Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "homo novus" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Uwagi o karierze Rutiliusa Pudensa Crispinusa
Autorzy:
Okoń, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631340.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
SENATOR
HOMO NOVUS
CURSUS HONORUM
Opis:
The senatorial career of Rutilius Pudens Crispinus matched the turbulent history of the period. The protagonist of these deliberations began his cursus honorum in a brilliant fashion  (praefectus urbi feriarum Latinarum, IIII vir viarum curandarum, quaestor urbanus, aedilis plebis Cerialis, praetor), favoured by Caracalla for his stance during the emperor’s crack-down on his brother. After the death of the princeps, during the rule of Macrinus and Heliogabalus, he was temporarily left out and demoted to less important public posts  (curator Fanestrium Pisaurensium, curator viarum Clodiae Cassiae et Ciminiae, iuridicus Aemiliae Etruriae Liguriae). He returned to grace during the reign of Alexander Severus, thanks to the latter’s policy of drawing on the solutions of the first Severs. Crispinus obtained command of a legion (legatus legionis XV Apollinaris), 4 governorships (legatus Augusti pro praetore provinciae Lusitaniae, legatus Augusti pro praetore Thraciae, legatus Augusti pro praetore Syriae Phoenices, proconsul provinciae Achaiae) and a consulate. Under Maximinus the Thracian he commanded the defence of Aquileia. The next emperor, Gordian III granted him important and honourable offices (legatus Augusti pro praetore provinciae Hispaniae citerioris et Callaeciae, curator Teanensium, Interamnatium, Venafranorum, Aquinatium, legatus Augusti pro praetore ad census acceptandos provinciae Lugdunensis et provinciae Hispaniae Baeticae). Crispinus died in a period when his career was gathering pace again , and more promotions seemed in store for him in the near future.        
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2012, 5; 203-212
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homo religiosus a homo novus. Kiedy duchowość religijną można utożsamiać z chrześcijańską? Przykład praktycznego zastosowania w Papui Nowej Gwinei.
Homo religious - homo novus. When Religious Spirituality can be Identified with Christianity? Practical Application in Papua New Guinea.
Autorzy:
Sobczyk, Adam Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047872.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
homo religiosus
homo novus
spirituality
duchowość
Opis:
Człowiek jest z natury osobą religijna. Ma potrzebę transcendencji. Jednakże nie zawsze człowiek religijny jest tożsamy z chrześcijaninem. Nie można również utożsamiać duchowości religijnej z duchowością chrześcijańską. Człowiek religijny staje się nowym człowiekiem poprzez spotkanie z Chrystusem. Duchowość chrześcijańska to forma relacji z Bogiem osobowym objawionym w Jezusie Chrystusie. Przykładem uchrystusowienia są misje prowadzone w Papui Nowej Gwinei. Tam postać Bikmana przywódcy klanu, może dokonać chrystoformizacji i przyjmując Chrystusa przeszczepić duchowość chrześcijańską jako formę życia wspólnoty, której jest liderem.
It should be noted, that a human is a religious being. However, homo religiosus is not explicitly synonymous to homo novus, just as it is impossible to identify the religious spirituality with the Christian spirituality. A human becomes novus through the contact with Christ. Examples of such an attainment of resemblance to Christ are to be found in missionary countries, such as Papua New Guinea. The study shows the role of the Bikman - the leader of a clan - as a homo novus that encourages the community to adopt the lifestyle of Christ. The author of the article presents the Bikman's significant roles and evangelization tasks towards the community entrusted to his care.
Źródło:
Teologia i moralność; 2013, 8, 2(14); 191-202
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość nowego człowieka w perspektywie tajemnicy sakramentu chrztu
The spirituality of the new man in the perspective of the mystery of the sacrament of baptism
Autorzy:
Piasecki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047664.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Christian spirituality
baptismal spirituality
the new man's spirituality
St. Paul's spirituality
homo novus
new creation
submission to the Holy Spirit
prayer
inclusion into Christ
inclusion into the Church
multidimensionality of Christian spirit
duchowość chrześcijańska
duchowość chrzcielna
duchowość nowego człowieka
duchowość św. Pawła
nowe stworzenie
uległość Duchowi Świętemu
modlitwa
włączenie w Chrystusa
włączenie w Kościół
wielowymiarowość duchowości chrześcijańskiej
Opis:
Chrześcijanin może odnaleźć się we współczesnym świecie i aktywnie wpływać na jego przyszłość realizując swoje powołanie tylko w oparciu o określoną duchowość. Najogólniej możemy ją określić jako duchowość chrzcielną. Posługując się pawłową dychotomią: stary i nowy człowiek; śmierć i zmartwychwstanie, wyłania się pełne dynamizmu pojęcie duchowości nowego człowieka. Koncentruje się wokół nowości Chrystusa i nowego życia, którego On jest źródłem. Nowość życia ochrzczonego zasadza się na bezpośredniej, i wciąż budzącej pełen ekscytacji niedosyt relacji, jaka wywiązuje się pomiędzy człowiekiem a Chrystusem, obecnym i działającym w Kościele. Duchowość nowego człowieka jest organiczna, bowiem można mówić o jej integralności w wieloaspektowości. Obejmując duchowość krzyża, zmartwychwstania, śmierci i nowego życia, uległości Duchowi Świętemu, modlitwy, misyjną, antropologiczną oraz włączając się w nurt eklezjologii, trynitologii i eschatologii, dlatego stanowi innowacyjny wkład do właściwego postrzegania duchowości chrześcijańskiej.
Christians can find themselves in the modern world and actively influence their future, fulfilling their vocation only with the foundation in a particular spirituality. It is spirituality which can most generally be denominated ‘baptismal spirituality’. Making use of Paul's dichotomy: the old man and the new man; death and resurrection, a dynamic notion of the new man's spiritually is emerging. It focuses on the novelty of Christ and the new life of which He is the source. The novelty of the life of a baptized is based on a direct, full of excitement yet never satisfied, relation between man and Christ, who is present and active in the Church. The spirituality of the new man is organic because its integrity is multifaceted, as it encompasses the spirituality of: the Cross, the Resurrection, the death and the new life, submission to the Holy Spirit, prayer, and also missionary and anthropological one, as well as it falls within ecclesiology, trinitology, and eschatology. That is why such comprehension of the spirituality of the new man constitutes an innovative contribution to adequate perception of Christian spirituality.
Źródło:
Teologia i moralność; 2015, 10, 1(17); 45-59
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies