Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "glucocorticosteroids" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Integrated basic lung and heart ultrasound with X-ray (TUSX) for the diagnosis of asthma, chronic bronchitis and laryngeal paralysis, and treatment with inhaled fluticasone using home-made mask in dogs and cats
Autorzy:
Łobaczewski, A.
Czopowicz, M.
Moroz, A.
Mickiewicz, M.
Kosiec-Tworus, A.
Frymus, T.
Szaluś-Jordanow, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16539231.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
cats
dogs
glucocorticosteroids
echocardiography
thorax ultrasonography
Opis:
Basic lung and heart ultrasound examination combined with chest X-ray (TUSX) is currently considered to be very useful for differentiation of asthma, chronic bronchitis and laryngeal paralysis from other diseases with dyspnea/coughing. Among 252 client-owned animals with persistent dyspnea/cough/noisy breathing, in 197 of them: pulmonary edema, pneumonia, lung cancer, free pleural fluid, pneumothorax, lung contusion or heart disease were diagnosed. The remaining 55 animals (42 dogs and 13 cats) were diagnosed with asthma (in 13 cats), chronic bronchitis (in 37 dogs) and laryngeal paralysis (in 5 dogs) using TUSX. These animals were qualified for inhaled fluticasone treatment using 3 types of spacers – two commercial and a home- -made mask. 36 animals (65.5%) completed the trail. In 26 of them (72.2%) the owners observed complete, long lasting relief of the symptoms, and the owners of 7 animals (19.5%) declared a considerable clinical improvement, regardless of the type of spacer used. The owners of 3 animals (8.3%) did not see any improvement. The proposed diagnostic and therapeutic management improved long-term clinical status of the vast majority (91.7%) of animals. Therefore, it seems justified to include the TUSX diagnostic protocol in daily veterinary practice and to encourage owners to prepare home-made face masks for inhaled fluticasone treatment.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2022, 25, 2; 335-344
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is it possible to predict a risk of osteoporosis in patients with juvenile idiopathic arthritis? A study of serum levels of bone turnover markers
Autorzy:
Janicka-Szczepaniak, Marta
Orczyk, Krzysztof
Szymbor, Katarzyna
Chlebna-Sokół, Danuta
Smolewska, Elzbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038406.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
juvenile idiopathic arthritis
bone turnover
osteoporosis
glucocorticosteroids
Opis:
Background: Low bone mineral density is a common finding in children with systemic connective tissue diseases, including juvenile idiopathic arthritis (JIA). The influence of the ongoing process of bone remodeling on the disease course merits further investigation. The aim of this study was to assess the clinical relevance of markers of bone turnover and their potential role as predictors of higher fracture risk and, by extension, risk of osteoporosis. Materials and Methods: Blood samples were collected from 59 patients diagnosed with JIA in order to determine serum levels of the following markers of bone turnover: Beta-Crosslaps, osteocalcin, bone alkaline phosphatase, osteoprotegerin and receptor activator for nuclear factor kappa-B ligand. The values were analyzed with laboratory parameters and results of dual X-ray absorptiometry (DXA). Results: Osteoprotegerin and bone alkaline phosphatase levels were age-dependent. Beta-Crosslaps values were significantly higher in patients with positive JADAS27 score (p=0.0410). Osteoprotegerin levels were higher in patients treated with biological agents than only with disease-modifying anti-rheumatic drugs (p=0.0273). There was no relation between markers of bone turnover and sex, DXA results, dosage of glucocorticosteroids and disease duration. Conclusions: The authors postulate performing DXA measurements every 6 months in patients with higher disease activity. The potential lower fracture risk in children with JIA within biological treatment needs further assessment. Age- and sex-adjusted reference rates of bone turnover markers need to be developed for Central European patients in order to assess individual values properly.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2018, 65, 2; 297-302
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Congenital adrenal hyperplasia due to 21-hydroxylase deficiency – management and differentiation in adults
Autorzy:
Nowak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066263.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
21-hydroxylase
androgens
congenital adrenal hyperplasia
glucocorticosteroids
Opis:
Congenital adrenal hyperplasia (CAH) due to 21-hydroxylase deficiency is one of the most common autosomal recessive hereditary diseases. The lack of cortisol synthesis leads to excessive stimulation of the adrenal glands by adrenocorticotropic hormone (ACTH). Moreover the impairment of cortisol synthesis results in adrenal hyperplasia and excessive androgen synthesis. Congenital adrenal hyperplasia is characterised by a considerable correlation between the genotype and the phenotype with the type of CYP21A2 gene mutation affecting the severity of 21-hydroxylase deficiency. The clinical manifestations of congenital adrenal hyperplasia in adults result from adrenocortical insufficiency, hyperandrogenism, and the adverse effects of glucocorticosteroids, which are used for the treatment of the syndrome. Non-classic congenital adrenal hyperplasia may sometimes have no clinical manifestation. Patients with classic congenital adrenal hyperplasia experience a wide variety of symptoms, including obesity, hypertension, hyperinsulinaemia, insulin resistance, and hyperleptinaemia. These abnormalities, the same as glucocorticosteroid treatment, promote the development of other diseases, such as metabolic syndrome, diabetes mellulitis, cardiovascular diseases and psychosocial problems. Moreover glucocorticosteroids treatment increases risk of osteoporosis and dermatological disorders. The maladies are more often seen in patients suffering from congenital adrenal hyperplasia syndrome than in the general population. Patients suffering from congenital adrenal hyperplasia require systematic evaluation of biochemical parameters (17-hydroxyprogesterone and androstendion) the same as clinical parameters (body mass index, waist circumference, glucose, lipids, blood pressure). Medical care for patients suffering from congenital adrenal hyperplasia should be provided by reference centres. Patients require cooperation between an endocrinologist, diabetologist, gynaecologist, andrologist, urologist, sexuologist and psychologist.
Źródło:
World Scientific News; 2019, 130; 71-81
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepturowa emulsja o zwiększonej lepkości do miejscowego stosowania glikokortykosteroidów w przełyku
Pharmaceutical emulsion with increased viscosity for local use of glucocorticosteroids in the esophagus
Autorzy:
Bieńkowska, Alicja
Osińska, Iga
Nowosielska, Joanna
Leloch, Arkadiusz
Gawrychowski, Krzysztof
Banaszkiewicz, Aleksandra
Małecki, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/762675.pdf
Data publikacji:
2020-04-27
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
glikokortykosteroidy
receptura apteczna
stany zapalne przełyku
glucocorticosteroids
esophagitis
pharmacy recipe
Opis:
Background The pharmaceutical recipe allows to improve formulations for special medical indications. In the medical environment, the appeal for new pharmaceutical forms for already known active substances is evident. The treatment of patients with eosinophilic esophagitis is a significant difficulty. New formulations for glucocorticosteroids are searching. An interesting solution may be pharmaceutical formulations with increased viscosity that allow to higher efficiency of local adsorption for an anti-inflammatory active substances, than currently available drugs. Aim of the study The aim of the study was to develop a pharmaceutical formulation for the local use of glucocorticosteroids in patients with eosinophilic esophagitis. It was assumed to obtain a preparation with increased viscosity and to carry out an assessment of physicochemical properties. Materials and methods The formulation was obtained at the Department of Applied Pharmacy. The recipe standards were followed. An emulsive, liquid formulation (o/w) containing polysaccharide and oilly excipitients was obtained. Budesonidum was chosen as the active substance. The stability and persistence of the developed formulation stored at room temperature and at 4°C were evaluated. A cylinder, pendulum, dose capacity, coating tests were carried out. The pH, viscosity and osmolarity were assessed. Results A pharmaceutical formulation (Steroid) with increased adhesive properties was obtained. The research showed that the developed formulation allows to a significant increase in the adhesive properties of Budesonidum. The viscosity of the Steroid formulation/Budesonidum system has been shown to be about 25 times higher than that of pure Budesonidum preparation, when the coating time is about 11 times longer for the Steroid formulation/Budesonidum. The study also showed that the obtained emulsion was stable at 4°C for up to 31 days. Conclusions The Steroid formulation is emulsion which increases the adhesive properties of a steroidal anti-inflammatory drug Budesonidum. It is possible to administer the Steroid formulation with Budesonidum locally to patients with eosinophilic esophagitis. The present work proves that the pharmaceutical recipe through new viscous formulations can be helpful in increasing the therapeutic availability of well know active substances.
Przedmiot badań Receptura apteczna pozwala opracowywać formulacje do specjalnych wskazań medycznych. W środowisku wyczuwalny jest apel o nowe postaci farmaceutyczne dla znanych już substancji czynnych. Istotną trudnością jest leczenie pacjentów z eozynofilowym zapaleniem przełyku. Poszukiwane są nowe formulacje dla glikokortykosteroidów. Rozwiązaniem mogą być apteczne formulacje o zwiększonej lepkości pozwalające miejscowo wprowadzać substancje czynne z większą efektywnością niż obecnie dostępne leki. Cel badań Celem pracy było opracowanie recepturowego preparatu do miejscowego stosowania glikokortykosteroidów u pacjentów z eozynofilowym zapaleniem przełyku. Założono uzyskanie preparatu o zwiększonej lepkości oraz przeprowadzenie oceny właściwości fizykochemicznych. Materiały i metody Formulację opracowano w Zakładzie Farmacji Stosowanej. Postępowano zgodnie ze standardami receptury. Uzyskano emulsyjną, płynną postać (o/w) zawierającą polisacharydowe i olejowe substancje pomocnicze. Jako substancję czynną wybrano Budesonidum. Oceniano trwałość i stabilność uzyskanej formulacji przechowywyanej w temperaturze pokojowej i w 4°C. Przeprowadzono testy: cylindrowy, wahadłowy, pojemności dawki, powlekania. Oceniono pH, lepkość i osmolarność. Wyniki Uzyskano adhezyjną formulację (Steroid). Badana wykazały, iż uzyskana formulacja pozwala na istotne zwiększenie właściwości adhezyjnych Budesonidum. Wykazano, że lepkość układu Steroid/Budesonidum jest ok. 25x wyższa niż czystego preparatu Budesonidum, a czas powlekania jest ok. 11x dłuższy dla preparatu Steroid/Budesonidum. Wykazano także, że uzyskana emulsja jest stabilna w 4°C nawet do 31 dni. Wnioski Emulsyjna formulacja Steroid zwiększa właściwości adhezyjne Budesonidum. Możliwym jest podawanie układu Steroid/Budesonidum miejscowo u pacjentów z eozynofilowym zapaleniem przełyku. Praca dowodzi, że receptura apteczna przez nowe formulacje adhezyjne może być pomocna w zwiększaniu dostępność leczniczej znanych leków.
Źródło:
Farmacja Polska; 2020, 76, 3; 127-136
0014-8261
2544-8552
Pojawia się w:
Farmacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRACTALL – nowe zalecenia w leczeniu astmy u dzieci
PRACTALL – new guidelines in asthma therapy in children
Autorzy:
Pawliczak, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031304.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
antileukotriene agents
asthma
children
glikokortykosteroidy
glucocorticosteroids
wheezing
astma
dzieci
świsty
leki antyleukotrienowe
Opis:
Bronchial asthma is one of the most frequent pulmonary diseases of the childhood. Albeit its diagnosis is mostly based on history and few simply laboratory test, still asthma seems to be underdiagnosed virtually in every population. To make matters worse, asthma treatment is often far from perfection. Asthma control in children is often not assessed. This situation happens despite of country or region for many reasons. Asthma is often treated by GP and several specialists (pediatricians, pulmonary physicians and allergists). Some of them have relatively small experience in treating children, though they have many successes in adults. Current asthma treatment guidelines in most cases are just small parts of an adult consensus. Sometimes, even children guidelines are derived from CRTs done in adults’ asthmatics. To help all physicians to treat childhood asthma, the PRACTALL consensus group have been formed few years ago. Recently, “Allergy” publish PRACTALL (an acronym taken from PRACTical ALLergy), an EBM guidelines focused on child asthma diagnosis and therapy. The document was prepared by allergists and pediatricians from Europe and the USA. This is the first worldwide children asthma consensus. Some aspects of new guidelines are really a breakthrough in asthma diagnosis and therapy in children, especially in babies 0-4 years old. This review is an approach to summarize major aspects of PRACTALL.
Astma oskrzelowa jest najczęstszą przewlekłą chorobą układu oddechowego występującą u dzieci. Chociaż jej rozpoznawanie w większości przypadków oparte jest na wywiadzie i stosunkowo prostych badaniach dodatkowych, wydaje się, że choroba ta często pozostaje niezdiagnozowana przez lekarzy rodzinnych i pediatrów. Również leczenie astmy – choć stosunkowo proste – pozostawia wiele do życzenia. Taka sytuacja występuje nie tylko w Polsce, podobnie jest na całym świecie. W zależności od kraju lub kontynentu to samo dziecko chore na astmę może zostać poddane leczeniu różnego rodzaju. Dzieje się tak z wielu powodów, między innymi dlatego, że leczeniem astmy na świecie zajmuje się szerokie grono specjalistów, począwszy od lekarzy rodzinnych, przez pediatrów i pulmonologów, a na alergologach skończywszy. Dotychczasowe zalecenia dotyczące diagnostyki i leczenia astmy u dzieci stanowiły zaledwie część dokumentów poświęconych dorosłym pacjentom. Opublikowane niedawno zalecenia PRACTALL dotyczą diagnostyki i leczenia astmy oskrzelowej u dzieci. W niniejszej pracy zawarto omówienie tego ważnego konsensusu pediatrycznego, pierwszego ogólnoświatowego tak obszernego dokumentu poświęconego chorobie, która stanowi ważne wyzwanie dla lekarzy rodzinnych, pediatrów, pulmonologów dziecięcych i alergologów. Konsensus ten omawia i wprowadza do praktyki klinicznej większość najnowszych badań nad astmą oskrzelową i świstami u dzieci. Niektóre zmiany mają charakter nowatorski i przełomowy, gdy chodzi o diagnostykę i leczenie astmy dziecięcej. W poniższym artykule podjęto próbę omówienia najważniejszych elementów zaleceń PRACTALL.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 174-177
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stress and cancer
Stres i nowotwór
Autorzy:
Jośko-Ochojska, Jadwiga
Brus, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035520.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
stress
cancer
catecholamines
glucocorticosteroids
vegf
angiogenesis
telomeres
epigenetic inheritance
stres
nowotwór
katecholaminy
glikokortykosteroidy
angiogeneza
telomery
dziedziczenie epigenetyczne
Opis:
Scientific research has shown that during stress, the secretion of hormones and neurotransmitters in the brain, etc. is definitely stronger and longer lasting when persons are convinced that they cannot cope with the requirements of a stressful situation, i.e. they are in a state of uncontrolled stress. The main indicator of this condition is a long-term increase in the concentration of stress hormones in the blood. The higher the catecholamine concentration, the more DNA damage, the more cells undergoing tumour transformation, the larger the tumour and the more advanced the disease. Catecholamines also narrow blood vessels, which leads to an increase in VEGF expression, responsible for an increase in angiogenesis, and hence tumour growth and tumour metastasis. Cortisol contributes to inhibition of the immune system and changes in the central nervous system. Under uncontrolled stress, telomeres are shortened, which is another reason for shortening life expectancy. It has also been proven that stress and trauma are inherited in subsequent generations in the mechanism of epigenetic inheritance. Despite epigenetic predispositions to develop various malignancies, including ovarian, stomach and colorectal cancer, people can move from uncontrolled to controlled stress in a particular situation, even though the situation itself does not change. This is a breakthrough message. During cancer, the transition to controlled stress definitely supports therapy, increasing your chances of survival or even recovery. The most common condition for taking control of stress is to change your current lifestyle.
Badania naukowe dowiodły, że w czasie stresu wydzielanie hormonów, neuroprzekaźników w mózgu itp. jest zdecydowanie silniejsze i trwa dłużej, zwłaszcza jeśli człowiek jest przekonany, że nie będzie w stanie sprostać wymaganiom sytuacji stresowej, czyli pozostaje w stanie stresu niekontrolowanego. Głównym wskaźnikiem tego stanu jest długo trwający przyrost stężenia hormonów stresu we krwi. Im większe stężenie katecholamin, tym więcej uszkodzeń DNA, więcej komórek ulegających transformacji nowotworowej, większy guz i bardziej zaawansowana choroba. Katecholaminy ponadto zwężają naczynia krwionośne, co przyczynia się do wzrostu ekspresji czynnika VEGF, który zwiększa angiogenezę, wzrost guza i przerzuty nowotworowe. Kortyzol przyczynia się do hamowania układu immunologicznego i zmian w ośrodkowym układzie nerwowym. W stresie niekontrolowanym skróceniu ulegają telomery, które są kolejną przyczyną skrócenia długości życia. Dowiedziono także, że stres i trauma są dziedziczone w kolejnych pokoleniach w mechanizmie dziedziczenia epigenetycznego. Pojawiają się wtedy predyspozycje epigenetyczne do zachorowania na różne nowotwory złośliwe, w tym raka jajnika, żołądka, jelita grubego. W konkretnej sytuacji można jednak przejść ze stresu niekontrolowanego do kontrolowanego, mimo że sama sytuacja się nie zmienia, i to jest wiadomość przełomowa. W trakcie choroby nowotworowej wejście w stan stresu kontrolowanego zdecydowanie wspomaga terapię, zwiększając szansę na przeżycie lub nawet wyzdrowienie. Najczęściej warunkiem przejęcia kontroli nad stresem jest zmiana dotychczasowego stylu życia. Radzenie sobie ze stresem, aktywność ruchowa i zdrowe odżywianie się są w stanie nawet doprowadzić do zmian na poziomie epigenomu, a badania naukowe dowodzą, że możemy wtedy uporać się z licznymi odziedziczonymi predyspozycjami, zmniejszając prawdopodobieństwo zachorowania na nowotwory złośliwe.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2020, 74; 166-180
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne postępowanie w alergicznym nieżycie nosa
Current management of allergic rhinitis
Autorzy:
Panaszek, Bernard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470190.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
alergiczny nieżyt nosa
leki przeciwhistaminowe
glikokortykosteroidy
swoista immunoterapia alergenowa
allergic rhinitis
antihistamines glucocorticosteroids
specific immunotherapy
Opis:
Wśród wzrastającej liczby chorób alergicznych, alergiczny nieżyt nosa (ANN) zajmuje czołową pozycję. Według badań epidemiologicznych przeprowadzonych w Polsce w ramach projektu ECAP (Epidemiologia Chorób Alergicznych w Polsce), schorzenie to dotyczy blisko 25% populacji, występując częściej u dzieci i w rejonach miejskich. ANN współistnieje w 80% przypadków z astmą oskrzelową i z alergicznym zapaleniem spojówek (AZS) – w 75% przypadków. ANN nieleczony stanowi duży, nawet ośmiokrotny wzrost ryzyka rozwoju astmy, ponadto powoduje częste zaostrzenia choroby i innych schorzeń towarzyszących, m.in. zapalenia zatok. Optymalne leczenie ANN zależy od fenotypu klinicznego (okresowy, przewlekły), wieku pacjenta oraz stopnia ciężkości choroby (lekki, umiarkowany, ciężki) i współistnienia AZS albo astmy. Zgodnie z wytycznymi raportu ARIA (Allergic Rhinitis and its Impact on Astma), podstawowe znaczenie w terapii ANN mają leki przeciwhistaminowe drugiej generacji (LPII), do których dodaje się miejscowe glikokortykosteroidy (mGKS) w przypadku ciężkiego przebiegu choroby. Obydwie grupy leków poprawiają również jakość życia (QoL) ocenianą za pomocą kwestionariuszy ogólnych i dostosowanych do specyfiki choroby. Obowiązuje również zasada zmniejszenia kontaktu z alergenem, ale skuteczność takiego postępowania wykazuje niewielkie znaczenie kliniczne. W uzasadnionych przypadkach skuteczna jest swoista immunoterapia alergenowa (SIT).
Among rising number of allergy cases allergic rhinitis (AR) occupies highest level. According to epidemiological studies in Poland developed as ECAP project, AR occurs in 25% of population and is found more often in children and rural regions. The value of optimal therapy of AR arises not only from mentioned above epidemiological reasons, but also from relationships between AR and asthma where 80% coincidence is observed as well as allergic conjunctivitis (AC) with 75% comorbidity. AR not treated determines eight times higher risk of asthma developing, in addition causes both often asthma exacerbation and other comorbidities, among the others – sinusitis. Optimal treatment of AR depends on clinical phenotype of disease (intermittent, persistent) and the level of severity (mild, moderate, severe) as well as coincidence with AC and asthma. In concordance with ARIA (Allergic Rhinitis and its Impact on Asthma) rapport, mainstay therapy of AR are second generation antihistamines with addition of local glicocorticosteroids in cases of severe course of disease. Both antihistamines and local corticosteroids improves quality of life (QoL), evaluated by generic and specific questionnaires. The rule of allergen avoidance should be taken into consideration, but a value of this procedure is clinically slight. Specific immunotherapy (SIT) is effective in justified cases.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 1; 19-23
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies