Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "fosforany wapnia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Ocena bioaktywnosci dwufazowych materiałów implantacyjnych na bazie fosforanów wapnia i półwodnego siarczanu (VI) wapnia
Evaluation of bioactivity of biphasic implant materials based on the calcium phosphates and calcium sulfate hemihydrate
Autorzy:
Siek, D.
Zima, A.
Paszkiewicz, Z.
Ślósarczyk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284440.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
fosforany wapnia
siarczan(VI) wapnia
bioaktywność
calcium phosphate
calcium sulfate
bioactivity
Opis:
Fosforany wapnia (Calcium Phosphates - CaPs), stosowane z powodzeniem w regeneracji i rekonstrukcji tkanki kostnej, należą do grupy bioaktywnych materiałów zdolnych do bezpośredniego wiązania z kością. Interesującymi materiałami implantacyjnymi w postaci łatwo formujących się past cementowych są materiały dwufazowe na bazie HA (hydroksyapatytu) i α-TCP (α-fosforanu trójwapniowego) oraz HA i CSH (półwodnego siarczanu (VI) wapnia). Wprowadzenie do struktury hydroksyapatytu różnych jonów np. srebra lub magnezu wpływa na zmianę jego właściwości fizykochemicznych jak również biologicznych. Połączenie hydroksyapatytu i półwodnego siarczanu (VI) wapnia (ten drugi stosowany jest w medycynie od wielu lat pod nazwą Plaster of Paris) prowadzi do wytworzenia materiałów o wysokiej poręczności chirurgicznej i kontrolowanej biodegradacji. Celem pracy było wytworzenie oraz ocena potencjału bioaktywnego in vitro nowych materiałów kościozastępczych typu cementowego na bazie CaPs i CSH. W skład wyjściowych proszków cementowych wchodziły: zsyntezowany na wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki - AGH hydroksyapatyt dotowany srebrem (AgHA), węglanowy hydroksyapatyt dotowany magnezem (MgCHA), α-TCP oraz CSH (Acros Or- ganics). Jako płyny do zarabiania proszków cementowych zastosowano 1% roztwór chitozanu w 0,3% kwasie octowym oraz 0,75% roztwór metylocelulozy w 2% Na2HPO4. Opracowane materiały implantacyjne poddano badaniom czasu wiązania, składu fazowego oraz wytrzymałości mechanicznej. Wytworzone preparaty kościozastępcze przetrzymywano w symulowanym płynie fizjologicznym (SBF) przez okres 14 dni. Oznaczono zmiany stężenia pierwiastków: Ag, Ca, K, Mg, Na, S, P w płynie SBF w czasie trwania inkubacji wykorzystując technikę emisyjnej spektrometrii optycznej z indukcyjnie sprzężoną plazmą (IC- P-OES). Przeprowadzono przy pomocy skaningowego mikroskopu elektronowego obserwacje morfologii powierzchni uzyskanych materiałów po 7 i 14 dniach przetrzymywania ich w symulowanym płynie fizjologicznym. Badania SEM potwierdziły narastanie warstwy apatytowej na powierzchniach badanych preparatów, co wskazuje na ich charakter bioaktywny. Materiały implantacyjne, w których zastosowano półwodny siarczan (VI) wapnia, w związku z ich dużą podatnością do dezintegracji i biodegradacji, wykazywały odmienną morfologię powierzchni w porównaniu do preparatów, w których składnikiem wiążącym był α-TCP Wzrost zawartości: Ca i S w płynie SBF podczas trwania inkubacji badanych cementów z udziałem CSH po twierdziło ich stopniową degradację in vitro.
Calcium Phosphates (CaPs), used successfully in the regeneration and reconstruction of bone tissue, belong to the group of bioactive materials, capable to form a direct bond with natural bone. Biphasic materials (bone substitutes) based on HA (hydroxyapatite) and α-TCP (α-tricalcium phosphate) as well as HA and CSH (calcium sulfate hemihydrate) in the form of easily shapeable cement pastes are very interesting implant materials. Introduction of different ions such as silver or magnesium into the structure of hydroxyapatite changes its physicochemical and biological properties. The combination of hydroxyapatite and calcium sulfate hemihydrate (the last one has been used in medicine for many years under the name of Plaster of Paris) leads to the fabrication of materials with high surgical handiness and controlled biodegradation. The aim of this study was development and evaluation of the bioactive potential in vitro of the new cement type bone substitutes based on CaPs and CSH. Initial cement powders consisted of synthesized at the Faculty of Materials Science and Ceramics - AGH-UST silver doped hydroxyapatite (AgHA), magnesium doped carbonated hydroxyapatite (MgCHA), α-TCP and CSH (Acros Organics). 1 wt.% chitosan solution in 0.3 wt.% acetic acid as well as 0.75 wt. % methylcellulose solution in 2 wt.% Na2HPO4 were applied as liquid phases. Setting time, phase composition and mechanical strength of developed implant materials were examined. Obtained bone substitutes were incubated in simulated body fluid (SBF) for 14 days. Changes in the concentration of the following elements: Ag, Ca, K, Mg, Na, S, P in SBF were determined by simultaneous inductively coupled plasma optical emission spectrometry (ICP-OES). Observations of the surface morphology of obtained materials after 7 and 14 days of incubation in simulated body fluid were carried out using scanning electron microscopy. SEM studies confirmed the growth of an apatite layer on the surfaces of tested materials, what indicates on their bioactivity. Implant materials based on calcium sulfate hemihydrate, due to their high susceptibility to disintegration and biodegradation, showed a different surface morphology compared to the materials based on a-TCP as a binding agent. The increase in the content of Ca and S elements in SBF during the incubation of studied bone cements with CSH confirmed their gradual degradation in vitro.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 73-74
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie fosforanów wapnia w stomatologii
The applications of calcium phosphates in dentistry
Autorzy:
Kula, Z.
Laska, A.
Szymanowski, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285037.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydroksyapatyt
fosforany wapnia
szkliwo
hydroxyapatite
calcium phosphates
enamel
Opis:
Fosforany wapnia zaliczane są do biomateriałów ceramicznych, resorbowalnych. Kości i zęby kręgowców zbudowane są z fosforanu wapnia, głównie z hydroksyapatytu. Zajmuje on szczególne miejsce pośród fosforanów wapnia, ze względu na wyjątkowe właściwości fizykochemiczne i biologiczne. Zarówno hydroksyapatyt (HAp), jak i ortofosforan (V) wapnia (TCP) są solami trójzasadowego kwasu ortofosforowego – H3PO4 . Dzięki właściwościom użytkowym znalazły szerokie zastosowanie w medycynie i stomatologii. Amorficzny fosforan wapnia dodawany jest do preparatów wybielających, stosowanych do metody nakładkowej oraz metody z wykorzystaniem lampy UV. Badania kliniczne dowodzą, że amorficzny fosforan wapnia (ACP) ma następujące właściwości: odbudowuje szkliwo poprzez wytworzenie nowej powłoki hydroksyapatytowej na powierzchni zębów, zmniejsza nadwrażliwość zębów, przywraca zębom połysk i wygładza ich powierzchnię oraz zmniejsza ryzyko nawrotu przebarwień.
Calcium phosphates are among the ceramic biomaterials, resorbable. Bones and teeth of vertebrates are composed of calcium phosphate, mainly hydroxyapatite, which occupies a special place among the calcium phosphates, due to the unique physical, chemical and biological properties. Both the hydroxyapatite (HAp), as well as orthophosphate (V) phosphate (TCP) are salts of tribasic phosphoric acid - H3PO4. Excellent utility properties found wide application in medicine and dentistry. The amorphous calcium phosphate is added to the bleaching preparations used for the overlay method and the method using a UV lamp. Clinical studies show that the amorphous calcium phosphate (ACP) has the following characteristics: recovering, by creating a new enamel hydroxyapatite coating on the surface of the teeth, reduce hypersensitivity of the teeth, the teeth restores the gloss and smooth the surface and reduce the risk of recurrence of discoloration.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, no. 128-129; 54-56
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bioszkło nowej generacji jako składnik kompozytu z hydroksyapatytem
New generation bioglass as a component of hydroxyapatite composite
Autorzy:
Kokoszka, J.
Onyszkiewicz, A.
Szymańska, K.
Bramowska, K. J.
Cholewa-Kowalska, K.
Ślósarczyk, A.
Łączka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284794.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło nowej generacji
kompozyt hydroksyapatyt
sztuczne osocze
SBF
fosforany wapnia
new generation bioglass
hydroxyapatite composite
simulation body fluid
calcium phosphate
Opis:
Celem badań było wytworzenie kompozytu hydroksyapatyt - bioszkło nowej generacji. Badaniom poddano kompozyty o różnej zawartości bioszkła S2: 2,5%, 5%, 10%, 25% oraz 50%, w których resztę składu procentowego stanowił hydroksyapatyt. Otrzymane próbki zostały scharakteryzowane ze względu na skład fazowy, a w celu oceny bioaktywności przeprowadzono badania in vitro w sztucznym osoczu (SBF). Wykorzystując scanningową mikroskopię elektronową oceniono stan powierzchni materiałów po 7 i 14 dniach inkubacji w sztucznym osoczu (SBF).
The aim of this study was to fabricate a new generation bio-glass / hydroxyapatite composite. Bioceramic composites were synthesized by sintering the powders of hydroxyapatite (HAp) mixed directly with an additive of 2.5, 5, 10, 25 and 50 wt. % bio-glass, at different temperatures ranging from 700 to 1300°C. The obtained materials were characterised with respect to phase composition and SBF test for estimation of their bioactive properties was carried out. The surfaces of composites were investigated as a function of soaking time in simulated body fluid (SBF) after 7 and 14 days, using SEM/EDAX analysis.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, 73; 18-20
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modyfikacja procesu wytwarzania fosforanów paszowych
Modification of manufacturing process of feed phosphates
Autorzy:
Hoffmann, J.
Hoffmann, K.
Skut, J.
Huculak-Mączka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1207774.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
fosforany paszowe
wodorofosforany wapnia
fosforany przyswajalne dla zwierząt
feed phosphates
hydrogen
calcium phosphate
digestible for animals
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych oraz realizowanych w warunkach przemysłowych modyfikowanego procesu wytwarzania fosforanów paszowych. W celu wyeliminowania konieczności kosztochłonnego usuwania wody z produktu końcowego założono wykorzystywanie w tym celu ciepła neutralizacji kwasu fosforowego związkami wapnia przy dużym udziale tlenku wapnia. Ponadto zwiększono stężenia H3PO4 w stosowanym, jako reagent roztworze kwasu fosforowego oraz zintensyfikowano homogenizację reagującego układu. Prowadząc proces w zakresie temperatur 150-175oC uzyskano produkt o zawartości poniżej 3% mas. H2O oraz 95% związków fosforu przyswajalnych dla zwierząt.
Źródło:
Chemik; 2011, 65, 3; 184-191
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udzial CO₂ [HCO₃¯] roztworu glebowego we wlaczaniu trudno rozpuszczalnych fosforanow w fosforany dostepne dla roslin
Autorzy:
Szymkiewicz-Dabrowska, D
Lachacz, A
Huszcza-Ciolkowska, G
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/796162.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
weglan amonowy
nawozy fosforowe
roztwor glebowy
fosfor przyswajalny
nawozenie
weglan potasu
weglan wapnia
fosforany trudno rozpuszczalne
Opis:
The solubility of AlPO₄·2 H₂O, FePO₄·2 H₂O, and Ca₃(PO₄)₂ in soil material at the presence of bicarbonates and carbonates was studied. Muckous soil developed from weakly loamy sand (pHKCl 5.1, available P = 0.027 g·kg⁻¹, CaCO₃ = 0%) was mixed with AlPO₄·2 H₂O or FePO₄·2 H₂O, while the proper brown soil developed from sandy loam (pHKCl 7.1, available P = 0.114 g·kg⁻¹, CaCO₃ = 0.17%) was mixed with Ca₃(PO₄)₂. Soil material with phosphate admixture was exposed to the action of only anion exchanger (Amberlite form - HCO₃) or the anion exchanger and the carbonate salts ((NH₄)₂CO₃, K₂CO₃, CaCO₃). Soil samples were incubated at the temperature of 20°C, constant moisture content close to the field water capacity, for 1, 7 or 28 days. The amount of P released from sparingly soluble phosphates depends on the concentration of carbonate (ionic strength of soil solution), the kind and concentration of cation concomitant with carbonate (pH of soil solution), the kind of added phosphate (kind of soil) and reaction duration. The addition of KHCO₃ and K₂CO₃ and passage of time increased the solubility of all tested phosphates in following order: Ca₃(PO₄)₂ < FePO₄·2 H₂O < AlPO₄·2 H₂O. The presence of NH₄CO₃ and (NH₄)₂CO₃ increased solubility of tested phosphates in following order: FePO₄·2 H₂O < Ca₃(PO₄)₂ < AlPO₄·2 H₂O. The addition of CaCO₃ increased only AlPO₄·2 H₂O solubility. However, at the highest CaCO₃ dose this solubility decreased with time. The presence of CaCO₃ caused insignificant dissolution of Ca₃(PO₄)₂ after first day of the experiment.
Badano rozpuszczalność AlPO₄·2 H₂O, FePO₄·2 H₂O i Ca₃(PO₄)₂ w materiale glebowym w obecności wodorowęglanów i węglanów. Glebę murszastą wytworzoną z piasku słabo gliniastego (pHKCl 5,1, P przyswajalny = 0,027 g·kg⁻¹, CaCO₃ = 0%) mieszano z AlPO₄·2 H₂O lub FePO₄·2 H₂O, natomiast glebę brunatną właściwą wytworzoną z gliny piaszczystej (pHKCl 7,1, P przyswajalny = 0,114 g·kg⁻¹, CaCO₃ = 0,17%) mieszano z Ca₃(PO₄)₂. Materiał glebowy z dodanym fosforanem poddawano reakcji samego anionu (anionit w formie - HCO₃¯) lub anionitu i soli węglanowych (amonu, potasu lub wapnia); utrzymywano stałą wilgotność gleby zbliżoną do polowej pojemności wodnej. Próbki inkubowano w temperaturze 20°C przez 1, 7 i 28 dni. Ilość „uwolnionego” P z fosforanu trudno rozpuszczalnego zależy od stężenia węglanu (siły jonowej roztworu glebowego), rodzaju i stężenia kationu towarzyszącemu węglanowi (pH roztworu glebowego), rodzaju dodanego fosforanu (rodzaj gleby) i czasu reakcji. Rosnące stężenie KHCO₃ i K₂CO₃ i upływ czasu spowodował wzrost rozpuszczalności wszystkich testowanych fosforanów: Ca₃(PO₄)₂ < FePO₄·2 H₂O < AlPO₄·2 H₂O. Obecność NH₄NO₃ i (NH₄)₂CO₃ zwiększyła rozpuszczalność fosforanów w kolejności: FePO₄·2 H₂O < Ca₃(PO₄)₂ < AlPO₄·2 H₂O. Natomiast CaCO₃ zwiększył rozpuszczalność AlPO₄·2 H₂O, która przy najwyższej dawce tego węglanu malała z czasem oraz nieznacznie rozpuszczalność Ca₃(PO₄)₂ po pierwszym dniu doświadczenia.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 484, 2; 701-709
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies