Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "historia misji" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Misyjny program Benedykta XV i jego realizacja
    The Missionary Agenda of Pope Benedict XV
    Autorzy:
    Walkusz, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036781.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Benedykt XV
    papiestwo
    misjologia
    historia misji
    Kościół rodzimy
    Benedict XV
    papacy
    missiology
    history of missions
    local Church
    Opis:
    Papież Benedykt XV (1914-1922), z racji konsekwentnego przeorientowania dotychczasowej praktyki i spojrzenia na dzieło misyjne Kościoła, zwany jest papieżem misyjnym. Jego bowiem program w tym względzie zasadzał się na dążeniu do odpolitycznienia dzieła misyjnego, tworzeniu podstaw trwałej i rodzimej administracji na terenach misyjnych, trosce o kształcenie rodzimego duchowieństwa i jego pełną autonomię oraz na wskroś nowoczesnym nauczaniu misyjnym (encyklika Maximum illud z 30 listopada 1919 r.).
    Pope Benedict XV (1914-1922) is often called a `missionary Pope' on the grounds of his effort to redefine and to offer a new vision of the missionary activity of the Church. The crucial principle of the renewed missionary vision was to deprive it of the political factor. Another novelty introduced by the Pontiff was to introduce the native hierarchy along with the ecclesiastical administration in the missionary countries and to foster the education and the autonomy of the local clergy. The modern, groundbreaking teaching was defined in the encyclical letter Maximum illud promulgated on 30/11/1919.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 4; 73-82
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Mosaic of the SVD China Mission based on Missionary Memoirs
    Mozaika misji werbistowskiej w Chinach w oparciu o pamiętniki misjonarzy
    Autorzy:
    Miotk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480316.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    historia Chin
    historia misji
    świadectwo misjonarzy
    inkulturacja
    kościół lokalny
    etos misyjny
    the history of China
    the history of the mission
    the testimony of missionaries
    inculturation
    local church
    missionary ethos
    Opis:
    Artykuł bazuje na pamiętnikach, których autorami są misjonarze werbiści w Chinach: o. Georg Stenz, o. Bruno Hagspiel, o. Clifford King, o. Johann Bromkamp, o. Joseph Henkels. Ich teksty zawierają osobiste doświadczenia pracy misyjnej oraz opis kontekstu społecznokulturowego działalności misyjnej w Państwie Środka. Odwołując się do pamiętników, autor przedstawia cztery zagadnienia: 1) kontekst historyczny misji werbistowskich w Chinach; 2) życie misyjne; 3) pracę misyjną oraz 4) spotkanie z Chińczykami. Kontekst historyczny uwzględnia Powstanie Bokserów, przemianę ustrojową (przejście z Cesarstwa do Republiki) oraz podział państwa wskutek wojen domowych. Mimo rozwiązania Partii Komunistycznej (1927), komunizm umocnił swoją pozycję w okresie wojny chińsko-japońskiej (1937-1941). Perypetie zakładania i rozwoju misji były ściśle związane z sytuacją polityczną. Dominującymi elementami są tu ogólny chaos, niepewność społeczna i klęski żywiołowe. Z pamiętników dowiadujemy się o najtrudniejszych aspektach życia misjonarza: opanowanie obcego języka, samotność, podróże z narażeniem się na spotkanie z bandami rabusiów. Praca misyjna była wielozadaniowa: opieka duszpasterska, katecheza, praca charytatywna i budownictwo. Ważnym elementem okazała się formacja katechistów. Odgrywali oni istotną rolę pośredników między misjonarzem a lokalną wspólnotą. Z zapisków misjonarzy wynika, że szczególny wpływ na stabilizację życia w kraju ogarniętym ideologicznym i ekonomicznym chaosem miało szkolnictwo. W tym zakresie, wiele inicjatyw zrealizowano w oparciu o fundusze z zagranicy. Osobnym rozdziałem jest spotkanie misjonarza z nieprzejednaną rzeczywistością chińską: bariery i stereotypy kulturowe, wrogie nastawienie Chińczyków podbudowane ideologią komunistyczną, traktowanie misjonarzy jako emisariuszy Zachodniego imperializmu. Podejmując te wyzwania misjonarze przyczynili się do lepszego zrozumienia chińskiej historii kultury, religijności i mentalności. Adaptowali chiński styl życia, próbowali zaradzić bieżącym problemom społecznym: dzieciobójstwu, poligamii, niesprawiedliwości, analfabetyzmowi, klęskom żywiołowym i nędzy. Zabiegali również o przyjazne relacje z mandarynami i władzą lokalną. Generalnie pamiętniki misjonarzy są cennym źródłem historycznym.
    The article is based on the memoirs whose authors are the Divine Word missionaries in China: Fr. George Stenz, Fr. Bruno Hagspiel, Fr. Clifford King, Fr. Johann Bromkamp, Fr. Joseph Henkels. Their texts contain personal experience of missionary work and the description of the socio-cultural missionary activity in the Middle Kingdom. Referring to the diaries, the author presents four issues: 1) the historical context of the Divine Word mission in China; 2) missionary life; 3) missionary work, and 4) meeting with the Chinese. The historical context takes into account Boxer Rebellion, the transformation of the political system (the transition from Empire to the Republic), and the division of the state as a result of civil wars. In spite of the dissolution of the Communist Party (1927), communism strengthened its position during the Sino-Japanese War (1937-1941). The vicissitudes of the establishing and development of the mission were closely related to the political situation. The dominant elements are here: a general confusion, uncertainty, social and natural disasters. From the diaries we learn about the most difficult aspects of the missionary life: learning a foreign language, loneliness, traveling with an exposure to a meeting with the gangs of robbers. Missionary work was multitasking: pastoral care, catechesis, charity work and construction. An important element was the formation of catechists. They played an important role of intermediaries between the missionary and the local community. From the writings of missionaries it occurs that a particular impact on the stabilisation of living in a country, engulfed in ideological and economic chaos, had the educational system. In this regard, a number of initiatives were implemented on the basis of foreign funds. A separate chapter is the meeting of a missionary with the implacable China’s reality: the barriers and cultural stereotypes, hostile attitude underpinned by the Chinese communist ideology, the treating of the missionaries as the emissaries of Western imperialism. By taking these challenges, the missionaries have contributed to a better understanding of the Chinese history, culture, religion, and mentality. They adapted the Chinese way of life, trying to remedy the current social problems: infanticide, polygamy, injustice, illiteracy, natural disasters, and poverty. They also sought friendly relations with the Mandarins and the local authorities. Generally, the missionaries’ diaries are a valuable historical source.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2014, 1; 161-210
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Katholische Fu-Jen-Universität in Peking im Dienst der Evangelisierung
    Katolicki uniwersytet Fu Jen w Pekinie w służbie ewangelizacji
    Catholic University Fu Jen in Peking Serving Evangelisation
    Autorzy:
    Rivinius, Karl Josef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480388.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    historia misji katolickich
    Kościół w Chinach
    werbiści w Chinach
    Uniwersytet Fu-Jen
    Monumenta Serica
    inkulturacja
    history of Catholic missions
    Church in China
    SVDs in China
    Fu Jen University
    inculturation
    Opis:
    Artykuł K.J. Riviniusa dotyczy utworzenia i rozwoju chrześcijańskich misji w Chinach (XVI wiek), a szczególnie roli, jaką odegrał Uniwersytet Fu-Jen (od 1933 uczelnia werbistowska). We wstępie autor zawarł krótki rys historyczny działalności misyjnej podjętej w Państwie Środka przez jezuitów (M. Ricci), którzy od samego początku wyznawali zasadę, że wiarę przekazywać należy szerząc szeroko rozumianą kulturę. Celem tego typu zabiegów miało być ukazanie wyższości chrześcijaństwa nad rodzimymi religiami. W tym czasie wzrost zainteresowania Chinami w Europie doprowadził do swoistej wymiany kulturowej: misjonarze nieśli Chińczykom chrześcijaństwo, a sprawozdania z ich działalności (opisy kraju, ludzi i ich zwyczajów), znalazły odzwierciedlenie w dziełach wybitnych twórców Oświecenia. Kres tej wymiany przyniosła tzw. wojna opiumowa (1840-1842). Od czasu jej zakończenia, ta pierwotnie wszechstronna wymiana nabrała zabarwienia komercjalnego. Kupcy upowszechniali negatywny obraz Chin. W tym duchu i Kościół przyczynił się do upowszechniania w Chinach zachodniej kultury i nauki (głównie filozofii i socjologii); protestanckie placówki misyjne podjęły krytykę konfucjanizmu, proponując w zamian zachodni pragmatyzm. Po Powstaniu Bokserów zwrócono szczególną uwagę na zacofanie Chin w porównaniu np. z Japonią, która uległa wtedy procesowi europeizacji. Zainicjowano tzw. „Reformę 100 dni”. Potrzebę nowoczesnego wykształcenia pomagały zaspokoić misje protestanckie i katolickie; chciały wpłynąć na rozwój Chin poprzez absolwentów swych szkół. Sytuacja ta okazała się korzystna do powstania pierwszego w Chinach katolickiego uniwersytetu. Vincent Ying Lien Chih (1867-1926), zaangażowany katolik, zwrócił się z petycją do papieża Piusa X (1835-1914) z prośbą o wyrażenie zgody na utworzenie katolickiego uniwersytetu, który byłby dostępny i dla katolików i dla niechrześcijan. Początkowo brak było oddźwięku ze strony Stolicy Apostolskiej, co było spowodowane niekorzystną sytuacją polityczną (I wojna światowa). Po zakończeniu wojny papież Benedykt XV – w porozumieniu z wizytatorem apostolskim Jean-Baptiste Budes de Guébriant – podjął to zagadnienie w encyklice misyjnej Maximum illud, gdzie wyraził również ubolewanie z powodu braku w Chinach uczelni katolickich. Utworzenie uniwersytetu powierzono amerykańskim benedyktynom; jego pierwszym rektorem miał zostać George Barry O’Toole, a Vincent Ying Lien Chih – jego prezydentem. Dnia 1 października 1925 roku otwarta została „Akademia Studiów Chińskich” – MacManus- Academie, która okazała się de facto pierwszym etapem powstania uniwersytetu. Po jej rozbudowie powstało więcej wydziałów. W roku 1931 uczelnia została oficjalnie uznana przez państwo. W 1938 utworzono w niej „oddział” dla kobiet – do tej inicjatywy przyłączyły się Siostry Służebnice Ducha Świętego. Rozbudowie uczelni i powiększaniu wykładanych tam dyscyplin (teologia, filozofia, studia chińskie, sztuki wyzwolone i literatura, nauki przyrodnicze) sprzyjała wtedy korzystna sytuacja polityczna; Chiny miały dobre relacje ze Stolicą Apostolską. W tych też latach nadano uczelni nazwę Fu Jen Da Xue (Uniwersytet Fu Jen). Później uczelnia borykała się z wieloma trudnościami – głównie natury finansowej, co miało związek ze światowym kryzysem gospodarczym lat trzydziestych. W roku 1933 nastąpiła zmiana kierownictwa: papież Pius XI przekazał Uniwersytet Zgromadzeniu Słowa Bożego. Przełożonym Generalnym Zgromadzenia był wówczas Józef Grendel. Dwa lata po przejęciu uniwersytetu przez werbistów zaczął się ukazywać biuletyn „Monumenta Serica” (Magazyn Studiów Orientalnych); wcześniej wydawano „Biuletyn Katolickiego Uniwersytetu w Pekinie”. Wspomniane biuletyny rozpowszechniały osiągnięcia duszpasterskie misjonarzy oraz ich odkrycia naukowe w zakresie etnologii. Wydawanie tych publikacji świadczyło również o wysokim poziomie Uniwersytetu Fu Jen. Różne były koleje losu pisma „Monumenta Serica”. Przed przejęciem władzy przez komunistów (1949) redakcję pisma i bibliotekę zdołano przenieść najpierw do Japonii, a potem – przez USA – do Sankt Augustin w Niemczech (1972). Oprócz biuletynów Werbiści zamierzali wydać również encyklopedię katolicką z myślą o elitach chińskich. Dla wyjaśnienia chrześcijańskiej doktryny wiary posłużono się elementami myśli chińskiej. Wielki wpływ na rozwój misyjnej działalności w Chinach miała wizyta Wilhelma Schmidta w Państwie Środka w 1935 roku. Dokonał on oceny sytuacji na Uniwersytecie Fu Jen. Postanowił zaprosić do współpracy młodych chińskich naukowców. Chciał w ten sposób zaradzić problemowi słabego przygotowania językowego i kulturowego misjonarzy europejskich i amerykańskich, oraz podnieść poziom wykształcenia kleru rodzimego. Wilhelm Schmidt nierzadko spotykał się z brakiem zrozumienia i krytyką swoich poglądów – nie wszystkie jego plany udało się zrealizować. Rok 1949 oznacza koniec działalności Uniwersytetu Fu Jen, z powodu przejęcia władzy w Chinach przez komunistów. Do tego momentu zdołano jednak wykształcić 13 tysięcy młodych ludzi, którzy uzyskali stopień uniwersytecki. W roku 1961 podjęto plan przeniesienia uczelni na Tajwan. Oficjalne otwarcie nowej placówki nastąpiło w 1963 roku. Prowadzona jest ona wspólnie przez jezuitów, werbistów i Diecezję Taipei. Uczelnia otwarta jest również studentów z Chin kontynentalnych.
    The article by K.J. Rivinius concerns the foundation and development of the Christian mission in China (16th century), its determining factors which influenced their spread and activity, and especially the role that was played by Fu Jen University. In the introductory remarks, the author gives a brief history of the mission work undertaken in China by the Jesuits (M. Ricci), who – from the very beginning – followed the principle that faith should be conveyed alongside with general knowledge. The aim of such procedures was to prove the superiority of Christianity to the native world of religious thought. At that time, Europe became increasingly interested in China and kind of cultural exchange – missionaries offered Christian faith to the Chinese, and their reports about their missionary activities, descriptions of the land and its people were reflected in the works of the outstanding writers of the Enlightment. The so-called Opium War (1840-1842) put an end to that exchange. Since it was over, the originally fruitful and interesting exchange had acquired a rather commercial character. Merchants spread a rather negative image of China. In that spirit, also the Church contributed a lot to spreading western culture and science in China (mainly philosophy and sociology); protestant mission posts undertook criticism of Confucianism, suggesting its replacement with western pragmatism and practical attitude. As a result of the Boxers’ Uprising a particular attention was paid to China’ backwardness in comparison to Japan for instance, which – at that time – was influenced to a high extent by European culture and way of life. The so-called “100 Day-Reform” was initiated. The whole country felt the need of modern education, which was satisfied by protestant and catholic missions. They attempted to exert influence on China by means of higher schools’ graduates’ activities. All that created an appropriate atmosphere for the foundation of China’s first catholic university. Vincent Ying Lien Chih (1867-1962), a dedicated Catholic, turned to Pope Pius X (1835-1914) with a petition to consent to establishing a Catholic university, which both Catholics and non-Christians would be granted an access to. In the beginning, there was no reaction to this proposal on the part of the Holy See, which was apparently caused by an inconvenient political situation (the World War I); only after it had been ended, Pope Benedict XV, in agreement with the apostolic visitator Jean-Baptiste Budes de Guebriant, focused on that issue in his mission encyclical Maximum illud. He also expressed a conviction that China desperately needs Catholic schools; he expressed his concern as well. Establishing a university was entrusted to American Benedictines, George Barry O’Toole was to become its first rector, and Vincent Ying Lien Chih – its president. On October 1, 1925, the “Academy of Chinese Studies” – MacManus – was solemnly inaugurated, a school which was supposed to be a kind of preparatory stage of the new university. Later it was developed, new faculties were added, until, in 1931, it was officially recognised by the state. In 1938, a faculty for women was established; it was then that the Sisters Servants of the Holy Spirit joined the University. The political situation at that time was quite convenient as to foster a further development of the University and broadening its didactic sector that gradually embraced more and more teaching disciplines, such as theology, philosophy, Chinese studies, liberal arts and literature, sciences – China maintained good relations with the Holy See. At that time the school got its official name Fu Jen Da Xue (Fu Jen University). The further period was characterised by many difficulties of mainly financial nature which was connected with the world economic crisis at the beginning of the thirties. In 1933, the management of the University was passed over to the Society of the Divine Word by Pope Pius XI. Joseph Grendel was the SVD Superior General by then. Although there were quite a few personal problems and tensions, the school was undergoing continuous development. Two years after, it had been taken over by the SVD, the bulletin „Monumenta Serica” started to be published (Magazine of Oriental Studies); earlier, it was preceded by the “Peking Catholic University Bulletin.” The aim of the missionaries involved in initiating both the bulletins was to combine the missionary activities with ethnological and cultural research. Publishing those two periodicals was a proof of the Fu Jen University’s high level. The bulletin „Monumenta Serica” had to undergo all kinds of vicissitudes – before the communists seized power in 1949, the publishing house and library had been transferred to Japan first, and later, via the USA, to Sankt Augustin in Germany (1972). Apart from the bulletins mentioned above, the SVDs wanted to publish a Catholic encyclopedia as well, wishing to serve the needs of educated people in China. To better explain the Christian doctrine of faith, some suitable elements of the Chinese religious thought were used in order to reach that goal. A considerable influence on the development of the mission activities in China was exerted by Wilhelm Schmidt, who arrived here in 1935. He assessed the situation in Fu Jen University. He hoped to attract young Chinese scholars to cooperation. It was supposed to help face challenges as miserable linguistic and cultural preparation of European and American missionaries, as well as the rather low level of the native Chinese clergy. Wilhelm Schmidt often met with strong criticism and misunderstanding of his attempts which is why only a part of them could be put into practice. The year 1949 marks the end of Fu Jen University’s activity in connection with the seize of power by the communists. Up till that moment, however, some 13,000 young people managed to graduate from the University and get a degree. In 1961, it was decided to continue University educational activity in Taiwan. The official opening of the new school took place in 1963. It is being run commonly by Jesuits, SVDs and the Taipei Diocese. Students from the Mainland China are also granted access.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2014, 1; 122-160
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historia ewangelizacji Amazonii ekwadorskiej
    The History of Evangelization of Ecuadorian Amazon
    Autorzy:
    Szczepański, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52159729.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Ekwador
    historia misji
    ewangelizacja Amazonii
    misje Mainas
    Indianie Shuah
    Indianie Achuar
    Amazonia ekwadorska
    salezjanie
    Ecuador
    history of missions
    evangelization of Amazon
    Mainas missions
    Indians Shuar
    Indians Achuar
    Ecuadorian Amazon
    Salesians
    Opis:
    Niniejszy artykuł opisuje historię procesu ewangelizacji Amazonii ekwadorskiej. Autor przedstawia historyczny kontekst oraz ogólny rozwój misji na wschodnich terenach Ekwadoru. Została opisana także posługa misyjna salezjanów w Amazonii ekwadorskiej. Ukazano ich historię i rozwój pracy misyjnej. Przedstawiono działalność duszpasterską i edukacyjną wśród Indian Shuar i Achuar, a także podkreślono znaczący wkład salezjanów w rozwój intelektualny i duchowy rdzennych ludności zamieszkujących Amazonię ekwadorską. Zwrócono również w artykule uwagę na promowanie przez salezjanów bogactwa kulturowego i językowego rdzennych ludności zamieszkujących wschodnie obszary obecnego Ekwadoru.
    Presented article shows an account of the history of the evangelization process of the Ecuadorian Amazon. The author presents the historical context and general development of the mission in eastern Ecuador. The missionary service of the Salesians in the Ecuadorian Amazon was described. Their history and development of missionary work were also shown. The pastoral and educational activities among the Shuar and Achuar Indians were presented as well as the significant contribution of the Salesians to the intellectual and spiritual development of the indigenous peoples living in the Ecuadorian Amazon was highlighted. The article also draws attention to the Salesians’ promotion of the cultural and linguistic richness of the indigenous peoples living in the eastern areas of today’s Ecuador.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2023, 2; 87-100
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chiquitania – eine lebendige Glaubensgeschichte
    Chiquitania – a living history of faith
    Chiquitania – żywa historia wiary
    Autorzy:
    Skrabania, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480216.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Bolivien
    Chiquitano-Missionsgeschichte
    Chiquitos-Ethnie
    Jesuiten-Reduktionen
    gesungener Glaube
    Bolivia
    Chiquitano-history of the mission
    Chiquitos-Ethnicity
    Jesuits-Reductions
    faith presented through singing
    Boliwia
    Chiquitano – historia misji
    Chiquitos – odrębność etniczna
    redukcje jezuickie
    wiara poprzez śpiew
    Opis:
    In den Jesuiten-Reduktionen der Chiquitos im heutigen Ostbolivien fanden christlicher Glauben, wirtschaftliche Entwicklung, künstlerischer Ausdruck und handwerkliche Fähigkeiten zu einer Symbiose zusammen. Dahinter stand die Grundidee einer Einheit von Evangelisierung und menschlicher Entwicklung sowie das Bestreben, an die autochthone Kultur und Religiosität anzuknüpfen. Dies wurde durch Kommunikation des Evangeliums im Rahmen eines dialogischen Prozesses realisiert, bei dem Hörbereitschaft und Sensibilität für den Anderen die notwendige Voraussetzung allen missionarischen Handel ist. In Folge dessen bedienten sich die Jesuiten im Rahmen des von ihnen geschaffenen Systems der „Reduktionen“ bei ihrer Unterweisung im christlichen Glauben nicht nur der einheimischen Sprachen, sondern auch der Künste, der Architektur, des religiösen Theaters und insbesondere der Musik sowie der feierlichen musikalischen Gestaltung der Liturgie in reich ausgestatteten Kirchen. Es war eine erfolgreiche Methode der Evangelisierung, da sie die diesbezüglichen Begabungen unter den Indios förderte. Aus heutiger Perspektive betrachtet, ist ein solches missionarisches Tun nur auf dem Weg des Dialogs möglich, in einer Begegnung der Kulturen, die sich im gegenseitigen Vertrauen annähern und zu einer Symbiose einer neuen Glaubenskultur verschmelzen. Vergisst man dies, so wird auch unter den Bedingungen der heutigen Welt Christsein in einer Kirche der Zukunft, die den prophetischmissionarischen Dialog pflegt, nicht gelingen. Das lehrt uns die Geschichte der missionarischen Kirche der Chiquitano-Mission Ost-Boliviens.
    In the former Jesuit reductions of Chiquitos in today’s eastern Bolivia the Christian faith, economic development, artistic expression and handiwork abilities formed a symbiosis. This symbiosis is rooted in the fundamental idea of the deep relation of evangelization and integral human development, and of the desire to connect indigenous culture with religion. This was realized by communicating the gospel in the context of a dialogical process in which willingness to listen and respect for others was is the necessary condition for any missionary activity. As a result, the Jesuits created a system of “reductions” in order not only to instruct the residents in the Christian faith in their indigenous languages but also to encourage the integration of their art, architecture, religious theater and especially music with the Christian faith. Above all, the liturgy with its solemn musical design in richly decorated churches was developed, which was seen as a successful method of evangelization, utilizing talents available among the Indians. From today’s perspective such a missionary approach is only possible through dialogue, an encounter of cultures approaching each other in mutual respect and merging into a symbiosis of a new religious culture. This approach can only succeed when we are open for today’s world, for being a Christian in church of the future, which maintains the prophetic and missionary dialogue. This is the central message of this article, presenting the missionary Church through the example of Chiquitano-Mission in eastern Bolivia.
    W byłych jezuickich redukcjach Chiquitos w dzisiejszej wschodniej Boliwii wiara chrześcijańska, rozwój gospodarczy, twórczość artystyczna i rzemiosło utworzyły symbiozę. Symbioza ta jest zakorzeniona w fundamentalnej idei głębokiej relacji między ewangelizacją i integralnym rozwojem człowieka, a pragnieniem połączenia tubylczej kultury z religią. Zostało to zrealizowane poprzez przekaz ewangelii w kontekście procesu dialogu, w którym wola słuchania innych i szacunku wobec nich jest konieczna dla jakiejkolwiek działalności misjonarskiej. W efekcie jezuici utworzyli system „redukcji”, aby nie tylko uczyć mieszkańców chrześcijańskiej religii w ich językach, ale również zachęcić do integracji ich sztuki, architektury, teatru religijnego, a szczególnie ich muzyki z wiarą chrześcijańską. Przede wszystkim rozwinięto uroczystą liturgię na bazie muzyki poważnej w bogato ozdobionych kościołach, co uważano za efektywną metodę ewangelizacji, przy wykorzystaniu zdolności, jakie przejawiali Indianie. Z perspektywy dnia dzisiejszego tego rodzaju misyjne podejście jest możliwe tylko poprzez dialog, spotkanie kultur wzajemnie szanujących się i łączących się w symbiozie nowej kultury religijnej. Tego rodzaju podejście może się powieść tylko wtedy, gdy będziemy otwarci na współczesny świat, na bycie chrześcijaninem w kościele przyszłości, który popiera dialog profetyczny i misjonarski. To jest myśl przewodnia tego artykułu, przedstawiającego Kościół misyjny na przykładzie misji wśród plemion Chiquitano we wschodniej Boliwii.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2015, 1; 63-79
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies