- Tytuł:
-
La demande de monnaie en République Démocratique du Congo dans les années 2004–2012
Popyt na pieniądz w Demokratycznej Republice Konga w latach 2004–2012
Demand for money in Democratic Republic of Congo in the years 2004-2012 - Autorzy:
- Kamba-Kibatshi, Marcel
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/547919.pdf
- Data publikacji:
- 2015
- Wydawca:
- Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
- Tematy:
-
economy
market
central bank
RDC
currency
franc Congolese countries
gospodarka
rynek
Bank centralny
DRK
waluta (pieniądz)
frank kongijski
kraj
économie
marché
Banque centrale
monnaie
franc Congolais
pays - Opis:
-
Un pays qui ne contrôle pas sa monnaie et son système financier, ne contrôle pas son écono-mie et en conséquence sa sécurité économique. La monnaie est un outil important pour la gestion macroéconomique d’un pays. Une politique monétaire crédible ne sera menée au Congo que quand d'une part il ne sera pas rétabli la confiance au gouvernement sur toute l’étendue du pays c’est-à-dire sa gouvernance ne sera pas reconnue, d'autre part le franc congolais n’aura pas été reconnue dans l'économie nationale comme une monnaie crédible et légitime dans tout le pays en conformité avec la Constitution actuelle du pays. Pour le réaliser qu'il faudra penser à faire des réformes dans tous les secteurs économiques du pays. La monnaie est le signe le plus visible de la performance économique d'un pays. Malheureusement, la République Démocratique du Congo depuis ces dernières décennies, a connu une expérience inflationniste sans précédent. Dans les 15 dernières années, le taux d'inflation en RDC est élevé à 104% par an, ce qui a entraîné la perte de crédibilité monétaire dans le pays. Le taux de change mis en place ou introduit en 1998 montre que 1 franc congolais par rapport au dollar américain était de 1 franc congolais, ie. 100 CDF = 0,3333 USD, ce qui signifiait que quant quelqu’un voulait acheter 1 dollar américain, il devrait payer 3 francs congolais, mais maintenant la monnaie congolaise est devenu sans valeur parce que maintenant pour 1 dollar américain vous devez payer 940 francs congolais. L’évaluation que l’on a fait pen-dant ces quinze dernières années est un constat d’échec car le franc d’aujourd’hui ne vaut plus rien par rapport à celui que le pays avait introduit en juin 1998. Dans ce cas la réforme monétaire était indispensable pour marquer le grand changement dans la gestion du secteur public et inspirer ainsi la confiance dans l’avenir du pays.
A country that does not control its currency and its financial system, does not control its economy. Money is an important tool for macroeconomic management. A credible monetary policy cannot be conducted in the Congo as it has not restored confidence in the country and in its governance on the one hand, the other in the national economy and the Congolese franc to do the only legal tender short on the extent of the Republic in accordance with the constitution. To achieve all that he will think about making reforms in all economic sectors of the country. The currency is the most visible sign of the economic performance of a country. The DR Congo has experienced decades inflationary experience unprecedented. Over the last fifteen years, the average inflation rate is 104 percent a year. This has cost the currency much of its value and credibility. Introduced in 1998 to parity 1.3 Congolese francs to the US dollar, the Congolese currency depreciated to 940 Congolese francs against the greenback in June 2014. The evaluation that we made the last fifteen years is a failure because the franc today is worth nothing compared to the country had introduced in June 1998. The currency reform was supposed to mark the biggest change in the management of public affairs and inspire confidence in the future of the country.
Kraj, w którym nie ma kontroli waluty i systemu finansowego, a przede wszystkim nie ma kontroli inflacji, nie kontroluje swojej gospodarki. Waluta jest albo powinna być w każdym państwie ważnym katalizatorem zarządzania makroekonomicznego. Wiarygodna polityka pieniężna nie zostanie wprowadzona w Demokratycznej Republice Konga, tak długo, dopóki, z jednej strony nie zostanie przywrócone zaufanie do rządu w kraju, a z drugiej strony frank kongijski nie zostanie uznany w gospodarce narodowej za wiarygodną i legalną walutę na terytorium całego kraju zgodnie z obowiązującą konstytucją kraju. Aby móc to osiągnąć, należy przeprowadzić reformę całej gospodarki. Waluta bowiem jest wyznacznikiem kondycji gospodarczej kraju. Demokratyczna Republika Konga od kilku dziesięcioleci niestety posiada bezprecedensowe doświadczenia związane z nadmiernie wysoką inflacją. W ciągu ostatnich 15 lat stopa inflacji w DRK wynosiła 104% rocznie, co spowodowało utratę wiarygodności walutowej. Kurs wprowadzonego w 1998 r. franka kongijskiego w relacji do dolara amerykańskiego wyniósł 1 frank kongijski tzn. 100 CDF = 0,3333 USD, co oznaczało, iż chcąc kupić 1 dolara amerykańskiego należało zapłacić 3 franki kongijskie, natomiast obecnie waluta kongijska stała się bezwartościowa, bowiem obecnie za jednego dolara amerykańskiego płaci się 940 franków kongijskich. Oznacza to, że frank kongijski w przeciągu tych ponad 15 lat stracił na wartości ponad 100 000%. Wprowadzona reforma walutowa zamiast przyczynić się do stabilizacji, poprawy siły nabywczej ludności Konga, odbudowy zaufania społecznego, odniosła wręcz przeciwne skutki. Z pewnością w celu uzdrowienia tego stanu rzeczy, należy zbadać strukturę i funkcjonowanie kongijskiego systemu finansowego pod kątem rozwoju gospodarczego kraju. - Źródło:
-
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2015, 43; 387-409
1898-5084
2658-0780 - Pojawia się w:
- Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł