Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "haemodialysis" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Social impact of COVID-19 on CKD patientson dialysis treatment during pandemic in Portugal
    Społeczny wpływ pandemii COVID-19 na pacjentów CKD leczonych dializami w Portugalii
    Autorzy:
    Freitas Olim, Marta
    Guadalupe, Sónia
    Carvalho, Mónica
    Fragoso, Paula
    Ribeiro, Susana
    Torres, Susana
    Dias, Dora Isabel
    Macário, Fernando
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22180935.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    COVID-19 pandemic
    CKD
    haemodialysis
    social needs
    social work
    pandemia COVID-19
    hemodializa
    potrzeby socjalne
    praca socjalna
    Opis:
    Celem prezentowanego badania była ocena społecznego wpływu pandemii COVID-19 na pacjentów z przewlekłą chorobą nerek, populację szczególnie narażoną na liczne powikłania w przypadku zarażenia się wirusem SARS-CoV-2. Autorzy skupili się na analizie problemów społecznych, które pojawiły się i nasiliły w pierwszej fazie pandemii. W badaniu wzięło udział 117 pacjentów leczonych w CKD, skierowanych do otrzymania pomocy socjalnej. Zaobserwowano wzrost liczby osób kierowanych do otrzymania pomocy. Nowych zgłoszeń było 37,6%, a 62,4% z nich związane było z pogorszeniem społeczno-ekonomicznej sytuacji pacjenta – głównie deprywacją ekonomiczną lub brakiem dochodów, bezrobociem i izolacją społeczną. Złożoność interwencji socjalnej była wyższa wśród osób z nasilonymi problemami społecznymi. Wyniki otrzymanych badań mają nie tylko walor naukowy, lecz także praktyczny – pozwalają pracownikom socjalnym na planowanie pomocy skoncentrowanej na najistotniejszych problemach pojawiających się w kontekście wyzwań pandemicznych.
    This study aimed to assess the social impact of COVID-19 on chronic kidney disease patients, a vulnerable population, by analysing the social problems that emerged and aggravated during the pandemic’s first phase. 117 CKD patients on treatment, referred to Social Work, participated in this study. New referrals were 37.6%, and 62.4% were aggravated situations, presenting mostly economic deprivation or lack of income, unemployment, and social isolation. The social intervention complexity was higher among those with aggravated social problems. The results allow social workers to plan interventions focused on the most relevant emerging issues in a pandemic challenging context.  
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2022, 80; 105-120
    0208-600X
    2353-4850
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Physiological mechanism of resistant hypoxemia during dialysis of COVID 19 patient: a case report.
    Autorzy:
    Kumar, Amarjeet
    Kumar, Ajeet
    Kumar, Abhyuday
    Sinha, Chandni
    Kumari, Poonam
    Kumar Singh, Prabhat
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1918249.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Towarzystwo Pomocy Doraźnej
    Tematy:
    COVID-19
    chronic kidney disease
    haemodialysis
    non-invasive ventilation
    case report
    Opis:
    Chronic kidney disease (CKD) is characterized by loss of kidney function and generally it is associated with several alterations in pulmonary functions, including restriction, obstruction, and impaired diffusion capacity. It became challenging to maintain oxygenation in a CKD patient associated with COVID 19 on non-invasive ventilation (NIV). In patients with end stage renal disease (ESRD), several factors likes, fluid overload, anaemia, immune suppression, extraosseous calcification, malnutrition, electrolyte imbalance, and acid-base disorder affecting the lungs indirectly. Here we are reporting NIV failure in two COVID 19 patients during dialysis. Both patients were stable on NIV before starting dialysis and underwent oxygen desaturation and shifted to invasive mechanical ventilation during hemodialysis. The possible mechanism of the oxygen desaturation is alveolar hypoventilation in the absence of hypercapnia, which may be due to the removal of CO2 from the body by some route (dialysate) other than the lungs.
    Źródło:
    Critical Care Innovations; 2021, 4, 3; 15-19
    2545-2533
    Pojawia się w:
    Critical Care Innovations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Knowledge of haemodialysis patients concerning methods of preventing hyperphosphataemia
    Wiedza chorych hemodializowanych na temat metod zapobiegania hiperfosfatemii
    Autorzy:
    Janus, Anna M.
    Holecki, Michał
    Hawrot-Kawecka, Anna
    Kawecki, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035472.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    chronic kidney disease
    hyperphosphatemia
    dietary recommendations for patients under haemodialysis
    przewlekła choroba nerek
    hiperfosfatemia
    wskazówki dietetyczne dla chorych hemodializowanych
    Opis:
    INTRODUCTION: The beginning of renal replacement therapy is generally connected with changing dietary habits. A positive phosphate balance is a major clinical problem, often observed in haemodialysis patients. The treatment of hyperphosphataemia is based primarily on dietary intervention and the use of phosphate binders – medications which bind phosphorus in the gastrointestinal tract. Properly conducted education of patients with CKD helps to perceive the risks resulting from an improper diet. MATERIAL AND METHODS: The diagnostic survey method with author's own survey questionnaire was used in the study. The survey contained closed questions concerning the knowledge of dietary recommendations for haemodialysis patients enabling the maintenance of the recommended phosphatemia. Statistical analysis was performed with SAS 9.4 software (SAS Institute Inc., Cary, North Carolina, USA), assuming the statistical significance level p < 0.05. The following tests were applied: chi-squared test/Fisher's exact test, due to the small size of subgroups – the Kruskal-Wallis test for comparison of three groups, and the Mann-Whitney U test to compare the two groups. RESULTS: Haemodialysis patients were aware of the need for restrictions on the consumption of products with a high phosphorus content, but had problems choosing those recommended when composing meals. The right set of meats was chosen by 44 patients (36%). Dairy consumption in a moderate amount was declared by 74 people (61%). 46 respon-dents (38%) reduced their egg yolk consumption. Out of the range of available cheeses, 92 respondents (76%) declared the consumption of mainly curd cheese. The right set of bakery products was indicated by 31 patients (26%), and 73 patients (60%) avoided carbonated beverages. CONCLUSIONS: Patients' knowledge concerning the possibilities of preventing hyperphosphataemia was far from insufficient.
    WSTĘP: Rozpoczęcie leczenia nerkozastępczego wiąże się zasadniczo ze zmianą stylu odżywiania. Istotnym problemem klinicznym, często obserwowanym u chorych hemodializowanych, jest dodatni bilans fosforanowy. Postępowanie w przypadku hiperfosfatemii opiera się przede wszystkim na interwencji dietetycznej i stosowaniu leków wiążących fosfor w przewodzie pokarmowym. Właściwie przeprowadzona edukacja chorych na PCHN ułatwia postrzeganie zagrożeń, jakie wynikają z niewłaściwej diety. MATERIAŁ I METODY: W badaniu zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety własnego autorstwa. Sondaż zawierał pytania zamknięte dotyczące znajomości wskazówek dietetycznych zalecanych chorym hemodializowanym, pozwalających na utrzymanie zalecanej fosfatemii. Analizę statystyczną wykonano w programie SAS wersja 9.4 (SAS Institute Inc., Cary, North Carolina, USA), przyjmując poziom istotności statystycznej p < 0,05. Wykorzystano testy: Chi2/Fishera z uwagi na małą liczebność w podgrupach, test Kruskala-Wallisa dla porównania trzech grup oraz test U Manna-Whitneya dla porównania dwóch grup. WYNIKI: Chorzy hemodializowani byli świadomi konieczności stosowania ograniczeń w spożywaniu produktów z wysoką zawartością fosforu, lecz mieli problemy z wybraniem tych, które są zalecane przy komponowaniu posiłków. Właściwy zestaw mięs wybrało 44 chorych (36%). Spożycie nabiału w umiarkowanej ilości deklarowały 74 osoby (61%). Spożycie żółtka jaja kurzego ograniczyło 46 respondentów (38%). Z puli dostępnych serów spożycie głównie twarogu deklarowało 92 badanych (76%). Właściwy zestaw pieczywa wskazało 31 pacjentów (26%), a napojów gazowanych unikało 73 chorych (60%). WNIOSKI: Stan wiedzy chorych na temat możliwości zapobiegania hiperfosfatemii był dalece niewystarczający.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2020, 74; 46-59
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Project of the Health Policy Program: Access to Vessels in Renal Replacement Therapy – Fistula First/Catheter Last
    Autorzy:
    Kubielas, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391694.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    chronic kidney disease
    comprehensive care
    dialysis vascular access
    haemodialysis
    improvement of effectiveness
    renal replacement therapy
    Opis:
    Introduction: The number of patients with end-stage renal failure (ESRF) that require inclusion in the renal replacement therapy program (RRT) is steadily increasing. This fact caused an increase in vascular operations involving the production of vascular access. According to the current guidelines, the best and safest option for a patient with chronic kidney disease (CKD) is the early creation of arteriovenous fistula (AVF). An efficient vascular access to haemodialysis determines the procedure and directly affects the quality of life of a patient with CKD. Aim: The aim of this paper is to present the author’s project of the health policy program „Vascular access in renal replacement therapy – fistula first/catheter last”, the essence of which is to assess the practical effectiveness and develop an optimal model of CKD patient care organization qualified for the chronic RRT program. Material and methods: The target population of the program consists of all patients diagnosed with CKD, qualified for the RRT program. The basic measures of the program’s effectiveness include: (1) reduction in the number of re-hospitalizations related to vascular access, (2) reduction in the number of complications associated with haemofiltration surgery, (3) reduction in general mortality among patients undergoing dialysis in a 12-month perspective, (4) increasing knowledge in the field of self-care and self-care of arteriovenous anastomosis, and (5) creating a register of vascular access in Poland. Conclusions: To sum up, health policy programme “Vascular access in renal replacement therapy – fistula first/catheter last” covering health care services provided in the scope and on the conditions specified in the regulations issued on the basis of article 31d of the Act of 27 August 2004 on health care benefits financed from public funds, is to check whether planned changes in the organization and delivery of services will improve the situation of patients with CKD eligible for chronic RRT and whether it will be effective the point of view of the health care system.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 1-8
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Levels of renalase and advanced oxidation protein products with regard to catecholamines in haemodialysed patients
    Autorzy:
    Dziedzic, Marcin
    Orłowska, Ewelina
    Petkowicz, Beata
    Bednarek-Skublewska, Anna
    Solski, Janusz
    Goździewska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/991106.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Tematy:
    renalase
    advanced oxidation protein products
    catecholamines
    haemodialysis
    Opis:
    Introduction. The main mediators of the sympathetic nervous system in the effectors part are catecholamines (CA). An increased sympathetic nerve activity observed in chronic kidney disease (CKD), is due to a raised level of CA in plasma. Renalase is a protein secreted by the kidneys, composed of 342 amino acids, which is able to metabolize the circulating CA and possibly play an important role in the regulation of sympathetic tone and blood pressure. Also, oxidative stress, defined as a disruption of the equilibrium between the generation of oxidants, is a crucial factor in the development of the inflammatory syndrome associated with CKD. The advanced oxidation protein products (AOPP) represent exquisite markers of phagocyte-derived oxidative stress. Objective. The aim of the study was to investigate the concentration of renalase and explore the associations between AOPP with regards to CA in haemodialysis (HD) patients. Materials and method. The study was conducted among 50 residents of the municipality and neighbouring villages in the province of Lublin, central-eastern Poland. Results. In the studied patients, it was found that an average concentration of renalase was 44.8 ± 6.5 μg/mL, whereas of AOPP plasma levels – 57.5 ± 21.5 μmol/L. The results demonstrated the correlation between levels of renalase and AOPP in the HD patients. Indeed, elevated levels of renalase and AOPP in HD may be due to the presence of uremic toxins in blood. The concentration of urea affects the plasma concentrations of AOPP and renalase causing a direct relationship between renalase and AOPP. However, there is no clear relationship between renalase and circulating catecholamines in HD patients.
    Źródło:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2017, 24, 3
    1232-1966
    Pojawia się w:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nutrition and peritoneal dialysis patients – a review
    Autorzy:
    Kourkouta, L.
    Monios, A.
    Frantzana, E.
    Iliadis, Ch.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917517.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
    Tematy:
    haemodialysis
    renal failure
    Diet
    Peritoneal Dialysis
    nutrition
    Opis:
    Introduction: The Peritoneal Dialysis (PD) is a preferable treatment option of the renal replacement in patients with chronic renal failure (CRF) end stage. Purpose: The purpose of this study was to review of articles published related to the contribution of nutrition to health promotion of patients undergoing haemodialysis.Materials and methods: A review of the Greek and international literature on the subject was Performed through the electronic databases Medline, Google Scholar, Scopus and the Association of Greek Academic Libraries Link (Heal-Link), using as key words the following terms:haemodialysis, renal failure, peritoneal dialysis, nutrition.Most of the articles used in this literature review were recently published. Only few old - dated articles were included in the study and the reason was their significant contribution to the field. The exclusion criteria for the articles were the languages except from English and Greek.Results:Patient’s diet must contain 1.3 g of protein per kilogram of body weight per day. Consumption of foods rich in carbohydrates should be limited. Patients should consume foods with the adequate quantity of phosphorus and potassium. Finally, they should have their sodium levels and fluid intake checked because sodium causes severe thirst that can lead to excessive fluid intake. As a result, the patient experiences swelling, shortness of breath and high blood pressure.Conclusion: Patients who undergo peritoneal dialysis must be checked regularly and pay special attention to their diets.
    Źródło:
    Progress in Health Sciences; 2015, 5, 2; 205-210
    2083-1617
    Pojawia się w:
    Progress in Health Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Membranes for haemodialysis. What is more important, sieving coefficient or flux?
    Membrany do hemodializy. Co ma większe znaczenie – współczynnik przesiewalności czy strumień filtracji?
    Autorzy:
    Vienken, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/256642.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Eksploatacji - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    haemodialysis
    low flux membrane
    high flux membrane
    uremic retention solutes
    kidney disease
    hemodializa
    membrana high flux
    membrana low flux
    retencja soli uremicznych
    niewydolność nerek
    Opis:
    The need for adapting dialysis therapy and technology to special groups is obvious, but it still not realized. Actual observations have proven the notion that avoiding inflammatory stimuli through an improvement of biomaterials, the use of ultrapure water for dialysis fluids has turned out extremely important. Current dialytic strategies do not address the removal of a single molecule but preferentially focus on the elimination of groups or families of molecules from the patient´s blood. The current guidelines for the adequacy of dialysis are all based on the removal of urea and the recommended dose can be achieved with both low and high flux dialysers. The problems associated with inadequate removal of the larger toxins tend to be long term, which makes it much harder to study the benefit of more efficient removal. The more permeable membrane of a high flux dialyser also allows much faster removal of fluid. In haemodiafiltration, rapid removal (and replacement) of fluid is essential, so high-flux dialysers are always used for this type of treatment. There are concerns that easier passage of water through a high-flux could also make it easier for water borne contaminants, particularly endotoxins, to pass from the dialysis fluid back into the blood. This review seeks to define the current scientific and technological factors and how dialysers have changed over the years.
    Oczywista, chociaż wciąż niezrealizowana, jest konieczność dostosowania procesu dializy do potrzeb poszczególnych grup pacjentów z niewydolnością nerek. Szczególnie ważne jest zapobieganie powstawaniu bodźców zapalnych. Osiąga się to poprzez stosowanie biozgodnych materiałów na membrany i ultraczystej wody do wytwarzania płynu dializującego. Obecna strategia dializy skupia się na eliminowaniu preferowanych grup lub rodzin substancji z krwi pacjenta i pomija usuwanie pojedynczych molekuł. Aktualne wytyczne dotyczące skutecznej dializy oparte są na kryterium usuwania mocznika i mogą być zrealizowane za pomocą dializatorów wyposażonych w membrany niskiej (low flux) lub o wysokiej filtracji (high flux). Usuwanie jedynie toksyn o większych rozmiarach molekuł (high flux) wydaje się mieć znaczenie długoterminowe, co powoduje, iż analiza potencjalnych korzyści wynikających z usuwania także toksyn o małych molekułach (low flux) jest trudna do przeprowadzenia. Stosowanie dializatorów wyposażonych w membrany „high flux”, o wyższym strumieniu filtracji, skutkuje także szybszym usuwaniem płynu z organizmu człowieka. W procesie hemodiafiltracji, szybkie usuwanie (i uzupełnianie) płynów z organizmu jest niezwykle istotne, co powoduje, że w dializoterapii z reguły są stosowane dializatory z grupy „high flux”. Niemniej istnieje obawa, że ułatwiony transport wody poprzez membranę „high flux” może sprzyjać także transportowi substancji szkodliwych z wody użytej do wytwarzania płynu dializującego do krwiobiegu – dotyczy to w szczególności endotoksyn. W niniejszym artykule, stanowiącym przegląd stanu wiedzy w tym zakresie, podjęto próbę zidentyfikowania kluczowych przesłanek naukowych i technologicznych w zakresie realizacji dializoterapii oraz sformułowania odpowiedzi na pytanie, który ze sposobów dializoterapii, „high flux” czy „low flux”, jest skuteczniejszy.
    Źródło:
    Problemy Eksploatacji; 2013, 3; 7-16
    1232-9312
    Pojawia się w:
    Problemy Eksploatacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ hemodializy na stężenie glukozy w płynie pozakomórkowym u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek w przebiegu lub bez cukrzycy
    Effect of hemodialysis on glucose concentration in extracellular liquid in patients with end stage renal failure with and without diabetes
    Autorzy:
    Firlej-Pruś, Magdalena
    Grzeszczak, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039166.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    schyłkowa niewydolność nerek
    nefropatia cukrzycowa
    hemodializa
    ciągłe monitorowanie glikemii
    cgms
    end-stage renal failure
    diabetic nephropathy
    haemodialysis
    Opis:
    The aim of this study was: 1) to establish the course of glycemic variability in the extracellular liquid in patients with renal insuffi ciency during hemodialysis 2) to compare the diff erences and course of glycemic variability in the extracellular liquid between patients with renal insufficiency because of diabetes and patients with renal insuffi ciency due to another serious medical condition. In order to achieve the above, a study of the glycemic variability in the extracellular liquid was done with a CGMS device on 60 hemodialysed patients in the dialysis center of the Provincial Hospital in Bielsko-Biala. The reason for renal insuffi ciency was diabetic nephropathy in 37 patients and other reasons in 23 patients. Comparing the glycemic variability during hemodialysis, it has been stated that the most dynamic is the fi rst hour of hemodialysis whereas the largest decreases in glycemia levels were noticed in the second and third hour of hemodialysis both in the diabetics and non-diabetics groups. In the diabetic nephropathy group, the decrease in glycemia levels in the second hour reached 10,08 ± 12,45 mg/dl and in the third one 10,07 ± 14,91 mg/dl. In the group without diabetic nephropathy, the decreases in glycemia levels reached 8,96 ± 10,31 mg/dl in the second hour and 6,61 ± 12,50 mg/dl in the third hour of hemodialysis. The research also proved that the average areas below the glycemic variability curve in particular hours of hemodialysis show statistically significant differences depending on diabetes presence. The most statistically significant relationship appeared in the first hour of hemodialysis – p = 0,0130, in the second one p = 0,035 and in the third p = 0,041. In the last hour of hemodialysis no statistically important differences were noticed in the area below the glycemic variability curve between the researched group with diabetes and without it.
    Celem pracy było: 1) ustalenie przebiegu zmienności stężenia glukozy w płynie pozakomórkowym u chorych z niewydolnością nerek w czasie trwania hemodializy oraz 2) porównanie różnic i przebiegu zmienności stężeń glukozy w płynie pozakomórkowym w czasie trwania hemodializy pomiędzy chorymi z niewydolnością nerek z powodu cukrzycy i chorymi z niewydolnością nerek na tle innym niż cukrzyca. W tym celu przeprowadzono badanie zmienności glikemii w płynie pozakomórkowym przy użyciu urządzenia CGMS u 60 chorych hemodializowanych w Stacji Dializ Szpitala Wojewódzkiego w Bielsku-Białej. U 37 badanych niewydolność nerek była wywołana nefropatią cukrzycową, u pozostałych 23 osób przyczyna niewydolności nerek była inna. Porównując zmiany glikemii w czasie trwania hemodializy stwierdzono, iż najbardziej dynamiczna jest pierwsza godzina hemodializy, natomiast największe obniżenie glikemii odnotowano w drugiej i trzeciej godzinie hemodializy zarówno w grupie badanych z cukrzycą, jak i bez tego schorzenia. W grupie badanych z nefropatią cukrzycową obniżenie poziomu glikemii w drugiej godzinie wynosiło 10,08 ± 12,45 mg/dl, a w trzeciej 10,07 ± 14,91 mg/dl. W grupie chorych bez nefropatii cukrzycowej obniżenie poziomu glikemii podczas hemodializy wynosiło odpowiednio: 8,96 ± 10,31 mg/dl w drugiej godzinie oraz 6,61 ± 12,50 mg/dl w trzeciej. W badaniu wykazano ponadto, iż średnie powierzchnie pod krzywą zmienności glikemii w poszczególnych godzinach hemodializy wykazują istotne statystycznie różnice zależnie od obecności cukrzycy. Najsilniejsza zależność wystąpiła w pierwszej godzinie hemodializy: p = 0,0130, w drugiej wyniosła 0,035, a w trzeciej – 0,041. W ostatniej godzinie hemodializy nie wykazano istotnych statystycznie różnic między powierzchnią pod krzywą zmienności glikemii w grupie badanych z cukrzycą oraz bez cukrzycy.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 6; 13-26
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Physical training during haemodialysis: a review of subject literature
    Trening fizyczny podczas hemodializy – przegląd piśmiennictwa
    Autorzy:
    Chojak-Fijałka, Katarzyna
    Smoleński, Olgierd
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1957147.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    end-stage renal disease
    Dialysis
    haemodialysis
    physical exercises
    Physical training
    Opis:
    Background: Individuals chronically haemodialysized have a reduced physical ability. For around 30 years attempts have been undertaken at motor rehabilitation of this population.Aim: The aim of the work is an analysis of the course and effects of training programmes conducted during haemodialysis in individuals with chronic kidney disease.Method: A review of data bases was conducted – Science Direct, SPORTDiscus, Medline, Academic Search Complete – through the application of key words connected with the type of physical training undertaken during haemodialysis and its effects. 26 research projects underwent analysis, these being divided into three groups: non-controlled research work of the ‘before-after’ type, controlled research, and controlled research with randomization. In the two first groups a single research project was included with a heterogeneous research group i.e. those subjected to peritoneal dialysis and haemodialysis (HD+CAPD).Results: Patients were offered various forms of training. The most often was continuous endurance training on a ergometer cycle, to which were added in some pieces of research resistance training and/ or coordination exercises. In total 407 patients completed the training programmes in all the tests. The length of the programmes oscillated from 2 to 40 months. In 16 of the 26 programmes the training was conducted during the first two hours of the haemodialysis treatment. In eleven projects it lasted from 30 to 90 minutes. The intensity of the training sessions was expressed in % HRpeak of the exercise test or by means of the Borg Scale. As a result of the programmes conducted an array of benefits were achieved: improvement in physical fitness, improvement in the composition and function of skeletal muscles, reduction in the factors causing cardiovascular illness risks, improvement in the quality of life, enhanced haemodialysis affectivity.Conclusions: Physical training during haemodialysis is beneficial for patients with chronic kidney disease. Movement therapy effectively helps dialysis therapy.
    Wstęp: Osoby przewlekle hemodializowane mają obniżoną wydolność fizyczną. Od 30 lat podejmowane są próby rehabilitacji ruchowej tej populacji. Cel: Celem pracy jest analiza przebiegu i efektów programów treningowych prowadzonych podczas hemodializy u osób z przewlekłą chorobą nerek.Metoda: Dokonano przeglądu baz danych – Science Direct, SPORTDiscus, Medline, Academic Search Complete - przy użyciu słów kluczowych związanych z rodzajem treningu fizycznego wykonywanego w czasie hemodializy i jego efektów. Analizie poddano 26 projektów badawczych, które podzielono na 3 grupy: badania niekontrolowane typu przed-po, badania kontrolowane, badania kontrolowane z randomizacją. W dwóch pierwszych grupach zawarto po jednym badaniu z niejednorodną grupą badawczą tj. hemodializowani i dializowani otrzewnowo (HD+CAPD). Wyniki: Pacjentom proponowano różne formy treningu. Najczęściej był to trening wytrzymałościowy ciągły na cykloergometrze, do którego w kilku badaniach dodawano trening oporowy i/lub ćwiczenia koordynacyjne. W sumie we wszystkich badaniach programy treningowe ukończyło 407 pacjentów. Długość programów wahała się od 2 miesięcy do 40 miesięcy. W 16 z 26 programów trening prowadzony był w dwóch pierwszych godzinach zabiegu. W 11 projektach trwał od 30 do 90 min. Intensywność treningu wyrażano w % HRpeak z badania wysiłkowego lub za pomocą skali Borga. W wyniku przeprowadzonych programów uzyskano: poprawę wydolności fizycznej, poprawę w budowie i funkcji mięśni szkieletowych, redukcję czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, poprawę jakości życia, zwiększenie efektywności hemodializy. Autorzy nie donoszą o poważnych powikłaniach wynikających z prowadzenia treningu fizycznego w czasie hemodializy.Wnioski: Trening fizyczny podczas hemodializy jest korzystny dla pacjentów z przewlekłą chorobą nerek. Terapia ruchowa efektywnie wspomaga terapię nerkozastępczą.
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2010, 14(3); 25-41
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effects of 6-month physical training conducted during hemodialysis in ESRD patients
    Autorzy:
    Chojak-Fijałka, Katarzyna
    Smoleński, Olgierd
    Miłkowski, Andrzej
    Piotrowski, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1935839.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    haemodialysis
    ESRD
    muscle strength
    Physical training
    physical capacity
    hemodializa
    schyłkowa niewydolność nerek
    siła mięśniowa
    trening fizyczny
    wydolność fizyczna
    Opis:
    Background: The aim of this study was to evaluate the effects of exercise training during hemodialysis treatment in patients with end-stage renal disease.Methods: Fourteen maintenance hemodialysis patients participated in a six-month program of exercise training. The exercise was performed during the hemodialysis treatment on a stationary bicycle three times per week. Compliance of exercise program was about 80% of the possible sessions. Sit-to-stand-to-sit test was used to evaluate legs muscle strength at baseline, after 3, and 6 months of exercise training. Exercise capacity was assessed on the treadmill test according to Bruce’s protocol at the beginning and at the end of the intervention.Results: After the six-months of exercise program, the patients showed: a significant increase in the number of repetitions performed in sit-to-stand-to-sit test after 3 months as compared to baseline (from 23,46 to 31,67) and an increase after 6 months of exercise program (from 23,46 to 36,50); a significant increase in treadmill test time (from 6,69 to 10,20 min); a significant increase in exercise capacity in treadmill test (from 4 to 6,21 METs).Conclusion: Exercise training during the hemodialysis treatment using stationary bicycle is technically feasible and safe for the screened patients and may increase exercise capacity and leg muscles strength. Physical exercise therapy should constitute an important part of treatment of patients undergoing haemodialysis.
    Założenia i cele: Przebieg przewlekłej niewydolności nerek wiąże się ze stopniowym zmniejszaniem wydolności wysiłkowej chorych. Celem pracy było ocenienie skuteczności treningu wysiłkowego prowadzonego w czasie leczenia hemodializą u osób ze schyłkową niewydolnością nerek. Materiał i metoda: 14 przewlekle hemodializowanych pacjentów uczestniczyło w 6-miesięcznym programie aerobowego interwałowego treningu wytrzymałościowego. Ćwiczenia wykonywane były przy użyciu ergometru rowerowego trzy razy w tygodniu. Pacjenci uczestniczyli średnio w 80% zaplanowanych sesji treningowych. Siłę mięśni kończyn dolnych oceniano za pomocą testu „Wstań i siądź” trzykrotnie: na początku, po trzech miesiącach i na końcu programu. Tolerancja wysiłku oceniana była na początku i na końcu programu na podstawie wyników testu wysiłkowego wykonywanego na bieżni ruchomej zgodnie ze zmodyfikowanym protokołem Bruce’a. Wyniki: Po 6 miesiącach programu treningowego pacjenci wykazali: poprawę wyników testu „Wstań i siądź” (po trzech miesiącach średnio z 23,46 do 31,67 powtórzeń, a po sześciu miesiącach do 36,50 powtórzeń); poprawę tolerancji wysiłku, czego miarą było wydłużenie czasu trwania testu wysiłkowego (z 6,69 do 10,20 min.) oraz szacowanego pochłaniania tlenu w przeliczeniu na kg masy ciała (z 4 do 6,21 METs). Nie stwierdzono powikłań spowodowanych uczestniczeniem w treningu. Wnioski: Aerobowy interwałowy trening wytrzymałościowy w czasie hemodializy przy użyciu ergometru rowerowego jest technicznie możliwy i bezpieczny. 6-miesięczny trening fizyczny z zastosowaniem ergometru rowerowego poprawia siłę mięśni kończyn dolnych i ogólną tolerancję wysiłku. Terapia ruchowa powinna być ważną częścią leczenia osób przewlekle hemodializowanych.
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2006, 10(2); 25-36
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modelling of hemodialysis: regression versus neural model
    Autorzy:
    Szmajda, R.
    Szczepaniak, P. S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/333709.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach. Instytut Informatyki. Zakład Systemów Komputerowych
    Tematy:
    hemodializy
    sieci nuronowe
    haemodialysis
    neural network
    Opis:
    In the paper, evaluation of two approaches to modelling of hemodialysis is performed. Results obtained by regression are compared to those generated by neural models. Differences in the modelling quality are small. Both models shown the same qualitative dependencies between analyzed parameters.
    Źródło:
    Journal of Medical Informatics & Technologies; 2004, 7; KB41-46
    1642-6037
    Pojawia się w:
    Journal of Medical Informatics & Technologies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies