Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "filozofia transcendentalna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Czy Immanuel Kant jest prekursorem „ideału osobowości”? (Na marginesie opracowań Franciszka Sawickiego)
Is Immanuel Kant a predecessor of „the ideal of personality”? (On the margins of Franciszek Sawicki’s study)
Autorzy:
Kupś, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430879.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
personalism
transcendentalism
moral personality
personalizm
filozofia transcendentalna
osobowość moralna
Opis:
The article focuses on Franciszek Sawicki’s interpretation of Kant’s philosophy. “Moral Personality”, being the key notion in Sawicki’s works, was borrowed from Kant’s philosophy, and proof of this can be found in the analyses provided in the article “Das Problem der Persönlichkeit bei Kant” (1907) and in the book “Das Problem der Persönlichkeit und des Übermenschen” (1909). The article also addresses some problems concerning the reception of the ideas of Kant’s philosophy in Sawicki’s works, together with the critical assessment of some provisions of transcendental philosophy. The separation of the practical use of reason from its theoretical use, together with the difference between practical and theoretical meaning of the terms ‘personality’ and ‘person’, which are explicit in the works of Immanuel Kant, is somewhat blurred in Franciszek Sawicki’s writings. The aim of the article is to present this terminological confusion and to suggest hypothetical reasons for such misinterpretation.
Opracowanie dotyczy interpretacji filozofii Kanta dokonanej przez Franciszka Sawickiego. Zapożyczone zasadniczo z filozofii Kanta pojęcie „osobowości moralnej” jest kluczowe dla rozpraw Sawickiego. Świadczą o tym głównie analizy zawarte w artykule „Das Problem der Persönlichkeit bei Kant” (z 1907 roku) oraz w książce „Das Problem der Persönlichkeit und des Übermenschen” (z 1909 roku). W artykule podejmowane są zarówno zagadnienia związane z recepcją idei filozofii Kanta w pismach Sawickiego, jak również krytyka niektórych ustaleń filozofii transcendentalnej. Rozdzielenie praktycznego i teoretycznego użycia rozumu oraz odróżnienie praktycznego i teoretycznego znaczenie terminu „osobowość” i „osoba”, wyraźne w filozofii Kanta, w pismach Franciszka Sawickiego ulega pewnemu zatarciu. Celem artykułu jest pokazanie tego pomieszania znaczeń w pismach Sawickiego oraz sformułowanie hipotetycznych powodów, które zadecydowały o tej dezinterpretacji.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2013, 49, 1; 49-69
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika transcendentalna. Kanta filozofia umysłu oraz jego filozofia filozofii jako projekt wychowawczy
Transcendental Pedagogy. Kant’s Philosophy of Mind and Philosophy of Philosophy as an Educational Project
Autorzy:
Banaszkiewicz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139083.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
rozum
krytyka
umysł
filozofia
wychowanie
kształcenie
filozofia transcendentalna
Oświecenie
reason
critique
mind
philosophy
upbringing
education
transcendental philosophy
Enlightment
Opis:
Filozofia umysłu, w tym przede wszystkim sama filozofia krytyczna (transcendentalna krytyka rozumu), oraz filozofia filozofii Kanta przedstawione tu zostają jako jedyne w swoim rodzaju przedsięwzięcie wychowawcze. Tytułowa pedagogika transcendentalna (termin zaproponowany przeze mnie na użytek tego tekstu) nie stanowi teorii wychowania, lecz jego praktykę. Realizuje się ona na dwu płaszczyznach — (samo)wychowanie i (samo)kształcenie rozumu w krytyce oraz (samo) wychowanie i (samo)kształcenie człowieka w filozofii. Jest ona transcendentalna, tzn. nieempiryczna, ponieważ stanowi pewien system przekształceń mentalnych dokonywanych in abstracto w, jeśli wolno tak się wyrazić, mentalnej przestrzeni ludzkiej samoświadomości za pomocą narzędzi najzupełniej dyskursywnych i spekulatywnych. Krytyka rozumu oraz Kantowska filozofia filozofii ujęte zostają tutaj nie tylko jako narzędzia i metody tego swoistego procesu wychowawczego, lecz także, a właściwie przede wszystkim, jako transformacyjna praktyka intelektualna. Pojęcia wychowania, wychowanka i wychowawcy z płaszczyzny stricte pedagogicznej zostaną tu przeniesione w dziedzinę interpretacji Kanta koncepcji filozofii (w tym transcendentalnej krytyki rozumu), która zaprezentowana zostanie jako narzędzie kształtowania umysłu najprzód własnego, w dalszej zaś kolejności cudzego. Tekst podzielony jest na dwie podstawowe części: pierwsza poświęcona jest krytyce rozumu ujętej jako tegoż rozumu dyscyplinowanie i kształcenie, druga traktuje o filozofii jako narzędziu wychowania człowieka.
The philosophy of mind, and especially the critical philosophy (transcendental critique of reason) and philosophy of philosophy are presented here as a unique pedagogical endenavour. The work’s titular transcendental pedagogy (which is a term proposed by me solely for the use of the following paper) does not mean the theory of upbringing, but rather it’s practice. It works on two seperate levels: (self)upbringing and (self) education of reason in the critique, and (self)upbringing and (self)education of human in philosophy. It is transcendental, which means non-empirical, as it is a system of mental transformations made in abstracto in, so to speak, mental space of human selfconsciousness by means of entirely discursive and speculative tools. The critique of reason and Kant’s philosophy of philosophy are taken not only as tools and methods of this peculiar pedagogical process, but most of all as transformational intelectual practice. The concepts of upbringing, upbringee and upbringer are moved from the strictly pedagogical level into the field of the interpretation of Kant’s conception of philosophy (including the transcendental critique of reason). This philosophy is then shown as a tool for shaping both one’s own and the other’s minds. The paper is divided into two basic parts: the first one talks about the critique of reason as a discipline and education of reason, and the other one discusses philosophy as a tool for upbringing the human.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2015, 1, 1; 110-131
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transcendentalno-pragmatyczne uzasadnienie etyki dyskursu i współodpowiedzialności Karla-Otto Apla
Karl-Otto Apels Transcendental-Pragmatic Justification of Discourse Ethics and Ethics of Responsibility
Autorzy:
Filipiak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945735.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
philosophy of communication
discourse ethics
ethics of responsibility
transcendental philosophy
transcendental pragmatics
ultimate justification
filozofia komunikacji
etyka dyskursu
etyka odpowiedzialności
filozofia transcendentalna
transcendentalna pragmatyka
ostateczne uzasadnienie
Opis:
The aim of the article is to analyze the discourse ethics postulated by Karl-Otto Apel. This is an original project of the German philosopher, which is a result of linguistic, hermeneutic and pragmatic transformation of transcendental philosophy. In this form the discourse ethics is the embodiment of the idea of the communication turn in philosophy and thus grains the notion of prima philosophia in Apel’s considerations. Transcendental and communication aspect of ethics allows Apel to formulate a postulate of validation of not only specific situational ethical norms but also the principle of ethics itself. The idea is reflected in the postulate of final justification. The dialectics of the ideal and real communication community is, on the one hand, to overcome the aporias of transcendental philosophy and, on the other hand, to retain its fundamental claims. Discourse ethics and coresponsibility are the ultimate response to the threats of the contemporary world, resulting from globalization or technicisation of life.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2017, 39 (4)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hans Wagner jako neoneokantysta
Hans Wagner as Neo-Neo-Kantian
Autorzy:
Pietras, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665126.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
filozofia transcendentalna
neokantyzm
postneokantyzm
neoneokantyzm
Hans Wagner
Nicolai Hartmann
Kant
Hegel
refleksja
myślenie
absolutność
skończoność
transcendental philosophy
neo-Kantianism
post-neo-Kantianism
neo-neo-Kantianism
reflection
thinking
absoluteness
finitness
scepticism
Opis:
The aim of the paper is to briefly present the philosophy of Hans Wagner (1917-2000) as belonging to the last phase of the development of the German transcendental philosophy. Hans Wagner’s philosophy is presented as an attempt to synthesize earlier positions developed on the basis of this tradition, namely the synthesis of: (a) neo-Kantianism with post-neo-Kantianism, (b) Kant's philosophy with Hegel's philosophy, (c) neo-Kantian transcendentalism with Husserl's transcendentalism, (d) the philosophy of transcendental subject (Kant, neo-Kantianism, phenomenology) with the philosophy of empirical subject (Hönigswald, Heidegger, Sartre). The main theoretical figure of Hans Wagner’s philosophy is the problem of two aspects of human thinking: its absoluteness and finiteness. According to Wagner development of the philosophical reflection, which we can observe on the example of the evolution of - originating from Kant - transcendental philosophy, leads to an explanation of the possibility to reconcile these two aspects of human thinking, and thus to answer the very question: how is it possible that our thinking can be both absolute and finished, and what are the consequences of this fact for the status of all cultural products of human thinking, such as: science, morality or law.
Celem artykułu jest krótkie przedstawienie filozofii Hansa Wagnera (1917-2000) jako należącej do ostatniej fazy rozwoju tradycji niemieckiej filozofii transcendentalnej. Filozofia Wagnera przedstawiona zostaje jako próba syntezy wcześniejszych stanowisk rozwiniętych na gruncie tej tradycji, a mianowicie jako synteza: (a) neokantyzmu z postneokantyzmem, (b) filozofii Kanta z filozofią Hegla, (c) transcendentalizmu neokantystów z transcendentalizmem Husserla, (d) filozofii podmiotu transcendentalnego (Kant, neokantyzm, fenomenologia) z filozofią podmiotu konkretnego (Hönigswald, Heidegger, Sartre). Podstawową figurę teoretyczną filozofii Hansa Wagnera stanowi problem dwuaspektowości myślenia ludzkiego: jego absolutności i skończoność zarazem. Zdaniem Wagnera rozwój refleksji filozoficznej, który obserwujemy na przykładzie ewolucji pochodzącej od Kanta tradycji filozofii transcendentalnej, prowadzi do wyjaśnienia możliwości pogodzenia tych dwóch aspektów ludzkiego myślenia, a więc do odpowiedzi na pytanie: jak to możliwe, że nasze myślenie może być jednocześnie absolutne i skończone, a także – jakie są tego konsekwencje dla statusu wszystkich kulturowych wytworów ludzkiego myślenia, takich jak: nauka, moralność czy prawo. 
Źródło:
Folia Philosophica; 2018, 39
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transcendentalność i historyczność doświadczenia estetycznego.Koncepcja Richarda Schaefflera
Transcendentality and Historicity of Aesthetic Experience. Richard Schaefflers concepti
Autorzy:
Wolsza, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015604.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
doświadczenie estetyczne
doświadczenie historyczne
doświadczenie transcendentalne
estetyka
historyzm
transcendentalizm
transcendentalna filozofia
transcendentalna metoda
aesthetic experience
historical experience
transcendental experience
aesthetics
historicism
transcendentalism
transcendental philosophy
transcendental method
Opis:
In his theory of aesthetic experience, Richard Schaeffler proposes the synthesis of transcendental and historical reflection. The aesthetic experience is an a priori and historically conditioned dialogue with reality. Transcendental philosophy asserts that the a priori structures of reason enable the constitution of the object of experience. Historical philosophy, on the other hand, claims that these structures are historical and contingent. According to Schaeffler, these structures change under the influence of the content of aesthetic experiences, namely paradoxical content. Under the influence of these paradoxes, the structures of aesthetic consciousness are modified. The changes in the structures of consciousness cause the aesthetic experience (and any human experience) to asymptotically approach reality. W swojej teorii doświadczenia estetycznego Richard Schaeffler proponuje syntezę refleksji transcendentalnej i historycznej. Doświadczenie estetyczne jest a priori i historycznie uwarunkowanym dialogiem z rzeczywistością. Filozofia transcendentalna twierdzi, że a priori struktury rozumu umożliwiają ukonstytuowanie się przedmiotu doświadczenia. W przeciwieństwie do tego filozofia historyczna twierdzi, że struktury te są historyczne i przygodne. Według Schaefflera struktury te zmieniają się pod wpływem treści przeżyć estetycznych, czyli treści paradoksalnych. Pod wpływem tych paradoksów modyfikowane są struktury świadomości estetycznej. Zmiany w strukturach świadomości powodują, że doświadczenie estetyczne (i każde doświadczenie ludzkie) asymptotycznie zbliża się do rzeczywistości. Transzendentalität und Geschichtlichkeit der Ästhetischen Erfahrung. Die Konception von Richard Schaeffler Richard Schaeffler schlägt in seiner Theorie der ästhetischen Erfahrung die Synthese von transzendentaler und historischer Reflexion vor. Die ästhetische Erfahrung ist ein apriorisch und geschichtlich bedingter Dialog mit der Wirklichkeit. Die transzendentale Philosophie behauptet, dass die apriorischen Strukturen der Vernunft die Konstitution des Gegenstands von Erfahrung ermöglichen. Die historische Philosophie behauptet dagegen, dass diese Strukturen geschichtlich und kontingent sind. Nach Schaeffler verändern sich diese Strukturen unter den Einfluss der Inhalte von ästhetischen Erfahrungen, u.z. paradoxen Inhalte. Unter Einfluss dieser Paradoxe kommt es zur Modifizierung der Strukturen des ästhetischen Bewusstseins. Die Veränderungen der Strukturen des Bewusstseins bewirken, dass sich die ästhetische Erfahrung (und jede menschliche Erfahrung) asymptotisch der Wirklichkeit nähert.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2004, 52, 2; 439-452
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojciech HANUSZKIEWICZ, Filozofia Hermanna Cohena w perspektywie sporu o jedność metody transcendentalnej
Autorzy:
Blandzi, Seweryn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944069.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Hermann Cohen
Paul Natorp
Ernst Cassirer
Franz Rosenzeig
neokantyzm
filozofia dialogu
metoda transcendentalna
metafizyka
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2011, 1, 2; 377-378
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego metoda krytyczna Poppera jest fascynująca?
Why is Poppers critical method fascinating?
Autorzy:
Polak, Paweł Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943070.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Copernicus Center Press
Tematy:
Fries's trilemma
critical philosophy
critical method
transcendetal method
philosophy of science
metaphilosophy
Karl Popper
Leonard Nelson
Jakob Friedrich Fries
Immanuel Kant
K.R. Popper
L. Nelson
J.F. Fries
I. Kant
trylemat Friesa
filozofia krytyczna
metoda krytyczna
metoda transcendentalna
filozofia nauki
metafilozofia
Opis:
Artykuł recenzyjny przedstawia ważne, świeżo opublikowane opracowanie Popperowskiej metody krytycznej autorstwa Zbigniewa Liany. W recenzji podkreślono bardzo wysoki poziom opracowania, wskazano na jego oryginalność oraz wyjaśniono dlaczego książka ta jest polecana głównie specjalistom od myśli Poppera. Wyjaśniono również, w jaki sposób w niewielkiej objętościowo książce udało się zmieścić wiele oryginalnych i cennych analiz.
This review article presents an important, newly published study of Popper's critical method by Zbigniew Liana. The review emphasizes the very high level of the study, points to its originality, and explains why the book is recommended mainly to specialists of Popper's thought. It is also explained how the book manages to contain so many original and valuable analyses in a small volume.
Źródło:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2021, 71; 211-216
0867-8286
2451-0602
Pojawia się w:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies