Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "geostanowiska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 32
Tytuł:
Waloryzacja geoturystyczna obiektów przyrody nieożywionej i jej znaczenie w perspektywie rozwoju geoparków
Geotourism valuation of unbiotic objects and their signifi cation in prospect of geopark development
Autorzy:
Dmytrowski, P.
Kicinska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/87081.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Asocjacja Ekologii Krajobrazu
Tematy:
przyroda nieozywiona
waloryzacja geoturystyczna
geostanowiska
geoparki
geoturystyka
Źródło:
Problemy Ekologii Krajobrazu; 2011, 29
1899-3850
Pojawia się w:
Problemy Ekologii Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geological heritage conservation on international, regional, national and local levels
Autorzy:
Todorov, T.
Wimbledon, W. A. P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186569.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
ProGEO
dziedzictwo geologiczne
geostanowiska
geological heritage
geosites
Opis:
Europejska Asocjacja Ochrony Dziedzictwa Geologicznego (ProGEO) jest stowarzyszeniem europejskich specjalistów zajmujących się problemami ochrony geośrodowiska, a także naukowców-geologów, planistów, menedżerów i nauczycieli. ProGEO działa jako ośrodek promujący ochronę bogatego europejskiego dziedzictwa w zakresie krajobrazu i skał oraz stanowisk skamieniałości i minerałów. Poprzez inicjowanie wspólnych projektów, wdrażających dobre doświadczenia konserwatorskie, stara się mobilizować doświadczenie, zapał i dobrą wolę specjalistów, a także wpływać na politycznych decydentów szczebla krajowego i międzynarodowego. ProGEO jest stowarzyszeniem otwartym dla wszystkich zainteresowanych, a członkowie jej Rady reprezentują wszystkie narody europejskie. ProGEO traktuje siebie jako ciało międzynarodowe posiadające możliwość przemawiania w imieniu wszystkich zaangażowanych w ochronę stanowisk geologicznych w Europie. ProGEO działa poprzez swoje Regionalne Grupy Robocze. ProGEO ma swój udział w opracowaniu przez Radę Europy Pan-Europejskiej Strategii Różnorodności Biologicznej oraz Krajobrazu. ProGEO nawiązało również współpracę z IUGS i UNESCO, dla których opracowuje europejską listę do włączenia w projekt Geosite. ProGEO zamierza przygotować jednolitą listę najważniejszych europejskich stanowisk geologicznych jako wsparcie dla działań organizacji międzynarodowych. Członkowie ProGEO starają się opracować ujednolicone podejście do ochrony przyrody, promując jednocześnie całościowe ujmowanie ochrony zjawisk biologicznych i fizycznych. ProGEO odbywa plenarne posiedzenia co dwa lata. ProGEO organizuje ponadto duże sympozja międzynarodowe na temat geokonserwacji. Dzięki wsparciu UNESCO problematyka geokonserwacji po raz pierwszy została włączona do programu 30-tego Międzynarodowego Kongresu Geologicznego w Pekinie, w Chinach (1996) oraz 31-szego MKG w Rio de Janeiro w Brazylii (2000). ProGEO prowadzi rozmaite projekty, jak np. GeoTrip i Geosites. Poza tym ProGEO szerzy swoją wiedzę przez informatory, materiały pokonferencyjne, ulotki i strony internetowe. Za wybór stanowisk do ochrony dziedzictwa geologicznego na narodowym i lokalnym poziomie odpowiedzialne są Narodowe Grupy ProGEO.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 9-12
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedzictwo geologiczne
Geological heritage
Autorzy:
Urban, Jan
Migoń, Piotr
Radwanek-Bąk, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076132.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geodziedzictwo
geostanowiska
geokonserwacja
georóżnorodność
geoheritage
geosites
geoconservation
geodiversity
Opis:
Geoheritage (geological heritage), that is tangible evidence of geological past and contemporary processes, is increasingly recognized as a valuable component of environment, worth conservation and popularization. It comprises elements of Earth's geodiversity, which are significant for scientific, educational, cultural, ecological or aesthetic reasons. Among them, the key role is played by geosites, at which elements of geoheritage are best exposed and have the most evident value. Various classifications of geosites by the main theme have been proposed and various methods of evaluation of geosites exist, involving among others, assessment of their scientific importance, cultural/historical value, threats and educational opportunities. Geoheritage in a given place or area may have global, national, regional or local significance. Globally significant geoheritage is protected at UNESCO World Heritage properties and in UNESCO Global Geoparks. In Poland, geoheritage is protected in national and landscape parks, more than 110 nature reserves, more than 1600 nature monuments and more than 120 sites of special scientific interest (documentary sites). This paper opens a section of "Przegląd Geologiczny", in which representative geosites of Poland will be successively presented.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2021, 69, 1; 16--20
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Kaali crater field and other geosites of Saaremaa Island (Estonia): the perspectives for a geopark
Autorzy:
Raukas, Anto
Stankowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/94342.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
geopark
geosites
meteorite-crater field
Saaremaa Island
Estonia
geostanowiska
Opis:
The Island of Saaremaa in Estonia offers highly spectacular geological features that belong to the most interesting in the Baltic Sea area. A unique geological monument on the island is the Kaali meteorite-crater field, formed by nine meteorite impacts. There are also attractive coastal cliffs, huge erratics, alvars (limestone areas covered by a very thin soil) and well-developed glacial and marine landforms. Limestone cliffs and shingle beaches abound with Silurian fossils and offer great opportunities to fossil collectors. The island is a prospective geopark. During the past few years, the geology of the island has become an intensely studied object of Estonian and Polish geologists.
Źródło:
Geologos; 2010, 16, 1; 59-68
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The most important geosites of the Ukrainian Carpathians
Autorzy:
Ivchenko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204959.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geostanowiska
ochrona przyrody
Karpaty ukraińskie
geosites
natural protection
Ukrainian Carpathians
Opis:
W Karpatach ukraińskich znajdują się liczne obiekty o dużej wartości geologicznej. Obszar ten należy do karpackiego systemu fałdowego orogenu alpejskiego, zbudowanego głównie z osadów kredy, paleogenu i neogenu. Pod względem geomorfologicznym jest to region gór denudacyjno-tektonicznych. W sumie wybrano 15 obiektów dziedzictwa geologicznego, reprezentujących różne typy geotopów, mających zróżnicowany status ochrony prawnej. Wszystkie geostanowiska prezentowane w artykule są zlokalizowane w czterech okręgach administracyjnych zachodniej Ukrainy.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 149-154
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geological, geomorphological and hydrogeological heritage in Lithuania
Autorzy:
Karmaza, B.
Baltrunas, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204936.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geostanowiska
klasyfikacja
pomniki przyrody
Litwa
geosites
classification
nature monuments
Lithuania
Opis:
Utwory czwartorzędowe są najbardziej rozpowszechnionymi formacjami na obszarze Litwy. Powstały one podczas zlodowaceń pleistoceńskich. Obecnie pokrywają cały obszar kraju. Ich miąższość dochodzi do 315 m. Wzorcowe odsłonięcia osadów pleistoceńskich i holoceńskich, duże głazy, źródła i pełne ekspresji formy terenu są tu bardzo typowe i stanowią ważny element najpiękniejszych krajobrazów Litwy. Oficjalna lista prawnie chronionych geostanowisk geologicznych, hydrogeologicznych i geomorfologicznych obejmuje obecnie 183 obiekty: 122 geologiczne, 32 hydrogeologiczne i 29 geomorfologicznych. Obiekty geologiczne mogą być podzielone na 3 grupy: eratykowe głazy lodowcowe, odsłonięcia i obniżenia. W odsłonięciach można wydzielić 2 grupy: czwartorzędowe i przedczwartorzędowe. Obiekty hydrogeologiczne (źródła) można podzielić na dwie grupy genetyczne: źródła ascenzyjne i descenzyjne. Obiekty geomorfologiczne wyselekcjonowane na Litwie mają służyć ochronie obszarów z typowymi lub rzadkimi formami rzeźby, o wielkiej wartości naukowej i edukacyjnej. Są to głównie wzgórza (5), wydmy (5), kemy (5) i strome stoki (5).
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 183-189
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karkonoski Park Narodowy z otuliną jako geopark krajowy
Karkonosze National Park with its buffer zone certified as the National Geopark
Autorzy:
Knapik, R.
Migoń, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074725.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
georóżnorodność
geostanowiska
edukacja geologiczna
Karkonosze
geodiversity
geosites
geoeducation
Karkonosze Mts.
Opis:
The Certificate of National Geopark for the Karkonosze National Park with its buffer zone reflects the policy of the Ministry of Environment, which aims to create a network of national geoparks in Poland. It is also a consequence of conducting by the Karkonosze National Park the project "Geosites inventory and assessment in the Karkonosze National Park and its buffer zone, including preparation of the geological map of the area", which provided solid scientific basis for the recognition of Karkonosze Mts. as national geopark. The certificate highlights the geodiversity of the Karknosze Mts., which parallels its biodiversity values and is decisive for the great attractiveness of the area among the scientists and visitors alike. Features such as mountain-top planation surfaces, glacial cirques, granite tors, and waterfalls have been invariably listed as the key elements of geoheritage of the Karkonosze Mts. Less obvious, but no less important are various mineralogical localities, exposures of granite and metamorphic rock which provide insights into the nature of igneous and rock deformation processes in the Palaeozoic era, peat bogs bearing record of palaeoenvironmental change, and remains on past mining and mineral prospecting. Geodiversity of the Karkonosze Mts. is well-documented in dozens of scientific publications, but also also consistently exposed by the Karkonosze National Park and other institutions, through wide-ranging activities of popularizing geoheritage of these mountains.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2010, 58, 11; 1065-1069
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Representative geosites of the Roztocze Hills
Autorzy:
Wysocka, A.
Roniewicz, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204949.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geostanowiska
środowiska sedymentacji
miocen
Roztocze
Polska
geosites
sedimentary environments
Miocene
Polska
Opis:
Praca prezentuje przegląd wiedzy na temat budowy i historii geologicznej Roztocza. Koncentruje się przede wszystkim na utworach mioceńskich. Litologia, struktury sedymentacyjne i mikrofacje tych utworów wskazują na wysokoenergetyczne, płytkomorskie środowisko sedymentacji, związane ze strefą brzegową. Przebieg sedymentacji w badenie wykazywał na tym obszarze silny związek z ewolucją zapadliska przedkarpackiego. Najbardziej interesujące i reprezentatywne dla utworów mioceńskich geostanowiska to: Brusno, Huta Różaniecka, Nowiny, Józefów, Żelebsko i Łysaków. W tych geostanowiskach możliwe jest prowadzenie obserwacji różnych typów skał, struktur sedymentacyjnych i biogenicznych. W związku z tym dla uczniów, studentów i innych stanowią one doskonałe punkty do nauki geologii obszaru Roztocza.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 137-144
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geologiczne pomniki przyrody Karkonoszy i obszarów przyległych : w 100-lecie dzieła Georga Güricha
Geological natural monuments of nature in the Karkonosze Mts. and adjoining areas – 100th anniversary of the work by Georg Gürich
Autorzy:
Migoń, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075271.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
pomnik geologiczny
geostanowiska
ochrona geologiczna
Sudety
geoheritage
geosites
geological conservation
Sudetes
Opis:
Geological monuments of the Karkonosze by Georg Gürich was published in 1914 and is essentially a catalogue of sites of special geoscientific interest in the West Sudetes, including the Karkonosze range and the adjacent areas. As many as 115 separate localities are described, among them 79 in the Karkonosze proper. The inventory includes outcrops of characteristic rock types, contact phenomena, tors and crags, weathering features, sites with typical fracture patterns, waterfalls, potholes, glacial landforms, blockfields and others. Although numerical evaluation of significance of individual sites was not attempted, elements of verbal assessment and comparative analysis are present. Despite the passage of time, the book of Gürich remains a valuable reference work and has proved very useful during preparation of documentation for the national geopark in the Karkonosze.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2015, 63, 4; 214--218
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granite tors of Waldviertel (Lower Austria) as sites of geotourist interest
Granitowe skałki regionu Waldviertel (Dolna Austria) jako obiekty geoturystyczne
Autorzy:
Michniewicz, A.
Różycka, M.
Migoń, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/128402.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
granite
granite geomorphology
geosites
Bohemian Massif
granit
geomorfologia granitowa
geostanowiska
Masyw Czeski
Opis:
Granites of the South Bohemian Pluton are among the main rocks in the region of Waldviertel in the northern part of Lower Austria. The overall topography is gently rolling, with higher elevations and medium-altitude mountainous relief present only in the south-western part. Tors are the most characteristic residual landforms and occupy different settings, from mountain tops to valley floors. They vary in shapes and dimensions, with castle koppies and boulder clusters being most common. Many tors host well-developed microforms such as weathering pits, karren, runnels, and flared slopes. Balanced rocks are among the highlights of the region. Because of good access residual granite landforms of Waldviertel are well suited to be developed as geosites and geotourist destinations, but there is clearly a deficit of explanation and interpretation. In this paper 15 representative tors are presented, tourist infrastructure is summarized, and a thematic one-day drive is proposed.
Granity plutonu południowoczeskiego należą do głównych skał występujących w regionie Waldviertel w północnej części kraju związkowego Dolna Austria. Region ten odznacza się lekko falistą rzeźbą, z większymi wysokościami i górzystym ukształtowaniem jedynie w części południowo-zachodniej. Skałki stanowią najbardziej charakterystyczny element rzeźby denudacyjnej, zajmując różną pozycję morfologiczną, od szczytów wzniesień po dna dolinne. Są zróżnicowane pod względem kształtu i wymiarów, z dominacją zamczysk skalnych i zgrupowań bloków (skałek rumowiskowych). Morfologię wielu z nich urozmaicają mikroformy, takie jak kociołki wietrzeniowe, żłobki, rynny i nisze kloszowe. Szczególnie interesującym elementem rzeźby regionu są chybotki. Dobra dostępność sprawia, że rezydualne formy granitowe regionu są odpowiednie do zagospodarowania jako geostanowiska i atrakcje geoturystyczne, choć uwagę zwraca brak szerszego zaplecza edukacyjnego i interpretacyjnego. W artykule przedstawiono 15 reprezentatywnych skałek granitowych, podsumowano zagospodarowanie turystyczne obszaru oraz zaproponowano przebieg jednodniowej tematycznej trasy samochodowej.
Źródło:
Geotourism / Geoturystyka; 2015, 1-2; 19-36
1731-0830
Pojawia się w:
Geotourism / Geoturystyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 32

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies