Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "geopoetyka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 45
Tytuł:
Tożsamościowe (trans)lokacje bohaterów prozy Virginii Despentes na przykładzie powieści Apocalypse bébé
The Identity Trans(locations) of the protagonist of Virginia Despentes’ novels. Case study of Apocalypse bébé
Autorzy:
Zgoła, Clara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1016142.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
trash literature
critical queer theories
sexuality and space
third wave of feminism in France
urban novel
geopoetics
literatura trashowa
krytyczne teorie queer
seksualność i przestrzeń
trzecia fala feminizmu we Francji
badania miejskie
powieść miejska
geopoetyka
Opis:
Artykuł stanowi próbę prześledzenia twórczości współczesnej, trzeciofalowej, francuskiej powieściopisarki, Virginii Despentes, ze szczególnym uwzględnieniem zachodzących w niej na przestrzeni ubiegłych dwudziestu lat zmian. W pierwszej części przedstawiony zostaje zarys wczesnego etapu jej pisarstwa. Na pierwszy plan wysuwają się specyficzne dla kultury francuskiej końca ubiegłego stulecia kwestie kontekstualne: zwłaszcza zachodzących w relacji do rekonfiguracji francuskiego pola literackiego w połowie lat dziewięćdziesiątych przemian w strategii (samo) reprezentacji podmiotów wykluczonych z uwagi na ich rasowo-płciowo-klasowe usytuowanie, oraz wyłonienia się nurtu literatury opatrzonej mianem „trashowej”.Druga część stawia sobie za cel wydobycie queerowego aspektu ostatniego projektu Despentes. Przeprowadzona w oparciu o geopoetologiczne instrumentarium analiza utworu Apocalypse bébé dostarcza informacji na temat czasoprzestrzennych uwarunkowań (nie)normatywnych tożsamości głównych bohaterów. Autorska konstrukcja miejskiego chronotopu Paryża i Barcelony zestawiona zostaje z propozycjami badaczy kultury spod znaku krytycznych teorii queer, prowadząc do tezy o specyficznym ,,zwrocie utopijnym” zachodzącym w ostatniej powieści tej pisarki.
The article is an attempt to investigate the contemporary creativity of the French, third wave feminist, and novel writer Virginie Despentes with a focuson changes taking place in her work over the last twenty years. The first part shows the scope of the early phase of her artistic activity, which, on the main level, deals with specific issues in the French culture of the last decade of the past century, especially those taking place in relation to the reconfiguration of the French literary field in the middle of the 1990s. Of particular importance are changes in approaches of those who were excluded or marginalized because of their race/gender/class position (most often femininists), including issues of self-representation and the appearance of the trash literature trend.The second part of the article takes as its goal enhancing the queer aspect of Despentes’ last project. It analyses Apocalypse bébé on the basis of geopoetical instrumentarium and presents information concerning the spatio-temporal dimensions of the (non)normative identities of the main characters. The authors construction of the urban chronotope of Paris and Barcelona is considered from a critical queer theory perspective, leading to the thesis of a specific utopian turn taking place in Despentes’ last novel.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2013, 10, 4; 183-202
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementary memory and its limits. Element and detail in Zygmunt Haupt’s prose
Pamięć elementarna i jej granice. Żywioł i szczegóły w prozie Zygmunta Haupta
Autorzy:
Zehnder, Christian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312310.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Zygmunt Haupt
Czesław Miłosz
memory
geopoetics
emigration
Central Europe
Eastern borderlands
Galicia
pamięć
geopoetyka
emigracja
Opis:
Rekapitulując główne tendencje hauptologii, autor artykułu pyta ponownie o model pamięci w twórczości Zygmunta Haupta i proponuje rozszerzenie ustalonej „epifanicznej” lektury jego prozy o perspektywę geopoetyki. Na materiale licznych opowiadań autora Pierścienia z papieru udowadnia, jak wybujałe szczegóły utraconego świata galicyjskiego wyrastają za każdym razem z jedynego żywiołu pozornie zapamiętanego jako monolityczny i absolutny (deszcz, śnieg, piasek, trawa, powietrze, kurz itd.). W tym wyłanianiu się detali krystalizuje się rodzaj epifanii, która jest skoncentrowana nie tyle na podmiocie, ile na otoczeniu. Poprzez to uzewnętrznienie pamięci – za sprawą żywiołu – szczegóły uzyskują swój specyficzny status niekonieczności, wyrażającej się w typowych dla tego pisarza enumeracjach. Autor artykułu pyta także o granice tego modelu i znajduje je w „polskim kulturalizmie” (Andrzej Mencwel), który w przyrodzie widzi przede wszystkim „świat pozaludzki” i który Haupt w umiarkowanej, apolitycznej formie zdaje się podzielać. Kulturalistyczna postawa Haupta zostaje dookreślona poprzez porównanie niektórych jego opowiadań amerykańskich z negatywnymi opisami krajobrazu Kalifornii przez Czesława Miłosza i Theodora W. Adorno.
Recapitulating major tendencies in Haupt studies, the paper revisits the question of memory models in works by Zygmunt Haupt, and proposes to extend the established, “epiphanic” reading of Haupt’s prose with a geopoetic perspective. Based on numerous examples from Haupt’s works, the paper demonstrates how exuberant details of the lost Galician world tend to grow on the ground of an element seemingly remembered as monolithic and absolute (rain, snow, sand, grass, air, dust, etc.). A certain type of epiphany crystallizes in the emergence of details, focused on surroundings rather than on the subject. Thanks to this externalization of memory through the elements, details gain their specific non-necessary status expressed in the typical Hauptian enumerations. This model is limited by “Polish culturalism” (Andrzej Mencwel), according to which nature constitutes first and foremost “a nonhuman world” – an idea that Haupt seems to share in a moderate, apolitical form. Haupt’s culturalist attitude is further explored by a comparison of some of his American stories with negative descriptions of Californian landscape by Czesław Miłosz and Theodor W. Adorno.
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 31; 80-97 (eng); 80-97 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autobiograficzny trójkąt: miasto – świadectwo – Zagłada
Autobiographical triangle: city – testimony – Holocaust
Autorzy:
Wolski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375442.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
autobiography
geopoetics
Holocaust
autobiografia
geopoetyka
Zagłada
Opis:
W artykule zaprezentowano zależności pomiędzy narracjami miejskimi i intymistyką w kontekście powojennych i, szczególnie, pozagładowych przemian konceptualizacji „ja” narracyjnego. Na podstawie przykładów zaczerpniętych z artykułów prezentowanych w bieżącym numerze czasopisma „Autobiografia. Literatura. Kultura. Media” oraz innych tekstów zasadniczych dla pisarstwa autobiograficznego, autor proponuje powiązanie tych kategorii za pomocą kategorii toposu, obejmującej w swoim ogólnym, czyli zarówno retorycznym, jak i narratywistycznym (poetologicznym) wymiarze, najważniejsze wątki badań spod znaku poetyki miejsca i intymistyki.
The text presents the relations between urban narratives and autobiographical writing in the context of the post-war and post-Holocaust transformations of the narrative “I”. Basing on the examples from the articles included in the present edition of the „Autobiografia. Literatura. Kultura. Media” journal as well as other crucial autobiographical texts the author proposes to link these issues by means of the notion of “topos” which as both a rhetorical and a literary-theoretical notion embraces all vital aspects of local/urban and autopbiographical studies.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2014, 3, 2; 7-13
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba określenia i uporządkowania znaczeń związanych z geopoetyką
An Attempt at Defining and Ordering Meanings Related to Geopoetics
Autorzy:
Weretiuk, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182987.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
geopoetics
geopoetry
geocriticism
ecocriticism
regional literature
urbanism
places of imagination
globetrotterism
articulation of the world
geopoetyka
geopoezja
geokrytyka
ekokrytyka
literatura regionalna
urbanizm
miejsca imaginacyjne
geopolityka
globtroteryzm
artykulacja świata
Opis:
W artykule podjęto próbę zdefiniowania pojęcia „geopoetyka”. W celu określenia i uporządkowania znaczeń związanych z geopoetyką wykorzystano przykłady z literatury ukraińskiej, rosyjskiej, polskiej, amerykańskiej i kanadyjskiej, jak też stosowano kilka wybranych relacji: geopoetyka – ekologia, ekokrytyka, geopoetyka – geopolityka, geopoetyka – regionalizm. Wyodrębniono sześć podstawowych znaczeń geopoetyki: (1) „studium związków intelektualnych i zmysłowych pomiędzy człowiekiem a Ziemią, pierwotna geopoetyka Kennetha White’a; (2) rozwijający się ruch intelektualny, artystyczno-literacki, kulturowy o wymiarze międzynarodowym (Francja, Szkocja, Belgia, Niemcy, Szwajcaria, Włochy, Kanada, Rosja, Ukraiński Krym, Serbia), zapoczątkowany przez szkockiego poetę, nauczyciela akademickiego i myśliciela Kennetha White’a we Francji w 1989 r.; (3) pewien sposób postrzegania świata i tworzenia dzieła sztuki (właściwa poetyka, warsztat, zespół środków ideowo-tematycznych podporządkowanych poetyce ziemi); (4) dzieła powstające w wyniku stosowania takiej praktyki (geopoezja, która nie zawsze jest tożsama z poezją geograficzną/geologiczną, czyli dziełami literackimi tworzonymi przez geologów, geofizyków etc. tematycznie ujawniających przedmiot ich zainteresowań profesjonalnych); (5) podejście badawcze, praktyka interpretacyjna, krytyczna (właściwie geokrytyka, m.in. w koncepcjach Bertranda Westphala, Roberta T. Tally’ego); (6) działalność dydaktyczna. Komplikują identyfikację geopoetyki zarówno jej wielowymiarowy status ontologiczny, jak jej interdyscyplinarny charakter, skłonność do zmian, hybrydowość i otwartość na obszary badań i obszary kultury związane z ich wspólnym przedmiotem zainteresowania (ziemia). Mimo to da się zauważyć, jak różni się ona od nich odmiennością punktów widzenia, kierunków zadawania pytań i akcentów w udzielaniu odpowiedzi.
The meanings of geopoetry were considered in its relation with: ecology and ecocriticism, geopolitics, regional literature, urbanism, space semantic studies, globetrotterism, with the help of exemplification of the selected fragments from Ukrainian, Russian, Polish and Canadian literature, as well as references to American literature. Six basic meanings of geopoetry were distinguished: (1) the original White’s geopoetics as study of Man-Earth relation; (2) the international intellectual and artistic literary movement (France, Scotland, Belgium, Germany, Switzerland, Italy, Canada, Russia, Ukrainian Crimea, Serbia), which was initiated by Kenneth White in France in 1989; (3) a certain way of perception of the world and artistic creation (artistic technique, designed for the poetry of the earth and understanding of one’s land); (4) works of literary art which were created with the help of such technique (geopoetry, which is not at all times identical with geographical/geological poetry – wider – with literary works created by geologists, geophysicists, etc. who disclose their professional subject – the earth (geo) on the thematic level of their literary works). (3) and (4), taken together, perform also the implementation of  White’s ideas; (5) geocriticism, a method of literary analysis and interpretation (in Bertrand Westphal’s and Robert T. Tally’s meaning, which is the creative continuation of White’s conception); (6) teaching activity.
Źródło:
Porównania; 2013, 12; 25-42
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Solitary Man in the Space of Genocide
Samotny mężczyzna w przestrzeni ludobójstwa
Autorzy:
Tomczok, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699746.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
ludobójstwa
turystyka historyczna
Zagłada
polityka historyczna
esej
reportaż
geopoetyka
genocide
historical tourism
the Shoah
the Holocaust
historical politics
essay
reportage
geopoetics
Opis:
W artykule omawiam pojawiającą się we współczesnych narracjach o ludobójstwie strukturę narracyjną opartą na wyraźnej obecności pierwszoosobowego narratora, najczęściej męskiego, opisującego swoje przeżycia i przemyślenia w czasie podróży do miejsc masowych zbrodni. Odwołuję się do badań nad powiązaniem przestrzeni i pamięci, geokrytyki, dzięki czemu rozróżniam kilka poziomów analizowanych tekstów zmierzających w stronę metafizycznych uogólnień o charakterze nihilistycznym lub patriotycznym. Zaproponowane kategorie analityczne wykorzystuję w badaniu fragmentów eseistyki Dawida Szkoły i Przemysława Dakowicza. 
In this essay, I discuss a particular narrative structure manifest in contemporary genocide narratives, a structure based on a distinctive presence of a first-person – usually male – narrator, who describes his experiences and reflections born in the course of his peregrinations to sites of mass extermination. Rooting my research in geocriticism, I explore ties between spaceand memory, which allows me to distinguish several levels of analyzed texts, tending towards metaphysical generalizations of nihilistic or patriotic nature. I apply the said analytical categories to my study of selected passages of Dawid Szkoła’s and Przemysław Dakowicz’s respective essays.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 213-233
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miasto w prozie kobiet początku XXI wieku: „Bambino” Ingi Iwasiów i „Piaskowa Góra” Joanny Bator
City in women’s prose after 1989: “Bambino” by Inga Iwasiów, “Piaskowa Góra” by Joanna Bator
Autorzy:
Szewczyk, Paula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942799.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
city
geopoetics
women
feminism
gender
miasto
geopoetyka
kobiety
feminizm
Opis:
Materiał analizuje relacje zachodzące między podmiotem kobiecym i przestrzenią rzeczywistego miasta – Szczecina i Wałbrzycha – w wybranych utworach literackich: „Bambino” Ingi Iwasiów i „Piaskowej Górze” Joanny Bator. Analiza została przeprowadzona z uwzględnieniem kilku perspektyw badawczych. W pierwszej miasto zostało ujęte jako wytwór kultury generujący określone praktyki podmio-tów z nim związanych. W drugiej rozpoznane jako przestrzeń społeczna, z uwzględnieniem płci zamieszkujących ją podmiotów – kobiet pełniących w miejskiej przestrzeni określone role. Perspektywa trzecia uruchamiała kontekst rzeczywistości historycznej, pozwalający na porównanie omawianych miast jako wytworów literackiej fikcji z ich rzeczywistymi odpowiednikami. Pracę podsumowuje próba analizy doświadczeń kształtujących tożsamości bohaterek omawianych powieści.
The text analyses the relationship between the female subject and the actual space of the city – Szczecin and Wałbrzych – in selected literary works: “Bambino” Inga Iwasiów and “Piaskowa Góra” by Joanna Bator. The analysis employs a number of research perspectives. In the first one, the city is recognised as a product of culture that generates specific practices of subjects associated with it. In the second one, it is recognised as a social space, taking into account the gender of subjects inhabiting it – women serving defined roles in the urban space. The third perspective activates the context of historical reality, making it possible to compare the discussed cities as products of literary fiction with their real counterparts. The text concludes with an attempt to analyse the experiences shaping the identity of the heroines of these novels.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kraina Południa? Włochy Cypriana Norwida w perspektywie geopoetyki
Southern country? Cyprian Norwid’s Italy from the perspective of geopoetics
Autorzy:
Stanisz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117269.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
geopoetyka Norwida
Włochy
Północ-Południe
Wschód-Zachód
centrum i peryferie
mapa wyobrażona
Norwid’s geopetics
Italy
North-South
East-West
centre and peripheries
imagined map
Opis:
Tematem artykułu jest refleksja nad Norwidowskim dyskursem o Italii w kontekście jego narracji o Europie. Symboliczne usytuowanie Włoch na Norwidowskiej mapie wyobrażonej było wypadkową kilku perspektyw: opozycji Północ-Południe, osi Wschód-Zachód, kategorii centrum i peryferii, wiązało się także z uniwersalizującym spojrzeniem z perspektywy globalnej oraz temporalnej. Każda z tych perspektyw prowadziła ku innym zagadnieniom (antropologicznym, kulturowym, politycznym, ekonomicznym, cywilizacyjnym, estetycznym). We wczesnym okresie twórczości Norwida pozycję Italii wyznaczała głównie przynależność do przestrzeni Południa (akcent padał wówczas na jej właściwości klimatyczne, kulturowe i estetyczne). Z biegiem czasu pozycja Włoch coraz silniej zaznaczała się na osi Wschód-Zachód (związanej głównie z zagadnieniami cywilizacji i polityki). W wielu utworach Norwida Włochy stanowiły symboliczny środek świata (z obrazem Rzymu jako centrum chrześcijaństwa). Zdarzało się i tak, że były elementem pejzażu uniwersalnego. Ewolucję twórczości Norwida można zinterpretować jako nieustanne przezwyciężanie hegemonii jednej osi czy jednej perspektywy, a co za tym idzie, jako próbę wpisania obrazu Włoch w skomplikowany układ współrzędnych wyznaczających jego symboliczną mapę wyobrażoną.
This article offers a reflection on Norwid’s discourse about Italy in the context of his narrative about Europe. The symbolic position of Italy on Norwid’s imagined map was a resultant of several perspectives: the North-South opposition, the East-West axis, the categories of centre and peripheries, and it was linked to the universal view from a global and temporal perspective. Each of these perspectives led to other issues (anthropological, cultural, political, economic, civilizational, aesthetic). In the early period of Norwid’s work, Italy’s position was mainly defined by its belonging to the South (at that time its climatic, cultural and aesthetic qualities were stressed). Over time, Italy’s position was increasingly marked on the East-West axis (related mainly to civilizational and political issues). In many of Norwid’s works, Italy was the symbolic centre of the world (with a picture of Rome as the centre of Christianity). Sometimes it was even part of a universal landscape. The evolution of Norwid’s work can be interpreted as the continuous overcoming of the hegemony of one axis or perspective, and consequently, as an attempt to inscribe the image of Italy onto an intricate system of coordinates representing his symbolic imagined map.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35; 73-93
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Southern country? Cyprian Norwid’s Italy from the perspective of geopoetics
Kraina Południa? Włochy Cypriana Norwida w perspektywie geopoetyki
Autorzy:
Stanisz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17843675.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Norwid’s geopetics
Italy
North-South
East-West
centre and peripheries
imagined map
geopoetyka Norwida
Włochy
Północ-Południe
Wschód-Zachód
centrum i peryferie
mapa wyobrażona
Opis:
This article offers a reflection on Norwid’s discourse about Italy in the context of his narrative about Europe. The symbolic position of Italy on Norwid’s imagined map was a resultant of several perspectives: the North-South opposition, the East-West axis, the categories of centre and peripheries, and it was linked to the universal view from a global and temporal perspective. Each of these perspectives led to other issues (anthropological, cultural, political, economic, civilizational, aesthetic). In the early period of Norwid’s work, Italy’s position was mainly defined by its belonging to the South (at that time its climatic, cultural and aesthetic qualities were stressed). Over time, Italy’s position was increasingly marked on the East-West axis (related mainly to civilizational and political issues). In many of Norwid’s works, Italy was the symbolic centre of the world (with a picture of Rome as the centre of Christianity). Sometimes it was even part of a universal landscape. The evolution of Norwid’s work can be interpreted as the continuous overcoming of the hegemony of one axis or perspective, and consequently, as an attempt to inscribe the image of Italy onto an intricate system of coordinates representing his symbolic imagined map.
Tematem artykułu jest refleksja nad Norwidowskim dyskursem o Italii w kontekście jego narracji o Europie. Symboliczne usytuowanie Włoch na Norwidowskiej mapie wyobrażonej było wypadkową kilku perspektyw: opozycji Północ-Południe, osi Wschód-Zachód, kategorii centrum i peryferii, wiązało się także z uniwersalizującym spojrzeniem z perspektywy globalnej oraz temporalnej. Każda z tych perspektyw prowadziła ku innym zagadnieniom (antropologicznym, kulturowym, politycznym, ekonomicznym, cywilizacyjnym, estetycznym). We wczesnym okresie twórczości Norwida pozycję Italii wyznaczała głównie przynależność do przestrzeni Południa (akcent padał wówczas na jej właściwości klimatyczne, kulturowe i estetyczne). Z biegiem czasu pozycja Włoch coraz silniej zaznaczała się na osi Wschód Zachód (związanej głównie z zagadnieniami cywilizacji i polityki). W wielu utworach Norwida Włochy stanowiły symboliczny środek świata (z obrazem Rzymu jako centrum chrześcijaństwa). Zdarzało się i tak, że były elementem pejzażu uniwersalnego. Ewolucję twórczości Norwida można zinterpretować jako nieustanne przezwyciężanie hegemonii jednej osi czy jednej perspektywy, a co za tym idzie, jako próbę wpisania obrazu Włoch w skomplikowany układ współrzędnych wyznaczających jego symboliczną mapę wyobrażoną.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35 English Version; 79-101
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce jako czynnik sprawczy w twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego (na przykładzie opowiadania Most. Z kroniki naszego miasta)
Place as a causative factor in literary works of Gustaw Herling-Grudziński and his short story Bridge (Most. Z kroniki naszego miasta)
Autorzy:
Sobota, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204777.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
geopoetyka
Gustaw Herling-Grudziński
miejsce
przestrzeń
geopoetics
place
space
Opis:
Niniejszy artykuł porusza problem relacji między bohaterem a miejscem w twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego na przykładzie opowiadania Most. Z kroniki naszego miasta (1963). Autorka stawia tezę, że miejsca pojawiające się na kartach dzieł pisarza pełnią funkcję czynnika sprawczego wobec postaw, decyzji i zachowania postaci. Omawiane zagadnienie wpisuje się w zakres proponowanej w artykule nowej perspektywy badań nad dorobkiem autora Innego Świata. Opiera się ona na założeniach geopoetyki i ukazuje dokonania literackie pisarza przez pryzmat miejsca, rozumianego zarówno w wymiarze geograficznym, jak i literackim. W toku analizy i interpretacji opowiadania Herlinga-Grudzińskiego starano się wykazać, że tytułowy Most oddziałuje na los, zachowanie i postawę głównego bohatera. Część analityczną artykułu poprzedza prezentacja stanu badań nad problematyką przestrzeni w twórczości pisarza, szkic biograficzny autora Mostu uwzględniający jego doświadczenia związane z miejscami oraz krótka charakterystyka geopoetyki jako perspektywy badawczej, która, zdaniem autorki, umożliwi wydobycie nowych treści z niepowtarzalnego w literaturze polskiej dorobku współtwórcy paryskiej „Kultury”.
The author analyses the relation between the literary character and the place in Gustaw Herling-Grudziński’s Most. Z kroniki naszego miasta (1963). The author attempts to prove that places shown by Herling-Grudziński play a significant role in the writer’s biography and also influence the way of acting and decisions of literary characters created by the writer. Using geopoetics as its starting point, this perspective puts emphasis on the category of place considered in both geographic and literary dimension. In her interpretation of the short story by Herling-Grudziński, the author attempts to show that the bridge affects the life of the main character, his behaviour and attitude to the world. The article also offers a summary of critical approaches to the presentation of space motifs in the literary works of Herling-Grudziński. The context for the analysis is provided by the writer’s biography which highlights his personal experience connected with private places. The analytical key to unlock their senses is taken from geopoetics as the perspective which may enable us to find new content in the unique literary output of Herling-Grudziński.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2021, 60, 1; 33-63
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórca wobec przestrzeni i czasu. Przyczynek do rozważań o filozofii mobilności Andrzeja Stasiuka
A writer against time and space. A monograph on Andrzej Stasiuk’s philosopfy of mobility
Autorzy:
Setlak, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451211.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
space
space-time, culture
philosophy of mobility
sufficient reason
technopol
geopoetics
the East
przestrzeń
czasoprzestrzeń
kultura
filozofia mobilności
„wystarczający powód”
geopoetyka
Wschód
Opis:
For the last decade Andrzej Stasiuk’s prose has focused on description and interpretation of the author’s numerous journeys to central and Eastern European countries, the Balkans and Asia. He talks about them with his characteristic literary disposition, thus creating a specific genre which can be defined as ‘a wanderer’s diary’ or ‘travel story’. In such works as Going to Babadag (2006), There are no expresses by the yellow roads (2013) or The East (2014), the relational layer maintained in the convention of literary reportage co-exists in an active way with the reflective layer, the artistic projection of which is the clearly marked cultural and spatial nature and the teleology of dynamic existence within its frame requires intellectual mobility in comparing distinguishing features of the Oriental and Occidental cultural systems. The author is clearly in favour of the former – it is the basic territory of his existence as a human being and an artist. Andrzej Stasiuk’s philosophy of mobility marked by nomadic thinking obviously clashes with the desire for balance in the world and his intellect rejects both the opportunity of ‘an escape to the utopia’ and acceptance of what is happening in his territory.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2015, 10, 5; 31-45
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdzie leżą „ogrody ziemskich rozkoszy”? Topika ogrodowa w perspektywie geopoetyki
Where do ‘the gardens of earthly delights’ lie? The topic of the garden in the perspective of geopoetics
Autorzy:
Rybicka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012193.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
ogród
topika
geopoetyka
wiek XIX
wiek XX
garden
topos
geopoetics
19th century
20th century
Opis:
The subject of this article is the problem of relations between the literary topics of the garden and geography. As the method of analysis applied here, geopoetics pays special attention to the traces of geographical location in literature, to territorial imagology and imaginary geographies. This article investigates the way in which literary conventions and cultural frames transform the genius loci. This problem is analyzed on the basis of selected texts of Polish literature (by S. Trembecki, S. Goszczyński, J. Stempowski, J. Iwaszkiewicz).
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2011, 1(4); 59-71
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geokultura(?)
Geoculture(?)
Autorzy:
Rosiński, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363581.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
geopoetics
space in literary studies
causality of space
the spatial turn
Elżbieta Rybicka
sprawczość przestrzeni
zwrot przestrzenny
geopoetyka
przestrzeń w badaniach literackich
Opis:
Recenzja śledzi najnowsze losy terminu geopoetyka. Celem artykułu jest usytuowanie koncepcji badawczej Elżbiety Rybickiej na tle dotychczasowych badań zajmujących się przestrzenią. Wykorzystując zaproponowane przez badaczkę odsłony geopoetyki, teoria zostaje rozbita na aspekt poetologiczny, geograficzny, antropologiczny oraz performatywny. Geopoetyka zostaje zestawiona z rozważaniami przestrzennymi Petera Sloterdijka (przestrzeń rozrastająca się) i „kulturą obecności” Hansa Ulricha Gumbrechta, co pozwala rozszerzyć rozważania przestrzenne o ujęcie humanistyki nieantropocentrycznej.
This review traces the recent vicissitudes of the term “geopoetics.” The purpose of the article is to situate the scholarly concept developed by Elżbieta Rybicka in the context of previous studies of space. Using her proposed framework of geopoetics, theoretical work on space is broken down into its poetological, geographical, anthropological, and performative aspects. Geopoetics becomes juxtaposed with the spatial thought of Peter Sloterdijk (proliferating space) and Hans Ulrich Gumbrecht’s “culture of space,” allowing reflection on space to be expanded to include a non-anthropocentric interpretation of the humanities.
Źródło:
Forum Poetyki; 2015, 2; 130-137
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literackie obrazy socjalistycznej Warszawy i frankistowskiego Madrytu w perspektywie geopoetyki i komparatystyki. Przykład powieści Zły Leopolda Tyrmanda i Ul Camilo José Celi
Autorzy:
Rombel, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031027.pdf
Data publikacji:
2019-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Warsaw
Madrid
postwar novel
geopoetics
comparative studies
configuration of urban space
Polish People’s Republic
socialism
Francoism
ensory and emotive topographies/geographies
Warszawa
Madryt
powieść powojenna
geopoetyka
komparatystyka
konfiguracja przestrzeni miejskiej
PRL
socjalizm
frankizm
topografie/geografie sensoryczno-emotywne
Opis:
The paper aims to juxtapose the literary portrayals of the socialist Warsaw and Francoist Madrid depicted in two postwar novels: The Man with the White Eyes by Leopold Tyrmand and The Hive by Camilo José Cela1, respectively. The starting point for the considerations is geopoetics and, more precisely, the concept of the sensory and emotive topographies. It is intended to demonstrate that the approach in question provides the tools adequate to analyse the configuration of Warsaw’s and Madrid’s urban spaces portrayed in Polish novels from the Polish People’s Republic period and Spanish novels from the Francoism period. The comparative approach, in turn, enables the juxtaposing of the research objects and gathering of the data useful for the purposes of Polish-Spanish intercultural studies, such as intercultural communication studies.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2019, 14, 9; 372-390
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wobec nie-miejsca. Myślenie przestrzenią w twórczości Ádáma Bodora
Towards Non-Place. Thinking in Terms of Space in Ádám Bodor’s World
Autorzy:
Piotrowiak-Junkiert, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179222.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ádám Bodor
space
borderlands
province
geopoetics
identity
przestrzeń
pogranicza
prowincja
geopoetyka
tożsamość
Opis:
Artykuł prezentuje analizę koncepcji przestrzeni w twórczości Ádama Bodora (Okręg Sinistra, Wizyta arcybiskupa). Konstrukcja powieści węgierskiego pisarza pozwala stwierdzić, że mamy w tych powieściach do czynienia ze szczególną formą fabularnej przestrzeni. Bodor opisuje miejsca, które nie istnieją w rzeczywistości pozatekstowej, nadając im jednak nazwy, które stają się rodzajem wskazówki, podpowiedzi. Czytelnik z łatwością może dekodować nazwy przygranicznych terenów opisywanych w tej twórczości. Bodor opiera swój koncept także na fiozofii wpisanej w zaburzenie cyklicznych procesów przyrody, metaforach totalitarnego świata, byciu wiecznym tułaczem.
The article presents an analysis of the spatial conception in the works of Ádam Bodor (The Sinistra Zone, The Archbishop visit). The construction of the novels written by the Hungarian writer depicts that in this novel there appears a particular story space. Bodor describes places, which didn’t exist in external reality. He also gives them names which constitute a type of hint. The readership can easily decode the names of the borderlands. The writer constructs these ideas based on his own philosophy which is connected with perturbations of the cyclical processes of nature, metaphors of the totalitarian world but also being the eternal Wanderer. 
Źródło:
Porównania; 2012, 11; 101-110
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Poszóstnie przez Bieszczad”. Janusza Szubera poetyckie utraty i nostalgie
Autorzy:
Okupnik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179231.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Janusz Szuber
Bieszczady
pogranicza
geopoetyka
poetyckie utraty i nostalgia
Opis:
Głównym tematem twórczości Janusza Szubera są związki z Ziemią Sanocką, będącą onegdaj tyglem kultury polskiej, żydowskiej, rusińskiej, w mniejszej części – niemieckiej i włoskiej. Poeta występuje w roli „archiwariusza zabitego miasteczka”, tropi ślady przeszłości (głównie literackiej), przypomina dawne obyczaje ludowe i leksykę, kontempluje ikony, pisze o synkretyzmie religijnym i „świętych obcowaniu”. Choroba uniemożliwiła mu wędrówki po Bieszczadach. W wierszach przywołuje je z pamięci, posiłkuje się literaturą i mapami. Osobnym wątkiem, wartym jednak wspomnienia, jest towarzyszenie Ryszardowi Schrammowi w nostalgicznej „prywatnej podróży pamięci”. Szubera i Schramma połączyła tęsknota za Ziemią, którą uznali za swoją. Kluczem interpretacyjnym do ich tekstów może być geopoetyka i nostalgia.
Źródło:
Porównania; 2012, 11; 167-182
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 45

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies