Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "fluxus" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    John Cage, Fluxus and the Musicality of Nam June Paik
    Autorzy:
    Ballengee, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790955.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    awangarda
    sztuka video
    performance
    muzyka-jako-działanie
    Fluxus
    Avant-garde
    video art
    performance art
    music-as-action
    Opis:
    John Cage, Fluxus i muzykalność Nam June Paika Niniejszy artykuł poświęcony jest analizie performance’u Nam June Paika. Autorka sugeruje, iż twórczość Paika, szczególnie po roku 1960, można uznać za wyjątkowo „muzyczną,” jeżeli spojrzy się na nią przez pryzmat Cage’owskiej muzyki-jako-działania. U Paika elementy słuchowe, wizualne i teatralne są zespolone w taki sposób, że performance staje się siłą jednoczącą i nadającą znaczenie. Autorka kończy artykuł argumentem, iż wpływ Cage’a był kluczowy, jeśli chodzi o rozwój dorobku twórczego Paika, skierowany w stronę eksperymentów w zakresie telewizji i wideo.
    In this paper, I offer an analysis of the performance art of Nam June Paik that suggests his works, especially those from the 1960s, are essentially “musical” when viewed through the influence of John Cage’s notion of music-as-action. In Paik’s work aural, visual, and theatrical elements are integrated such that performance becomes a unifying and meaning-generating force. I conclude by suggesting that Cage’s influence set the tone for Paik’s expansion into the experiments with television and video that would occupy him for the remainder of his career.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 12; 155-164
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Galeria im. Andrzeja Pierzgalskiego. Dokumenty Artystów 5. Założenia programowe 5
    Galerie dédiée à Andrzej Pierzgalski. Documents d’Artistes 5. Hypothèses du programme 5
    Andrzej Pierzgalski Gallery. Artists’ Documents 5. Programme Assumptions 5
    Autorzy:
    Brogowski, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127571.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    artists’ books
    mail art
    paweł petasz
    democratization of culture
    do-it-yourself aesthetics
    conceptual art
    fluxus
    andrzej pierzgalski
    Opis:
    Założenia programowe piątej edycji Galerii w czasopiśmie Sztuka i Dokumentacja, dotyczą książki artysty. W odróżnieniu od książek artystycznych, których podstawowym założeniem jest stworzenie unikalnej formy estetycznej, a które często są drogimi, dużymi produkcjami znanych wydawców publikacji o sztuce, książka artysty jest produkcją własną, opartą na własnych możliwościach i koncepcji wynikającej z warunków społecznych, w jakich dana publikacja jest wytwarzana. Przykładem poddanym analizie i opracowaniu w tym wydaniu Galerii jest działalność artystyczna Polskiego artysty sztuki konceptualnej i mail art - Paweł Petasz. Był on twórcą prac-kolaży, a także licznych self-published swoich własnych książek artysty, oraz instigatorem magazynu Commonpress, który stał się zbiorowym dziełem artystów mail art działających na całym świecie. Celem piątej edycji Galerii jest przybliżenie dokonań artystycznych Petasza, tak aby na tej podstawie dokonać prób nowych interpretacji tego rodzaju aktywności artystycznej, reewaluacji tej formy twórczości w kontekście współczesnego świata sztuki.
    The program assumptions of the fifth edition of the Gallery in the Sztuka i Dokumentacja journal concern the artist's book. Contrary to art books, the basic assumption of which is to create a unique aesthetic form, and which are often expensive, large productions of well-known publishers of art publications, the artist's book is his own production, based on his own abilities and concept resulting from the social conditions in which a given publication is produced. An example analyzed and elaborated in this edition of the Gallery is the artistic activity of the Polish artist of conceptual art and mail art - Paweł Petasz. He was the creator of collage works, as well as numerous self-published works of his own artist’s books, and the instigator of Commonpress magazines, which became a collective work of mail art artists active around the world. The aim of the fifth edition of the Gallery is to present Petasz's artistic achievements, so as to make attempts on this basis for new interpretations of this type of artistic activity, and to re-evaluate this form of creativity in the context of the contemporary art world.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 184-195
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zejście z cokołu. Sztuka jako żart. Od Francisa Picabii do Maurizio Cattelana
    Art as a Joke. From Francis Picabia to Maurizio Cattelan
    Autorzy:
    Dziamski, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487730.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
    Tematy:
    Dada; Fluxus
    ready-mades
    feminism
    Kamp
    irony
    joke
    Opis:
    Dada movement stripped art of seriousness, turned art into a joke, a sophisticated fun. Where there were Dadaists, there was laughter, as Hans Richter once said. Dadaists formed an opposition: bour-geois false values, over which hovered the stench of death and money – versus life. They stood on the side of life; on the side of art stripped of bourgeois seriousness. But the Dadaists also found liberated joke – a joke that served no purpose, fought against nothing and attacked nothing. ‘Entracte’ by Francis Picabia and ready-mades by Marcel Duchamp were in fact the jokes, which formed a new concept of art – art liberated from the domination of taste. Readymades had all the attributes of artwork : author, title, year of creation, audience, critics, etc., but did they become works of art? The artists are the ones who choose and force us to follow their choices, who reject good taste and that is the way they take control over art – by separating good art from bad. The joke is changing the way we think about art, pointing to the ambivalence adopted by our assumptions about the world. In an interview, Duchamp said that the public treated very seriously contemporary art. Did he want to say that it was too serious? Fluxus developed dada-like ambiguity. Where the audience expected to see art, often they received something that could be perceived as joke. The ambiguity was attributed not only to Fluxus, but virtually to the entire art of the 1960’s, as evidenced by the Kamp aesthetics. Kamp is ‘the seriousness that fails’. Kamp means a change with respect to bad art and it shows that we can play with it. In the 1960’s and the 1970’s, in the second wave of feminism, laughter returns as a weapon, as a tool to combat patriarchal culture.
    Źródło:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2015, 19; 64-88
    1733-1528
    Pojawia się w:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dorothee von Windheim: an Early Wall Work. Strappo ad Asolo 1973 Revisited in the Conz Archive
    Autorzy:
    Fazan, Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1011600.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    archive
    francesco conz
    documentation
    fluxus
    dorothee von windheim
    site-specific
    Opis:
    The paper introduces and discusses Strappo ad Asolo from 1973, a site-specific artwork by Dorothee von Windheim along with its vast documentation preserved at the Conz Archive in Berlin. The findings are based on the research in the archive conducted in the fall and winter of 2018 as well as the correspondence with Dorothee von Windheim. In the first part, the figures of the collector and curator Francesco Conz and the artist are introduced. The account of their activities in the early 1970s is followed by the description of their meeting and production of Strappo ad Asolo in 1973. In the latter part of the article, I look closer at the ontology of Dorothee von Windheim’s artwork and its uniqueness in the wider context of the site-specific art of the 1960s and 1970s as well as reflect on the documentation process as a part of the performative site-specific practice. In order to analysie Strappo ad Asolo, the notions of framing (Immanuel Kant, Jacques Derrida, Craig Owens) and index (Rosalind Krauss) are employed. In the final remarks, the importance of Strappo ad Asolo—both for Dorothee von Windheim and for Francesco Conz—is underlined.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 123-139
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Humor i sztuka. Uwagi typ(k)ologiczne.
    Humor and art. Characters and sketches
    Autorzy:
    Kostołowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487746.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
    Tematy:
    irony
    humor
    Dadaism
    Marcel Duchamp
    Fluxus
    sensibilism
    Opis:
    In different historic periods, artists used the element of humor in their works of art and the results of their interest can be considered as aesthetic category. Humor was often combined with irony, self-irony, satire etc. Also, it was used as independent form. In popular and not necessarily in artistic work, humor played rather secondary role in the culture. Immanuel Kant and many later authors did not consider, however, humor-art as art-form. The Dadaists and other artists active after the 1960’s did not follow those gloomy ideas of their predecessors. As the result of that change, humor gained a new meaning. Today, the art forms which gained originality and significance because of humoristic content, are considered as important manifestations of art. Among them, special attention should be paid to art-form which gained strength because of their humor. Hence, we might say, as did Marcel Duchamp, paradoxically, that humor contributed to the seriousness of art. Also, we might highlight the role of practical joke.
    Źródło:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2015, 19; 6-24
    1733-1528
    Pojawia się w:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między OP-em, EPI i Fluxusem. „The Flicker” Tony’ego Conrada jako przykład artystycznej strategii symulacji działania substancji psychoaktywnych
    Between OP, EPI and Fluxus: “The Flicker” by Tony Conrad as an Example of Artistic Strategy of Simulating the Effect of Psychoactive Substances
    Autorzy:
    Michnik, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342054.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Tony Conrad
    kino awangardowe
    substancje psychoaktywne
    Fluxus
    avant-garde cinema
    psychoactive substances
    Opis:
    Tekst dotyczy filmu The Flicker (1966), kinematograficznego debiutu zmarłego niedawno Tony’ego Conrada – wybitnego muzyka, odważnego reżysera, głównej postaci nowojorskiego undergroundu lat 60. Autor przedstawia kluczowy film amerykańskiej awangardy lat 60. na szerokim tle kultury epoki: od ówczesnych zjawisk w sztukach wizualnych, przez wątki amerykańskiej kultury masowej, po tendencje nowojorskiej sceny muzyki eksperymentalnej. Szeroka panorama kulturowych zjawisk układa się estetykę nowego, bezpośredniego oddziaływania dzieła sztuki na odbiorcę, oddziaływania, dla którego modelem staje się działanie substancji psychoaktywnych. Estetyka ta rodzi się pomiędzy koncepcjami Johna Cage’a, Norberta Weinera oraz Williama Burroughsa. Autor w końcowej części tekstu zestawia The Flicker z innymi filmami eksperymentalnymi z tego okresu, kładąc nacisk na te powstające w środowisku Fluxusu.
    The text deals with The Flicker (1966), the cinematographic debut by the recently deceased Tony Conrad – an outstanding musician, a courageous director, the major character of the New York underground of the 1960s. The author presents a film key to the American avant-garde of the 1960s against the backdrop of the wider cultural trends of the era: contemporary phenomena in visual arts, themes of American mass culture, and experimental New York musical scene. The wide panorama of cultural phenomena forms a new aesthetics of art directly impacting the viewer, where the impact is modelled after the effect of psychoactive substances. This aesthetics arises out of the ideas of John Cage, Norbert Weiner and William Burroughs. The author in the final part of the article compares The Flicker with other experimental films of the period, in particular those made within the Fluxus movement.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 253-268
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Możliwości interpretacji sztuki akcyjnej
    Ways of interpreting action-art
    Autorzy:
    Morganová, Pavlína
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487792.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-09
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
    Tematy:
    artistic experience
    intermediality
    action art
    Fluxus
    postmode
    doświadczenie artystyczne intermedialność
    sztuka akcji
    Opis:
    Pavlína Morganová Ways of interpreting action-art Based on the publication by three outstanding Czech theorists: Jindřich Chalupecký (1910-1990), Petr Rezek (1948) and František Šmejkal (1937- 1988), Morganova describes three different ways of interpreting action art. She analyzed art pieces from 1966, 1977 and 1981, referring to the early and mature stages of action art in the Czechia. The presented study brings together significant examples of Czech action artist, for example Vladimir Boudnik the precursor, and Milan Knížák, a younger follower. There are also references to the international context (for example the Fluxus movement), philosophy (phenomenology) and psychology (Carl Gustav Jung’s theories). Morganova draws readers’ attention to difficulties in unequivocally explaining and commenting on action art. The final reflections are aimed at resolving the question of whether and to what extent that kind of art belongs to postmodernism.
    Źródło:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2017, 23; 70-101
    1733-1528
    Pojawia się w:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Capturing Ephemerality: George Brecht’s For a Drummer from the Perspective of a Performer
    Autorzy:
    Olchowik, Mika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2159096.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    performance
    re-performance
    performer
    Fluxus
    George Brecht
    Opis:
    The main purpose of the article is to present an individual approach of analysing and reperforming For a Drummer by George Brecht, a legendary composer and a member of Fluxus. The text is divided into several parts. The first half of the article is dedicated to the history and definition of performance art, the second one focuses on a performer persona and their artistic abilities. The latter leads to an actual analysis of a creative process, starting with a short biographical background of Brecht, followed by reading and understanding of the event score with a culmination found in the author’s re-performance.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 2(45) ENG; 85-104
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uchwycić ulotne: Analiza For a Drummer George’a Brechta oczami wykonawcy
    Capturing Ephemerality: George Brecht’s For a Drummer from the Perspective of a Performer
    Autorzy:
    Olchowik, Mika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154760.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    performance
    re-performance
    performer
    Fluxus
    George Brecht
    Opis:
    The main purpose of the article is to present an individual approach of analysing and reperforming For a Drummer by George Brecht, a legendary composer and a member of Fluxus. The text is divided into several parts. The first half of the article is dedicated to the history and definition of performance art, the second one focuses on a performer persona and their artistic abilities. The latter leads to an actual analysis of a creative process, starting with a short biographical background of Brecht, followed by reading and understanding of the event score with a culmination found in the author’s re-performance.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 2(45); 87-108
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Redefinicja sztuki i nowe media – Fluxus
    Autorzy:
    Ryczkowska, Marta Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/634331.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Fluxus, nowe media, wideo art, Nam June Paik, John Cage, George Maciunas, Ben Patterson, Dick Higgins, Stefan Morawski, happening, performance, environment, event scores, interdyscyplinarność, dada, neo dada, anty-sztuka, postmuzyka, Jarosław Kozłowski
    Opis:
    Esej jest próbą spojrzenia na grupę Fluxus jako na zjawisko, które w znaczny sposób wpłynęło na kulturę współczesną dzięki nieszablonowemu podejściu do aktywności artystycznej oraz płynnym przekraczaniu granic pomiędzy różnymi dyscyplinami sztuki a życiem. Głównym przedmiotem zainteresowania w obrębie Fluxusu jest redefinicja sztuki oraz czerpanie z technologii audiowizualnych, które przyczyniło się do rozwoju sztuki nowych mediów. W tym celu przywołany zostaje jeden z głównych reprezentantów i prekursorów wideo art Nam June Paik, amerykański artysta pochodzenia koreańskiego, który działał w kolektywie oraz tworzył indywidualnie. We wprowadzeniu do rozważań o Fluxusie nakreślony został kontekst historyczny, wskazujący na  tendencje i okoliczności towarzyszące powstaniu grupy. Przy przywołaniu najważniejszych artystów i ich około-artystycznych aktywności szczególny akcent zostaje położony na postać George’a Maciunasa oraz na lewicowe wpływy, jakim ulegał konstruując program Fluxusu. Kolejnym punktem rozważań jest analiza zjawiska pod kątem wyjaśnienia jego podstawowych założeń i ich realizacji, aktualności postulatów w czasach współczesnych oraz dziedzictwa. Finalnym i kluczowym elementem tekstu jest przywołanie lat 60. Jako złotej dekady technologicznych eksperymentów, na tle której Nam June Paik ukazał się jako niezwykle kreatywny wizjoner i inicjator procesów, związanych z rozwojem sztuki nowych mediów. The art redefinition and new media – FluxusSUMMARYThe present essay seeks to look at the Fluxus group as a phenomenon that largely influenced contemporary culture owing to an unconventional approach to artistic activity and the smooth crossing of boundaries between different art disciplines and life. The main subject of interest within Fluxus was to redefine art and draw on audiovisual technologies, which contributed to the development of the art of new media. For this purpose, the text refers to one of the main representatives and predecessors of video art, Nam June Paik, a Korean-born American artist, who worked creatively both in a team as well as individually. The introduction to the considerations on Fluxus outlines the historical context showing the tendencies and circumstances of the origin of the group. When referring to the most important artists and their accompanying artistic activities, special emphasis was laid on the figure of George Maciunas and the left-wing influences to which he yielded while he constructed the Fluxus program. The next point of presentation is the analysis of the phenomenon from the perspective of explaining its fundamental assumptions and their implementation, the relevance of the Fluxus postulates in the contemporary period and its heritage. The final and key element of the text is the reference to the nineteensixties as a golden decade of technological experiments, in whose context Nam June Paik appeared as an extremely creative visionary and initiator of processes associated with the development of art of new media.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes; 2017, 15, 2
    2083-3636
    1732-1352
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od elektronicznej muzyki do elektronicznego obrazu. Exposition of Music – Electronic Television Nam June Paika
    From electronic music to electronic image. Nam June Paik’s Exposition of Music – Electronic Television
    Autorzy:
    Zając, Maryla
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514043.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Nam June Paik
    Fluxus
    performance
    avant-garde
    electronic music
    Opis:
    Nam June Paik (1932–2006) is now considered to be the most influential creator in visual arts. He is said to be the first artist who presented television as a source of artistic experience. However, nowadays many people forget about his musical beginnings. Starting as a musician, he was inspired by, for example, John Cage, whose philosophical way of thinking had a positive impact on Paik’s future experiments with music and objects. Exposition of Music – Electronic Television (1963, Wuppertal) was artist’s symbolic transfer from music to visual arts, presenting prepared pianos together with prepared TV’s. The article presents the exhibition as well as the environment created by Paik, showing the equality, importance and impact of two not so different kinds of art.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2016, 4(31); 100-117
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies