Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "glikol etylenowy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Wpływ glikolu etylenowego na wielkość kryształów węglanu wapnia strącanych w reaktorze typu airlift
    Influence of ethylene glycol on the size of calcium carbonate crystals precipitated in an air-lift reactor
    Autorzy:
    Konopacka-Łyskawa, D.
    Kawalec-Pietrenko, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2071238.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
    Tematy:
    karbonatyzacja
    glikol etylenowy
    węglan wapnia
    wielkość kryształów
    carbonation
    ethylene glycol
    calcium carbonate
    crystal size
    Opis:
    Prowadzono precypitację węglanu wapnia w reakcji ditlenku węgla z wodorotlenkiem wapnia w obecności glikolu etylenowego. Zaobserwowano, że przeciętna wielkość kryształów CaCO3 w punkcie końcowym precypitacji malała od około 4 do 2,8 μm, o ile stężenie glikolu etylenowego w mieszaninie reakcyjnej wzrastało do 15% obj. Natomiast wzrost stężenia glikolu etylenowego do 20% obj. skutkował wzrostem kryształów CaCO3.
    Calcium carbonte precipitation was investigated during carbon dioxide and calcium hydroxide reaction occurring in the presence of ethylene glycol. It was observed that the mean size of CaCO3 crystals at the end point of precipitation diminished from 4 to 2.8 μm if the ethylene glycol concentration in the reaction mixture increased up to 15% vol. However the further increase up to 20% vol. of ethylene glycol concentration resulted in the increase of CaCO3 crystal size.
    Źródło:
    Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2010, 3; 53-54
    0368-0827
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Aparatura Chemiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Model matematyczny do wyznaczania parametrów formowania nanorurek TiO2 podczas anodowania
    A mathematical model for selection of formation parameters of TiO2 nanotube by anodizing
    Autorzy:
    Krasicka-Cydzik, E.
    Arkusz, K.
    Kaczmarek, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/285093.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    model matematyczny
    nanorurki z tlenku tytanu
    glikol etylenowy
    glicerol
    titania nanotubes
    ethylene glycol
    glycerol
    anodizing
    mathematical model
    Opis:
    Celem badań było opracowanie modelu matematycznego opisującego formowanie nanorurek z tlenku tytanu (TNT) na folii tytanowej metodą anodowania. Równania uwzględniające wpływ parametrów anodowania na wybrane cechy morfologiczne TNT posłużą do wyznaczania i optymalizowania parametrów anodowania: potencjału, czasu i stężenia składnika organicznego elektrolitu, w celu uzyskania TNT o pożądanej średnicy i długości. W pracy stosowano dwa organiczne elektrolity - glikol etylenowy i glicerol, resztę stanowiła woda z dodatkiem 0,65% wag. NH4F. Wynikiem pracy są równania i wykresy opisujące zależności pomiędzy parametrami anodowania (dane wejściowe), a cechami morfologicznymi TNT (dane wyjściowe). Poprawność modelu została sprawdzona poprzez ocenę morfologii TNT wytworzonych zgodnie ze wskazaniami modelu. Wyniki potwierdzają możliwość przewidywania średnicy i długości TNT, tj. grubości ich warstwy na folii tytanowej na podstawie modelu. W celach aplikacyjnych konieczne jest udoskonalenie przedstawionego modelu poprzez redukcję błędów.
    A mathematical model to determine parameters of anodic formation of titania nanotubes (TNT) on titanium foil has been elaborated. Equations include the influence of voltage, time of anodization and concentration of organic component of electrolyte on the selected morphological features of TNT: diameter and length of nanotubes. The developed model can be used to predict and optimize the anodization parameters to obtain nanotubes of desired diameter and length. Two organic electrolytes, ethylene glycol and glycerol, have been used, the rest of electrolyte being water with addition of 0.65 wt% NH4F. The equations and graphs showing the correlations between the anodizing and morphological parameters are presented. The correctness of the model has been tested by comparing the parameters of produced nanotubes with parameters indicated by the model. Results confirm the possibility to predict the diameter and the length of TNT formed by anodizing of titanium in two organic solutions with small addition of fluorides and obtain TNT of desired morphology for biomedical applications.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2012, 15, 114; 34-40
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena budowy chemicznej, struktury fazowej oraz samoorganizacji makrocząsteczek poli(alifatyczno/aromatycznych-estro-amido-eterów) (PAAEAE)
    Evaluation of chemical structure, microphase separation and self-assembling of poly(aliphatic/aromatic-ester-amide-ether)s (PAAEAE)S
    Autorzy:
    Gajowy, J.
    El Fray, El
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/284341.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    nanosfery
    metoksy poli(glikol etylenowy)
    poliestry
    pochodne tyrozyny
    dimer kwasu tłuszczowego
    nanospheres
    polyethylene glycol methyl ethers
    polyesters
    tyrosine derivatives
    dimer fatty acid
    Opis:
    Celem pracy było zbadanie wpływu metoksy poli(glikolu etylenowego) (mPEG) o dwóch różnych masach molowych na strukturę chemiczną, mikroseparację fazową oraz samoorganizację makrocząsteczek w środowisku wodnym poli(alifatyczno/ aromatycznych-estro-amido-eterów) (PAAEAE). Do określenia budowy chemicznej produktów reakcji wykorzystano metodę spektroskopii magnetycznego rezonansu jądrowego (1H NMR) oraz różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) do oceny struktury fazowej kopolimerów. Samoorganizację makrocząsteczek PAAEAE do form micelarnych/nanosferycznych w środowisku wodnym oceniano wykorzystując transmisyjną mikroskopię elektronową (TEM). Spektroskopia 1H NMR potwierdziła oczekiwaną budowę chemiczną zsyntetyzowanych materiałów. Analiza DSC wykazała, że użycie mPEG o wysokiej masie molowej, czyli 5000 g/mol prowadzi do utworzenia materiału o dobrze zdefiniowanej strukturze fazowej. Materiał ten wykazuje zdolność do samoorganizacji w micelle/nanosfery o hydrofobowym wnętrzu i hydrofilowej powłoce. Może być używany w medycynie do enkapsulacji/ immobilizacji różnych witamin i białek.
    In this paper we discuss the influence of poly(ethylene glycol) methyl ether (mPEG) of two different molecular masses on chemical structure, microphase separation and self-assembling of poly(aliphatic/ aromatic-ester-amide-ether)s (PAAEAE)s. We used NMR spectroscopy to evaluate chemical structure of synthesized materials as well as DSC analysis to estimate the phase structure. The self-organization of PAAEAEs into micellar/nanospheric structures in aqueous environment was evaluated using transmission electron microscopy (TEM). NMR spectroscopy confirmed chemical structure of synthesized materials. DSC analysis indicated that mPEG of high Mn, namely 5000 g/mol formed a microphase separated structure. The obtained polymeric materials capable to self-organize into micelles/nanospheres with hydrophobic core and hydrophilic shell can be used for medical applications to encapsulate/immobilize various vitamins or antibacterial peptides.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 120; 30-34
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nanocząstki magnetytu powlekane polimerami do zastosowań biomedycznych. Cz. II. Nanocząstki Fe3O4 z powłokami z polimerów syntetycznych
    Polymer coated magnetite nanoparticles for biomedical applications. Part II. Fe3O4 nanoparticles coated by synthetic polymers
    Autorzy:
    Chełminiak, D.
    Ziegler-Borowska, M.
    Kaczmarek, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945835.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    nanocząstki magnetyczne
    poli(glikol etylenowy)
    poliwinylopirolidon
    polidopamina
    trójwarstwowe układy magnetytu
    związki krzemoorganiczne
    magnetic nanoparticles
    poly(ethylene glycol)
    polyvinylpyrrolidone
    polydopamine
    trilayer magnetite systems
    organosilicon compounds
    Opis:
    Artykuł jest drugą częścią przeglądu literatury dotyczącej nanocząstek magnetytu stosowanych w biologii i medycynie. Omówiono układy nanocząstek Fe3O4 z powłokami z polimerów syntetycznych, m.in. z poliwinylopirolidonu, poli(glikolu etylenowego), polidopaminy. Przedstawiono przykłady trójskładnikowych układów magnetytu ze związkami krzemu, stabilizowanych polimerami.
    This article is a second part of literature review concerning magnetite nanoparticles used in biology and medicine. Fe3O4 nanoparticles coated by synthetic polymers such as polyvinylpyrrolidone, poly(ethylene glycol) and polydopamine are described. Examples of trilayer hybrids composed of magnetite, silicon compound and polymer are also presented. Particular attention is paid to biological and medical applications of polymers containing magnetic nanoparticles as contrast agents for magnetic resonance imaging, drug delivery systems, compounds used in separation techniques and in hyperthermic anticancer therapy.
    Źródło:
    Polimery; 2015, 60, 2; 87-94
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polymers for peptide/protein arrays
    Polimery w macierzach peptydowych/białkowych
    Autorzy:
    Szweda, R.
    Lipowska, D.
    Silberring, J.
    Dworak, A.
    Trzebicka, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945832.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    peptide arrays
    protein arrays
    polymeric surfaces
    microarrays
    polymeric linkers
    poly(ethylene glycol)
    dendrimers
    macierze peptydowe
    macierze białkowe
    powierzchnie polimerowe
    mikromacierze
    łączniki (linkery) polimerowe
    poli(glikol etylenowy)
    dendrymery
    Opis:
    Peptide and protein arrays have gained increasing attention due to their potential application in many areas of research, clinical diagnosis, and pharmacy. A typical array consists of asupport containing immobilized peptides or proteins positioned in an addressable format. The greatest advantage of the arrays is the possibility for miniaturization, which relies on dividing the surface into miniature spots, thus allowing for hundreds/thousands of analyses to be simultaneously performed using minimal amounts of aprecious biological material. The quality of assays with the use of peptide and protein arrays depends on the surface properties, e.g., hydrophilicity, homogeneity, density of functional groups, surface morphology, etc. In recent years, it was shown that the quality of the assays might be improved by introducing polymers acting as spacers between the peptide and the solid support. This approach causes changes in the surface properties, e.g., it reduces the undesirable non-specific adsorption of biomolecules, increases the density of functional groups, or can improve the biological activity of biomolecules attached to the surface. In this review, various types of polymers that are used for peptide and protein arrays and their impact on the assay quality are discussed.
    Peptydy lub białka naniesione w regularnych, uporządkowanych pozycjach na nośnik stały tworzą tzw. macierze. Układy takie wzbudzają coraz większe zainteresowanie, ponieważ można je wykorzystywać do prowadzenia analiz w biochemii, diagnostyce klinicznej czy farmacji. Największą zaletą macierzy jest możliwość miniaturyzacji. Podział powierzchni macierzy na mikroplamki (mikrospoty) pozwala na wykonywanie do kilkuset analiz jednocześnie z wykorzystaniem minimalnej ilości cennego materiału biologicznego. Jakość analiz przeprowadzanych przy użyciu macierzy peptydowych i białkowych zależy od takich właściwości powierzchni, jak: hydrofilowość, jednorodność, gęstość obsadzenia grupami funkcyjnymi, morfologia, itp. W ostatnich latach wykazano, że można poprawić jakość analiz w wyniku wprowadzenia polimerów między peptyd/białko a podłoże. Polimery zmieniają właściwości powierzchni macierzy, np. redukują niepożądaną adsorpcję biocząsteczek, zwiększają gęstość obsadzenia powierzchni grupami funkcyjnymi lub poprawiają dostępność biocząsteczek związanych z powierzchnią. W niniejszej pracy omówiono różne typy polimerów stosowane do otrzymywania macierzy peptydowych i białkowych oraz ich wpływ na jakość przeprowadzanych analiz.
    Źródło:
    Polimery; 2015, 60, 2; 75-86
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ dodatku mocznika, azotanu sodu i glikolu etylenowego na właściwości reologiczne kleików skrobi kukurydzianej
    Effect of urea, sodium nitrate and ethylene glycol addition on the rheological properties of corn starch pastes
    Autorzy:
    Makowska, A.
    Kubiak, P.
    Białas, W.
    Lewandowicz, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945848.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    skrobia kukurydziana
    właściwości reologiczne
    mocznik
    azotan(V) sodu
    glikol etylenowy
    corn starch
    rheological properties
    urea
    sodium nitrate(V)
    ethylene glycol
    Opis:
    Zbadano wpływ substancji pomocniczych stosowanych w produkcji klejów skrobiowych na przebieg kleikowania oraz właściwości reologiczne natywnej skrobi kukurydzianej. Zawiesiny natywnej skrobi kukurydzianej, odmiany koński ząb, poddawano kleikowaniu w wiskografie RVA, a następnie umieszczano w cylindrze pomiarowym reometru HAAKE i badano lepkość w trybie kontrolowanej szybkości ścinania (CR). Do sporządzania zawiesin skrobiowych stosowano wodę destylowaną, roztwory mocznika, azotanu(V) sodu i glikolu etylenowego. Gotowe kleiki analizowano metodą rozmazu mikroskopowego, po wybarwieniu za pomocą płynu Lugola. Stwierdzono, że dodatek mocznika powoduje obniżenie temperatury kleikowania, zmianę kształtu krzywej kleikowania skrobi oraz wzrost lepkości końcowej otrzymanego kleiku. Stwierdzono, że dodatek azotanu(V) sodu powoduje wydłużenie czasu kleikowania i stabilizuje lepkość. Glikol etylenowy dodany do zawiesiny wywiera mniejszy wpływ na kleikowanie skrobi niż mocznik i azotan. Skrobia kukurydziana tworzy kleiki lub zawiesiny rozrzedzane ścinaniem, których właściwości reologiczne wyraźnie zmieniają się w czasie.
    The effects of the additives used in starch adhesives production on the pasting process and rheological properties of native corn starch were investigated. Suspensions of the starch of Indentata variety (6 %) prepared in distilled water or aqueous solutions of urea (2.5 %), sodium nitrate(V) (2.5 %) and ethylene glycol (1.5 %) were subjected to a controlled pasting in RVA viscometer. The obtained pastes were placed in a measuring cylinder of HAAKE rheometer and the viscosity measurements were performed using controlled shear rate (CR) mode at shear rates of 0—600 s-1. The paste smears were analyzed under a microscope after staining with Lugol's solution. It was found that the addition of urea caused a reduction in the pasting temperature, change in the shape of pasting curve as well as 30 % increase in the final viscosity (Table 1). The addition of sodium nitrate(V) led to an increase in the pasting time, decrease of the viscosity drop and reduced viscosity increase during cooling (Fig. 1). The influence of ethylene glycol additive on the pasting process was less significant than that of urea and sodium nitrate(V). Corn starch forms pastes or shear thinning suspensions with a distinct change in the rheological properties over time.
    Źródło:
    Polimery; 2015, 60, 5; 343-350
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie zielonych rozpuszczalników w syntezie nienasyconych związków boro- i krzemoorganicznych na drodze reakcji hydrometalacji i sprzęgania Marcińca
    Application of green solvents in the synthesis of unsaturated organoboron and organosilicon compounds via catalytic hydrosilylation and Marciniec coupling reactions
    Autorzy:
    Walkowiak, Jędrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1413280.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Chemiczne
    Tematy:
    hydrometalacja
    reakcja sprzęgania
    CO2 w stanie nadkrytycznym
    ciecze jonowe
    poli(glikol etylenowy)
    PEG
    kataliza homogeniczna
    hydrometallation
    coupling reaction
    supercritical CO2
    ionic liquids
    poly(ethylene glycol)
    homogeneous catalysis
    Opis:
    Unsaturated organoboron and organosilicon compounds constitute an important class of organometallic compounds, which due to the presence of silyl- or boryl- group attached to Csp2 atoms, their simple and straightforward transformations in coupling and demetallation reactions, found a broad range of applications in the synthesis of fine chemicals or new materials with tailored properties. Such compounds might be synthesized in many transformations but two of them: hydrometallation and Marciniec coupling reactions permitted to obtain compounds with high effectivity, selectivity, and in the case of hydrometallation reactions with excellent atom economy. Most of these processes occur in a homogeneous phase, which ensures excellent yields and stereo- and regioselectivity. On the other hand, such conditions generate problems with catalyst reuse, product separation, and substantial consumption of toxic, volatile organic solvents. According to the assumptions of sustainable development in chemistry, the new procedures, which allow to intensify the process in terms of its efficiency, according to green chemistry rules are of prior importance in modern chemical industry. In this manuscript, the newest achievements in the application of green solvents (ionic liquids, liquid polymers, and supercritical CO2) in catalytic hydrometallation of alkynes and coupling of vinylmetalloids with olefins are discussed. Such an approach builds a new strategy for effective catalyst immobilization and its reuse, the increase of process productivity by the application of repetitive batch processes, and elimination of organic solvents, typically used in these transformations. Selected contributions in this field of chemistry are presented within this review.
    Źródło:
    Wiadomości Chemiczne; 2021, 75, 1-2; 111-136
    0043-5104
    2300-0295
    Pojawia się w:
    Wiadomości Chemiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Novel synthesis of PEGylated chitosan. Part II: Research
    Nowa synteza PEGylowanego chitozanu. Część II: Badania
    Autorzy:
    Wyrębska, Łucja
    Masłowska-Lipowicz, Iwona
    Słubik, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2175896.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Skórzanego
    Tematy:
    synthesis
    chitosan
    poly(ethylene glycol)
    PEGylated chitosan
    synteza
    chitozan
    poli(glikol etylenowy)
    PEGylowany chitosan
    Opis:
    This article is a continuation of the article: Synthesis and evaluation of the possibility of using some chitosan derivatives in the leather industry. Part I: Literature Review [1]. Part II describes the synthesis of methoxy poly (ethylene glycol) chitosan (mPEGylated chitosan). Methoxy poly(ethylene glycol) with two different molecular weights was used. The effective grafting of poly(ethylene glycol) (PEG) with chitosan was preceded by the activation of the hydroxyl group in the PEG molecule. Benzenesulfonyl chloride was used to activate the hydroxyl group. The course of the reaction for the preparation of PEG esters and PEG-chitosan was confirmed by chromatography.
    Praca jest kontynuacją artykułu: Synteza i ocena możliwości wykorzystania niektórych pochodnych chitozanu w przemyśle skórzanym. Część I: Przegląd literatury [1]. W części II opisano syntezę metoksypoli(glikolu etylenowego) chitozanu (mPEGylowanego chitozanu). Stosowano metoksypoli(glikol etylenowy) o dwóch różnych masach cząsteczkowych. Efektywne szczepienie poli(glikolu etylenowego) (PEG) chitozanem poprzedzone było aktywacją grupy hydroksylowej w cząsteczce PEG. Chlorek benzenosulfonylu zastosowano do aktywacji grupy hydroksylowej. Przebieg reakcji otrzymywania estrów PEG i PEG-chitozanu potwierdzono chromatograficznie.
    Źródło:
    Technologia i Jakość Wyrobów; 2022, 67; 81--89
    2299-7989
    Pojawia się w:
    Technologia i Jakość Wyrobów
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies