Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "funkcja terapeutyczna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Biblioterapia – ewolucja teorii i rozwój praktyki. Przegląd na podstawie doświadczeń polskich i zagranicznych
    Bibliotherapy – evolution theory and practice development. Overview on the basis of the Polish and foreign experiences
    Autorzy:
    Matras-Mastalerz, Wanda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/685528.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    biblioterapia
    funkcja terapeutyczna literatury
    czytelnictwo
    umacnianie zdrowia psychicznego
    wsparcie emocjonalne
    bibliotheraphy
    the therapeutic function of literature
    reading
    strengthening mental health
    emotional support
    Opis:
    This article attempts to discuss the evolution of the theoretical basis of bibliotherapy and the possibility of its practical applications in the activities of prevention, treatment, education and socialization of readers. Its attractiveness, and at the same time difficulty of description, is connected with its interdisciplinary nature which smoothly combines study of literature, bibliology, psychology, pedagogy, sociology, philosophy, history, anthropology, and even medical sciences. This melting pot of so differentiated, yet similar issues is joined by their affiliation to humanistic reflection, and thus becomes a set of flexible tools useful in the process of strengthening the physical and mental condition of customers.
    Artykuł stanowi próbę omówienia ewolucji teoretycznych podstaw biblioterapii oraz możliwości jej zastosowań praktycznych w działaniach z zakresu profilaktyki, terapii, wychowania, edukacji i socjalizacji czytelników. Atrakcyjność, ale i trudność opisywania biblioterapii łączy się z jej interdyscyplinarnością. Płynnie łączą się w jej obrębie literaturoznawstwo, bibliologia, psychologia, pedagogika, socjologia, filozofia, historia, antropologia, a nawet nauki medyczne. Zróżnicowane, a jednocześnie bliskie zagadnienia, połączone wspólnym mianownikiem przynależności do refleksji humanistycznej, mogą przekształcić się w poręczny zestaw elastycznych narzędzi przydatnych w procesie umacniania kondycji psychicznej i fizycznej odbiorców.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum; 2016, 1, 22-23; 29-44
    0860-7435
    2450-1336
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fikcja, która leczy. Wojenne powieści Kimberly Brubaker Bradley (Wojna, która ocaliła mi życie oraz Wojna, którą w końcu wygrałam)
    Healing Fiction. Kimberly Brubaker Bradley’s War Novels (The War That Saved My Life and The War I Finally Won)
    Autorzy:
    Mytych-Forajter, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2016198.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-08
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    fiction
    literature for children
    therapeutic function of literature
    fikcja
    literatura dla dzieci
    funkcja terapeutyczna literatury
    Opis:
    Artykuł stanowi interpretację dwóch książek amerykańskiej pisarki Kimberly Brubaker Bradley, poświęconych II wojnie światowej na Wyspach Brytyjskich oraz dramatowi dwójki rodzeństwa, ofiar przemocy domowej. Dziecięcy adresat utworów oraz dziecięca bohaterka i narratorka obu tomów to czynniki konstrukcyjne umożliwiające postawienie pytań o terapeutyczną moc literatury dla niedorosłych. Wpisane w fabułę obu powieści akty lektury książek dla dzieci oraz świadectwa ich twórczego wyzyskiwania w procesie rozwoju małoletnich bohaterów dowodzą siły odpowiednio zaprojektowanej fikcji, za sprawą której dziecięcy protagoniści zdobywają język do nazywania własnych stanów oraz porcję nadziei i wiary w przyjazny, opiekuńczy świat, co w wojennym oraz przemocowym kontekście wydawać się może odrobinę utopijne, jednak konieczne, by osłonić rozwijającą się dopiero psychikę (bohatera i wirtualnego odbiorcy) przed nadmiarem bólu i strachu.
    The article is an interpretation of two books by American writer Kimberly Brubaker Bradley. It is devoted to the subject of World War II in the British Isles and the drama of two siblings, victims of domestic violence. A child as the recipient of the works and the child heroine and narrator of both books are the reasons for asking about the therapeutic power of literature for the youth. The acts of reading children’s books and the testimonies of their creative use in the process of development of child characters prove the strength of properly designed fiction. Thanks to it, child protagonists acquire a language to name their own condition and a little hope and belief in a friendly, caring world. In the context of war and domestic violence this may seem a little utopian, but it is necessary to protect the developing psyche (of the hero and of the virtual recipient) from excess pain and fear.
    Źródło:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2021, 2 (4); 1-18
    2719-5767
    Pojawia się w:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muzeum odpowiedzialne? (na przykładzie Muzeum Zabawek w Krakowie)
    Autorzy:
    Jagodzińska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27765114.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-16
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    odpowiedzialność
    Muzeum Zabawek w Krakowie
    otoczenie
    postwzrost
    funkcja terapeutyczna
    Opis:
    Współczesna debata muzealna rozwijająca się w kontekście potrzeby zmiany definicji na gruncie ICOM-u jest dyskusją na temat roli i odpowiedzialności muzeów. Muzea z bagażem tradycji stoją przed wyzwaniem zmierzenia się ze współczesnym kontekstem i oczekiwaniami, z kolei muzea nowo tworzone mogą wkroczyć na scenę z pełną świadomością kontekstu historycznego, agendą odpowiadającą współczesnym zadaniom i od początku wytyczać nowe perspektywy. Studium przypadku w artykule jest muzeum, które rozpoczyna działalność w czasie ożywionej dyskusji nad nowymi zadaniami muzeów w życiu społecznym – Muzeum Zabawek w Krakowie. Artykuł podejmuje kilka wątków obszernego zagadnienia, jakim jest odpowiedzialność muzeów: wobec kogo i czego muzea powinny być odpowiedzialne? Czy odpowiedzialność to obecność w debacie publicznej i aktywizm muzealny? Formuła działania Muzeum Zabawek pokazuje możliwą drogę dla kolekcjonerów prywatnych, aby zamiast dążyć do tworzenia tradycyjnego miejsca prezentacji kolekcji, uruchomić zbiory w taki sposób, gdzie celem nadrzędnym nie będzie samo udostępnianie, ale wpływ na otoczenie, jaki poprzez tę prezentację i inne działania programowe związane z kolekcją można wywołać.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2022, 63; 150-157
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terapia i odmowa terapii – autobiograficzne narracje „postenerdowskie” lat ostatnich. Eugen Ruge i Marion Brasch
    Therapie und Therapie-Absage. Autobiographische „DDR-Romane“ der letzten Jahre am Beispiel von Eugen Ruge und Marion Brasch
    Autorzy:
    Helbig-Mischewski, Brygida
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1374982.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    autobiographische Romane
    DDR
    Generationenkonflikt
    Identitätskrise
    therapeutische Funktion
    Mythisierung
    powieści autobiograficzne
    NRD
    konflikt międzypokoleniowy
    kryzys tożsamościowy
    funkcja terapeutyczna
    mityzacja
    Opis:
    Powieści autobiograficzne o dzieciństwie i młodości w NRD, o konfliktach międzypokoleniowych, tragediach rodzinnych, do których przyczyniły się funkcjonujące w tym społeczeństwie zakłamania i tabu, jak również o kryzysie tożsamościowym związanym ze zjednoczeniem, przeżywają w ostatnich latach okres rozkwitu, ich popularność wzrosła jeszcze od 2006 roku, po wydaniu przez Uwe Tellkampa powieści Der Turm [Wieża]. Autorka analizuje porównawczo dwie wydane w 2011 roku powieści autobiograficzne, które zyskały dużą popularność: In Zeiten des abnehmenden Lichts [W czasach ubywającego światła] Eugena Ruge, tłumacza Czechowa, syna znanego enerdowskiego historyka, który wiele lat spędził w sowieckich łagrach, oraz Ab jetzt ist Ruhe [Od teraz ma być spokój] Marion Ruge, moderatorki radiowej, córki byłego ministra kultury NRD, siostry znanych pisarzy. Autor i autorka mają korzenie wielokulturowe, są dziećmi tragicznie rozdartych komunistów, piszą z pozycji tego, który „przeżył”. Okazuje się, że powieść Ruge, brutalnie konfrontująca czytelnika z prawdą psychologiczną przedstawianych postaci, kompozycyjnie i stylistycznie nawiązuje do narracyjnych schematów mitycznych i spełnia ważną funkcję terapeutyczną. Inaczej książka Brasch, nieukładająca się w żaden mit, także w mit terapeutyczny, która jednak w przekornej, subwersywnej lekturze ujawnia interesujące podteksty.
    Autobiographische Romane, die über Kindheit – und Jugendzeit in der DDR berichten, Generationenkonflikte und Familientragödien, Verlogenheit und Tabus dieser Zeit, aber auch die Identitätskrise nach der Vereinigung Deutschlands reflektieren, erleben in den letzten Jahren ihre Blütezeit. Ihre Popularität stieg noch seit der Veröffentlichung des Romans von Uwe Tellkamp Der Turm. Die Verfasserin analysiert vergleichend zwei 2011 erschienene erfolgreiche autobiographische Romane: In Zeiten des abnehmenden Lichts von Eugen Ruge (Tschechow-Übersetzer, Sohn eines bekannten DDR-Historikers, der viele Jahre in sowjetischen Lagern verbrachte) und Ab jetzt ist Ruhe von Marion Brasch (Radiomoderatorin, Tochter eines ehemaligen Kulturministers der DDR, Schwester von bekannten Schriftstellern). Beide Autoren sind Kinder von Kommunisten, beide haben nicht nur deutsche Wurzeln, beide schreiben aus der Position des Überlebenden. Es zeigt sich, dass der Roman von Ruge, der den Leser brutal mit der psychologischen Wahrheit seiner Figuren konfrontiert, in kompositioneller und stilistischer Hinsicht an mythische narrative Muster anknüpft und eine wichtige therapeutische Funktion erfüllt. Anders das Buch von Brasch, das sich zu keinem Mythos zusammenfügen lässt, auch nicht in einem therapeutischen. Erst in einer subversiven, „trotzigen“ Lektüre offenbart der Text interessante unterschwellige Botschaften.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2013, 1, 1; 51-68
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies