Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "history of Polish" wg kryterium: Temat


Tytuł:
40 years of the Institute of Paleobiology of the Polish Academy of Sciences
Autorzy:
Olempska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20287.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
library
publication
paleobiology
history
jubilee
Institute of Paleobiology
paleontological museum
Polish Academy of Sciences
paleontology
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1992, 37, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Verhältnis der Kommunistischen Partei Polens zum Judentum nach 1945
Stosunek partii komunistycznej w Polsce do Żydów po 1945 roku
Autorzy:
Piotrowski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954340.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
stosunki polsko-żydowskie
antysemityzm
antypolonizm
władze bezpieczeństwa w PRL
Żydzi
komunizm
historia PRL
Polish-Jewish Relations
anti-semitism
anti-polonism
security authorities in the Polish People's Republic
Jews
communism
history of the Polish People's Repubic
Opis:
Narzucona siłą Polsce w 1944 r. tzw. „władza ludowa”, skupiała w swych szeregach zarówno ludność pochodzenia polskiego jak i w znacznej mierze pochodzenia żydowskiego. Stan taki był pochodną celowej polityki J. Stalina, który podczas tworzenie pierwszych zrębów administracyjnych przyszłej PRL na bazie Zarządu Głównego Związku Patriotów Polskich (ZPP) oraz Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (PKWN) zalecał, aby na listach kandydatów zdecydowanie preferowano towarzyszy pochodzenia żydowskiego, dążąc do tego aby wszędzie stanowili większość. Stwierdzano wprost, że ich narodowe pochodzenie gwarantuje większą pewność dyspozycyjności niż komunistów polskich. Koncepcji tej bezskutecznie próbowali się m.in. przeciwstawiać polscy generałowie walczący po stronie Armii Czerwonej, jak Karol Świerczewski i Zygmunt Berling. Współdziałający z Sowietami zarówno Polacy jak i Żydzi, przez społeczeństwo polskie postrzegani byli jako zdrajcy. Wedle zgodnej opinii historyków, pomimo fluktuacji różnych osób na ważnych rządowych stanowiskach, faktycznie w Polsce wlatach 1944-1956 decydowała i rządziła trójka: Bolesław Bierut, Jakub Berman i Hilary Minc. Dwóch ostatnich było pochodzenia żydowskiego i określali się jako Żydzi. Do dziś trwa w Polsce spór na temat procentowego udziału Żydów w strukturach komunistycznej władzy, lecz nie dokonano jeszcze szczegółowych rachunków. Jednakże a priori przyjmowane jest twierdzenie, iż ogólnie biorąc była to „żydo-komuna”. Szczególnie znienawidzonym stał się Resort Bezpieczeństwa Publicznego, później MBP, w którym wszystkie ważniejsze stanowiska obsadzono ludźmi pochodzenia żydowskiego. Wprawdzie na jego czele stał Polak Stanisław Radkiewicz, ale wiceministrami byli Żydzi m.in. Mieczysław Mietkowski i Roman Romkowski, później Antoni Alster (w Komitecie ds. Bezpieczeństwa Publicznego). Najważniejszymi departamentami w tym ministerstwie również zawiadywali ludzie pochodzenia żydowskiego. Departamentem V ds. walki z Kościołem i środowiskiem inteligencji kierowała lwowska żydówka Julia Brystyger. Dyrektorem Departamentu VII ds. cenzury był Józef Czaplicki; Departamentem X, dbającym o „czystość” szeregów partii komunistycznej kierował Anatol Fejgin; wicedyrektorem był zbiegły na Zachód w 1953 r. Józef Światło (Izaak Fleishfarb). Głównym Urzędem Cenzury kierował Marcel Reich (Ranicki), dyrektorem Departamentu Więziennictwa MBP był Jerzy-Dagobert Łańcut; szefem Departamentu Śledczego był osławiony sadysta płk Józef Goldberg-Różański. Wszystko to sprzyjało umacnianiu przeświadczenia, że winę za powojenne zniewolenie narodu polskiego ponoszą Żydzi. Podobnego zdania był także prymas Polski kard. August Hlond. Rosnąca bariera uprzedzeń pomiędzy Polakami a Żydami czyniła z tych ostatnich dogodny instrument polityki prowadzonej przez Stalina. Potrzebował on bowiem zwolenników bezwzględnie zaufanych, po których mógł się spodziewać całkowitej lojalności, a więc ludzi możliwie osamotnionych, bez zaplecza rodzinnego, sąsiedzkiego – którzy partię komunistyczną uczynią swym jedynym kręgiem odniesienia. Logicznie rzecz biorąc Żydzi przebywający po wojnie w Polsce powinni mieć wsparcie i zagwarantowaną opiekę przynajmniej ze strony komunistów i Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. Tak jednak nie było, gdyż stali się oni nie podmiotem, a przedmiotem politycznej rozgrywki. Dla współrodaków ze wspomnianych komunistycznych formacji nadrzędnym celem było zwycięstwo idei rewolucji oraz posłuszne wypełnianie dyrektyw Stalina. Na tak zbudowanym ołtarzu całkowicie poświęcono interes jednostki – także „zwykłego” Żyda. Podkreślić należy, iż na nastrojach społeczeństwa polskiego względem tzw. „kwestii żydowskiej” władze komunistyczne „grały” świadomie – nie bacząc na tragiczny finał. Większość historyków w Polsce nie ma wątpliwości, iż antyżydowskie rozruchy i próby ich wzniecenia w Krakowie, Rzeszowie, Lublinie, a przede wszystkim najbardziej znane i tragiczne w skutkach – w Kielcach, były prowokacją. Oznacza to, że ludność polska była celowo prowokowana przez aparat komunistyczny, w którym czynni byli przecież Żydzi, do wystąpień przeciw „zwykłym” Żydom, a nawet do pogromów. W jednym z podziemnych pism Zrzeszenia WiN „Honor i Ojczyzna” znalazło się znamienne zdanie: „Żydzi stali się więc niebezpiecznym narzędziem w ręku tych, którzy są bardziej komunistami niż ... Żydami”. Nie dziwi więc, że pozostający w Polsce Żydzi czuli się zagubieni. Ich los znalazł się pomiędzy przysłowiowym „młotem i kowadłem”. Mieli jednak do wyboru kilka wariantów: albo wyjechać z Polski, albo zmienić nazwisko i „wtopić się” w społeczeństwo polskie, albo też przystąpić do obozu rządzącego, zasilając szeregi „żydo-komuny”. Niezdecydowani skazani byli, w zaistniałych warunkach, na alienację. Żydzi, którym udało się przeżyć niemiecką okupację, obozy koncentracyjne, pałali chęcią rewanżu i zemsty na Niemcach, którzy byli sprawcami zagłady ich całych rodzin. Okazję taką stworzyli koledzy z UB, masowo werbując ich do tej formacji. Kompleksowo zjawisko to opisał amerykański Żyd – John Sack w książce pt. Oko za oko. Przemilczana historia Żydów, którzy w 1945 r. mścili się na Niemcach. W łonie komunistycznej partii trwała ostra walka, w której przełomem stała się śmierć Stalina w 1953 r. oraz odwilż polityczna po październiku 1956r. Od dawna bowiem ścierały się ze sobą, walcząc owpływy i władzę, dwie frakcje komunistów: Żydzi, przybyli wraz z Armią Czerwoną do Polski, i grupa polskich komunistów walczących w czasie II wojny światowej w podziemiu – tzw. „partyzanci” – z ministrem spraw wewnętrznych Mieczysławem Moczarem na czele. Dojście W. Gomułki do władzy w 1956 r. wpłynęło na wzmocnienie tej drugiej grupy. Odpowiedzialność za zbrodnie stalinowskie wygodnie było zrzucić właśnie na funkcjonariuszy żydowskich i pod pretekstem „wypaczeń idei socjalizmu” rozpocząć czystki w aparacie bezpieczeństwa ipartii. Część zwalnianych funkcjonariuszy-Żydów wyjeżdżała na Zachód Europy, do USA i Izraela. Według statystyk międzynarodowych w 1948 r. mniejszość żydowska liczyła w Polsce 88 tys. osób. Znaczna część emigrowała do Izraela już w latach 1949-1951. W zorganizowanych transportach emigrowało tam ok. 28. tys. Żydów. W latach 1956-1957 z Polski odpłynęła kolejna fala Żydów którą oblicza się na ok. 40 tys. osób. Dodać jednak trzeba, że połowę z nich stanowili dopiero co repatriowani Żydzi z terytorium Związku Radzieckiego. Emigracji tej towarzyszyły komentarze, że Żydzi uciekają z Polski, bojąc się odpowiedzialności za swoje zbrodnie popełnione w okresie stalinowskim („błędów i wypaczeń”), a także ze względu na obawę przed polskim antysemityzmem, rozbudzonym przez popełnione zbrodnie. Wśród wyjeżdżających było faktycznie wielu komunistów. W marcu 1957 r. zawarta została polsko-radziecka umowa, na mocy której do 31 marca 1959 r. repatriowano do Polski 224 tys. osób. W grupie tej przyjechało ok. 40 tys. osób pochodzenia żydowskiego, ale większość z nich w Polsce nie pozostała. W latach 1967-1968 liczbę Żydów w Polsce szacowano na 25-30 tys. W partii komunistycznej (PZPR) wyodrębniły się dwie nieformalne grupy: tzw. „puławska” i „natolińska”, nazwane tak od miejsc w których się zbierali. W skład pierwszej z nich bardziej liberalnej – tzn. domagającej się zmian, wchodzili w większości komuniści pochodzenia żydowskiego w skład drugiej tzw. „partyjny beton” – wwiększości zachowawczy „partyzanci”. W polskiej literaturze przedmiotu popularnie ugrupowania te nazywa się też: „Chamy i Żydy” (W. Jedlicki). Na początku lat 60. w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych (MSW) dokonano, jak pisał historyk J. Eisler, „aryzacji” lub „dejudeizacji” resortu. Bez zgody Biura Politycznego PZPR zakładano podsłuchy telefoniczne i inwigilowano wpływowe osoby pochodzenia żydowskiego. Kontroli władz koministycznych poddano „Fołks-Sztyme” jedyne w Polsce pismo wydawane w języku jidisz. „Czystka rasowa” objęła także korpus oficerski. Przebywający w Polsce wiceminister obrony narodowej ZSRR marszałek Sergiej Biriuzow, miał oświadczyć gen. M. Spychalskiemu: „armia dowodzona przez Żydów i kontrrewolucjonistów nie może być użyta w walce przeciwko imperializmowi”. Wypowiedź ta związana była z ideologiczną ofensywą podjętą przez ZSRR w krajach arabskich. Ponownie więc kwestia żydowska, za pośrednictwem Związku Radzieckiego, stała się instrumentem wewnętrznej gry politycznej w Polsce. W połowie lat 60. wśród 40-45 tys. oficerów wojska polskiego, ok. 250-300 stanowili Żydzi. Z armii zwalniano nawet osoby „oskarżane” o przyjaźń z żydowskimi oficerami. W partii komunistycznej grupa M. Moczara („partyzantów”) zwalczała „liberalne” zaplecze I sekretarza PZPR W. Gomułki. Do akcji tej dołączyła się grupa tzw. postępowych katolików środowiska PAX, z Bolesławem Piaseckim na czele. Starano się umacniać przekonanie, że pierwsze dziesięciolecie krwawego komunizmu w Polsce było zasługą Żydów-komunistów, akomuniści-„partyzanci” winy za to nie ponoszą. Nową historię Polski utrwalać miały wświadomości społeczeństwa nowo produkowane filmy. W 1968 r. sięgnięto ponownie do instrumentu prowokacji. Jego preludium stanowiła wojna izraelsko-arabska 1967 r., w której ZSRR opowiedział się po stronie Arabów. W Polsce partia komunistyczna, stosując się do dyrektyw Moskwy, rozpoczęła tropienie zwolenników zwycięstwa Izraela. Pierwszymi podejrzanymi były oczywiście osoby pochodzenia żydowskiego. Poważne ataki na nich okazały się być związane z wewnętrzną polityczną prowokacją w łonie PZPR. Na początku marca 1968 r., minister spraw wewnętrznych PRL M. Moczar, wykorzystując nieobecność I sekretarza PZPR W. Gomułki wPolsce, postanowił przejąć pełnię władzy i jednocześnie pozbyć się z aparatu władzy osób pochodzenia żydowskiego. W tym celu posłużył się prowokacją podburzając młodzież studencką do wystąpień. Na czele protestujących stanęli młodzi ludzie – w większości pochodzenia żydowskiego, których rodzice piastowali niegdyś poczesne stanowiska rządowe i partyjne. Byli to m.in.: Adam Michnik – syn Ozjasza Szechtera, przewodniczącego KPZU; Aleksander Smolar – syn Grzegorza, redaktora naczelnego żydowskiego pisma „Fołks-Sztyme”; Henryk Szlajfer – ojciec jego był cenzorem w Głównym Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk; Irena Grudzińska – córka wiceministra rolnictwa, Marian Alster – syn b. wiceministra spraw wewnętrznych; Karol Modzelewski – syn b. ministra spraw zagranicznych itd. Młodzież tę nazywano „bananową” – czyli wolną od kłopotów i trosk materialnych. Gomułka po powrocie do kraju zdołał opanować sytuację, zwolnił Moczara z pełnionej funkcji, ale postanowił skorzystać z drugiej części prowokacyjnego scenariusza i na fali tej „załatwić” problem żydowski. Wsparł ataki na Żydów w partii (choć jego żona Zofia była Żydówką), w rządzie, administracji, w kulturze i w nauce, skutecznie ich stamtąd eliminując. Dokonano wówczas „rasowej czystki” w szeregach tych instytucji i organizacji. Jednym zcelów akcji miało być zbliżenie władzy do społeczeństwa. Nie został on jednak osiągnięty. Antysemityzm rozpętany przez PZPR spotkał się z dezaprobatą wielu środowisk i wybitnych osób. Przede wszystkim zdystansował się od tego Kościół katolicki. Po uśmierzeniu zamieszek władza komunistyczna zaczęła stosować różnorodne środki nacisku na osoby pochodzenia żydowskiego, chcąc wpłynąć na ich decyzję wyjazdu z Polski. Liczono natomiast na efekt propagandowy, stawiając tezę o „obcości Żydów” w Polsce. Mówiono więc: gdyby czuli związek z Polską, to by z niej nie wyjeżdżali. Motywem emigracji osób pochodzenia żydowskiego w tamtym okresie było poczucie zagrożenia, obawa przed wzrostem antysemityzmu, ale także nadzieja na poprawienie swoich warunków bytowych na emigracji. Przypominało to więc niekiedy emigrację zarobkową. Polskę opuszczało wtedy wielu ludzi kultury, pisarzy, poetów, naukowców. Wielu jednak wyjeżdżało nie chcąc ponosić odpowiedzialności za czyny, które dokonali będąc w aparacie władzy. W kraju pozostawili świetne emerytury, legitymacje partyjne itp. Jak podkreśla historyk J. Eisler „ci ludzie często są tymi, którzy o Polsce i Polakach mówią w sposób, na jaki nie zasługujemy”. Według przybliżonych szacunków po marcu 1968r. – w ciągu dwóch lat – wyjechało z Polski 15-20 tys. osób, z czego ok. 25% osiedliło się w Izraelu. Pokłosiem prowokacji marcowych było więc opuszczenie Polski, przez większość przebywających tam po II wojnie światowej Żydów. Komunistyczna nagonka na ludzi pochodzenia żydowskiego w znacznej mierze przyczyniła się nie tylko do ich emigracji z Polski, ale także wpływała na kształt świadomości polskiego społeczeństwa. Komunistyczna władza chciała oficjalnie i bez ogródek rozliczyć się z przeszłością, wskazując także na sprawców stalinowskiego terroru w Polsce. W grudniu 1970 r. usunięty został ze stanowiska I sekretarza partii W. Gomułka. W 1980 r. wybuchła w Polsce „Solidarność”, a w 1989 r. rozpoczęto przekazywanie władzy wybranym ludziom opozycji. Wielu dysydentów miało pochodzenie żydowskie, lecz po latach komunistycznej polityki, wolało tego faktu nie upubliczniać. Trzeba wyraźnie stwierdzić, iż wskutek wojennego holocaustu i polityki komunistów po 1945r. problem Żydów w Polsce jako nacji przestał istnieć. Pozostała jednak „kwestia żydowska”, wypływająca przy różnych okazjach i nagłaśniany szeroko rzekomy antysemityzm Polaków. Publicznie mówi się do dziś o „antysemityźmie bez Żydów”. Przedstawione tu wydarzenia stały się asumptem do formułowania przez wielu historyków, politologów oraz publicystów tezy, iż przemiany następujące w Polsce po 1989 r. to zmodyfikowana kontynuacja walk frakcyjnych „Chamów” i „Żydów” – czyli dawnych aktywistów PZPR pochodzenia żydowskiego z tzw. partyjnym „betonem”.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 2; 191-207
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Institute of Oceanology, Polish Academy of Sciences. 50 years history
Autorzy:
Dera, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47961.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
Sopot
history
publication
Polska
scientific research
development
oceanology
jubilee
Institute of Oceanology
Polish Academy of Sciences
Źródło:
Oceanologia; 2003, 45, 1
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura społeczna i liczebność członków Polskiego Towarzystwa Leśnego
Social structure and the headcount of the Polish Forest Society
Autorzy:
Grzywacz, A.
Łukaszewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019418.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:
Polskie Towarzystwo Lesne
struktura spoleczna
lesnictwo
liczebnosc
polish forest society
history of forest sciences
poland
Opis:
The paper provides information on the social structure and number of members of the Polish Forest Society over the 124 years of its activity. The analysis covers the total number of members, the percentage share of women among the members, their profession and education, degrees and titles, age of the members, institutions where they work, participation in the Society activity of the persons who retired or are on disability pension. The authors describe the changes that occurred during that period regarding the social status of the Society's chairmen and honourable members in individual historical periods: the so−called Galician period between the First and the Second World War and in the last six decades of its activity.
Źródło:
Sylwan; 2006, 150, 07; 62-72
0039-7660
Pojawia się w:
Sylwan
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biography of Józef Siemiradzki
Autorzy:
Głowniak, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061326.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
paleontologia
Siemiradzki Józef
Komisja Fizjograficzna
Kraków
Polska Akademia Umiejętności
Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
history of natural sciences
palaeontology
Physiographic Commission
Polish Academy of Arts and Sciences
Jan Kazimierz University in Lvov
Opis:
In this work, the biography of Józef Siemiradzki (1858-1933) has been documented by various archival materials, and accompanied by the list of his most important publications. Józef Siemiradzki was a Professor of Palaeontology at Jan Kazimierz University in Lvov, Member of the Polish Academy of Arts and Sciences, Honorary Member of the Polish Geological Institute, Commander of the Order of Polonia Restituta, Defender of Lvov, awarded the Cross of Valour. He co-operated with the Museum of the Physiographic Commission in Kraków and the Dzieduszycki Museum in Lvov. He was a representative of the National Department of the Galician Sejm in the expedition to Brazil in aim to support Polish emigrants. He wrote over 60 treatises, e.g. "Explanations to the Geological Map" - the first synthetic presentation of the geological structure of Polish lands, "Geology of Polish Lands" - the first monograph on the geological structure of Poland written in 20th century, and "Palaeozoology" - the first Polish textbook on palaeontology for academic use. In the field of palaeontology and stratigraphy he has been known as an author of the monograph on the Upper Jurassic ammonites from the Kraków Upland and the monograph on the genus Perisphinctes of Western Europe.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2007, 5, 1; 3-26
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Exploration and exploitation of oil and gas fields in Poland: a historical outline
Autorzy:
Karnkowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2066017.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
historia przemysłu naftowego
pola naftowe i gazowe
Karpaty
zapadlisko przedkarpackie
nizina polska
history of petroleum industry
oil and gas fields in Poland
Carpathians
Carpathian Foredeep
Polish Lowland
Opis:
Petroleum industry began in Galicia region, the former part of Poland which was in 1772-1918 a province of the Austro-Hungarian Empire. The birth of this industry was connected with petroleum distillation made by two pharmacists: Ignacy Łukasiewicz and Jan Zeh, who persistently were working to get a liquid without both light and heavy factions of hydrocarbons, i.e. a liquid paraffin of oil. This aim was reached in spring of 1853. That time also a kerosene lamp was constructed by Adam Bratkowski under direction of I. Łukasiewicz. The set of these lamps was used in the Lviv municipal hospital during the serious surgical operation on 31 July 1853. This date was accepted as the beginning of the world oil industry. Next year I. Lukasiewicz established the oil mine in the Bóbrka village near Krosno. Oil wells then were frequently the open ones dug out to the depth of 60 m and from them oil was extracted with wooden buckets by usage of gin. When petroleum deliveries were assured I. Łukasiewicz founded in 1856 the first petroleum distillery in Ulaszowice near Jasło, the second one in 1858 in Kleczany, and the third one in Polanka near Krosno in 1861. In 1890s in the Carpathians the new oil deposits were discovered in the Gorlice-Jasło-Sanok region. In 1888 the Bergheim Mac Garvey Company found the new oil fields in Weglówka near Krosno and the Galician Oil Mining Company discovered oil-rich deposits in Potok, Turaszówka, Iwonicz, Stara Wieś, Rudawka Rymanowska and Wankowa. Discoveries were also along the Carpathians thrust front where exists the zone of deep-seated folds covered by the Miocene deposits. Oil fields are here located at depth of 800-2000 m. In the Borislav vicinity a few very efficient oil fields were documented in 1896. In 1908 the highly productive "Oil City" well with oil production 2500 t/d was drilled. Exploitation in this region of the Carpathians in 1909 was 2x10exp.6 t, i.e. 5%of the world oil production and Galicia was the third producer in the world. During 150 years of exploration, in this part of Polish Carpathians, 67 oil and 17 gas fields were discovered. In the Carpathian Foredeep 50 gas fields and 10 oil fields were documented. The biggest success was the Jaksmanice-Przemyśl gas field with 75x 10exp.9 m3 of resources. In the Polish Lowland in 1946, just after the Second World War, basing on gravimetric and magnetic data, the first drilling was located on the Kłodawa structure and the Zechstein salts at depth of 300 m were found. Later this drill was a base for foundation of Kłodawa salt mine. In 1961 in the Fore-Sudetic Monocline the first oil field Rybaki was discovered in the Zechstein Main Dolomite formation, and three years later, in 1964, the first gas field discovery - Bogdaj-Uciechów was found within the Rotliegend sandstone and the Zechstein Limestone unit. Until now a dozen of oil and gas fields were documented not only in the Permian formations but also in the Devonian and the Carboniferous deposits in the Lublin Petroleum Province and in the Cambrian sandstones in the Gdansk Petroleum Province. Exploration works, initiated after the Second World War, both in the Carpathians as well as in the Carpathian Foreland and the Polish Lowland give premises of new oil and gas filed discoveries there also in the future.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2007, 55, 12/1; 1049-1059
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Atlas Świata Służby Topograficznej Wojska Polskiego (w czterdziestolecie wydania)
The World Atlas of the Polish Army Topographical Service (on the 40th anniversary of publication)
Autorzy:
Florjańska, E.
Horodyski, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204254.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
historia kartografii
kartografia polska
atlas świata
analiza atlasów
history of cartography
Polish cartography
world atlas
analysis of atlases
Opis:
W tym roku mija czterdzieści lat od ukazania się Atlasu Świata Służby Topograficznej Wojska Polskiego. Atlas, będący jednym z największych osiągnięć polskiej kartografii geograficznej, z przyczyn politycznych nie znalazł w kraju pełnej oceny i należnego mu uznania. Jego wersja angielskojęzyczna Pergamon World Atlas z powodzeniem propagowała polską kartografię w krajach zachodnich, stawiając go w rzędzie największych i najlepszych atlasów świata. Nigdy nie ukazało się kolejne wydanie Atlasu, nigdy też nie wyrażono Autorom należnego uznania i nie dano im stosownej satysfakcji. Dlatego przypominamy środowisku kartograficznemu szczególne okoliczności wiążące się z jego wydaniem i miejsce, jakie wyznaczał polskiej kartografii na arenie międzynarodowej.
At the turn of the 1960s the Polish Army Topographical Service initiated the edition of a great atlas of the world. It was to meet the demand for a publication unavailable since the 1904 the Great Atlas of the World by A. Nałkowski and A. Świętochowski. The publication lost its originally military character and became available to the general public. Atlas Świata (World Atlas) of the Polish Army Topographical Service was published in 1960-1968 in installments, in 242,000 copies, 205,000 of which were in Polish and 37,000 in English, ordered by the English Pergamon Press publishing house. The atlas was printed in 40x32 format; on 524 pages, including 382 map pages with an index, a pronunciation guide and a glossary of geographical names and terms. At that time nobody expected the fate awaiting the publication, which was one of the most significant in the history of Polish cartography. We recall this work to preserve the memory of the unprecedented effort of Polish military cartographers, successors of the Polish pre-war school of cartography. The first issues ofthe atlas were received with great interest and positive reviews. Later it became a victim of political unrest. After the Israeli-Arab war of 1967 Poland broke diplomatic relations with Israel, while the events of March 1968 in Poland demonstrated anti-Semitic sentiments of the Polish ruling elite. In spring '68 the editing team was accused of falsely showing Jerusalem as lsrael's capital, which disqualified the Atlas as a serious, credible scientific publication and a reliable source of information. Despite the witch-hunt the Atlas was completed, with an additional map of Cyprus, Lebanon and Israel (attached to the last issue) showing Tel Aviv as the capital of Israel. However the following autumn the publishing team was disbanded and its members scattered. The publication itself became a 'rotten apple' of Polish cartography; usually ignored for fear of political repressions. The Atlas got only two foreign reviews of its English Pergamon Press Atlas version: by G.R.Crome in "Geographical Magazine" (1968), and R.E Dahlberg in "The Canadian Cartographer" (1969). Significantly, it was regarded as one of the leading atlases of the time, along with The Times Atlas, Atlas Mira and Atlantę Internazionale. The Polish atlas is actually superior due to its rich thematic contents. The ostracism surrounding the Atlas lasted until early 1980s, when it had already been too late for the second edition. The materials became outdated, dispersed or lost, the publishing team broke up. Thus the World Atlas became an example of 'the most spectacular example of material and intellectual waste in the history of world cartography' (W. Grygorenko 1981). In 2003 an MA. thesis on the history and value of the Atlas was prepared at Warsaw University Department of Geography and Regional Studies to honor the memory of this effort of Polish military cartography (E. Florjańska 2003). The Atlas had to find its place without the help of 'experts'. Daily use verified its value. It became one of the most popular sources of geographic information. 40 years after its publication reviewing it seems pointless. However the analysis of its structure in comparison to other leading atlases shows the state of Polish cartography in the World in 1960s.
Źródło:
Polski Przegląd Kartograficzny; 2008, T. 40, nr 4, 4; 362-385
0324-8321
Pojawia się w:
Polski Przegląd Kartograficzny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die verborgene Stadt. Die Wiederentdeckung der polyethnischen Vergangenheit der Stadt Łódź
Autorzy:
Schuster, Frank M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032841.pdf
Data publikacji:
2008-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wielokulturowe miasto przemysłowe
postrzeganie miasta
historia miasta
łódzka germanistyka
niemiecko-polsko-żydowska historia
multicultural industrial city
perception of the city
urban history
German studies at the University of Lodz
German-Polish-Jewish history
multikulturelle Industriestadt
Wahrnehmung der Stadt
Stadtgeschichte
Lodzer Germanistik
deutsch-polnisch-jüdische Geschichte
Opis:
Der Artikel geht der Frage nach, wie die ehemals multikulturelle Industriestadt Łódź in der Region (aber auch darüber hinaus) wahrgenommen und wie darüber (interdisziplinär) geforscht und geschrieben wird. Der Schwerpunkt liegt dabei vor allem auf der Rolle der Łódźer Germanistik bei der Wiederentdeckung der deutsch-polnisch-jüdischen Vergangenheit in den letzten zwanzig Jahren.
Niniejszy artykuł podejmuje kwestię, w jaki sposób Łódź, niegdyś wielokulturowe miasto przemysłowe, jest w regionie i po za nim postrzegana, interdyscyplinarnie badana i opisywana. W szczególności tekst koncentruje się na roli, jaką łódzka germanistyka odegrała na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat w procesie ponownego odkrywania wspólnej dla Niemców, Polaków i Żydów przeszłości.
The article deals with the perception of the former multicultural industrial city of Łódź in the region itself (and beyond), how research on this topic looks like, and how one writes about it. The text focuses especially on the role of the German Studies in Łódź in process of rediscovering, in the last twenty years, the city’s German-Polish-Jewish past.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2008; 143-170
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Saving national heirlooms for posterity… On social activism directed towards monument restoration in Kraków in the 19th century
Autorzy:
Ziejka, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/704271.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
restoration of monuments
history of Kraków
Polish cultural associations
Opis:
At the beginning of the 17th century the capital of Poland was moved from Kraków to Warsaw causing the former capital of the Kingdom of Poland to fall into ruin. At the end of the 18th century Kraków, a small town of approximately 11 000 people, was in a severely deteriorated state. The author of the paper recalls the history of activities undertaken by so-called “burzymurkowie” (demolition men, literally “wall-destroyers”) who at the turn of the 18th century took charge of the process of demolishing the walls of the City of Kraków and who devastated many historic temples and secular buildings. However, in the first years of the 19th century, such defenders of historic monuments as Feliks Radwański and Florian Straszewski started to act in Kraków. Their contribution was to save the remaining walls of the town and many of its historic edifices. Very soon a host of other “old Kraków” lovers joined the aforementioned group. In the second part of the 19th century defenders of the monuments began to be active in a number of organizations. At the beginning of the 20th century these  organizations, as well as some cultural and artistic associations, entered into “The Union of Eleven Cultural Associations” which became spectacularly successful, for example saving the ‘Pod Krzysztofory’ Palace and two historic houses near the Saint Giles church. In this way the organization, which was concerned with the protection of city heirlooms, was created in Kraków before World War I. The organization was unique in Europe at the time, bringing together scholars, artists, and publicists.
Źródło:
Nauka; 2008, 2
1231-8515
Pojawia się w:
Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyprawa pozwolska Zygmunta Augusta w 1557 roku
The Poswole Expedition of Sigismund August in 1557
Autorzy:
Gładysz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945171.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia wojskowości polskiej
Zakon Inflancki
Zygmunt August
Pozwol
history of the Polish army
Inflanty
the Inflant Order
Sigismund August
Pozwol (Poswole)
Opis:
Sigismund August’s Poswole expedition of 1557 was the king’s first military campaign. It followed a conflict between the hierarchies of the Inflant Order and the Ryga bishop favoured by the Prussia prince and the Polish king. The conflict concerned coadjutory. In the end of August 1557 the Polish-Lithuanian army, led by Jan Mielecki, Mikołaj Czarny Radziwiłł, and Mikołaj Rudy Radziwiłł, camped in Poswole on the border with the religious state. The army was composed of Polish units, popular defence, and the Lithuanian levy in mass supported by private detachments, a numerous artillery, and a laager. There were, however, only some minor fights on the border. The Master of the Inflanty Order, Wilhelm Fürstenberg, in the face of the outnumbering armies of Sigismund August and Albrecht Hohenzollern, arrived at the camp of the allies in Poswole and humbled himself before the king. The treaty signed in Poswole directly affected the Moscow intervention in the Inflanty and the conflict with Ivan IV the Terrible. A part of the Inflanty was occupied by Sweden and Denmark. It was also an initiative to include Inflanty into Poland in 1561.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 2; 81-107
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje socjologii polskiej (1860–1939) w zwierciadle bibliometrii (Próba weryfikacji metody)
The history of Polish Sociology (1860–1939) in the Mirror of Bibliometrics (an attempt to verify the method)
Autorzy:
Wincławski, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/412815.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
historia socjologii polskiej
metoda bibliometryczna
history of Polish Sociology
bibliometrics
Opis:
Prezentujemy dzieje socjologii polskiej w okresie 1860–1939. Stosujemy metodę bibliometryczną, pragnąc ocenić jej walory poznawcze. Stworzony został w tym celu indeks cytowań (podstawę stanowią wszystkie książki wydane w tym okresie) oraz ukazano dynamikę rozwoju piśmiennictwa socjologicznego w Polsce, porównując liczby wydawnictw prac autorów polskich z przekładami z literatury obcej. Pozwoliło to na pokazania procesu indywidualizacji socjologii w Polsce w latach 1918–1939 oraz na wskazanie charakteru powiązań socjologii polskiej z nauką na świecie. Zastosowana metoda wydaje się mieć cenny walor poznawczy, pozwala na dopełnienie obrazu dziejów o pewne istotne fakty.
This article has two aims. One is to present the history of Polish Sociology 1860–1939, and the other is to estimate the cognitive value of bibliometrics in presenting a history of the discipline. In order to do so, (1) a citation index was built on a base of published sociological books in that period (2) the development of sociological writing in Poland was traced and compared with a number of foreign sociological books which were translated into the Polish language. These procedures enabled the process of individualisation in the field of Polish Sociology in the years 1918–1939 to be presented, with particular emphasis being given to the ties between Polish and world Sociology. Bibliometrics appears to have a crucial cognitive value and allows the history of the discipline to be supported with vital facts.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2009, 58, 2; 33-52
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kodyfikacje prawa polskiego w wieku Oświecenia i spór o rolę prawa rzymskiego na początku XIX stulecia
Codifications of Polish law in the age of Enlightenment and the dispute about the role of Roman law in Polish law at the beginning of the nineteenth century
Autorzy:
Jakubowski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596487.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Historia prawa
Kodyfikacje prawa polskiego
Prawo rzymskie
History of Law
Codifications of Polish Law
Roman Law
Opis:
In the first part of his work, the author presents two attempts at the codification of Polish law undertaken at the end of the 18th century, while in the second deals with the problem of a heated discussion, commenced in 1800, on the role and position of Roman law in Polish law of the pre-partition epoch. The author emphasizes the unfortunate fact that both codification enterprises remained attempts only. The so called “Zamoyski Code” of 1778 did not gain the force of binding law, both for substantive and political reasons. Work on the so called “Stanislaus August Code” did not go beyond the stage of acquiring materials and sending prospectuses. In both these projects one can find a considerable number of references to legal solutions of the ancient Romans, especially in widely understood civil law (right in property, obligation law, law of inheritance, family law). The discussion on Roman law and its presence in former Polish law initiated by Tadeusz Czacki, and soon (1806) undertaken by his adversary, Jan Wincenty Bandtke, found many outstanding followers in the persons of J. Lelewel, R. Hube, A. Kraushar or W. Maciejowski. Czacki sought the provenance of Polish law in northern laws and did not see any influences of ius romanum. Bandtke, on the other hand, regarded Roman law as a binding force in the development of Polish law. The seasoned expert of the course of that discussion, J. Kodrębski, states that in the first half of the 20th century it still antagonized scholars and virtually it was not definitely resolved. The beginnings of this polemics perfectly corresponded with the introduction of the Napoleonic Code in the Duchy of Warsaw. Kodrębski perceives in this process the only successful attempt of reception of Roman law in Poland.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2009, LXXX (80); 103-113
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meteorytyka w wybranych pozycjach polskiej literatury XIX i na początku XX w.
The meteoritics in chosen positions of polish literature 19th and beginning 20th century
Autorzy:
Kosiński, Janusz W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032672.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Meteorytowe
Tematy:
history of Polish meteoritics
meteorites
meteorites of Poland
meteoritica
meteoritics
old classifications of meteorites
Opis:
The work contains in chosen the discussion of meteoritics subject matter the bookish positions. Books these were written by Polish authors and given Polish in 19th and beginning 20th century. It was showed was on evolution of opinions on subject of meteorites as well as the property of Polish meteoritics.
Źródło:
Acta Societatis Metheoriticae Polonorum; 2009, 1; 67-81
2080-5497
Pojawia się w:
Acta Societatis Metheoriticae Polonorum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzy w intymnym świetle. O przemianach w sztuce Odwilży i Października
Muses in the intimate light. Transformation of Arts in the Years of “Thaw” and “Polish October 56”
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920315.pdf
Data publikacji:
2009-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
history of modern art
aesthetics
poetics
Polish art of the 1950s.
literature
poetry
drama
novel
film
music
peinture
sculpture
Man
existentialism
individual
intimacy
interdisciplinary
comparative reflexion on arts
socialist realism
Październik '56
odwilż
socrealizm
Opis:
The study assesses the changing nature of the Polish art in the period of liberalization after Stalin’s death. It includes detailed analysis of various (social, political, philosophical and especially aesthetic) implications for important issues such as: poetry, drama, cinema, peinture, sculpture, song, popular culture etc.Marek Hendrykowski provides case studies that lead to alternative ways of viewing current conceptual frameworks of aesthetics and its consequences for interdisciplinary reflexion on arts.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2009, 7, 13-14; 169-179
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z prac nad historią meteorytyki polskiej
From the study of the polish meteoritics history
Autorzy:
Biała, Jadwiga
Manecki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032653.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Meteorytowe
Tematy:
history of Polish meteoritics
meteorites
meteoritica
Opis:
The actual state of the Polish meteoritics history elaboration is presented. All gathered information about the polish meteorite history of sciences, could be imprinted on the memory by form of the data base. It will be also a helpful tool to study history of investigation of meteorites.
Źródło:
Acta Societatis Metheoriticae Polonorum; 2009, 1; 21-22
2080-5497
Pojawia się w:
Acta Societatis Metheoriticae Polonorum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies