Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "geocriticism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Wiosłem pisane. O szlakach (nie)znanych – geokrytyczne refleksje nad rzekami obszaru nadbużańskiego
    Autorzy:
    Roszak, Joanna
    Godlewski, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/29520972.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Bialska im. Jana Pawła II
    Tematy:
    geokrytyka
    rzeka
    szlak turystyczny
    geocriticism
    river
    tourist rout
    Opis:
    Celem analiz uczyniono w rozdziale spojrzenie na krajoznawczy i kulturoznawczy aspekt spływów kajakowych prowadzonych po Bugu, Krznie i Zielawie. Autor i autorka skupiają się m.in. na toponomastyce, będącej zwierciadłem postrzegania świata przez społeczność lokalną. Refleksję lokują w kontekstach kulturowego dziedzictwa niematerialnego: szukają śladów w wierszach, legendach, opowieściach, które płyną nurtem wraz z rzekami. Skupiają się przy tym na wartych wspomnienia tekstach Stefana Łady Grodzickiego z książki Moje Podlasie wydanej przez Koło Bialczan w Białej Podlaskiej w 2004 roku.
    The aim of the analyzes in this chapter is to look at the sightseeing and cultural aspect of canoeing trips on the Bug, Krzna and Zielawa rivers. The authors focus on the toponymy, which is a mirror of the perception of the world by the local community. They place their reflections in the context of intangible cultural heritage: they look for traces in poems, legends, stories that flow along with rivers. They focus on the memorable texts by Stefan Łada Grodzicki from the book Moje Podlasie published by Koło Bialczan in Biała Podlaska in 2004.
    Źródło:
    Niematerialne dziedzictwo kulturowe obszarów nadbużańskich w kreatywnych przestrzeniach miejskich i wiejskich; 69-87
    9788364881992
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Et si, au Louvre, on respirait du fantôme ! Géocritique d’un espace muséal
    And If, at the Louvre, We Breathed a Ghost! Geocriticism of a Museum As a Space
    Autorzy:
    Mecheri, Lamia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056903.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    museum
    ghost
    art
    geocriticism
    literature
    musée
    fantôme
    géocritique
    littérature
    Opis:
    The Ghosts of the Louvre by Enki Bilal embodies  an exhibition of this artist which took place in this same place. The author offers an unusual visit to the museum: he has chosen works from which he brings up so many ghosts. The artist juxtaposed the ghosts and the photographs taken and built a biography for each protagonist. Using geocriticism, we will answer the following questions: how does the author take over the museum to build multiple and heterogeneous parallel worlds? How does the museum become both a place of terror and of admiration?
    Le livre d’Enki Bilal, Les fantômes du Louvre (2012), met en scène une exposition de cet artiste, qui s’est déroulée en ce lieu, entre le 20 décembre 2012 et le 18 mars 2013. L’auteur y propose une visite surprenante et inhabituelle du musée : après avoir passé plusieurs heures dans les galeries en prenant des centaines de photos, il a choisi vingt-deux œuvres, à partir desquelles il fait resurgir autant de fantômes. En fait, ces derniers – ceux de La Joconde, de la Victoire de Samothrace, de la Jeune Orpheline au cimetière, etc. – ont un point en commun : leur original, leur maitre est souvent mort de façon violente. L’artiste, en imaginant dans le détail lesdestins de ces personnages, a superposé les fantômes aux photographies et a construit une biographie pour chaque protagoniste. Les errants se promènent librement dans les couloirs de l’établissement artistique, « c'est comme si au Louvre on respirait du fantôme »…suggère l’auteur. Ainsi, en recourant à lathéorie géocritique et en empruntant les concepts des mondes parallèles et de l’espace encore-vide, nous tenterons de répondre aux questions suivantes :comment l’auteur s’empare-t-il du musée, lieu fantasmagorique où interagissent Histoire et fiction, pour bâtir des mondes parallèles, multiples et hétérogènes en passant par le filtre de la littérature ? En quoi le musée, source de vibrations et d’émotions ressenties par le visiteur, devient-il à la fois le lieu mythique de la terreur et de l’admiration ?
    Źródło:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2020, 44, 4; 57-66
    0137-4699
    Pojawia się w:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geom(et)oda
    Geom(eth)od(e)
    Géom(éth)ode
    Autorzy:
    Kadłubek, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/534735.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    geocriticism
    space
    landscape
    ecological praxis
    géocritique
    espace
    paysage
    pratiques écologiques
    Opis:
    In the wake of spacial turn, we are currently observing in literature a growing interest in space, of which geopoetics is one aspect. The book Geopoetyka. Związki literatury i środowiska by Anna Kronenberg was submitted as her doctoral dissertation at the Department of Theory of Literature, Institute of Contemporary Culture at the University of Łódź. The author is known for her interest in geopoetics, ecocriticism, ecofeminism and Polish immigration literature. The reviewer of Kronenberg’s work focuses on the geopoetical value of the young researcher from Łódź. She is praised for the metaphorical character of her study and her involvement reaching far beyond the academia. On the other hand however, it is pointed out that she is unable to develop Kenneth White’s thought in the scientific discourse, as compared with Elżbieta Rybicka who does so on assumption so to speak.
    À cause du mouvement spatial turn, on commence aujourd’hui à s’intéresser de plus en plus à l’espace dans la littérature, et la géopoétique est l’une des marques de cet intérêt. Le livre Geopoetyka. Związki literatury i środowiska d’Anna Kronenberg est une thèse de doctorat rédigée à l’Institut de théorie de la littérature, à l’Institut de la Culture Contemporaine de l’Université de Łódź. L’auteure est connue pour son intérêt pour la géopoétique, l’écocritique, l’écoféminisme ainsi que pour la littérature polonaise de l’émigration. Dans le texte critique concernant le livre de Kronenberg, on s’est concentré sur la valeur géopoétique de la jeune chercheuse de Łódź. On a vanté le caractère métaphorique de sa dissertation, son engagement dépassant le travail à l’université, mais on a remarqué aussi que Kronenberg n’est pas capable de développer dans le discours scientifique les idées de Kenneth White aussi bien qu’Elżbieta Rybicka.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 203-212
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biografie miast. Zarys problematyki genologicznej w perspektywie hermeneutycznej teorii gatunku
    City Biographies: Genealogical Problems in the Hermeneutic Theory of Genre
    Autorzy:
    Gałecki, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1450592.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-15
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    genre
    biography
    geocriticism
    auto/bio/geo/graphy
    multifocal perspective
    spatial turn
    Opis:
    The article  addresses the most important problems related to the biography of a city, including its generic category. It appears that the best way to approach these difficulties is through the hermeneutic theory of genre. In order to define the key interpretative methodologies of the genre, the author draws on the geocritical concepts developed by Elżbieta Rybicka (the theory of auto/bio/geo/graphy) and Bertrand Westphal.
    Źródło:
    Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2020, 16; 185-198
    2082-9701
    2720-0078
    Pojawia się w:
    Białostockie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Approcci interdisciplinari: letteratura e cartografia. Tra immagini e parole
    Interdisciplinary approaches: literature and cartography. Between images and words
    Autorzy:
    Di Pasquale, Fabrizio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676217.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    letteratura
    cartografia
    testo narrativo
    geocritica
    mapping
    Literature
    Cartography
    narrative text
    Geocriticism
    Opis:
    For twenty years, a large number of works have been devoted to studying the inclusion of literature in space and the representation of places in literary texts. This interest in space issues seems to fit in both the evolution of literary genres, characterized by an increasing spatialization of narrative forms, and the development of artistic practices related to the creation of literary maps. After what has been termed the spatial turn in literary and cultural studies, critics have focused their attention on the relationships among space, place and mapping in literature. This aspect is one of the most interesting themes in the field of Geocriticism. This paper aims to study this “convergence” between literature and cartography, examining the textuality of literary maps and, in particular, their rhetorical dimension. Literary maps can represent the story setting, allowing the author to build a fictional world that readers explore with the characters.
    Nell’ultimo ventennio, un numero importante di lavori sono stati consacrati allo studio della rappresentazione dello spazio nei testi letterari. Tale interesse sembra inscriversi sia nell’evoluzione dei generi, caratterizzati da una spazializzazione crescente delle forme narrative, sia nello sviluppo di pratiche artistiche legate alla creazione di carte letterarie. In seguito all’affermarsi dello spatial turn negli studi letterari e culturali, parte della critica ha focalizzato la sua attenzione sulla relazione che intercorre tra spazio immaginario, spazio referenziale e pratica cartografica. Quest’ultimo aspetto costituisce uno dei temi più interessanti della metodologia geocritica. Il presente articolo mira a studiare questa “convergenza” tra la letteratura e la cartografia, con l’intento di esaminare la testualità delle carte letterarie e, in particolare, la loro dimensione retorica. Le carte letterarie sono in grado di rappresentare i luoghi in cui si svolge l’azione di un romanzo, o di più romanzi, permettendo allo scrittore di costruire un mondo immaginario che i lettori esplorano assieme ai personaggi.
    Źródło:
    e-Scripta Romanica; 2017, 4; 43-53
    2392-0718
    Pojawia się w:
    e-Scripta Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hamlet, or about Death: A Romanian Hamlet directed by Vlad Mugur (2001)
    Autorzy:
    Matei-Chesnoiu, Monica
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648240.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    geocriticism
    Hamlet
    Vlad Mugur
    Shakespeare production
    Shakespeare in Romania
    spatial manipulation
    Opis:
    This essay looks at the 2001 Romanian production of Hamlet directed by Vlad Mugur at the Cluj National Theatre (Romania) from the perspective of geocriticism and spatial literary studies, analysing the stage space opened in front of the audiences. While the bare stage suggests asceticism and alienation, the production distances the twenty-first century audiences from what might have seemed difficult to understand from their postmodern perspectives. The production abbreviates the topic to its bare essence, just as a map condenses space, in the form of “literary cartography” (Tally 20). There is no room in this production for baroque ornaments and theatrical flourishing; instead, the production explores the exposed depth of human existence. The production is an exploration of theatre and art, of what dramatists and directors can do with artful language, of the theatre as an exploration of human experience and potential. It is about the human condition and the artist’s place in the world, about old and new, about life and death, while everything happens on the edge of nothingness. The director’s own death before the opening night of the production ties Shakespeare’s Hamlet with existential issues in an even deeper way than the play itself allows us to expose.
    Źródło:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2019, 20, 35; 51-60
    2083-8530
    2300-7605
    Pojawia się w:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mapowanie Łodzi
    Mapping Łódź
    Autorzy:
    Badowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942660.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Łódź in literature
    geocriticism
    topographic turn
    łódź w literaturze
    geokrytyka
    zwrot topograficzny
    Opis:
    Artykuł jest poświęcony literackim reprezentacjom Łodzi, przełamując popularne mniemanie o braku obrazów tego miasta w literaturze. Stanowi propozycję wybranych spacerów po Łodzi szlakiem bohaterów literackich (m.in. po ulicy Piotrkowskiej, dzielnicy Bałuty, łódzkich nekropoliach, hotelach i kamienicach), a rozważania zostały tak poprowadzone, by pokazać, że przestrzeń miejska i przestrzeń literacka interferują.
    The article discusses literary representations of Łódź, challenging the popular notion about the lack of portrayals of this city in the literature. It offers a selection of walk- ing tours of Łódź tracing literary characters (including Piotrowska Street, the Bałuty district, Łódź cemeteries, hotels, and tenement houses), and the argument presented in the papers aims to show that literary space and urban space are interlinked.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2014, 03
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czarno-zielone czasoprzestrzenie wyobrażone
    Black and Green Imagined Spaces
    Autorzy:
    Drong, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/467693.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-10
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    geopoetyka
    Śląsk
    geokrytyka
    literatura regionalna
    czasoprzestrzeń
    geopoetics
    Silesia
    geocriticism
    regional literature
    timespace
    Opis:
    A review of the 2016 monograph by Karolina Pospiszil Swojskość i utrata. Obrazy Górnego Śląska w literaturze polskiej i czeskiej po 1989 roku [The Familiar and the Loss. The Images of Upper Silesia in Polish and Czech Literatures after 1989] concentrating upon the properties of the Auther's work, which decide about its interdisciplinary character and testify to her solid grounding in the research methodology (geocriticism), while allowing her to retain a unique poetics, adequate to the historical conditioning and the history of the described region.
    Recenzja wydanej w 2016 roku monografii Karoliny Pospiszil pt. Swojskość i utrata. Obrazy Górnego Śląska w literaturze polskiej i czeskiej po 1989 roku koncentruje się na walorach pracy, które stanowią o jej interdyscyplinarnym charakterze i solidnym ugruntowaniu w metodologii badawczej (geokrytyka), a jednoczesnie pozwalają zachować odrębną poetykę adekwatną do historii i kultury opisywanego regionu.
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2018, 38
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Creating Urban Heterotopia: Užupis in the Focus of Literature and Film (“Tūla” by Jurgis Kunčinas and “Ten Minutes Before the Flight of Icarus” by Arūnas Matelis)
    Tworzenie miejskiej heterotopii. Zarzecze (Užupis) w centrum zainteresowania literatury i filmu („Tūla” Jurgisa Kunčinasa i „Dziesięć minut przed lotem Ikara” Arūnasa Matelisa)
    Autorzy:
    Bidlauskienė, Gintarė
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38455677.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    geokrytyka
    studia nad miastem w literaturze
    heterotopia
    trzecia przestrzeń
    Wilno
    Zarzecze
    Jurgis Kunčinas
    Arūnas Matelis
    geocriticism
    literary urban studies
    thirdspace
    Vilnius
    Užupis
    Opis:
    This article aims to analyze and compare two representations of the Vilnius district of Užupis: the literary image created in the novel Tūla by Jurgis Kunčinas (1993) and the cinematic image provided in the documentary Ten Minutes Before the Flight of Icarus by Arūnas Matelis (1990). Applying the approaches of geocriticism, urban studies, and intermedial contexts allows to relate these images in terms of the dominant motifs of the sensorial experience of the city related to two representational strategies: observing and walking in the city. In the novel Tūla, different gazing modes make the urban space visible, and the protagonist’s walking links particular urban objects to the whole referential space. In this way, the analysis of the representation of Vilnius, especially Užupis, in Tūla highlights the links between the construction of the fictional urban space and the structure of the city novel. Ten Minutes Before the Flight of Icarus focuses on the district of Užupis and the everyday life of its residents. The street-level camera eye matches the gaze of the potential perceiver and his bodily ability to grasp the space haptically, i.e. by footsteps. The movement on foot is essential as it connects all the spatial points into one entity and highlights a permanent link between walking in the city and storytelling as reading or writing. Ultimately, both representational strategies allow qualifying the area of Užupis as the “other” space or a heterotopia due to its distinctive language, which is also a bodily practice, intrinsic to both texts.
    Celem artykułu jest analiza i porównanie dwóch sposobów przedstawiania wileńskiej dzielnicy Zarzecze: literackiego obrazu Zarzecza stworzonego w powieści Jurgisa Kunčinasa Tūla (1993) oraz obrazu filmowego przedstawionego w filmie dokumentalnym Arūnasa Matelisa Dziesięć minut przed lotem Ikara (1990). Wykorzystanie podejść geokrytyki, studiów miejskich (urban studies) i kontekstów intermedialnych pozwala na powiązanie tych obrazów pod względem dominujących motywów zmysłowego doświadczania miasta, związanych z dwoma sposobami przedstawiania: obserwacji i spaceru po mieście. W powieści Tūla różne sposoby patrzenia sprawiają, że przestrzeń miejska jest widoczna, a wędrówka bohatera łączy poszczególne obiekty z całą przestrzenią referencyjną. Analiza sposobu przedstawienia Wilna, a zwłaszcza Zarzecza, w powieści Tūla podkreśla związki między konstrukcją fikcyjnej przestrzeni miejskiej a strukturą powieści miejskiej. Film Dziesięć minut przed lotem Ikara skupia się na dzielnicy Zarzecze i codziennym życiu jej mieszkańców. Formalnie oko kamery umieszczone na poziomie ulicy zbiega się z potencjalnym odbiorcą i jego fizyczną zdolnością do dotykowego uchwycenia przestrzeni, tj. za pomocą kroków. Jest to niezwykle istotna technika, która łączy wszystkie punkty przestrzenne w jedną całość i podkreśla stały związek między spacerem po mieście a snuciem opowieści poprzez czytanie czy też pisanie. Podsumowując, oba sposoby przedstawiania pozwalają zakwalifikować obszar Zarzecza jako przestrzeń „inną” lub heterotopię ze względu na jej charakterystyczny język, który stanowi jednocześnie praktykę cielesną, nieodłączną dla obu tekstów.
    Źródło:
    Acta Baltico-Slavica; 2022, 46
    2392-2389
    0065-1044
    Pojawia się w:
    Acta Baltico-Slavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Próba określenia i uporządkowania znaczeń związanych z geopoetyką
    An Attempt at Defining and Ordering Meanings Related to Geopoetics
    Autorzy:
    Weretiuk, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182987.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    geopoetics
    geopoetry
    geocriticism
    ecocriticism
    regional literature
    urbanism
    places of imagination
    globetrotterism
    articulation of the world
    geopoetyka
    geopoezja
    geokrytyka
    ekokrytyka
    literatura regionalna
    urbanizm
    miejsca imaginacyjne
    geopolityka
    globtroteryzm
    artykulacja świata
    Opis:
    W artykule podjęto próbę zdefiniowania pojęcia „geopoetyka”. W celu określenia i uporządkowania znaczeń związanych z geopoetyką wykorzystano przykłady z literatury ukraińskiej, rosyjskiej, polskiej, amerykańskiej i kanadyjskiej, jak też stosowano kilka wybranych relacji: geopoetyka – ekologia, ekokrytyka, geopoetyka – geopolityka, geopoetyka – regionalizm. Wyodrębniono sześć podstawowych znaczeń geopoetyki: (1) „studium związków intelektualnych i zmysłowych pomiędzy człowiekiem a Ziemią, pierwotna geopoetyka Kennetha White’a; (2) rozwijający się ruch intelektualny, artystyczno-literacki, kulturowy o wymiarze międzynarodowym (Francja, Szkocja, Belgia, Niemcy, Szwajcaria, Włochy, Kanada, Rosja, Ukraiński Krym, Serbia), zapoczątkowany przez szkockiego poetę, nauczyciela akademickiego i myśliciela Kennetha White’a we Francji w 1989 r.; (3) pewien sposób postrzegania świata i tworzenia dzieła sztuki (właściwa poetyka, warsztat, zespół środków ideowo-tematycznych podporządkowanych poetyce ziemi); (4) dzieła powstające w wyniku stosowania takiej praktyki (geopoezja, która nie zawsze jest tożsama z poezją geograficzną/geologiczną, czyli dziełami literackimi tworzonymi przez geologów, geofizyków etc. tematycznie ujawniających przedmiot ich zainteresowań profesjonalnych); (5) podejście badawcze, praktyka interpretacyjna, krytyczna (właściwie geokrytyka, m.in. w koncepcjach Bertranda Westphala, Roberta T. Tally’ego); (6) działalność dydaktyczna. Komplikują identyfikację geopoetyki zarówno jej wielowymiarowy status ontologiczny, jak jej interdyscyplinarny charakter, skłonność do zmian, hybrydowość i otwartość na obszary badań i obszary kultury związane z ich wspólnym przedmiotem zainteresowania (ziemia). Mimo to da się zauważyć, jak różni się ona od nich odmiennością punktów widzenia, kierunków zadawania pytań i akcentów w udzielaniu odpowiedzi.
    The meanings of geopoetry were considered in its relation with: ecology and ecocriticism, geopolitics, regional literature, urbanism, space semantic studies, globetrotterism, with the help of exemplification of the selected fragments from Ukrainian, Russian, Polish and Canadian literature, as well as references to American literature. Six basic meanings of geopoetry were distinguished: (1) the original White’s geopoetics as study of Man-Earth relation; (2) the international intellectual and artistic literary movement (France, Scotland, Belgium, Germany, Switzerland, Italy, Canada, Russia, Ukrainian Crimea, Serbia), which was initiated by Kenneth White in France in 1989; (3) a certain way of perception of the world and artistic creation (artistic technique, designed for the poetry of the earth and understanding of one’s land); (4) works of literary art which were created with the help of such technique (geopoetry, which is not at all times identical with geographical/geological poetry – wider – with literary works created by geologists, geophysicists, etc. who disclose their professional subject – the earth (geo) on the thematic level of their literary works). (3) and (4), taken together, perform also the implementation of  White’s ideas; (5) geocriticism, a method of literary analysis and interpretation (in Bertrand Westphal’s and Robert T. Tally’s meaning, which is the creative continuation of White’s conception); (6) teaching activity.
    Źródło:
    Porównania; 2013, 12; 25-42
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies