Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "film współczesny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Pornografia we współczesnym filmie autorskim
Pornography in contemporary autor cinema
Autorzy:
Syska, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517831.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
film współczesny
kino autorskie
pornografia
feminizm
film gejowski
Contemporary cinema
auteur cinema
pornography
feminism
gay movie
Opis:
Tekst traktuje o rozwijającym się we współczesnym kinie zjawisku, które autor określa mianem art-hard core’u. Zalicza do niego autorskie i artystyczne filmy, które wykorzystują w sferze wizualnej sceny dotychczas rezerwowane dla filmów pornograficznych. Autor przedstawił ewolucję zjawiska, wskazał na najważniejsze i najbardziej przełomowe dzieła omawianej tendencji oraz przyczyny użycia tego rodzaju scen (fabularne, ideologiczne i związane ze strategiami kształtowania recepcji). W tym kontekście podkreślił tematykę psychoseksualnych eksperymentów podejmowanych przez protagonistów, kwestię samotności i ograniczania komunikacji tylko do własnego ciała, a także dyskursu feministycznego i gejowskiego, w których odwrócenie konwencji prezentowania ciała jest ważnym elementem przekazu.
The text employs the evolving phenomenon called by author as “art-hard core”, what means the tendency in contemporary art cinema where there are scenes and tolls so far reserved for pornographic films. The author presents the evolution of the phenomenon and some most important or groundbreaking works characteristic for “art-hard core” as well as reasons for the use of such scenes (in plot, ideology and reception terms). In this context, he stresses the theme of psycho-sexual experiments undertaken by the protagonists, the problem of loneliness and communication limitation only to his/her own body, as well as feminist and gay discourse, where the “anti-conventions” in body representation are important factors of artistic strategy.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2015, Errotyzm 2(16)/2015; 80-92
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uważna kamera
The mindful camera
Autorzy:
Taras, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857035.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
uważna kamera
steadicam
szwenkowanie
film współczesny
sztuka operatorska
mindful camera
camera operating
contemporary cinema
cinematography
Opis:
Trying to prove the existence of the mindful camera, a camera that seeks to direct the audience’s attention to what could otherwise be overlooked, the author contrasts the ‘mindful camera’ work with the ‘contemplating camera’. The former is like a partner, even committed to the story, while the latter remains distanced. The mindful camera can be static or dynamic, follow the actor’s moves, or record scenes without people. Although at times it doesn’t contribute much to the action, it always enriches the narrative. What makes the camera work ‘mindful’? Is it a result of the director’s instructions (which also determines the director’s style), the experience of the director of photography, or perhaps the intuition of the camera operator? Examples of films which employ the mindful camera are presented. Shame by Steve McQueen (2011) and Joker by Todd Phillips (2019) are discussed as two features that say a lot about human society in the first two decades of the 21st century. While the former tells the story of the ultimate consumer, the latter focuses on a rebellion of the excluded. The mindful camera shots in Shame confirm the original, often purely intuitive interpretation. In Joker, the mindful camera sometimes sympathises with the loneliness of the main character. In Wojciech Smarzowski’s The Dark House (in Polish: Dom zły, 2009), the nuanced shots of the mindful camera seem to depict not so much a crime scene investigation but a falsification thereof. In turn, Denis Villeneuve’s Incendies (2010) contains merely three, albeit extremely important, mindful camera shots. They inform the viewer of the myth that is being reinterpreted in a specific reality, with the viewer as a witness. Another film by the same director, Sicario (2015), goes even further and offers only two mindful camera shots to show us that in the modern world the individual’s rights don’t exist, whether in a clash with a drug cartel or with the state.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 110, 3; 136-147
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies