Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "identity of the act" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Prawomocność decyzji prokuratorskich kończących postępowanie przygotowawcze w świetle dyrektywy ne bis in idem
The legal force of a prosecutors decisions closing the preparatory proceedings in the light of the ne bis in idem principle
Autorzy:
Gerecka-Żołyńska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692812.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
negative procedural premise
res iudicata
ne bis in idem
prosecutor’s decision closing the preparatory proceedings
the principle of mutual recognition of judgments and judicial decisions
CJEU
identity of the act
ujemna przesłanka procesowa
prawomocne decyzje prokuratorskie kończące postępowanie przygotowawcze
zasada wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych
TSUE
tożsamość czynu
Opis:
The article deals with the procedural consequences of a prosecutor’s decision closing criminal proceedings in the light of the application of the ne bis in idem prohibition. The analysis of the problem is carried out within two thematic areas designated by the scope of the ne bis in idem prohibition, namely in national conditions and within the framework of cooperation with the Member States of the EU. It is assumed that final prosecutor’s decisions on the termination of criminal proceedings create conditions for the ne bis in idem prohibition, when there is an attempt to re-initiate criminal proceedings against the same person for the same act. This tendency is not only characteristic of the Polish system, but is also visible in the criminal-law legislation of other EU Member States, and meets with cautious approval in the case law of the Court of Justice of the European Union (CJEU). As part of the penal cooperation of EU Member States for the interpretation of Article 54 of the Convention implementing the Schengen Agreement, the CJEU’s case law, in which the principle of the mutual recognition of judgments and judicial decisions is primarily used, is of the utmost importance. The connection between the application of the rule ne bis in idem and the principle of the mutual recognition of judgments and judicial decisions in the framework of criminal cooperation between EU Member States results from the fundamental role that this principle fulfills with regulations adopted in the Treaty on the functioning of the EU (Section: Area of Freedom, Security and Justice). The article shows that the concept of classifying the principle ne bis in idem in the Polish criminal procedural system as a negative procedural condition defined in Article 17 para. 1 item 7 of the Code of Criminal Procedure is the optimal solution, assuming that the res iudicata effect is reserved exclusively for the assessment of court judgments. The importance of the issue of the identity of the act as one of the criteria for the application of the ne bis in idem prohibition is also duly emphasized, given the thesis, which is referred to especially in the jurisprudence of the CJEU, that in such situations it is necessary to determine whether the act to which the final judgment relates is the same as the factual basis for the investigation or inquiry in which the decision to discontinue the proceedings is to be issued without assessing the adopted legal classification of the act or the legal interest of the State.
Artykuł dotyczy procesowych skutków prawomocnych decyzji prokuratora o zakończeniu postępowania karnego w konfrontacji z stosowaniem zakazu ne bis in idem. Analiza problemu przeprowadzona została w obrębie dwóch płaszczyzn tematycznych wyznaczonych zakresem obowiązywania zakazu ne bis in idem, tzn. w warunkach krajowych i w ramach współpracy z państwami członkowskimi Unii Europejskiej. W rozważaniach przyjęto, że prawomocne decyzje prokuratorskie o zakończeniu postępowania karnego stwarzają warunki do stosowania zakazu ne bis in idem, gdy pojawia się próba ponownego wszczęcia postępowania karnego wobec tej samej osoby o ten sam czyn. Tendencja ta nie jest charakterystyczna wyłącznie dla systemu polskiego, ale widoczna jest także w ustawodawstwie karnoprocesowym innych państw członkowskich UE, budzi aprobatę w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, ale ostrożną. W ramach współpracy karnej państw członkowskich UE dla wykładni art. 54 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen pierwszoplanowe znaczenie ma orzecznictwo TSUE, w którym przede wszystkim wykorzystywana jest zasada wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych. Związek stosowania zakazu ne bis in idem z zasadą wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych w ramach współpracy karnej państw członkowskich UE wynika z fundamentalnej roli, jaką zasada ta pełni wobec regulacji przyjętych w Traktacie o funkcjonowaniu UE (Dział: Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości). W artykule wykazano, że w przyjęta w polskim systemie karnoprocesowym koncepcja klasyfikowania zakazu ne bis in idem jako ujemnej przesłanki procesowej określonej w art. 17 § 1 pkt 7 Kodeksu postępowania karnego jest rozwiązaniem optymalnym przy założeniu, że skutek res iuducata systemowo zastrzeżony jest wyłącznie dla oceny orzeczeń sądowych. Zwrócono też w odpowiednim zakresie uwagę na znaczenie kwestii tożsamości czynu jako jednego z kryteriów stosowania zakazu ne bis in idem, aprobując powielaną, zwłaszcza w orzecznictwie TSUE, tezę, że w zaistniałej sytuacji niezbędne jest ustalenie, czy czyn, którego dotyczy prawomocne orzeczenie, jest tożsamy z podstawą faktyczną śledztwa lub dochodzenia, w którym postanowienie o umorzeniu postępowania ma zostać wydane z pominięciem oceny przyjętej kwalifikacji prawnej czynu lub interesu prawnego państwa.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 83-96
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss on the Supreme Court ruling of 24 January 2018, II KK 10/18
Autorzy:
Kosonoga, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1341449.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
granice oskarżenia
tożsamość czynu zarzucanego w akcie oskarżenia i przypisanego w wyroku
zmiana kwalifikacji prawnej czynu
postępowanie wpadkowe
zasada skargowości
niezmienność przedmiotu procesu
limits of the indictment
identity of an act alleged in the indictment and attributed in the sentence
change in the legal classification of an act
incidental proceedings
principle of accusatorial system
immutability of the subject matter of a trial
Opis:
The author of the gloss approves of the thesis expressed in the Supreme Court ruling of 24 January 2018, II KK 10/18, in accordance with which the framework of the jurisdictional proceedings are determined by a historical event described in the indictment and not by particular elements of this description. The time of an act commission is one of the elements of the subjective aspect of an offence. It is subject to determination by a court and may be specified in a different way from that in the description of an act alleged in the indictment, provided that the evidence taken at a trial justifies such a change. The sole finding that the event covered by the indictment took place at the time different from that specified in it is admissible and does not mean going beyond the limits of a prosecutor’s complaint. Having analysed the Supreme Court and appellate courts’ adjudication practice, the author highlights additional elements of an act description that do not lead to going beyond the limits of an indictment. The gloss also covers the issue of the obligation to inform the parties present at a trial about the possibility of changing the legal classification of an act (Article 399 CPC) and the so-called incidental proceedings in the context of the identity of the act alleged in the indictment and the one attributed in the sentence.
W glosie autor zaaprobował tezę wyrażoną w postanowieniu SN z dnia 24 stycznia 2018 r., II KK 10/18, zgodnie z którą ramy postępowania jurysdykcyjnego są określone przez zdarzenie historyczne opisane w akcie oskarżenia, a nie przez poszczególne elementy tego opisu. Czas popełnienia czynu jest jednym z elementów strony przedmiotowej przestępstwa. Podlega on ustaleniu przez sąd i może być określony inaczej niż w opisie czynu zarzuconego w akcie oskarżenia, jeśli dowody przeprowadzone na rozprawie taką zmianę uzasadniają. Samo ustalenie, że zdarzenia objęte oskarżeniem nastąpiły w innym czasie niż przyjęto w akcie oskarżenia, jest dopuszczalne i nie świadczy wcale o wyjściu poza granice skargi oskarżyciela. Dokonując analizy praktyki orzeczniczej Sądu Najwyższego i sądów apelacyjnych, w glosie wskazano na dodatkowe elementy opisu czynu, które nie stanowią wyjścia poza granice oskarżenia. Poruszono także problematykę obowiązku pouczenia stron obecnych na rozprawie o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czynu (art. 399 k.p.k.) oraz tzw. postepowania wpadkowego w kontekście tożsamości czynu zarzucanego w akcie oskarżenia i przypisanego w wyroku.
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 4; 196-209
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność tworzenia związków wyznaniowych w Polsce – przypadek niezależnych gmin wyznaniowych żydowskich
Freedom of religious organisations in Poland – the case of independent Jewish religious communities
Autorzy:
Hau, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050737.pdf
Data publikacji:
2023-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
niezależne gminy wyznaniowe żydowskie
Związek Gmin Wyznaniowych Żydowskich
Genov przeciwko Bułgarii
tożsamość związków wyznaniowych
związek wyznaniowy
wspólnoty judaistyczne w Polsce
ustawa o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w RP
independent Jewish religious communities
Act on the State's Relationship with Jewish Religious Communities in Poland
Genov v. Bulgaria
Jewish communities in Poland
religious organisation
Union of Jewish Communities in Poland
identity of religious organisations
Opis:
Celem artykułu jest analiza kwestii rejestracji niezależnych gmin wyznaniowych żydowskich, czyli gmin wyznaniowych żydowskich niezrzeszonych w ramach Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (ZGWŻ). Przez kilka lat możliwość utworzenia niezależnych gmin wyznaniowych żydowskich była podważana przez ZGWŻ, który twierdził, że ustawa o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej wyczerpująco reguluje sytuację prawną wszystkich wspólnot judaistycznych w Polsce. W szeregu orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego zapadłych na kanwie sporów między niezależnymi gminami wyznaniowymi żydowskimi a ZGWŻ, potwierdzona została możliwość rejestracji niezależnych gmin wyznaniowych żydowskich. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny wykształcił test pozwalający ocenić tożsamość lub odrębność dwóch związków wyznaniowych na potrzeby rejestracji nowych związków wyznaniowych. W artykule została zawarta próba systematyzacji elementów składających się na wspomniany test, odnoszący się m.in. do materialnej i formalnej tożsamości prawa wewnętrznego, kryteriów członkostwa oraz woli osób tworzących związek wyznaniowy. Dodatkowo rozstrzygnięcia Naczelnego Sądu Administracyjnego zostały poddane ocenie w perspektywie zgodności ze standardem ochrony wolności sumienia i wyznania wyznaczonym przez orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
This article analyses the issue of the registration of independent Jewish religious communities, i.e., Jewish religious communities unaffiliated with the Association of Jewish Communities in Poland (AJCP). For several years, the possibility of establishing independent Jewish religious communities has been challenged by the AJCP, which claims that the Act on the State’s Relationship with Jewish Religious Communities in Poland exhaustively regulates the legal situation of all Jewish communities in Poland. In a number of Supreme Administrative Court’s decisions on disputes between independent Jewish religious communities and the AJCP, the possibility of registering independent Jewish religious communities has been confirmed. In addition, the Supreme Administrative Court developed a test for assessing the identity or separateness of two religious associations for the purpose of registering new ones. The article attempts to systematise the elements that constitute this test, referring, inter alia, to the material and formal identity of the internal law, the criteria of membership and the will of the persons forming the religious association. Moreover, the Supreme Administrative Court’s decisions are reviewed from the perspective of compliance with the standard of protection of freedom of conscience and religion established by the case law of the European Court of Human Rights.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 303-321
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies