Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "gwarancje procesowe" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Wpływ nieimplementowanych do systemu prawnego Rzeczypospolitej Polskiej dyrektyw unijnych na gwarancje procesowe
    Autorzy:
    Mróz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788237.pdf
    Data publikacji:
    2017-07-10
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    implementacja dyrektyw unijnych
    gwarancje procesowe
    procedural guarantees
    implementation of EU directives
    Opis:
    This article deals with the issue of the direct effect of EU instruments from the point of view of the constitutional system of sources of law. Ensuring the „effet utile” of Community law entails the requirement for the effective realization of the subjective rights resulting from that right. Undoubtedly the effects of breaching obligations to implement EU law, in particular the obligation to transpose draft legislation, affect a certain level of process guarantees. An in-depth analysis of the minimum standards of the rights of suspects and defendants in criminal proceedings prompts reflection on the impact of the directives not implemented in the legal system on defining the rights of defense. The discussion on this subject will be presented in the context of the regulation contained in Directive 2013/48/EU of the European Parliament and of the Council of 22 October 2013 on the right of access to a lawyer in criminal proceedings and in European arrest warrant proceedings, and on the right to have a third party informed upon deprivation of liberty and to communicate with third persons and with consular authorities while deprived of liberty.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2017, 4 (212); 37-56
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Protection of Children’s Rights in the Draft Law on Juvenile Delinquency Proceedings
    Ochrona praw dziecka w projekcie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich
    Autorzy:
    Stelmaszczuk-Taracha, Wiesława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22747696.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-12
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    juvenile injured party
    procedural guarantees
    children’s rights
    małoletni pokrzywdzony
    gwarancje procesowe
    prawa dziecka
    Opis:
    The act on juvenile delinquency proceedings has been functioning in the Polish legal system for over 36 years. During this period, it was amended 24 times. The need for a new regulation of the act was noticed already several years ago, taking into account the serious changes that took place in social life, primarily in the area of life of children and youth. Legislative work is currently underway to amend the act. In this article, the procedural guarantees contained in the draft law on juvenile delinquency proceedings are analysed in detail and the legal position of the juvenile injured party is explained.
    Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich funkcjonuje w polskim porządku prawnym ponad 36 lat. W tym okresie 24 razy była nowelizowana. Potrzebę nowej regulacji ustawy dostrzeżono już kilkanaście lat temu, uwzględniając poważne zmiany, jakie nastąpiły w życiu społecznym, przede wszystkim w obszarze życia dzieci i młodzieży. Aktualnie trwają prace legislacyjne nad zmianą ustawy. W niniejszym artykule szczegółowej analizie poddano gwarancje procesowe zawarte w projekcie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich oraz wyjaśniono pozycję prawną małoletniego pokrzywdzonego.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2020, 15, 17 (2); 235-247
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gradacja nadużycia prawa w procesie karnym (zarys teoretyczny)
    Autorzy:
    Cora, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788313.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-18
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    nadużycie prawa
    gwarancje procesowe
    uprawnienia procesowe
    proces karny
    abuse of law
    procedural guarantees
    procedural rights
    criminal process
    Opis:
    W artykule analizie poddano kwestię nadużycia prawa w procesie karnym z perspektywy realizacji funkcji procesowych orzekania, oskarżenia i obrony. Celem analizy przedstawionej w artykule było określenie gradacji stopnia nadużycia uprawnień procesowych oraz ich wpływu na trafność rozstrzygnięcia w kwestii odpowiedzialności karnej oskarżonego oraz ocena możliwości recepcji koncepcji nadużycia prawa do polskiego procesu karnego. Wykorzystując metodę analizy dogmatyczno-prawnej, wskazano czynniki ryzyka, które wzmacniają zdolność do nadużycia prawa w procesie karnym w różnych sytuacjach i układach procesowych oraz na różnych etapach jego przebiegu. W badaniach podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy nadużycie uprawnień procesowych jest przesłanką uznania określonej czynności za niedopuszczalną.
    The article analyzes the issue of abuse of law in criminal proceedings from the perspective of the implementation of the trial functions of adjudication, prosecution and defense. The aim of the analysis presented in the article was to determine the gradation of the degree of abuse of procedural rights and their impact on the hit decisions regarding the criminal responsibility of the accused and the assessment of the reception of the concept of abuse of the right to the Polish criminal process. Using the dogmatic and legal analysis method, risk factors have been identified that strengthen the ability to abuse the law in the criminal process in various situations and process arrangements and at various stages of its course. In the research, an attempt was made to answer the question whether abuse of procedural rights is a premise for considering a certain act unacceptable.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2019, 1 (217); 113-138
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część I)
    Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part I)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054686.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-26
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    prawo karne procesowe
    oskarżony
    rzetelny proces karny
    gwarancje procesowe
    nowelizacja
    procedural criminal law
    defendant
    fair criminal process
    procedural guarantees
    amendment
    Opis:
    Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W pierwszej części artykułu przedstawiono ewolucję regulacji poświęconej kwestii obecności oskarżonego na rozprawie na przestrzeni historycznego rozwoju polskiego procesu karnego, jak również omówiono istotę prawa oskarżonego do udziału w rozprawie. Pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 117 § 3a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 117 § 3a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji.
    The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). The first part of the article depicts the evolution of the legal regime governing the defendant’s presence at the trial throughout the history of the Polish criminal process, and discusses the essence of the defendant’s right to participate in the trial. An in-depth analysis was devoted to the provision of Art. 117 § of the Code of Criminal Procedure, introduced in the Code by the amendment of 2019. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 117 § 3a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 2, XXI; 167-177
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    GLOSA DO WYROKU TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO Z 10 LIPCA 2019 R., K 3/16 DOTYCZĄCEGO MAKSYMALNEGO TERMINU STOSOWANIA TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA W POSTĘPOWANIU KARNYM
    Commentary to the Judgment of the Polish Constitutional Tribunal of 10 July 2019, Reference Number K 3/16, Regarding the Maximum Time Limit for Remanding a Suspect in Custody in Criminal Proceedings
    Autorzy:
    Kluza, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096529.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    tymczasowy areszt, maksymalny termin, środki zapobiegawcze, gwarancje procesowe.
    remand in custody; maximum period; preventive measures; procedural guarantees.
    Opis:
    10 lipca 2019 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok w sprawie z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o zbadanie zgodności z Konstytucją dwóch przepisów kodeksu postępowania karnego dotyczących stosowania tymczasowego aresztowania. Trybunał w swoim rozstrzygnięciu orzekł o zgodności przepisu art. 263 § 7 kodeksu postępowania karnego, w zakresie, w jakim nie przewiduje on maksymalnego terminu, na jaki można przedłużyć stosowanie tego środka, a w pozostałym zakresie umorzył postępowanie. Powyższy wyrok co do zasady ocenić należy jako słuszny, a z racji jego znaczenia dla praktyki wymiaru sprawiedliwości wymaga on bliższego przedstawienia.
    On 10 July 2019, the Polish Constitutional Tribunal issued a verdict in a case brought on the Ombudsman’s request to examine the constitutionality of two provisions in the Polish Code of Criminal Procedure regarding remand in custody pending trial. In its decision, the Tribunal ruled on the compliance of the provision of Art. 263 § 7 of the Code of Criminal Procedure in the scope within which it does not provide for a maximum period for the prolongation of custody, and dismissed proceedings in the remaining scope. In principle this judgment should be assessed as fair, and should be widely publicised because of its importance for judicial practice.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 1; 265-277
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Instytucja zatrzymania osoby oraz zatrzymania rzeczy z perspektywy gwarancji konstytucyjnych – kilka uwag na marginesie art. 41 i art. 64 Konstytucji RP
    Institutions of seizure of a person and an object from the perspective of constitutional guarantees – some remarks on the margins of Article 41 and Article 64 of the Constitution of the Republic of Poland
    Autorzy:
    Sowiński, Piotr Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30010769.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    zatrzymanie rzeczy
    zatrzymanie osoby
    gwarancje procesowe
    gwarancje konstytucyjne
    własność
    seizure of an object
    seizure of a person
    procedural guarantees
    constitutional guarantees
    property
    Opis:
    Niniejszy tekst poświęcono instytucji zatrzymania rzeczy i zatrzymania osoby z perspektywy gwarancji, jakie udzielają prawu własności oraz wolności osobistej odnośne przepisy Konstytucji RP z 1997 roku. Omówiono regulacje art. 64 i art. 41 ustawy zasadniczej, wytykając im pewną ogólnikowość rozwiązań chroniących prawo własności, ale też zauważając szczegółowość ochrony udzielanej prawu do wolności osobistej. Przedstawiono sposób transpozycji wzorca ochrony wolności osobistej na grunt procesu karnego, poddając oddzielnej analizie przepisy art. 244 kodeksu postępowania karnego. Na bazie tej ostatniej analizy zauważa się pewną homogeniczność gwarancji wolności osobistej i gwarancji prawa do obrony, czego wyrazem jest prawo do pomocy prawnej oraz prawo do pomocy tłumacza.
    This text is devoted to the institution of seizure of an object and a person from the perspective of the guarantees given to the right to property and personal freedom by the relevant provisions of the Constitution of the Republic of Poland (1997). In this study, the author focuses on the regulations of Article 64 and Article 41 of the Basic Law, pointing out to them a certain generality of solutions protecting the right to property, but also noting the specificity of the protection granted to the right to personal freedom. This paper also discusses the regulations of Article 244 of the Code of Criminal Procedure. On the basis of the latter analysis, a certain homogeneity of the guarantees of personal freedom and the guarantees of the right to defence is noted, as expressed in the right to legal aid and the right to the assistance of an interpreter.
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2023, 7, 1; 1-17
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skuteczna opieka sędziów i sądów w zakresie realizacji praw i prawnie uzasadnionych interesów – rozważania na tle art. 24 Konstytucji Hiszpanii
    Right to obtain the effective protection of the Judges and the Courts in the exercise of individual legitimate rights and interests – considerations about Art. 24 of Spanish Constitution
    Autorzy:
    Sułkowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941063.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    prawo do sądu
    ochrona praw podstawowych sprawiedliwa procedura sądowa gwarancje procesowe
    The right to afair trial
    protection offundamental rights
    due process
    procedural guarantees
    Opis:
    Prawo do sądu, określane także jako „prawo-gwiazda” (derecho-estrella), traktowane jest jako podstawowa i niezmienialna gwarancja praw człowieka. Uregulowane zostało w Konstytucji Hiszpanii dość szczegółowo i ujmowane jest jako zbiór gwarancji prawnych. Gwarancje te – od samego początku funkcjonowania Trybunału Konstytucyjnego – zostały odniesione do każdej fazy i rodzaju postępowania sądowego. Dzięki szybkiemu zuniwersalizowaniu tego prawa i odniesieniu go do – innych niż prawo karne – dziedzin prawa art. 24 Konstytucji zyskał miano prawa-„gwiazdy” (derecho-estrella) i znajduje się w centrum uwagi nie tylko doktryny prawa konstytucyjnego procesowego, prawa konstytucyjnego materialnego, ale także procesowego prawa karnego, cywilnego i administracyjnego. Jednak największe znaczenie dla zrozumienia hiszpańskiego spojrzenia na prawo do sądu ma uświadomienie sobie, że art. 24 Konstytucji przez ponad dwie dekady był przedmiotem niezwykle dynamicznej wykładni Trybunału Konstytucyjnego, którego orzecznictwo dotyczące prawa do sądu obejmuje kilkadziesiąt tysięcy orzeczeń.
    The right to the fair trial, also called in Spain as a “right-star” (derecho-estrella), is regarded as a basic and unalterable guarantee of human rights. It was regulated in detail in the Spanish Constitution, and is recognized as a set of legal guarantees. These guarantees – from the very beginning of the functioning of the Constitutional Court – were related to each phase and type of litigation. Thanks to the fast universalization of the right, this “right-star” is analyzed not only by the representatives of the doctrine of the constitutional law, but also of the procedural criminal law, the civil law and the administrative law. The greatest importance for the understanding the Spanish view of the right to the fair trial has the jurisprudence of the Constitutional Court which for more than two decades has been interpreted dynamically the above mentioned right.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 3 (31); 275-297
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obowiązek zawiadamiania stron o kontynuacji rozprawy w aspekcie gwarancji procesowych oraz zasady koncentracji procesu
    Obligation to notify parties of the continuation of a hearing in the aspect of proceedings securities and the principle of process concentration
    Autorzy:
    Rogoziński, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693105.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    hearing
    proceedings securities
    principle of the continuity of the proceedings
    notification of the parties
    adjournment
    postponement of a trial
    suspension of the proceedings
    rozprawa
    gwarancje procesowe
    zasada koncentracji (ciągłości) procesu
    zawiadamianie stron
    przerwa
    odroczenie
    zawieszenie postępowania
    Opis:
    The paper refers to the issue of a court’s obligation to notify the parties to a hearing of its continuation. Implementation of a mechanism ensuring that parties to a trial are given a real opportunity to engage in a hearing proves that a given legal system respects the most important rules and proceedings securities. The obligation to notify the parties of the continuation of a hearing should be considered in relation to the proceedings securities of the parties and the principle of the concentration of the process, because these concepts reflect the directions of the major interests that clash in a trial, namely the individual interests (mainly of the parties) and the public interest. Those interests are frequently divergent. The issue of notifying the parties of the continuation of a hearing occurs when there is a break in the process. Pursuant to the existing laws, this happens in connection with the following: suspension of the proceedings, postponement of the hearing, break in the hearing, adjournment of the passing of the judgment and reopening of the hearing. Doubts arise especially in the event when a hearing is being adjourned and a new time and place where it will be continued is announced but not all the parties are present at the time of the announcement of a decision to discontinue the hearing. The paper attempts to analyse some important issues that arise in relation to the above.
    Abstrakt: W artykule zwrócono uwagę na kwestię obowiązku zawiadamiania przez sąd stron o kontynuacji rozprawy w świetle tego, że zapewnienie rzeczywistej możliwości udziału stron w rozprawie głównej świadczy o respektowaniu przez dany system prawny najważniejszych zasad i gwarancji procesowych. Obowiązek zawiadamiania stron o kontynuacji rozprawy należy rozpatrywać w świetle gwarancji procesowych stron oraz zasady koncentracji procesu, gdyż pojęcia te odzwierciedlają kierunki najważniejszych interesów, jakie ścierają się w procesie, a mianowicie: interesów indywidualnych (przede wszystkim stron) oraz interesu społecznego. Interesy te są przy tym często rozbieżne. Kwestia zawiadamiania stron o kontynuacji rozprawy aktualizuje się w sytuacji, gdy zachodzi przerwanie ciągłości rozprawy. Na gruncie obowiązującego prawa ma to miejsce w związku z następującymi instytucjami procesowymi: zawieszeniem postępowania, odroczeniem rozprawy, przerwą w rozprawie, odroczeniem wydania wyroku i wznowieniem przewodu sądowego. Wątpliwości pojawiają się zwłaszcza wtedy, gdy przerwanie ciągłości rozprawy następuje z jednoczesnym wskazaniem czasu i miejsca jej kontynuowania, a nie wszystkie strony są obecne w chwili ogłaszania decyzji. W artykule podjęto próbę zanalizowania niektórych istotnych problemów nasuwających się w związku z zawiadamianiem stron o kontynuacji rozprawy na tle poszczególnych wyżej wskazanych instytucji procesowych.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 2; 99-111
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasady postępowania w sprawach z zakresu działalności gospodarczej unormowane w ustawie Prawo przedsiębiorców
    Rules of procedure in matters related to business activity regulated by the law on entrepreneurs
    Autorzy:
    Popowska, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693211.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    procedural public economic law
    standards of ‘good administration’
    procedural rules
    procedural guarantees
    economic activity
    law on entrepreneurs
    economic freedom
    entrepreneur
    public economic law
    proceduralne publiczne prawo gospodarcze
    standardy „dobrej administracji”
    zasady procesowe
    gwarancje procesowe
    działalność gospodarcza
    prawo przedsiębiorców
    wolność gospodarcza
    przedsiębiorca
    publiczne prawo gospodarcze
    Opis:
    The Act of 6 March 2018: Law on Entrepreneurs regulates the rules connected with undertaking and performing economic activity in a very different way than it was done pursuant to the previously binding Act of 2 July 2004 on Freedom of Economic Activity. The provisions on the procedure concerning the relations between public administration and entrepreneurs are to a large extent a new matter of public economic law. The procedural rules are included in Chapter I: General provisions and Chapter III: Settlement of matters related to economic activity. Some of the rules repeat the general principles of administrative proceedings regulated in the Code of Administrative Procedure (Article 28 of the Act and Article 7b of the Code of Administrative Procedure). In this way, the Act: Law on Entrepreneurs transfers the basic principles (values, ideas) of the Constitution of the Republic of Poland (Article 12) to the area of public economic law. The Act also regulates a number of new rules, including those that express ideas which are included for the first time in the form of binding legal norms. A specific example is the principle of trust in the entrepreneur (Article 10[1]), which articulates a new standard in relations between public administration and the entrepreneur. The regulation of this principle strengthens procedural guarantees for entrepreneurs. Despite the fact that the rules of conduct regulated in the Law on Entrepreneurs do not constitute a coherent set, due to their universal character and the rank and place of this Act in the area of public commercial law, they may serve as a normative basis for procedural public commercial law.
    Ustawa z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (u.p.p.) normuje zasady związane z podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej zdecydowanie inaczej, niż czyniła to poprzednio obowiązująca ustawa z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Przepisy dotyczące postępowania w relacjach między administracją a przedsiębiorcami stanowią w dużej mierze nową materię publicznego prawa gospodarczego. Zasady procesowe zamieszczone są w rozdz. I: Przepisy ogólne i w rozdz. III: Załatwianie spraw z zakresu działalności gospodarczej. Niektóre z zasad powtarzają zasady ogólne postępowania administracyjnego unormowane w k.p.a. (por. art. 28 u.p.p. i art. 7b k.p.a.). W ten sposób Prawo przedsiębiorców przenosi na płaszczyznę publicznego prawa gospodarczego podstawowe zasady (wartości, idee) Konstytucji RP (np. art. 12). Ustawa ta normuje też szereg nowych zasad, w tym takie, które wyrażają idee ujęte po raz pierwszy w formę obowiązujących norm prawnych. Szczególnym przykładem jest zasada zaufania do przedsiębiorcy (art. 10 ust. 1); wyraża ona nowy standard w relacjach administracja publiczna– przedsiębiorca. Unormowanie tej zasady wzmacnia gwarancje procesowe dla przedsiębiorców. Mimo że zasady postępowania unormowane w Prawie przedsiębiorców nie stanowią spójnego zbioru, to – z uwagi na ich uniwersalny charakter oraz rangę i miejsce tej ustawy w obszarze publicznego prawa gospodarczego – mogą służyć za bazę normatywną proceduralnego publicznego prawa gospodarczego.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 4; 27-40
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozkład ciężaru dowodu w postępowaniach administracyjnych prowadzonych na podstawie ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi
    Autorzy:
    Kanton, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20874733.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    Prezes UOKiK
    przeciwdziałanie nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami spożywczymi
    ciężar dowodu
    standardy ochrony przedsiębiorcy w postępowaniu administracyjnym
    produkty rolne i spożywcze
    inicjatywa dowodowa
    postępowanie dowodowe Prezesa UOKIK
    gwarancje procesowe
    sieci handlowe
    przewaga kontraktowa
    potencjał ekonomiczny
    domniemanie niewinności
    negocjacje umów handlowych
    Opis:
    Artykuł analizuje aspekty dowodowe w postępowaniach prowadzonych przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: Prezes UOKiK) na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi. Powyższe aspekty, w tym podstawowa kwestia rozkładu ciężaru dowodu w ramach postępowania administracyjnego stają się obecnie bardzo istotne ze względu na surową politykę egzekwowania przepisów o przewadze kontraktowej i stale zaostrzającą się penalizację praktyk przedsiębiorców objętych przedmiotową regulacją. Ważne jest zagwarantowanie przestrzegania zasady, która obarcza Prezesa UOKiK ciężarem wykazania naruszenia i wyklucza jednocześnie negatywne konsekwencje dla przedsiębiorcy w sytuacji, w której organ administracyjny temu zadaniu nie sprosta. Powyższe założenia skonfrontowano następnie z praktyką, uwzględniając rozstrzygnięcia Prezesa UOKiK. Z analizy tej wynika, że stosowne standardy nie są w pełni przestrzegane, co przejawia się między innymi zastępowaniem ustalonych empirycznie faktów daleko idącymi domniemaniami. Artykuł zwraca również uwagę na praktykę wyciągania konsekwencji w stosunku do przedsiębiorców w przypadku braku dostarczania dowodów, co przekłada się na formułowanie tez przeciwnych do tych, które są podnoszone przez przedsiębiorcę.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2023, 12, 3; 54-67
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SPORY W LITERATURZE NIEMIECKIEJ O NIEZGODNE Z PRAWDĄ ZEZNANIA OSKARŻONEGO O POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA
    DISPUTES IN GERMAN LITERATURE REGARDING THE UNTRUE EVIDENCE PROVIDED BY A PERSON ACCUSED OF AN ALLEGED CRIME
    Autorzy:
    Byczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693726.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    penal law
    criminal law
    criminal procedure
    accused
    the right to lie
    justification
    German law
    law comparatistics
    history of law
    penal process
    exception to the prohibition of committing offences
    criminal procedure and the constitution
    prawo karne
    postępowanie karne
    oskarżony
    prawo do kłamstwa
    kontratyp
    prawo niemieckie
    komparystyka prawna
    historia prawa
    proces karny
    kontratypy pozaustawowe
    gwarancje procesowe
    Opis:
    An attempt is being made to outline the historical evolution of the debate in the German doctrine concerning the right of the accused to lie. The considerations begin with a claim that this issue was not solved during the codification work carried out in the nineteenth century, and had consequently given rise to an ample discussion among German lawyers, that resulted in the formulation of three major positions. According to the first one, the accused in the penal process should be obliged to confess the truth. The opposite view stressed that the accused could resort to lying as long as he did not infringe the rights of others. And only recently (R. Torka) has originated a conception that under certain circumstances, namely when infringing the rights of the others is the sine que non condition for the escaping of criminal responsibility, a so-called right to lie of the accused has to be taken into account. The arguments brought to life by German lawyers may also considerably enrich the debate over the same issue in Poland.
    Autor stara się przedstawić ewolucję debaty na temat prawa oskarżonego do kłamstwa w doktrynie niemieckiej. Punktem wyjścia rozważań autora jest stwierdzenie, że problem ten nie został rozstrzygnięty w trakcie prac kodyfikacyjnych w XIX w. Dało to asumpt do szerszej debaty prawników niemieckich. Wykształciły się zasadniczo trzy główne stanowiska. Wedle pierwszego z nich oskarżony w procesie karnym powinien być zobligowany do wyjaśniania zgodnie z prawdą. Pogląd przeciwstawny przyznawał mu w tej materii pełną swobodę, ograniczoną jedynie prawami osób trzecich. Dopiero niedawno pojawiła się koncepcja (R. Torka), że w pewnych okolicznościach, a więc wtedy, gdy naruszenie praw innych osób ma być warunkiem sine qua non uniknięcia odpowiedzialności karnej, przyjąć należy tak zwany kontratyp prawa do kłamstwa. Argumenty podnoszone przez jurystów niemieckich mogą również wzbogacić debatę na ten temat prowadzoną w Polsce.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 133-143
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies