- Tytuł:
-
Pushback Policies and Practices toward Migrants and Protection of Human Rights (The Council of Europe’s Approach)
Polityka „wypychania” i praktyki w stosunku do imigrantów oraz ochrona ich praw człowieka (Podejście Rady Europy) - Autorzy:
- Spryszak, Kamil
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/940637.pdf
- Data publikacji:
- 2019
- Wydawca:
- Wydawnictwo Adam Marszałek
- Tematy:
-
migration flows
guarding frontiers
refusals of entry
expulsions
“push-backs”
Council of Europe
fale migracyjne
punkty graniczne
odmowa wjazdu
wydalenie
„wypchnięcia”
Rada Europy - Opis:
-
To control and manage migration flows, the Council of Europe member states concentrate much of their efforts on guarding frontiers. In this context, refusals of entry and expulsions without any individual assessment of protection needs have become a documented phenomenon at European borders, as well as on the territories of member states further inland. As these practices are widespread, and in some countries systematic, those “pushbacks” can be considered as a part of national policies rather than incidental actions. The highest risk attached to pushbacks is the risk of refoulement, meaning that a person is sent back to a place where she might face persecution in the sense of the 1951 United Nations Convention relating to the Status of Refugees. The author analyzes PACE Resolution 2299 (2019) Pushback policies and practice in the Council of Europe member States and recommendation 2161 (2019) on this subject offered by this international organization. The author suggests that even if this document belongs to the so-called “soft law”, it has an important political meaning and PACE’s recommendations may positively affect the CoE’s member states policy toward the pushbacks.
W zakresie kontroli i zarządzania falami migracyjnymi Rada Europy koncentruje swe wysiłki na punktach granicznych. W tym kontekście uważa, że odmowa wjazdu i wydalenie osób bez jakiejkolwiek indywidualnej analizy staje się istotnym problemem na granicach Europy, a także na terytoriach państw członkowskich. Ponieważ te praktyki są powszechne, a w niektórych państwach systematyczne, te „wypchnięcia” muszą być traktowane jako część polityki krajowej, a nie jako incydentalne działania. Największe ryzyko wiąże się z możliwością wydalenia człowieka do państwa, gdzie grozi mu prześladowanie w rozumieniu konwencji Narodów Zjednoczonych dotyczącej statusu uchodźców. Autor poddał analizie uchwałę ZPRE 2299(2019) Polityka i praktyka odepchnięcia w państwach członkowskich Rady Europy oraz zalecenie 2169(2019) na ten temat zaoferowane przez tę organizację międzynarodową. Autor sugeruje, że choć dokument ten ma jedynie charakter tzw. „miękkiego prawa”, to jednak zalecenie ZPRE ma istotne polityczne znaczenie i może pozytywnie oddziaływać na politykę państw członkowskich RE w tej kwestii. - Źródło:
-
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 5 (51); 285-298
2082-1212 - Pojawia się w:
- Przegląd Prawa Konstytucyjnego
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł