Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "fresk" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Gotycka polichromia Domu Długosza w Wiślicy
Gothic polychrome on the Długosz Home in Wiślica
Autorzy:
Klinger, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953685.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
fresk
polichromia
Wiślica
Długosz
painting
polychrome
Opis:
In 1960, during architectural study conducted in the Długosz Home in Wiślica fragments of Gothic polychrome were discovered. The whole of it was uncovered in 1999-2004. On the basis of analysis of stratigraphy of layers of particular sections of the walls it was determined that the polychrome was painted at the same time as the building, that is after 1460. The frescos were founded by Jan Długosz. This is proven by a similarity of the picture of the founder from the Wiślica fresco and his portrait on the plaque in Dom Psałterzystów (Psalterists’ Home), also founded by him, and by the co at of arms Wieniawa placed on the ceiling of a room in Wiślica. The Wiślica polychrome is probably a work by a Małopolska workshop or master; however, comparing its style to wall polychromes in the Małopolska area does not allow ascribing the painting to one of their authors. On the basis of the style it should be dated to the years between 1460’s and early 1480’s, when in wall painting the tendency can be seen to build the form with a strong contour and a great role is still played by flat color patches. The greatest part of the polychrome is placed on the south wall. The composition consists of two scenes between which, over the entrance, the Martyred Christ is depicted. On his right two people are shown who are turned towards Christ: a kneeling canon with his hands in the gesture of prayer, and a saint with a crucifix in her hand, who is standing behind the canon. Over the man there is a ribbon with the Latin inscription m[iser]ere mei deus nostrum. The scene on the left presents five people: three soldiers, a man and a woman standing on a platform (a balcony or a tribune) that is suggested by a hanging cloth. Christ is p re sented in the iconographie type that is usually defin ed as Imago Pietatis, Misericordia Domini, Christ in the Well, and recently - Martyred Christ. The saint standing behind Długosz and holding a crucifix in her hand might be an image of St Helen whose cult was spread owing to Crusades and to the relics of the Wood of the Holy Cross famous for the graces. However, it may also be St Kinga whose life Długosz described. The representation on the right side of Christ is of a different character from the one on the opposite side; it is ‘‘taken ou t” of history. The closest analogies may be seen in the scenes of Christ Before Pilate, and Flagellation. The figures on the Wiślica fresco that have the form of portraits can be identified with the persons of Pilate and his wife Procula. What is unusual is the attitude the figures shown here - in a defined time and space - take towards the image of the Martyred Christ, who (by the act of incorporation and redemption completed in time) is above time. The composition of the south wall does not have analogy. The arrangement of the scenes shown here, their contents, scale and their painting stylistics make one recognize this part of the polychrome as the most important in the whole program: the Martyred Christ is standing in the sepulcher - the sign of Resurrection, victory over death. He carries signs of his Passion, in which he offered himself as a sacrifice for man - for the love of him. His gesture - one of presentation - is a gesture of presentation of love, of his devotion to man. And presentation assumes existence of the recipient, it requires his existence. An actual man, Jan Długosz, a canon, Christ’s disciple, found a recipient in himself. He is adoring Christ, pays homage to him, and completely gives him self up to him. The saint standing behind Długosz does not only play the role of one who intercedes for him; she is saint through he r faith in the cross. Together with Długosz she intercedes for the whole Church that received a promise to be redeemed exactly through the cross. Redemption was completed in history - in an actual time and place. The scene on the right refers just to history. It is by Pilate ’s consent that Jesus is sentenced, despite his wife P ro c u la ’s warnings. He is sentenced to his Passion, to which the rod and whip refer; they are shown on C h rist’s both sides, at the same time joining the two scenes into one whole; two realities into one message. On the borderline between them a soldier orders silence that is silence in the face of the Mystery of Redemption. Like Długosz, when he prays, man touches the sacred; the mystery ordering silence - completed and being completed (in the sacrament). The scene “ taken out of history” is a proof of completion of the Mystery.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 4; 67-96
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Freski Auli Leopoldina Uniwersytetu Wrocławskiego w świetle najnowszych badań i eksperty z konserwatorskich
Frescoes in Aula Leopoldina of the Wrocław University in the light of the latest research and conservation expert opinions
Autorzy:
Nykiel, J.
Skrzydlak, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217574.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Aula Leopoldina
konserwacja
fresk
conservation
mural
Opis:
W 2008 roku władze Uniwersytetu Wrocławskiego podjęły decyzję o wszczęciu działań zmierzających do rewaloryzacji XVIII-wiecznej Auli Leopoldina, znajdującej się na reprezentacyjnym, pierwszym piętrze gmachu głównego Uniwersytetu. Pierwszym etapem tego złożonego przedsięwzięcia było przeprowadzenie badań, mających na celu ustalenie stanu faktycznego elementów konstrukcji i wystroju historycznego pomieszczenia. Realizację projektu w zakresie zagadnień konserwatorskich zlecono Międzyuczelnianemu Instytutowi Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie i ASP w Krakowie. Badania technologiczne i konserwatorskie barokowej dekoracji malarskiej Jana Krzysztofa Handkego (1732) miały charakter kompleksowy i interdyscyplinarny. Efektem analiz, obserwacji i rozważań zespołu naukowców uczestniczących w projekcie jest pełne rozpoznanie stratygraficzne wystroju malarskiego Auli, z określeniem technologii i techniki wykonania poszczególnych warstw oraz stanu ich zachowania. Istotnym problemem konserwatorskim i konstrukcyjnym było zdefiniowanie stopnia zagrożenia trwałości dekoracji freskowej w obszarze sklepienia, a zatem rozpoznanie technologii i stanu zachowania drewnianej konstrukcji stropu pod kątem jej wpływu na barokowe freski. Osobnym problemem badawczym była ocena autentyczności zastanego malowidła w kontekście ostatniej specjalistycznej opinii wydanej przez wrocławskich konserwatorów PP PKZ w latach 70. XX wieku. Dysponując najnowszymi metodami instrumentalnymi w połączeniu z tradycyjnymi narzędziami badawczymi i wnikliwą kwerendą archiwalną, konserwatorzy uzyskali całokształt informacji o barokowych freskach, niezbędnych do stworzenia właściwego postępowania konserwatorskiego.
In 2008, the authorities of the Wrocław Univerrsity decided to undertake the proceedings aimed at the restoration of the 18th-century Aula Leopoldina, located on the formal first floor of the main building of the University. The first stage of this complex undertaking was conducting research intended to ascertain the actual condition of the construction elements and decoration of the historic interior. The Inter-University Institute of Art Conservation and Restoration at the Academy of Fine Arts (ASP) in Warszawa and ASP in Krakow were commissioned realisation of the conservation part of the project. Technological and conservation research of the Baroque painting decoration by Jan Krzysztof Handke (1732) was of a complex and interdisciplinary character. The result of analyses, observations and considerations of a team of scientists participating in the project was complete stratygraphic identification of the painting decoration in the Aula, including defining technologies and techniques used for painting particular layers, and their state of preservation. Defining the degree to which the permanence of the fresco decoration in the vault area was at risk, and so identifying the technology and the state of preservation of the wooden construction of the ceiling and its influence on the Baroque frescoes, posed a serious conservation and construction problem. Another research problem was evaluating the authenticity of the preserved painting in the context of the last expert opinion issued by the conservators from Wrocław, in the 1970s. Having the latest instrumental methods at their disposal, combined with traditional research tools and a thorough preliminary research, conservators acquired all the available information concerning Baroque frescoes, indispensable for adopting appropriate conservation procedures.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2010, 27; 35-50
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekonstrukcja części ołtarzowej cerkwi Zwiastowania NMP w Supraskiej Ławrze
Reconstruction of the sanctuary of the Annunciation Church in Suprasl Lavra
Autorzy:
Musiuk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420301.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
rekonstrukcja
fresk
cerkiew
reconstruction
fresco
church
Opis:
Rekonstrukcja pochodzącej z XVI wieku cerkwi Zwiastowania NMP znajdującej się w Supraskiej Ławrze wchodzi obecnie w okres odtwarzania jej wnętrza. Z powodu sprzeczności i braku wystarczającej liczby materiałów historycznych decyzje projektowe należy podjąć na podstawie hipotez i analizy porównawczej. W pracy zaproponowano rozwiązania dotyczące programu fresków części ołtarzowej oraz ołtarza.
Reconstruction of the XVI century church of the Annunciation of the Mother of God of the Suprasl Laura enters now the period of the reconstruction of the interior décor. Due to the lack of sufficient number of historical materials decisions concerning the design must be taken based on hypotheses and comparative analysis. In the work, solutions of the question of the program of frescoes in the sanctuary as well as the altar were suggested.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 171-175
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba nowej interpretacji brzeskiego fresku ściennego Jana KUBENA
An attempt of new interpretation of Jan Kubens fresco in Brzeg
Autorzy:
Żaba, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/119089.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geometrii i Grafiki Inżynierskiej
Tematy:
Kuben Jan
fresk
Brzeg
przestrzeń architektoniczna
fresco
architectural space
Opis:
The author, based on perspective analysis of architectural elements in the fresco, tries to re-interpret illusionistic space and the elements which are in it.
Autorka artykułu w oparciu o analizę perspektywy elementów architektonicznych przedstawionych we fresku próbuje na nowo zinterpretować iluzjonistyczną przestrzeń oraz elementy, które ją wypełniają.
Źródło:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics; 2001, 11; 63-66
1644-9363
Pojawia się w:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Technologiczne aspekty rekonstrukcji wnętrza cerkwi Zwiastowania NMP w Supraślu
Autorzy:
Musiuk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420315.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
fresco
reconstruction
technology of stucco
fresk
rekonstrukcja
technologia tynku
Opis:
Praca w oparciu o wiedzę historyczną oraz współczesne rozwiązania techniczne jest próbą wskazania technologii wykonania tynku podczas rekonstrukcji pochodzących z XVI wieku fresków cerkwi Zwiastowania NMP w Supraślu. Jest to pierwsze podjęcie tematu technologii koniecznej do zastosowania przy rekonstrukcji. Wcześniejsze badania naukowców głównie skupiały się na ustaleniu autora fresków oraz analizie programu fresków bez próby odniesienia się do współczesnej rekonstrukcji.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literackie i folklorystyczne paralele fresku z egzonarteksu katolikonu w Monasterze Rylskim
Literary and folk paralells of the fresco from the Rila Monastery catholicon’s outdoor narthex
Autorzy:
Minczew, Georgi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968329.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
parallels
fresco
catholicon
Rila Monastery
paralele
fresk
katolikon
monaster rylski
Opis:
Artykuł omawia relację ‘tekst ikonograficzny – tekst literacki – wiara ludowa’, ilustrowaną kilkoma artefaktami należącymi do różnych sfer kulturowych: freskiem odrodzeniowym, kilkoma utworami pseudokanonicznymi będącymi w użytku liturgicznym, jak też zapisami folklorystycznymi świadków angelofanii podczas nabożeństwa. Przeanalizowana została kompozycja fresku „Aniołowie zapisują imiona wchodzących i wychodzących z cerkwi” z otwartego narteksu katolikonu Monasteru Rylskiego w Bułgarii (1846 r.) w porównaniu z innymi postbyzantyńskimi freskami z tej liminalnej części świątyni prawosławnej, tekstami kanonicznymi (opowiadania z Paterykonu, Cuda Przenajświętszej Bogurodzicy S. Bakaczicia), pseudokanonicznymi (ludowe komentarze do liturgii), pieśni ludowe oraz memoraty o angelofaniach podczas nabożeństwa z terytorium południowej Bułgarii. Przeanalizowany materiał jest ilustracją tezy, iż późnośredniowieczna i odrodzeniowa kultura Słowian bałkańskich (XVI–XIX w.) stanowi złożony zespół współoddziałujących tekstów literackich, ikonograficznych i folklorystycznych, tworzących wspólną wizję świata i zbawienia.
The article discusses the relation between iconography, literary text, and folk belief, illustrated by some artifacts that belong to different cultural spheres: Renaissance fresco, several pseudoliturgical works which are used in liturgical celebrations, as well as folk records of angelophany witnesses collected during the service. The fresco composition “The Angels Write the Names of the Comings and Goings of the Church” (from the narthex of Rila Monastery, Bulgaria, 1846) was analyzed in comparison with other post-Byzantine frescoes from the liminal part of the orthodox temple, canonical texts (stories of Patericon, “Miracles of the Mother of God” by S. Bakaczić), pseudo-canonical (liturgy comments), folk songs and memorates about angelophanies during the service from Southern Bulgaria. The analyzed material illustrates the thesis that Late Medieval and Balkan Slavs Renaissance culture (XVI–XIX century) is a complex set of literary texts, iconography and folklore, that interacts and forms a communal vision of the world and salvation.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, Zeszyt specjalny 2015; 39-51
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KONSERWACJA XVII-WIECZNYCH MALOWIDEŁ W CELACH NOWICJACKICH KLASZTORU OJCÓW BERNARDYNÓW W LEŻAJSKU
CONSERVATION OF SEVENTEENTH-CENTURY MURALS IN THE NOVITIATE CELLS OF THE BERNARDINE MONASTERY IN LEŻAJSK
Autorzy:
Obruśnik, Andrzej Efrem
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536843.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
klasztor w Leżajsku
klasztor Ojców Bernardynów
malowidła ścienne
polichromia
fresk suchy
konserwacja malowideł
Opis:
One of the essential recent phenomena in the conservation of historical monuments in Poland was the discovery of seventeenth-century murals in the novitiate cells of the Bernardine monastery in Leżajsk. The murals embellish seven interiors with a cross vault, placed along a second- -storey corridor of the western wing of the building. For centuries they had been concealed under later layers lime, sand-lime finish, paint and plaster. The characterstic feature of the murals is great stylistic diversity. The themes of the figural depictions are religious or allegoric, accompanied by plant-geometrical inscriptions. The south wall of cell no. 1 is decorated with traces of a landscape sequence including a figure of a monk, while the west wall – with a drawing of a monk and on the window embrasure – a monogram of the Holy Family. The north wall features the Madonna and Child surrounded by angels, a town panorama and, in many places, fragments of geometric ornaments. The east wall of cell no. 2 displays horizontally arranged lines, a figure of St. Margaret and within the door embrasures – the Golgotha with a figure of Satan and an emblem of death. The south wall contains a figural and genre scene as well as a wreath with the monogram ”IHS”. The west wall features a symbol of the Name of Mary and an outline of a clock. The north wall is decorated with a text of a prayer, fragments of a wreath, a genre scene and a figure of a man. Cell no. 3 displays a predominance of geometrical ornaments. The west wall shows the contour of a Latin cross and a figure of Franciscan, the west wall – a figure of a (statuesque) woman, and the south and north walls – inscriptions and individual figural accents as well as monograms of the names of Jesus and Mary. The east wall of cell no. 4 is adorned with a painted portal, a cornice and a motif of flowers in vases. The upper part of the south wall preserved fragments of inscriptions and a radial gloria with the monogram “IHIS”. The motifs on the west wall include the Golgotha, a clock face and three rosettes. The upper part of the north wall contains a Marian emblem surrounded with a nimbus and flanked by bouquets of flowers in vases, while the lower part is composed of a scene with a monk portraying in front of a cross. In cell no. 5 angels had been painted above the door, with an allegory of death to the left of the door, a figure of monk and an owl within the door embrasures, and the Crucifixion encircled by relics of lesser scenes. The west wall preserved a depiction of the five wounds of Christ while the north wall features fragments of angels and the emblem ”IHS”. Each wall has an inscription along the ceiling arch. The east wall in cell no. 6 is covered with figural, plant-ornament motifs, inscriptions and monograms of Christ and the Mother of God. The left door embrasure is embellished with a figure of a Franciscan, while the south wall has a Marian monogram encircled with a decorative rosette, a wreath, a Latin inscription and lesser monograms. Similar elements are to be found on the west wall. The upper part of the north wall shows two monograms of Christ, a Marian monogram and a monogram of St. Joseph, while the lower one – two wall hangings, a rosette and lesser monograms and genre scenes. In cell no. 7 murals are extant on the east wall. Legible elements include the inscription ”MEMENTO MORI”, fragments of plant-geometrical ornaments and architectural motifs. The murals were executed in the al secco technique. Due to extensive gaps produced by repairs, redesigning and mechanical damage, their state of preservation is highly unsatisfactory. The examination revealed 23 technological strata and 14 chronological ones. The first stage of conservation consisted of disclosing the murals, their fixation, the removal of putties and the reinforcement of the structure of the base as well as supplementing, cleaning and introducing the uniform colour of the original plaster. In the case of certain gaps conservators applied retouching. Niches in the north walls and window embrasures were restored in all cells. The mural in cell no. 1 on the left door embrasure was lifted off the wall by means of the stacco method due to threats connected with repairconstruction undertakings. A fragment with a mural on the east wall to the left of the door in cell no. 3 was removed in a similar way and placed on the west wall. After the conservation, the group stratigraphy of the murals revealed eight technological layers. The titular murals deserve further thorough studies.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2009, 1; 12-37
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka jako wartość w procesie rewitalizacji przestrzeni miejskiej na przykładzie wybranych elewacji Drogi Królewskiej w Gdańsku
Art in a Process of Urban Space Revitalization on the Example of Selected Elevations of the Kings Road in Gdańsk
Autorzy:
Grodnicki, R.
Osicki, J.
Strzelecki, W.
Tkaczuk, J.
Tyślewicz, D.
Urwanowicz, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031667.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
elewacja
fresk
Kings Road
rewitalizacja
rzeźba
sgraffito
malowanie ścian
elevation
fresco
revitalization
sculpture
wall painting
Opis:
Rewitalizacja to pojęcie odnoszące się do kompleksowych akcji podejmowanych w obszarach miast, w szczególności w dzielnicach starych i na obszarach wybranych [Lorens 2010]. Taką też miała rolę (z obecnego punktu widzenia) podczas odbudowy Gdańska po zniszczeniach II wojny ś wiatowej. W wyniku wielu dyskusji, polemik dotyczących rewitalizacji zniszczonych obszarów zabytkowych Głównego Miasta w Gdańsku, powstała nowa koncepcja odbudowy. Była opisywana wielokrotnie i przez różnych autorów. Była wychwalana, była też krytykowana. Rozbierana na różne czynniki w kontekstach ekonomicznych, politycznych, historycznych itd. Przypisano jej różne oceny, nawet te skrajne. Autorzy, zwykle fachowcy w swych dziedzinach, przeważnie ograniczali się w opisach do warstwy znaczeniowej, która była najbliższa ich zainteresowań i wykształcenia. Najpełniejsze wydaje się być opracowanie Jacka Friedricha Odbudowa Głównego Miasta w Gdańsku w latach 1945-1960. W bardzo obszernej bibliografi i odbudowy Gdańska ciągle jeszcze brakuje pozycji, która uchwyciłaby w sposób wyważony i bezstronny wszystkie warstwy tego złożonego tematu. W grudniu 1952 r. miało miejsce ważne spotkanie Związku Polskich Artystów Plastyków ZPAP i Stowarzyszenia Architektów Polskich SARP. Zapadło wiele ważnych decyzji dla odbudowy Gdańska. 11.12.1952 r. głównym projektantem Drogi Królewskiej został mgr inż. arch. Lech Kadłubowski. Na podstawie wspólnych ustaleń, w latach 1953-1954 działały grupy tematyczne odtwarzające ciąg Drogi Królewskiej. Architekturą zajmował się wspomniany już L. Kadłubowski, malarstwem i plastyką J. Żuławski, artystów rzeźbiarzy reprezentował S. Horno-Popławski, kamieniarzy St. Bromke, grupę metaloplastyków prowadził M. Ogorzeja. Nad jakością wykonania czuwała rada techniczna pod przewodnictwem M. Osińskiego.
The purpose of this publication is to draw attention to the revitalization of urban space with the use of artistic elements which occur in the architectural elevations of the Main City of Gdańsk. The art that, due to the native artists, arouse in those facades reconstructed in the fifties, resulted in brand new creative relationship between architecture and art. Due to limitations of this article we introduce only a few selected elevations of the King’s Road which were made in three different technologies: fresco, sgraffita, sculpture. These groundbreaking technologies resulted in splendour of colors, precious of used materials, spatiality of forms in relations to the facades’ platitude. We also would like to point the preciousness of the materials that were used in the fifties such as: lime plaster made out of longstanding forest lime as well as natural stone. Not without significance is a brief presentation of the city restoration commencement along with the artistic concepts carrying out by the eminent painters and sculptors.
Źródło:
Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN; 2016, 264; 347-356
0079-3493
Pojawia się w:
Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RATUSZ W JAWORZE
TOWN HALL IN JAWOR
Autorzy:
Malzacher, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535937.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Jawor
Ratusz
odbudowa ratusza
Hermann Guth
ratusz w Tarnowskich Górach
kartusze herbowe
malowidła ścienne
ryzalit
fresk mokry
Opis:
Jawor, located in the Sudety Highlands on Nysa Szalona, received municipal rights probably already in 1242. In 1301-1346, it was the capital of the duchy of Jawor ruled by a local branch of the Piast dynasty. The first town hall was erected after 1372, when the office of the local wójt was bought up by the city council. The only remnant of the original Gothic construction to have survived up to this day is a town hall tower with stone architectural figural sculptures and an extensive ideological-artistic programme. The other part of the building was devastated during the great fire of 1895, followed by a thorough reconstruction. The municipal authorities announced a general competition for the construction of a new town hall. The ultimately accepted project was proposed by the German architect Hermann Guth. The conception of architectural shape was based upon a Low Countries Renaissance composition and stylistic conception proposed by Guth in another design (the town hall in Tarnowskie Góry). The feature decisive for the originality of the new town hall in Jawor was predominantly the decorative murals embellishing the outer elevations. The paintings constituted an opulent iconographic programme expressing contents associated with the history of the building and the town, which at the time lay within the frontiers of Prussia. The mural was executed by means of a new stereochrome technique: the use of mineral paint was to guarantee durability and to protect against harmful atmospheric factors. The murals did not survive up to this day, and after the second world war the conservation of the town hall plaster elevation entailed thorough cleaning, which resulted in the removal of the decorative murals. An analysis of the value of the damaged murals should take into consideration not only their artistic and historical merits but also the fact that they were an early example of the application of the silicate technique in decorating the elevation of an historical object.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2005, 3; 19-30
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koleje życia Antoniego Herliczki, malarza polskiego XVIII wieku
Antoni Herliczka’s Vicissitudes of Life the Polish Painter of the Eighteenth Century
Autorzy:
Nieciecki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953442.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ołtarz
zlecenie
obraz
fresk
podręcznik dla początkujących
rekonstrukcja (odbudowa)
pokój
altar
commission
painting
plaster
primer
reconstruction
room
hall
vaults
Opis:
The painter Antonius Johannes Herliczka, actually: Herdlitzka (in the archives he is also called Herlitzka, Cherliczka, Erliczka, Jerliczka, Irliczka, Herliczko, Erliczko, Herlicki, and Irlicki), was born ca. 1720 and died after 1792. He came from the Habsburg monarchy (from the Bohemia) and bore the seven-club crown coat-of-arms (usurpation?). In the years of 1749-1751 (1753?) he lived in Warszawa. He was the court painter of Jan Klemens Branicki (1753-1771), then Izabella Branicka née Poniatowska, a widow and life tenant. From 1753 on he lived in Białystok, and from 1754 on in the newly built house at Nowe Miasto street, granted to him on 8th July 1771. In 1779 he took out a lease on aldermanship of Haćki near Brańsk, got married on 17th February 1754 in Białystok to Marianna Paszkowska (1740-1768), a daughter of a post office secretary. They had 7 (8) children. He was a member of the Archfraternity of the Holy Trinity at a Białystok church. Until 1749 he worked as a journeyman with Georg Wilhelm Josef Neunhertz. He himself made painting works, rarely helped by “painters.” In later years his oldest son, Józef Henryk (baptised on 25th January 1757 in Białystok), helped him. I. Branicka sent him in 1781 to Warszawa for a several-month training with Vincenzo Brenna. Herliczka pursued above all wall painting. He also painted easel paintings, especially frontons and portraits, and realised other assignments (e.g. he decorated carriages). He designed sculptures and stuccoes, but did not sign his works. Few frescoes have been preserved (mezzo fresco, and completed by al secco), and still fewer Herliczka's easel paintings show him as a prominent and proficient artist in terms of technique. Herliczka's work is part of the painting of the Habsburg countries (this line in which one notices the influence of Venetian art); in terms of its style it belongs to late Baroque. It is characterised by light and refined colours (economical with the game of colours, at times monochromatic; the whole interior is supposed to be a unity in terms of its colour), and a clear composition (noticed especially in church paintings, where vaults are open to heavens with the Holy Trinity hung among clouds and surrounded by angels). In wall paintings there is a delicate rococo ornament, imitating white stuccoes, and with time more and more resembling antiquity. Herliczka's painting is characterised by free brush strokes, impasto facture, especially spectacular in the part of lights (bright spots), and some kind of nonchalance in the presentation of human anatomy. In the fresco he used mainly sallow pigments: ochre, siena, umbra, green ground (terra verde), and at times cinnabar. He also used the grey colour of plaster (when painting the sky); he obtained lights by laying thick layers of calcium. His oil paintings on canvas were painted directly on bole primer, without grounding (alla prima). Herliczka's first work mentioned in the archives was the restoration of a wall painting in 1749. The painting was placed in a garden at J.K. Branicki's palace in Warszawa, painted ayear before by G.W. Neunhertz (most certainly together with Herliczka). In 1750 he received a commission from Izabella Czartoryska née Morsztyn to paint illusionistic altars in a church in Siedlce: the main and four side altars, he gilded and painted with oil (for 2940 PLN) the altar menses and the ciborium (wall paintings are likely to be preserved partly under the plaster). In 1751 he made paintings for J.K. Branicki on the vault and walls of the church in Białystok (preserved and unveiled). In 1752 he may have worked in Kraków. From 1753 on he was permanently employed by J.K. Branicki: in 1754 in the palace in Białystok he paint the vault in the dining room on the ground floor and restored the History of Paris on the wall in the exterior gallery on the part of the garden (painted in 1738 by G.W. Neunhertz), and in the palace in Warszawa painted the vestibule under the boudoir. In 1755 he painted the room of the Pavilion at the Channel in the Lower Garden in Białystok, the frontons and portraits of horses to the palace in Stołowacz near Bielsk (the Podlasie region); in 1756 in the palace in Białystok he designed figures on the Gate under Griffon (the old one) and made paintings in the vestibule (preserved only in parts and unveiled), and the stucco fresco in the Big Room on the first floor (according to the design made in Dresden). In the two palace pavilions in Choroszcz near Białystok he made designs and supervised the decoration works, painted vaults and walls, and made a dozen or so easel paintings, including several portraits; in 1757 he made paintings on the vault and walls of the church in Choroszcz (preserved in parts, unveiled and reconstructed on the basis of archival photos); in 1758 he painted the Supraśl Gate in Białystok (“under the Deer”), in Choroszcz he completed works in the church, designed stuccoes in the palace and painted, in Warszawa he painted a carriage; in 1760 – until October he worked somewhere in Lithuania, in Białystok he painted portraits of the two Branickis; in 1761 he decorated in Białystok the interiors of the four presbyteries (preserved and unveiled), in Tyczyn near Rzeszów he made (most likely in the same year) paintings in the church (preserved under plaster, only on the walls); in 1762 he painted in Białystok the walls of the Big Room under restoration; in 1763 in Białystok he made paintings, according to his own design, in the theatre and copied the portraits of the two Branickis destined for the “foreign countries,” in Choroszcz he worked in the annexes of the palace – he painted the dining room and the vestibule (the Kitchen Annexe), in Tyczyn he completed (most likely) painting of the church. After 1764 J.K. Branicki, until his death in 1771, he did not leave Białystok for longer periods, thus there are no mentions in his correspondence about Herliczka's works. We know from other archives that Herliczka at that time made fresco in Białystok on a wall in the Ionic colonnade (partly preserved, unveiled, and reconstructed), the paintings on the vault of the Big Orangery (referring to the conferral of the Order of Golden Fleece on J.K. Branicki), decorated facades and interiors of the houses in the town; In Choroszcz he painted the refectory in the Dominican monastery. The inventory of 1772 lists two Herliczka's paintings in Białystok treasury on the Old Testament and ten landscapes. After her husband's death, I. Branicka rarely employed Herliczka. In that time he painted mainly for other employers, most often the Branickis' relatives. For I. Branicka he made the following works: in 1773 he painted the “small room” and stairs in the Winter Apartment in the Guest Annexe of the palace in Białystok; in 1777 he made a portrait of J.K. Branicki for Castrum doloris the funeral in Kraków; in 1779 he copied a painting from Choroszcz; in 1780 he decorated a wagonette in Białystok and painted a portrait; in 1781 he decorated rooms in the restored Pavilion on the Channel in the Lower Garden in Białystok; in the years 1791-1792 he painted two paintings in the church in Dolistowo on the Biebrza. In Białystok in a presbytery an oil painting on canvas is preserved from that period; it shows St. Vincent a Paulo. Herliczka was commissioned by I. Branicka, probably in 1774, to make paintings in the court in Jordanowice near Grodzisk Mazowiecki (it belonged to Andrzej Mokronowski, a secret husband of I. Branicka). In the second half of the 1770s he received a commission from Rev. Antoni Wacław Betański to make five monochromatic (oil on canvas) landscape fronton for the presbytery in Tyczyn (preserved). For King Stanisław August Poniatowski he made paintings in the interior of the Myślewicki Palace in Warsaw Łazienki: in 1776 in eight (or nine) small rooms on the second floor (paintings preserved in the small room with “sciencias”), in 1777 in the apartment on the ground floor on the west side (the paintings preserved in the “landscape” room and in parts in the corner office room, reconstructed), and on the staircase (preserved); commissioned by the king in 1788, he painted the billiard room and two rooms in the inn at Ujazdów barracks in Warszawa, and also portraits (it is hard to define exactly when). For Bp Jan Stefan Giedroyć (from 1764 on Bishop of Inflanty, and from 1778 on Bishop of Samogitia) he painted in 1775/1776 (or later) the interior of the St. Andrew's church in Słonim (the paintings partly preserved on the walls, unveiled, on the vault reconstructed on the basis of archival photos), and in the first half of the 1780s he painted the office room on the first floor in the palace in Rybienko near Wyszków on the Bug (the paintings are preserved and repainted). For Prince Karol Stanisław Radziwiłł he painted after 13th July 1784 the hall and “some rooms” in the castle in Nieśwież (the commission was drawn in Warszawa on 2nd July 1784, the paintings in the hall may likely be preserved under plaster). For Józefa Aleksandra Ogińska née Czartoryska he made some unknown works in 1780 and 1781 in Siedlce. Herliczka would go somewhere to work in 1779.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 4; 225-290
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odkrycie malowideł ściennych w cerkwi "Spasa na Bieriestowie" w Kijowie
THE DISCOVERING OÇ MURAL PAINTINGS IN THE ORTHODOX CHURCH OF „SPAS NA BERESTOV YE” (THE SAVIOUR CHURCH AT BERESTOVO), KIEV, USSR
Autorzy:
Babiuk, Włodzimierz
Kolada, Jurij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535149.pdf
Data publikacji:
1973
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
cerkiew „Spasa na Bieriestowie”
malowidła ścienne w cerkwi w Kijowie
cerkiew p.w. Zbawiciela w Kijowie
fresk „Obfity połów ryb”
Opis:
Th e au th o rs giving a sh o rt h is to ric a l su rv ey of th e o rth o d o x ch u rc h of th e S a v io u r in Kiev supply a d e sc rip tio n of an a c c id e n ta l discovery of m ed iev a l m u ra ls d u rin g th e re p a irs m ad e in th e beg in n in g s of th e p re s e n t c en tu ry . The th e n discovered m u ra l p a in tin g s w e re su b je c ted to co n se rv a tio n a lre ad y d u rin g th e p e riod b e tw e en th e tw o w o rld w a rs, h owever, it was only in 1970 th a t a sy s tem a tic course of re s to ra tio n a n d co n se rv a tin g tr e a tm e n ts h av e b e en s ta rte d . The sou n d in g in v e s tig a tio n s allowed to sta te th a t th e tw e lf th -c e n tu ry frescoes a re covered by a p a in te d laye r coming from th e 17 th -cen tu ry th e a re a of w h ich ran g e s to some 100 m2. Towa rd th e end of 1971 a b o u t o n e -fifth p a r t of th e s e v e n te e n th -c e n tu ry frescoes w a s removed an d re lin e d onto new support. The th u s d iscovered p ic to ria l composition of sa c red c h a ra c te r p re s e n ts th e scene of „A b u n d an t Fish H a rv e s t”. T h ough th e a u th o rs give an ex h a u s tiv e de sc rip tio n of those m ed iev a l p a in tings th e y do not supply any in fo rm a tio n w ith re g a rd to me th o d s ap p lied in co n se rv a tio n of th e old R u th e n ia n p a in tin g s . The w o rk s a re still in th e course. Th e se v e n te e n th -c e n tu ry frescoes th a t a re cu t off from th e p la s te r lay e r an d tr a n s fe r re d onto th e n ew su p p o rt a re tem p o ra rily e x h ib ite d in po rch of th e S a v io u r’s o rth o d o x ch u rch , Kiev.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1973, 1; 62-65
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witolda Urbanowicza dwaj Papieże w Paryżu
Witold Urbanowicz’s Two Popes in Paris
Autorzy:
Sienkiewicz, Jan Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791409.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Witold Urbanowicz
fresk
sztuka religijna
malarstwo na emigracji we Francji w XXI wieku
fresco
religious art
art in exile in France in the 21st century
Opis:
Artykuł jest przyczynkiem w procesie „odkrywania na nowo” twórczości Witolda Urbanowicza – polskiego artysty (malarza, rzeźbiarza, grafika) w Paryżu. Twórczość 75-letniego pallotyna wpisuje się w losy polskich artystów tworzących poza Polską, których dzieła pozostają nadal „w poczekalni sztuki”, oczekując na właściwe ich rozpoznanie i wprowadzenie do dziejów polskiej historii sztuki XX i XXI wieku. Tematem analizy jest wielkoformatowe przedstawienie wykonane po 2014 roku w technice fresku, znajdujące się w refektarzu pallotyńskiego domu w Paryżu. Przedstawia dwóch Papieży: Jana Pawła II i Jana XXIII kierujących się ku Wieczernikowi. Głównym powodem powstania tego dzieła w budynku ojców pallotynów w Paryżu był fakt, iż zarówno Angelo Giuseppe Roncalli (przyszły Papież Jan XXIII) – jako nuncjusz apostolski w Paryżu od 1944 roku (mianowany przez papieża Pius XII) w początku lat 50. XX wieku – jak i kardynał Karol Wojtyła w 1978 roku byli gośćmi w paryskim domu ojców pallotynów, gdzie wraz z zakonnikami spożywali posiłki w refektarzu, który zdobi obecnie opisywana kompozycja autorstwa Urbanowicza. Scena ta nie tylko ilustruje fakt historyczny ważny dla paryskich pallotynów, lecz także niesie ze sobą szereg możliwości interpretacyjnych, które mogą być powodem dla niejednej rozprawy z zakresu historii kościoła.
This article is just a marginal part in discovering Witold Urbanowicz’s works. Discovering it once again, but from a different perspective. Urbanowicz was a Polish artist – painter, sculptor and graphic designer living in Paris. The works of the 75-year old Pallottine are a part of a large contribution of Polish artists creating abroad in the XXth and XXIst century which, over the years, have been vastly underappreciated. This analysis is focused on a large-scale representation (created in 2014 with a fresco technique) of two Popes – Pope John Paul II and John XXIII, heading towards the Upper Room. The main motivation behind creating this piece of art in the Pallottines’ bulding in Paris was the fact that both Angelo Giuseppe Roncalli (later to become John XXIII) and Karol Wojtyła visited the place at one point in their lives. The former paid a visit to the bulding in the early 50s of the XXth century while he was still an apostolic nuncio. Meanwhile, the Pole visited the place in 1978, in which he consumed his meals with the nuns at the refectory – the same refectory in which today we can enjoy the work of Urbanowicz. This scene not only represents a significant moment in the Parisian Pallottines’ history, but also brings with itself a number of interpretations that can provoke deep conteplation about the Church’s history.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 97-107
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć na włoskiej ziemi : upamiętnienie Bitwy Warszawskiej
Autorzy:
Miziołek, Jerzy (1953- ).
Powiązania:
Do Rzeczy 2020, nr 31, s. 30-31
Data publikacji:
2020
Tematy:
Bitwa warszawska (1920)
Fresk
Malarstwo monumentalne
Tematy i motywy
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł z tygodnika opinii
Wywiad dziennikarski
Opis:
Artykuł dotyczy dwóch obrazów upamiętniających bitwę warszawską 1920 roku. Pierwszy z nich z nich zdobi kaplicę papieską w Castel Gandolfo. Obraz autorstwa Jana Henryka Rosena powstał na zamówienie papieża Piusa XI. Przedstawiono powstawanie obrazu i jego głównych bohaterów. Drugi obraz znajduje się w bazylice w Loreto, a jego autorem jest włoski malarz Arturo Gatti. Omówiono główne postacie i wydarzenia, które przedstawia jego malowidło. W bazylice znajduje się także witraż przedstawiający żołnierzy 2 Korpusu Polskiego generała Władysława Andersa.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Problemy estetyczne konserwacji malarstwa ściennego we Włoszech
PROBLÈMES ESTHÉTIQUES DE LA CONSERVATION DES PEINTURES MURALES EN ITALIE
Autorzy:
Pieńkowska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538643.pdf
Data publikacji:
1966
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
konserwacja malarstwa ściennego we Włoszech
CesareBrandi
estetyka zabytku
freski Mantegni
Muzeum kościoła SantaCroce we Florencji
integracja estetyczna
freski Pierodella Francesca
fresk Giotto
freski w Bazylice św. Franciszka w Asyżu
Opis:
En procédant à l’analyse des problèmes esthétiques choisis parmi ceux que soulève la conservation des peintures murales en Italie, l’auteur se base sur la méthode adoptée p a r C. Brandi dans ses réflexions théoriques, concernant l’analyse d’une oeuvre d ’art par la méthode historique et esthétique. En outre, il emploie cette méthode non seulement dans les problèmes liés à la ruine de l’oeuvre d ’a rt mais aussi dans le cas des monuments historiques en partie endommagés. Le matériel présenté est formulé dans trois groupes fondamentaux: 1) conservation de la ruine d’une oeuvre d ’art, 2) consolidation1 de la matière des oeuvres d’art, 3) intégration esthétique des oeuvres d ’a rt endommagées. Dans le premier groupe l ’auteur décrit les deux principales positions prises par les conservateurs dont le but commun consiste à donner de nouvelles valeurs esthétiques aux monuments ruinés, par un essai de créer une oeuvre d ’art nouvelle, où les éléments historiques (fresques de Mantegna à Padoue) jouent un rôle prépondérant, ou p ar l’intégration des restes des peintures murales dans une composition artistique nouvelle (Bologne, Pinacothèque, fresques de Mezzarata, Musée de l’église S. Croce de Florence, la basse- église de la basilique St. Clement à Rome). L’auteur souligne en outre le caractère innovateur de ces essais, la force d ’expression suggestive dans les cas où la nouvelle composition comprend des éléments vraiment créateurs d ’une grande valeur artistique. En considérant le deuxième groupe des peintures endommagées non reconstruites, mais seulement renforcées et consolidées p a r des moyens techniques, l’auteur attire l ’attention sur le traitement 'individuel de chaque oeuvre d’art e t sur les déviations e t divergences des méthodes employées qui en découlent Elle souligne de même le résultat positif au point de vue esthétique dans les cas où la couche picturale des oeuvres de grande valeur artistique n ’est pas complétée. Ce problème est discuté en détails sur l’exemple des fresques de Giotto dans la chapelle Bard'i de l ’eglise IS. -Croce à Florence, de Lorenzo Monaco de l ’eglise iS. Trinita et Ucello à S. Maria Novella de Florence, et la série de fresques de P. délia Francesca à Arezzo et de Cimabue dans la basilique supérieure de St. François d’Assise. Pa r contre, envisageant les exemples de l’intégration esthétique appliquée d ’une façon particulièrement nette dans les problèmes compliqués de conservation des peintures (par ex. les fresques de Giotto à Padoue, les fresques de Masolin et de Massacio dans la basilique S. Clement à Rome, les fresques d ’Ambrogio Lorenzetti à Sienne), l’auteur souligne leur influence esthétique souvent défavorable, malgré les réalisations révélatrices et scientifiques. Un exemple de l ’application de diverses méthodes esthétiques dans la conservation des peintures incluses dans la composition d ’un intérieur compact peut être selon l’opinion de l ’auteur, l’ensemble des fresques de Campo Santo à Pise où, à coté des traitements appliqués avec la plus grande réserve (fresque de Traini) apparait une /intégration qui entraine un changement de la facture et de l’esthétique du style original (fresques de Benozzo Goazoli). L’observation visuelle des résultats de la conservation des peintures murales en Italie confirme la conviction de l'auteur qu’ils dépendent des relations mutuelles de trois éléments: de la technologie sur le plan de la matière, de l ’histoire de l’a rt dans la compréhension historique et esthétique ainsi que des capacités plastiques dans le cas de l'intégration ou de la composition des peintures dans un nouveau milieu. Dans cet enchevêtrement des problèmes, la question primordiale et fortement soulignée par Brandi est le caractère unique de l’oeuvre d ’art. De la réalité de cette notion découle rimpassibilité d’établir des principes généraux e t des schémas qui pourraient être appliqués comme règle dans les travaux de conservation. Pour cela chaque recherche d ’une voie nouvelle est précieuse, chaque experiment, s’il (possède la marque d ’une activité contemporaine, d’une activité créatrice de l ’homme ayant pleine conscience e t considération envers l’oeuvre d’a rt soumise aux traitements de conservation. De ce fait une discussion sur l’admission d’une forme appropriée dans la conservation, l ’intégration ou le complètement de la surface doit être menée sur chaque objet séparément et à nouveau. La généralisation peut concerner seulement la reconstruction ou le remaniement de l’oeuvre d’a rt sans la différencier de l ’original. Un tel procédé qui est une falsification du .document historique, de l’activité créatrice de l ’auteur de l’oeuvre originale, ne devrait jamais trouver place dans le domaine des traitements de conservation envisagés sérieusement et avec responsabilité.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1966, 2; 23-36
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies