Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "historia wychowania" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Życie sportowe w wypowiedziach uczestników konferencji zorganizowanej przez Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego (17–19 grudnia 1929 r.)
The Social Dimension of Sports Depicted in the Statements of the Participants in the Conference Organized by the State Office of Physical Education and Military (17–19 December 1929)
Autorzy:
Litwiński, Robert
Napora, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33911355.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
sports life
history of sport
physical education
State Office of Physical Education and Military
Second Polish Republic
życie sportowe
historia sportu
wychowanie fizyczne
Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego
II Rzeczpospolita
Opis:
Życie sportowe w Polsce międzywojennej obejmowało zarówno wychowanie fizyczne, jak i sport, a zatem aktywności, którymi bardzo szybko zainteresowało się Wojsko Polskie odrodzonej Rzeczypospolitej. Miały one bowiem służyć przede wszystkim podniesieniu sprawności fizycznej i stanu zdrowia społeczeństwa (zarówno kobiet, jak i mężczyzn), a tym samym wpływać na zwiększanie potencjału obronnego kraju. Nie była to jednak praktyka stosowana jedynie w Polsce, bo takie podejście ze strony czynników decyzyjnych było charakterystyczne dla wielu ówczesnych państw na świecie.Faktem jest, że przejęcie władzy przez Józefa Piłsudskiego umożliwiło wojsku zmonopolizowanie kierownictwa nad kwestiami związanymi z przygotowaniem społeczeństwa na wypadek wojny. Ta pełna kontrola wpłynęła również na zdynamizowanie prac w tym zakresie. Dominującą rolę odgrywał w tym aspekcie Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego, który został utworzony w 1927 r. w celu kierowania powszechnym wychowaniem fizycznym i przysposobieniem wojskowym oraz sportem wojskowym. Po kilkunastu miesiącach funkcjonowania nowego systemu uznano, że należy pochylić się nad wprowadzonymi zmianami. Stały się one przewodnim tematem specjalnej konferencji odbywającej się w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, Sztabie Głównym i Komendzie Głównej Związku Strzeleckiego. Wnioski z niej płynące miały usprawnić istniejące rozwiązania w zakresie wychowania fizycznego, przysposobienia wojskowego i sportu.
The social dimension of sports in the interwar period included both physical education and competitive sport itself – activities which promptly were placed in the center of interest of the Polish Army of the reborn Polish Commonwealth, as they were to serve both improving athleticism and health of the society (both women and men), and at the same time increase the defense potential of the country. This strategy was implemented in multiple countries – such an approach of the heads of the states was characteristic for this period.It is a fact that Józef Pilsudski’s having seized control of the country allowed the military to monopolize the authority over issues concerned with preparing the society for potential war. Moreover, it influenced the dynamization of works in the area. The State Office of Physical Education and Military, created in 1927 to coordinate the common physical education and military preparation, was playing a major role in this aspect. After a dozen of months of functioning, it had been established that the introduced changes needed to be evaluated, which became a major topic at a special conference taking place in the Ministry of Internal Affairs, and The Headquarters of The Polish Riflemen's Association. The conclusions drawn at the conference were to introduce improvements to the current solutions in the areas of physical education, premilitary training and sports.
Źródło:
Res Historica; 2023, 55; 535-555
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki Jana Hulewicza ze Stanisławem Kotem
Jan Hulewicz’s Relationship With Stanisław Kot
Autorzy:
Draus, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763323.pdf
Data publikacji:
2022-06-28
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Jan Hulewicz
Stanisław Kot
master
scholarly biography
work
activities
history of education
mistrz
historia wychowania
biografia naukowa
twórczość
działalność
Opis:
Przedmiotem analizy podjętej w artykule jest zagadnienie relacji naukowych, politycznych i towarzyskich łączących Jana Hulewicza i Stanisława Kota, dwóch wybitnych uczonych, profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego, badaczy historii wychowania i kultury umysłowej Rzeczpospolitej, a zarazem aktywnych uczestników życia polityczno-społecznego Polski w pierwszej połowie XX wieku. Na podstawie dotychczasowych opracowań biograficznych, a także materiałów źródłowych dostępnych w archiwach Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Instytutu Pamięci Narodowej tekst prezentuje w układzie chronologicznym etapy edukacji oraz meandry kariery zawodowej i akademickiej, działalność polityczną oraz późniejsze koleje życia obu uczonych. Cztery wyróżnione okresy to czas autonomii galicyjskiej, dwudziestolecie Polski międzywojennej, II wojna światowa oraz okres pojałtański. Omawiając biografie uczonych, artykuł zwraca uwagę na liczne podobieństwa w ich przebiegu – m.in. początki karier naukowych związane ze środowiskiem lwowskim i filologią polską, a twórczo kontynuowane w środowisku krakowskim w dziedzinie historii kultury i edukacji; wierność zasadom ideowym; wspólne środowisko polityczno-ideowe i zaangażowanie w służbę państwu polskiemu. Pomimo „żelaznej kurtyny” i komunistycznych represji, współpraca uczonych nie została zerwana. Hulewicz kontynuował i rozwijał w kraju ważne inicjatywy Kota, np. serię wydawniczą „Biblioteka Narodowa”, doprowadził do wydania księgi pamiątkowej ku czci Mistrza, zabiegał o wydanie pamiętników Wincentego Witosa w opracowaniu Profesora. Został również depozytariuszem spuścizny i wykonawcą jego ostatniej woli.
The subject of the analysis undertaken in this article is the issue of the scientific, political, and social relations between Jan Hulewicz and Stanisław Kot, two eminent scholars, professors of the Jagiellonian University, researchers of the history of education and intellectual culture, as well as active participants in the political and social life of Poland in the first half of the 20th century. On the basis of existing biographical studies and source materials available in the archives of the Jagiellonian University and the Institute of National Remembrance, the text presents in chronological order their stages of education and the meanders of their professional and academic careers, together with their political activity and the subsequent course of the lives of both scholars. The four periods distinguished are the time of Galician autonomy, interwar Poland, the Second World War and the post-Yalta period. Discussing the biographies of the two scholars, the article draws attention to the numerous similarities in their courses – i.a. the beginnings of their scientific careers related to the Lviv circle and Polish philology, and creatively continued in the Krakow circle in the field of cultural history and education; their adherence to certain ideological principles, their common political and ideological environment and commitment to the service of the Polish state. Despite being behind the Iron Curtain and subject to communist repression, the scholars’ cooperation remained unbroken. Hulewicz continued and developed Kot’s important initiatives in Poland, becoming the depositary of his legacy and executor of his last will.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2022, 25, 2; 19-37
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys rozwoju ruchu spółdzielczego na ziemiach polskich pod zaborem pruskim w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku oraz jego edukacyjny charakter
The Overview of the Development of the Cooperative Movement on Polish Lands Under Prussian Rule in the Second Half of the Nineteenth and Early Twentieth Century
Autorzy:
Magiera, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448994.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
historia wychowania
spółdzielczość na ziemiach polskich pod zaborem pruskim
ks. Augustyn Szamarzewski
ks. Piotr Wawrzyniak
wychowanie przez spółdzielczość
edukacja a spółdzielczość
history of education
cooperative movement in Poland under Prussian rule
Augustyn Szamarzewski
Piotr Wawrzyniak
education through cooperation
Opis:
Artykuł ukazuje zarys rozwoju ruchu spółdzielczego na ziemiach polskich pod zaborem pruskim w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku oraz jego edukacyjny charakter. Tekst jest podzielony na trzy zasadnicze części, które przedstawiają: genezę ruchu spółdzielczego na ziemiach polskich pod zaborem pruskim; rozwój ruchu spółdzielczego pod patronatem ks. Augustyna Szamarzewskiego; funkcjonowanie ruchu spółdzielczego pod patronatem ks. Piotra Wawrzyniaka. Na ziemiach polskich zaboru pruskiego w połowie XIX wieku rozpoczęto akcję zakładania stowarzyszeń dla celów gospodarczych. Początkowo powstały spółdzielnie oszczędnościowo-kredytowe, nazywane bankami ludowymi. W miarę upływu czasy rozwinęły się inne formy spółdzielczości, przede wszystkim spółdzielnie rolniczo-handlowe i parcelacyjne. Pod zaborem pruskim polskie spółdzielnie charakteryzowały się jednolitością pod względem organizacyjnym i typologicznym. Należały do jednej centrali finansowej i jednego związku rewizyjnego. Na ich dynamiczny rozwój mieli wpływ wielcy patronowie spółdzielczości: ks. Augustyn Szamarzewski i ks. Piotr Wawrzyniak. Spółdzielczość polska pod zaborem pruskim posiadała edukacyjny charakter. Stała się szkołą pracy, oszczędności, gospodarności i przedsiębiorczości. Odgrywała ważną rolę w walce z germanizacją. Rozwijała solidaryzm społeczny, różne formy samopomocy, współpracy i współdziałania. Dążyła do modernizacji gospodarczej i społecznej, próbujące przeciwdziałać rosnącym ujemnym skutkom rozkwitającego kapitalizmu i dążąc do podniesienia poprzez wspólną działalność gospodarczą poziomu życia ekonomicznego warstw najniżej położonych. Posiadała nie tylko ekonomiczny charakter, ale i moralny, który umacniał pozytywne cechy ludzi, zwalczał nadużycia, lichwę, wady narodowe i społeczne. Stowarzyszenia spółdzielcze stawały się miejscem kształcenia i wychowania inteligencji gospodarczej, szkołą demokracji i życia obywatelskiego. Zajmowały się działalnością oświatową i patriotyczną.
The article presents the overview of the development of the cooperative movement on Polish lands under Prussian rule in the second half of the nineteenth to the early twentieth century and its educational character. The text is divided into three main parts, which present: the origins of the cooperative movement on Polish lands under Prussian rule; the development of the cooperative movement under the patronage of Augusyn Szamarzewski; the functioning of the cooperative movement under the patronage of Piotr Wawrzyniak. In the mid-nineteenth century on the Polish territory annexed by Prussia began the actions of association for economic purposes. Initially savings and credit cooperatives were formed, which were called people’s banks. With the passage of time other forms of cooperatives have developed, mainly agricultural and trading cooperatives. Polish cooperatives under Prussian rule were characterized by uniformity in terms of organization and typology. They belonged to one central financial office and one revisory association. The great patrons of cooperatives – Augustine Szamarzewski and Piotr Wawrzyniak – had profound influence on their dynamic development. The cooperative movement in Poland under Prussian rule had an educational character. It became a school of work, saving, thrift and entrepreneurship. It played an important role in the fight against Germanization. The cooperative movement was developing social solidarity, various forms of self-help, cooperation and collaboration. It strived for economic and social modernization, trying to counteract the growing negative effects of flourishing capitalism and seeking to raise the standard of living of the lowest social class through joint economic activity. It not only had an economic character, but also moral, which strengthened the positive qualities of people, fought against abuse, usury, national or social disadvantages. Cooperative associations became a place of education and upbringing of economic intelligence, a school of democracy and civic life. They were also engaged in educational and patriotic activity.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 181-200
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZARYS HISTORII NAUCZANIA I WYCHOWANIA RELIGIJNEGO MŁODZIEŻY
Autorzy:
Osial, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462065.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
history of religious education
youth catechesis
historia wychowania religijnego, katecheza młodzieży
Opis:
The article is an attempt to show the most important initiatives in the Religious Education of the youth undertaken by the Church from ancient times until the end of theXIX century. This reflection gives only a general outline of the topic and points to the most important milestones in Religious Education. The close relationship of Religious Educationof young people to the whole process of the development of catechesis in the Church is explored. The formation of Religious Education is a part of the catechetical Church’s pastoralministry. The author analyzes the education of young people in the following historical epochs, highlighting key events: Christian antiquity, civitas Christiana in the Middle Ages,Renaissance with its humanistic trends, instructions of the Council of Trent, after Trident pastoral initiatives, Enlightenment with religion taught as school-lessons, and finally theattempt to renew youth catechesis in the XIX century. The summary concludes that the attempts at renewal of catechesis in the XIX century opened up a wide-ranging discussionregarding difficult and complicated facets which apply to the youth’s catechesis today.
Artykuł jest próbą ukazania najważniejszych inicjatyw formacji religijnej młodzieży w Kościele począwszy od starożytności aż po koniec XIX wieku. Wszystko zostaje ukazane w ścisłej relacji edukacji religijnej młodych z całym procesem rozwoju katechizacji w Kościele. Autor analizuje wychowanie młodych w następujących epokach i związanych z nimi wydarzeniami: starożytność chrześcijańska, civitas Christiana w średniowieczu, odrodzenie z prądami humanizmu, zalecenia Soboru Trydenckiego, potrydenckie inicjatywy duszpasterskie, oświecenie ze szkolną lekcją religii i próby odnowy katechezy młodzieżowej w XIX wieku. Na koniec stwierdza się, że przedstawione próby odnowykatechezy młodzieży w XIX wieku wprowadzają w szeroką dyskusję nad sytuacją katechezy młodzieżowej dzisiaj.
Źródło:
Studia Katechetyczne; 2015, 11
0138-0672
Pojawia się w:
Studia Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykształcenie szkolne Krzysztofa Grzymułtowskiego i jego praktyczne wykorzystanie
Krzysztof Grzymułtowski’s school education and its practical use
Autorzy:
Nowicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057696.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
historia wychowania
Akademia Lubrańskiego
elity
Krzysztof Grzymułtowski
szkolnictwo staropolskie
history of education
Lubrański Academy
elites
Old Polish education system
Opis:
Krzysztof Grzymułtowski was one of the most influential politicians of 16th-century Poland not only due to his social background but also his school education. The aims of this article are to present the role of school education he obtained at the Lubrański Academy in his public activity as a politician and examine the effects of education in one of the most prominent secondary schools of that period. The text refers to published studies of the school curriculum, which were confronted with Grzymułtowski’s publications from the school period, written under the supervision of his educators, and from the time of his later public activity. The conducted analysis showed that his school education had a clear impact on his later activities, especially in terms of rhetorical skills, legal and state-related knowledge and cognitive competencies acquired through philosophical studies.
Źródło:
Rozprawy z Dziejów Oświaty; 2021, 58; 99-116
0080-4754
Pojawia się w:
Rozprawy z Dziejów Oświaty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie zdrowotne i higiena dzieci i młodzieży w świetle poradników dla rodziców z lat 1850-1970 – zarys problematyki
Children and youth health education and hygiene in the light of guides for parents (1850-1977)
Autorzy:
Nawrot-Borowska, Monika
Małek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544864.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
historia wychowania
dzieci
młodzież
higiena
poradniki
wychowanie zdrowotne
zdrowie
XIX i XX wiek
Opis:
Przedmiotem analiz uczyniono problematykę wychowania zdrowotnego i higieny dzieci i młodzieży w świetle poradników z lat 1850-1970. Celem podjętych badań jest próba odtworzenia, systematyki, a przede wszystkim ukazania ewolucji porad i wskazówek ze wskazanego zakresu w ponadstuletnim okresie rozwoju literatury poradnikowej. Podstawą źródłową analizowanej problematyki uczynione zostaną poradniki wychowawcze oraz higieniczne dla rodziców, wychowawców oraz opiekunów dzieci i młodzieży okresu zaborów, II RP oraz PRL. Zamieszczane w tym okresie na stronach poradników informacje i porady obrazują przemiany w postrzeganiu i rozumieniu zasad higieny, troski o zdrowie i propagowania zdrowego stylu życia dzieci i młodzieży, będących konsekwencją zmian na polu nauk medycznych, higienicznych oraz pedagogicznych.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2015, 2; 85-124
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne tendencje w nauczaniu historii wychowania w wybranych ośrodkach akademickich
Autorzy:
Grabowska-Pieńkosz, Dorota
Falkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2003417.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
history of education
higher education
academic education
contemporary trends
curricula
historia wychowania
studia wyższe
kształcenie akademickie
współczesne tendencje
programy nauczania
Opis:
Jednym z przedmiotów kształcenia przyszłych pedagogów jest historia wychowania. W ramach realizacji zajęć przekazywane są studentom zagadnienia z zakresu polskiej i powszechnej historii wychowania, a mianowicie praktyki pedagogicznej i historii myśli pedagogicznej. Uwzględniany jest nie tylko dorobek pedagogiki ogólnej i jej subdyscyplin, ale także, ze względu na interdyscyplinarny charakter pedagogiki, bardzo ważny dorobek filozofii, socjologii czy psychologii. W artykule zaprezentowano współczesne tendencje w nauczaniu historii wychowania w wybranych ośrodkach akademickich. Autorki zaprezentowały refleksję nad znaczeniem historii wychowania jako przedmiotu nauczania na studiach pedagogicznych. Na podstawie uzyskanych wyników analiz sylabusów (programów nauczania) wskazały dwie główne tendencje: merytoryczną i formalną. Pierwsza z nich dotyczy tematyki realizowanych zajęć z historii wychowania, druga natomiast wiąże się ze zmianami ustawowo-organizacyjnymi, które powodują, że coraz mniej godzin przeznaczanych jest na zajęcia oraz zmianie ulega nazewnictwo tego przedmiotu. Dlatego tak ważna wydaje się refleksja nad rolą edukacji historycznej w profilu kształcenia pedagogicznego – rozumiana nie tylko jako dostarczenie wiedzy, lecz także jako forma rozwoju i popularyzacji kultury pedagogicznej.
One of the subjects comprising the education of future educators is the history of education. Within the framework of the classes, the students are taught the issues of the Polish and general history of education, namely, pedagogical practice and the history of pedagogical thought. Not only are the achievements of general pedagogy and its sub-disciplines taken into account, but so are very important achievements of philosophy, sociology, or psychology, due to the interdisciplinary nature of pedagogy. The article presents contemporary trends in the teaching of the history of education in selected academic institutions. The authors present a reflection on the significance of the history of education as a subject within pedagogical studies. In their analysis of syllabuses (curricula), they indicate two main tendencies: substantive and formal. The former concerns the subject matter of the classes conducted on the history of education, while the latter is connected with statutory and organizational changes which have led to fewer and fewer hours being allocated to this subject and the nomenclature of this course being changed. That is why it seems so important to reflect on the role of history education within pedagogical education, understood not only as providing knowledge, but also as a form of development and popularization of pedagogical culture.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2020, 23, 2; 95-109
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wprowadzenie do pansoficznych podstaw pedagogiki Jana Amosa Komeńskiego
Autorzy:
Sztobryn, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194832.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
pedagogika
filozofia wychowania
historia myśli pedagogicznej
Jan Amos Komeński
pansofia
Opis:
Obecne hasło porusza podstawową dla całości twórczości Komeńskie-go kategorię, jaką jest pansofia. W ujęciu Morawianina była ona holistycznym, harmonijnym programem dochodzenia ludzi do pełni człowieczeństwa. Z założenia miała cechować się uniwersalizmem. Pansofia miała ujawniać się w trzech kręgach rzeczywistości: w sztuce, naturze i bóstwie. Była wyrazem przekonania, że w pozna-walnym świecie, pomimo jego zróżnicowania, obowiązują zasady, które mają charakter niezmienny, są powszechne i jednocześnie nieliczne. Założona przez J. A. Komeńskiego idea miała się spełnić, jeśli zostaną zrealizowane jej cztery składniki. Zaliczał do nich: nowy język, nowe księgi, nowe szkoły oraz nowe kolegium. Jego wizja była wizją transgresyjną, zakładającą przemianę rzeczywistego człowieka w człowieka uniwersalnego, kosmicznego, irenicznego.
Źródło:
Siedleckie Zeszyty Komeniologiczne. Seria pedagogika; 2016, 3; 25-33
2450-7245
2658-1973
Pojawia się w:
Siedleckie Zeszyty Komeniologiczne. Seria pedagogika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władysława Szulakiewicz, Historia wychowania w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, Warszawa 2007, ss. 47
Autorzy:
Kabacińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956505.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
historia wychowania
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
Opis:
Władysława Szulakiewicz, Historia wychowania w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, Warszawa 2007, ss. 47
Źródło:
Biuletyn Historii Wychowania; 2009, 25; 180-181
1233-2224
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu genezy polskiej pedagogiki rodziny
In Search of the Genesis of Polish Family Pedagogy
Autorzy:
Jakubiak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196739.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
rodzina
wychowanie w rodzinie
pedagogika rodziny
familiologia
historia wychowania
Opis:
CEL NAUKOWY: Artykuł jest rozwinięciem tezy, iż narastanie wiedzy o rodzinie w cywilizacji zachodnioeuropejskiej trwa od XVI w., od epoki odrodzenia. Pojawiły się wówczas bowiem pierwszeporadniki wychowawcze kierowane do ojców i nieliczne do matek. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podjęty problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytanie: jak przebiegał proces kształtowania pedagogiki rodziny i szerzej w ogóle orientacji familiologicznej w nauce? Podstawową metodą wykorzystaną do przybliżenia podjętych rozważań będzie metoda analizy dokumentu – materiału źródłowego oraz literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Z czasem, w XVIII i XIX w., ważna stała się kategoria miłości i wyrażania uczuć w rodzinie oraz postulat poznawania środowiska domowego dziecka. Powstawały charakterystyki dziecięce. Pod koniec XIX w. ukształtowała się odrębna dziedzina wiedzy – pedologia – jako nauka o dziecku. Duże możliwości popularyzowania wiedzy na tematy wychowawcze miały w tym czasie także pisma o charakterze rodzinnym. W okresie II Rzeczypospolitej rodzina stawała się przedmiotem badań empirycznych psychologów, socjologów i pedagogów, dlatego wiedza na ten temat rozwijała się wielokierunkowo. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Stopniowy rozwój zainteresowania rodziną doprowadził ostatecznie do tego, że pod koniec XX w. wykreowano w naukach społecznych orientację familiologiczną, zaś w naukach pedagogicznych zainicjowano pedagogikę rodziny, z podstawową dla niej kategorią wychowania rodzinnego. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Rodzina i wychowanie rodzinne powinny nadal być obiektem nie tylko praktycznych opisów i porad, ale także przedmiotem badań empirycznych. Powszechnie podzielane przekonanie o doniosłym znaczeniu rodziny czy wychowania dzieci w sposób naturalny wywołuje potrzebę badania tego środowiska w celu ustalenia jego stanu i wydolności wychowawczej, zwłaszcza że od czasów I wojny światowej coraz częściej podnoszona była (i nadal jest) problematyka kryzysu kultury i rodziny.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2019, 18, 47; 79-87
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usposobienie na użytecznych członków społeczności w Domu Schronienia Krakowskiego Towarzystwa Dobroczynności w XIX i na początku XX wieku
Adoption of members of useful communities in the Charity House of the Krakow Charity Society in the 19th and the beginning of the 20th century
Autorzy:
Barnaś-Baran, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544190.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
historia wychowania
historia dobroczynności
Galicja
Krakowskie Towarzystwo Dobroczynności
opieka
sierota
żebractwo
Opis:
Celem podjętych badań przez autorkę artykułu była odpowiedź na pytanie, jakie oddziaływania podjęło Krakowskie Towarzystwo Dobroczynności, aby ukształtować u podopiecznych, zwłaszcza dzieci, postawę dojrzałości społecznej. Towarzystwo zostało utworzone w 1816 r., a zlikwidowane w 1951 r. Opieką otaczało starców, kaleki oraz sieroty. Badaniami objęto lata 1816-1918. W artykule zastosowano analizę dokumentów źródłowych i literatury. Materiałami źródłowymi były rękopisy i źródła drukowane zgromadzone w Archiwum Narodowym w Krakowie. Jak wynika z przeprowadzonych badań, organizatorzy pomocy dobroczynnej dążyli do tego, aby podopieczni starali się być użytecznymi członkami społeczeństwa, żyli zgodnie z obowiązującymi normami moralnymi, akceptowali normy, zasady i przepisy, podejmowali pracę nieprzekraczającą ich możliwości, dbali o otoczenie i wzajemne relacje. Można więc przyjąć, że dążono do ukształtowania postawy dojrzałości społecznej.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2018, 1; 115-128
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urzeczywistnienie. Historia wychowania w kontekście „powrotu do rzeczy”
Reification. The History of Education in the Context of “Return to Things”
Autorzy:
Michalski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149079.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
material turn
powrót do rzeczy
historia wychowania
historia myśli pedagogicznej
posthumanizm
return to things
history of education
history of educational thought
posthumanism
Opis:
Prezentowane rozważania skupiają się na możliwościach uruchomienia kontekstów „powrotu do rzeczy” dla ponownego przemyślenia strategii badań historycznych w pedagogice. Punktem wyjścia dla podjętych analiz jest próba zbudowania listy przeszkód, które zdają się blokować próby łączenia historii edukacji z zorientowanymi na rzeczach tendencjami w ramach nauk humanistycznych. Niemniej jednak głębsze analizy dowodzą, że natura tych przeszkód jest raczej powierzchowna. Co więcej, niektóre z nich zostały już w przeszłości przezwyciężone. Tendencje podobne przypominające material turn można znaleźć np. w XVI-wiecznych pismach Erazma z Rotterdamu. Historia edukacji, badając tendencje w zakresie „powrotu do rzeczy”, nie tylko dotrzymuje kroku współczesnym trendom w naukach humanistycznych, ale także rozwija szczególną wrażliwość na stosowane style własnej wiedzy historycznej, otwierając się na nieobecne style historiografii.
The present considerations focus on engaging the contexts of so-called “return to things” in rethinking strategies of historical research within pedagogy. The starting point of this paper is an attempt to build a list of obstacles that seem to block endeavours to combine history of education and object-oriented tendencies in the humanities. Nevertheless, deeper analysis proves that the nature of these obstacles is rather superficial. Furthermore, some of them were already overcome in the past (e.g. an approach similar to the “material turn” can already be found in 16th century educational writings by Erasmus of Rotterdam). By exploring tendencies within “return to things”, history of education does not only keep the pace with contemporary trends in the humanities but it also develops particular sensitivity to the applied styles of historical conciseness by opening to unpresent styles of historiography.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2019, 1(11); 43-59
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
UMNICTWO PIĘKNE. AKSJOLOGICZNE INSPIRACJE W POLSKIM NURCIE ESTETYZMU PEDAGOGICZNEGO W XIX I POCZĄTKACH XX WIEKU
AXIOLOGICAL INSPIRATIONS IN THE POLISH MAINSTREAM OF PEDAGOGICAL AESTHETICISM IN THE NINETEENTH AND EARLY TWENTIETH CENTURIES
Autorzy:
Przerembska, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566514.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
historia wychowania estetycznego teoria wychowania estetycznego pedagogika polska XIX i początku XX wieku
Trentowski Bronisław
Libelt Karol
Struve Henryk
history of aesthetic education
theory of aesthetic education
Polish peda-gogics in the 19th and early 20th century
Opis:
The direction of the development of the European educational thought in the nine-teenth century was largely influenced by the philosophy that created the basis of modern pedagogical theories. This is also visible in the works of Polish scientists (among others B. Trentowski, K. Libelt and H. Struve) who proposed new aesthetic and pedagogical concepts, and discussed the social and educational values of art. Bronisław Trentowski (1808-1869) created an original pedagogical system based on the integration of tradition, culture, personality development and the formation of na-tional consciousness. He treated art in terms of a socio-moral mission. In his opin-ion, beauty is the unveiling of truth for the senses, and the educational power of beauty should be perceived according to this approach. In his speculative theory of aesthetic education he argued that the development of this kind of feeling in students was an im-portant duty of educators. Karol Libelt (1807-1875) who proclaimed the national charac-ter and social function of art in which beauty was an autonomous goal had a significant impact on the aesthetics of Polish romanticism. His systematization of art introduced cri-teria associated with the ideals of beauty, truth and good. He also pointed to the close relationship between aesthetic education and intellectual education. Henryk Struve’s (1840-1912) aesthetic views were a polemic against the Polish aesthetics of positivism and the aesthetics of naturalism. He argued that art closely reflected the phi-losophical concept of ideorealism. In addition to exposed socio-educational aspects of the impact of art, the strongly emphasized theme of ethics as well as the universal and humanistic values of art can be seen in his writings.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2016, 5; 13-34
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies