Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "futuro" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Distribución de las formas verbales del futuro y del condicional en español y en polaco: estudio comparativo
Autorzy:
Niestorowicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2079597.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
sistema verbal
tiempo verbal
futuro
condicional
usos modales
Opis:
The aim of this article is to present a comparative study of distribution of verb forms in future and conditional tenses in Spanish and Polish. The author compares the use of the above specified indicative forms in Spanish and Polish. The analysis concentrates on the modal uses of both tenses. The article also discusses theoretical foundations that form a relation between time and language.
Źródło:
Itinerarios; 2016, 23; 79-90
1507-7241
Pojawia się w:
Itinerarios
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sullo sfondo del Futurismo: tempo e “malattia storica” di Friedrich Nietzsche e relativi esiti in Giovanni Papini
In the Context of Futurism: Friedrich Nietzsche’s Time and “Historical Sickness” and Their Outcome in Giovanni Papini
Autorzy:
Di Rossa, Francesco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446439.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
past
future
history
Nietzsche
Papini
passato
futuro
storia
Opis:
Within Futurism, a critical concept is formed of the past, of history in general, and of the way in which history is lived in the present, along with its harmful consequences, as it becomes an excuse to avoid progress by constantly looking back at the past. This is an idea that is exemplified well by Giovanni Papini in his Discorso di Roma. Contro Roma e contro Benedetto Croce. However, the past and history as “sickness” had already been analysed by Friedrich Nietzsche in On the Use and Abuse of History for Life. In the early years of the 20 th century, the German philosopher established his presence within Italian culture thanks to the authors of the literary journal Leonardo, and Papini in particular. These intellectuals not only wrote about Nietzsche in their magazine, but they also tried to make use of Nietzche’s thought. From a Futurist perspective, the connection between the two authors has to do primarily with the criticism of history and the past. However, the Röcken-born philosopher focuses on both the abuse and use of the historical past, while Papini carries this idea to extremes by stressing only the abuse that comes from it, therefore condemning it tout court. By doing this, the Tuscan intellectual, shortly after adhering to Futurism, follows the guidelines imposed by the avant-garde movement and expresses the fiery magnitude of his thought, aimed at the destruction of the past in all its forms to make way for the long-denied future.
All’interno del Futurismo si sviluppa tutta una concezione critica del passato e della storia in genere e di come essa viene vissuta nel presente, i suoi effetti deleteri, il pretesto per non progredire mai guardandosi sempre alle spalle. Esemplare di questa concezione l’approccio di Giovanni Papini analizzato attraverso il suo Discorso di Roma. Contro Roma e contro Benedetto Croce. Il passato, la storia come “malattia” erano stati trattati precedentemente da Friedrich Nietzsche in Sull’utilità e il danno della storia per la vita. Agli albori del ’900, il filosofo tedesco si afferma nella cultura italiana grazie agli intellettuali “leonardiani”, in particolar modo Papini. Questi, oltre a parlarne sulle colonne della rivista, cercarono di far funzionare nelle proprie menti il pensiero di Nietzsche. In ottica futurista, il legame fra i due verte principalmente sulla critica della storia e del passato. Tuttavia, il filosofo di Rocken si sofferma sul danno e sull’utilità del passato storico, mentre Papini estremizza tale concezione, ponendo l’accento esclusivamente sui danni da essa prodotti, spendendosi nella sua condanna tout court. In questo modo, l’intellettuale toscano appena approdato al Futurismo, uniformemente alle linee guida dettate dall’avanguardia, sprigiona tutta la portata incendiaria del proprio pensiero volto alla distruzione del passato in ogni sua forma, per schiudere le porte al futuro da esso negato.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2016, 7; 69-85
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WOLA PACJENTA WOBEC INTERWENCJI MEDYCZNEJ – OŚWIADCZENIE PRO FUTURO
THE PATIENT’S WILL TO MEDICAL INTERVENTION – PRO FUTURO STATEMENT
Autorzy:
Przybyłek, Edyta
Rej-Kietla, Anna
Kryska, Sandra
Zawadzki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443483.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
oświadczenie woli,
oświadczenie pro futuro,
prawa pacjenta,
prawo,
interwencja medyczna
declaration of will,
pro futuro statement,
patient’s rights,
law,
medical intervention
Opis:
Oświadczenie woli pacjenta jest dokumentem o szczególnym znaczeniu. Zgodnie z zapisem zawartym w oświadczeniu pro futuro pacjent deklaruje, że w określonych sytuacjach w przyszłości nie chce, aby wobec niego podejmowane były jakiekolwiek lub określone interwencje medyczne. Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie tematyki oświadczenia pro futuro wraz ze wskazaniem problemów, jakie niesie ze sobą stosowanie tego oświadczenia. Zagadnienie oświadczenia woli pacjenta wobec interwencji medycznej zostało poddane analizie w oparciu o dostępne polskie oraz międzynarodowe ustawodawstwo odnoszące się do tego zagadnienia oraz analizę piśmiennictwa specjalistycznego w tym zakresie.
A patient’s will statement is a document of special importance. In accordance with the provision included in the pro futuro statement, the patient declares that in certain situations in the future he does not want any or specific medical interventions to be taken against him.The purpose of this article is to present the subject of the pro futuro statement with the indication of the problems related to the use of this statement. The issue of a patient’s will statement regarding medical intervention will be analyzed based on available Polish and international legislation related to this issue and the analysis of specialized literature in this area.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2018, 1, XVIII; 291-299
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O przydatności oświadczeń pro futuro do ochrony osób dotkniętych chorobą Alzheimera lub inną chorobą otępienną
On the Suitability of Statements Pro Futuro for the Protection of a Person With Alzheimer’s Disease 0r other Type of Dementia
Autorzy:
Pfeifer-Chomiczewska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596572.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Alzheimer’s disease; pro futuro statement; judicial protection; old people
Opis:
As the law now stands, incapacitation is the only measure of legal protection for people suffering from Alzheimer’s disease or other forms of dementia. To strengthen the legal protection of people affected by a neurodegenerative disease, a comprehensive regulation of the so-called pro futuro statements, i.e. statements made for the future, is needed. The category of pro futuro statements is very wide and covers not only so-called living wills, which are closely related to the subject of the patient’s dying, but also other statements that are subject to ordinary medical interventions. However, it should be pointed out that pro futuro statements may refer not only to medical activities, but also to the patient’s personal matters, unrelated to the treatment process. The progress of Alzheimer’s disease or other neurodegenerative diseases gradually deprives the patient of his/her ability to understand the surrounding reality. Bearing in mind that this process is usually spread over time, regulating pro futuro statements in the case of such diseases seems particularly useful.
W aktualnie obowiązującym stanie prawnym jedynym środkiem ochrony prawnej osób cierpiących na chorobę Alzheimera lub inną chorobę otępienną jest ubezwłasnowolnienie. By wzmocnić ochronę prawną osób dotkniętych chorobą neurodegeneracyjną, postuluje się kompleksowe uregulowanie tzw. oświadczeń pro futuro, czyli oświadczeń składanych na przyszłość. Kategoria oświadczeń pro futuro jest bardzo szeroka i obejmuje nie tylko tzw. testamenty życia ściśle związane z problematyką umierania pacjenta, ale również inne oświadczenia mające za przedmiot zwykłe interwencje medyczne. Należy jednak wskazać, że oświadczenia pro futuro mogą odnosić się nie tylko do działań medycznych, ale również do kwestii osobistych chorego, niezwiązanych z procesem leczenia. Rozwój choroby Alzheimera lub innej choroby otępiennej stopniowo pozbawia chorego jego zdolności do pojmowania otaczającej rzeczywistości. Mając na uwadze, iż proces ten jest z reguły rozłożony w czasie, uregulowanie oświadczeń pro futuro w przypadku takich schorzeń wydaje się szczególnie przydatne.  
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2019, 111; 47-62
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il futuro nell’italiano contemporaneo come tempo dell’indicativo: una classificazione problematica
The Use of the Future Tense in Contemporary Italian as a Tense of the Indicative Mood: A Problematic Classification
Autorzy:
Marchetti, Ettore
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446524.pdf
Data publikacji:
2018-06-20
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
futuro
modo
modalità
determinatezza/indeterminatezza temporale
future
mood
modality
temporal definiteness/indefiniteness
Opis:
Il futuro rappresenta un classico esempio di ‘tempo modale’, poiché il suo valore temporale si alterna e spesso si lega a varie accezioni modali. L’uso deittico è conservato, ma è minato dalla sostituzione con il presente, almeno per quanto riguarda eventi temporalmente determinati da avverbi o locuzioni. Il presente studio discute la problematicità della classificazione del futuro, tempo dell’incertezza, come tempo dell’indicativo, che è invece il modo della realtà. Si intende inoltre riflettere sulla possibile ridefinizione del raggio d’azione del futuro, visto lo spazio che il presente sta guadagnando a suo discapito. Questo lavoro delinea le tendenze attuali nell’uso del futuro, dà dei riferimenti quantitativi sulla sua sostituzione con il presente, e mostra la sua funzione di tempo dell’incertezza. La selezione del futuro sembrerebbe una concettualizzazione della dubbia realizzazione di determinati eventi. I dati analizzati suggeriscono una tenuta abbastanza salda del futuro per esprimere azioni o eventi che non sono puntualizzati da una espressione temporale (e questo rafforza in un certo senso la tendenza opposta secondo cui il presente ‘pro futuro’ è usato quando un avverbio specifica la temporalità). Urge monitorare questo aspetto del sistema verbale per un eventuale ampliamento delle definizioni del futuro semplice nelle grammatiche, e anche per acquisire dei dati su un tempo verbale il cui uso si dà per scontato, ma sul quale, perlomeno per quanto riguarda il futuro in italiano, non ci sono numerosi studi quantitativi.
The future tense in Italian is a classic example of “modal tense”, since its temporal value is strictly linked to modal values (i.e., epistemic). The temporal use is still preserved, but it is threatened by the replacement with the present tense, at least with events that are determined and specified by temporal adverbs or expressions (i.e., domani [tomorrow]). This article discusses the problematic status of the future as a tense category and its classification under the indicative mood. A redefinition of this verbal tense and of its range of use is needed, given the frequency with which the present tense is replacing it. This paper aims at answering the following questions: What is the general tendency of the use of the future tense in Italian? When does it have a temporal function? Does it indicate events that have a determinate or indeterminate time reference? My work describes the future particularly as the tense of uncertainty and justifies this function with a cognitive perspective. According to the data, the selection of future would in fact conceptualise the uncertainty that speakers have towards events that are not chronologically determined. By giving quantitative references in my work, I monitor this aspect of the verbal system and eventually contribute to the definition of the future tense.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2018, 9.1; 89-106
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka zgody pacjenta na zabieg leczniczy w polskim ustawodawstwie
Issues of patient consent for medical treatment in Polish legislation
Autorzy:
Zając, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22876210.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
pacjent
autonomia pacjenta
prawo do samostanowienia
zgoda właściwa
zgoda kumulatywna
zgoda sądowa
oświadczenia pro futuro
patient
patient autonomy
right to self-determination
appropriate consent
cumulative consent
consent
pro futuro declaration
Opis:
Jednym z podstawowych praw człowieka jest prawo do samostanowienia o sobie, które w prawie medycznym wyraża się poprzez wyrażenie przez pacjenta zgody na leczenie. Dlatego też polski ustawodawca, chcąc jak najlepiej zagwarantować realizację tego prawa, wydał szereg przepisów dotyczących wymogów, jakie należy spełnić, aby wyrazić zgodę, oraz przewidział prawne mechanizmy ich ochrony. W artykule autor dokonał analizy przepisów prawnych polskiego systemu prawnego dotyczących wyrażania zgody na leczenie przez pacjenta oraz przedstawił poglądy doktryny wypracowane w tej materii.
One of the basics humans rights is right to self-determination about ourselves, which in the medical law expresses itself through the giving of consent to medical treatment by patient. Therefore, the Polish legislator, wants to guarantee, in the best way, a realization of this right, issued the series of regulations relating to requirements that must be met for the giving of consent and has provided legal mechanisms to protect them. In this article, the Author analyzed a legal provisions of Polish legal system regarding the giving of consent to medical treatment by patient and presented the views of doctrine that have been developed in this matter.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2014, 9, 11 (2); 63-89
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobre la creciente presencia de la perífrasis ir a + infinitivo en el sistema temporal del castellano contemporáneo
Autorzy:
Sobczak, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2079793.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
linguistic change
temporal system
posteriority
temporal displacement
ir a + infi nitive
future
cambio lingüístico
sistema temporal
posterioridad
dislocación temporal
ir a + infinitivo
futuro
Opis:
The aim of this article is to comment on the increasing presence of the verbal periphrasis ir a + infinitive. Despite being traditionally associated with the replacement of the synthetic future (cantará) and post-preterite (cantaría), it turns out that this construction, when combined with the paradigms of the present (va a cantar) and co-preterite (iba a cantar), and followed by the auxiliary verb haber, is able to acquire, at least in some contexts, temporal and modal values of the compound forms (habrá cantado and habría cantado). Furthermore, it seems that its frequent usage with the forms of the indicative intensifies the usage of periphrasis with the present and co-preterite subjunctive (vaya a cantar and fuera/fuese a cantar). According to the results of our own analysis, we cannot exclude at this point the possibility of the coexistence between these two forms and cante and cantara respectively, which may resemble the one observed between canta and va a + cantar. All of this allows us to conclude that we deal with a periphrasis of huge potential whose expansion limits, to a greater or lesser extent, the usage of the tenses denoting posteriority in the Spanish language.
Źródło:
Itinerarios; 2015, 22; 129-142
1507-7241
Pojawia się w:
Itinerarios
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies