Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "haematuria" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Urazy nerek – objawy i diagnostyka
Renal injuries – symptoms and diagnostics
Autorzy:
Ząbkowski, Tomasz
Skiba, Ryszard
Grabińska, Agnieszka
Maliborski, Artur
Syryło, Tomasz
Zieliński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032972.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
diagnostic methods
haematuria
injury
kidney
symptoms
nerka
uraz
krwiomocz
objawy
metody diagnostyczne
Opis:
The authors present the classification, symptoms and diagnostic methods of renal injuries. These injuries can be life-threatening, but most of them are mild and can be managed conservatively. No less than 75% patients who were diagnosed with renal injuries are men. The group which is particularly exposed to renal injuries are young men doing sports, the injured of road accidents, victims of accidents in the house or at work, victims of fights and assaults. The results of conducted studies indicate that haematuria, pain and ecchymosis in the lumbar region, fractured ribs as well as abdominal mass can be the symptoms of renal injury. There are blunt and penetrating renal injuries as well as a 5-level classification of kidney injuries according to a degree of injuries – AAST. This classification enables to perform a standardization of different patient groups to choose a proper therapy and to predict the results of treatment. The mechanism of injury, its placement and severity are the standard guidelines within a choice of diagnostic methods and indications for treatment’s strategy. The imaging examinations are necessary in diagnostics of abdomen injuries with a suspicion of renal injury. Among the imaging examinations used in diagnostics of injuries of urogenital system and renal injuries it is to enumerate: ultrasonography, computed tomography, urography, arteriography and angiography. Computed tomography of abdomen with contrast injected into an intravenous line is a gold standard in diagnostics of renal injuries. If computed tomography is not available, it is recommended to perform ultrasonography as an examination of first choice.
Autorzy przedstawiają klasyfikację, objawy i metody diagnostyczne urazów nerek. Urazy te mogą zagrażać życiu, jednak większość z nich ma łagodny przebieg i można je leczyć zachowawczo. Aż 75% pacjentów, u których stwierdzono uszkodzenia nerek, to mężczyźni. Grupę szczególnie narażoną stanowią młodzi mężczyźni uprawiający sport, uczestnicy wypadków drogowych, ofiary wypadków w domu lub w miejscu pracy, ofiary bójek i napadów. Z przeprowadzonych badań wynika, że objawami urazu nerek mogą być: krwiomocz, bóle i zasinienia w okolicach lędźwiowych, złamania żeber, napięty brzuch. Wyróżnia się urazy tępe i penetrujące oraz pięciostopniową klasyfikację urazów nerek według stopnia odniesionych obrażeń – AAST. Klasyfikacja ta pozwala na dokonanie pewnej standaryzacji różnych grup pacjentów i wyboru właściwej terapii oraz stwarza możliwość przewidywania wyników leczenia. Mechanizm urazu, jego umiejscowienie i ciężkość stanowią podstawowe wytyczne w wyborze metod diagnostycznych oraz postępowania leczniczego. Niezbędnym elementem diagnostyki urazu jamy brzusznej z podejrzeniem uszkodzenia nerek jest wykonanie badań obrazowych. Wśród badań obrazowych mających zastosowanie w diagnostyce urazów układu moczowo-płciowego oraz nerek należy wymienić: ultrasonografię, tomografię komputerową, urografię, angiografię i arteriografię. Tomografia komputerowa jamy brzusznej z dożylnym podaniem środka cieniującego stanowi złoty standard w diagnostyce urazów nerek. Przy braku dostępności tomografii komputerowej zalecane jest wykonanie ultrasonografii jako badania pierwszego rzutu.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 3; 263-266
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w nerkach w chorobie Schönleina-Henocha – wpływ leczenia na rokowanie
Renal involvement in Schönlein-Henoch disease – impact of treatment on prognosis
Autorzy:
Jobs, Katarzyna
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030623.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
schönlein-henoch purpura
haematuria
renal function
biopsy
treatment
plamica schönleina-henocha
krwinkomocz
czynność nerek
biopsja
leczenie
Opis:
Schönlein-Henoch purpura is the commonest acute vasculitis in childhood. IgA deposits are seen in patient’s small blood vessels. They are the reason of local inflammation, circulatory disturbance and focal necrosis (vasculitis leukocytoclastica). Pathogenesis of the disease is not known. Plasma IgA (especially IgA1) level is increased and there are immune complexes and antibodies against IgA in the blood of affected patients. Complexes affects renal mesangium leading to various forms of glomerulonephritis. Renal symptoms have a wide range of severity, from asymptomatic microscopic haematuria to nephrotic syndrome and renal failure. Most renal involvement occurs early, 85% within first month. Nevertheless they can develop later, usually to 6 months from the beginning of the disease. They worsens generally good prognosis. Renal biopsy is indicated when there is the risk of long-term renal damage and more aggressive therapy is required. In estimation of the type of glomerulonephritis the ISKDC (International Study of Kidney Disease in Children) classification is commonly used. We describe here various strategies of the therapy of renal forms of the disease. Pulsed cyclophosphamide with methylprednisolone is well accepted therapy. Early intervention can prevent patients progressing to end stage renal failure.
Choroba Schönleina-Henocha jest najczęstszą formą zapalenia drobnych naczyń u dzieci. W naczyniach chorych odkładają się kompleksy immunologiczne zawierające immunoglobulinę A (IgA), wywołują one miejscowy stan zapalny i prowadzą do zaburzeń przepływu krwi i powstawania miejscowych ognisk martwicy (vasculitis leukocytoclastica). Przyczyna choroby pozostaje nieznana. W patomechanizmie podkreśla się zwiększenie stężenia IgA (zwłaszcza IgA1) w surowicy oraz obecność krążących kompleksów IgA i przeciwciał przeciwko IgA. Kompleksy immunologiczne mogą odkładać się w mezangium nerek, prowadząc do powstania różnych form kłębuszkowego zapalenia. Objawy ze strony nerek mogą przybierać różną formę: od bezobjawowego mikroskopowego krwinkomoczu do w pełni wyrażonego zespołu nerczycowego i niewydolności nerek. Zmiany w nerkach zazwyczaj pojawiają się wcześnie, w 85% przypadków w pierwszym miesiącu trwania choroby. Mogą jednak wystąpić w ciągu 6 miesięcy od pojawienia się pierwszych objawów. Ich obecność zmienia pomyślne zazwyczaj rokowanie na gorsze. W przypadku gdy istnieje zagrożenie przewlekłego uszkodzenia nerek i rozważa się wprowadzenie agresywnego leczenia, pojawiają się wskazania do wykonania biopsji nerki. W ocenie rodzaju kłębuszkowego zapalenia nerek posługujemy się powszechnie klasyfikacją ISKDC (International Study of Kidney Disease in Children). W opracowaniu zostały opisane najczęściej stosowane metody leczenia nerkowej postaci choroby. dotychczas nie ustalono jednego obowiązującego sposobu postępowania. Najczęściej stosowane są połączenia kortykosteroidów oraz pulsów z cyklofosfamidu. Jak najszybsze wdrożenie leczenia może zapobiec wystąpieniu przewlekłej choroby nerek i jej postępowi do formy schyłkowej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 1; 54-57
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies