Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "historia Rosji XIX w." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Ku rozwiązaniu zagadki Borysa Sawinkowa. Recenzja biografii autorstwa Konstantina M. Morozowa
Solving the Riddle of Boris Savinkov. Review of the Biography by Konstantin M. Morozov
Auf dem Weg zur Lösung des Geheimnisses von Boris Sawinkow. Eine Rezension der Biographie von Konstantin M. Morozov
Autorzy:
Sadłowski, Michał Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/8787214.pdf
Data publikacji:
2023-07-27
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Borys Sawinkow
Historia Rosji XIX i XX w.
biografia
Opis:
Recenzja biografii Borysa Sawinkowa autorstwa Konstantina M. Morozowa, wydanej w Moskwie w 2022 roku.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 243-261
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
U źródeł drugiego Komitetu Zachodniego. Sprawa polska na Ziemiach Zabranych w latach 1860–1862
At the Roots of the Second Western Committee. The Polish Case in the Taken Lands in 1860–62
Autorzy:
Wiech, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654082.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
19th-century history of Poland
19th-century history of Russia
Western Committee
Stolen Lands
historia Polski XIX w.
historia Rosji XIX w.
Komitet Zachodni
Ziemie Zabrane
Opis:
Artykuł dotyczy genezy powstania w 1862 r. Komitetu Zachodniego odpowiedzialnego za opracowanie programu depolonizacji zachodnich guberni Cesarstwa Rosyjskiego. Był on piątym w dziejach carskiej Rosji specjalnym komitetem o szerokich kompetencjach w zakresie zarządzania rubieżami Cesarstwa. 
The sources of the so-called second Western Committee should be sought in the reaction of the Russian authorities to the growing and unprecedented wave of social and political unrest in the early 1860s and national aspirations expressed by the Polish society. One of them was the desire to incorporate the Western Guberniyas into the Kingdom of Poland. For the first time this demand was officially put forward by the nobility of the Rahachow District (Mogilev Guberniya) in October 1861. The reaction of the Russian authorities to this event was the cancellation of the nobility elections in the Mogilev Guberniya and the arrest of the marshal of the Rahachow District Jan Bohusz.Much greater political repercussions were brought by the congress of the nobility at Kamianets-Podilskyi (in September 1862). The gathered nobility of the Podolia Guberniya prepared an address to Tsar Alexander II, demanding the administrative integration of the Stolen Lands with the Kingdom of Poland as a condition and “the basis for the further development of both the Polish and Ukrainian people”. These demands of the Podolia nobility were received in St Petersburg as a threat to the state and an expression of Polish separatism which should be fought at all costs. Almost immediately a decision was made to set up a Western Committee to prepare decisions regarding the solution of the so-called Polish case, consisting primarily in the definitive ousting of Polish influence from the Western Guberniyas of the Russian Empire.
Истоков образования т.н. второго Западного комитета надо доискиваться в реакции российских властей на нарастающую в начале 1860-х годов и ранее невиданную волну волнений общественных и политических настроений, а также изъявляемые польским общество национальные стремления. Одним из них было желание объединить Западные губернии с Царством Польским. Впервые это требование было официально предъявлено представителями дворянства Рогачевского уезда (Могилевской губернии) в октябре 1861 г. Реакцией российских властей на это событие стала отмена дворянских выборов в Могилевской губернии, а также арест предводителя дворянства Рогачевского уезда – Яна Богуша.Более серьезные политические последствия принес съезд дворянства в Каменец-Подольском (IX 1862). На этом съезде дворяне Подольской губернии подготовили адрес на имя императора Александра II, в котором требовали административного объединения Отобраных земель с Царством Польским, как условие и «основу дальнейшего развития как польской так и украинской нации». Требования дворянства Подольской губернии были восприняты в Петербурге как угроза государству и проявление польского сепаратизма, который надо любой ценой истребить. Почти сразу было принято решение образовать Западный комитет, которому было поручено подготовить решения, касающиеся разрешения т.н. польского вопроса, прежде всего, заключающиеся в окончательном искоренении польского влияния из Западных губерний Российской Империи.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 147-173
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Политика генерал-губернатора А. П. Безака в отношении римско-католической церкви в Юго-Западном крае (1865-1868)
Politics of the Governor-General Alexander Pavlovich Bezak in relation to the Roman Catholic Church in the Southwest Territory (1865-1868)
Autorzy:
Legieć, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969429.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
религиозная политика
католическая церковь
история Польши XIX в.
история России XIX в.
история Украины XIX в.
religious politics
the Catholic Church
the history of Poland in the 19th century
the history of Russia in the 19th century
the history of Ukraine in the 19th century
polityka wyznaniowa
Kościół Katolicki
historia Polski XIX w.
historia Rosji XIX w.
historia Ukrainy XIX w.
Opis:
Dla generał-gubernatora kijowskiego Aleksandra Pawłowicza Bezaka walka z wpływami Kościoła rzymskokatolickiego w województwach kijowskim, podolskim i wołyńskim, tworzących Kraj Południowo-Zachodni, stała się jednym z głównych zadań stojących przed administracją rosyjską regionu po upadku powstania styczniowego. Bezak zażądał likwidacji jednej z dwóch diecezji katolickich działających na terenie prowincji, postulował zamknięcie części kościołów i kaplic katolickich oraz zmniejszenie liczby księży. Zamierzał także zamknąć wszystkie działające na tym terenie klasztory katolickie. Generał-gubernatorowi udało się ostatecznie doprowadzić do likwidacji diecezji kamienieckiej, ale za jego panowania w kraju zamknięto tylko kilka kościołów i kaplic, a tylko cztery z jedenastu klasztorów. Nie udało się też znacząco ograniczyć liczby duchownych katolickich. Przede wszystkim stanowisko ministra spraw wewnętrznych P.A. Valueva uniemożliwiło pełną realizację planów Bezaka. Jednak Bezakowi udało się wprowadzić język rosyjski do nauczania religii we wszystkich typach szkół, a wszelka działalność duchowieństwa katolickiego została poddana ścisłej kontroli państwa.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 4; 145-160
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Moje Wspomnienia…” Przedstawienie wybranych fragmentów pamiętnika Ignacego Dzierżyńskiego, rodzonego brata Feliksa, dotyczące głównie dziejów szkolnictwa na przełomie XIX i XX wieku
Ignacy Dzierżyński’s ‘My Memories...’ as a Source for the Biography of the Bloody Tyrant, and above all, for the History of Learning in the Second Polish Republic
Autorzy:
Żukowski, Przemysław Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571033.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Ignacy Dzierżyński
Feliks Dzierżyński
Uniwersytet w Petersburgu
historia oświaty XIX–XX wiek
Polacy w Rosji XIX–XX w wieku
the University of St. Petersburg
the history of education at the turn of the nineteenth century
Poles in Russia at the turn of the nineteenth century
Opis:
Prezentowane wspomnienia Ignacego Dzierżyńskiego mogą zainteresować każdego, kto chce zgłębić rozwój oświaty w okresie międzywojennym. Ignacy Dzierżyński (1879–1953) był nauczycielem, a w niepodległej Polsce między innymi pracownikiem Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz kuratoryjnym wizytatorem szkół okręgu szkolnego warszawskiego. Opublikowany fragment jest częścią większej całości, składającej się z kilkunastu rozdziałów odpowiadających biegowi życia ich Autora. Przedstawiony poniżej drobny fragment dotyczy czasu rozpoczęcia nauki gimnazjalnej oraz studiów uniwersyteckich Ignacego Dzierżyńskiego w Moskwie. Przedstawiony jest klimat miasta, a także krótki obraz społeczeństwa zarówno rosyjskiego, jak i polskiego na przełomie XIX i XX wieku, tuż przed wybuchem wojny japońsko-rosyjskiej i wydarzeniami nazwanymi rewolucją 1905 roku.
The memories of Ignacy Dzierżyński may be interesting to every person willing to broaden their knowledge of the history of learning in the interwar period. Ignacy Dzierżyński (1879–1953) was a teacher. In independent Poland he worked i.a. for the Ministry of Religion and Public Education as well as for the Department of Education, where he was employed as a school inspector. This brief fragment is part of a bigger whole, i.e. of a volume consisting of a dozen or so chapters corresponding to the course of life of their author. It covers the period from the beginning of his education in secondary school to the years of his university studies in Moscow. It also gives a glimpse of the atmosphere of that city, together with a portrayal of both the Russian as well as the Polish societies at the turn of the nineteenth century, just before the outbreak of the Russo-Japanese war and the Revolution of 1905.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2014, 64; 65-87
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezuickie instytucje edukacyjne w Orszy 1773–1820
Jesuit Educational Institutions in Orsha 1773–1820
Autorzy:
Bieś, Andrzej, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448643.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Orsza
historia edukacji
historia jezuitów
jezuici w Rosji XVIII–XIX w.
szkolnictwo jezuickie
bursa muzyczna
konwikt
seminarium nauczycielskie
programy nauczania
Orsha (Belarus)
the history of education
the history of Jesuits
Jesuits in Russia in the 18th and 19th century
Jesuit education
music dormitory
boarding school
teacher training college
curricula
Opis:
Celem artykułu opisującego funkcjonowanie jezuickich placówek edukacyjnych, istniejących w latach 1773–1820 w położonym nad Dnieprem mieście powiatowym Orsza, jest przybliżenie fenomenu przetrwania i kontynuowania prac wychowawczo-oświatowych w warunkach poważnego kryzysu instytucjonalnego. Dla wspomnianych placówek kryzys ten był związany z jednej stron z upadkiem polskiej państwowości i włączeniem w struktury obcego państwa, a z drugiej z perturbacjami wywołanymi nieskuteczną próbą całkowitej likwidacji organizacji odpowiadającej za ich dotychczasowe prowadzenie. Korzystając z zachowanych materiałów archiwalnych oraz skąpej literatury przedmiotu, autor odtwarza przebieg działalności poszczególnych jednostek – jezuickiej szkoły publicznej, bursy muzycznej, konwiktu szlacheckiego, studium nauczycielskiego dla kleryków jezuickich oraz rocznego kursu formacji zakonnej tzw. trzeciej probacji. Ze względu na rodzaj dostępnych materiałów źródłowych tekst skupia się głównie na prowadzonej przez jezuitów od 1618 roku szkole, zwracając uwagę m.in. na jej bazę materialną, liczebność uczniów, kadry nauczycielskie, na zmiany zachodzące w programach nauczania oraz powody ich wprowadzania, a także uzyskane efekty kształcenia. W dalszej części zostały przedstawione cele stawiane pozostałym placówkom, metody ich realizacji i zakres oddziaływania, oraz osoby odpowiedzialne za wypełnianie zadań w poszczególnych jednostkach. I chociaż edukacyjna działalność jezuitów w Orszy została ostatecznie i bezpowrotnie przerwana ich wypędzeniem w 1820 roku, a same instytucje nie przetrwały nawet dekady w rękach nowych administratorów, to pamięć o dawnych zakładach poświęconych nauczaniu i wychowaniu w sposób nieoczekiwany powróciła po wiekach do przestrzeni publicznej w postaci śladu zrekonstruowanego – wzniesionych z ruin i zaadaptowanych budynków.
The aim of the article, describing the functioning of Jesuit educational institutions, in the years 1773–1820, in Orsha, the poviat town located by the Dnieper, is to present the phenomenon of the survival and continuation of educational and pedagogical activities at the time of a serious institutional crisis. On the one hand, for the above-mentioned institutions, the crisis was connected with the collapse of the Polish statehood and its incorporation into the structure of a foreign state. On the other hand, it was related to the perturbations caused by a futile attempt to completely abolish the organisation responsible for its functioning until then. Taking advantage of preserved archival materials as well as of the scarce literature on the subject matter, the author reconstructs the subsequent forms of functioning of particular institutions – the Jesuit public school, music dormitory, landed gentry boarding school, teacher training college for Jesuit clerics and a year course for nunnery formation, the so-called third probationary period. Owing to the type of the available source material, the article concentrates mainly on the school ran by Jesuits since 1618, focusing among other things on its material basis, the number of students, the teaching staff, on the changes in the curricula as well as the reasons for these changes, and also on accomplished educational results. The further part of the article presents the objectives set for the remaining institutions, methods of their implementation and the scope of their functioning, as well as the people responsible for task fulfillment in particular institutions. The educational activity of Jesuits in Orsha was irreversibly terminated as a result of their expulsion in 1820 and the institutions themselves did not survive even a decade once their new administrators were in charge. However, after centuries, the memory of former institutions dedicated to education and upbringing unexpectedly returned to the public space in the form of the reconstructed trace – the adapted buildings which were erected from ruin.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 15-34
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies