Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "funerary beliefs" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
La anunciadora azul de la muerte. De las creencias populares de los Andes Centrales
The Blue Announcer of Death. From the popular beliefs of the Central Andes
Błękitna zwiastunka śmierci. Z wierzeń ludowych środkowych Andów
Autorzy:
Mąka, Mirosław
Jodłowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1837386.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
death omens
bluebottle fl y
chiririnka
soul
Andean folklore
José María Arguedas
funerary beliefs
zapowiedzi śmierci
błękitna mucha
dusza
folklor Andów
wierzenia funeralne
Opis:
This essay is a monographic draftattempt concerning one of the most widely known omens of disease and death throughout the native Andean cultures. Among many signs, interpreted as approaching death, the figure of bluebottle fly called in Quechan chiririnka has a key position, which extends from pre-Co- lombian times, and its popularity exceeds other similar signs of similar mea- ning. Up to this date, it retains its significance in funerary beliefs and functions in various forms of folklore, especially in songs. At the same time, it is also commonly thought to be an incarnation of human soul, what finds resemblance in folk beliefs and tales of mythic characteristics, including tropes found in in- digenous eschatology. This essay relies on ethnographic sources, and very im- portant contributions to this topic, which can be found in books and essays of José María Arguedas.
Opracowanie jest próbą szkicu monograficznego dotyczącego jednej z najpo- pularniejszych wróżb choroby i śmierci w tradycyjnych kulturach ludów an- dyjskich. Wśród wielu znaków interpretowanych jako zapowiedzi zbliżającej się śmierci, postać błękitnej muchy, zwanej w języku keczua chiririnka, należy do szczególnie ważnych, gdyż jej geneza sięga czasów prekolumbijskich, a po- pularność na terenie Andów przewyższa inne znaki o podobnej treści. Do dziś zajmuje ważne miejsce w wierzeniach funeralnych oraz funkcjonuje w różnych formach folkloru, szczególnie w pieśniach. Równocześnie mucha chiririnka bywa często uważana za inkarnację duszy ludzkiej, co znajduje odzwierciedle- nie w ludowych wierzeniach i opowieściach o charakterze mitycznym, zawie- rających wątki tradycyjnej eschatologii indiańskiej. Opracowanie wykorzystu- je źródła etnograficzne oraz bardzo istotne przyczynki do tego tematu zawarte w książkach i opowiadaniach José Marii Arguedasa.
Źródło:
Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2019, 9; 69-93
2299-260X
Pojawia się w:
Sztuka Ameryki Łacińskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wierzeń grobowych na ewolucję sarkofagów w Egipcie faraonów
Autorzy:
Szarek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607609.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
funerary beliefs
sarcophagi
sarcophagi evolution
myth of Osiris
solar religion
Egypt of the Pharaohs
mythology
wierzenia grobowe
sarkofagi
ewolucja sarkofagów
mit ozyriacki
religia solarna
Egipt faraonów
mitologia
Opis:
The system of Egyptian funeral beliefs was one of the most developed among the nations of the ancient East. Apart from creating complex mythology and rituals, it created a collection of objects of material culture, which served as elements that completed said rituals. In this group both tombs and sarcophagi play the primary role and therefore they deserve special attention.It is possible to determine a fixed group of objects that were included in the Egyptian funerary equipment. Human remains preserved by the mummification process, sarcophagi, scrolls and small everyday objects such as jewelry, ceramics, sculpture and furniture, should be mentioned among others. Apart from the form of the tomb, as the main chronological determinants of the burial should be considered shape and ornamentation of ocfiin in which mummy was deposited. That enables us to divide sarcophagi into two basic groups – box and anthropoid. Depending on the period when were created both their form and meaning vastly differs.The article should be regarded as a short synthesis of a complex problem, which require further reasarch, although the issue was repeatedly brought up in professional literature. The matter was discussed interdisciplinary basing upon methods of history and archaeology. The article is an attempt to depict the changes in sarcophagi’s shape during Egypt history since the Predynastic Period until the reign of XXXth Dynasty. It aims to present the transition in Egyptian eschatological beliefs in said period. The article discusses both the religious texts as well as foreign sources, including Herodotus.The undertaken endeavour proves that the religion changes reflected on the decorations of sarcophagi and texts which were an inseparable part of such decoration. Simple shapes of early examples from the Predynastic Period evolve into complex forms, in some examples with multiple coffins, which at the dawn of XXVIth Dynasty, return to its original, single forms. The article covers also the matter of stylistic tendencies in the decoration of sarcophagi. From the initial form, lacking the painted decoration, through examples dating back to Old and Middle Kingdom periods with limited decoration, up to “outburst of ornamentation” during the time of New Kingdom, with its downfall and return to the simple form with one emphasized element – the head of the deceased, at the end of discussed period. What is more the methods applied in the research pointed out the reasons of said changes. Among others there should be mentioned the political situation of Egypt, level of wealth of the society, access to raw materials, as well as the talent and commitment of the craftsmen.
Egipski system wierzeń funeralnych był jednym z najbardziej rozwiniętych wśród ludów starożytnego Wschodu. Dodatkowo, oprócz złożonej mitologii i rytuałów, tworzył go szereg elementów kultury materialnej dopełniających całość. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują grobowce i sarkofagi. Możemy wyznaczyć szereg przedmiotów wchodzących na stałe do wyposażenia grobowego Egipcjan. Są to m.in. zabezpieczone w procesie mumifikacji szczątki ludzkie, sarkofagi, księgi religijne oraz drobne przedmioty codziennego użytku (biżuteria, ceramika, rzeźby, meble itp.). Oprócz formy grobu jednym z najlepszych wyznaczników chronologicznych danego pochówku jest kształt i zdobienie trumny, w jakiej została zdeponowana mumia. Możemy podzielić sarkofagi na dwie zasadnicze grupy: skrzynkowe i antropoidalne. W zależności od czasu powstania zmienia się ich forma.Artykuł jest krótką syntezą złożonego i zasługującego na szersze omówienie problemu, który został potraktowany interdyscyplinarnie, z podkreśleniem metod badawczych archeologii i historii. Literatura egiptologiczna wielokrotnie podejmowała temat przemian zachodzących we wszystkich aspektach egipskiej wiary w życie pozagrobowe. Opracowanie zawiera charakterystykę zmian formy sarkofagu w konkretnych okresach rozwoju państwa egipskiego pod panowaniem rodzimych dynastii – od okresu predynastycznego aż do czasów XXX dynastii. Ukazuje też proces przemian, jakim podlegała egipska teologia w tym przedziale czasowym. Rozważania są oparte o konkretne przykłady zachowanych zabytków archeologicznych, datowanych na poszczególne odcinki wyznaczonej chronologii. Całość wywodu jest podparta zarówno analizą zachowanych tekstów religijnych, jak i źródeł obcych, w tym Herodota. Ta krótka próba wykazania, iż zmiany religijne wpływały na sposób dekoracji sarkofagów i lokowane na nich teksty religijne dała zadowalające efekty. Możliwe stało się wyznaczenie pewnych trendów w sposobie zdobienia trumien w zależności od dominującej tendencji teologicznej. Dość proste kształty sarkofagów okresu predynastycznego przechodzą do rozbudowanych, w niektórych przypadkach zwielokrotnionych trumien, aby w ostatecznym kontekście powrócić do prostej pojedynczej formy. Wyznaczono również tendencje stylistyczne dekoracji sarkofagów. Od początkowej formy pozbawionej malowideł, przez dość oszczędnie zdobione przykłady staro- i średnioegipskie, do „wybuchu ornamentyki” w Nowym Państwie, aby pod koniec panowania rodzimych dynastii powrócić do prostej formy z silnie zaakcentowanym jednym elementem – głową zmarłego. Co więcej, udało się wykazać, jakie czynniki zewnętrzne wpływały na te przemiany. Wymienić należy przede wszystkim sytuację polityczną Egiptu, stopień zamożności społeczeństwa, dostęp do surowców niezbędnych do produkcji i w końcu talent oraz zaangażowanie w pracę rzemieślnika ją wykonującego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2015, 70
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies