Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "gatunki literackie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Kuglowanie teorią. Casus Stanisława Barańczaka
    Juggling with Theory. The Case of Stanisław Barańczak
    Autorzy:
    Tarnogórska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/445701.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    academic humour,literary genres,literary nonsense,ludic genres, theoretical discourse
    dyskurs teoretyczny,gatunki literackie,gatunki ludyczne,humor akademicki,nonsens literacki
    Opis:
    This article deals with Stanisław Barańczak’s playful approach to the theory of literature, presented in his book Pegaz zdębiał. Poezja nonsensu a życie codzienne: Wprowadzenie w prywatną teorię gatunków (first edition: London, 1995). The author, inspired by the tradition of literary nonsense and so-called academic humour, creates ‘a private theory of literary genres’ that combines two different linguistic modes: 1. an abstract scientific jargon of structuralism, along with its professional terminology, and 2. a metaphorically-oriented style, relying on visual effects, as well as evoking humour by the contrast with academic discourse. In Barańczak’s treatment, theory becomes a juggler’s prop, which he applies to showcase his sophistication and ingenuity. Like a prestidigitator, the author performs tricks in order to grant his readers an illusion of a scientifically deep fictive theory, with such methods as his multiplication of generic phenomena, presented through excessively detailed classification, enormously long footnotes, the description of generic rules resembling a culinary show, and extravagant, bizarre literary terms. He thus reveals the comical potential of theoretical discourse, turning the theoretical into the theatrical.
    Wirtuozerskie umiejętności Stanisława Barańczaka, o których wielokrotnie pisano, komentując jego twórczość literacką i translatorską, znajdują potwierdzenie również w sposobie posługiwania się przez niego dyskursem (quasi)naukowym, konstruowanym na potrzeby intelektualnej zabawy. Osobliwym tego przykładem jest „prywatna teoria gatunków” wyłożona w książce Pegaz zdębiał (I wyd. w 1995 r.), w odniesieniu do której formuła kuglarskiego seansu, oznaczająca pewną odmianę sztuki zręcznościowo- magicznej, stanowić może istotne narzędzie interpretacji. Stosowane przez Barańczaka efektowne techniki oddziaływania na wyobraźnię odbiorcy („żonglowanie” teoretycznymi pomysłami, triki służące budowaniu naukowej iluzji, użycie zaskakujących form obrazowania w charakterze budzących podziw rekwizytów, symulowanie obfitującego w dziwności spektaklu) tworzą atmosferę niezwykłości, typową dla prestidigitatorsko- iluzjonistycznych praktyk.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2019, 7; 137-149
    2353-4583
    2449-7401
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A parable in Greek-Roman, Old Testament and rabbinic literature
    Przypowieść w literaturze grecko-rzymskiej, starotestamentowej i rabinackiej
    Autorzy:
    Jaromin, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578620.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    a parable
    literary genres in Bible
    biblical hermeneutics
    przypowieść
    gatunki literackie w Biblii
    hermeneutyka biblijna
    Opis:
    Jednym z aspektów, którymi zajmuje się hermeneutyka biblijna, jest kwestia gatunków literackich obecnych w Piśmie Świętym. Do charakterystycznych gatunków literatury biblijnej należy z całą pewnością przypowieść. Z przypowieścią najczęściej spotykamy się w Ewangeliach. Przypowieści nie były jednak „wynalazkiem” Jezusa. Gatunek ten rozwijał się już na długo przed Jego narodzeniem. Niniejsze opracowanie podejmuje właśnie problem genezy i kształtowania się przypowieści nowotestamentowej – od literatury greckiej i rzymskiej, przez literaturę starotestamentową po rabinacką.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2014, 18; 103-111
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Źródło sukcesu czy niepowodzenia? O genologicznej heterogeniczności pisarstwa Pawła Huellego
    A source of sucess or failrue? A few words about the genealogical heterogeneity of Paweł Huelle’s writings
    Autorzy:
    Parzych, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559607.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Huelle, genologia, Gdańsk, współczesność, narracja, mit, gatunki literackie
    Huelle, genealogy, Gdańsk, modernity, narrative, myth, literary genres
    Opis:
    Paweł Huelle jest jednym z ważniejszych pisarzy debiutujących w okolicach przełomu roku 1989. Jego twórczość jest związana przede wszystkim z Gdańskiem. Nie należy jednak pisarstwa Huellego postrzegać tylko w kontekście „małych ojczyzn”. Owszem, Huelle przyczynił się do powstania współczesnego mitu Gdańska jako miasta palimpsestu. Jego twórczość jest też świetnym zapisem przemian społeczno-kulturowych w Polsce ostatnich lat. Pisarstwo Huellego stanowi także interesujący przykład zmian zachodzących w obrębie ewolucji gatunków literackich. Pisarz, starając się zachować granice bardzo tradycyjnych gatunków, nie unika zaangażowania swej twórczości w bieżący dyskurs społeczny, ocierając się czasami o publicystykę. Poszukuje wciąż nowych form wyrazu, nawiązuje intertekstualny dialog z wielką europejską literaturą, a dominującą cechą jego twórczości staje się publicystyczne zaangażowanie. W mojej ocenie twórczość literacka Pawła Huellego jest przykładem tego, że współcześnie nie da się oddzielić literatury od innych dyskursów kulturowych. Otwartym pozostaje pytanie, czy wielość gatunków uprawianych przez Huellego to źródło jego pisarskiego sukcesu.
    Paweł Huelle is one of the most important writers who debuted in 1989 on the verge of transformation changes. His writings are connected with Gdańsk. However, they should not be perceived only as “the small motherland” writings. Huelle created the myth of the contemporary Gdańsk as palimpsest. His writings constitute the greatest record of the latest cultural and social transitions in Poland. Huelle’s works constitute an interesting example of the transition within the literary genres evolution. Trying not to cross the borders of the traditional genres, the writer does not avoid using the social discourse, and sometimes combines it with the journalism. He is constantly searching for the new word forms, establishing an intertextual dialogue with the greatest European literature. His journalistic engagement constitutes the main feature of his writings. To my mind, Paweł Huelle’s literary works proves that the literature cannot be separated from other cultural discourse. However, the problem of perceiving the variety of literary genres used by Huelle as a source of his success remains an open question.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2013, 33; 191-207
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Genologia multimedialna” Edwarda Balcerzana. Uwarunkowania i perspektywy
    Edward Balcerzan’s Multimedia Theory of Genres. Its Conditions and Perspective
    Autorzy:
    Pawelec, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1359897.pdf
    Data publikacji:
    2016-05-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Edward Balcerzan
    literary genres
    quasi-types
    multimedia theory of genres
    gatunki literackie
    quasi-rodzaje
    genologia multimedialna
    Opis:
    Artykuł omawia koncepcję „genologii multimedialnej” Edwarda Balcerzana, która w zamyśle autora miała być, jako „metafora teraźniejszości”, nazwą  działu semiotyki, analizującego i systematyzującego genologiczne konsekwencje istnienia wielu różnych przekaźników w przestrzeni kultury. Refleksji poddane zostaje pojęcie multimediów w kontekście zaproponowanego zastosowania. Autor szkicu pokazuje projekt Balcerzana na tle jego dotychczasowych propozycji w zakresie genologii oraz korespondencji sztuk, zastanawiając się przy tym nad możliwościami uzupełnienia i rozwinięcia tej koncepcji teoretycznej.
    This article discusses Edward Balcerzan’s concept of a “multimedia theory of genres,” intended by him to function as a “metaphor for the present,” representing a division of semiotics that would analyze and systematize the consequences for the study of genres of many different forms of expression in cultural space. The concept of “multimedia” is given consideration in the context of this proposed application. The author of the essay presents Balcerzan’s concept in the context of his earlier proposals within the sphere of genre theory and correspondences between or among the arts, at the same time contemplating some possible approaches to supplementing and further developing this theoretical concept.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2016, 4-5; 132-137
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr i Kosmos (w) teorii (literaturoznawczej)
    Theatre and Cosmos of (in) the Theory (of Literary Theory)
    Autorzy:
    Wądolny-Tatar, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/445461.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    metaphor studies, humanistic cosmology, theatricality, literary genres, rhetoric, rhetoricality
    metaforologia
    kosmologia humanistyczna
    teatralność
    gatunki literackie
    retoryka
    retoryczność
    Opis:
    The introductory text discusses the contents of the yearbook and points to the directions of analysis and interpretation undertaken in the sketches and studies contained therein. The articles combine meanings of great imaginational metaphors of THEATRE and COSMOS as certain universes. Developing the idea of Hans Blumenberg, one can say that the realism of metaphors (including theatrical and cosmological studies) is the realism of rhetoricality – times, artistic trends, creators. (Re)definitions of the terms: rhetoric, rhetoricality – constitute the second thematic circle touched upon in texts, alongside categories such as performativity or transmediality. These phenomena do not function outside the genres of literary, scientific and para-scientific statements, therefore the third area of investigation in the articles concerns genological reflection (especially in relation to: academic mystery novel, theater novel, lyric cycle, anthology, “private” genology of Stanisław Barańczak).
    Tekst wstępny omawia zawartość rocznika oraz wskazuje na podjęte, w szkicach i studiach w nim zawartych, kierunki analiz i interpretacji. W artykułach konweniują sensy wielkich metafor wyobrażeniowych TEATRU i KOSMOSU jako pewnych uniwersów. Rozwijając myśl Hansa Blumenberga można powiedzieć, że realizmem metafor (w tym metaforyki teatrologicznej i kosmologicznej) jest realizm retoryczności – czasów, nurtów artystycznych, twórców. (Re)definicje pojęć: retoryka, retoryczność – stanowią drugi krąg tematyczny poruszany w tekstach, obok takich kategorii jak performatywność czy transmedialność. Zjawiska te nie funkcjonują poza gatunkami wypowiedzi literackiej, naukowej i paranaukowej, dlatego trzeci krąg rozważań w artykułach dotyczy refleksji genologicznej (szczególnie w odniesieniu do: akademickiej powieści kryminalnej, powieści teatralnej, cyklu lirycznego, antologii, „prywatnej” genologii Stanisława Barańczaka).
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2019, 7; 3-15
    2353-4583
    2449-7401
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaczytani bohaterowie książek. Obraz czytelnika w wybranych gatunkach literackich. Analiza porównawcza
    Autorzy:
    Nowak, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962108.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Reader, image of a reader, reading, fantasy, romance novel, dystopian novel, crime fiction, literary genres.
    czytelnik, obraz czytelnika, czytanie, literatura fantasy, literatura romansowa, literatura antyutopijna, literatura kryminalna, gatunki literackie
    Opis:
    The article presents the image of a reader in fantasy (Bookweird of Paul Glennon), romance novel (La grand-mère de Jade of Frederique Deghelt), dystopian novel (Fahrenheit 451 of Ray Bradbury) and crime fiction (The Library of Shadows of Mikkel Birkegaard). There are a lot of similarities and differences between the readers’ portrayals. The literary genre has an impact on creating reader’s image. The protagonists read either since their childhood or since landmark event in their lives. They encounter some obstacles and threats during reading, which make the story more attractive. Books have the power to change fictional characters’ lives.
    Artykuł prezentuje obraz czytelnika na postawie wybranych utworów w literaturze fantasy (Księgowir Paula Glennona), romansowej (Babunia Frederique Deghelt), antyutopijnej (451° Fahrenheita Raya Bradbury’ego) i kryminalnej (Biblioteka cieni Mikkela Birkegaarda). Można zauważyć wiele podobieństw i różnic między sposobami przedstawienia motywu czytelnika. Gatunek literacki ma wpływ na kreowanie wizerunku czytającego bohatera. Protagoniści czytają od dzieciństwa lub od przełomowego wydarzenia w ich życiu. Podczas lektury napotykają na pewne przeszkody, co sprawia, że historia staje się bardziej interesująca. Książki mają moc zmieniania życia fikcyjnych bohaterów.
    Źródło:
    Folia Bibliologica; 2016, 58
    2449-8246
    1230-2376
    Pojawia się w:
    Folia Bibliologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Żart jest najlepszą dla mnie rekomendacją powagi.” O humorze poetyckim oraz Wisławy Szymborskiej zabawach słowem i obrazem
    “The joke, for me, is the best recommendation of seriousness.” The poetry humour and Wisława Szymborska’s play with word and image
    Autorzy:
    Ligęza, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1111076.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Szymborska
    absurdity in poetry
    humour and wisdom
    limerick
    new literary genres
    „moskaliki” („Moscow little verses”)
    „lepieje” („better-do-something verses”)
    „altruitki” („altruistic verses”) and „podsłuchańce” („overheared pieces”)
    poezja absurdy styczna
    humor i mądrość
    limeryki
    nowe gatunki literackie
    „moskaliki”
    „lepieje”
    „altruitki”
    „podsłuchańce”
    Opis:
    W twórczości Wisławy Szymborskiej humor poetycki łączy się z filozoficznymi dociekaniami poświęconymi tak ważnym problemom, jak bycie człowieka w świecie. Poetka ujawnia reguły sprzeczności między wyobrażeniami w ludzkiej świadomości a ich realnym spełnieniem. Dwie kategorie - humor i mądrość – tworzą uzupełniający się układ i należą do domeny ironii, autoironii oraz sceptycyzmu. Humor Szymborskiej ma wartość poznawczą, weryfikuje bowiem uznane prawdy. Po Nagrodzie Nobla (1996) następuje „zwrot ludyczny”, gdyż Szymborska ogłasza w periodykach wiersze żartobliwe, zabrane później w osobnej książce Rymowanki dla dużych dzieci (2003). Ważne są tutaj aspekty towarzyskiej zabawy, jak też tworzenia nowych literackich gatunków. Poetka kontynuuje tradycje poezji absurdystycznej, modyfikuje schematy zachodniego i polskiego limeryku, jak też w osobnych cyklach rozwija małe „neogatunki”, takie jak „moskaliki”, „lepieje”, „altruitki”, „podsłuchańce”. Warto też zwrócić uwagę na kolaże Szymborskiej (formy łączące obrazy i słowa), w których poetka powraca do zabaw surrealistów. W jej krótkich utworach podziwiamy poetycką inwencję oraz pomysłowość literackich konceptów.
    In Wisława Szymborska’s creative works the poetic humour links with philosophical investigations on the important problems, such as the place of people in the surrounding world. The poet exposures discrepancy between images in human consciousness and their realisation in reality. The both cathegories – humour and wisdom – create the complementary arrangment and belong to the domain of irony, self-irony and scepticism. Szymborska’s poetic humour has cognitive value. It verifies admitted truths. After the Nobel Prize (1996) the literaty „amusement switch” took place, because Szymborska published the humorous verses in periodicals – later collected in separate book Rymowanki dla dużych dzieci (Little Rhymes to the Adult Children, 2003). Here the aspects of social games and the creation of the new literary genres are very important. The poet continues the tradition of absurdity in poetry, modyfies the schemes of West and Polish limerick and developes the small „neo-genres”, such as „moskaliki” („Moscow little verses”), „lepieje” („better-do-something verses”), „altruitki” („altruistic verses”) and „podsłuchańce” („overheared pieces”) in the separate cycles. Also pay attension to Szymborska’s collages (forms linking pictures and words), in which the poet goes back to plays of the surrealistic artists. In this very short poems we have to admire poetic invention and cleverness of literary concepts.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2015, 2; 1-12
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literaturoznawcza republika marzeń
    A Republic of Dreams of Literary Studies
    Autorzy:
    Winiecka, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1364931.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-25
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    after-structuralism
    literary studies
    genres of academic forms of expression
    poetology
    studies of literature
    poststrukturalizm
    literaturoznawstwo
    gatunki wypowiedzi naukowej
    poetologia
    badania literackie
    Opis:
    Artykuł jest krytycznym omówieniem książki Jerzego Madejskiego Poetologie postrukturalne. Szkice krytyczne. Autorka rekonstruuje poznawcze założenia przyjęte przez badacza, który recenzując naukowe dzieła, równolegle diagnozuje stan i perspektywy rozwoju dyscypliny. Formuła „postrukturalizmu” pozwala Madejskiemu wyeksponować rangę i wpływ strukturalizmu na sposób uprawiania naukowej refleksji w Polsce. O niewystarczalności krytycznej wobec strukturalizmu kategorii „poststrukturalizm” świadczyć ma różnorodność poetologicznych wizji zawartych w omawianych przez niego książkach. Autorka konfrontuje ten sposób myślenia z charakterystyczną dla poststrukturalizmu tezą o słabej naukowości literaturoznawstwa. Czyta zgromadzone w tomie szkice krytyczne jako spójną propozycję metody akademickiej krytyki, opierającej się na przekonaniu o możliwej autonomii dyscypliny oraz jako praktyczną realizację tej idei.
    The paper is a critical discussion of Jerzy Madejski’s book Poetologie postrukturalne. Szkice krytyczne. The author reconstructs the cognitive assumptions adopted by Madejski, who by reviewing academic works simultaneously diagnoses the state and opportunities for the future development of the discipline. The “after-structuralism” formula allows him to highlight the rank and influence of structuralism on the way of conducting academic considerations in Poland. The variety of poetological visions included in the books discussed by Madejski is supposed to be the evidence of the critical insufficiency ofa the “after-structuralism” category in reference to structuralism. The author confronts this way of thinking with the thesis which is characteristic for post-structuralism, i.e. that literary studies have little scientificity. The author reads the critical essays included in the volume as a coherent proposal for a method for academic critique, based on the conviction that it is possible for the discipline to be autonomous, as well as a practical realization of this idea.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2019, 15-16; 126-135
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies