Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "geotektonika" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Jurajskie i kredowe dajki neptuniczne w północnej Tetydzie i na obszarze pery-Tetydy - reperkusje geotektoniczne
    Autorzy:
    Krobicki, M.
    Golonka, J.
    Kucharski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/183451.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
    Tematy:
    geotektonika
    dajki neptuniczne
    geotectonics
    neptunian dykes
    Źródło:
    Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2008, 34, 3/1; 185-188
    0138-0974
    Pojawia się w:
    Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zachodni i południowy zasięg kratonu wschodnioeuropejskiego
    Western and southern extent of the East European Craton
    Autorzy:
    Mizerski, W.
    Stupka, O.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074377.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    platforma wschodnioeuropejska
    platforma scytyjska
    geotektonika
    Ukraina
    East European Platform
    geotectonics
    Scythean Platform
    Polska
    Ukraine
    Opis:
    The problem of the western and southern borders of the East European Platform is still subject to debate; different authors variously put this border on the geological maps of Europe. The deepness of the crystalline basement between the T–T zone and the Variscan orogen and within the so-called Scythian Platform makes recognizing the geotectonic structure of the area difficult. There are relatively few and small regions with rocks older than Mesozoic. There is no direct access to Precambrian strata over most of the area. Most structural information is provided by geophysical methods, but they do not allow to date the age of consolidated basement. The paleomagnetic studies of the area give equivocal results. Our analysis of available materials from between the T–T zone and the Variscan orogen and the Scythian Platform suggests that the Precambrian Platform has a larger extent than it was generally assumed. The platform extends westwards even as far as the front of the Variscan orogen, and to the SWand S it may reach the Alpine folded structures.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2005, 53, 11; 1030-1039
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Does the East European branch of the Caledonides exist?
    Czy istnieje wschodnioeuropejska gałąź kaledonidów?
    Autorzy:
    Mizerski, W.
    Stupka, O.
    Olczak-Dusseldorp, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2062820.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Caledonides
    geotectonics
    foreland of the East European craton
    Middle Europa
    kaledonidy
    geotektonika
    przedpole kratonu wschodnioeuropejskiego
    Europa Środkowa
    Opis:
    Since the beginning of the introduction of the concept of the East European branch of the Caledonides by Limanowski (1922), there has been much discussion on the trend of this branch towards the southwest of the East European craton. The extreme interpretations were given by Stille (1950), and later by Dadlez (1994). According to those authors, the East European branch of the Caledonides could trend along the entire course of the south-eastern boundary of the East European craton, from the western Baltic Sea to Ukraine. Analysis of existing geological data, in relation to the current geotectonic theories, puts in doubt the existence of this branch. The proved Caledonian structures, which could be considered as orogenic, are located exclusively in the West Pomeranian segment of the East European craton foreland. The other parts of the foreland should be considered either a lowered marginal edge of the craton or blocks of Avalonian origin.
    Od początku wprowadzenia pojęcia wschodnioeuropejskiej gałęzi kaledonidów przez Limanowskiego (1922) trwa dyskusja dotycząca przebiegu tej gałęzi na południowy zachód od kratonu wschodnioeuropejskiego. W skrajny sposób przedstawiał go Stille (1950), a później Dadlez (1994). Według nich wschodnioeuropejska gałąź kaledonidów przebiegałaby wzdłuż całej południowo-wschodniej granicy kratonu wschodnioeuropejskiego, od zachodniego Bałtyku po Ukrainę. Analiza istniejących danych geologicznych, w nawiązaniu do obowiązujących dzisiaj teorii geotektonicznych, stawia w wątpliwość istnienie tej gałęzi. Udokumentowane struktury kaledońskie, które można by uznać za orogeniczne, znajdują się wyłącznie w zachodniopomorskim segmencie przedpola kratonu wschodnioeuropejskiego. Pozostałe fragmenty tego przedpola trzeba uznać bądź za obniżoną, brzeżną krawędź kratonu, bądź za bloki pochodzenia awalońskiego.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 449; 109--117
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geotectonic, seismicity and seismotectonic of the Dinarides of Bosnia and Herzegovina
    Autorzy:
    Hrvatović, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/224532.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Politechnika Warszawska. Wydział Geodezji i Kartografii
    Tematy:
    geotektonika
    sejsmika
    góry Dynarskie
    Bośnia i Hercegowina
    Półwysep Bałkański
    geotectonics
    seismics
    Dinaric mountains
    Balkan Peninsula
    Bosnia and Herzegovina
    Źródło:
    Reports on Geodesy; 2006, z. 5/80; 73-91
    0867-3179
    Pojawia się w:
    Reports on Geodesy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Islandia - unikatowa kraina trzech żywiołów
    Autorzy:
    Kohut, M.
    Kwasniak, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/844818.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
    Tematy:
    wyspy
    Islandia
    walory przyrodnicze
    budowa geologiczna
    geotektonika
    aktywnosc wulkaniczna
    skaly wulkaniczne
    wody geotermalne
    wody mineralne
    gejzery
    walory krajobrazowe
    Źródło:
    Wszechświat; 2012, 113, 01-03
    0043-9592
    Pojawia się w:
    Wszechświat
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kopuła orlicko-śnieżnicka w świetle rozważań tektonicznych
    The Orlica-Śnieżnik Dome in the light of tectonic considerations
    Autorzy:
    Cymerman, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2075463.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    geotektonika
    konstrukcje
    kinematyka
    ścinanie sferoidalne
    kopuła orlicko-śnieżnicka
    orogeneza waryscyjska
    geotectonic
    structures
    kinematics
    ductile shearing
    Orlica-Śnieżnik Dome
    Variscan orogeny
    Opis:
    The paper presents tectonic considerations on the geology of the Orlica-Śnieżnik Dome (OSD), based on the published geotectonic, structural and kinematic data and reports on the OSD geotectonic setting, relating to the evolution of the Variscan collisional belt. Further progress has been done in the recognition of the structure and evolution of the OSD, and for many decades the dominant structural geology has been replaced with multithreading researches. However, the current tectonic interpretations are matched against pre-established schemas of structural evolution of the OSD. The OSD is most likely a fragment of the Moldanubian Terrane with the Variscan collisional sutures. The dextral transpression in a general shear regime and with the participation of strain partitioning has formed a thrust sheet package with the dominant tectonic transport top-to-the NNE, N and NW, with the exception of the NE part of the OSD. The development of regional-scale ductile shear zones in the OSD took place during the progressive tectono-metamorphic evolution from about 360 to 335 Ma. These processes resulted from the highly oblique collision of the Moldanubian Terrane (with the OSD) with the Brunovistulicum on the east and the Tepla-Barrandian Terrane on the W, and with a frontal collision with the Central Sudetic Terrane on the N.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2016, 64, 10; 814--830
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The tectonic structure of the continental lithosphere considered in the light of the expanding Earth theory — a proposal of a new interpretation of deep seismic data
    Autorzy:
    Cwojdziński, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1187382.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    sejsmiczne profilowanie refleksyjne
    proces wypłaszczania
    struktury sejsmiczne
    litosfera kontynentalna
    reologia
    wielowarstwowy rozkład naprężeń
    geotektonika globalna
    ekspandująca Ziemia
    seismic reflection profiling
    flattening process
    seismic structures
    continental lithosphere
    rheology
    multilayer stress distribution
    global geotectonics
    expanding Earth
    Opis:
    Sejsmiczne badania refleksyjne, zwłaszcza tzw. pionowa sejsmika refleksyjna stały się od początku lat osiemdziesiątych XX wieku głównym narzędziem badawczym skorupy ziemskiej, a także górnego płaszcza litosfery. Realizacja w ciągu ostatnich 20 lat wielu dużych, często międzynarodowych, projektów sejsmicznych umożliwiła uzyskanie ogromnej ilości informacji, które są zwykle interpretowane przy uwzględnieniu paradygmatu tektoniki płyt. Jednakże interpretacje te napotykają na znaczne trudności. Po pierwsze, trudne do wyjaśnienia jest zagadkowe podobieństwo struktury sejsmicznej skorupy kontynentalnej występującej pod różnymi genetycznie i wiekowo geostrukturami, a także jej symetryczność. Podobieństwo refleksyjności sejsmicznej w różnych środowiskach geologicznych wskazuje na: (1) decydujący wpływ właściwości reologicznych litosfery na charakter refleksyjności oraz (2) wspólny proces tektoniczny odpowiedzialny za jej ukształtowanie. W zależności od warunków termicznych skorupa kontynentalna podlegająca deformacji kruchej sięga do głębokości 10-20 km. Poniżej tej granicy, odpowiadającej temperaturom 300-400 stopni C, zaczyna się strefa odkształceń podatnych, w której dominuje płynięcie stanu stałego. Granica między strefą deformacji kruchej i podatnej jest nieostra, jej szerokość zależy od potoku cieplnego, a także od litologii. Kolejną granicą reologiczną jest powierzchnia Moho. W istniejących tam warunkach termicznych górny płaszcz podskorupowy odkształca się w sposób kruchy. Sejsmika refleksyjna potwierdza te zachowania reologiczne. Między lepkością litosfery kontynentalnej, a refleksyjnością sejsmiczną obserwuje się ścisły związek. W górnej skorupie krystalicznej, która ogólnie jest przezroczysta sejsmicznie, na wszystkich profilach występują nieliczne pakiety refleksów związane z dyslokacjami, na ogół o geometrii listrycznej, nachylone w różnych kierunkach i wypłaszczające się wraz z głębokością. Dolna skorupa jest zdominowana przez, penetratywne w skali dolnej skorupy, struktury subhoryzontalne, wiązane przez większość badaczy z deformacjami z płynięcia. Na granicy skorupy górnej i dolnej znajduje się strefa przejściowa, wydzielana niekiedy jako skorupa środkowa. W strefie tej zanika większość dyslokacji listrycznych. Występują tam śródskorupowe struktury wielkosoczewkowe, podkreślane przez pasma refleksów. Górny płaszcz podskorupowy charakteryzuje się przejrzystością sejsmiczną. Rzadko występują tam pasma refleksów zapadające w głąb pod niewielkimi kątami, odpowiadające wąskim strefom uskokowym. Tym samym, z reologicznego punktu widzenia, dolna skorupa stanowi warstwę „słabszą", zamkniętą między sztywnymi sferami górnej skorupy i litosfery podskorupowej. Proces deformacji tektonicznej, prowadzący do wykształcenia laminacji refleksyjnej, jest niezależny od petrologicznej stratyfikacji skorupy. Przedstawiony w modelu wielowarstwowej struktury litosfery kontynentalnej piętrowy rozkład naprężeń odpowiedzialnych za powstanie struktur sejsmicznych nie może być efektem działania mechanizmu tektoniczno-płytowego. Podstawowe cechy tych struktur, tj.: (1) piętrowy rozkład pól naprężeń i typów deformacji, (2) ich prawdopodobnie młody wiek i (3) przenoszenie naprężeń od dołu ku górze, wskazują na proces tektoniczny związany z ekspansją Ziemi. Tylko ekspansja wnętrza planety i związane z nią zmniejszanie się krzywizny przypowierzchniowych sfer Ziemi mogła doprowadzić do powstania takiego rozkładu naprężeń. Zasadnicza teza pracy nawiązuje do koncepcji wpływu zmian krzywizny ekspandującej Ziemi na procesy tektoniczne - idei wyrażonej wcześniej przez Hilgenberga (1933), Rickarda (1969), Jordana (1971), Careya (1976) i Maxlowa (1995, 2001). W górnej skorupie wypłaszczanie przejawia się w pierwszej fazie utworzeniem kompresyjnych struktur skorupowych opisywanych przez tektonikę płyt jako struktury ze złuszczenia (flake tectonics) lub kliny tektoniczne, a także procesy delaminacji skorupowej. W miarę narastania ekspansji struktury kompresyjne są zastępowane na niektórych obszarach przez struktury ekstensyjne. Dalsza ewolucja geologiczna może prowadzić zarówno do dalszego rozciągania, aż do rozerwania ciągłości skorupy kontynentalnej, jak i - w wypadku konsolidacji obszaru – do pojawienia się kolejnej fazy kompresji wynikającej z dostosowywania się sztywnej, górnej skorupy do nowej, mniejszej krzywizny Ziemi (inwersja tektoniczna). Struktury z wypłaszczania odpowiadają tym, które tektonika płyt opisuje jako rezultat tzw. tektoniki membranowej. Rozpatrywana w planie tektonika z dostosowania tłumaczy także: występowanie struktur przesuwczych, transpresyjnych i transtensyjnych, dowodzone paleomagnetycznie poziome rotacje bloków oraz powstawanie oroklin pasm fałdowych itp. W świetle proponowanej interpretacji geologicznej struktury sejsmiczne litosfery kontynentalnej obserwowane na licznych profilach refleksyjnych odzwierciedlają różny stan naprężeń tektonicznych. Między dolną a górną skorupą oraz między skorupą a płaszczem podskorupowym mamy do czynienia ze strefami planetarnych i regionalnych odspojeń śródskorupowych. Naprężenia rozciągające są transferowane od strony płaszcza Ziemi ku skorupie. Zjawisko to jest właśnie tym, czego możemy oczekiwać w wyniku ekspansji Ziemi.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2003, 9; 5-79
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies