- Tytuł:
-
Charakterystyka odmian i materiałów hodowlanych życicy wielokwiatowej i mieszańcowej ze szczególnym uwzględnieniem odporności na rdzę koronową i pleśń śniegową
Characteristic of Italian ryegrass and hybrid ryegrass cultivars and breeding materials with special emphasis on crown rust and snow mould resistance - Autorzy:
- Czembor, Elżbieta
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/41326721.pdf
- Data publikacji:
- 2007
- Wydawca:
- Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
- Tematy:
-
pleśń śniegowa
rdza koronowa
regeneracja po zimie
użytkowanie kośno-polowe
wartość rolnicza
życica wielokwiatowa
życica mieszańcowa
agronomic value
crown rust resistance
hybrid ryegrass
Italian ryegrass
performance after winter
snow mould resistance
spring performance - Opis:
-
Badania prowadzono w latach 2004–2005. Łącznie scharakteryzowano 29 obiektów: 16 odmian europejskich życicy wielokwiatowej (Lolium multiflorum Lam.) i 3 odmiany życicy mieszańcowej (Lolium bouchenanum Kurth) oraz materiały polskie życicy wielokwiatowej: 2 odmiany (Gisel i Kroto), 2 rody i 6 pokoleń F3. Opisano 12 cech morfologicznych i fizjologicznych roślin wiążących się z wartością rolniczą w użytkowaniu kośnopolowym. Badane materiały zróżnicowano pod względem odporności na rdzę koronową w lipcu, sierpniu i we wrześniu, szerokości liścia, wysokości roślin, szacunkowego plonu zielonej masy oraz stanu roślin po zimie i zdolności do szybkiej regeneracji w okresie wczesnowiosennym. Analiza czynnikowa z rotacją Varimax za pomocą kryterium Kaisera pozwoliła dokonać podziału 12 zmiennych (badanych cech) na 3 czynniki główne świadczące o wartości rolniczej badanych materiałów oraz określić współzależności pomiędzy nimi. Szacunkowy plon zielonej masy istotnie łączył się z szerokością liści oraz wysokością badanych materiałów. Odmiany polskie oraz rody i materiały hodowlane tetraploidalnej życicy wielokwiatowej wykazywały niską odporność na rdzę koronową, ale szybciej regenerowały się po zimie w porównaniu od odmian zagranicznych. Większość odmian tetraploidalnych życicy wielokwiatowej charakteryzowały się wysokim szacunkowym plonem zielonej masy oraz podwyższoną odpornością na rdzę koronową. Na szczególną uwagę zasługują Tonyl, Domino i Tarandus, które dodatkowo szybko regenerowały się w okresie wczesnowiosennym. Wszystkie odmiany diploidalne życicy wielokwiatowej charakteryzowały się niskim szacunkowym plonem zielonej masy i źle regenerowały się po zimie.
In the years 2004 and 2005, twenty nine cultivars and units of breeding materials were evaluated: 16 European Italian ryegrass cultivars (Lolium multiflorum Lam.), 3 hybrid ryegrass (Lolium bouchenanum Kurth) cultivars and Polish materials of Italian ryegrass: 2 cultivars (Gisel and Kroto), 2 strains and 6 progenies of F3 filial generation. Morphological and physiological characters connected with agronomic value were described. The material was differentiated in crown rust resistance in July, August and September, as well as in plant height, estimated green mass yield, performance after winter and early spring regeneration ability. Using the factor analysis method it was possible to divide 12 variables (the evaluated characters) into 3 principal components representing agronomic value of the tested materials and to determine relationships between them. Estimated green mass production was significantly correlated with leaf width and plant height. The Polish cultivars, strains and F3 progenies showed low crown rust resistance but high regeneration after winter. Most of the tetraploid European Italian ryegrass cultivars showed high estimated green mass production and high crown rust resistance. Especially promising were Tonyl, Domino and Tarandus which showed good regeneration after winter. All diploid European cultivars had low estimates of green mass production and weak regeneration after winter. - Źródło:
-
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2007, 245; 249-266
0373-7837
2657-8913 - Pojawia się w:
- Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki