Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "hydroxycinnamic acid" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Phenolic acids of walnut (Juglans regia L.)
Kwasy fenolowe orzecha włoskiego (Juglans regia L.)
Autorzy:
Chrzanowski, G.
Leszczynski, B.
Czerniewicz, P.
Sytykiewicz, H.
Matok, H.
Krzyzanowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72516.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
phenolic acid
walnut
Juglans regia
hydroxycinnamic acid
hydroxybenzoic acid
plant organ
Opis:
The chromatographic separations showed the presence of eleven free phenolic acids (trans-cinnamic, o-coumaric, p-coumaric, chlorogenic, ferulic, gallic, caffeic, p-hydroxybenzoic, syringic, tannic and vanillic) in the walnut tissues. The p-hydroxybenzoic acid was a predominant compound in the green husks (618.8 µg·g-1), though, high content of it was found in leaves obtained in July (478.3 µg·g-1). The content of chlorogenic acid in green husks of walnut (306.7 µg·g-1) was twice higher than that in the leaves obtained in July. Similar level of coumaric acids was determined in the leaves and green husks (o-coumaric: 42.4–48.2 µg·g-1; p-coumaric: 78.6–94.3 µg·g-1), though, o-coumaric acid was not found in May-leaves. Moreover, leaves of walnut possessed high content of caffeic acid (leaves obtained in May – 456.9; leaves obtained in July – 262.1 µg·g-1) and ferulic acid (leaves obtained in May – 93.5; leaves obtained in July – 292.5 µg·g-1). The predominant compound of the male inflorescences was vanillic acid (359.5 µg·g-1). The green husks of walnut were rich in polyphenolic acids, syringic (427.0 µg·g-1) and tannic (237.4 µg·g-1). However, the content of tannic acid was higher in the leaves - especially in leaves collected in May (350.7 µg·g-1). In tested tissues of walnut, gallic acid was found in the lowest concentration (male inflorescences – 32.7 µg·g-1and leaves obtained in July – 12.7 µg·g-1). In general, there was a great variation in a level of the phenolic acids between the studied organs of the walnut; nevertheless, walnut tissues are precious source of phenolic acids.
Analiza chromatograficzna kwasów fenolowych ekstrahowanych z tkanek orzecha włoskiego wykazała obecność jedenastu kwasów: trans-cynamonowego, chlorogenowego, ferulowego, galusowego, kawowego, o- i p-kumarowego, p-hydroksybenzoesowego, syryngowego, taninowego i wanilinowego. Dominującym związkiem zielonych owocni orzecha włoskiego (618,8 µg·g-1) oraz liści zbieranych w lipcu (478,3 µg·g-1) był kwas p-hydroksybenzoesowy. Najwyższą zawartość kwasu chlorogenowego (306,7 µg·g-1), dwukrotnie większą niż w liściach stwierdzono w zielonych owocniach. Stwierdzono, że zawartość kwasów kumarowych w liściach i zielonych owocniach była na podobnym poziomie (kwas o-kumarowy: 42,4–48,2 µg·g-1, kwas p-kuamrowy: 78,6-94,3 µg·g-1), przy czym liście zbierane w maju nie zawierały kwasu o-kumarowego. Ponadto liście orzecha włoskiego bogate były w kwas kawowy (majowe – 456,9, lipcowe – 262,1 µg·g-1) oraz ferulowy (majowe – 93,5, lipcowe – 292,5 µg·g-1). Dominującym składnikiem kwiatostanów męskich był kwas wanilinowy (359,5 µg·g-1). Zielone owocnie orzecha bogate były również w kwasy polifenolowe, syryngowy (427,0 µg·g-1) oraz taninowy (237,4 µg·g-1), chociaż zawartość kwasu taninowego wyższa była w liściach, zwłaszcza zbieranych w maju (350,7 µg·g-1). W badanych organach orzecha, najniższym stężeniem charakteryzował się kwas galusowy i jego obecność wykazano jedynie w męskich kwiatostanach (32,7 µg·g-1) oraz liściach zbieranych w lipcu (12,7 µg·g-1). Phenolic acids of walnut (Juglans regia L.) Podsumowując należy stwierdzić, że organy orzecha włoskiego charakteryzuje duża zmienność w zawartości kwasów fenolowych, niemniej orzech włoski stanowi cenne źródło kwasów fenolowych.
Źródło:
Herba Polonica; 2011, 57, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antioxidants and environmental stress: spectroscopic study on stability of natural compounds and their interaction with a molecule of protein in an in vitro model
Antyoksydanty a stres środowiskowy, badania spektralne stabilności substancji naturalnych i ich oddziaływanie z molekułą białka
Autorzy:
Trnková, L.
Boušová, I.
Ryšánková, L.
Vrabcová, P.
Dršata, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126139.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
oxidative stress
antioxidant
hydroxycinnamic acid
serum albumin
protein-ligand binding
stres oksydacyjny
antyoksydant
kwas hydrooksycynamonowy
albumina (BSA)
wiązanie białka z ligandem
Opis:
The stability of eight hydroxycinnamic acids (HCAs) during long-term incubation under physiological conditions was studied by UV-VIS absorption spectroscopy and their possibility of binding to a model protein (bovine serum albumin, BSA) under physiological conditions was investigated by tryptophan fluorescence quenching method. The obtained results suggest that the stability of hydroxycinnamic acids is dependent upon its individual structure and duration of incubation. The monosubstituted derivatives (coumaric acids) were stable within the course of long-term incubation, while di- and trisubstituted derivatives decomposed easily. It was found out that all studied compounds changed fluorescence emission spectrum of BSA. The Stern-Volmer analysis was employed in order to explore binding of HCAs to BSA in details. The binding constants (Kb), number of binding sites (n) and the free energy changes (∆G0) were determined. The binding affinity was strongest for rosmarinic acid and ranked in the following order rosmarinic acid > chlorogenic acid > sinapic acid > caffeic acid > ferulic acid > o-coumaric acid > p-coumaric acid > m-coumaric acid. All free energy changes (∆G0) possessed negative sign indicating the spontaneity of HCAs binding to BSA.
Badano trwałość ośmiu kwasów hydrooksycynamonowych, HCAs, podczas inkubacji długoterminowej w warunkach fizjologicznych i możliwość ich wiązania się z modelowym białkiem (albuminą, BSA). Uzyskane wyniki pokazały, że trwałość tych kwasów zależy od ich indywidualnej budowy oraz czasu inkubacji. Wyznaczono stałe trwałości (Kb), liczbę miejsc wiązania (n) oraz zmianę wartości energii Gibbsa (∆G0) wiązania HCAs do BSA, który to proces przebiegał samorzutnie.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2009, 3, 1; 27-34
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies