Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "granica baden-sarmat" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Cechy geochemiczne utworów pogranicza badenu i sarmatu w otworach wiertniczych Busko (Młyny) PIG-1 i Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 z północnego obrzeżenia zapadliska przedkarpackiego
    Geochemical features of the Badenian–Sarmatian boundary series of the Miocene evaporite overburden in the Busko (Młyny) PIG-1 and Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 boreholes, northern part of the Carpathian Foredeep
    Autorzy:
    Gąsiewicz, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061975.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    granica baden–sarmat
    geochemia
    zapadlisko przedkarpackie
    Badenian-Sarmatian boundary
    geochemistry
    Carpathian Foredeep
    Opis:
    Środkowomioceńska pokrywa utworów ewaporatowych zapadliska przedkarpackiego jest złożona z grubej serii morskich facji klastycznych. Ten dość monotonny kompleks litologiczny odznacza się na znacznej części tego regionu ciągłością sedymentacyjną i jest zaliczany do badenu górnego i sarmatu dolnego. Pod względem biostratygraficznym granica między badenem a sarmatem jest wyznaczana w szerokim przedziale głębokościowym w zależności od jej lokalizacji w zapadlisku przedkarpackim i obecności fauny wskaźnikowej. Z przeprowadzonych badań chemostratygraficznych, obejmujących analizy składu izotopowego (węgla i tlenu) i składu chemicznego (składniki główne i śladowe), utworów strefy przejściowej między badenem a sarmatem w otworach wiertniczych Busko (Młyny) PIG-1 i Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 z północnej części zapadliska przedkarpackiego zgodnie wynika, że wyraźne zmiany geochemiczne występują na głębokościach odpowiednio ok. 104 m i ok. 136 m. Zmiany cech geochemicznych w serii granicznej badeńsko-sarmackiej na tych głębokościach są odbiciem większych zmian w charakterze akumulowanego materiału w obu rejonach otworów wiertniczych. Zmiany te mogą być związane z granicą chemostratygraficzną między piętrami badenu a sarmatu w północnej części zapadliska przedkarpackiego.
    The Middle Miocene evaporite horizon of the Carpathian Foredeep is overlain by thick marine clastic series. This lithologically monotonous complex records continuous sedimentation in most of the area and is of Badenian and Sarmatian age. The Badenian–Sarmatian boundary is ambiguous with respect to biostratigraphic subdivision and comprises a relatively long interval depending on locality within the Carpathian Foredeep. Chemostratigraphic analyses, comprising isotopic (carbon and oxygen) as well as major and trace elemental compositions of the Badenian–Sarmatian transition zone in the Busko (Młyny) PIG-1 and Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 boreholes from the northern part of the foredeep, accordingly indicate that distinct geochemical changes occur at depths of c. 104 m and c. 136 m, respectively. The geochemical changes recorded in this transitional boundary zone reflect wider, regional changes in sediment material composition in both the regions, where the boreholes are located. These changes may be linked to the Badenian/Sarmatian chemostratigraphic boundary in the northern part of the Carpathian Foredeep.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2015, 461; 61--77
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykształcenie, stratygrafia i środowiska depozycji utworów pogranicza badenu i sarmatu z SW otoczenia Gór Świętokrzyskich – profile otworów badawczych Busko (Młyny) PIG-1 i Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1
    Characteristics, stratigraphy and depositional environments of the Badenian–Sarmatian transition deposits from the SW margin of the Holy Cross Mountains – the profiles of the Busko (Młyny) PIG-1 and Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 boreholes
    Autorzy:
    Czapowski, G.
    Gąsiewicz, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061993.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    granica baden–sarmat
    miocen
    zapadlisko przedkarpackie
    Polska
    Badenian-Sarmatian boundary
    Miocene
    Carpathian Foredeep
    Polska
    Opis:
    Badania sedymentologiczne i petrograficzne rdzeni z dwóch badawczych otworów wiertniczych, wykonanych przez Państwowy Instytut Geologiczny w latach 2009–2010 w północnej części zapadliska przedkarpackiego, powiązane z wynikami analiz paleontologicznych, geochemiczno-petrograficznych, izotopowych, mineralogicznych i paleomagnetycznych, pozwoliły przedstawić charakterystykę wykształcenia, warunków i historii depozycji przewierconych utworów z pogranicza badenu i sarmatu. Badeńsko-sarmacki kompleks osadów klastycznych jest litologicznie monotonny i głównie złożony z mułowców, iłowców i margli. Przejście między utworami badenu a sarmatu jest sedymentacyjnie ciągłe, bez widocznej zmiany litologicznej. Profile tych utworów reprezentują odpowiednio strefę bliższą brzegowi basenu sedymentacyjnego (profil otworu wiertniczego Busko (Młyny) PIG-1) i otwarty zbiornik morski (profil otworu wiertniczego Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1). Zarejestrowano, przy braku zmian w charakterze osadów, wyraźne zmiany geochemiczne w środowisku depozycji znacznie później w profilu otworu wiertniczego Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 (w profilu otworu Busko (Młyny) PIG-1 nieco wcześniej) niż zmiany zespołów mikrofaunistycznych (otwornice). Pojawienie się nowych zespołów faunistycznych (małży i nanoplanktonu), wiązanych z zalewem sarmackim, nastąpiło ogólnie wcześniej niż obserwowana zmiana geochemiczna osadów. Zmiana ta miała miejsce w warunkach otwartego głębokiego zbiornika morskiego ze spokojną depozycją z zawiesiny, przed epizodami aktywnej działalności prądów zawiesinowych. W obu profilach geologicznych dwie wkładki tufitowe są regionalnymi poziomami korelacyjnymi. Wyżej położona wkładka występuje ponad stwierdzoną w profilu otworu Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 zmianą polarności magnetycznej z normalnej (C5AAn) na odwróconą (C5Ar.3r), której wiek określono na 12,8 ±0,1 Ma.
    Results of sedimentological and petrological studies of drill cores from two boreholes drilled in the northern part of the Carpathian Foredeep by the Polish Geological Institute in 2009–2010, accompanied by the complex palaeontological, geochemical-petrographic, isotopic, mineralogical and palaeomagnetic analyses have enabled to characterize the development and depositional history of the Upper Neogene deposits. The Upper Neogene series consists of monotonous clastics (mainly siltstones, claystones and marls) of Upper Badenian and Lower Sarmatian age. The Badenian–Sarmatian transition is a continuous succession without any lithological expression. The well sections represent the more nearshore (Busko (Młyny) PIG-1) and the more offshore (Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1) zones of the Neogene marine basin of the Carpathian Foredeep. A distinct geochemistry change is recorded later in the Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 section than in the Busko (Młyny) PIG-1 section, there it took place a little bit earlier than the noticed change in the foraminiferal assemblages from the Badenian to the Sarmatian type. Anyway, the new fauna (bivalves and nannoplankton), associated with the Sarmatian transgression, occurred in the sections earlier than the general geochemical transformation of the basin. All observed faunal and geochemical changes took place in a deep-marine environment, with a calm deposition from suspension, before the episodes of turbidite activity. Two of numerous tuffite interbeds have been regionally correlated and the upper one is located above the registered normal (C5AAn) to reversed (C5Ar.3r) polarity change (Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1), dated at 12.8 ±0.1 Ma.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2015, 461; 9--51
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paleomagnetic analyses on Badenian–Sarmatian drill cores from the North Carpathian Foredeep (Middle Miocene, Poland)
    Analizy paleomagnetyczne rdzeni wiertniczych z utworów badenu–sarmatu z północnej części zapadliska przedkarpackiego (środkowy miocen, Polska)
    Autorzy:
    Sant, K.
    Leeuw, A. de
    Chang, L.
    Czapowski, G.
    Gąsiewicz, A.
    Krijgsman, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061987.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Badenian-Sarmatian boundary
    paleomagnetic dating
    Northern Carpathian Foredeep
    granica baden–sarmat
    datowania paleomagnetyczne
    zapadlisko przedkarpackie
    Opis:
    Accurate dating of the Badenian–Sarmatian transition, a boundary between two regional Middle Miocene stages of the semi-isolated Paratethys Sea, is crucial to understand what event caused the corresponding major turnover in faunal assemblage at that point in time. The general opinion is that this event resulted from a sudden isolation of the Eastern Paratethys from ocean water, due to the closure of the Eastern Anatolian seaway to the Indian Ocean, but it remains debated if the final isolation had a tectonic or climatic cause. This pilot study presents paleomagnetic analyses of two drill cores from the North Carpathian Foredeep in Poland that straddle the Badenian–Sarmatian transition. Rock magnetic experiments, including thermomagnetic runs in air on a Curie balance, and hysteresis measurements on a MicroMag, indicate that the dominant magnetic carrier is the iron sulphide greigite. This is in agreement with the observed gyroremanence obtained during alternating field demagnetization above 40 mT. Alternating field and thermal demagnetization results are in good agreement and show a weak, mixed-polarity, signal for most of the Badenian, rapidly shifting to a much stronger and dominantly normal polarity signal in the Sarmatian part of the cores. First order reversal curves diagrams indicate that the greigite in the Sarmatian part is clearly of diagenetic origin, it thus most likely concerns a secondary overprint by the present-day field that cannot be used for magnetostratigraphic correlations. We conclude that the Paratethys-wide paleoenvironmental change that occurred at the Badenian–Sarmatian transition had probably also created different conditions for the formation and/or preservation of magnetic minerals.
    Dokładne datowanie przejścia baden–sarmat, granicy dwóch regionalnych pięter środkowego miocenu na terenie częściowo izolowanego morza Paratetydy, jest istotne dla zrozumienia przyczyny wyraźnej zmiany zespołów faunistycznych, która towarzyszyła temu wydarzeniu. Według powszechnie akceptowanych poglądów wydarzenie to było wynikiem nagłego odcięcia obszaru Paratetydy Wschodniej od otwartego oceanu wskutek zamknięcia cieśnin na terenie wschodniej Anatolii, które stanowiły łącznik z Oceanem Indyjskim. Obecnie przedmiotem dyskusji jest tektoniczna lub klimatyczna przyczyna tego wydarzenia. Paleomagnetyczne badania pilotowe rdzeni z dwóch otworów wiertniczych, położonych w północnej części zapadliska przedkarpackiego na terenie Polski, dotyczą przejściowej, badeńsko-sarmackiej sukcesji osadowej. Badania petromagnetyczne (w tym analizy termomagnetyczne na wadze Curie oraz histerezy na instrumencie MicroMag) wskazują, że dominującym minerałem magnetycznym jest siarczek żelaza – greigit, co potwierdza obecność składowej giromagnetycznej podczas rozmagnesowywania próbek zmiennym polem magnetycznym powyżej 40 mT. Wyniki polowej i termicznej demagnetyzacji są zgodne i wskazują na słaby sygnał, o mieszanej polarności, dla większości sukcesji badeńskiej, wzmocniony i zmieniający charakter na normalny dla części sarmackiej profilu. Odwrócone krzywe pierwszego rzędu dowodzą, że greigit w osadach sarmackich jest minerałem diagenetycznym, co bardziej wskazuje na wtórne nałożenie oddziaływania współczesnego pola magnetycznego i tym samym nie pozwala na przeprowadzenie korelacji magnetostratygraficznych. Autorzy stwierdzają, że zmiana paleośrodowiskowa w Paratetydzie na pograniczu badenu i sarmatu wpłynęła na powstanie i/lub dalsze przemiany minerałów o właściwościach magnetycznych.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2015, 461; 179--192
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Małże z osadów środkowego miocenu zapadliska przedkarpackiego: otwory wiertnicze Busko (Młyny) PIG-1 I Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 – stratygrafia i taksonomia
    Middle Miocene bivalves from the Carpathian Foredeep basin: the Busko (Młyny) PIG-1 and Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 boreholes – stratigraphy and taxonomy
    Autorzy:
    Studencka, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061977.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    stratygrafia
    taksonomia
    małże
    przegrzebki
    granica baden-sarmat
    formacja z Machowa
    Paratetyda
    zapadlisko przedkarpackie
    stratigraphy
    taxonomy
    Bivalvia
    scallops
    Badenian-Sarmatian boundary
    Machów Formation
    Polish Carpathian Foredeep Basin
    Opis:
    Do badań faunistycznych wykorzystano próbki utworów pobrane z rdzeni z otworów wiertniczych wykonanych w 2010 r. w zachodniej części zapadliska przedkarpackiego. W tej części zapadliska, gdzie miąższość osadów zalegających powyżej utworów gipsowych nie przekracza 200 m, przeważają osady drobnoziarniste, mułowce i iłowce należące do formacji z Machowa. Przeanalizowano 56 próbek: 32 próbki z rdzenia z otworu Busko (Młyny) PIG-1 o długości 200 m oraz 24 próbki z rdzenia z otworu Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 o długości 191 m. Zidentyfikowano 12 gatunków małżów: Nucula (Nucula) nucleus (Linnaeus, 1758), Lentipecten corneus denudatus (Reuss, 1867), Delectopecten vitreus (Gmelin, 1791), Inaequicostata cf. politioanei (Jekelius, 1944), Obsoletiforma vindobonensis (Laskarew, 1903), Plicatiforma pseudoplicata (Friedberg, 1934), Ervilia podolica (Eichwald, 1830), Ervilia trigonula Sokolov, 1899, Abra (Syndosmya) reflexa (Eichwald, 1830), Macoma (Psammacoma) elliptica (Brocchi, 1814), Corbula (Varicorbula) cf. gibba (Olivi, 1792) i Cuspidaria rostrata (Spengler, 1793). W artykule podano zasięgi stratygraficzne znalezionych gatunków i opisy rzadkich bądź ważnych stratygraficznie gatunków. Wyznaczona na podstawie zespołów małżowych granica baden/ sarmat przebiega w utworach z głębokości 109,10–127,70 m w otworze wiertniczym Busko (Młyny) PIG-1 i 150,80–162,80 m w otworze wiertniczym Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1. Gatunkiem umożliwiającym datowanie spągowej części formacji z Machowa na późny baden jest przegrzebek Delectopecten vitreus (Gmelin, 1791), podczas gdy znaleziska Abra (Syndosmya) reflexa (Eichwald, 1830) pozwalają określić wiek stropowej części tej formacji na wczesny sarmat.
    The study is based on the fossil material derived from cores drilled in 2010 in the western part of the Carpathian Foredeep Basin. The deposits overlying the gypsum level, represented mainly by mudstones and clays of the Machów Fm., are less than 200 m thick in this part of the Carpathian Foredeep. In total, 56 samples were investigated: 32 samples from the Busko (Młyny) PIG-1 drilling core 200 m long; and 24 samples from the Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 drilling core, 191 m long. Twelve bivalve species have been identified, namely: Nucula (Nucula) nucleus (Linnaeus, 1758), Lentipecten corneus denudatus (Reuss, 1867), Delectopecten vitreus (Gmelin, 1791), Inaequicostata cf. politioanei (Jekelius, 1944), Obsoletiforma vindobonensis (Laskarew, 1903), Plicatiforma pseudoplicata (Friedberg, 1934), Ervilia podolica (Eichwald, 1830), Ervilia trigonula Sokolov, 1899, Abra (Syndosmya) reflexa (Eichwald, 1830), Macoma (Psammacoma) elliptica (Brocchi, 1814), Corbula (Varicorbula) cf. gibba (Olivi, 1792) and Cuspidaria rostrata (Spengler, 1793). Stratigraphic ranges of bivalve species as well as descriptions of rare or stratigraphically important species have been presented. The bivalves define the Badenian/ Sarmatian boundary within the depth range 109.10–127.70 m in the Busko (Młyny) PIG-1 borehole, and within the depth range 150.80–162.80 m in the Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 borehole. Specifically, the scallop Delectopecten vitreus (Gmelin, 1791) defines the base of the Machów Fm. as the Late Badenian, while the species Abra (Syndosmya) reflexa (Eichwald, 1830) enables to specify the age of the uppermost part of the Machów Fm. as the Early Sarmatian.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2015, 461; 95--113
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Medobory Hills (Ukraine): Middle Miocene reef systems in the Paratethys, their biological diversity and lithofacies
    Miodobory – środkowomioceński system rafowy, jego zróżnicowanie biologiczne i litofacje
    Autorzy:
    Górka, M.
    Studencka, B.
    Jasionowski, M.
    Hara, U.
    Wysocka, A.
    Poberezhskyy, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2062479.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    coralline algae-vermetid reefs
    serpulid-microbialite reefs
    lithofacies
    biodiversity
    Badenian-Sarmatian boundary
    Ukraine
    Moldova
    rafy krasnorostowo-wermetidowe
    rafy serpulowo-mikrobialitowe
    litofacje
    bioróżnorodność
    granica baden-sarmat
    Ukraina
    Mołdawia
    Opis:
    The unique Middle Miocene reef belt formed within the Paratethyan realm constitutes at present the Medobory Hills in western Ukraine and northernmost Moldova. Not only is the size of this structure (almost 300 km long) quite unusual, but also the development of peculiar facies and their spatial distribution. Two distinct reef generations appear in Medobory (Late Badenian and Early Sarmatian), both separated by a sharp erosional boundary. Two Upper Badenian calcareous lithofacies dominate – organodetrital and biohermal (with coralline-algae as main framework builders accompanied by a rich invertebrate assemblage). The Lower Sarmatian strata, although megascopically very similar to Upper Badenian ones, differ drastically when studied closely. The main reef components here are serpulids and microbialites, usually with ubiquitous, but taxonomically highly impoverished fauna. Differences in lithofacies and biotic communities between both reef systems unveil open-marine environment during formation of Upper Badenian reefs and a drastic change of conditions at the Badenian/Sarmatian boundary (including emersion and intense weathering). The Early Sarmatian basin was established soon after and highly restricted conditions prevailed in it (e.g. with mesohaline waters and intense evaporation occurring simultaneously); its deposits are the last record of Middle Miocene sedimentation within the Medobory area.
    Wzgórza Miodoborów, rozciągające się na przestrzeni niemal 300 km na obszarze zachodniej Ukrainy i północnej Mołdawii, założone są na pasie raf miocenu środkowego, uformowanych w obrębie północno-wschodnich peryferii Paratetydy. Znaczne zróżnicowanie litofacjalne, jak i zmienność zespołów biotycznych wśród utworów rafowych jest rezultatem obecności dwóch generacji raf (późnobadeńskiej i wczesnosarmackiej) oddzielonych wyraźną powierzchnią erozyjną. Wśród wapiennych osadów górnego badenu dominują litofacje organodetrytyczne i biohermalne. Ich głównym składnikiem skałotwórczym są krasnorosty, którym towarzyszą bogate taksonomicznie zespoły bezkręgowców, obejmujące m.in. korale, mięczaki, szkarłupnie. Rafy sarmatu dolnego budowane są przez mikrobiality, w obrębie których występują serpule (i podrzednie mszywioły). Silnie zubożona taksonomicznie fauna zamieszkująca rafy sarmackie zdominowana jest przez mięczaki. Różnice bio- i litofacjalne w obrębie wymienionych generacji raf są efektem drastycznej zmiany warunków sedymentacji, połączonej z emersją i intensywnym wietrzeniem, do której doszło na przełomie badenu i sarmatu w efekcie przebudowy basenu przedkarpackiego. W jej wyniku pełnomorski zbiornik późnobadeński został zastąpiony przez silnie izolowany basen wczesnego sarmatu, zaś powstałe w tym ostatnim osady wieńczą sukcesję utworów miocenu w tej części zapadliska przedkarpackiego.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 449; 147--174
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies