Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "identity of architecture" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 18
Tytuł:
Identity and attractiveness of Polish architecture and art in world’s exhibition landscapes – on examples of Polish national pavilions before II World War
Tożsamość i atrakcyjność polskiej architektury i sztuki w krajobrazach wystaw światowych – na przykładach polskich pawilonów narodowych przed II wojną światową
Autorzy:
Sykta, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369956.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
identity of architecture and art
Polish pavilions
World’s exhibitions
pawilon polski
tożsamość architektury i sztuki
wystawy światowe
Opis:
The article describes the Polish pavilions at World’s Exhibitions in 1925, 1937 and 1939. These beautiful and at the same time durable structures (demolished after the exposition) were often ambassadors of the identity of Polish architecture, art and native landscape in international forum, promoting traditional materials and elements of design, and also presenting new trends in Polish art and architecture, giving a positive impact on increasing the attractiveness of the exhibition space.
W artykule opisano polskie pawilony na wystawach 1925, 1937 i 1939 roku. Te piękne i jednocześnie nietrwałe (rozbierane po zakończeniu ekspozycji) konstrukcje były często ambasadorami tożsamości polskiej architektury, sztuki i rodzimego krajobrazu na forum międzynarodowym, propagując tradycyjne materiały i elementy wzornictwa, pokazując nowe trendy w polskiej sztuce i architekturze, a także pozytywnie wpływając na podniesienie atrakcyjności przestrzeni ekspozycyjnej.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2016, 27; 269-292
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inspiracje naturą jako źródło tożsamości architektury
Inspirations by Nature as a Source of a Architectural Identity
Autorzy:
Stec, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527741.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
nature
architecture
inspirations by nature in architecture
formal trend of inspirations
rational trend of inspirations
identity of architecture
architecture of the eighteenth to twenty-first century
natura
architektura
inspiracje naturą w architekturze
formalny nurt inspiracji
racjonalny nurt inspiracji
tożsamość architektury
architektura XVIII–XXI wieku
Opis:
Reflections have been made on inspirations based on nature, which regenerate the identity of architecture. The analysis was placed in the perspective from the eighteenth to the twenty-first century. It was noticed that the crises of architecture and urbanism that were taking place at that time were overcome thanks on concrete inspirations by nature, adequate to current knowledge. The „returns to nature”, which suggest a return to the sources and the „turns towards nature” suggesting a reversal from existing situation towards other, recognized as natural. They also indicate the different aspects of nature, that can be included in two trends of inspirations: formal, based on the stylization of the shapes of nature and rational, consisting in the simplicity and the logic of nature visible in its constructions, processes and principles of functioning. The nature in such a broad sense appears as an inexhaustible source of original inspirations. The indicated examples, despite formal differences, have a similar force of regenerating the identity of architecture in situations of exhausting its forms and their inadequacy to current needs. The conclusions attempt to generalize the phenomenon described.
W artykule podjęto refleksję nad inspiracjami naturą odradzającymi tożsamość architektury. Analizę osadzono w perspektywie od XVIII do początku XXI wieku. Zauważono, że kryzysy architektury i urbanistyki mające wtedy miejsce, były pokonywane w oparciu o konkretne inspiracje naturą adekwatne do ówczesnej wiedzy. Omówione powroty do natury i zwroty ku naturze sugerują odwrót od istniejącej sytuacji w stronę inną, kojarzoną z przyrodą. Wskazują także na odmienne aspekty natury, które dają się ująć w dwa nurty inspiracji: formalny, oparty na stylizowaniu kształtów natury oraz racjonalny, polegający na prostocie i logice natury widocznej w jej konstrukcjach, procesach i zasadach funkcjonowania. Natura w tak szerokim ujęciu jawi się jako niewyczerpane źródło oryginalnych inspiracji. Wskazane przykłady, pomimo różnic formalnych, mają podobną siłę odradzania tożsamości architektury w sytuacjach wyczerpania jej form i ich nieadekwatności do aktualnych potrzeb. We wnioskach podjęto próbę uogólnienia opisanego zjawiska.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2019, 3; 53-70
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z parteru miasta
From the ground floor of the city
Autorzy:
Seruga, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/391339.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
miejska piesza przestrzeń publiczna
synergiczna miejska piesza przestrzeń publiczna
tożsamość miejskich przestrzeni publicznych
tożsamość architektury
rewitalizacja miejskich przestrzeni
kontekst przestrzenny
percepcja przestrzeni
synergiczna architektura
kompozycja przestrzenna
urban pedestrian public space
synergic urban pedestrian public space
identity of urban public spaces
identity of architecture
revitalisation of urban spaces
spatial context
perception of space
synergic architecture
spatial composition
Opis:
Niniejszy artykuł został poświęcony kształtowaniu miejskich pieszych przestrzeni publicznych w nowych rewitalizowanych strukturach miejskich miast europejskich początkiem XXI wieku na przykładzie nowego rewitalizowanego centrum Bjørvika Barcode w Oslo. Powstają nowe przestrzenie publiczne kreujące nowy kontekst przestrzenny. Artykuł dotyczy także niektórych aspektów kreacji przestrzeni szczególnie z pozycji pieszych użytkowników „parteru” tych przestrzeni oraz ich percepcji związanej m. in. z kompozycją i estetyką architektury oraz stosunku do otoczenia i natury. Kreacja wnętrz miejskich przestrzeni posiada znaczący wpływ na kształtowanie otaczającej synergicznej architektury i synergicznych pieszych miejskich przestrzeni publicznych, a także tworzy nową tożsamość przestrzenną miejsca i architektury.
This paper is devoted to the process of shaping of urban pedestrian public spaces in new revitalised urban structures of European cities in the early 21st century upon the example of a new revitalised centre of Bjørvika Barcode in Oslo. New public spaces emerge, creating a new spatial context. The paper also focuses on some aspects of the creation of space, particularly from the perspective of pedestrian users of the ‘ground floor’ of these spaces and the perception thereof connected with – without limitations – composition and aesthetics of architecture, and its relation towards the surrounding area and nature. Creation of urban spaces has a significant effect on the process of shaping of the surrounding synergic architecture and synergic urban pedestrian public spaces, as well as creates a new spatial identity of the place and its architecture.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2017, 16, 1; 119-137
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura ekoczasu
Architecture of ecotime
Autorzy:
Juchniewicz, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398325.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
architektura
zespoły mieszkaniowe
tożsamość
architektura ekoczasu
architecture
housing teams
identity
architecture of ecotime
Opis:
W artykule podjęto tematykę związków czasu i przestrzeni we współczesnej architekturze. Na podstawie jednego z osiedli we Wrocławiu przeanalizowano sposób kształtowania przestrzeni małych zespołów mieszkaniowych. Analiza została przeprowadzona pod kątem aktywności mieszkańców, związków relacji przestrzennych i czasowych. Wykazano zanikanie więzi z najbliższym otoczeniem. Autorka przywołała powstały w 1999 roku ruch cittaslow, który dla małych miast propaguje ochronę wartości lokalnych, poczucia tożsamości, między innymi przez zachowanie skali i relacji przestrzennych. Edukacja w pierwszym rzędzie dotyczy zwolnienia tempa życia, dostosowania się do tzw. ekoczasu i poszukiwania tożsamości poprzez relacje czasowo-przestrzenne. Podjęcie podobnych działań w odniesieniu do kształtowania małych zespołów mieszkaniowych w dużych miastach może być szansą na odbudowę więzi między mieszkańcami oraz ich otoczeniem.
In the article a subject matter of connections of the time and space was taken in the contemporary architecture. On the basis of one of housing estates in Wrocław, a way of shaping the space of small housing teams was analysed. Analysis was conducted with respect to the activity of inhabitants, of connections of spatial and temporal relations. Disappearing of the bond with the most immediate environment was demonstrated. The author summoned, they came into existence in 1999 move cittaslow which for small cities is propagating the protection of local values, of feeling the identity, among others through the behaviour of the scale and spatial relations. The education in the first row concerns the deceleration of the life, of accommodating oneself, to the so-called ecotime and seeking the identity through temporary-spatial relations. Taking similar action with reference to shaping small housing teams in major cities, perhaps to be a chance of the reconstruction of the bond between inhabitants and their surroundings.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2009, 1, 1; 34-37
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapomniana tradycja szczecińskich winnic – przeszłość i przyszłość
Forgotten tradition of vineyards in Szczecin – the past and future
Autorzy:
Bielecka-Łańczak, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370403.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
architektura krajobrazu
architektura
urbanistyka
krajobraz kulturowy
tożsamość miejsca
landscape architecture
architecture
urban planning
cultural landscape
identity of a place
Opis:
W artykule przedstawiono historię uprawy winorośli na Wzgórzach Gocławskich w Szczecinie od średniowiecza po czasy współczesne. Zwrócono uwagę na nadal istniejące dogodne warunki do odtworzenia niegdyś istniejących plantacji mimo dokonanych po II wojnie światowej dewastacji. Przedstawiając stan zagospodarowania winnic w Radebeul (RFN) zwrócono uwagę na podobne cechy krajobrazowe i uwarunkowania klimatyczne obu miejscowości. Przyjmując, jako wzorcowe dla odtworzenia winnic w Szczecinie zagospodarowanie winnic w Radebeul wskazano także na potrzebę kompleksowej rewitalizacji przyrodniczej terenów Gocławia stanowiących niegdyś atrakcyjne miejsce wypoczynku i rekreacji. Zapomniana tradycja miejsca znanego w przeszłości z uprawy winorośli, współcześnie stanowić może główną podstawę dla stworzenia realnych możliwości przywrócenia uprawy winnic w Szczecinie chociażby w formie lokalnej atrakcji turystycznej. W znalezieniu właściwej drogi dla zagospodarowania zdewastowanych przestrzeni miasta istotnym wydaje się być bowiem właściwe odczytanie istniejącej tradycji.
This article presents the history of cultivation of vines on the Goclaw Hills in Szczecin from the Middle Ages to the modern times. It points out the existence of conditions suitable for restoring the vineyards from the post-Second World War damages. A description of vineyard development in Radebeul (RFN) emphasizes the similarities in landscape features and the climatic conditions of both places. The forgotten tradition of local viniculture can serve as a basis for creating real opportunities for restoration of vine cultivation in Szczecin, if only as a tourist attraction. A correct interpretation of the tradition of "lost" areas of the city seems to be necessary for finding the right way of developing them.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2013, 20; 317-336
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przypadek miasta „pomiędzy”: architektura i urbanistyka Opola w pierwszych latach powojennych
The case of a city „in-between”: architecture and urban planning during first post-war year
Autorzy:
Szczepańska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011050.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
architecture
urban planning
Opole
post-war history of Poland
Recovered Territories
Silesia
identity
urban history
Opis:
The end of the Second World War and subsequent change of European borders were important demarcation lines in the history of many cities. That was also the case of Opole – a city that had been a part of Germany until 1945, became incorporated into Poland, co-creating so-called „Recovered Territories”. New Polish authorities had to rebuilt the city destroyed by war’s aftermath, discover and understand it, as well as create new narratives about Opole as an indigenously Polish city, brought back to its „Motherland” after Second World War. The city’s post-war identity was to be based on changed interpretations of preexisting heritage (such as architecture) as well as certain events in Opole’s post-war history. The aim of those actions was to create a brand new identity, alligned with the politics and propaganda of that period, and to foster the proccess of acclimating new inhabitants with the city. The issues relating to Opole’s post-war architectural and urban development have not yet been researched by art and architecture historians. The aim of the chapter called The case of a city „in-between”: architecture and urban planning during first postwar years is to fill this gap by presenting on a group of examples the issue of Opole’s development in the first five years after the end of Second World War (1945-1950) as a byproduct of tensions and tractions occuring between antagonistic pursuits, ideas and attitudes. Among those aformentioned binaries, which affected the city’s image and development, are: Wrocław and Katowice; Lower and Upper Silesia; big and small city; Polishness and Germanness; interruption and continuation; negation and acceptance. Tensions rising between those oppositions, which can be seen in Opole’s post-war history, turned Opole into a curious case of a city „in-between”.
Źródło:
Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media; 2021, 7, 1; 111-130
2719-8278
Pojawia się w:
Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krajobrazy pamięci wyrazem tożsamości miejsca
Landscapes of memory as an expression of place identity
Autorzy:
Zachariasz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/88168.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
krajobraz kulturowy
architektura krajobrazu
projektowanie krajobrazu
tożsamość
semantyka
cultural landscape
landscape architecture
designing of landscape
identity
semantics
Opis:
Krajobraz nie jest statyczny, zmienia się w czasie, czytelne jest w nim oddziaływanie pomiędzy historią a miejscem, jest to rodzaj relacji otwartej, swoista narracja „krajobrazowa”. Krajobraz jako część dziedzictwa historycznego obrazuje różnorodne wpływy kulturowe, jest odbiciem społeczeństwa, stanowi o tożsamości miejsca. Może być postrzegany jako część szerokiej historii ekonomicznej i społecznej. Może też być źródłem estetycznej przyjemności jako układ harmonijny, kompozycja elementów: naturalnych i kulturowych, dopełniona o formy symboliczne. W artykule opisano krajobrazy pamięci – miast, przestrzeni publicznych i ogrodów – historyczne i współczesne, ich postrzeganie i genius loci. Podjęto też próbę odpowiedzi na pytania – Czy każdy oglądany krajobraz może wzbudzić w nas emocje? – Jakie uczucia mogą być przekazywane za pomocą krajobrazu, jego treści i przekazów? W przypadku projektowanego krajobrazu część przeżyć zależna jest od subiektywnego czy kulturowego przygotowania odbiorcy.
A landscape is not static – it changes over time – showing the interaction between history and a place. It’s a kind of open relation, a certain landscape narrative. ‘Landscape of memory’, ‘reading a landscape’ are terms used in landscape design and interpretation. Landscape can be a source of aesthetic pleasure as a harmonious composition of cultural and natural elements, supplemented with symbolic forms contributing to its non material value. The article attempts to answer the questions – ‘Can any landscape stimulate our emotions?’ and ‘What emotions can be conveyed through landscape, its form and content?’ In case of a designed landscape, some of these emotions are dependent on subjective and cultural values of the viewer.
Źródło:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2011, 15; 310-326
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Austro-Hungarian Ring Boulevards as the Space for Representation of Identities
Autorzy:
Cherkes, B.
Kolomyeytsev, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/345432.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
public space
architecture of Austria-Hungary
representation of identity
ring boulevards
przestrzeń publiczna
architektura Austro-Węgier
reprezentacja tożsamości
Ring Wiedeński
Opis:
The public space of the city was always the most important place for representation of social, national, religious and other kinds of identities. Today‘s multitude of identities and the speed of their change require new models of their coexistence within central public space of the city. Austro-Hungarian architects have already been confronted with similar issues in the second half of the 19th and at the beginning of the 20th centuries. They used the space of the former defensive city walls or other vacant spaces for creating the loop with public buildings, places, streets, parks and monuments that represented cultural and social richness of Austro-Hungarian population and complex structure of authority. Their methods and strategies can be used in today’s practice of city planning.
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2014, 13; 37-42
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konkurs 1928 roku na projekty cerkwi prawosławnych w Drugiej Rzeczypospolitej: w poszukiwaniu nowej identyczności architektonicznej
Anno 1928 competition for projects of Orthodox Churches in the Second Polish Republic: in searching new architectural identity
Autorzy:
Rychkov, P.
Mykhaylyshyn, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390597.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
II Rzeczpospolita
architektura cerkiewna
styl
identyczność sakralna
konkurs
II Republic of Poland
Church architecture
style
sacral identity
competition
Opis:
Przebywanie ziem polskich w Imperium Rosyjskim uwarunkowało intensywne budownictwo cerkiewne w stylu „moskiewsko-bizantyjskim”. Po odrodzeniu II Rzeczypospolitej w 1918 r. nowe władze podejmują próby sformułowania takich „terapeutycznych” trendów dla architektury cerkiewnej, które nie miałyby żadnych symbolicznych skojarzeń z imperialną sztuką budowaną. W tym celu, w r. 1927 ogłoszono konkurs na projekty przyszłych cerkwi prawosławnych z nowymi wymogami funkcjonalnymi i kompozycyjnymi. W artykule omówiono warunki tego konkursu i jego wyniki.
Staying of Polish lands in the Russian Empire was accompanied by active construction of Orthodox churches in “Moscow-Byzantine” style. After regeneration of II Rzeczpospolita its authorities try to generate such new trends in church architecture, which would not have symbolic associations with imperial building art. With this purpose in 1927, it was announced competition for the projects of future Orthodox churches with new functional and compositional requirements. The article discusses the conditions of this competition and its results.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2013, 12, 4; 189-204
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Place of cultural heritage in the contemporary image of Jarosław
Miejsce dziedzictwa kulturowego we współczesnym obrazie Jarosławia
Autorzy:
Kobylarczyk, Justyna
Hryniewicz, Małgorzata
Krupa, Michał
Mamedov, Alirza
Marchwiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171882.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Jarosław
monuments of architecture
urban planning
cultural identity
heritage
conservation
zabytek architektury
zabytek urbanistyki
tożsamość kulturowa
ochrona konserwatorska
Opis:
This article concerns the cultural heritage of the town of Jarosław. Jarosław is a medieval town, first located in 1323 and for a second time about fifty years later by Prince Władysław Opolczyk. The paper focuses on two problem groups. The first concerns the history of Jarosław, Poland, and its monuments, and the second concerns the contemporary image of this city. It is difficult to analyze these matters separately without accounting for the specificity of the region where the city is located. At present, although Jarosław’s role in the country is insignificant, it is perceived as a major economic, cultural and educational center in the Subcarpathian Voivodeship. The contemporary image of the city is inseparably tied with the material assets of cultural heritage - its architectural and urban monuments, as well as its tourism assets.
Artykuł dotyczy dziedzictwo kulturowego miasta Jarosławia. Jarosław jest średniowiecznym ośrodkiem miejskim, lokowanym po raz zapewne w roku 1323 i powtórnie około 50 lat później przez księcia Władysława Opolczyka. Obecnie ośrodek leży w granicach województwa podkarpackiego i jest siedzibą powiatu oraz gminy. W artykule skupiono się na dwóch grupach problemowych: pierwsza dotyczy historii Jarosławia i jego zabytków, druga współczesnego wizerunku miasta. Trudno jest analizować każde z tych zagadnień osobno, nie biorąc pod uwagi specyfiki regionu, w którym miasto jest położone. Obecnie, choć jego rola w skali kraju jest niewielka, to w województwie podkarpackim Jarosław jest postrzegany jako ważny ośrodek gospodarczy i kulturalno-oświatowy. Współczesny wizerunek miasta wiąże się nierozerwalnie z materialnym zasobem dziedzictwa kulturowego – jego zabytkami architektury i urbanistyki, a także walorami turystycznymi.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 70; 64--70
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies