Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "funerals" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Johannesa Micraeliusa portret post mortem
A posthumous portrait of Johannes Micraelius
Autorzy:
Borysowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146445.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Johannes Micraelius
Ducal Pedagogium
Szczecin
funerals
commemorative publications
history of education
Pedagogium Książęce
funeralia
druki okolicznościowe
historia oświaty
Opis:
W artykule omówiono reakcje na śmierć Johannesa Micraeliusa, wyrażone przez jemu współczesnych w dostępnych dziś źródłach rękopiśmiennych i publikacjach drukowanych, a także wspomnienia o nim zamieszczane w publikacjach późniejszych. W funeraliach powstałych w związku ze śmiercią Micraeliusa żal po zmarłym wyrażają przede wszystkim jego współpracownicy, uczniowie, krewni i przyjaciele. Po latach wspominają go z kolei pedagodzy pracujący w szkołach-następcach Pedagogium Książęcego: Gimnazjum Karolińskim, Gimnazjum Akademickim i Gimnazjum Mariackim. W jednych i drugich dokumentach na czoło wysuwają się zasługi pedagogiczne zmarłego – ceni się go przede wszystkim za doprowadzenie do rozkwitu szkoły, którą zarządzał jako rektor w ostatnich latach życia. Legenda Micraeliusa-niedościgłego rektora zaniknęła w Szczecinie po 1945 roku, kiedy zmieniła się przynależność państwowa miasta i przerwana została działalność Gimnazjum Mariackiego, a tym samym – ciągłość działania placówki edukacyjnej sięgającej czasów Micraeliusa. Współcześnie rzadko wspomina się o dokonaniach Micraeliusa na niwie pedagogicznej, coraz częściej sięga się za to po jego dorobek piśmienniczy.
This article discusses the reactions to the death of Johannes Micraelius as expressed by his contemporaries in the available handwritten sources and printed publications, as well as the later reminiscences of him published in subsequent works. Funerals held in connection with Micraelius’ death primarily conveyed the grief of his collaborators, students, relatives, and friends. In the years that followed, Micraelius was remembered by educators working in the successor schools of the Ducal Pedagogium: Carolinum Gymnasium, Academic Gymnasium, and Mariacki Gymnasium. In both types of documents, the pedagogical contributions of the deceased come to the forefront, and he is especially esteemed for the flourishing of the school he managed as rector in the final years of his life. The legend of Micraelius as an unparalleled rector gradually faded in Szczecin after 1945, when the city’s national affiliation changed, and the activities of Mariacki Gymnasium were interrupted, thereby breaking the continuity of the educational institution dating back to Micraelius’ time. Nowadays, his pedagogical achievements are rarely mentioned, while his literary legacy is increasingly emphasized.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2023, 38; 139-164
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resurrection and the Renewal of Creation
Autorzy:
Wright, Nicholas Thomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178942.pdf
Data publikacji:
2019-07-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
resurrection
new creation
new heavens and earth
heaven
funerals
easter
mission
Opis:
The notion of resurrection has been strangely absent from much popular, as well as academic, Christian thinking in the west. For most, ‘going to heaven’ is the ultimate aim, rather than the biblical ‘new heavens and new earth’, promises rooted in the vision of God as good creator and wise judge. Paul and John expound a vision of new creation, starting with Jesus’ own resurrection. The church’s mission is to model and implement this new creation in the present, not least in working for justice and beauty, ahead of the final renewal which remains God’s own work.
Źródło:
The Biblical Annals; 2019, 9, 4; 655-670
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dęte orkiestry i zespoły w tradycyjnej kulturze Żmudzi, Litwa
Autorzy:
Žarskienė, Rūta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687302.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
brass ensembles
brass bands
Samogitia
Grand Duchy of Lithuania
Lituania
church feasts
funerals
Samogitian Calvary
Catholic hymns
orkiestry dęte
zespoły dęte
Żmudź
Wielkie Księstwo Litewskie
Litwa
święta kościelne
pogrzeby
kalwaria żmudzińska
pieśni katolickie
Opis:
In this article, the primary focus is the tradition of brass bands and orchestras in the lifestyles of Samogitia’s towns and villages in the 20th–21st century. This music-making fromLithuania’s western region (Lith. Žemaitija) is no doubt related to the development of Lithuania’s musical culture as a whole. Therefore, on the basis of historical sources, the author briefly covers the development of ensembles in the Grand Duchy of Lithuania. The formation of brass ensembles’ tradition was particularly impacted by the celebrations of Catholic Church holidays and solemn processions (particularly in the 17th–18th century), and later – manor orchestras and music schools (end of the 18th–19th century). It was in Samogitia that music-making with brass instruments thrived until the very beginning of the 21st century. The author, on the basis of data collected mainly during fieldworks, reveals the role of brass bands in this region’s folk piety, family and community customs, this tradition’s changes.
W artykule główny nacisk położono na tradycję zespołów i orkiestr dętych w życiu miast i wiosek Żmudzi w XX i XXI wieku. Muzyka z zachodniego regionu Litwy jest niewątpliwiezwiązana z rozwojem litewskiej kultury muzycznej jako całości. Dlatego też, sięgając do źródeł historycznych, autorka w skrócie opisuje rozwój orkiestr w Wielkim Księstwie Litewskim. Na powstanie tradycji orkiestr dętych szczególnie wpłynęły obchody świąt katolickich i uroczyste procesje (zwłaszcza w XVII I XVIII wieku), później także funkcjonowanie dworskich orkiestr i szkół muzycznych (koniec XVIII I XIX wiek). Na Żmudzi muzyka instrumentów z mosiądzu rozwijała się do samego początku XXI wieku. Autorka, na podstawie danych zebranych głównie podczas prac terenowych, ujawnia rolę orkiestr dętych w religiności ludowej tego regionu, zwyczajerodzinne i wspólnotowe oraz zmiany zachodzące w tradycji.
Źródło:
Łódzkie Studia Etnograficzne; 2018, 57
2450-5544
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdański inwentarz pośmiertny toruńskiego drukarza Johanna Christopha Jungmanna z 1778 roku
The Gdansk postmortem inventory of Torun’s printer Johann Christoph Jungmann of 1778
Autorzy:
Kizik, Edmund
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193715.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
the history of printing
Royal Prussia
Silesia
the 18th century
inheritance proceedings
funerals
Gdansk
Torun
Opis:
In the years 1750–1759, Johann Christoph Jungmann was a tenant of the printing house in Torun. He was probably born around 1700 and from 1729 he was a printer in Jaworze in Silesia, from which he moved to Torun in 1750. He published, for example, the Torun hymnal (1752) and the artistic print to commemorate the 300th anniversary of incorporating Torun and Royal Prussia into the Crown in 1754. The activity of J.Ch. Jungmann after 1759 is not known; he was even omitted from the Torun biographic dictionary. Based on documents found in the State Archive in Gdansk, it is known that J.Ch. Jungmann died in Gdansk on 27 October 1778 and was buried in the church of Saints Peter and Paul. After his death the inheritance proceedings took place; the inventory of his property was carried out, his debts were paid and the costs of his funeral were covered. The heir of his wealth was his son who lived in Tczew. This documentation has allowed us to learn about the life of J.Ch. Jungmann and remember his publishing legacy.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2015, 80, 3; 169-178
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomnik upamiętniający Annę z Leszczyńskich Potocką w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Toruniu
The Monument to Anna Potocka née Leszczyńska in the Saint Mary’s Assumption Church in Toruń
Autorzy:
Saar-Kozłowska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/425336.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:
Anna Potocka Leszczyńska
protestants in Poland
Calvinism
Saint Mary’s Assumption Church in Toruń
Polish sepulchral art
inscription epitaphs
symbolic architecture
baroque pompa funebris
baroque funerals in Poland
Opis:
Regarding its size, references to the royal headstone of Anna Vasa of Sweden and the person’s rank, the monument to Anna Potocka née Lesz-czyńska (1615-1653) is one of the greatest sepulchral artworks in the Saint Mary’s Church in Toruń.It was created after 1653 and funded by the de-ceased’s husband, Jan Teodor Potocki.Potocka descended from a reli¬giously diverse family.Her father converted to Catholicism.Potocka was raised in her mother’s faith and was considered a zealous Calvinist.Her family held great offices in Respublica Poloniae both in catholic and pro¬testant communities.Her grandfather Rafał Leszczyński (ca. 1526-1593) was one of the most active supporters of the Reformation.Her father’s nephew Rafał Leszczyński (1597-1636) was a leader of Protestants called “a Calvinist pope in Poland”. Potocka deceased in Łowicz; however, her body was buried in Toruń due to her faith and the rank of the church, which was used by the Lutherans in the years 1557-1724 and during the Counter-Reformation it was a refuge to Protestants living in the southern part of Royal Prussia.In 16th and 17th century, Toruń, along with Gdańsk and Elbląg, was one of the most prestigious centres of Protestantism in Poland.It is probable that the heroine’s funeral ceremonies were modelled on the Anna Vasa’s funeral (1636) at which both Potocki and Leszczyński families were present. The monument to Potocka is located at the wall closing the fourth yoke of the nave, counting from the East.It consists of a portal frame with Leszczyński and Potocki’s family coats of arms. Under its semi-circular ar-cade, there is an inscription board with the family’s genealogy, Potocka’s characteristics and the name of the founder. The Potocka’s monument fits into the category of inscription epitaphs associated with the portal.It integrates two functions: commemoration and glorification. The latter is expressed by the portal as a door: a motive of symbolic passage into another reality, or as a triumphal arch, an element of exaltation, similarly to the arcade and columns. The monument was made of limestone of Dębnik and alabaster, artifi-cial stone, lime mortar imitating the black marble and alabaster.In 2009, it was restored back to its former splendour.Nodocumentation of theformer repair works have been preserved. As a result of unprofessional restoration, the object’s plastic and aesthetical qualities changed entirely.Before the recent restoration, gold plating and fragments of polychromy were visible, which provided the basis for their reconstruction.
Źródło:
Gdański Rocznik Ewangelicki; 2015, 9; 38-61
1898-1127
Pojawia się w:
Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrazki z pogrzebu. Wizualność i żałoba we współczesnej Ghanie
Autorzy:
Niedźwiedź, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644505.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Ghana
funerals and burials
visual representation
photography and video
visual anthropology
Opis:
Images and various visual representations accompany funeral celebrations and a process of mourning in various cultures: in the past as well as today. This article focusses on ways in which burials and funerals are celebrated in contemporary Ghana and discusses various relations functioning between mourning and visuality. Based on ethnographic data collected during fieldwork in Brong-Ahafo region (central Ghana) the author analyses visuals used as well as produced during funerals: photographs and videos made during celebrations, images printed in funeral booklets, invitation letters and obituaries. Additionally a visual presentation of a dead body during the laying-in-state-ceremony is discussed as a symbolic image of a dead person. Funeral images popular in contemporary Ghana seem to be designed as if opposing the concept of death as the end of life. Pictures ‒ abundantly produced and distributed on the course of long-lasting funeral celebrations ‒ represent a dead person as an embodiment of success, vitality and wealth.
Źródło:
Prace Etnograficzne; 2014, 42, 4; 349-362
0083-4327
2299-9558
Pojawia się w:
Prace Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies