionic liquids are broadly used solvents with several unique properties such as wide liquid range, negligible vapor pressure, good thermal and chemical stability and extraordinary dissolution properties for organic and inorganic compounds. Ionic liquids containing imidazolium ring are frequently used as solvents in drug synthesis. Constitutive and induced amounts of ABCB1 and ABCC1 proteins were estimated here by Western blotting and quantified by flow cytometry in HeLa cells exposed to three homologous 1-alkyl-3-methylimidazolium and one benzyl ring substituted salts. Aliphatic substituents in position 1 of the salts caused a weak toxicity but 1-benzyl ring was strongly toxic. An 8-day long treatment with 10-4 M 1-hexyl-3-methylimidazolium chloride resulted in an about 1.5-fold increase of ABCB1 level and over 2-fold increase of ABCC1 level. The amounts of both investigated ABC-proteins were linearly dependent on the length of the imidazolium ring side chain. Such distinctive changes of the amount of MXR/MDR proteins measured in cultured cells may be a useful marker when screening for potential toxicity of various chemicals.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2011, 58, 2; 187-192
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dynamika zanikania 1-alkilo-3-metyloimidazoliowych cieczy jonowych w aspekcie ich oddziaływania na aktywność oksydazy o-difenolowej w glebie
    Dissipation dynamic of 1-alkyl-3-methylimidazolium ionic liquids and their effect on o-diphenol oxidase activity in soil
    Autorzy:
    Telesiński, A.
    Sułkowska, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/410265.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    imidazoliowe ciecze jonowe
    fluor
    oksydaza o-difenolowa
    gleba
    imidazolium ionic liquids
    fluoride
    o-diphenol oxidase
    soil
    Opis:
    Doświadczenie przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych na dwóch glebach o składzie granulometrycznym: piasku gliniastym (Corg 8.71 g/kg, pHKCl 6.36) i gliny lekkiej (Corg 10.92 g/kg, pHKCl 6.81). Do próbek gleb wprowadzono dwie ciecze jonowe: tetrafluoroboran 1-butylo-3-metyloimidazoliowy [BMIM][BF4] oraz tetrafluoroboran 1-heksylo-3-metyloimidazoliowy [HMIM][BF4] w dawkach: 0, 5, 50, 500 oraz 5000 mg/kg s.m. gleby. W 1., 7., 14., 28. i 56. dniu doświadczenia oznaczono chromatograficznie zawartość kationów imidazoliowych, potencjometrycznie zawartość fluoru rozpuszczalnego i potencjalnie dostępnego dla roślin oraz spektrofotometrycznie aktywność oksydazy o-difenolowej. Otrzymane wyniki wykazały, że kation [BMIM] okazał się układem odpornym na degradację w glebie, podczas gdy wydłużenie podstawnika alkilowego do sześciu atomów węgla zdecydowanie przyspieszyło proces zanikania. Zawartość fluoru rozpuszczalnego w roztworze glebowym, jak i potencjalnie dostępnego dla roślin, w glebie zanieczyszczonej imidazoliowymi cieczami jonowymi, zwiększała się w trakcie trwania doświadczeń. Natomiast zmiany aktywności oksydazy o-difenolowej w glebie zanieczyszczonej analizowanymi cieczami jonowymi zależne były od dawki oraz rodzaju cieczy jonowej, a także właściwości gleby.
    The experiment was carried out on two soil samples with granulometric composition: loamy sand (Corg 8.71 g/kg, pHKCl 6.36) and sandy loam (Corg 10.92 g/kg, pHKCl 6.81). Two ionic liquids: 1-butyl-3-methylimidazolium tetrafluoroborate [BMIM][BF4] and 1-hexyl-3-methylimidazolium tetrafluoroborate [HMIM][BF4] at dosages of: 0, 5, 50, 500, and 5000 mg/kg dm. were applied into soil. On days 1, 7, 14, 28, and 56 content of imidazolium cations, two forms of fluoride (soluble and potentially available to plants) and activity of o-diphenol oxidase were determined by chromatographic, potentiometric, and spectophotometric methods, respectively. Obtained results showed that the [BMIM] cation was resistant to degradation in the soil, while lengthening the alkyl substituent six carbon strongly accelerated the process of decomposition. Soluble and potentially available to plants fluoride content in the soil with imidazolium ionic liquids, increased during the experiments. Changes of o-diphenol oxidase activity in soil with imidazolium ionic liquids: with tetrafluoroborate anion were dependent on the dose and the type of ionic liquid, and the soil properties.
    Źródło:
    Chemistry, Environment, Biotechnology; 2016, 19; 87-92
    2083-7097
    Pojawia się w:
    Chemistry, Environment, Biotechnology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of newly synthesized imidazolium ionic liquids on activated sludge process
    Wpływ nowo syntetyzowanych imidazoliowych cieczy jonowych na pracę osadu czynnego
    Autorzy:
    Gendaszewska, D.
    Liwarska-Bizukojć, E.
    Maton, C.
    Stevens, C. V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/204871.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    imidazolium ionic liquids
    activated sludge
    morphological parameter
    removal
    adsorption
    ciecz jonowa
    imidazoliowe ciecze jonowe
    osad czynny
    oczyszczanie ścieków
    adsorpcja
    izoterma adsorpcji
    Opis:
    This study investigates the influence of four imidazolium ionic liquids (ILs) present in wastewater on the activated sludge process. In addition, experiments with inactivated sludge to assess the capacity of this sorbent to remove ILs from the wastewater were conducted. It occurred that the presence of ionic liquids in wastewater reduces biomass growth and size of the sludge flocs. The strongest effect has been found for IL 6 (1-hexyl-2H-3-methyl-4,5-dimethylimidazolium iodide) with the longest alkyl chain length. Also, the degree of ILs removal increases with the alkyl chain length and decreases with the increase of initial concentration of ILs in wastewater. IL 6 reaches the highest degree of ILs removal from wastewater but inhibits the biomass growth and growth of sludge flocs in a greater extent than other tested compounds. Moreover, it was confirmed that newly synthesized ionic liquids can be adsorbed onto inactivated sludge. IL 6 could be adsorbed in a higher degree than other ionic liquids. This adsorption was described by Langmuir isotherm, whereas adsorption of other ionic liquids was described by Freundlich isotherm.
    Celem badań było określenie wpływu czterech imidazoliowych cieczy jonowych (CJ) na proces oczyszczania ścieków metodą osadu czynnego. Ustalono, że obecność tych związków w ściekach wpływa negatywnie na przyrost biomasy oraz powoduje zmniejszanie wielkości kłaczków osadu czynnego. Najsilniejszy efekt zaobserwowano dla jodku 1-heksylo-2H-3-metylo-4,5-dimetyloimidazoliowego (CJ 6), posiadającego najdłuższy łańcuch alkilowy. Poza tym odnotowano zależność, że stopień usunięcia CJ wzrasta wraz z wydłużaniem się łańcucha alkilowego w podstawniku kationu oraz maleje wraz ze wzrostem początkowego stężenia cieczy jonowych w ściekach. Pomimo tego, że najwyższy stopień usunięcia CJ ze ścieków zaobserwowano dla CJ 6, to obecność tej cieczy jonowej w ściekach hamowała wzrost biomasy jak i wzrost kłaczków w największym stopniu. Dodatkowo przeprowadzono badania mające na celu zanalizowanie zdolności osadu jako sorbentu do usunięcia CJ ze ścieków. W toku prowadzonych badań wykazano, że nowo syntetyzowane ciecze jonowe mogą być adsorbowane na inaktywowanym osadzie czynnym. Ciecz jonowa CJ 6 uległa adsorpcji w wyższym stopniu niż pozostałe testowane związki. Adsorpcja ta została opisana izotermą Langmuira, natomiast adsorpcja pozostałych cieczy jonowych opisana została za pomocą izotermy Freundlicha.
    Źródło:
    Archives of Environmental Protection; 2015, 41, 4; 40-48
    2083-4772
    2083-4810
    Pojawia się w:
    Archives of Environmental Protection
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Toksyczność chlorku 1-heksylo-3-metyloimidazoliowego względem wybranych organizmów wodnych
    Toxicity of 1-heksyl-3-methylimidazolium chloride according to selected marine and freshwater organisms
    Autorzy:
    Arendarczyk, A.
    Zgórska, A.
    Grabińska-Sota, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/296931.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
    Tematy:
    imidazoliowe ciecze jonowe
    toksyczność
    biotest
    imidazolium
    ionic liquids
    toxicity
    bioassay
    Opis:
    Dokonano oceny potencjału toksykologicznego imidazoliowej cieczy jonowej o nazwie chlorek 1-heksylo-3-metyloimidazoliowy (CHM). Zakres badań ekotoksykologicznych obejmował przeprowadzenie testu toksyczności ostrej z wykorzystaniem skorupiaków słodkowodnych (Thamnocephalus platyurus) i testu toksyczności chronicznej z wykorzystaniem bakterii morskich (Vibrio fischeri). Wartości wskaźników ekotoksykologicznych wyznaczone w poszczególnych testach wyniosły odpowiednio: EC50 2,51 mg/dm3 (THAMNOTOXKIT FTM) i EC50/5min 15,30 mg/dm3 i EC50/15min 14,40 mg/dm3 (MICROTOX® Basic Test 81,9%). Na podstawie uzyskanych wyników związek sklasyfikowano jako toksyczny. W ramach badań dokonano również oceny wpływu korekty odczynu i napowietrzania na redukcję toksyczności roztworu CHM. Doświadczenie przeprowadzono zgodnie z metodyką US EPA/600/6-91/005F. Stwierdzono, że korekta odczynu roztworu CHM do poziomu 3 i 11, a także przeprowadzenie symultanicznego procesu korekty pH do 3 i napowietrzania wpływa na obniżenie toksyczności badanego związku.
    Ionic liquids (IL's) are defined as organic salts with low melting point. The reputation of those substances as green solvents (environmental friendly chemicals) is based primarily on their negligible vapor pressure. However, high solubility and stability of those substances in water can cause a serious concern about their toxic potential. Relatively little is still known about the toxicity of these substances as a class, especially when compared to conventional organic solvents. The aim of the study was to investigate the toxicity of imidazolium ionic liquid: 1-heksyl-3-methylimidazolium chloride (CHM) according to selected aquatic organisms: bioluminescent marine bacterium and crustacean. The results showed that CHM caused a harmful effect on tested organisms in the whole range of concentrations used in the tests. The estimated toxic index EC50 obtained 2.51 mg/dm3 according to Thamnocephalus platyurus and EC50/5min 15.30 mg/dm3, EC50/15min 14.40 mg/dm3 according to Vibrio fischeri. The CHM was classified as a toxic substance. Moreover, the toxicity of CHM samples with modified pH values and aeration has been measured. Modifications of CHM samples were based on U.S. EPA Protocol (Toxicity Identification Evaluation). Acute toxicity of each modification have been determined by using the MICROTOX® Basic Test 81.9% standard procedure. The results showed that upgrading pH value to 11 as well as diminishing samples pH to value 3 had an influence on samples' post-reaction toxicity. Both processes, pH correction and aeration, used individually caused a significant decrease of analyzed samples' toxicity expressed as toxic index's EC50 measured after 5 and 15 minutes of exposition. The toxic index values were increased from range 30% (pH 3) up to 100% (pH 11) according to non modified sample. The study showed that pH correction to value 3 connected with simultaneous aeration additionally decrease sample toxicity. The results of the present study has proved that 1-heksyl-3methylimidazolium chloride could be toxic to aquatic organisms and it is necessary to carry out the ecotoxicological risk of ionic liquids by the use of bioassays.
    Źródło:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2011, 14, 2; 137-143
    1505-3695
    2391-7253
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies