Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "franciszkanie reformaci" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Literatura homiletyczna w zbiorach biblioteki franciszkanów-reformatów w Węgrowie w świetle Rejestru najnowiej ułożonych książek… z 1854 roku
Homelitic literature in the collections of the Franciscan-Reformat library in Węgrów in the light of the Register of the most recent books... of 1854
Autorzy:
Piórkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564149.pdf
Data publikacji:
2017-09-08
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
franciszkanie reformaci biblioteka zakon literatura homiletyka
Franciscan reformate religious library homiletic literature
Opis:
Zgromadzenie franciszkanów-reformatów odegrało ważną rolę w ewangelizacji mieszkańców Węgrowa i okolic. Bliski ich kontakt z miejscową ludnością, proste ludowe kaznodziejstwo i wyrozumiałość w konfesjonale zjednało zakonowi ogólną sympatię i życzliwość mieszkańców. Podczas swojej niemalże 200 letniej obecności w Węgrowie zakonnicy zgromadzili zasobną bibliotekę, wyposażaną systematycznie w odpowiednią literaturę mi. w literaturę homilityczną. Można powiedzieć, że biblioteka węgrowskiego konwentu pełniła funkcję biblioteki fachowej traktowanej jako baza naukowa i warsztat pracy. Omawiany w artykule Rejestr najnowiej ułożonych książek … z 1854 r. świadczy o bogatym życiu intelektualnym i warsztacie pracy zakonników. Mimo fragmentarycznych źródeł można udokumentować wkład konwentu w dziedzinie szerzenia oświaty , kultury i słowa głoszonego w języku polskim.
The Community of the Franciscan Friars of the Renewal played an important role in the evangelization of the inhabitants of Węgrów and the surroundings. Their close contact with the locals, their simple and straightforward preaching, and their understanding in the confessional have earned them both the empathy and the kindness of the local people. During their almost 200-year-long presence in Węgrów, the friars have amassed a broad collection of books, which they systematically expanded with new relevant items, including homiletical literature. It is safe to say that the Węgrów friars’ library served as a professional library and was used for scientific and own research. The titular list of books from List of the newly added books… from 1854 shows that the friars were leading an intellectually rich life, constantly enhancing their skills and tools. Despite limited written sources, we can nowadays document their contribution to the propagation of education, culture and the spoken word in the Polish language.
Źródło:
Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2017, 15; 23-42
1643-4374
Pojawia się w:
Radzyński Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrazy wizji św. Bonawentury i św. Franciszka z Asyżu (1. poł. XVIII w.) z klasztoru Franciszkanów reformatów w Przemyślu. Nowe rozpoznanie ikonograficzne
Images of the vision of St. Bonaventure and St. Francis of Assisi (1st half of the 18th c.) from the Reformed Franciscan monastery in Przemyśl. New iconographic recognition
Autorzy:
Dzik, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539315.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Przemyśl
Biecz
Wieliczka
Kęty
Pińczów
Kraków
Św. Anna k. Przyrowa
Kazimierz Dolny
franciszkanie reformaci
św. Franciszek z Asyżu – ikonografia
św. Bonawentura – ikonografia
Giovanni Francesco Barbieri zwany Guercino
Antoni van Dyck
Św. Anna near Przyrów
Reformed Franciscans
St. Francis of Assisi – iconography
St. Bonaventure – iconography
Giovanni Francesco Barbieri called Guercino
Opis:
The conservation of two, late Baroque, semi-circularly closed images of nearly identical size, located in the Reformed Franciscan monastery of St. Anthony in Przemyśl, which were thought to present the Communion of Saint Francis and the Veneration of the Cross by Saint Francis, brought about interesting outcomes. It turned out that the images were previously interpreted mistakenly, as they actually present the Communion of Saint Bonaventure and the vision of Saint Francis in Vicalvi (Vision of an angel with an ampoule), typical of the Franciscan post- Trent iconography. The pattern for the image Communion of Saint Bonaventure in the Przemyśl monastery was an engraved reproduction of a painting by A. van Dyck, which was to be created by Pieter Bailliu, an engraver from Antwerp (Balliu; around 1613- after 1660). The creation referred to the Last Communion of Saint Francis by Rubens. According to Carl Justi, the main idea of the presentation was a feeling of humility and a particular dignity of Saint Bonaventure towards the Blessed Sacrament. As a young monk, he attended a mass, but felt too unworthy to receive Holy Communion every day. During the mass, an angel appeared who, after taking a particle of a Host from the hands of a priest celebrating the mass, put it into Bonaventura’s mouth, so that “he knew that it was better to receive the Eucharist with love than to refrain from it for fear”. That pattern was common in Reformed Franciscan churches. The Communion of Saint Bonaventure was created to decorate the sacristy of the church in Pińczów (signature A. N. W. and the date 1717) and as a modello stored in the monastery in Kraków for an uncreated altar picture or sacristy decoration. That scene is also presented in the sacristy of the former Bernardine (now Dominican) church in Św. Anna near Przyrów. The second picture, Vision of an angel with an ampoule, was a reproduction of an engravery by Giovanni Francesco Barbieri called Guercino, presenting the vision of Saint Francis of Vicalvi, referred to as Vision of priestly dignity. The composition, popularized by, among others, the engraveries by Giovanni Battista Pasqualini (1630), was a pattern for painted decorations in the sacristies of Reformed churches in Pińczów, Wieliczka, Kęty and Biecz. According to Raffaell Colace in the article San Francesco e l’angelo con l’ampolla, the image of the saint by Guercino can be interpreted in two ways. On the one hand, in the context of underlining the humility of the saint who considered himself unworthy of being a priest and, on the other hand – the “spotlessness” of priesthood, the value particularly emphasized by the Catholic doctrine after the Council of Trent. The discussed pictures are a typical element of equipment of the sacristies of Reformed churches in the former Lesser Poland province. They were probably connected with the function of that place, in which the liturgical celebration was prepared. It can be presumed that, in the past, the pictures could have been the equipment of the sacristy of the Przemyśl church. It seems to be confirmed by the archival files kept at Reformed Franciscan Province Archives from the 19th century, reporting “great images over the mensa in the sacristy”. The images, created by a local guild artist or an artist from the Order do not manifest significant artistic values. However, they are interesting from the point of view of iconographic values, as a reproduction – through graphic patterns – of renowned works of Guercino and van Dyck, who are among the greatest European painters. Presenting both legendary events from the life of the patriarch of the Order and the main theorist of Franciscan thought was supposed to emphasize the new, post-Trent form of devotion – veneration of Eucharistic Christ and an exceptional dignity of celebrating the Holy Mass. Perhaps the humble attitude of the monks had a moralizing significance in a form of an example for the priesthood in the Reformed Franciscan order. Thus, the presentations are of high historical and cultural importance for the research on the history of the order.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2015, 1; 153-166
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Kościoła rzymskokatolickiego, przez Kościół unicki, do Kościoła prawosławnego. Pokasacyjne dzieje świątyń dominikanów w Janowie Podlaskim i reformatów w Białej Podlaskiej
From Roman Catholic Church through Uniate Church to Orthodox Church. The Post-Dissolution History of Dominican Church at Janów Podlaski and of Reformed Friars Minor at Biała Podlaska
От римско-католической, через униатскую до православной церкви. После кассационная история храмов доминиканцев в Янове Подляском и реформатов в Белой Подляской
Autorzy:
Buczyło, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2234997.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Kościół rzymskokatolicki
Kościół unicki
Kościół prawosławny
Podlasie
Biała Podlaska
Janów Podlaski
kasata klasztorów
franciszkanie reformowani (reformaci)
dominikanie
Chełmski Konsystorz Greckokatolicki
Catholic Church
Uniate Church
Orthodox Church
monastery dissolution
Reformed Friars Minor
Dominican Order
Chełm Greek Catholic Consistory
Opis:
W artykule przedstawiono losy dwóch kościołów klasztornych: dominikanów w Janowie Podlaskim i reformatów w Białej Podlaskiej. Obie te świątynie między 1864 a 1875 r. zmieniły swe przeznaczenie: najpierw skasowano działające przy nich klasztory, następnie zostały przekształcone w cerkwie unickie, by po likwidacji Kościoła unickiego stać się cerkwiami prawosławnymi. Ich losy przedstawiono na podstawie materiałów przechowywanych w Archiwum Państwowym w Lublinie w zespole Chełmski Konsystorz Greckokatolicki.
The article presents the fate of two convent churches: of Dominicans at Janów Podlaski and Reformed Friars Minor at Biała Podlaska. Both churches changed their intended purpose between 1864 and 1875; first, their convents were dissolved, then they were converted into Uniate churches only to be transformed into the Orthodox churches after the liquidation of the Uniate Church. Their fate has been presented based on archival materials kept in the State Archives in Lublin, in the fonds of Chełm Greek Catholic Consistory.
Целью настоящей статьи являлось приблизить после кассационную судьбу двух упраздненных монастырских храмов: доминиканцев в Янув-Подляском (Янове Подляшском) и реформатов в Бяла-Поляской (Белой Подляшской). Оба храма в 1864–1875 гг. несколько раз меняли свое назначение. После упразднения существующих рядом с ними монастырей они стали филиальными костелами, затем переданными Униатской церкви и переделанными в церкви этой конфессии. Вместе с упразднением в 1875 г. униатской Холмской епархии, как бывшее униатское имущество, они стали православными храмами. Источниковой базой для статьи послужили материалы, касающиеся обоих костелов, находящиеся в Государственном архиве в Люблине в фонде Холмская греко-католическая консистория (инв. но. 286, 353). Сохранившиеся там документы дают возможность восстановить подробности, связанные с передачей обоих католических храмов униатам. Из них также видно, каким образом светские российские власти пытались использовать эти преобразования для удаления из униатской церкви элементов убранства и обстановки несоответствующих православным образцам.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2020, 55, 2; 33-48
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zanik obecności zakonników franciszkańskich w diecezji sandomierskiej po 1864 roku
The disappearance of the presence of Franciscan monks in the Sandomierz diocese after 1864
Autorzy:
Prejs, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602549.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kasata klasztorów
diecezja sandomierska
bernardyni
franciszkanie
reformaci
dissolution of monasteries
Diocese of Sandomierz
Observantes (Bernardines)
Conventual Franciscans
Reformers Franciscans
Opis:
Władze carskie dokonały w 1864 r. kasaty klasztorów w Królestwie Polskim. W diecezji sandomierskiej zostały skasowane klasztory: Bernardynów w Kazanowie, Opatowie i Radomiu, Franciszkanów konwentualnych w Smardzewicach i Zawichoście oraz Franciszkanów-Reformatów w Rytwianach, Sandomierzu i Solcu. Nie został skasowany klasztor Bernardynów w Paradyżu (Wielkiej Woli). W 1870 r. władze carskie przesiedliły Reformatów z klasztoru w Jędrzejowie (diecezja kielecka) do klasztoru w Wysokim Kole. Tak więc na terenie diecezji ostatecznie były dwa klasztory franciszkańskie zachowane od kasaty: Bernardynów w Paradyżu i Reformatów w Wysokim Kole. Liczba zakonników systematycznie się zmniejszała z powodu zgonów, zakazu przyjmowania nowicjuszy oraz przechodzenia niektórych zakonników do pracy duszpasterskiej w parafiach. To sprawiło, że klasztor w Wysokim Kole przestał istnieć z chwilą śmierci ostatniego zakonnika w 1891 r., a klasztor w Paradyżu został za-mknięty w 1893 r. W 1899 r. zmarli dwaj dawni bernardyni, którzy w tym czasie byli już se-kularyzowani i pracowali w duszpasterstwie parafialnym jako księża diecezji sandomierskiej. Na nich zakończyła się obecność dawnych zakonników, którzy zostali sekularyzowani. Przy kościołach klasztorów skasowanych w 1864 r. władze carskie zostawiały jednego lub dwóch zakonników dla odprawiania nabożeństw. Ostatni z takich zakonników zmarł w 1911 r. i z tą chwilą zakończyła się obecność zakonników franciszkańskich w diecezji sandomierskiej.
Tsarist authorities dissolved monasteries in the Kingdom of Poland in 1864. The monasteries of the Observantes (Bernardines) in Kazanów, Opatów and Radom, the Conventual Fran-ciscans in Smardzewice and Zawichost and the Reformers Franciscans in Rytwiany, Sandom-ierz and Solec were closed in the diocese of Sandomierz. The Observante (Bernardine) monastery in Paradyż (Wielka Wola) was not closed. In 1870, the tsarist authorities relocated the Reformers Franciscans from the monastery in Jędrzejów (Kielce diocese) to the monastery in Wysokie Koło. Thus, in the diocese there were ultimately two Franciscan monasteries preserved from dissolution: the Bernardines in Paradyż and the Reformers Franciscans in Wysokie Koło. The number of monks systematically decreased, mainly due to deaths, the ban on admitting novices and the transfer of some monks to pastoral work in parishes. This meant that the monastery in Wysokie Koło ceased to exit along with the death of the last monk in 1891, and the monastery in Paradyż was shut in 1893. In 1899, two former Bernardines died, who at that time were secularised and worked in the parish ministry as priests of the Sandomierz diocese. The presence of former religious who had been secularised ended there. At the churches of the monasteries closed in 1864, the tsarist authorities left one or two monks to celebrate the services. The last of such friars died in 1911, and that is when the presence of Franciscan friars in the diocese of Sandomierz ended.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 337-358
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Franciszek z Asyżu - włoskie podróże staropolskich reformatów Stanisława Kleczewskiego oraz Remigiusza Zawadzkiego do Rzymu w 1750 roku
Saint Francis of Assisi - Italian journeys of the old-Polish members of the Order of the Reformati, Stanisław Kleczewski and Remigiusz Zawadzki, to Rome in 1750
Autorzy:
Kurzyński, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666211.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
podróż, reformaci, Asyż, Padwa, Rzym, percepcja, diariusz, zjawisko, kapituła, droga, franciszkanie
journey, Reformati, Assisi, Padova, Rome, perception, diary, phenomenon, cathedral chapter, route, Franciscans
Opis:
W artykule zaprezentowano i omówiono indywidualne formy percepcji szeroko pojętej świętości uwidaczniającej się w diariuszach peregrynanckich spisanych przez dwóch franciszkanów reformatów: Remigiusza Zawadzkiego oraz Stanisława Kleczewskiego. Obu zakonników pełniąc obowiązki delegatów - odpowiednio: prowincji wielkopolskiej i kustodii ruskiej - udało się w podróż na kapitułę generalną Zakonu Braci Mniejszych. Trwająca niemal przez pół roku wyprawa, zakończona dotarciem do Rzymu w maju 1750 roku, oprócz wymiaru formalnego dostarczyła obu duchownym bezpośrednich okazji do odwiedzenia wielu założeń klasztornych, kościołów, bazylik, katedr oraz przede wszystkim miejsc kultu świętych. Pod tym względem wojaż do Wiecznego Miasta był dlaR. Zawadzkiego i S. Kleczewskiego nie tylko wyjątkowym i cennym doświadczeniem życiowym, lecz stanowił świadectwo pogłębiania wiary oraz poszukiwania kontaktu z Bogiem i dziedzictwemśw. Franciszka. Zarówno S. Kleczewski, jak i R. Zawadzki w zapiskach z wyprawy odnotowali wiele cennych wiadomości na temat przebytej drogi do Rzymu, pobytu w europejskich miastach i przebiegu obrad kapituły generalnej.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2018, 13, 18; 85-114
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księgozbiory klasztorów franciszkańskich w Prusach Zachodnich w okresie ich kastaty
The libraries of the Franciscan monasteries in West Prussia during their dissolution
Autorzy:
Zawadzki, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783834.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Prusy Zachodnie
franciszkanie
franciszkanie konwentualni
bernardyni
reformaci
kapucyni
biblioteki zakonne
West Prussia
the Prussian state
the diocese of Warmia
the diocese of Chełmno
religious orders
the dissolution of the monasteries
monasteries
libraries
monastic libraries
Opis:
At the turn of the 19th century, the Prussian state began the dissolution of the religious houses, including in West Prussia. Of the 28 monasteries existing in this area before the dissolution, 15 were part of the Franciscan religious family: six Bernardine monasteries (Kadyny, Lubawa, Nowe, Świecie, Toruń, Zamarte), six monasteries of the Reformed Franciscans (Brodnica, Dzierzgoń, Gdańsk Chełm, Grudziądz, Łąki Bratiańskie, Wejherowo), two monasteries of the Conventual Franciscans (Chełmno, Chełmża), and one monastery of the Capuchins (Rywałd). After 1840 only two monasteries survived, in Wejherowo and Łąki Bratiańskie near Nowe Miasto Lubawskie. During the dissolution of the monasteries, the monastic book collections and archives were secured and translocated by Prussian officials. Using the surviving archival material, the author presents the holdings of the individual monastic libraries and their history.
Wśród zachodniopruskich klasztorów męskich w drugiej połowie XVIII wieku najliczniejszą grupę stanowiły placówki franciszkańskie (bernardyni - Kadyny, Lubawa, Nowe, Świecie, Toruń, Zamarte; reformaci - Brodnica, Dzierzgoń, Gdańsk Chełm, Grudziądz, Łąki Bratiańskie, Wejherowo; franciszkanie konwentualni - Chełmno, Chełmża; kapucyni – Rywałd). Po przeprowadzonych przez państwo pruskie kasatach ocalały tylko dwie placówki franciszkańskie, w Wejherowie i Łąkach Bratiańskich koło Nowego Miasta Lubawskiego. Konsekwencją zamykania domów zakonnych była dekompozycja, translokacja lub zniszczenie klasztornych księgozbiorów. Odnaleziono dotąd 7 archiwalnych katalogów bibliotek franciszkańskich z terenu Prus Zachodnich, które umożliwiają częściową identyfikację zakonnych zasobów bibliotecznych.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 112; 465-479
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies