Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "geopoetyka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-45 z 45
    Tytuł:
    Narracja autobiograficzna a relacje geoprzestrzenne w prozie Magdaleny Tulli
    Autorzy:
    Bielewicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/646021.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Magdalena Tulli
    geopoetyka
    narracja autobiograficzna
    Opis:
    Autobiographical narration and spacial relations in prose of Magdalena Tulli Abstract The article sets out to understand the autobiographical diptych of Magdalena Tulli’s Włoskieszpilki and Szum through the prism of geopoetics. It presents the opposition of Italiannessrepresented by Milano against Polishness identified with descriptions of post-war Warsaw.Seemingly distinct areas are connected by the possibility to present them in the context ofautobiographical place. Also analyzed were family relations with particular attention paid tothe specificity of functioning of a family with Polish-Italian-Jewish roots. Keywords: Magdalena Tulli, geopoetic, autobiographical narration
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2017, 17; 200-209
    2081-1853
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pod powierzchnią Historii. "Skorupy"
    Beneath the surface of History. "Skorupy"
    Autorzy:
    Górska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2032405.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    essay
    geopoetics
    regionalism
    esej
    geopoetyka
    regionalizm
    Opis:
    Artykuł dotyczy eseju Skorupy Artura Daniela Liskowackiego. Skupiony jest na opisie przedmiotu jako nośnika pamięci kulturowej.
    This article concerns the essay Skorupy by Artur Daniel Liskowacki. It focuses on the description of the object as a carrier of cultural memory.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2021, 17; 69-76
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autobiograficzny trójkąt: miasto – świadectwo – Zagłada
    Autobiographical triangle: city – testimony – Holocaust
    Autorzy:
    Wolski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375442.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    autobiography
    geopoetics
    Holocaust
    autobiografia
    geopoetyka
    Zagłada
    Opis:
    W artykule zaprezentowano zależności pomiędzy narracjami miejskimi i intymistyką w kontekście powojennych i, szczególnie, pozagładowych przemian konceptualizacji „ja” narracyjnego. Na podstawie przykładów zaczerpniętych z artykułów prezentowanych w bieżącym numerze czasopisma „Autobiografia. Literatura. Kultura. Media” oraz innych tekstów zasadniczych dla pisarstwa autobiograficznego, autor proponuje powiązanie tych kategorii za pomocą kategorii toposu, obejmującej w swoim ogólnym, czyli zarówno retorycznym, jak i narratywistycznym (poetologicznym) wymiarze, najważniejsze wątki badań spod znaku poetyki miejsca i intymistyki.
    The text presents the relations between urban narratives and autobiographical writing in the context of the post-war and post-Holocaust transformations of the narrative “I”. Basing on the examples from the articles included in the present edition of the „Autobiografia. Literatura. Kultura. Media” journal as well as other crucial autobiographical texts the author proposes to link these issues by means of the notion of “topos” which as both a rhetorical and a literary-theoretical notion embraces all vital aspects of local/urban and autopbiographical studies.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2014, 3, 2; 7-13
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kwestie pograniczne w pisarstwie Gustawa Manteuffla
    Autorzy:
    Budzyński, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/639082.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Manteuffel Gustaw, inflantologia, pogranicze kulturowe, historiografia, geopoetyka
    Opis:
    Borderland issues (borderland) in literary works of Gustaw ManteuffelGustaw Manteuffel (1832–1916) was Polish-Livonian historiographer whose writing activity focused on the idea of reconstructing the forgotten land called Polish Livonia. In his many texts elaborating almost exclusively on Livonian issues, one can find as well many borderland categories. Livonia he lived in and wrote about was a highly diversified land, both ethnically, linguistically, and religiously. This article, dealing with borderland issues considered in Gustaw Manteuffel’s works, represents the new subdiscipline of contemporary academic studies on the heritage of the Polish-Lithuanian state called Livonian studies.
    Źródło:
    Wielogłos; 2014, 2(20)
    2084-395X
    Pojawia się w:
    Wielogłos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hartwig przestrzennie. Recenzja książki Elżbiety Dutki „Centra, prowincje, zaułki. Twórczość Julii Hartwig jako auto/bio/geo/grafia”, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, Kraków 2016
    Hartwig spatially. A review of the book by Elżbieta Dutka „Centra, prowincje, zaułki. Twórczość Julii Hartwig jako auto/bio/geo/grafia”, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych “Universitas”, Kraków 2016
    Autorzy:
    Gałczyńska, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682670.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Julia Hartwig
    geography
    biography
    geopoetics
    geografia
    biografia
    geopoetyka
    Opis:
    Auto/bio/geo/graphics forms a creative and original interpretive lens of the author of the book, which looks at individual volumes, poems and texts about art by Julia Hartwig. Space assigned to the eponymous center, province and backstreets becomes the compositional frame, allowing for a smooth narration. These spatial references function as the compositional key of the book divided into three segments: France - a nostalgic center, America - the everyday life province and Poland – backstreets of history and memory, in which, in specific examples of works, each time a space and its transformations are accounted for.
    Auto/bio/geo/grafia jest twórczą i niebanalną soczewką interpretacyjną autorki książki, która przygląda się poszczególnym tomom, wierszom i tekstom o sztuce autorstwa Julii Hartwig. Ramą kompozycyjną, która pozwala na prowadzenie płynnej narracji, staje się przestrzeń, przypisana do tytułowego centrum, prowincji i zaułka. Wspomniane odniesienia przestrzenne funkcjonują jako klucz kompozycyjny książki podzielonej na trzy segmenty: Francja – nostalgiczne centrum, Ameryka – prowincja codzienności oraz Polska – zaułki historii i pamięci, w ramach których, w konkretnych przykładach utworów, każdorazowo zostaje zauważona spacja i łączące się z nią przemiany.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2018, 7; 339-345
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Stachura en cuarto menguante”. Nowe ustanowienie Edwarda Stachury i Amereidy
    "Stachura en cuarto menguante": The New Creation of Edward Stachura and Amereida
    Autorzy:
    Barbaruk, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1995863.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Edward Stachura
    geopoetyka
    Amereida
    Michel Deguy
    Paryż
    geopoetics
    Paris
    Opis:
    W artykule zaproponowano geopoetycką interpretację nieznanego wątku biografii Edwarda Stachury, związanego z pobytem polskiego pisarza w Paryżu, gdzie poznał m.in. poetów Michela Deguy i Edisona Simonsa, uczestników wyprawy tzw. travesía de Amereida (1965). Punktem wyjścia rozważań jest analiza zdania z latynoamerykańskiego poematu Amereida (1967) „hoy soy todos los mendigos / a cuerpo de rey /con / stachura en cuarto menguante”. Autorka interpretuje zaskakujący fakt znalezienia się „stachury” w tekście pisanym w czasie wyprawy po Ameryce Południowej, w trakcie której grupa poetów, architektów, rzeźbiarzy pod przewodnictwem Godofredo Iommiego (Godo) odkrywała nieznane „morze wewnętrzne”. Zwraca też uwagę na rolę Juana Pablo Iommiego Amunátegui, syna Godo, w ostatnich latach życia Stachury. Proponowana interpretacja, inspirowana koncepcją Vinciane Despret, która nazywa zmarłych „geografami” ustanawiającymi inne miejsca, trasy i związane z nimi opowieści, wpisuje się w badania nad przejawami skomplikowanych relacji żywych i umarłych.
    This paper proposes a geopoetic interpretation of an unknown thread of Edward Stachura's biography, related to the Polish writer's stay in Paris, where he met, among others, the poets Michel Deguy and Edison Simons, participants of the expedition of the so-called travesía de Amereida (1965). The starting point of the discussion is the analysis of a sentence from a Latin American poem Amereida (1967) "hoy soy todos los mendigos / a cuerpo de rey /con / stachura en cuarto menguante" [today I am all the beggars / with the body of a king / with / stachura in the last quarter]. The author interprets the surprising fact of finding "stachura" in a text written during a South American expedition, when a group of poets, architects, and sculptors led by Godofredo Iommi (Godo) explored the unknown "inner sea". She also draws attention to the role of Juan Pablo Iommi Amunátegui, Godo's son, in the last years of Stachura's life. The following interpretation is inspired by the concept proposed by Vinciane Despret. She calls them the dead "geographers" who establish other places, routes, and stories. It is part of the research on the manifestations of the complicated relations of the living and the dead.
    Źródło:
    Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2021, 19; 121-136
    2082-9701
    2720-0078
    Pojawia się w:
    Białostockie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miasto w prozie kobiet początku XXI wieku: „Bambino” Ingi Iwasiów i „Piaskowa Góra” Joanny Bator
    City in women’s prose after 1989: “Bambino” by Inga Iwasiów, “Piaskowa Góra” by Joanna Bator
    Autorzy:
    Szewczyk, Paula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942799.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    city
    geopoetics
    women
    feminism
    gender
    miasto
    geopoetyka
    kobiety
    feminizm
    Opis:
    Materiał analizuje relacje zachodzące między podmiotem kobiecym i przestrzenią rzeczywistego miasta – Szczecina i Wałbrzycha – w wybranych utworach literackich: „Bambino” Ingi Iwasiów i „Piaskowej Górze” Joanny Bator. Analiza została przeprowadzona z uwzględnieniem kilku perspektyw badawczych. W pierwszej miasto zostało ujęte jako wytwór kultury generujący określone praktyki podmio-tów z nim związanych. W drugiej rozpoznane jako przestrzeń społeczna, z uwzględnieniem płci zamieszkujących ją podmiotów – kobiet pełniących w miejskiej przestrzeni określone role. Perspektywa trzecia uruchamiała kontekst rzeczywistości historycznej, pozwalający na porównanie omawianych miast jako wytworów literackiej fikcji z ich rzeczywistymi odpowiednikami. Pracę podsumowuje próba analizy doświadczeń kształtujących tożsamości bohaterek omawianych powieści.
    The text analyses the relationship between the female subject and the actual space of the city – Szczecin and Wałbrzych – in selected literary works: “Bambino” Inga Iwasiów and “Piaskowa Góra” by Joanna Bator. The analysis employs a number of research perspectives. In the first one, the city is recognised as a product of culture that generates specific practices of subjects associated with it. In the second one, it is recognised as a social space, taking into account the gender of subjects inhabiting it – women serving defined roles in the urban space. The third perspective activates the context of historical reality, making it possible to compare the discussed cities as products of literary fiction with their real counterparts. The text concludes with an attempt to analyse the experiences shaping the identity of the heroines of these novels.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Poszóstnie przez Bieszczad”. Janusza Szubera poetyckie utraty i nostalgie
    Autorzy:
    Okupnik, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179231.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Janusz Szuber
    Bieszczady
    pogranicza
    geopoetyka
    poetyckie utraty i nostalgia
    Opis:
    Głównym tematem twórczości Janusza Szubera są związki z Ziemią Sanocką, będącą onegdaj tyglem kultury polskiej, żydowskiej, rusińskiej, w mniejszej części – niemieckiej i włoskiej. Poeta występuje w roli „archiwariusza zabitego miasteczka”, tropi ślady przeszłości (głównie literackiej), przypomina dawne obyczaje ludowe i leksykę, kontempluje ikony, pisze o synkretyzmie religijnym i „świętych obcowaniu”. Choroba uniemożliwiła mu wędrówki po Bieszczadach. W wierszach przywołuje je z pamięci, posiłkuje się literaturą i mapami. Osobnym wątkiem, wartym jednak wspomnienia, jest towarzyszenie Ryszardowi Schrammowi w nostalgicznej „prywatnej podróży pamięci”. Szubera i Schramma połączyła tęsknota za Ziemią, którą uznali za swoją. Kluczem interpretacyjnym do ich tekstów może być geopoetyka i nostalgia.
    Źródło:
    Porównania; 2012, 11; 167-182
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce jako czynnik sprawczy w twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego (na przykładzie opowiadania Most. Z kroniki naszego miasta)
    Place as a causative factor in literary works of Gustaw Herling-Grudziński and his short story Bridge (Most. Z kroniki naszego miasta)
    Autorzy:
    Sobota, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1204777.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    geopoetyka
    Gustaw Herling-Grudziński
    miejsce
    przestrzeń
    geopoetics
    place
    space
    Opis:
    Niniejszy artykuł porusza problem relacji między bohaterem a miejscem w twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego na przykładzie opowiadania Most. Z kroniki naszego miasta (1963). Autorka stawia tezę, że miejsca pojawiające się na kartach dzieł pisarza pełnią funkcję czynnika sprawczego wobec postaw, decyzji i zachowania postaci. Omawiane zagadnienie wpisuje się w zakres proponowanej w artykule nowej perspektywy badań nad dorobkiem autora Innego Świata. Opiera się ona na założeniach geopoetyki i ukazuje dokonania literackie pisarza przez pryzmat miejsca, rozumianego zarówno w wymiarze geograficznym, jak i literackim. W toku analizy i interpretacji opowiadania Herlinga-Grudzińskiego starano się wykazać, że tytułowy Most oddziałuje na los, zachowanie i postawę głównego bohatera. Część analityczną artykułu poprzedza prezentacja stanu badań nad problematyką przestrzeni w twórczości pisarza, szkic biograficzny autora Mostu uwzględniający jego doświadczenia związane z miejscami oraz krótka charakterystyka geopoetyki jako perspektywy badawczej, która, zdaniem autorki, umożliwi wydobycie nowych treści z niepowtarzalnego w literaturze polskiej dorobku współtwórcy paryskiej „Kultury”.
    The author analyses the relation between the literary character and the place in Gustaw Herling-Grudziński’s Most. Z kroniki naszego miasta (1963). The author attempts to prove that places shown by Herling-Grudziński play a significant role in the writer’s biography and also influence the way of acting and decisions of literary characters created by the writer. Using geopoetics as its starting point, this perspective puts emphasis on the category of place considered in both geographic and literary dimension. In her interpretation of the short story by Herling-Grudziński, the author attempts to show that the bridge affects the life of the main character, his behaviour and attitude to the world. The article also offers a summary of critical approaches to the presentation of space motifs in the literary works of Herling-Grudziński. The context for the analysis is provided by the writer’s biography which highlights his personal experience connected with private places. The analytical key to unlock their senses is taken from geopoetics as the perspective which may enable us to find new content in the unique literary output of Herling-Grudziński.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2021, 60, 1; 33-63
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tekst Triestu
    Text of Trieste
    Autorzy:
    Dąbrowski, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012559.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Triest
    hybrydyczność
    kultura
    modernizm
    geopoetyka
    Trieste
    hybridity
    culture
    modernity
    geopolitics
    Opis:
    The article focuses on several aspects of Trieste: its ethnic and cultural hybridity, Central-Europeanism and modernity. The mindset is roughly determined by the so called humanistic geography and the author emphasizes in particular the value of place/ topography, which shape the nature of culture. The analysis of the novels Senilita by Italo Svevo and Altro mare by Claudio Magris, which closes the article, brings out the aporia of modernity. According to literary historians it is Italo Svevo together with Trieste as a model of the twentieth-century urban culture that open modernity in Italian literature.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.2; 13-28
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Software w szkolnym kształceniu polonistycznym, czyli o znaczeniu aktualizacji teorii dydaktycznych
    Software in Polish school education: about the meaning of importance of updating teaching theories
    Autorzy:
    Koc, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1076161.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    didactical theory
    actualization
    reportages
    geopoetics
    teoria dydaktyczna
    aktualizacja
    reportaż
    geopoetyka
    Opis:
    Artykuł zawiera tezę wyjściową, że zadaniem edukacji polonistycznej jest nie tylko wprowadzanie młodych ludzi w tradycję kulturową, ale również objaśnianie im świata współczesnego. Rzeczywistość otaczająca uczniów powinna być trwałym punktem odniesienie w procesie nauczania. Skutkiem przyjęcia takiego założenia jest kolejna teza, iż wymaga to aktualizacji teorii dydaktycznych określających cele i sposoby nauczania i uczenia się. W artykule przedstawiono różne sposoby (wymiary) realizacji tego zadania oraz zarys propozycji czytania reportaży w perspektywie geopoetyki jako jeden z przykładów wspomnianej aktualizacji.
    The article contains a starting thesis that the task of Polish language education is not only to introduce young people into cultural tradition, but also explain to them the modern world. The reality surrounding students should be a permanent point of reference in the teaching process. The result of adopting such an assumption is another thesis that requires updating the didactic theories defining the goals and methods of teaching and learning. The article presents various ways (dimensions) of the implementation of this task and an outline of proposals for reading reportages in the perspective of geopoetics as one of the examples of the mentioned update.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2018, 7; 71-84
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czerniowce literackie1 – alfabet, analfabet, alefbetgidariusz
    Literary Chernivtsi - Alphabet, Analphabet, Alephbetgidary
    Autorzy:
    Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1075964.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    interpretation
    hermeneutics
    geopoetics
    Jewish poetry
    interpretacja
    hermeneutyka
    geopoetyka
    literatura żydowska
    Opis:
    Wychodząc od formuły topobiografii Helmuta Böttigera Paul Celan. Miasta i miejsca (Orte Paul Celans, 1996), podążam interpretacyjnie nie tylko tropem najsłynniejszego poety czerniowieckiego, lecz także innych ważnych pisarzy stolicy Bukowiny, takich jak: Rose Ausländer, Klara Blum, Olga Kobylańska, Dusza Czara-Rosenkranz, Selma Meerbaum-Eisinger, Else Keren, Immanuel Weissglas, Alfred Margul-Sperber, Alfred Gong, Isaac Schreyer, Georg Drozdowski, Moses Rosenkranz, David Goldfeld, Alfred Kittner, Jona Gruber, Manfred Winkler. Wspomagającymi koncepcjami okażą się zapewne: ukuta przez Petra Rychłę formuła „poszukiwania tożsamości żydowskiej w niemieckojęzycznej poezji Bukowiny” (tu także szczególne wcielenia mitu Jerozolimy i Atlantydy w poezji czerniowieckiej); status niemczyzny jako twórczego i jednocześnie śmiercionośnego oksymoronu Muttersprache/Mördersprache (język matki/język morderców) w poezji skazanych na zagładę Żydów, rozważania na temat inkarnacji, żywotności i gwałtownego zanegowania mitu Austria felix (Ewa Wiegandt, Maria Kłańska), Heideggerowski trop wynikający z lektury Friedricha Hölderlina, wreszcie etymologiczno-nomadyczne rozważania Tadeusza Sławka na temat ORT/WORT. Czerniowce jako fenomen literacki, a zwłaszcza poetycki, mogą stać się egzemplifikacją rozważań w ramach szeroko pojętej geopoetyki, lecz ich usytuowanie na pograniczu ukraińsko-rumuńsko-mołdawskim oraz wynikająca z długich i skomplikowanych dziejów multikulturowość (kilka religii, kilka alfabetów i języków, kilka grup etnicznych), czynią to miasto czymś daleko ciekawszym. Poezja stała się w Czerniowcach bardzo wyrazistą synekdochą kultury, figurą autoidentyfikacyjną pewnej kultury miejskiej.
    In my interpretation, starting with Helmut Böttiger’s topobiographical formula Orte Paul Celans (1996), I am following not only the most famous poet of Chernivtsi, but also other important writers of the capital of Bukovina, such as: Rose Ausländer, Klara Blum, Olga Kobylanska, Dusza Czara-Rosenkranz, Selma Meerbaum-Eisinger, Else Keren, Immanuel Weissglas, Alfred Margul-Sperber, Alfred Gong, Isaac Schreyer, Georg Drozdowski, Moses Rosenkranz, David Goldfeld, Alfred Kittner, Jona Gruber, Manfred Winkler. Other supporting concepts will probably prove to be: the formula of “the search for Jewish identity in German-language poetry of Bukovina”, created by Peter Rychlo (in particular the special incorporations of the myths of Jerusalem and Atlantis in the poetry of Chernivtsi); the status of the German language as a creative and also deadly oxymoron Muttersprache/Mördersprache (mothers language / murderers’ language) in the poetry of the Jews sentenced to extermination; the reflections about the incarnation, the liveliness and the rapid negation of the myth of Austria felix (Ewa Wiegandt, Maria Kłańska); the Heiddeger’s trace, resulted from the reading of Friedrich Hölderlin and finally Tadeusz Sławek’s etymological-nomadic reflections about ORT/WORT. As a literary phenomenon and especially as a poetic one, Chernivtsi can become an exemplification of the widely understood geopoetics, but its localization on the borderland of Ukraine, Romania and Moldova and its multiculturalism (several religions, several alphabets and languages, several ethnical groups), which is a consequence of the long-lasting and complicated history of the region, make this city something far more interesting. In Chernivtsi, poetry became a very expressive synecdoche of the culture, a figure of self-identification of a certain urban culture.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2019, 9; 47-64
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Jak opisać miasto, które nie jest z kamienia, ale z ciała?” Doświadczenie ruchu i dotyku w lekturze dwudziesto- i dwudziestopierwszowiecznych powieści miejskich jako szczególna forma flânerie
    “How can I describe a town that is not of stone but of flesh”? Experience of movement and touch in the act of reading the twentieth- and twenty-first-century city novels as a special form of flânerie
    Autorzy:
    Kafel, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25133673.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Stimmung
    mood
    atmosphere
    geopoetics
    flâneur
    urban space
    nastrój
    geopoetyka
    przestrzeń miejska
    Opis:
    Nawiązując do przedstawionej w 2011 roku przez Hansa Ulricha Gumbrechta koncepcji „czytania nastrojów”, autorka artykułu stawia tezę, iż możliwy jest odbiór literatury w sposób uwzględniający doznania taktylne i kinetyczne. Kategoria nastroju wraz z instrumentarium z obszaru geopoetyki w nieoczekiwany sposób zyskały na przydatności w 2020 roku, w obliczu wywołanych pandemią COVID-19 zmian w życiu mieszkańców miast. Lektura „ze względu na nastrój” dwóch narracji o mieście – Pani Dalloway Virginii Woolf oraz Londyn NW Zadie Smith – pozwala wnioskować o słuszności postawionej tezy.
    With reference to the concept of „Stimmung-oriented reading” presented in 2011 by Hans Ulrich Gumbrecht, the author of this article advances a thesis that literature can be experienced in a way that includes such sensations as touch or movement. Category of Stimmung and instruments of geopoetics unexpectedly gained in usefulness in 2020, in terms of unprecedented changes in everyday lives of today’s city dwellers caused by COVID-19 epidemic. „Stimmung-oriented reading” of two city novels – Mrs Dalloway by Virginia Woolf and London NW by Zadie Smith – proves the thesis correct.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2022, 10; 206-219
    2353-4583
    2449-7401
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czarno-zielone czasoprzestrzenie wyobrażone
    Black and Green Imagined Spaces
    Autorzy:
    Drong, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/467693.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-10
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    geopoetyka
    Śląsk
    geokrytyka
    literatura regionalna
    czasoprzestrzeń
    geopoetics
    Silesia
    geocriticism
    regional literature
    timespace
    Opis:
    A review of the 2016 monograph by Karolina Pospiszil Swojskość i utrata. Obrazy Górnego Śląska w literaturze polskiej i czeskiej po 1989 roku [The Familiar and the Loss. The Images of Upper Silesia in Polish and Czech Literatures after 1989] concentrating upon the properties of the Auther's work, which decide about its interdisciplinary character and testify to her solid grounding in the research methodology (geocriticism), while allowing her to retain a unique poetics, adequate to the historical conditioning and the history of the described region.
    Recenzja wydanej w 2016 roku monografii Karoliny Pospiszil pt. Swojskość i utrata. Obrazy Górnego Śląska w literaturze polskiej i czeskiej po 1989 roku koncentruje się na walorach pracy, które stanowią o jej interdyscyplinarnym charakterze i solidnym ugruntowaniu w metodologii badawczej (geokrytyka), a jednoczesnie pozwalają zachować odrębną poetykę adekwatną do historii i kultury opisywanego regionu.
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2018, 38
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PISARZ-NOMADA – GEOPOETYCKI NURT W TWÓRCZOŚCI MARIUSZA WILKA
    WRITER-NOMAD – GEOPOETICAL TREND IN MARIUSZ WILK’S WORK
    Autorzy:
    Iwańska, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/955700.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-30
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    Mariusz Wilk
    Kenneth White
    nomadyzm
    geopoetyka
    poeta
    Droga
    nomadism
    geopoetics
    poet
    Road
    Opis:
    The article encompasses an attempt to frame the idea of nomadism and recreate the geopoetical trend in Mariusz Wilk’s work. As far as the idea of nomadism is concerned, a crucial role is played by ‘the nomad writer’ Kenneth White, the author of La Route Bleue and the creator of the term of ‘intellectual nomadism’. Mariusz Wilk holds Ken-neth White’s work in high regard. While White’s deliberations are an inspiration for the author of Tropami rena. Wilk devotes his attention to other ‘nomad writers’ – Bruce Chatwin, Wasilij Golowanow, Henry Miller, Li Bo and others. In his journals the author of Lotem gęsi analyses the works and attitudes of writers who can be described as ‘the poets of the Road’ because following the Road, as well as pondering over it and writing about it is a significant issue in his work.
    Źródło:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2016, 14; 117-130
    2083-4721
    Pojawia się w:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wobec nie-miejsca. Myślenie przestrzenią w twórczości Ádáma Bodora
    Towards Non-Place. Thinking in Terms of Space in Ádám Bodor’s World
    Autorzy:
    Piotrowiak-Junkiert, Kinga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179222.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ádám Bodor
    space
    borderlands
    province
    geopoetics
    identity
    przestrzeń
    pogranicza
    prowincja
    geopoetyka
    tożsamość
    Opis:
    Artykuł prezentuje analizę koncepcji przestrzeni w twórczości Ádama Bodora (Okręg Sinistra, Wizyta arcybiskupa). Konstrukcja powieści węgierskiego pisarza pozwala stwierdzić, że mamy w tych powieściach do czynienia ze szczególną formą fabularnej przestrzeni. Bodor opisuje miejsca, które nie istnieją w rzeczywistości pozatekstowej, nadając im jednak nazwy, które stają się rodzajem wskazówki, podpowiedzi. Czytelnik z łatwością może dekodować nazwy przygranicznych terenów opisywanych w tej twórczości. Bodor opiera swój koncept także na fiozofii wpisanej w zaburzenie cyklicznych procesów przyrody, metaforach totalitarnego świata, byciu wiecznym tułaczem.
    The article presents an analysis of the spatial conception in the works of Ádam Bodor (The Sinistra Zone, The Archbishop visit). The construction of the novels written by the Hungarian writer depicts that in this novel there appears a particular story space. Bodor describes places, which didn’t exist in external reality. He also gives them names which constitute a type of hint. The readership can easily decode the names of the borderlands. The writer constructs these ideas based on his own philosophy which is connected with perturbations of the cyclical processes of nature, metaphors of the totalitarian world but also being the eternal Wanderer. 
    Źródło:
    Porównania; 2012, 11; 101-110
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między "Ustami Italji" a brzegiem Nervi. Przypadek Kazimiery Alberti
    Between "The Mouth of Italy" and the Nervi banks. The case of Kazimiera Alberti
    Tra "La bocca dell’Italia" e le sponde del Nervi. Il caso di Kazimiera Alberti
    Autorzy:
    Janas, Janina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/784412.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    memory
    geopoetics
    literary reportage
    memoria
    geopoetica
    reportage letterari
    pamięć
    geopoetyka
    reportaż literacki
    Opis:
    Nell’articolo si fondono diverse prospettive interpretative. La prima si concentra sul volume di poesie Usta Italji, pubblicato negli anni ‘30, nel quale Kazimiera Alberti, inconsapevolmente, preannuncia il suo futuro. Le “escursioni poetiche” tra le varie città italiane, rafforzate da elementi di stampo autobiografici, mostrano una soggettività letteraria tutta femminile. Il discorso biografico rappresenta una cornice per le esperienze affettive quali malinconia, tristezza e passione. Oggi chiameremmo tale esperienza legata ad un dato luogo come “poetica dello spazio”, nella quale gli elementi reali si collegano a quelli immaginari. La seconda parte dell’articolo è dedicata al soggiorno di Kazimiera Alberti in Italia. Soggiorno che certamente non può essere trattato come un semplice viaggio di piacere o a fini turistici. L’analisi del codice della memoria culturale dà vita ad una rappresentazione convincente dello sforzo con cui il poeta cerca un proprio modo di “vivere” in un mondo che si divide tra il tragico passato polacco e la sicurezza della terra italiana. Le riflessioni sulla lettera di Kazimiera Alberti indirizzata a Maria Grabowiecki non possono essere trattate come una mera procedura d’interpretazione, ma anche, e soprattutto, un impulso per cogliere, per quanto sia possibile, il fulcro centrale del lavoro dell’Alberti. Si tratta di un gesto di ri-creazione, un tentativo di ri-apertura del mondo verso i grandi miti culturali; una passione creativa la cui evocazione poetica diventa reale come l’isola “immaginaria” di Capri.
    The article conjoins several interpretative perspectives. The first one focuses on Kazimiera Alberti’s volume of poetry entitled Usta Italji [The Mouth of Italy] published in the 1930s, in which Alberti unconsciously predicts her future. Her poetic excursions into Italian cities, enhanced by autothematic tropes, reveal the writerly-feminine subjectivity. What the biographical discourse delineates there is the frame for affective experiences, such as melancholy, sadness, and passion. This experience of the place would be identified today as the poetics of space, in which actual addresses merge with made up after-images. The second part of the article is devoted to Kazimiera Alberti’s experience of living in – and not only sightseeing – Italy. An analysis of the cultural memory code makes it possible to accurately portray the effort with which the poet seeks an original way of inhabiting the world that spans between the tragic Polish past and the Italian space of salvage. A reflection on Kazimiera Alberti’s letter to Maria Grabowiecka becomes not only an interpretative procedure but also – and primarily – a trigger to discuss the (arguably) central theme in Alberti’s oeuvre: the gesture of re-creation. This gesture stands for the attempt to re-create the world in the language of great cultural myths, or for the creative passion whose poetic evocation is Capri – an island equally real and “made up” or imagined.
    Źródło:
    Fabrica Litterarum Polono-Italica; 2019, 1; 39-69
    2658-185X
    Pojawia się w:
    Fabrica Litterarum Polono-Italica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Halny w Krakowie. Nowa Huta jako miejsce autobiograficzne w prozie Igora Jarka
    Foehn wind in Krakow. Nowa Huta as an autobiographical site in Igor Jarek’s prose
    Autorzy:
    Foltyniak-Pękala, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520413.pdf
    Data publikacji:
    2023-07-21
    Wydawca:
    Uniwersytet Bielsko-Bialski
    Tematy:
    autobiographical site
    Igor Jarek
    geopoetics
    autobiographical narrative
    miejsce autobiograficzne
    geopoetyka
    narracja autobiograficzna
    Opis:
    Foehn wind in Krakow. Nowa Huta as an autobiographical site in Igor Jarek’s prose The text is an attempt to read Igor Jarek’s stories collected from the volume „Halny” from the perspective of his autobiographical place. I refer to geopoetics, to Małgorzata Czermińska’s concept. Nowa Huta becomes a key place in the author’s literary biography. The analyzed stories stem from cultural notions, but also from stories about exclusion.
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2023, 40, 1; 297-313
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geografia przyszłości ostatecznej w „Ostatniej bitwie” Clive Staple Lewisa i „Nad Rzeką i Tam Dalej” Wiliamia Horwooda
    Autorzy:
    Gwadera, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/694833.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    przyszłość ostateczna
    literatura angielska
    eschatologia
    geopoetyka
    Clive Staples Lewis
    William Horwood
    Kenneth Grahame
    Opis:
    W artykule podjęty został problem realizacji Toposu śmierci i życia po(za) nią. Rozważania oscylują na granicy tanatologii oraz sacrum w literaturze dla dzieci i młodzieży wyrażonych jako funkcja czasu – Przyszłość ostateczna. Analizie poddane zostały dzieła literatury angielskiej: „Opowieści z Narni” Clive Staples Lewisa ze szczególnym uwzględnieniem „Ostatniej bitwy” oraz kontynuacja Kennetha Grahama „O czym szumią wierzby: stworzona przez Wiliama Horwooda („Nad Rzeką i Tam Dalej”). Literacka analiza motywu przejścia „do tamtego świata” jest silnie inspirowana przez wyobrażenie miejsca. Analiza porównawcza Horwoodowskigeo Tam Dalej i „Dalej wzwyż i dalej w głąb” Lewisa umożliwia opisanie Przyszłości ostatecznej w kategoriach oswajania, Ponadto pozwala na ukazanie filozoficznych korzeni przedstawionych obrazów. Analogie miedzy dziełami Lewisa i Horwooda stanowią spójną realizację toposu miejsca ostatecznego, która może być analizowana przy użyciu narzędzie geopoetyki.  Celem refleksji badawczej jest ukazanie szczególnej misji, którą może podjąć lub podejmuje literatura dziecięco-młodzieżowa w odniesieniu do zagadnień egzystencjalnych, w tym zwłaszcza eschatologicznych. 
    Źródło:
    Literatura Ludowa; 2019, 63, 1
    2544-2872
    0024-4708
    Pojawia się w:
    Literatura Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powieść geohistoriograficzna. Międzydyskursywna przestrzeń Koncertu Wielkiej Niedźwiedzicy Jerzego Limona
    The geohistoriographic novel. Interdiscursive space of Koncert Wielkiej Niedźwiedzicy of Jerzy Limon
    Autorzy:
    Konończuk, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/579303.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Jerzy Limon
    geopoetyka
    powieść geohistoriograficzna
    zwrot topograficzny
    geo-poetic
    geohistoriographic novel
    topographical turn
    Opis:
    Artykuł jest interpretacją powieści Jerzego Limona Koncert Wielkiej Niedźwiedzicy. Kantata na jedną ulicę, siedem gwiazd i dwa głosy, będącej przykładem literatury zwrotu topograficznego. Powieść opowiada historię ulicy w Sopocie, przy której mieszka autor-narrator. Powieść określam mianem geohistoriograficznej, gdyż autor przedstawia w niej przestrzeń miasta — konkret geograficzny — jako tekst-palimpsest, w którym, warstwa po warstwie, odczytuje przeszłość.
    This article provides an interpretation of the novel of Jerzy Limon Koncert Wielkiej Niedźwiedzicy. Kantata na jedną ulicę, siedem gwiazd i dwa głosy, which is an example of the literature of the topographical turn. This novel tells stories of one street in Sopot (Haffner street), where the author-narrator lives. This novel implements not only the assumptions of geo-poetics but may also be called geohistoriographic, since the author presents a geographic concrete, the space of a city as a conveyor of historic knowledge, for the geographic space is for Limon the text in which one may read the past. The subject matter of the novel is a street fulfilling just the function of a text, or actually text-palimpsest, which is composed with layers of meanings recorded by particular historic eras.
    Źródło:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2014, 57/114 z. 2; 177-186
    0084-4446
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elementary memory and its limits. Element and detail in Zygmunt Haupt’s prose
    Pamięć elementarna i jej granice. Żywioł i szczegóły w prozie Zygmunta Haupta
    Autorzy:
    Zehnder, Christian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27312310.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Zygmunt Haupt
    Czesław Miłosz
    memory
    geopoetics
    emigration
    Central Europe
    Eastern borderlands
    Galicia
    pamięć
    geopoetyka
    emigracja
    Opis:
    Rekapitulując główne tendencje hauptologii, autor artykułu pyta ponownie o model pamięci w twórczości Zygmunta Haupta i proponuje rozszerzenie ustalonej „epifanicznej” lektury jego prozy o perspektywę geopoetyki. Na materiale licznych opowiadań autora Pierścienia z papieru udowadnia, jak wybujałe szczegóły utraconego świata galicyjskiego wyrastają za każdym razem z jedynego żywiołu pozornie zapamiętanego jako monolityczny i absolutny (deszcz, śnieg, piasek, trawa, powietrze, kurz itd.). W tym wyłanianiu się detali krystalizuje się rodzaj epifanii, która jest skoncentrowana nie tyle na podmiocie, ile na otoczeniu. Poprzez to uzewnętrznienie pamięci – za sprawą żywiołu – szczegóły uzyskują swój specyficzny status niekonieczności, wyrażającej się w typowych dla tego pisarza enumeracjach. Autor artykułu pyta także o granice tego modelu i znajduje je w „polskim kulturalizmie” (Andrzej Mencwel), który w przyrodzie widzi przede wszystkim „świat pozaludzki” i który Haupt w umiarkowanej, apolitycznej formie zdaje się podzielać. Kulturalistyczna postawa Haupta zostaje dookreślona poprzez porównanie niektórych jego opowiadań amerykańskich z negatywnymi opisami krajobrazu Kalifornii przez Czesława Miłosza i Theodora W. Adorno.
    Recapitulating major tendencies in Haupt studies, the paper revisits the question of memory models in works by Zygmunt Haupt, and proposes to extend the established, “epiphanic” reading of Haupt’s prose with a geopoetic perspective. Based on numerous examples from Haupt’s works, the paper demonstrates how exuberant details of the lost Galician world tend to grow on the ground of an element seemingly remembered as monolithic and absolute (rain, snow, sand, grass, air, dust, etc.). A certain type of epiphany crystallizes in the emergence of details, focused on surroundings rather than on the subject. Thanks to this externalization of memory through the elements, details gain their specific non-necessary status expressed in the typical Hauptian enumerations. This model is limited by “Polish culturalism” (Andrzej Mencwel), according to which nature constitutes first and foremost “a nonhuman world” – an idea that Haupt seems to share in a moderate, apolitical form. Haupt’s culturalist attitude is further explored by a comparison of some of his American stories with negative descriptions of Californian landscape by Czesław Miłosz and Theodor W. Adorno.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2023, 31; 80-97 (eng); 80-97 (pol)
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Urbanalia jako propozycja genologiczna w ramach humanistycznych studiów miejskich
    Urbanalia as a Genological Proposal within Humanistic Urban Studies
    Autorzy:
    Konończuk, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1449416.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-15
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    genologia
    studia miejskie
    gatunki miejski
    geopoetyka
    geokulturologia
    genology
    urban studies
    urban genre
    geopoetics
    geoculture studies
    Opis:
    W artykule omówiona została oryginalna koncepcję gatunków miejskich jako form tekstualizacji doświadczenia przestrzeni urbanistycznej, zaproponowana przez Katarzynę Szalewską w książce Urbanalia – miasto i jego teksty. Humanistyczne studia miejskie (Gdańsk 2017). Wprowadzona przez badaczkę kategoria „urbanaliów” służy opisaniu miejskiego pejzażu genologicznego, na który składają się zarówno wypowiedzi językowe, jak i pozawerbalne. Szalewska zredefiniowała gatunki mowy miejskiej, takie jak pasaż, anegdota, plotka, spacerownik, legenda miejska, faits divers, obrazek, fizjologia czy tableaux, uzupełniając tym samym literaturoznawczą propozycję metodologiczną w ramach studiów miejskich. Opisane przez nią formy artykulacji doświadczenia przestrzeni miejskiej mają zarówno charakter wysokoartystyczny, jak też folklorystyczny.
    The article discusses the idea of urban genres as forms of textualization of urban spaces, as proposed by Katarzyna Szalewska in her book Urbanalia — miasto i jego teksty: Humanistyczne studia miejskie (Gdańsk 2017). The proposed category of ‘urbanalia’ describes the urban genological landscape that comprises verbal and non-verbal utterances. Szalewska redefines such urban genres as passage, anecdote, spacerownik, urban legend, faits divers, picture, physiology, and tableaux, thus completing the urban studies with the literary methodology. In addition, the forms described by the author are characterized by high artistic and folkloristic qualities.
    Źródło:
    Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2021, 18; 181-191
    2082-9701
    2720-0078
    Pojawia się w:
    Białostockie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odra − rzeka życzeń
    The Oder − a wishing river
    Autorzy:
    Kalinowski, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012590.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Odra
    moty rzeki
    antropologia literatury
    geopoetyka
    the Oder
    theme of river
    anthropology of literature
    geopoetics
    Opis:
    The Oder as a topic in Polish literature has not enjoyed so much interest among artists and literary scholars as the Vistula. It is worth noting that before it became the symbol of the ideological-political discourse after World War II, it had appeared in the pages of Polish literature in various contexts of meaning much earlier. It appeared in the works of literature, not only chronicles, dated as early as the time of Romanticism. Later, the river played a part in ideological contexts in Polish literature of the period of  the Partitions. The Oder appeared anew in the works of the period 1918−1939 to richly manifest its presence in contemporary literature. The river, depending on the political and cultural situation of Poland, according to the wishes of external decision-makers or autonomous decisions of the writers, took on a specific form of art, bringing along content which reaches beyond geography or custom...
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2015, 5(8); 335-356
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe źródła do badań literackich i bibliologicznych dawnego piśmiennictwa Wielkiego Księstwa Litewskiego w świetle współczesnych metodologii
    Autorzy:
    Jarczykowa, Mariola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690125.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    geopoetyka
    retoryka
    kultura książki
    literatura okolicznościowa
    Radziwiłłowie
    geopoetics
    rhetoric
    book culture
    occasional lierature
    the Radziwiłł family
    Opis:
    W artykule przedstawiono nowe źródła pozwalające rozszerzyć dotychczasowe badania nad dawnym piśmiennictwem Wielkiego Księstwa Litewskiego. Przywołane przykłady odzwierciedlają jednocześnie współczesne metodologie literackie i bibliologiczne. Bibliotekoznawcy wykorzystują metodę funkcjonalną i stosują dyrektywę badawczą „kultura książki” m.in. w odniesieniu do wileńskich środowisk klasztornych. Geopoetyka i geokrytyka umożliwiają ujawnianie znaczenia przestrzeni, miejsc pamięci czy geograficznych nazw własnych. Zastosowanie tej metody wobec twórczości Daniela Naborowskiego czy diariusza Bogusława Kazimierza Maskiewicza pozwala na wydobycie z tych tekstów specyfiki podejścia do mniej lub bardziej znanych miejsc na mapie Rzeczypospolitej, zwłaszcza Wielkiego Księstwa Litewskiego. Metoda badań strukturalnych, stosowana zarówno przez literaturoznawców, jak i bibliologów, oparta na analizie ramy literacko-wydawniczej, została przedstawiona na przykładzie Lwowskiego rękopisu zawierającego wiersze okolicznościowe poświęcone Radziwiłłom birżańskim oraz na podstawie nieznanego, unikatowego druku przekładu Niektórych psalmów Dawidowych Salomona Rysińskiego. Zwrócono także uwagę na znaczenie badań retorycznych, wskazując możliwość wykorzystania nieznanych mów świadczących o kulturze oratorskiej Wielkiego Księstwa Litewskiego.
    The article presents the new sources which allow to broaden the existing research on the old literature of the Grand Duchy of Lithuania. The cited examples reflect contemporary literary and bibliological methodologies. Bibliologists use a functional method and apply a research directive called the “book culture” to (among others) the Vilnius monastic communities. Geopoetics and geocriticism reveal the significance of the space, places of remembrance or geographic names. Applying this method to the work of Daniel Naborowski or Boguslaw Kazimierz Maskiewicz’s diary enables to show the specifics of these author’s approach to some more or less known places on a map of the Kingdom of Poland and especially the Grand Duchy of Lithuania. Structuralist method, used both by the literary critics and bibliologists, based on the analysis of literary-publishing frame was presented through two examples: the Lviv manuscript containing occasional poems dedicated to the Birże Radziwiłł family and the previously unknown, unique print of the translation of some David’s psalms by Salomon Rysiński. In the article it has been also highlighted the importance of rhetorical research and indicated the possibility of using unknown orations which show the oratory culture of the Grand Duchy of Lithuania.
    Źródło:
    Rocznik Lituanistyczny; 2015, 1
    2450-8454
    2450-8446
    Pojawia się w:
    Rocznik Lituanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Archiwum pisarza, topografia jego utworów i ich potencjał dydaktyczny. O dwóch opowiadaniach Włodzimierza Odojewskiego z Wielkopolską, Poznaniem i archiwum w tle
    The writer’s archive, topography of his works and his didactic potential. About two short stores by Włodzimierz Odojewski with Greater Poland and Poznań in the background
    Autorzy:
    Nowakowska, Dagmara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1075949.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    literary archive
    regional studies
    biography
    history of literature
    geopoetics
    archiwum literackie
    regionalistyka
    biografia
    historia literatury
    geopoetyka
    Opis:
    Autorka artykułu skupia się na biografii i prozie Włodzimierza Odojewskiego – jednego z najważniejszych współczesnych polskich pisarzy. Od 2008 jego spuścizna literacka jest gromadzona na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Celem pracy jest wskazanie, jak zbiór archiwalny może być wykorzystany w dydaktyce na różnych etapach kształcenia. Tekst stanowi również swego rodzaju propozycję dla nauczycieli, jak zaznajomić uczniów i studentów z twórczością Odojewskiego. Część pierwsza pokazuje dokumenty archiwalne (rękopisy, maszynopisy, korespondencję powstałe w różnych etapach życia pisarza) jako źródło wiedzy o biografii autora i dziejach jego twórczości, jak również przybliża pracę archiwisty. Druga część przedstawia znaczące dla Odojewskiego miejsca w Wielkopolsce, opisane w jego opowiadaniach, które stanowią indywidualne zapisy pamięci zachowane w tekstach literackich.  
    The author of the article focuses on the biography and prose of Włodzimierz Odojewski – one of the most important contemporary Polish writers. Since 2008, his literary archive has been collected at the Faculty of Polish and Classical Philology at the Adam Mickiewicz University in Poznań. The aim of the work is to indicate how archival collection can be used in the didactic work at various stages of education. The text is, as well, a kind of proposal for teachers how to familiarize students with Odojewski’s work. First part of the article shows the documents (manuscripts, typescripts, correspondence related to stages of writer’s life cycle) as a source of knowledge about the author’s life and history of his literary output, and also describes some of the archivist’s tasks. The second outlines the places in Greater Poland significant for the writer – Poznań and Kłecko, described in his short stories. These stories are examples of individual memory saved in literary texts.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2019, 9; 119-130
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gdzie leżą „ogrody ziemskich rozkoszy”? Topika ogrodowa w perspektywie geopoetyki
    Where do ‘the gardens of earthly delights’ lie? The topic of the garden in the perspective of geopoetics
    Autorzy:
    Rybicka, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012193.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    ogród
    topika
    geopoetyka
    wiek XIX
    wiek XX
    garden
    topos
    geopoetics
    19th century
    20th century
    Opis:
    The subject of this article is the problem of relations between the literary topics of the garden and geography. As the method of analysis applied here, geopoetics pays special attention to the traces of geographical location in literature, to territorial imagology and imaginary geographies. This article investigates the way in which literary conventions and cultural frames transform the genius loci. This problem is analyzed on the basis of selected texts of Polish literature (by S. Trembecki, S. Goszczyński, J. Stempowski, J. Iwaszkiewicz).
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2011, 1(4); 59-71
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sowiecka Armenia wasilija grossmana — wokół geopoetyki socrealizmu
    Soviet Armenia of vasily grossman — geopoetics of socrealism
    Советская Aрмения василия гроссмана — вокруг геопоэтики соцреализма
    Autorzy:
    Gołąbek, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920806.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-12
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Армения
    Василий Гроссман
    геопоэтика
    соцреализм
    постколониализм
    Armenia
    Wasilij Grossman
    geopoetyka
    socrealizm
    postkolonializm
    Vasily Grossman
    geopoetics
    socrealism
    postcolonialism
    Opis:
    Vasily Grossman is one of the most prominent and interesting writers of Soviet era. His journalist papers on II war period, and later on his major literary work, novel Life and Fate made his name famous among the best writers of Russian culture. When his famous Life and Fate novel was seized in 1960 by KGB (Grossman himself was never arrested by the Soviet authorities) his literary career broke for that moment. As a moral compensation Grossman got a special translation work in Armenia, which he managed to put into a special prose called An Armenian Sketchbook. Grossman writes up soviet Armenia with poetical instruments that we are able to analyze through geopoetics and socrealism. Some parts of Grossman’s Armenian Sketchbook, though, could also be understood by postcolonial interpretation.
    Василий Семенович Гроссман является одним из интереснейших авторов советской литературы XX века. Настоящая статья посвящена «армянскому вопросу», особенно проявленному в одном из произведений автора Все течет под заглавием Добро Вам!. Гроссман прибыл в советскую Армению в 1961 году, сразу после ареста властями его великолепного романа Жизнь и судьба. Сам автор арестован не был, а в качестве своеобразного возмездия ему поручили переводческую работу в Ереване. Воспоминания и наблюдения Гроссмана об Армении, запечатленные в Добро Вам!, дают сегодня способность проанализировать их в ключе геопоэтического соцреализма, а порой также в рамках постколониальной теории.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2018, 28; 11-34
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestrzenie Zygmunta Haupta (rekonesans)
    The Spaces of Zygmunt Haupt (a Reconnaissance)
    Autorzy:
    Niewiadomski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807106.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    geopoetyka; miejsca autobiograficzne; przestrzeń w literaturze; mapy literackie; pamięć
    geopoetics; autobiographical places; space in literature; literary maps; memory
    Opis:
    Artykuł jest rekonesansem badawczym, który próbuje rozpoznać zagadnienie przestrzeni w prozie Zygmunta Haupta. Polemizuje on z tezą o dominującym charakterze kategorii temporalnych w obrębie tego pisarstwa i kreśli ramy kartografii literackiej opartej na charakteryzowanych tu mechanizmach postrzegania przestrzeni. Kartografia ta operuje ciągłym napięciem pomiędzy terytoriami doświadczonymi i egzotycznymi, pomiędzy fizycznością miejsca i geografią wyobrażoną, pomiędzy świadomością będącą zewnętrznym narzędziem poznania a samounicestwianiem się „ja” na rzecz przestrzeni. Kartograficzna działalność Haupta koncentruje się przede wszystkim na trzech rodzajach miejsc autobiograficznych, projektujących, po doświadczeniu wielkich zamierzeń literackich modernizmu, przestrzeń kameralną, dostosowaną do możliwości poznawczych i kreacyjnych jednostki.
    The article is a research reconnaissance that attempts to address the problem of space in Zygmunt Haupt’s prose. It polemicizes with the thesis of the dominant character of temporal categories in this writing and draws the frame of literary cartography based on the mechanisms of space perception that are described here. This cartography operates with a constant tension between the experienced and the exotic territories, between the physicality of the place and the imagined geography, between consciousness that is an external tool of cognition and the self-annihilation of the “I” for space. Haupt’s cartographic activity focuses primarily on three types of autobiographical places, which, after experiencing the great literary goals of modernism, delimit a cosy space adapted to the cognitive and creative capabilities of an individual.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 1; 159-178
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Border, contour, fragment – Haupt’s strolls between the world, the other, utopia and text
    Granica, kontur, fragment – Haupta wędrówki pomiędzy światem, innym, utopią i tekstem
    Autorzy:
    Niewiadomski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27312312.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    border
    frontier
    fragment
    space
    geopoetics
    textual delimitation
    Zygmunt Haupt
    modernity
    granica
    pogranicze
    przestrzeń
    geopoetyka
    delimitacja tekstowa
    twórczość Zygmunta Haupta
    nowoczesność
    Opis:
    Główną tezą artykułu jest stwierdzenie, że granica i graniczność to doświadczenie źródłowe i zarazem kategoria dobrze opisująca strategię twórczą Haupta. W twórczości tego autora kategoria granicy pojawia się w wersji linii oznaczającej wyrazistą delimitację i w postaci strefy przejściowej pomiędzy różnymi obszarami. Geograficzno-polityczne pojęcie granicy Haupt przekłada na język aksjologii, epistemologii, doświadczenia międzyludzkiego i techniki pisarskiej. Fascynacja granicą jest wyrazem poszukiwania dogodnego miejsca umożliwiającego postrzeganie świata i tekstu jako skomplikowanego porządku sytuującego się na biegunie przeciwnym wobec niezróżnicowanego chaosu rzeczywistości nowoczesnej.
    The paper discusses the claim that borders and frontiers are a source of experience, and at the same time a category which describes Haupt’s prose well. In his works, the border category appears in the form of a line marking clear delimitation, and in the form of a buffer zone between different areas. Haupt translates the geographical-political notion of a border into axiology, epistemology, interpersonal experience and writing techniques. His fascination with borders expresses seeking a convenient place which would allow one to perceive the world and text as a complex order situated on the opposite pole to the undifferentiated chaos of the modern reality.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2023, 31; 6-21 (eng); 6-23 (pol)
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The geopoetical detail? The cultural archive as part of a place’s texture
    Geopoetologiczny detal? Archiwum kultury jako część tekstury miejsca
    Autorzy:
    Dutka, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27322386.pdf
    Data publikacji:
    2023-04-24
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    cultural archive
    a place’s texture
    geopoetics
    the archival turn
    Szuber
    Robiński
    detail
    archiwum kultury
    tekstura miejsca
    geopoetyka
    zwrot archiwalny
    detal
    Opis:
    Archiwum kultury w słowniku geopoetyki to terminologiczny detal. Tak Elżbieta Rybicka nazwała część składową tekstury miejsca (którą tworzą także doświadczenie i wyobraźnia). Dopiero przyjęcie perspektywy mikro pozwala dostrzec, że archiwum kultury jest nie mniej skomplikowane od kluczowej kategorii, jaką jest w tym nurcie badań miejsce, a jeszcze dodatkowo nabiera znaczeń w kontekście zwrotu archiwalnego. Problemy związane z archiwum, jego różne rodzaje oraz rolę w konceptualizacji miejsca i tożsamości z nim związanej przybliżono poprzez interpretacje utworów Janusza Szubera (Las wielki i niedźwiedziów dosyć; Świadectwo języka) i Adama Robińskiego (Kiczery. Podróż przez Bieszczady).
    The cultural archive is a terminological detail in the dictionary of geopoetics. This is how Elżbieta Rybicka described this indispensable part a place’s texture (which is also created by experience and imagination). It is only when we adopt a micro perspective that we see that the cultural archive is as complicated a category as the place itself, and, additionally, it is further re-defined and re-contextualized by the archival turn. I discuss the problems related to the archive, its various types and the role it plays in the conceptualization of the place and identity associated with it, by interpreting the works of Janusz Szuber (Las wielki i niedźwiedziów dosyć [The forest is huge and there are enough bears]; Świadectwo języka [The testimony of language]) and Adam Robiński (Kiczery. Podróż przez Bieszczady [Kiczery. A journey through the Bieszczady Mountains]).
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2022, 30; 8-23 (eng); 8-23 (pol)
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przyległość i płynność – ekspresje sąsiedztwa w pismach Kraszewskiego i Stempowskiego z kraju nad Dniestrem
    Contiguity and fluidity – expressions of neighbourhood relations in Kraszewski’s and Stempowski’s written records of the land of the Dniestr River
    Autorzy:
    Borowczyk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408225.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    travel writing
    geopoetics
    ruin
    palimpsest
    Bessarabia
    Budzhak
    Dniestr
    Ukraine
    Józef Ignacy Kraszewski
    Jerzy Stempowski
    podróżopisarstwo
    geopoetyka
    ruina
    Besarabia
    Budżak
    Ukraina
    Opis:
    W artykule poddano analizie pisarskie ekspresje sąsiedztwa nad Dniestrem zawarte we fragmentach Wspomnień Odessy, Jedysanu i Budżaku. Dzienniku przejażdżki w roku 1843 od 22 czerwca do 11 września (1845–1846) Józefa Ignacego Kraszewskiego oraz w eseju Jerzego Stempowskiego W dolinie Dniestru (1941). Najwięcej uwagi poświęcono rozmaitym formom przyległości obecnych w topografii brzegów Dniestru – środkowego w szkicu Hostowca oraz dolnego, otoczonego limanem, w dzienniku Kraszewskiego. Płynności języków używanych przez reprezentantów różnych grup etnicznych i warstw społecznych zamieszkujących oba brzegi Dniestru, a także wielości wyznań religijnych – tego dotyczy środkowa partia artykułu. W ogniwie trzecim postawiono tezę o próbach uchylenia dominacji historii przez obu pisarzy i wskazano na silną skłonność obu do operowania motywem ruiny. Sąsiedztwo pasjonuje zarówno pisarza dziewiętnasto-, jak i dwudziestowiecznego. Obaj twórcy osiągają także efekt przyległości i płynności w ramach kompozycji i stylu swoich wypowiedzi.
    The focus of the article is the analysis of the literary expressions of neighbourhood affinities in the Dniestr River basin featured in Wspomnienia Odessy, Jedysanu i Budżaku. Dziennik przejażdżki w roku 1843 od 22 czerwca do 11 września (1845–1846) by Józef Ignacy Kraszewski and in Jerzy Stempowski’s essay W dolinie Dniestru (1941). The center of attention was captured by the myriad forms of contiguity seen in the topography of the banks of the Dniestr River – namely, the middle course in a sketch by Hostowiec and the lower one, surrounded by a liman, in Kraszewski’s diary. The midsection of the article deals with the fluidity of languages used by representatives of the various ethnic groups and social strata living on both banks of the Dniestr, as well as the multiplicity of religious denominations. The third contention bears on both writers’ attempts to overturn the dominance of history drawing on both writers’ strong tendency to exploit the motif of ruin. Neighbourhood relations set aglow both a nineteenth- and twentieth-century writer. Both writers also achieve an effect of contiguity and fluidity within the composition and style of their respective works.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2023, 12; 29-51
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Twórca wobec przestrzeni i czasu. Przyczynek do rozważań o filozofii mobilności Andrzeja Stasiuka
    A writer against time and space. A monograph on Andrzej Stasiuk’s philosopfy of mobility
    Autorzy:
    Setlak, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/451211.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    space
    space-time, culture
    philosophy of mobility
    sufficient reason
    technopol
    geopoetics
    the East
    przestrzeń
    czasoprzestrzeń
    kultura
    filozofia mobilności
    „wystarczający powód”
    geopoetyka
    Wschód
    Opis:
    For the last decade Andrzej Stasiuk’s prose has focused on description and interpretation of the author’s numerous journeys to central and Eastern European countries, the Balkans and Asia. He talks about them with his characteristic literary disposition, thus creating a specific genre which can be defined as ‘a wanderer’s diary’ or ‘travel story’. In such works as Going to Babadag (2006), There are no expresses by the yellow roads (2013) or The East (2014), the relational layer maintained in the convention of literary reportage co-exists in an active way with the reflective layer, the artistic projection of which is the clearly marked cultural and spatial nature and the teleology of dynamic existence within its frame requires intellectual mobility in comparing distinguishing features of the Oriental and Occidental cultural systems. The author is clearly in favour of the former – it is the basic territory of his existence as a human being and an artist. Andrzej Stasiuk’s philosophy of mobility marked by nomadic thinking obviously clashes with the desire for balance in the world and his intellect rejects both the opportunity of ‘an escape to the utopia’ and acceptance of what is happening in his territory.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2015, 10, 5; 31-45
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Barokowy hortus ludi w perspektywie geopoetyki (na wybranych przykładach literackich)
    Baroque hortus ludi in the perspective of geopoetics (on chosen literary examples)
    Autorzy:
    Krawiec-Złotkowska, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/650536.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Barok
    poezja
    kultura
    ogród
    hortus ludi
    Arkadia
    topos
    przestrzeń
    geopoetyka
    interakcje geograficzno-literackie
    Baroque
    poetry
    garden
    Arcadia
    space
    geopoetry
    geographical-literary interactions
    Opis:
    The article shows a baroque hortus ludi (the garden of entertainment) in the perspective of geopoetics. The subject of explorations are chosen works of seventeenth century’s poets in the base of which there was considered this studied phenomenon. There was demonstrated to what extent real places could inspire authors who were writing about noble or baronial patios and on the other hand, there was made a try of designation how the literary creation builds subjected places for a potential receiver (reader). As a result of analysis it was alleged that descriptions of baroque hortus ludi – creations of places processed in poet’s mind, characterised by aspect of being painterly, which can inspire not only landscape architects, but also painters and other artists.In the article there was also considered a genesis of baroque gardens of entertainment and distinctive features of park-garden assumptions, starting with medieval times to baroque. Hortus ludi present in poetry of seventeenth century was shown in new, geopoethical conceptualization.
    Artykuł ukazuje barokowy hortus ludi (ogród zabaw) w perspektywie geopoetyki. Przedmiotem eksploracji są wybrane utwory poetów XVII wieku, na podstawie których badane zjawisko zostało poddane refleksji. Wykazano, na ile rzeczywiste miejsca mogły inspirować autorów opisujących szlacheckie bądź magnackie wirydarze, a z drugiej strony podjęto próbę określenia, w jakim stopniu kreacja literacka buduje miejsca poddane deskrypcji u potencjalnego odbiorcy dzieła literackiego (czytelnika). W wyniku analizy stwierdzono, że opisy barokowych hortus ludi to kreacje miejsc przetworzone w umyśle poety, odznaczające się aspektem malarskości, który może inspirować nie tylko architektów krajobrazu, ale również malarzy i innych artystów.W artykule uwzględniono także genezę barokowych ogrodów zabaw i cechy charakterystyczne parkowo-ogrodowych założeń począwszy od średniowiecza po barok. Obecny w poezji XVII wieku hortus ludi ukazano w nowym, geopoetycznym ujęciu.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica; 2016, 26
    1508-1117
    2353-4826
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Solitary Man in the Space of Genocide
    Samotny mężczyzna w przestrzeni ludobójstwa
    Autorzy:
    Tomczok, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699746.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    ludobójstwa
    turystyka historyczna
    Zagłada
    polityka historyczna
    esej
    reportaż
    geopoetyka
    genocide
    historical tourism
    the Shoah
    the Holocaust
    historical politics
    essay
    reportage
    geopoetics
    Opis:
    W artykule omawiam pojawiającą się we współczesnych narracjach o ludobójstwie strukturę narracyjną opartą na wyraźnej obecności pierwszoosobowego narratora, najczęściej męskiego, opisującego swoje przeżycia i przemyślenia w czasie podróży do miejsc masowych zbrodni. Odwołuję się do badań nad powiązaniem przestrzeni i pamięci, geokrytyki, dzięki czemu rozróżniam kilka poziomów analizowanych tekstów zmierzających w stronę metafizycznych uogólnień o charakterze nihilistycznym lub patriotycznym. Zaproponowane kategorie analityczne wykorzystuję w badaniu fragmentów eseistyki Dawida Szkoły i Przemysława Dakowicza. 
    In this essay, I discuss a particular narrative structure manifest in contemporary genocide narratives, a structure based on a distinctive presence of a first-person – usually male – narrator, who describes his experiences and reflections born in the course of his peregrinations to sites of mass extermination. Rooting my research in geocriticism, I explore ties between spaceand memory, which allows me to distinguish several levels of analyzed texts, tending towards metaphysical generalizations of nihilistic or patriotic nature. I apply the said analytical categories to my study of selected passages of Dawid Szkoła’s and Przemysław Dakowicz’s respective essays.
    Źródło:
    Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 213-233
    2450-4424
    Pojawia się w:
    Narracje o Zagładzie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geokultura(?)
    Geoculture(?)
    Autorzy:
    Rosiński, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1363581.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    geopoetics
    space in literary studies
    causality of space
    the spatial turn
    Elżbieta Rybicka
    sprawczość przestrzeni
    zwrot przestrzenny
    geopoetyka
    przestrzeń w badaniach literackich
    Opis:
    Recenzja śledzi najnowsze losy terminu geopoetyka. Celem artykułu jest usytuowanie koncepcji badawczej Elżbiety Rybickiej na tle dotychczasowych badań zajmujących się przestrzenią. Wykorzystując zaproponowane przez badaczkę odsłony geopoetyki, teoria zostaje rozbita na aspekt poetologiczny, geograficzny, antropologiczny oraz performatywny. Geopoetyka zostaje zestawiona z rozważaniami przestrzennymi Petera Sloterdijka (przestrzeń rozrastająca się) i „kulturą obecności” Hansa Ulricha Gumbrechta, co pozwala rozszerzyć rozważania przestrzenne o ujęcie humanistyki nieantropocentrycznej.
    This review traces the recent vicissitudes of the term “geopoetics.” The purpose of the article is to situate the scholarly concept developed by Elżbieta Rybicka in the context of previous studies of space. Using her proposed framework of geopoetics, theoretical work on space is broken down into its poetological, geographical, anthropological, and performative aspects. Geopoetics becomes juxtaposed with the spatial thought of Peter Sloterdijk (proliferating space) and Hans Ulrich Gumbrecht’s “culture of space,” allowing reflection on space to be expanded to include a non-anthropocentric interpretation of the humanities.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2015, 2; 130-137
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    REGIONALNE PISARSTWO KOBIET W LATACH 1919–1939. W STRONĘ GEOPOETYKI I KOMPARATYSTYKI (WSTĘPNE ROZPOZNANIA)
    Regional Women’s Writing 1918–1939. Towards a Geopoetical and Comparative Approach (a Research Proposition)
    Autorzy:
    Bednarczuk, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036032.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-26
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    regional writing; female writers; literature; autobiography; interwar Poland; Europe; geopoetics; comparative approach
    pisarstwo regionalne; pisarki; literatura; autobiografia; Polska międzywojenna; Europa; geopoetyka; podejście porównawcze
    Opis:
    Literary texts, and especially those that are aesthetically mediocre or even pretentious, have been an important platform for political expression in the interwar Europe. A significant number of Polish (and foreign) women writers in the 1920s and 1930s, such as Wanda Miłaszewska, Zofia Kossak, Pola Gojawiczyńska, and Halina Krahelska – to mention only a few representative names – wrote many personal and fictional narratives about female experience, regional culture, and collective identity. However, while male writers’ contribution to literary regionalism has been well documented, the contribution of female authors to the development of regional writing and regional identities has not been explored as thoroughly as it ought to be. This article proposes a new approach to analyzing regional women’s writing by drawing particularly on studies of women’s literature, comparative literature, and geopoetics. It poses a number of research questions whose aim is to spark a debate in this area.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2020, 75; 65-86
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „A przecież tak blisko/ że niektórzy mylą” – rola poety i człowiek określony lokalnością według Stanisława Neunerta
    “And yet, so close / that some confuse” – the role of the poet and a man defined by the locality according to Stanisław Neunert
    Autorzy:
    Borowczyk, Jerzy
    Skibski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1075924.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    geopoetics
    regiopoetics
    new regionalism
    writing of biographies
    a free verse
    nature
    home theme
    geopoetyka
    regiopoetyka
    nowy regionalizm
    biografistyka
    wiersz wolny
    przyroda
    motyw domu
    Opis:
    W artykule podejmujemy analizę i interpretację wybranych utworów poetyckich Stanisława Neunerta (Neumerta), wiejskiego poety ze wsi Gulcz w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim (województwo wielkopolskie). Metodologicznie staramy się wpisać w formułę zaproponowaną przez Małgorzatę Mikołajczak w jej „manifeście” regiopoetyki – łączymy więc dwa typy analizy: poetologiczną i kulturową. Analizujemy sposób poetyckiej aranżacji (struktura wiersza wolnego; metaforyka; eliptyczność; idostyl) kilku wydobytych z tej poezji motywów i wątków: domu, przyrody, roli uprawnej, refleksji metapoetyckiej i autotematyczej. Szczególną uwagę zwracamy na obecną w poezji Neunerta relację człowiek – miejsce i ukazujemy aktywność twórcy za pomocą dwóch pojęć wywiedzionych z badań geograficzno-kulturowych − poeta geographicus oraz poeta localis. Dodać należy, iż tekst powstał w związku z projektem „Życiorysy lokalne” realizowanym na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej UAM we współpracy z Zespołem Szkół w Wieleniu. Autorzy tekstu współpracowali z uczennicami tamtejszego gimnazjum nad biografią Neunerta, w którą wpisane zostały uwagi analityczno-interpretacyjne dotyczące jego poezji.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2019, 9; 83-102
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Southern country? Cyprian Norwid’s Italy from the perspective of geopoetics
    Kraina Południa? Włochy Cypriana Norwida w perspektywie geopoetyki
    Autorzy:
    Stanisz, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17843675.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Norwid’s geopetics
    Italy
    North-South
    East-West
    centre and peripheries
    imagined map
    geopoetyka Norwida
    Włochy
    Północ-Południe
    Wschód-Zachód
    centrum i peryferie
    mapa wyobrażona
    Opis:
    This article offers a reflection on Norwid’s discourse about Italy in the context of his narrative about Europe. The symbolic position of Italy on Norwid’s imagined map was a resultant of several perspectives: the North-South opposition, the East-West axis, the categories of centre and peripheries, and it was linked to the universal view from a global and temporal perspective. Each of these perspectives led to other issues (anthropological, cultural, political, economic, civilizational, aesthetic). In the early period of Norwid’s work, Italy’s position was mainly defined by its belonging to the South (at that time its climatic, cultural and aesthetic qualities were stressed). Over time, Italy’s position was increasingly marked on the East-West axis (related mainly to civilizational and political issues). In many of Norwid’s works, Italy was the symbolic centre of the world (with a picture of Rome as the centre of Christianity). Sometimes it was even part of a universal landscape. The evolution of Norwid’s work can be interpreted as the continuous overcoming of the hegemony of one axis or perspective, and consequently, as an attempt to inscribe the image of Italy onto an intricate system of coordinates representing his symbolic imagined map.
    Tematem artykułu jest refleksja nad Norwidowskim dyskursem o Italii w kontekście jego narracji o Europie. Symboliczne usytuowanie Włoch na Norwidowskiej mapie wyobrażonej było wypadkową kilku perspektyw: opozycji Północ-Południe, osi Wschód-Zachód, kategorii centrum i peryferii, wiązało się także z uniwersalizującym spojrzeniem z perspektywy globalnej oraz temporalnej. Każda z tych perspektyw prowadziła ku innym zagadnieniom (antropologicznym, kulturowym, politycznym, ekonomicznym, cywilizacyjnym, estetycznym). We wczesnym okresie twórczości Norwida pozycję Italii wyznaczała głównie przynależność do przestrzeni Południa (akcent padał wówczas na jej właściwości klimatyczne, kulturowe i estetyczne). Z biegiem czasu pozycja Włoch coraz silniej zaznaczała się na osi Wschód Zachód (związanej głównie z zagadnieniami cywilizacji i polityki). W wielu utworach Norwida Włochy stanowiły symboliczny środek świata (z obrazem Rzymu jako centrum chrześcijaństwa). Zdarzało się i tak, że były elementem pejzażu uniwersalnego. Ewolucję twórczości Norwida można zinterpretować jako nieustanne przezwyciężanie hegemonii jednej osi czy jednej perspektywy, a co za tym idzie, jako próbę wpisania obrazu Włoch w skomplikowany układ współrzędnych wyznaczających jego symboliczną mapę wyobrażoną.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2017, 35 English Version; 79-101
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kraina Południa? Włochy Cypriana Norwida w perspektywie geopoetyki
    Southern country? Cyprian Norwid’s Italy from the perspective of geopoetics
    Autorzy:
    Stanisz, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117269.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    geopoetyka Norwida
    Włochy
    Północ-Południe
    Wschód-Zachód
    centrum i peryferie
    mapa wyobrażona
    Norwid’s geopetics
    Italy
    North-South
    East-West
    centre and peripheries
    imagined map
    Opis:
    Tematem artykułu jest refleksja nad Norwidowskim dyskursem o Italii w kontekście jego narracji o Europie. Symboliczne usytuowanie Włoch na Norwidowskiej mapie wyobrażonej było wypadkową kilku perspektyw: opozycji Północ-Południe, osi Wschód-Zachód, kategorii centrum i peryferii, wiązało się także z uniwersalizującym spojrzeniem z perspektywy globalnej oraz temporalnej. Każda z tych perspektyw prowadziła ku innym zagadnieniom (antropologicznym, kulturowym, politycznym, ekonomicznym, cywilizacyjnym, estetycznym). We wczesnym okresie twórczości Norwida pozycję Italii wyznaczała głównie przynależność do przestrzeni Południa (akcent padał wówczas na jej właściwości klimatyczne, kulturowe i estetyczne). Z biegiem czasu pozycja Włoch coraz silniej zaznaczała się na osi Wschód-Zachód (związanej głównie z zagadnieniami cywilizacji i polityki). W wielu utworach Norwida Włochy stanowiły symboliczny środek świata (z obrazem Rzymu jako centrum chrześcijaństwa). Zdarzało się i tak, że były elementem pejzażu uniwersalnego. Ewolucję twórczości Norwida można zinterpretować jako nieustanne przezwyciężanie hegemonii jednej osi czy jednej perspektywy, a co za tym idzie, jako próbę wpisania obrazu Włoch w skomplikowany układ współrzędnych wyznaczających jego symboliczną mapę wyobrażoną.
    This article offers a reflection on Norwid’s discourse about Italy in the context of his narrative about Europe. The symbolic position of Italy on Norwid’s imagined map was a resultant of several perspectives: the North-South opposition, the East-West axis, the categories of centre and peripheries, and it was linked to the universal view from a global and temporal perspective. Each of these perspectives led to other issues (anthropological, cultural, political, economic, civilizational, aesthetic). In the early period of Norwid’s work, Italy’s position was mainly defined by its belonging to the South (at that time its climatic, cultural and aesthetic qualities were stressed). Over time, Italy’s position was increasingly marked on the East-West axis (related mainly to civilizational and political issues). In many of Norwid’s works, Italy was the symbolic centre of the world (with a picture of Rome as the centre of Christianity). Sometimes it was even part of a universal landscape. The evolution of Norwid’s work can be interpreted as the continuous overcoming of the hegemony of one axis or perspective, and consequently, as an attempt to inscribe the image of Italy onto an intricate system of coordinates representing his symbolic imagined map.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2017, 35; 73-93
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Imagined geography in Wincenty Pol’s “A Song of Our Land”
    Geografia wyobrażona Wincentego Pola (wokół „Pieśni o ziemi naszej”)
    Autorzy:
    Bagłajewski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2089995.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Polish literature of the 19th century
    Romantic poetry
    topographical verse
    postcolonial and geopoetical criticism
    imagined geography
    Wincenty Pol (1807–1872)
    Wincenty Pol
    romantyzm
    geopoetyka
    postkolonializm
    geografia wyobrażona
    Opis:
    Whereas Wincenty Pol’s topographical verse has usually been viewed as an expression of a ‘sentimental geography’, this article proposes a new reading of a well-known poem A Song about Our Land by Wincenty Pol in terms of ‘imagined geography’, a key term of an approach inspired by geopoetics and postcolonial studies. ‘Imagined geography’ refers to a poetic map, i.e. travelogue laced with motifs from the repository of national heritage. Its images, reshaped by the writer’s imagination, form an ideologically charged whole in which an emotive sense of place or scenery (‘touching the heart’) uncovers a complex cultural stratigraphy of the ‘imagined geography’. In the light of this approach, based on the insights of geopoetics, Wincenty Pol’s poem can be treated as textual representation of a map of the real and the symbolic territory of Poland.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2018, 4; 373-390
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Próba określenia i uporządkowania znaczeń związanych z geopoetyką
    An Attempt at Defining and Ordering Meanings Related to Geopoetics
    Autorzy:
    Weretiuk, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182987.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    geopoetics
    geopoetry
    geocriticism
    ecocriticism
    regional literature
    urbanism
    places of imagination
    globetrotterism
    articulation of the world
    geopoetyka
    geopoezja
    geokrytyka
    ekokrytyka
    literatura regionalna
    urbanizm
    miejsca imaginacyjne
    geopolityka
    globtroteryzm
    artykulacja świata
    Opis:
    W artykule podjęto próbę zdefiniowania pojęcia „geopoetyka”. W celu określenia i uporządkowania znaczeń związanych z geopoetyką wykorzystano przykłady z literatury ukraińskiej, rosyjskiej, polskiej, amerykańskiej i kanadyjskiej, jak też stosowano kilka wybranych relacji: geopoetyka – ekologia, ekokrytyka, geopoetyka – geopolityka, geopoetyka – regionalizm. Wyodrębniono sześć podstawowych znaczeń geopoetyki: (1) „studium związków intelektualnych i zmysłowych pomiędzy człowiekiem a Ziemią, pierwotna geopoetyka Kennetha White’a; (2) rozwijający się ruch intelektualny, artystyczno-literacki, kulturowy o wymiarze międzynarodowym (Francja, Szkocja, Belgia, Niemcy, Szwajcaria, Włochy, Kanada, Rosja, Ukraiński Krym, Serbia), zapoczątkowany przez szkockiego poetę, nauczyciela akademickiego i myśliciela Kennetha White’a we Francji w 1989 r.; (3) pewien sposób postrzegania świata i tworzenia dzieła sztuki (właściwa poetyka, warsztat, zespół środków ideowo-tematycznych podporządkowanych poetyce ziemi); (4) dzieła powstające w wyniku stosowania takiej praktyki (geopoezja, która nie zawsze jest tożsama z poezją geograficzną/geologiczną, czyli dziełami literackimi tworzonymi przez geologów, geofizyków etc. tematycznie ujawniających przedmiot ich zainteresowań profesjonalnych); (5) podejście badawcze, praktyka interpretacyjna, krytyczna (właściwie geokrytyka, m.in. w koncepcjach Bertranda Westphala, Roberta T. Tally’ego); (6) działalność dydaktyczna. Komplikują identyfikację geopoetyki zarówno jej wielowymiarowy status ontologiczny, jak jej interdyscyplinarny charakter, skłonność do zmian, hybrydowość i otwartość na obszary badań i obszary kultury związane z ich wspólnym przedmiotem zainteresowania (ziemia). Mimo to da się zauważyć, jak różni się ona od nich odmiennością punktów widzenia, kierunków zadawania pytań i akcentów w udzielaniu odpowiedzi.
    The meanings of geopoetry were considered in its relation with: ecology and ecocriticism, geopolitics, regional literature, urbanism, space semantic studies, globetrotterism, with the help of exemplification of the selected fragments from Ukrainian, Russian, Polish and Canadian literature, as well as references to American literature. Six basic meanings of geopoetry were distinguished: (1) the original White’s geopoetics as study of Man-Earth relation; (2) the international intellectual and artistic literary movement (France, Scotland, Belgium, Germany, Switzerland, Italy, Canada, Russia, Ukrainian Crimea, Serbia), which was initiated by Kenneth White in France in 1989; (3) a certain way of perception of the world and artistic creation (artistic technique, designed for the poetry of the earth and understanding of one’s land); (4) works of literary art which were created with the help of such technique (geopoetry, which is not at all times identical with geographical/geological poetry – wider – with literary works created by geologists, geophysicists, etc. who disclose their professional subject – the earth (geo) on the thematic level of their literary works). (3) and (4), taken together, perform also the implementation of  White’s ideas; (5) geocriticism, a method of literary analysis and interpretation (in Bertrand Westphal’s and Robert T. Tally’s meaning, which is the creative continuation of White’s conception); (6) teaching activity.
    Źródło:
    Porównania; 2013, 12; 25-42
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unmarked sites and indeterminate spots: The problem of defining territorial ‘essences’
    Miejsce niewyznaczone, przestrzeń niedookreślona. O problemie definiowania „istoty” terytorium
    Autorzy:
    Niewiadomski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2089961.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Polish literature of the 20th century
    geopoetics
    topographical verse
    landscape and national identity
    genius loci
    indeterminate spots
    Hungarian identity
    Bukovina
    Stanisław Vincenz (1888–1971)
    geopoetyka
    miejsce i przestrzeń
    krajobraz
    miejsce niewyznaczone
    Opis:
    The problem of Hungarian identity is one of the themes of Stanisław Vincenz’s essays written at the time of the Second World War. Inspired by Wincenty Pol’s thinking about relationship between the sense of geographical place and literature, he decided to explore the ‘general impact of landscape’ and in particular identify the place that would convey the essence of ‘Hungarianness’. The article looks at various aspects of this problem in Vincenz’s essay ‘Landscape – the background of history’ in the context of his other essays in which the idea of place is discussed. In effect, the article lays down a theoretical formula of indeterminate spots in modern literature. The indeterminate spot possesses six constitutive features: changeability and transmutability; fuzzy borders; shifty positioning between utopia and atopia; great semantic potential; the experience of place is involved in irreducible inconsistencies but rests on a solid ideological foundation.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2018, 4; 391-408
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tożsamościowe (trans)lokacje bohaterów prozy Virginii Despentes na przykładzie powieści Apocalypse bébé
    The Identity Trans(locations) of the protagonist of Virginia Despentes’ novels. Case study of Apocalypse bébé
    Autorzy:
    Zgoła, Clara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1016142.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    trash literature
    critical queer theories
    sexuality and space
    third wave of feminism in France
    urban novel
    geopoetics
    literatura trashowa
    krytyczne teorie queer
    seksualność i przestrzeń
    trzecia fala feminizmu we Francji
    badania miejskie
    powieść miejska
    geopoetyka
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę prześledzenia twórczości współczesnej, trzeciofalowej, francuskiej powieściopisarki, Virginii Despentes, ze szczególnym uwzględnieniem zachodzących w niej na przestrzeni ubiegłych dwudziestu lat zmian. W pierwszej części przedstawiony zostaje zarys wczesnego etapu jej pisarstwa. Na pierwszy plan wysuwają się specyficzne dla kultury francuskiej końca ubiegłego stulecia kwestie kontekstualne: zwłaszcza zachodzących w relacji do rekonfiguracji francuskiego pola literackiego w połowie lat dziewięćdziesiątych przemian w strategii (samo) reprezentacji podmiotów wykluczonych z uwagi na ich rasowo-płciowo-klasowe usytuowanie, oraz wyłonienia się nurtu literatury opatrzonej mianem „trashowej”.Druga część stawia sobie za cel wydobycie queerowego aspektu ostatniego projektu Despentes. Przeprowadzona w oparciu o geopoetologiczne instrumentarium analiza utworu Apocalypse bébé dostarcza informacji na temat czasoprzestrzennych uwarunkowań (nie)normatywnych tożsamości głównych bohaterów. Autorska konstrukcja miejskiego chronotopu Paryża i Barcelony zestawiona zostaje z propozycjami badaczy kultury spod znaku krytycznych teorii queer, prowadząc do tezy o specyficznym ,,zwrocie utopijnym” zachodzącym w ostatniej powieści tej pisarki.
    The article is an attempt to investigate the contemporary creativity of the French, third wave feminist, and novel writer Virginie Despentes with a focuson changes taking place in her work over the last twenty years. The first part shows the scope of the early phase of her artistic activity, which, on the main level, deals with specific issues in the French culture of the last decade of the past century, especially those taking place in relation to the reconfiguration of the French literary field in the middle of the 1990s. Of particular importance are changes in approaches of those who were excluded or marginalized because of their race/gender/class position (most often femininists), including issues of self-representation and the appearance of the trash literature trend.The second part of the article takes as its goal enhancing the queer aspect of Despentes’ last project. It analyses Apocalypse bébé on the basis of geopoetical instrumentarium and presents information concerning the spatio-temporal dimensions of the (non)normative identities of the main characters. The authors construction of the urban chronotope of Paris and Barcelona is considered from a critical queer theory perspective, leading to the thesis of a specific utopian turn taking place in Despentes’ last novel.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2013, 10, 4; 183-202
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literackie obrazy socjalistycznej Warszawy i frankistowskiego Madrytu w perspektywie geopoetyki i komparatystyki. Przykład powieści Zły Leopolda Tyrmanda i Ul Camilo José Celi
    Autorzy:
    Rombel, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2031027.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Warsaw
    Madrid
    postwar novel
    geopoetics
    comparative studies
    configuration of urban space
    Polish People’s Republic
    socialism
    Francoism
    ensory and emotive topographies/geographies
    Warszawa
    Madryt
    powieść powojenna
    geopoetyka
    komparatystyka
    konfiguracja przestrzeni miejskiej
    PRL
    socjalizm
    frankizm
    topografie/geografie sensoryczno-emotywne
    Opis:
    The paper aims to juxtapose the literary portrayals of the socialist Warsaw and Francoist Madrid depicted in two postwar novels: The Man with the White Eyes by Leopold Tyrmand and The Hive by Camilo José Cela1, respectively. The starting point for the considerations is geopoetics and, more precisely, the concept of the sensory and emotive topographies. It is intended to demonstrate that the approach in question provides the tools adequate to analyse the configuration of Warsaw’s and Madrid’s urban spaces portrayed in Polish novels from the Polish People’s Republic period and Spanish novels from the Francoism period. The comparative approach, in turn, enables the juxtaposing of the research objects and gathering of the data useful for the purposes of Polish-Spanish intercultural studies, such as intercultural communication studies.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2019, 14, 9; 372-390
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-45 z 45

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies