Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "geotectonics" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Zachodni i południowy zasięg kratonu wschodnioeuropejskiego
    Western and southern extent of the East European Craton
    Autorzy:
    Mizerski, W.
    Stupka, O.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074377.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    platforma wschodnioeuropejska
    platforma scytyjska
    geotektonika
    Ukraina
    East European Platform
    geotectonics
    Scythean Platform
    Polska
    Ukraine
    Opis:
    The problem of the western and southern borders of the East European Platform is still subject to debate; different authors variously put this border on the geological maps of Europe. The deepness of the crystalline basement between the T–T zone and the Variscan orogen and within the so-called Scythian Platform makes recognizing the geotectonic structure of the area difficult. There are relatively few and small regions with rocks older than Mesozoic. There is no direct access to Precambrian strata over most of the area. Most structural information is provided by geophysical methods, but they do not allow to date the age of consolidated basement. The paleomagnetic studies of the area give equivocal results. Our analysis of available materials from between the T–T zone and the Variscan orogen and the Scythian Platform suggests that the Precambrian Platform has a larger extent than it was generally assumed. The platform extends westwards even as far as the front of the Variscan orogen, and to the SWand S it may reach the Alpine folded structures.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2005, 53, 11; 1030-1039
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwagi o wpływie struktury przedpola na formowanie się frontu nasunięć płaszczowinowych
    Some remarks on the influence of the foreland structure on the formation of a frontal nappe thrust
    Autorzy:
    Stupka, O.
    Mizerski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074542.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    geotektoniczny
    orogen
    zapadlisko brzegowe
    jednostki kratoniczne
    geotectonics
    marginal foredeep
    craton
    Opis:
    In this paper we describe relations between geological structure, shape and relief of the crystalline basement of the Precambrian cratons, and between rigid elements in Variscan orogens and the width of the younger fold belts in their foreland. The relations can be seen between the Baltic shield and Alpine belts. In places, where the fold belt is thrust over uplifted part of the craton's fundament, the fold belt and its marginal foredeep are tight and the fold belt is very high. In places, where the fold belt is thrust over deep part of the fundament, the fold belt and its marginal foredeep are broad. Similar relations can be seen between the East European craton and Variscan fold belts.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2007, 55, 5; 430-434
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The tectonic structure of the continental lithosphere considered in the light of the expanding Earth theory — a proposal of a new interpretation of deep seismic data
    Autorzy:
    Cwojdziński, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1187382.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    sejsmiczne profilowanie refleksyjne
    proces wypłaszczania
    struktury sejsmiczne
    litosfera kontynentalna
    reologia
    wielowarstwowy rozkład naprężeń
    geotektonika globalna
    ekspandująca Ziemia
    seismic reflection profiling
    flattening process
    seismic structures
    continental lithosphere
    rheology
    multilayer stress distribution
    global geotectonics
    expanding Earth
    Opis:
    Sejsmiczne badania refleksyjne, zwłaszcza tzw. pionowa sejsmika refleksyjna stały się od początku lat osiemdziesiątych XX wieku głównym narzędziem badawczym skorupy ziemskiej, a także górnego płaszcza litosfery. Realizacja w ciągu ostatnich 20 lat wielu dużych, często międzynarodowych, projektów sejsmicznych umożliwiła uzyskanie ogromnej ilości informacji, które są zwykle interpretowane przy uwzględnieniu paradygmatu tektoniki płyt. Jednakże interpretacje te napotykają na znaczne trudności. Po pierwsze, trudne do wyjaśnienia jest zagadkowe podobieństwo struktury sejsmicznej skorupy kontynentalnej występującej pod różnymi genetycznie i wiekowo geostrukturami, a także jej symetryczność. Podobieństwo refleksyjności sejsmicznej w różnych środowiskach geologicznych wskazuje na: (1) decydujący wpływ właściwości reologicznych litosfery na charakter refleksyjności oraz (2) wspólny proces tektoniczny odpowiedzialny za jej ukształtowanie. W zależności od warunków termicznych skorupa kontynentalna podlegająca deformacji kruchej sięga do głębokości 10-20 km. Poniżej tej granicy, odpowiadającej temperaturom 300-400 stopni C, zaczyna się strefa odkształceń podatnych, w której dominuje płynięcie stanu stałego. Granica między strefą deformacji kruchej i podatnej jest nieostra, jej szerokość zależy od potoku cieplnego, a także od litologii. Kolejną granicą reologiczną jest powierzchnia Moho. W istniejących tam warunkach termicznych górny płaszcz podskorupowy odkształca się w sposób kruchy. Sejsmika refleksyjna potwierdza te zachowania reologiczne. Między lepkością litosfery kontynentalnej, a refleksyjnością sejsmiczną obserwuje się ścisły związek. W górnej skorupie krystalicznej, która ogólnie jest przezroczysta sejsmicznie, na wszystkich profilach występują nieliczne pakiety refleksów związane z dyslokacjami, na ogół o geometrii listrycznej, nachylone w różnych kierunkach i wypłaszczające się wraz z głębokością. Dolna skorupa jest zdominowana przez, penetratywne w skali dolnej skorupy, struktury subhoryzontalne, wiązane przez większość badaczy z deformacjami z płynięcia. Na granicy skorupy górnej i dolnej znajduje się strefa przejściowa, wydzielana niekiedy jako skorupa środkowa. W strefie tej zanika większość dyslokacji listrycznych. Występują tam śródskorupowe struktury wielkosoczewkowe, podkreślane przez pasma refleksów. Górny płaszcz podskorupowy charakteryzuje się przejrzystością sejsmiczną. Rzadko występują tam pasma refleksów zapadające w głąb pod niewielkimi kątami, odpowiadające wąskim strefom uskokowym. Tym samym, z reologicznego punktu widzenia, dolna skorupa stanowi warstwę „słabszą", zamkniętą między sztywnymi sferami górnej skorupy i litosfery podskorupowej. Proces deformacji tektonicznej, prowadzący do wykształcenia laminacji refleksyjnej, jest niezależny od petrologicznej stratyfikacji skorupy. Przedstawiony w modelu wielowarstwowej struktury litosfery kontynentalnej piętrowy rozkład naprężeń odpowiedzialnych za powstanie struktur sejsmicznych nie może być efektem działania mechanizmu tektoniczno-płytowego. Podstawowe cechy tych struktur, tj.: (1) piętrowy rozkład pól naprężeń i typów deformacji, (2) ich prawdopodobnie młody wiek i (3) przenoszenie naprężeń od dołu ku górze, wskazują na proces tektoniczny związany z ekspansją Ziemi. Tylko ekspansja wnętrza planety i związane z nią zmniejszanie się krzywizny przypowierzchniowych sfer Ziemi mogła doprowadzić do powstania takiego rozkładu naprężeń. Zasadnicza teza pracy nawiązuje do koncepcji wpływu zmian krzywizny ekspandującej Ziemi na procesy tektoniczne - idei wyrażonej wcześniej przez Hilgenberga (1933), Rickarda (1969), Jordana (1971), Careya (1976) i Maxlowa (1995, 2001). W górnej skorupie wypłaszczanie przejawia się w pierwszej fazie utworzeniem kompresyjnych struktur skorupowych opisywanych przez tektonikę płyt jako struktury ze złuszczenia (flake tectonics) lub kliny tektoniczne, a także procesy delaminacji skorupowej. W miarę narastania ekspansji struktury kompresyjne są zastępowane na niektórych obszarach przez struktury ekstensyjne. Dalsza ewolucja geologiczna może prowadzić zarówno do dalszego rozciągania, aż do rozerwania ciągłości skorupy kontynentalnej, jak i - w wypadku konsolidacji obszaru – do pojawienia się kolejnej fazy kompresji wynikającej z dostosowywania się sztywnej, górnej skorupy do nowej, mniejszej krzywizny Ziemi (inwersja tektoniczna). Struktury z wypłaszczania odpowiadają tym, które tektonika płyt opisuje jako rezultat tzw. tektoniki membranowej. Rozpatrywana w planie tektonika z dostosowania tłumaczy także: występowanie struktur przesuwczych, transpresyjnych i transtensyjnych, dowodzone paleomagnetycznie poziome rotacje bloków oraz powstawanie oroklin pasm fałdowych itp. W świetle proponowanej interpretacji geologicznej struktury sejsmiczne litosfery kontynentalnej obserwowane na licznych profilach refleksyjnych odzwierciedlają różny stan naprężeń tektonicznych. Między dolną a górną skorupą oraz między skorupą a płaszczem podskorupowym mamy do czynienia ze strefami planetarnych i regionalnych odspojeń śródskorupowych. Naprężenia rozciągające są transferowane od strony płaszcza Ziemi ku skorupie. Zjawisko to jest właśnie tym, czego możemy oczekiwać w wyniku ekspansji Ziemi.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2003, 9; 5-79
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Seismicity of Spitsbergen Platform and its relation to geotectonics of the region
    Autorzy:
    Górski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2052882.pdf
    Data publikacji:
    1990
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Arctic
    Spitsbergen
    seismicity
    geotectonics
    Źródło:
    Polish Polar Research; 1990, 11, 3-4; 277-285
    0138-0338
    2081-8262
    Pojawia się w:
    Polish Polar Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Permian versus Jurassic geotectonic position of the Lhasa block – facts and controversies
    Autorzy:
    Krobicki, Michał
    Golonka, Jan
    Starzec, Krzysztof
    Iwańczuk, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24202131.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
    Tematy:
    Permian
    Jurassic
    geotectonics
    Opis:
    The Cimmerian Continent (or Cimmeria, Cimmerian terrane, Cimmerian blocks) was detached from eastern Gondwana in the Late Paleozoic as a sliver/ribbon of continental strip rifting elements. Recently, these elements belong to an almost continuous long belt (ca. 13,800 km) from central Italy trough Greece, Turkey, Iran, Afghanistan, Tibet, SW China, Myanmar, Thailand up to Indonesia (Sumatra). The palaeogeographic position and relationship of some elements during Permian-Mesozoic times is still matter of discussion. The Qiangtang and Lhasa blocks (present-day Tibet) belong to these elements and their location in space and time and their relationship causes a lot of controversies. Their position alongside eastern Gondwana in the mid-Early Permian (ca. 290–285 Ma) are suggested both by palaeomagnetic and facies studies. Palaeomagnetic studies indicated this position one decade ago, which has been confirmed by recent studies. The Cimmerian Continent [Iran (Alborz)-Qiangtang-Baoshan-Tengchong-Sibumasu] was separated from the Gondwanian part of Pangea during mid-Early Permian time by rifting and drifting. Northwards migration of it took place during Permian-Triassic times caused wide opening of the Bangong‐Nujiang Tethyan Ocean and closing of the Paleotethys Ocean but the Lhasa block was still southern margin of the Bangong‐Nujiang Ocean. The Triassic Indosinian Orogeny has been one of the most spectacular geotectonic event reflecting collision of this continent with Indochina block and closure of the Paleotethys Ocean. The separation of the Lhasa block from Gondwana is enigmatic but most probably took place during earliest Jurassic times. This separation was followed by quick shift northward. Intensive sedimentological studies of the Late Triassic (Carnian-Norian) several flysch-type turbidites in the eastern Tethyan Himalaya (e.g. Qulonggongba, Pane Chaung, Langjiexue, Quehala, Duoburi formations/groups) indicate that their provenance was connected with Lhasa block, which has been their source area during early-stage evolution of the Neotethys. The late Early Permian rift-related basaltic magmatism in northern Baoshan (in SW China) and sourrounding regions was connected with first step of separation from Gondwana margin of this block (together with South Qiangtang and Sibumasu blocks and simultaneously with opening of the Bangong‐Nujiang Ocean before the Middle Permian)  – independently of Lhasa block which was separated later, the most probably during Late Triassic or Triassic/Jurassic transition time with very wide space of the Bangong‐Nujiang Tethyan Ocean between Qiangtang and Lhasa blocks (2,600 km ±710 km  – 23.4° ±6.4° during the Middle Jurassic with its maximum width in the Late Triassic). From the palaeobiogeographic point of view, the worldwide distribution of Pliensbachian-Early Toarcian large bivalves of the so-called Lithiotis-facies, dominated by Lithiotis, Cochlearites, Litioperna genera revealed by the authors’ studies, indicates very rapid expansion of such type of bivalves alongside southern margin of Neotethys, and could be good evidence of palaeogeographic position of the Lhasa block in this time. Himalayan and Tibetan (Nyalam area) occurrences of Lithiotis and/or Cochlearites bivalves could help to place the Lhasa block nearby the Gondwana during Early Jurassic times. This palaeobiogeographic research contradict another interpretation based on different fossils (Permian fusulinids and brachiopods) interpreted as subtropical fauna, which could occur in low subtropical latitudes together with other parts of the Cimmerian Continent.
    Źródło:
    Geotourism / Geoturystyka; 2023, 1-2 (72-73); 38--38
    1731-0830
    Pojawia się w:
    Geotourism / Geoturystyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jurajskie i kredowe dajki neptuniczne w północnej Tetydzie i na obszarze pery-Tetydy - reperkusje geotektoniczne
    Autorzy:
    Krobicki, M.
    Golonka, J.
    Kucharski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/183451.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
    Tematy:
    geotektonika
    dajki neptuniczne
    geotectonics
    neptunian dykes
    Źródło:
    Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2008, 34, 3/1; 185-188
    0138-0974
    Pojawia się w:
    Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geotectonic, seismicity and seismotectonic of the Dinarides of Bosnia and Herzegovina
    Autorzy:
    Hrvatović, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/224532.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Politechnika Warszawska. Wydział Geodezji i Kartografii
    Tematy:
    geotektonika
    sejsmika
    góry Dynarskie
    Bośnia i Hercegowina
    Półwysep Bałkański
    geotectonics
    seismics
    Dinaric mountains
    Balkan Peninsula
    Bosnia and Herzegovina
    Źródło:
    Reports on Geodesy; 2006, z. 5/80; 73-91
    0867-3179
    Pojawia się w:
    Reports on Geodesy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geological origin of the Permian bedded chert succession distributed in Central Plain of Thailand
    Autorzy:
    Kamata, Yoshihito
    Phromsuwan, Waraphorn
    Ueno, Katsumi
    Charoentitirat, Thasinee
    Sardsud, Apsorn
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24202140.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
    Tematy:
    geotectonics
    Thailand
    Opis:
    The geotectonic divisions, which are distributed as narrow zones in the north-south direction, are clear in the northern Thailand, but not clearly recognized in the Central Thailand. The Chao Phraya Plain, which occupies the central part of Thailand, is broadly covered with Quaternary sediments. Therefore, the basement rocks of the Paleozoic and Mesozoic are scattered in the form of residual mounds, and due to the lack of stratigraphic and age-determination data, the geological origin of these rocks have been not sufficiently discussed. In this presentation, we will report the results of a study on the geological belongings of bedded chert sporadically exposed in the Chao Phraya Plain, Central Thailand by the microfossil age and geochemical characteristics. The study areas are Thung Saliam (TS) (50 km northwest of Sukhothai) in the northern part of the plain and the Nakorn Sawan–Uthai Thani (NS-UT) area in the central part of the plain. About 20 outcrops of chert were surveyed in both areas. The cherts are distributed in scattered, and most of the cherts are recrystallized and are considered to have undergone contact metamorphism. Chert of the TS is well-bedded with red and the direct contact relationship is unknown, but tuff and limestone (marble) are exposed around it. Chert of the NSUT is also well-bedded with red, black, gray and milky white in color. Altered slatey shale and sandstone accompany the chert and form monadnocks. These cherts might be categorized into typical pelagic cherts because they contain radiolarian tests and sponge spicules in a matrix consisting of very fine clay minerals and microcrystalline quartz, and do not contain coarse-grained terrigenous materials. Sashida & Nakornsuri (1999) reported the occurrence of Pseudoalbaillella simplex, Ruzencevispongus sp., and so on from the TS chert and they assigned their age to Wolfcampian. Whereas, Saesaengseerung et al. (2007) report radiolarian occurrence of the Ps. loemntaria Assemblage (Artinskian) and Follicucullus scholasticus Assemblage (Capitanian-Wuchiapingian) from the NS-UT chert. Whole-rock chemical analysis was performed on three sections their ages were determined by radiolarians. In the Chondrite-normalized REE pattern, TS chert indicates negative anomaly of Ce, and NS-UT chert shows relatively flat and profile of the downward-sloping in the LREE. The geological age of the study sections and their REE patterns are similar to those observed in the Sa Kaeo area in southeastern Thailand. The Permian bedded cherts exposed in TS and NS-UT areas are often accompanied by thin layers of fine-grained siliciclastics and tuff, which are weakly metamorphosed and foliated. Since the chert itself has a relatively thin thickness (several meters to 10–20 m) in each outcrop, and basically has a north-south strike. These cherts occurrence and lithofacies of both areas are similar and indicate that cherts of both areas are geologically comparable as pointed out by Ueno et al. (2012). Ueno et al. (2012) clarified that the central part of Thailand, where the geotectonic division was unclear, can be divided into three geotectonic units from west to east: Sibumasu Block, Sukothai Zone and Indochin Block. However, the origin of the Permian chert has not been clarified. Paleozoic and Mesozoic cherts distributed in Thailand remind us bedded cherts deposited in the Paleo-Tethys from the Devonian to the Triassic. However, no cherts other than the Permian have been reported in the central part of mainland Thailand. Instead of the Paleo-Tethys chert, the Sa Kaeo-Chanthaburi suture and the Nan-Uttaradit suture are well-known as geological units containing Permian chert in southeastern Thailand. These sutures have been understood as a closed remnant of the Permian to Triassic back-arc basin stretched between the Indochina Block and the Sukhothai Arc. The fact that the Permian cherts of the central plain are distributed in the eastern part of the Sukhothai Zone and near Indochina Block suggests that these Permian cherts comparable to the Permian chert of the Sa Kaeo-Chanthaburi Suture. In addition to the geological evidence, the geochemical features of the Permian chert represented by the REE pattern are similar to those of the Permian chert in the Sa Keo area. Line of evidence mentioned above suggests that the Permian bedded chert distributed the central Thailand (TS and NS-UT areas) have originated to the Permian chert of the Sa Kae-Chanthaburi or Nan-Uttaradit sutures which is a remnant of backarc basin.
    Źródło:
    Geotourism / Geoturystyka; 2023, 1-2 (72-73); 33
    1731-0830
    Pojawia się w:
    Geotourism / Geoturystyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Does the East European branch of the Caledonides exist?
    Czy istnieje wschodnioeuropejska gałąź kaledonidów?
    Autorzy:
    Mizerski, W.
    Stupka, O.
    Olczak-Dusseldorp, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2062820.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Caledonides
    geotectonics
    foreland of the East European craton
    Middle Europa
    kaledonidy
    geotektonika
    przedpole kratonu wschodnioeuropejskiego
    Europa Środkowa
    Opis:
    Since the beginning of the introduction of the concept of the East European branch of the Caledonides by Limanowski (1922), there has been much discussion on the trend of this branch towards the southwest of the East European craton. The extreme interpretations were given by Stille (1950), and later by Dadlez (1994). According to those authors, the East European branch of the Caledonides could trend along the entire course of the south-eastern boundary of the East European craton, from the western Baltic Sea to Ukraine. Analysis of existing geological data, in relation to the current geotectonic theories, puts in doubt the existence of this branch. The proved Caledonian structures, which could be considered as orogenic, are located exclusively in the West Pomeranian segment of the East European craton foreland. The other parts of the foreland should be considered either a lowered marginal edge of the craton or blocks of Avalonian origin.
    Od początku wprowadzenia pojęcia wschodnioeuropejskiej gałęzi kaledonidów przez Limanowskiego (1922) trwa dyskusja dotycząca przebiegu tej gałęzi na południowy zachód od kratonu wschodnioeuropejskiego. W skrajny sposób przedstawiał go Stille (1950), a później Dadlez (1994). Według nich wschodnioeuropejska gałąź kaledonidów przebiegałaby wzdłuż całej południowo-wschodniej granicy kratonu wschodnioeuropejskiego, od zachodniego Bałtyku po Ukrainę. Analiza istniejących danych geologicznych, w nawiązaniu do obowiązujących dzisiaj teorii geotektonicznych, stawia w wątpliwość istnienie tej gałęzi. Udokumentowane struktury kaledońskie, które można by uznać za orogeniczne, znajdują się wyłącznie w zachodniopomorskim segmencie przedpola kratonu wschodnioeuropejskiego. Pozostałe fragmenty tego przedpola trzeba uznać bądź za obniżoną, brzeżną krawędź kratonu, bądź za bloki pochodzenia awalońskiego.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 449; 109--117
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies