Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "grave" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 92
Tytuł:
Przejawy słowiańskiej i skandynawskiej obrzędowości pogrzebowej doby "plemiennej" na cmentarzysku w Myszęcinie na Ziemi Lubuskiej
Autorzy:
Pawlak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038138.pdf
Data publikacji:
2019-02-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
grave field
pit grave
boat grave
Alt Käbelich
human bones
ceramics
Opis:
The article presents the results of research into an early medieval burnt offering grave field inMyszęcin, Świebodzin county. The field contained pit graves, some of which are reminiscent ofthe Alt Käbelich-type graves popular especially in the north-western part of theWestern Slavic Territory. On the basis of artefacts discovered in the grave pits and on the surface of the grave field, primarily as a result of an analysis of ceramics, the graves can be dated back to the mid-8th and the 9th centuries.
Źródło:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2018, 59; 223-238
0080-9993
Pojawia się w:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkieletowe groby późnej fazy kultury przeworskiej z Czeladzi, pow. górowski. Uwagi o obrządku pogrzebowym kultury przeworskiej na Dolnym Śląsku
Autorzy:
Bohr, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038299.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Przeworsk culture
grave field
the early stages of the human migration
grave
intercultural influences
Opis:
The skeletal graves from Czeladź in Górowo county represent an interesting element of the burial rites in the late stage of the Przeworsk culture. One of the graves was equipped with ceramic utensils (both hand-formed and thrown on a potter’s wheel) as well as clips with bevelled hoops, which were probably analogous to artefacts discovered in other archaeological sites in Lower Silesia. Two of the graves contained no equipment typical of other Lower Silesian burials in the late Przeworsk culture. Perhaps the habit of not equipping the dead with any items should be attributed to the specific posthumous garment or shroud worn. The stones found in the graves were probably inspired by the Wielbark culture or the Scandinavians.
Źródło:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2015, 56; 183-196
0080-9993
Pojawia się w:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ideal of Female Beauty in Greek Tombstone Inscriptions and Writings of Early Christian Authors
Autorzy:
Korečková, Andrea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179041.pdf
Data publikacji:
2019-03-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
grave stones
inscriptions
beauty
woman
Jesus
Opis:
The extant remains from both Classical and Hellenistic periods portray a body of a Greek woman in all its beauty. They do not cover what was once revealed. On the contrary, they bring the female beauty to the centre of attention. This freedom of expression gradually disappears and a body is exposed only when portraying a woman with colourful past to show her failures. This paper introduces Greek tombstone inscriptions that captured female beauty for the future generations. Upon this, a question arises: what do these inscriptions mean to a casual reader? What is their purpose? What value did a beautiful woman have in the ancient society? Was she somewhat different from those around her? How did emerging Christianity react to the Greek ideal of beauty? What ideas were adopted and what ideas were firmly rejected? These and many other questions have arisen during the study of the inscriptions that engage people even today.  
Źródło:
The Biblical Annals; 2019, 9, 2; 397-412
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An anthropological analysis of a skeleton from the Lublin-Wołyń culture grave in Książnice, site 2, the commune of Pacanów, Świętokrzyskie voivodeship
Analiza antropologiczna szkieletu z grobu kultury lubelsko-wołyńskiej z Książnic, st. 2, gm. Pacanów woj. świętokrzyskie
Autorzy:
Szczepanek, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498102.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
Lublin-Volhynia culture
grave
anthropological analysis
Opis:
The paper presents an anthropological analysis of a skeleton from the Lublin-Volhynia culture grave – item 3/08. The skeleton was severely secondarily damaged. The preserved elements allow to determine that the bones belonged to an adult female individual of about 144–149 cm stature intra vitam
Źródło:
Analecta Archaeologica Ressoviensia; 2014, 9; 259-262
2084-4409
Pojawia się w:
Analecta Archaeologica Ressoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gorgias and Isocrates’ Grave
Autorzy:
Gemin, Marco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/633452.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Gorgias
Isocrates
Helen
antidosis
grave
monument
Opis:
Gorgias, the teacher of Isocrates, is rarely mentioned in Isocrates’ works and never in a flattering way. He is also presented, among other masters and poets, on Isocrates’ grave in a way that appears to be consistent with his pupil’s thought. Thus, the author of the iconographic plan of the grave may have been either Isocrates himself or someone who sufficiently knew his works and properly understood his tempestuous relationship with his master.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2018, 9, 1; 31-35
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The early medieval village of Morawy: a grave field from the 11th century
Autorzy:
Danielewski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038169.pdf
Data publikacji:
2018-06-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Morawy
grave field
captives
gold knob
Kuyavia
Opis:
This article deals with the issues of an 11th century grave field in Morawy village in Kuyavia. In the first Piast times, the area was an integral part of the dynasty’s dominion. Discovered in the 1930s, the grave field is of great importance from the point of view of considerations of ethnically foreign settlements in Poland.
Źródło:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2017, 58; 115-136
0080-9993
Pojawia się w:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Persistent hyperthyroidism in a patient after total thyroidectomy: the thyroid anatomy has implications for treatment
Autorzy:
Młodożeniec, Aleksandra
Gala-Błądzińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038197.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Grave’s disease
pyramidal lobe
scintigraphy
thyroidectomy
Opis:
Introduction. Grave’s disease (GD) can be treated using three modalities: anti-thyroid medications, radioactive iodine therapy (RAI), or surgery. If surgery is selected, total thyroidectomy is the procedure of choice. Patients with hyperthyroidism frequently have an enlarged thyroid gland, occasionally with a pyramidal lobe. Aim. We point the usefulness of thyroid scintigraphy, which provides valuable information regarding the thyroid anatomy. Description of the case. The manuscript presents a case report of 43-year-old woman with unstable Grave’s disease, who underwent thyroidectomy and developed persistent hyperthyroidism postoperatively. She was referred by an endocrinologist to a nuclear medicine outpatient clinic for RAI therapy. I-iodide scintigraphy revealed two foci with excessive tracer accumulation. One of the foci in the middle of the neck corresponded to the pyramidal lobe. Conclusion. The thyroid anatomy anomalies can lead to unnecessary implications for treatment. Identifying the pyramidal lobe preoperatively and removing it from patients requiring total thyroidectomy may decrease the recurrence rate of hyperthyroidism. Thyroid scintigraphy is a useful diagnostic tool to visualize the pyramidal lobe.
Źródło:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2021, 2; 186-188
2544-2406
2544-1361
Pojawia się w:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody wykorzystywane przez polskich kryminalistyków i archeologów przy eksploracji mogił – różnice i zbieżności
Methods Used by Polish Forensical and Archaeological Specialists During Graves Excavation – Differences and Similarities
Autorzy:
Górecki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681983.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kryminalistyka
archeologia
mogiła
ekshumacja
forensics
archaeology
grave
exhumation
Opis:
There seem to be a lot of differences between archaeology and forensic science but, when we take a closer look, we may find out that some methods and goals may be similar, especially on the ground of exhumation of graves. Since the early 90s, in Poland, archaeologists more often started to take part in investigations covering mass murders and crimes against humanity committed during the Second World War. It occurred that their methodology is providing best results in this kind of work. At first, archeologists started only as consultants but then they were given a possibility to lead their own field of excavations in that area of interest. Moreover, it led to creating a new subdiscipline called forensic archaeology. It is hard to tell the difference between archaeological and forensical field methods of exhuming graves. Archaeological literature is way more precise in describing that topic, whereas police experts are thought to provide general procedures of securing a crime scene. The most obvious differences between the two fields in question are visible in the methods of documentation. However, there is no doubt that the specialists in each of the disciplines have learned a lot from each other since they decided to cooperate in some specific cases.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2017, 32; 23-46
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiadro obite blaszanymi okuciami z wczesnośredniowiecznego cmentarzyska w Glinnie
Autorzy:
Kurasiński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038310.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
early medieval cemetery
buckets
grave goods
Piast State
Opis:
An early medieval plank bucket was discovered in grave no. 18 in a grave field in Glinn, Sieradz county. Possibly, the bucket was manufactured by local artisans as a result of borrowing foreign patterns and techniques. In the grave, its role most probably was to emphasise the social status of the deceased as it was probably his personal property.
Źródło:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2015, 56; 197-214
0080-9993
Pojawia się w:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osadnictwo kultury mierzanowickiej na stanowisku 2 w Zagórzu, pow. wielicki, woj. małopolskie
Settlement of the Mierzanowice culture in Zagórze, site 2, Wieliczka District, Małopolskie Voivodeship
Autorzy:
Jarosz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/896903.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Early Bronze Age
grave
Mierzanowice culture
Lesser Poland
Opis:
The paper presents an analysis of the Mierzanowice Culture settlement at the multicultural site 2 in Zagórze. A sepulchral feature with grave goods was discovered there (no. 3122), as well as 20 pottery fragments found in secondary context (in features, cultural layers and natural layers). The sepulchral feature did not contain a skeleton, and the grave goods included a fragment of a copper object and two flint arrowheads found in the central part of the pit. Although the grave cannot be dated precisely on the basis of the grave goods, loose pottery fragments discovered at the site are chronologically attributable to the classical and the late phase of the Mierzanowice culture.
Źródło:
Raport; 2017, 12; 25-32
2300-0511
Pojawia się w:
Raport
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe badania archeologiczne na Śródce w Poznaniu
New Archaeological Research at Śródka in Poznań in the Years 2012-2013
Autorzy:
Pawlak, Paweł
Wesołowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039952.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
burial ground
grave
settlement
bell foundry
Dominican Friars
Opis:
Archaeological research conducted in the years 2012-2013 at Śródka in Poznań provided some crucial information that enriches our knowledge on the past of the city. During twenty years of excavations carried out in that area of the city we managed to unearth a large part of an early medieval burial ground where the inhabitants of the gord were buried from the end of the 10th century until the end of the 12th century. The location of the cemetery was preceded by resettlement of the residents of an extensive hamlet employed in craftsmanship and trade to new sites (another region of Śródka and perhaps also to the territory of Zagórze). Demarcation of the burial site most likely had a propaganda dimension connected with the process of constitution of Christian rites which also included the funeral sphere.Archaeological research conducted in the years 2012-2013 at Śródka in Poznań provided some crucial information that enriches our knowledge on the past of the city. During twenty years of excavations carried out in that area of the city we managed to unearth a large part of an early medieval burial ground where the inhabitants of the gord were buried from the end of the 10th century until the end of the 12th century. The location of the cemetery was preceded by resettlement of the residents of an extensive hamlet employed in craftsmanship and trade to new sites (another region of Śródka and perhaps also to the territory of Zagórze). Demarcation of the burial site most likely had a propaganda dimension connected with the process of constitution of Christian rites which also included the funeral sphere.Another discovery which is of exceptional significance for the history of Śródka and Poznań is the finding of remnants of a workshop run by bell founding masters specializing in casting bells. It is the second workshop of this type unearthed by us on this site. It is worth underscoring that to date those are the oldest remnants of bell founding workshops in Poland evidenced by excavations.
Źródło:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2014, 9; 109-126
1731-0679
Pojawia się w:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warszawa-Wilanów „Powsin” – cmentarzysko z wczesnej epoki żelaza w świetle danych archiwalnych
Warsaw-Wilanów "Powsin" - cemetery from Early Iron Age in the light of archival sources
Autorzy:
Kaczyński, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328250.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
cmentarzysko
wczesna epoka żelaza
kultura pomorska
kultura grobów kloszowych
szpile z łabędzią szyjką
groby zbiorowe
grób kloszowy
cemetery
early iron age
cloche grave culture
pomeranian culture
swan's-neck pins
mass grave
cloche grave
Opis:
Cmentarzysko w Warszawie-Powsinie odkryte zostało wiosną 1990 roku w trakcie badań powierzchniowych Archeologicznego Zdjęcia Polski. Licznie występująca ceramika na powierzchni i ślady zniszczeń spowodowały, że latem tego samego roku przeprowadzone zostały ratownicze badania wykopaliskowe kierowane przez Marię Kulisiewicz-Kubielas z ramienia Polskich Państwowych Pracowni Konserwacji (Ryc. 1; 2). Pracami wykopaliskowymi objęto obszar 286m2 i odkryto 23 obiekty związane z funkcjonowaniem cmentarzyska z wczesnej epoki żelaza (Ryc. 3). <br></br> Po zakończeniu badań nie powstało opracowanie stanowiska, zaś losy dokumentacji z badań pozostały nieznane. Ponownych i ostatnich odkryć na cmentarzysku dokonano w 2006 roku podczas nadzoru archeologicznego, wykonywanego podczas budowy domów mieszkalnych. Obecnie stanowisko jest całkowicie zabudowane i kontynuacja badań jest niemożliwa, co potwierdziły badania powierzchniowe prowadzone w 2019 roku. <br></br> Niniejsze opracowanie było możliwe dzięki odnalezieniu w zbiorach prywatnych ś. p. Marii Kulisiewicz teczki z materiałem z badań, zawierającej najważniejsze dane, opisujące zawartość obiektów i zabytki oraz ich dokumentację ilustracyjną. Braki danych, wynikające z niekompletności dokumentacji z badań dotyczyły wyłącznie jam i grobów jamowych, dla których nie zachowały się rysunki, zdjęcia i opisy. Pomimo trudności analiza zachowanych dokumentów archiwalnych pozwoliła w 80% na odzyskanie pierwotnej bazy informacji. Materiały z badań, po kilku zmianach miejsc magazynowania, przechowywane są obecnie w zbiorach Wydziału Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. <br></br> Wśród 23 trzech obiektów, jeden określono jako zbiorowy grób bezpopielnicowy (Ryc. 8; 12), jeden jako podwójny grób popielnicowy (Ryc. 10; 11), cztery jako groby kloszowe (Ryc. 4; 5), dwa jako groby popielnicowe (Ryc. 9) , sześć jako domniemane groby jamowe oraz pozostałe dziewięć jako jamy o nieokreślonej funkcji (Ryc. 6; 7). <br></br> Najciekawszym pod względem obrządku pogrzebowego i zawartości był obiekt 10. W prostokątnej jamie o wymiarach 2,2 x 1,2 m złożono przepalone kości kobiety i mężczyzny na podkładce wykonanej z ceramiki. Szczątkom towarzyszyło sześć przystawek, ułożonych w rzędzie (Ryc. 12). Na wyposażenie obiektu łącznie składało się 9 naczyń, spośród których cztery to cienkościenne, czernione garnki i dzbanki, pozostałe to formy o grubszych ściankach i powierzchniach wygładzonych i lekko chropowaconych (Tabl. II; III). Wyposażenie nieceramiczne zawierało szczypce brązowe, brązowy przedmiot półksiężycowaty oraz żelazną szpilę. W północno-wschodni narożnik obiektu wkopano popielnicę 18 z kośćmi dziecka. Analiza obrządku pogrzebowego wykazała, że obiekt posiadał wiele cech obrządku pogrzebowego typowego dla kultury pomorskiej, m. in. „wielopopielnicowość”; uporządkowany, rzędowy układ naczyń w grobie; prostokątny kształt jamy grobowej; niektóre elementy wyposażenia – cienkościenne, czarne garnki i dzbanki z nisko osadzonymi brzuścami. Nie pasujące do klasycznego modelu tej kultury wymieniono cechy: brak jakiejkolwiek konstrukcji kamiennej; wysypanie kości na wyłożone ceramiką dno jamy; liczne przystawki grobowe; występowanie naczyń o znamionach kultury grobów kloszowych. Najbliższą analogię do omawianego obiektu stanowił grób 80 z cmentarzyska w Brześciu Kujawskim. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że obiekt ma charakter „mieszany” pomorsko-kloszowy, charakterystyczny dla obszarów allochtonicznych i młodszych faz kultury pomorskiej. <br></br> Groby kloszowe oraz popielnicowe składane były w czystym piasku, lub w szarych, słabo rysujących się jamach. Wszystkie z grobów kloszowych złożone były z trzech naczyń – popielnicy, przykrywki oraz klosza. Groby popielnicowe występowały w sąsiedztwie grobów kloszowych i zbiorowych i chowano w nich kości dzieci. Groby jamowe zawierały niewielkie porcje kości. Ich zarysy oraz opisy nie są znane. Wśród materiałów zabytkowych największą grupę stanowi ceramika. Z 34 odkrytych naczyń, 26 ze względu na stan zachowania przyporządkowano do kategorii typologicznych wg klasyfikacji T. Węgrzynowicz. Wyróżniono naczynia następujących typów: A1Ia (Tabl. I/Ob.3:2; II/Ob. 10:1), A1Ib (Tabl. I/Ob. 1:2; II/4; III/4; V/ob. 18/1), A1Ic (Tabl. I/Ob. 2:1), A1IIb (Tabl. III/Ob. 10:6; IV/Ob. 15:3), A1IVc (Tabl. I/Ob.1:1; I/Ob. 3:1; IV/Ob./19:1); A1Vb (Tabl. III/Ob. 10:5; IV/Ob. 19:2; V/Ob. 20:1), A2Ia (Tabl. II/Ob. 10:2,3), A2IIa (Tabl. IV/Ob. 15:5), B1Id (Tabl. I/Ob. 1:3; I/Ob. 3:3; IV/Ob. 15:4), B1IId (Tabl. III/Ob. 10:7; IV/Ob. 15:2; V/Ob. 18:2; V/Ob. 20:2). Naczynia należą do form powszechnie występujących na cmentarzyskach z wczesnej epoki żelaza z Mazowsza i Podlasia. Pod względem zastosowanych technik zdobniczych wyróżniają się dwa naczynia z dość rzadkimi elementami, mającymi odniesienia w mazowieckich i tarnobrzeskich łużyckich polach popielnicowych. Są to przykrawędne dziurki zaobserwowane na kloszu z ob. 1 oraz listwa naklejona w górnej partii brzuśca na naczyniu odkrytym w trakcie nadzoru archeologicznego w 2006 roku. <br></br> Zabytki metalowe odnotowano w grobach 1, 2, 10 i 18. W 1 i 2 były to grudki brązu i fragment żelaza, pierwotnie stanowiące zapewne drobne ozdoby. W grobie 10 pośród skupiska przepalonych kości pary dorosłych osób znaleziono ich osobiste wyposażenie: żelazną szpilę z łabędzią szyjką i główką zwiniętą w uszko, brązową blaszkę półksiężycowatą oraz szczypce brązowe (Tabl. III:1-3). W grobie 18 wśród szczątek kostnych dziecka znaleziono analogiczną szpilę żelazną – zapewne dar grobowy (Tabl. V/ob. 18:1). Szpile żelazne należą do bardzo powszechnie rejestrowanego typu w pomorsko-kloszowym kręgu kulturowym. Specyficznie uformowanie szyjek (łagodne zagięcia, główka skierowana ku dołowi) reprezentuje najmłodszy typologicznie rodzaj szpil z łabędzimi szyjkami i główkami zwiniętymi w uszko, rozpowszechniony w młodszych omawianej jednostki kulturowej. Tak ukształtowane zabytki rejestruje się na Mazowszu i w Polsce środkowej (Ryc. 13). Obok szpil z haczykowatymi szyjkami, oraz z wolem należą do najmłodszych odmian szpil z główkami rozklepanymi i zwiniętymi w uszko, typowych dla starszego okresu przedrzymskiego (Ryc. 14). Półksiężycowata blaszka żelazna odnajduje jedyne analogie w grobach kultury pomorskiej na terenie Dolnego Śląska. Ich występowanie w grobach kobiecych sugeruje, że były to ozdoby ciała (kolczyki) lub odzieży. Szczypce brązowe cechują się trójkątnymi, wąskimi łopatkami niewyodrębnionymi od kabłąka, wykonanego z sztabki o półkolistym przekroju, uformowanego pętlowato na zgięciu. Formalnie należą do wyróżnionego przez Marka Gedla typu wschodniopomorskiego z wąskimi łopatkami. Okaz z Powsina najwięcej analogii odnajduje na terenie Wielkopolski, zaś na terenie Mazowsza i Podlasia znajduje jedynie kilka analogii. Wszystkie analizowane zabytki metalowe nie były czułymi wyznacznikami chronologicznymi. Analiza ich poszczególnych elementów, rozprzestrzenienie, wskazały, że datowane były raczej na starszy okres przedrzymski. <br></br> Cmentarzysko w Warszawie-Powsinie należało do trzeciej kategorii „mieszanych” obiektów pomorsko-kloszowych. Z analizy rozplanowania cmentarzyska wynika, że jednym pierwszych obiektem na nekropolii był oznaczony nr 10, wokół którego dołożone zostały dalsze groby. Inwentarz obiektu, zwłaszcza żelazne szpile z łabędzimi szyjkami oraz półksiężycowata blaszka brązowa, mające analogie na innych cmentarzyskach młodszych faz pomorsko-kloszowego kręgu kulturowego, dowodzą, że obiekt założony został zapewne już w starszym okresie przedrzymskim. Najmłodszą pozycję mógł mieć obiekt 15, które inwentarz tworzyły formy ceramiczne, typowe dla najmłodszej fazy cmentarzysk kloszowych Mazowsza i Podlasia. <br></br> Nekropola w Warszawie-Powsinie użytkowana było przez niewielką grupę ludności, wykazującej w materiale i obrządku tradycje typowe dla trzech stref kulturowych: „miejscowej” mazowiecko-podlaskiej kultury grobów kloszowych, kultury pomorskiej oraz odniesień ze wschodnich terytoriów łużyckich pól popielnicowych. Cmentarzysko posiadało najwięcej wspólnych cech z „mieszanymi” cmentarzyskami w Dziecinowie oraz Warszawie-Grochowie „ul. Górników”, może być świadectwem, że funkcjonowała w tym samym czasie, co wyżej wymienione cmentarzyska. <br></br> Analiza materiałów i obrządku pogrzebowego wykazała, że cmentarzysko w Warszawie-Powsinie użytkowane było w fazie LTA i początku LTB. Datowanie względne materiałów zweryfikowano datą 14C (544-397 BC), wykonaną dla próbki kości ciałopalnej z obiektu 10, która potwierdziła, że stanowisko funkcjonowało w V w. p. n. e (Ryc. 15). <br></br>
The Warszawa-Wilanów “Powsin” cemetery was discovered in the spring of 1990 during a field survey conducted as part of the Archaeological Record of Poland. The abundant pottery found on the surface and the devastation of the site area with hollows and rubbish dumps led to a rescue excavation in the summer of the same year, carried out under the supervision of Maria Kulisiewicz-Kubielas on behalf of The Polish Studios for Conservation of Cultural Property (Fig. 1, 2). During the excavations, which covered an area of 286 m2, twenty-three features related to the functioning of an early Iron Age cemetery were discovered (Fig. 3). <br></br> It was not until 2006 when the next discovery was made at the cemetery during archaeological monitoring ahead of a construction work. The site is now completely built over, as confirmed by surface surveys in 2019. <br></br> The results of the exploration of the site were not published after the end of the excavations in 1990, and the fate of the documentation taken was unknown. The present study was made possible by the discovery of a folder in the legacy of Maria Kulisiewicz-Kubielas, which contained a report manuscript, field photographs, a description of the artefacts with their inventory numbers, a sketch of the are grid with excavation trenches, a list of features and their contents, scientific notes and illustrations of the artefacts. The documentation did not include drawings, photographs or descriptions of pits and graves. Despite the absence of some of the data, an analysis of the surviving archival documents made it possible to restore 80% of the original information base. The material from the excavations, after several changes in storage locations, is now kept in the collection of the Faculty of Archaeology of the University of Warsaw. <br></br> Of the discovered features, one was identified as a quasi-cist grave (Fig. 8, 12), four as cloche graves (Fig. 4, 5), three as urned graves (Fig. 9−11) and six as presumed pit graves. The remaining nine features were deemed to be pits of undetermined function (Fig. 6, 7). The most interesting in terms of funeral rites and grave goods was the quasi-cist feature no. 10. In a rectangular pit measuring 2.2×1.2 m, it contained burnt bones of a man and a woman deposited on a lining of pottery sherds. The remains were accompanied by six accessory vessels, arranged in a row (Fig. 12). Of the nine vessels identified in the feature, four were thin-walled, blackened pots and jars (Pl. II), and the rest were forms with thicker walls, smoothed surface and, exceptionally, with a roughened body (Pl. III). Non-ceramic grave goods consisted of bronze tongs, a bronze crescent-shaped object and an iron pin. An urned grave of a child (feature 18) was dug into the north-eastern corner of the feature under discussion (Fig. 9). Feature 10 exhibits characteristics of funerary rites typical of the Pomeranian culture, including the rectangular shape of the burial pit and the orderly, linear arrangement of the vessels in the grave. Some of the grave goods – thin-walled black pots and jars with low-set bodies – are also characteristic of the culture in question. The elements that deviate from “Pomeranian” patterns include the absence of a stone structure, the deposition of the bones on the pottery-lined bottom of the pit, numerous accessory vessels and the presence of earthenware with traits typical of the Cloche Grave Culture pottery. Therefore, feature 10 displays a “mixed” Pomeranian-Cloche Grave culture character, specific to areas settled by people of the Pomeranian culture in the later phases of its development. The closest analogy to the feature in question is grave 80 from the Brześć Kujawski cemetery, Włocławek County. The cloche and urned burials were deposited in pure sand or in faintly outlined, grey pits. The vessels in the cloche graves were found in a classic arrangement – a cinerary urn filled with bones was covered with a bowl and shielded with a cloche. The urned burials, mostly child graves, were found in the vicinity of the cloche graves and the quasi-cist feature. The pit graves, about which no detailed information is available, contained small numbers of bones. <br></br> The archaeological material from the site is dominated by pottery. Of the 34 vessels recovered, 26 were preserved to the extent that allowed them to be classified as per the typology developed by Teresa Węgrzynowicz in 1988. 16 vessels were attributed to the pot subgroup (A1), three were identified as jars (subgroup A2) and seven as bowls (subgroup B1). They were further divided into types (according to the presence or absence of a neck and the finish of the outer surface) and variants (according to the location of the maximum body circumference). <br></br> The vessels from Warszawa-Wilanów “Powsin” are counted among forms commonly found at early Iron Age cemeteries in Mazovia and Podlachia. The decorations on two cloches reference ornamentation found on pottery of the Mazovian and Tarnobrzeg-Lusatian Urnfield Culture. Namely, the adornments in question are four holes (three only partially pierced through) under the edge of a pot from feature 1 and a short, notched strip of clay applied on the upper body part of a pot from a grave discovered in 2006. <br></br> Metal artefacts were recorded in graves 1, 2, 10 and 18. In features 1 and 2, these were fragments of a bronze wire and an iron wire respectively, probably parts of small decorations. In grave 10, found among the burnt bones of the pair of adults, there were their daily-use objects: an iron pin with a swan neck and looped head, a bronze crescent-shaped object and a pair of bronze tongs (Pl. III/10:1−3). An analogous iron pin found in the urned child burial 18 was probably a special grave gift (Pl. V/18:1). Pin specimens shaped similarly to those uncovered at Powsin (gently bent neck, head facing downward) represent the latest type of pins with swan necks and looped heads, found in the later phases of the Pomeranian-Cloche Grave cultural circle in Mazovia and central Poland (Fig. 13). Like pins with hooked necks and so-called “gullets”, they are dated to the early pre-Roman period (Fig. 14). The only analogies to the bronze crescent-shaped strip are found in graves of the Pomeranian Culture in Lower Silesia. The presence of such objects in women's graves suggests that they were either used to adorn the body (earrings) or were sewn onto clothing to reinforce it at the insertion point of a pin or brooch needle. The bronze tongs have narrow, triangular paddles not separated from the body, which was made from a rod of a semi-circular cross-section and looped at the bend. Formally, they belong to the East Pomeranian type with narrow paddles, distinguished by Marek Gedl. Artefacts analogous to the Powsin specimen are found in large numbers in Greater Poland and rarely in Mazovia and Podlachia. None of the analysed metal artefacts are sensitive chronological markers, but their particular traits and indicated analogies likely attribute them to the Early Pre-Roman Period. The Warszawa-Wilanów “Powsin” cemetery belongs to the third category of “mixed” Pomeranian-Cloche Grave sites distinguished by Mirosława Andrzejowska, where quasi-cist features occur alongside graves characteristic of the Cloche Grave culture. Quasi-cist feature 10 from Powsin was most likely the oldest grave at the cemetery. Its furnishings, especially the iron pins with swan necks and the bronze crescent-shaped strip, which find analogies at other cemeteries from the later phases of the Pomeranian-Cloche Grave cultural circle, prove that the burial in question was probably deposited already in the Early Pre-Roman Period. Feature 15, with grave goods consisting of vessels typical of the latest phase of Cloche Grave Culture cemeteries in Mazovia and Podlachia, is the youngest. <br></br> The Powsin cemetery was used by a community whose funeral rite and grave goods exhibit characteristics of three cultural zones, i.e., the “local” Mazovian-Podlachian Cloche Grave culture, the Pomeranian Culture and the Tarnobrzeg-Lusatian Urnfield Culture, which acted as an intermediary to the spread of so-called “eastern elements” in the Polish lands. Similar “mixed” traits are found at the cemeteries at Dziecinów and Warszawa-Grochów “ul. Górników”; thus, they may have functioned at the same time as the Powsin site. <br></br> In order to verify the relative chronology of the cemetery, 14C dating of a fragment of a cremated bone from feature 10 was obtained. The 14C date – 2400±30 BP – was within the range of 544−397 BCE after calibration at the 95.4% probability level and within the range of 494−405 BCE at the 68.3% probability level (Fig. 15). The result falls within the boundaries of the LTA and early LTB phases according to Michael Trachsel’s dating corrections. Therefore, the cemetery was in operation in the 5th century BCE.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2022, LXXIII, 73; 157-191
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Burials with Buckets in Early Medieval Poland: A Pagan or Christian Custom?
Chowanie zmarłych z wiadrami we wczesnym średniowieczu na ziemiach polskich. Zwyczaj pogański czy chrześcijański?
Autorzy:
Kurasiński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497973.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
bucket
grave-goods
Early Middle Ages
Polska
Christianization
paganism
Opis:
This paper examines the custom of burying the dead with buckets in the context of ideological and religious changes in early medieval Poland. The corpus of sources for this study includes around 350 vessels discovered at over 100 cemeteries. Because Christianization of funerary practices was a multifaceted and long-term process, in which the gradual introduction of Christian motifs led to elimination or adaptation of pagan rites, it is difficult to determine whether a particular object deposited in the grave was regarded as purely “Christian” or “pagan”. This problem also relates to buckets. It seems that buckets were placed in graves as part of the so-called cult of the dead, a practice which was expressed through feasts that involved both the living and the dead. Buckets were filled with liquids and food with the intention to facilitate the journey to the Otherworld and to protect the living against the undesired return of the deceased. Burials with buckets, therefore, may have aroused concerns among the clergy and could have been regarded as practices associated with pagan traditions that deviated considerably from Christian norms and newly introduced funerary customs.
Źródło:
Analecta Archaeologica Ressoviensia; 2015, 10; 137-198
2084-4409
Pojawia się w:
Analecta Archaeologica Ressoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pogrzeb i grób w tradycjach o patriarchach zawartych w Księdze Rodzaju. Stan badań
The funeral and the grave in the traditions about patriarchs described in the Book of Genesis. The state of research
Autorzy:
Basiuk, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375649.pdf
Data publikacji:
2020-08-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
funeral
grave
death
patriarchs
Hebron
pogrzeb
grób
śmierć
patriarchowie
Opis:
In the sanctuary dedicated to the patriarchs in Hebron, according to tradition, there are graves of Abraham, Isaac and Jacob and their wives, Sarah, Rebekah and Leah. The roots of this tradition go back to the Book of Genesis, however, today there are some people who call into question the credibility of this message. On the grounds of analysis of the text describing the circumstances of Jacob’s death, some state that actually his grave has a diff erent location. Others, in turn, will point out that the story of Abraham purchasing a fi eld with the cave of Machpelah for the grave of Sarah (cf. Gen 23) is a very late tradition, which was attached to the pre-existing text. Therefore, in this article, we will analyze existing studies referring to the issue of the patriarchs’ death and its accom-panying events (funeral, mourning, grave) in order to check how they discuss it and to what extent they approach this practice globally.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2019, 34; 29-40
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metsamor: report after the 2019 season
Autorzy:
Jakubiak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1632290.pdf
Data publikacji:
2020-12-19
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Early Iron Age
Urartu
settlement
grave
pottery
dwelling structures
Opis:
The 2019 season in Metsamor confirmed the functioning of the settlement in the Urartian period. House II, discovered during the fieldwork, is the first architectural structure built at the beginning of the Early Iron Age period which, after some possible rearrangements, retained control over the Aras valley during the Urartian kingdom. Pottery discovered there confirms that the already excavated part of the settlement was extensively used after the fall of Urartu. A pit grave dated to the 7th century BC yielded a late Urartian cylinder seal.
Źródło:
Polish Archaeology in the Mediterranean; 2020, 29(2); 265-280
1234-5415
Pojawia się w:
Polish Archaeology in the Mediterranean
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 92

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies