Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "hormone replacement therapy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Moje samopoczucie – polska adaptacja kwestionariusza Menopause Symptom List Janette M. Perz
Polish adaptation of the menopause symptom list ny Janette M. Perz
Autorzy:
Bielawska-Batorowicz, Eleonora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139124.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
menopause
menopausal symptoms
hormone replacement therapy
Opis:
Menopause Symptom List was developed in Australia as a tool to depict severity and intensity of symptoms related to menopause. Three scales of the questionnaire – psychological, vasomotor and somatic symptoms – were extracted by factor analysis. The paper gives account of the Polish version of the questionnaire (Moje samopoczucie), its validity and reliability. Factor analysis has confirmed the original 3 factors structure of the questionnaire. Realiability coefficients (test-retest, Cronbach’s and Spearmann-Brown’s coefficient) were sufficiently high. Validity was estimated by comparing the results of the questionnaire and a physician’s evaluation of intensity and severity of menopausal symptoms. Most subjects with high questionnaire scores were also given high scores on medical record. Results of women with different menopausal status were significantly different. The scores changed significantly in women treated with hormone replacement therapy. All these results indicate that Polish version of Menopause Symptom List is a valid tool to be used in studies on menopausal transition.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2004, 08; 45-54
2353-4842
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of the influence of fluoride, modified transdermal replacement hormone therapy and supplement hormone therapy on unmanageable osteoporosis in postmenopausal women
Ocena wplywu fluoru, zmodyfikowanej przezskornej hormonoterapii zastepczej i doustnej hormonoterapii wspomaganej w leczeniu osteoporozy opornej u kobiet w okresie pomenopauzalnym
Autorzy:
Stanosz, M
Stanosz, S.
Puchalski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15140.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
human disease
osteoporosis
woman
postmenopausal woman
fluoride
treatment
osteocalcin
hormone replacement therapy
hormone supplement therapy
Opis:
The study was conducted on 40 women in the early postmenopausal period, aged 52.3±3.1 years with primary osteoporosis unmanageable in treatment, divided into 2 groups based on a randomized list. Group I (n-20) was administered orally fluoride 0.25 mg kg-1 24 h-1 with modified transdermal hormone therapy/HRT, and group II (n-20) was administered orally fluoride and supplement hormonal therapy(HST) in 21 therapeutic cycle. The serum concentrations of osteocalcin (OC), procollagen(PICP), insulin-like growth factor I (IGF-1), prolactin basic (PRL) and prolactin after metoclopramide (PRL/ MCP) 4 times by using radioimmunoassy methods, before treatment and after 1, 3, 12 months of treatment. Bone mineral density (BMD) L2 – L4 was determined before treatment and at 12 month with a dualenergy x-ray absorptiometry scanner (Lunar DPX-1Q). In group I women receiving fluoride and transdermal HRT IGF-1 increased significantly while the concentrations of OC and PICP significantly decreased after 3 and 12 months of treatment but no statistically significant changes in the PRL concentration occurred. In group II women receiving orally fluoride and HST, a significant decrease in the concentration of IGF-1, OC after 3 and 12 months and a significant increase in the concentration of PRL and PRL/ MCP after 1, 3 and 12 months of treatment compared with the baseline values appeared. The concentration of type I procolagen (PICP) showed no statistically significant changes. Increase in bone mineral density was statistically significant L1, L2 (p < 0.05), L3, L4 (p < 0.01) compared with the baseline in the group receiving transdermal HRT. In women receiving fluoride and orally HST increase in the bone mineral density for L1 and L2 was non-insignificant, whereas for L3 and L4 it was significantly higher compared with the baseline (p < 0.05).
Badaniem objęto 40 kobiet we wczesnym okresie pomenopauzalnym, w wieku 52,3±3,1 lat, podzielonych wg listy randomizowanej na dwie grupy: grupę I. (n-20) otrzymującą doustnie fluor w dawce 0,25 mg kg-1 24 h-1 oraz zmodyfikowaną przezskórną hormonoterapię zastępczą (HTZ), grupę II (n-20) otrzymującą doustnie fluor w dawce 0,25 mg kg-1 24 h-1 i hormonoterapię wspomaganą (HTW) w postaci tabletek. Cykle terapeutyczne w obu grupach trwały 21 dni w miesiącu z następową przerwą 7 dni w celu wystąpienia krwawienia z odstawienia przez okres jednego roku. W surowicy oceniano stężenia osteokalcyny (OC), prokolagenu (PICP), insulinopodobnego czynnika wzrostu (IGF-1), podstawową prolaktynę (PRL) i po teście z metoklopramidem (PRL/MCP) radioimmunologicznie czterokrotnie: przed leczeniem oraz po 1. 3. i 12. miesiącu leczenia. Gęstość mineralną trzonów kręgów lędźwiowych L2 –L4 badano przed leczeniem i po 12 miesiącach leczenia densytometrem, firmy Luna (DPX-1Q), metodą DEXA. U kobiet z grupy I otrzymującej doustnie fluor i przezskórnie HTZ wystąpił znamienny wzrost stężenia IGF-1, znamienne obniżenie OC, PLCP po 3 i 12 miesiącach leczenia oraz brak statystycznych zmian w stężeniu prolaktyny. Natomiast u kobiet z grupy II otrzymującej w postaci tabletek doustnie fluor i hormonoterapię wspomaganą HTW wystąpiło znamienne obniżenie stężeń IGF-1, OC po 3 i 12 miesiącach leczenia oraz znamienny wzrost stężenia prolaktyny podstawowej i po teście z metoklopramidem po 1. 3. i 12. miesiącu leczenia w porównaniu z wartościami wstępnymi. Stężenia prokolagenu w czasie stosowania doustnie fluoru i HTW nie wykazywały znamiennych różnic. Gęstość mineralna L2-L4 wykazywała znamienne przyrosty u kobiet z grupy I. Natomiast u kobiet z grupy II gęstość mineralna L1, L2 nie wykazywała przyrostu znamiennego, a w kręgu L3, L4 występował znamienny przyrost w porównaniu z wartościami wyjściowymi (p < 0,01).
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 3; 545-551
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of modified trandermal hormone replacement therapy including magnesium, on bone formation markers with osteoarthrosis of spine in women
Wplyw zmodyfikowanej przezskornej hormonoterapii zastepczej i magnezu na stezenia markerow tworzenia kosci u kobiet ze zmianami zwyrodnieniowymi kregoslupa
Autorzy:
Stanosz, M
Stanosz, S.
Puchalski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15450.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
woman
hormonal therapy
trandermal hormone replacement therapy
magnesium
bone formation
osteoarthrosis
spine
bone mineral density
modified hormonal replacement therapy
Opis:
In a randomized study 50 women, aged 51.7±2.8 years, suffering from primary osteoarthrosis (OA), were divided into two, equal groups (I, II). The women were employed in garment industry in contract work system. They were working in compulsory, mainly standing position. The women complained of backache of the lumbar region continuing for the minimum 5 years. During the study, bone mineral density (BMD) of the lumbar spine was assessed twice with the densitometry DEXA method (Lunar Corporation equipment). Before treatment, structural changes in the lumbosacral spine were revealed using a CT Simens Sonata Plus 4. One energy technique (SEQCT) was applied. Concentrations of bone-forming markers in serum were measured three times: before treatment and 3 and 12 months afterwards. The concentration of acid phosphatase in serum was assessed by the enzymatic method according to Hitachi. The concentrations of osteocalcin and procolagen were radoimmunologically assessed by means of DRG Company – sets and concentration basal prolactin (PRL) before treatment radioimmunoassy kits produced by bioMerieux. In the first stage of the treatment, the women in the first group received placebo for three months. Slow Mag B6 was administered for three months to the women in the second group. In the second stage of the treatment, the women in both groups received 21-day therapeutic cycles of modified transdermal hormonal replacement therapy. Additionally, bromocriptine (2.5 mg per day) and Slow Mag B6 (160 mg per day) were administered orally. The cycles repeated at a 7-day interval. During the interval, withdrawal bleeding occurred. The results were statistically assessed by means of computerized programme package Statistica PL, version 5. It was stated that in 60% of women suffering from primary OA the basal concentration of prolactin in serum in was elevated above 25 ng/ml; in 25% women it was on the border level, and in 15% of the patients it was below the lower limit of the normal values. The combined treatment in women suffering from OA caused increase in bone-forming markers and decrease in pathological resorption processes of mineralization of the vertebral bodies. After 12 months of the therapy, resorption in the lumbar spine was diminished compared to the initial values, before the treatment. These changes were significant in L3/L4 vertebral bodies (p<0.05).
Badaniem objęto 50 kobiet w wieku 51,7±2,8 lat z pierwotną osteoartrozą (OA), podzielonych na 2 grupy wg listy randomizowanej, zatrudnionych w przemyśle włókienniczym, w systemie pracy akordowo-potokowej, w pozycji wymuszonej, które od 5 lat uskarżały się na bóle w okolicy kręgosłupa lędźwiowego. Gęstość mineralną trzonów kręgów lędźwiowych oceniono 2-krotnie densytometrem, firmy Lunar Corporation, metodą DEXA, natomiast zmiany strukturalne kręgosłupa L1/S tomografem firmy CT Siemens Sonata Plus 4 techniką pojedynczej energii (SEQCT). Stężenia markerów tworzenia kości określono 3-krotnie: przed leczeniem, po 3 i 12 miesiącach leczenia. Stężenie kostnej fosfatazy zasadowej oznaczono enzymatycznie, osteokalcyny i prokolagenu radioimmunologicznie zestawami firmy DRG. Podstawową prolaktynę (PRL) oznaczono przed leczeniem radioimmunologicznie zestawem bioMerieux. Kobiety z grupy I w pierwszym etapie leczenia przez 3 miesiące otrzymywały placebo, a w grupie II doustnie Slow Mag B6 w dawce 160 mg/24 h. Natomiast w drugim etapie kobiety z obu grup otrzymywały w 21-dniowym cyklu terapeutycznym zmodyfikowaną, przezskórną hormonoterapię zastępczą, bromokryptynę doustnie w dawce 2,5 mg/24 h i Slow Mag B6 w dawce 160 mg/24 h z przerwą 7-dniową w celu wystąpienia krwawienia. Analizy statystyczne z uzyskanych wyników przeprowadzono za pomocą pakietu Statistica PL, wersja 5. Stężenie prolaktyny podstawowej u 60% kobiet z OA wynosiło powyżej normy 25 ng/ml, u 25% kobiet górna granica normy, a u 15% kobiet poniżej dolnej granicy normy. Zastosowanie skojarzonego leczenia u kobiet z OA wywarło pobudzający wpływ nie tylko na stężenia markerów tworzenia kości, ale również na wzrost aktywności osteoklastów pobudzających proces resorpcji nadmiernej mineralizacji trzonów kręgowych, która w 12-miesięcznej obserwacji ulegała zmniejszeniu w stosunku do wartości wyjściowych ze znamiennością w kręgu L3 i L4 (p<0,05).
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 2; 365-372
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hormonal contraceptives and hormone replacement therapy as a possible factor of breast cancer
Autorzy:
Predna, L.
Habanova, M.
Slavikova, E.
Wyka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/871417.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
hormonal contraceptive
hormone replacement therapy
disease parameter
breast cancer
risk factor
cancer
human disease
Opis:
Background. Breast cancer is a disease with an increasing incidence, and it originates from several factors. Risk factors of this disease represent a diverse group of parameters, which also include hormonal influences. Objective. The aim of the present study was to determine if there is a relationship between hormonal contraceptives and hormone replacement therapy in patients with diagnosed most common types of breast cancer taking into account the age at which the disease was diagnosed in selected sonographic clinic in the district of Nitra, Slovak Republic. Material and Methods. As a part of an ongoing retrospective study from 2005, a cohort of 300 randomly selected patients aged 25-87 years with diagnosed breast cancer have been monitored in 2012. The age at which breast cancer was diagnosed, and relationship to hormone therapy were analysed based on medical documentation. Results. Among 300 randomly selected patients with a confirmed diagnosis of breast cancer the group at the age of 40-59 was the most numerous (mean age was 53.06±11.25 years). The mean age of 45 patients who were given hormonal contraceptives (HC) was 46.44±7.34 years, whereas the mean age of 82 patients who were subjected to hormone replacement therapy (HRT) was 53.63±6.67 years. In women who took hormonal treatment, breast cancer was diagnosed at the mean age of 50.60±7.56 years, while women who never took HRT or HC, were diagnosed around the age of 53.92±12.35 years. The most common types of cancer were the infiltrating ductal carcinoma and lobular carcinoma. From all patients, the relapse occurred among 14 of them, about 4.86 years later. Only 2 patients had breast cancer on both diagnosed breast. After a surgery, the cancer was observed in 7 patients. The positive family history was confirmed with 34 patients. Conclusions. Nowadays, the breast cancer treatment, especially at early stages, is successful, however, the malignant breast neoplasm remains the most common oncological disease causing the death amongst women. In the assessment of the impact of HC and HRT on breast cancer, it is not possible to provide a clear conclusion, because their influence on the tumour is difficult to verify.
Wprowadzenie. Rak piersi jest chorobą, której występowanie uzależnione jest od wielu czynników. Czynniki te są zróżnicowane, a wśród nich wyróżnia się czynniki hormonalne. Cel. Na podstawie danych medycznych podjęto próbę oceny występowania zależności różnych typów raka piersi u kobiet a stosowaniem antykoncepcji hormonalnej oraz hormonalnej terapii zastępczej. Materiał i metody. Praca stanowi część trwającego od 2005 roku badania stanu zdrowia pacjentek w wieku 25-87 lat. Badaniami objęto kohortę 300 kobiet, u których w 2012 roku zdiagnozowano raka piersi. W badaniach przeprowadzonych na podstawie analizy dokumentacji medycznej oceniano zależność między wiekiem kobiety, w którym zdiagnozowano raka piersi a terapią hormonalną. Wyniki. W grupie 300 kobiet ze zdiagnozowanym rakiem piersi, najliczniejszy udział stanowiły kobiety w wieku 40-59 lat (średnia 53.06±11.25 lat). Wśród pacjentek wyróżniono 45 kobiet stosujące HC (HC – antykoncepcje hormonalną) ze średnim wiekiem 46.44±7.34 lat oraz 82 kobiety stosujące HRT (HRT – hormonalną terapię zastępczą) ze średnim wiekiem w tej grupie 53.63±6.67 lat. Wśród kobiet, które przyjmowały preparaty hormonalne średni wiek wykrycia raka piersi wynosił 50.60±7.56 lat, w porównaniu do kobiet nie stosujących żadnej terapii hormonalnej 53.92±12.35 lat. Wśród badanych kobiet najczęściej stwierdzany był naciekający nowotwór wewnątrzprzewodowy (ductal carcinoma) oraz wewnątrzzrazikowy (lobular carcinoma). U 2 pacjentek stwierdzono dwa rodzaje nowotworu. Wśród 14 pacjentek wykryto nawrót choroby, średni czas od powtórnego zdiagnozowania nowotworu wynosił 4.86 lat. Po operacji chirurgicznej nowotwór wykazano u 7 kobiet. W grupie 34 pacjentek stwierdzono występowanie nowotworu piersi w rodzinie. Wnioski. W obecnych czasach leczenie nowotworu piersi, szczególnie we wczesnych stadiach choroby przynosi satysfakcjonujące rezultaty. Jednak złośliwe postacie nowotworu nadal są przyczyną wysokiej śmiertelności wśród kobiet. W niniejszym badaniu nie udało się wskazać istotnej zależność pomiędzy występowaniem nowotworu piersi a stosowaniem HC i HRT wśród badanych kobiet.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prevention of cardiovascular risk factors in postmenopausal women receiving transdermal hormonal replacement therapy
Zapobieganie sercowo-naczyniowym czynnikom ryzyka u kobiet pomenopauzalnych otrzymujących przezskórną hormonalną terapię zastępczą
Autorzy:
Sieja, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052604.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
postmenopause
transdermal hormone replacement therapy
estradiol
lipids
risk factors
cardiovascular diseases
okres pomenopauzalny
przezskórna hormonalna terapia zastępcza
lipidy
czynniki ryzyka
schorzenia sercowo-naczyniowe
Opis:
Postmenopausal women have higher risks and incidence of hypertension and cardiovascular disease (CVD) compared to premenopausal. In Women’s Health Initiative (WHI) studies restricted to younger postmenopausal women show that initiation of hormonal replacement therapy (HRT) closer to menopause reduced the risk of CVD. The aim of the study was the evaluation of the actual state of knowledge connected with the influence on transdermal hormonal replacement therapy (HRT), in early postmenopausal women, on the concentrations of sex hormones, lipids, coagulation markers and other parameters associated with cardiovascular risk. In women receiving transdermal hormonal replacement therapy, the significant decrease of concentrations of TC, LDL-C, lipoprotein (a), homocysteine, fibrinogen, C-reactive protein, and the increase of concentrations of HDL-C, PC-protein, PS-protein and antithrombin III in blood serum were found. This regimen did not increase arterial blood pressure. Conclusions: 1. In early postmenopausal women receiving transdermal hormonal replacement therapy the levels of estradiol, estrone and progesterone in blood serum assured the optimal concentration of these hormones. − 2. Long-term transdermal hormonal replacement therapy in early postmenopausal women resulted in beneficial effects on the concentration of sex hormones, lipids, coagulation markers and other parameters associated with cardiovascular risk. − 3. Favourable biophysical and biochemical results of the long – term transdermal hormonal replacement therapy, indicate that the presented mode of hormonal treatment is the procedure of choice in the prophylaxis and treatment of early postmenopausal women with the biochemical risk factors of arteriosclerotic vascular diseases.
Okres pomenopauzalny u kobiet cechuje się większym ryzykiem i częstością nadciśnienia tętniczego i schorzeń sercowo-naczyniowych w porównaniu z okresem premenopauzalnym. W badaniu pod nazwą Women’s Health Initiative (WHI) wykazano, że rozpoczęcie hormonalnej terapii zastępczej we wczesnym okresie pomenopauzalnym redukuje ryzyko schorzeń sercowonaczyniowych u kobiet. Celem pracy była ocena aktualnego stanu wiedzy związanego z wpływem przezskórnej hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) we wczesnym okresie pomenopauzalnym na stężenia hormonów płciowych, lipidów, czynniki krzepnięcia krwi i inne parametry związane z ryzykiem sercowo-naczyniowym. U kobiet otrzymujących przezskórną hormonalną terapię zastępczą stwierdzono istotne obniżenie stężeń TC, LDL-C, lipoproteidy (a), białka C-reaktywnego oraz wzrost stężeń HDL-C, białek PC i PS i antytrombiny III w surowicy krwi. Przezskórny sposób podawania hormonalnej terapii zastępczej nie powoduje wzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Wnioski: 1. Przezskórna hormonalna terapia zastępczą zastosowana we wczesnym okresie pomenopauzalnym zapewnia optymalne stężenia estradiolu, estronu i progesteronu w surowicy krwi. – 2. Długotrwale stosowana we wczesnym okresie pomenopauzalnym, przezskórna hormonalna terapia zastępcza wpływa korzystnie na stężenia hormonów płciowych, lipidów, czynniki krzepnięcia krwi i inne parametry związane z ryzykiem sercowo-naczyniowym. – 3. Korzystne biofizyczne i biochemiczne wyniki stosowania długotrwałej przezskórnej hormonalnej terapii zastępczej wskazują, że przedstawiony sposób leczenia hormonalnego jest procedurą z wyboru w profilaktyce i leczeniu kobiet we wczesnym okresie pomenopauzalnym z biochemicznymi czynnikami ryzyka miażdżycowych chorób naczyniowych.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2016, 10, 2; 20-24
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hormonalna terapia zastępcza w ginekologii onkologicznej
Hormone replacement therapy in gynecologic oncology
Autorzy:
Witczak, Kamila
Sajdak, Stefan
Kojs, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031323.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
hormone replacement therapy
gynecologic oncology
breast cancer
endometrial cancer
ovarian cancer
cervical cancer
vulvar cancer
benign tumors
hormonalna terapia zastępcza
ginekologia onkologiczna
rak piersi
rak endometrium
rak jajnika
rak szyjki macicy
rak sromu
guzy łagodne
Opis:
Age-related increase of risk of developing a genital malignancy in the females, increasing level of health awareness in general population, improved oncologic prevention, better diagnostic techniques and therapies, all of them contribute to increased number of patients at menopausal age completing oncological treatment. The problem concerns also young women, who require radical surgical consisting in oophorectomy, radiotherapy and chemotherapy. An increasingly frequent problem in the gynecologic practice is the use of hormonal replacement therapy in patients with a history of malignancy. Oophorectomy before menopause results in development of atrophic lesions in estrogen-dependent tissues, osteoporosis, cardiovascular and urogenital diseases, sexual dysfunction, vasomotor disorders and compromised quality of life, resulting in disorders of lipid metabolism and affects mental condition. An absolute contraindication for hormonal replacement therapy during menopause is active estrogen-dependent malignancy. Other clinical situations and controversies associated therewith concerning safety, particularly in view of hormone-dependent tumors, result in several attempts at development of uniform and generally accepted guidelines concerning the use of hormonal replacement therapy in menopausal women. This paper discusses hormonal replacement therapy in the context of its role in the carcinogenesis process and its use in patients with current or past history of a malignancy. The aim of this paper is to present current state-of-the-art in the aspect of safety of hormonal replacement therapy in patients with a malignancy: endometrial cancer, breast cancer, ovarian cancer, cervical cancer, vulvar cancer and also benign tumors, e.g. uterine myoma and endometrial cyst.
Zwiększające się z wiekiem ryzyko zachorowania na nowotwory żeńskich narządów płciowych, wzrost poziomu świadomości społecznej, profilaktyki onkologicznej, lepsze możliwości diagnostyczne oraz terapeutyczne schorzeń nowotworowych przyczyniają się do wzrostu liczby pacjentek w wieku menopauzalnym po leczeniu onkologicznym. Problem dotyczy również kobiet w młodym wieku, wymagających radykalnego leczenia chirurgicznego obejmującego usunięcie jajników, radioterapię i chemioterapię. Coraz częstszy problem w praktyce ginekologicznej stanowi aspekt stosowania hormonalnej terapii zastępczej u pacjentek z chorobą nowotworową w wywiadzie. Usunięcie jajników przed menopauzą skutkuje rozwojem zmian zanikowych w tkankach estrogenozależnych, osteoporozy, schorzeń układu sercowo-naczyniowego i układu moczowo-płciowego, dysfunkcji seksualnych, objawów wazomotorycznych oraz pogorszeniem jakości życia, stanowi przyczynę rozwoju zaburzeń gospodarki lipidowej oraz wpływa na kondycję psychiczną. Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania hormonalnej terapii wieku menopauzalnego jest czynna estrogenozależna choroba nowotworowa. Pozostałe sytuacje kliniczne i związane z nimi kontrowersje dotyczące bezpieczeństwa stosowania terapii, szczególnie w aspekcie nowotworów hormonozależnych, skłaniają do licznych prób wypracowania ujednoliconych, obowiązujących wytycznych stosowania leczenia hormonalnego wieku menopauzalnego w tej grupie pacjentek. W opracowaniu omówiono hormonalną terapię zastępczą w kontekście udziału w procesie karcynogenezy oraz stosowania leczenia u pacjentek z rozpoznaną aktualnie lub w przeszłości chorobą nowotworową. Celem opracowania jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat bezpieczeństwa stosowania hormonalnej terapii zastępczej w przypadku nowotworów złośliwych: raka endometrium, piersi, jajnika, szyjki macicy, sromu oraz guzów łagodnych: mięśniaków macicy, torbieli endometrialnych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 62-73
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena niskorosłości dzieci dializowanych w latach 2000–2016 – doświadczenie jednego ośrodka
Assessment of growth retardation in children on renal replacement therapy from 2000 to 2016 – one center experience
Autorzy:
Zachwieja, Katarzyna
Drożdż, Dorota
Hubert, Joanna
Dudek, Natalia
Moczulska, Anna
Miklaszewska, Monika
Pietrzyk, Jacek A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035884.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
dzieci
leczenie nerkozastępcze
leczenie hormonem wzrostu
children
renal replacement therapy
growth hormone therapy
Opis:
WSTĘP: Celem pracy była ocena wzrastania dzieci dializowanych w latach 2000–2016. MATERIAŁ I METODA: U 102 dzieci w wieku 10,2 roku ± 5,66 przeanalizowano rozpoznania, schorzenia dodatkowe, czas i rodzaj dializoterapii, losy pacjenta, zastosowanie hormonu wzrostu. Niedobór wzrastania (Z score) stwierdzono u 87 dzieci przy rozpoczęciu badania i u 94 przy zakończeniu leczenia. WYNIKI: U 60% dzieci pierwszą metodą dializoterapii była dializa otrzewnowa, u 38% hemodializoterapia, u 2% wyprzedzające przeszczepienie nerki. W chwili zakończenia obserwacji 70% pacjentów żyło z czynnym przeszczepem nerki, 15% było nadal dializowanych, 13% zmarło, u 2% doszło do poprawy funkcji nerek. Średni czas dializoterapii (94 dzieci) wynosił 34,6 mies. (1–136 mies.) i był dłuższy w latach 2000–2008 niż w okresie 2009–2016 (śr. 43,3 ± 32,7 mies. vs 18,3 ± 13,1; p = 0,00005). W grupie ze schorzeniami dodatkowymi (46% dzieci) stwierdzono większy niedobór wzrostu na początku (Z score 0: -2,3 ± 2,3 vs -1,08 ± 1,6; p = 0,003) i na końcu leczenia (Z score 1:-2,7 ± 2,6 vs -1,2 ± 1,5; p = 0,001) oraz dłuższy czas dializoterapii (42,7 ± 34,4 mies. vs 27,8 ± 23,8; p = 0,02). Z score 0 wyniósł dla wszystkich pacjentów -1,7 ± 2,0 (-9,3 do +2,0) przy rozpoczęciu leczenia i nie różnił się od Z score 1: -1,9 ± 2,2 (-8,3 do +2,4); p = 0,37 w chwili zakończenia. U 42,5% dzieci na początku i u 45% na końcu terapii Z score był < -2,0. W grupie 17% dzieci leczonych hormonem wzrostu stwierdzono wyrównanie się niedoboru wzrostu po zakończeniu dializoterapii w porównaniu z grupą nieleczoną (Z score 1: -2,4 ± 1,7 vs -1,9 ± 2,3; p = 0,37). WNIOSKI: Niskorosłość stanowi istotny problem dzieci dializowanych. Współchorobowość jest czynnikiem pogarszającym niedobór wzrostu. Zastosowanie hormonu wzrostu daje szansę na poprawę wzrastania.
INTRODUCTION: The aim of the study was to assess the growth in children on RRT during the period 2000–2016. MATERIAL AND METHODS: The diagnosis, comorbidity, RRT data, patient outcome and growth hormone (GH) usage (in 102 patients) and height Z score for 87 patients at the start of RRT and for 94 patients at the end of RRT were analyzed. RESULTS: In 60% of patients, peritoneal dialysis was the first method, in 38% hemodialysis and in 2% a preemptive transplantation was performed. The average dialysis time was 34.6 months (1–136 months) and it was statistically longer in the years 2000–2008 than in 2009–2016 (av. 43.3 ± 32.7 months vs 18.3 ± 13.1; p = 0.00005). In the group with comorbidity (46% patients) Z score 0 (start) and Z score 1 (the end) were lower than in the group without comorbidity (average Z score 0: -2.3 ± 2.3 vs -1.08 ± 1.6; p = 0.003) and the dialysis time was also longer (p = 0.02). The Z score in all the patients at the start of RRT was -1.7 ± 2.0 (min: -9.3 to max: +2.0) and there was no statistical difference in comparison to the Z score at the end of RRT: Z score 1; p = 0.37. A Z score < -2.0 was found in 42.5% of children at the start and in 45% at the end of RRT. In 17% of the GH treated group, growth improvement was shown by no difference in Z score 1 in comparison to the group without GH therapy. CONCLUSION: Short stature is still a problem in children on dialysis. Comorbidity is important factor of growth retardation. GH therapy is effective in children on RRT.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 122-128
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies