- Tytuł:
-
Idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe – efekty odległe, ze szczególną oceną wpływu choroby na funkcje wzrokowe pacjentów
Idiopathic intracranial hypertension: long-term follow-up and impact on patients’ visual function with a literature review - Autorzy:
-
Kwaśniak-Butowska, Magdalena
Sildatke-Bauer, Magdalena
Bodak, Lucyna
Paczkowska, Małgorzata
Muraszko-Klaudel, Anna
Sławek, Jarosław - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1029016.pdf
- Data publikacji:
- 2018
- Wydawca:
- Medical Communications
- Tematy:
-
idiopathic intracranial hypertension
visual evoked potentials
visual field loss
papilloedema
headache
long-term follow-up
obrzęk tarczy nerwu wzrokowego - Opis:
-
Aim: The aim of the study was a long-term observation (particularly in terms of visual function) of patients hospitalised at the Neurology Department of St. Adalbert Hospital in Gdańsk, Poland, due to an episode of idiopathic intracranial hypertension. Material and methods: The Department’s archives held records of 13 cases of idiopathic intracranial hypertension treated from 2007 to 2015. The retrospectively retrieved data concerned: age, sex, height, weight, comborbidities, symptoms of idiopathic intracranial hypertension, neurological abnormalities, fundoscopy findings, vision field, brain magnetic resonance findings, visual evoked potentials and employed treatment. Eleven patients reported for a follow-up examination, and 6 patients completed it. The patients were examined neurologically and ophthalmologically with fundoscopy, visual field test, visual acuity and visual evoked potentials. The results were compared with the disease history data. The follow-up period lasted 4–47 months. Results: Nine of 11 patients were females. In 2 of them, the initial diagnosis was revised, and 3 did not complete all procedures. Six patients were included in the analysis. The most common complain upon admission was headache and tunnel vision. Brain magnetic resonance imaging scans revealed changes characteristic of idiopathic intracranial hypertension in 5 patients. Therapeutic drainage of cerebrospinal fluid was performed in all the patients, and all of them were treated with acetazolamide. Visual disturbances (visual field loss or impaired visual evoked potentials) persisted in 3 patients. Significant risk factors for idiopathic intracranial hypertension in the analysed group were: female sex, increased body mass index and reproductive age. Permanent vision impairment was observed in patients who required more intensive treatment. Conclusion: Weight gain is a significant risk factor for poor outcome. Visual field assessment and fundoscopy seem to be superior than visual acuity in the monitoring of disease activity.
Cel: Celem pracy była długofalowa ocena stanu chorych, w szczególności funkcji wzrokowych, po przebyciu epizodu idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego, hospitalizowanych na Oddziale Neurologicznym Szpitala św. Wojciecha w Gdańsku. Materiał i metody: W archiwum od 2007 do 2015 roku znaleziono 13 przypadków idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego. Retrospektywnie, z dostępnych historii choroby, uzyskano informacje dotyczące: wieku, płci, wzrostu, wagi, obciążeń internistycznych, objawów idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego, odchyleń w badaniu neurologicznym, badaniu dna oczu, pola widzenia, rezonansu magnetycznego mózgowia, wzrokowych potencjałów wywołanych oraz zastosowanej terapii. Na badanie kontrolne zgłosiło się 11 chorych, a 6 je ukończyło. Pacjentów zbadano neurologicznie oraz wykonano badanie ostrości wzroku, pola widzenia, dna oczu oraz wzrokowych potencjałów wywołanych. Otrzymane dane porównano z informacjami z historii choroby. Okres obserwacji wynosił 4–47 miesięcy. Wyniki: W grupie 11 chorych było 9 kobiet oraz 2 mężczyzn. U 2 kobiet podczas kontroli zmieniono rozpoznanie, 3 pacjentów nie ukończyło badania. Sześciu chorych włączono do dalszych analiz. Najczęściej zgłaszanym objawem przy przyjęciu na Oddział były bóle głowy oraz tunelowe zaburzenia w polu widzenia. W badaniu rezonansu magnetycznego mózgowia 5 chorych miało zmiany typowe dla idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego. U wszystkich pacjentów wykonano terapeutyczny upust płynu mózgowo-rdzeniowego i włączono acetazolamid. U 3 pacjentów utrzymywały się zaburzenia funkcji wzrokowych (ubytki w polu widzenia lub nieprawidłowy wynik badania wzrokowych potencjałów wywołanych). Istotnymi czynnikami ryzyka rozwoju idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego w badanej grupie były płeć żeńska, wzrost wskaźnika masy ciała oraz wiek reprodukcyjny. W badanej grupie przetrwałe zaburzenia widzenia wystąpiły u chorych wymagających intensywniejszego leczenia odwadniającego. Wnioski: Wzrost masy ciała jest istotnym czynnikiem pogarszającym rokowanie. Ocena dna oczu oraz badanie pola widzenia wydają się lepszymi parametrami do monitorowania aktywności choroby niż ocena ostrości widzenia. - Źródło:
-
Aktualności Neurologiczne; 2018, 18, 2; 61-67
1641-9227
2451-0696 - Pojawia się w:
- Aktualności Neurologiczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł