Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "gesticulation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Le particolarità della comunicazione paralinguistica sull’esempio della cultura italiana
    Autorzy:
    Lomia, Nana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676260.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    comunicazione non verbale
    codice di cinesica
    paralinguistica
    gestualità
    il discorso
    Nonverbal communication
    kinesics code
    paralinguistics
    gesticulation
    discourse
    Opis:
    This article is dedicated to the research of nonverbal elements in discourse. In order to direct the process of communication correctly and in order to evaluate it adequately it is essential not only to study the verbal part of communication but also to research all components of oral or written discourse. Chief amongst these components are the paralinguistic methods. This work also deals with nonverbal elements, such as facial expression, body location, distance between speakers, movements and gestures. This elements are described in the Italian language material.
    L'articolo è dedicato alla ricerca di elementi non verbali nel discorso. Per dirigere correttamente il processo di comunicazione e per la sua adeguata valutazione è essenziale esaminare non solo la parte verbale, ma anche tutti i componenti del discorso scritto o orale, tra i quali i metodi paralinguistici. Lo studio si occupa di elementi extraverbali, come ad esempio: l’espressione del viso, la posizione del corpo, la distanza tra gli interlocutori, i movimenti, i gesti. Tutti i mezzi paralinguistici sono esaminati in base del materiale della lingua italiana.
    Źródło:
    e-Scripta Romanica; 2014, 1; 45-53
    2392-0718
    Pojawia się w:
    e-Scripta Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Upadam do nóg JWW Pana Dobrodzieja… O formułach gestycznych w epistolografii polskiej XVIII wieku
    Upadam do nóg JWW Pana Dobrodzieja [I am throwing myself at the Most Illustrious Sir Benefactor’s feet…]. On the formulae referring to gesticulations in Polish 18th-century epistolography
    Autorzy:
    Sicińska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945048.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-21
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    epistolografia
    etykieta językowa
    formuła
    formuła gestyczna
    polszczyzna XVIII wieku
    epistolography
    linguistic politeness
    formula
    gesticulation-related formula
    Polish language in the eighteenth century
    Opis:
    Przedmiotem opisu i analizy są występujące w epistolografii XVIII wieku formuły gestyczne, czyli językowe ekwiwalenty określonych gestów i zachowań grzecznościowych. Zakres obserwacji został zawężony do formuł gestycznych sytuowanych w zakończeniach listów. Materiał egzemplifikacyjny pochodzi z trzystu pięciu rękopiśmiennych, niepublikowanych i dotąd nieanalizowanych pod tym kątem listów, pisanych przez kilkudziesięciu autorów, przedstawicieli szlachty i magnaterii. W zgromadzonym materiale wystąpiły typowe dla XVIII wieku struktury formuliczne, takie jak np. upadać do nóg, ściskać nogi czy kłaniać uniżenie, ale też wiele innych, mniej rozpowszechnionych, np. brać śmiałość upaść do nóg. Sposób użycia opisywanych formuł determinowały określone uwarunkowania tekstowe, społeczne i chronologiczne. Postać formalna formuły zależała od miejsca w strukturze listu, tj. od tego, czy formuła występowała w kompleksie formuł finalnych, czy jako osobny dopisek z pozdrowieniami (niektóre formuły występowały tylko w dopiskach, np. kłaniać uniżenie). Na kształt językowy formuły oddziaływały też czynniki społeczne, np. formuły w listach do króla charakteryzowały się znaczną ozdobnością. Zakres stosowania niektórych konstrukcji znacząco poszerzył się w ciągu XVIII wieku, co wiązało się z osłabieniem ich elitarnego charakteru.
    The description and analysis focus on the formulae referring to gesticulations, or expressive bodily movements, i.e. the linguistic equivalents of certain polite gestures and behaviours, in 18th-century epistolography. The scope of research has been narrowed down to the gesticulation-related formulae present in the closing part of a letter. The sample material consists of 305 handwritten letters, which have not been published or analysed in this context until now. They were written by several dozen authors, members of the nobility and magnates. The material collected for this paper includes certain typical 18th-century formulaic structures, such as upadać do nóg [to throw oneself at another’s feet], ściskać nogi [to hug another’s legs] or kłaniać uniżenie [to bow humbly] as well as less common phrases e.g. brać śmiałość upaść do nóg [to dare to throw oneself at another’s feet]. The manner in which the described formulae were used was determined by specific textual, social and chronological circumstances. The formal shape of a formula depended on its location within the letter structure, i.e. if the formula was a part of the set of the closing formulae or a separate postscript with greetings (some formulae occurred only in postscripts e.g. kłaniać uniżenie [to bow humbly]). The linguistic shape of a formula was also influenced by the social component e.g. formulae in letters to the king were more ornamental. Some structures gained a much broader scope of application across the 18th century, which was related to the weakening of its elitist character.
    Źródło:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2021, 69; 115-134
    0076-0390
    Pojawia się w:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Marek Fabiusz Kwintylian, Institutio oratoria, Księga XI 3, 30–184
    Marcus Fabius Quintilianus, Institutio oratoria, book XI 3, 30–184 (Introduction and translation)
    Autorzy:
    Śnieżewski, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046758.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    rules of word art
    pronuntiatio
    voice
    gesticulation
    characters of a drama
    praise of character
    charm of style
    laudatory speeches
    funeral speeches
    Opis:
    Quintilian begins the 30th chapter of the 11th Book claiming the rules of oratory declamation are identical with the rules of word art. Pronuntiatio will be more clear if, above all, words will be spoken whole and not swallowed or omitted. According to Quintilian, well-chosen pronuntiatio is adjusted to the topic of the speech. For the most part it is driven solely by emotions and the orator’s voice rises and resounds. Voice, which is a kind of mediator between us and our audience, will reach the judges in the same shape it leaves us. Next the author of Institutio oratoria devotes a large passage to gesticulation as it complements voice and is obedient to the commands of mind. In plays written for performance on the stage the masters of oratory declamation find inspiration for expressing emotions also from the characters of a drama. This is why in tragedy Merope is sad, Medea is terrifying, Ajax is benumbed and Hercules is aggressive. In laudatory speeches, with the exception of funeral ones, the words should be flowery, magnificent and exalted in order to express thanks, encouragement etc. The funeral speeches, consolations and most of defensive court speeches are characterized by pain and humility. When we speak in senate we need to be authoritative, when in front of the people – dignified, when in private affairs – moderate. Pronuntiatio should have three qualities: it should cause good will, convince and affect, as this is how delight can be naturally evoked. Favour of the audience can be won either by praise of character, which is mysteriously revealed in the voice and gesticulation of an orator, or by the charm of style. Quintilian ends Book 11th with a remark that moderation plays the most important role. His aim is to form an orator, not a comedian. This is why he does not recommend to search for all the subtleties of gesticulation, nor to use classifications, rhythms or emotional states in the way of speaking. He is right when he criticises pronouncing words with exaggerated face expressions, distracting gesticulation and abrupt changes of tone. An orator should control his speech, aiming to achieve elegance and style and yet not to lose the authority of a noble and dignified man.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2014, 24, 1; 119-144
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies