Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "fauna" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Gdy lew zaryczy…” (Am 3,8). Obraz lwa w Księdze Amosa
“A Lion has Roared…” (Amos 3:8). The Lion Imagery in the Book of Amos
Autorzy:
Szmajdziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1603437.pdf
Data publikacji:
2017-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Amosa
lew
obraz Boga
fauna ST
kara
The Book of Amos
lion
image of God
fauna of the OT
punishment
Opis:
Lew jest nazywany królem zwierząt. Jego wygląd, dostojne ruchy i gwałtowność w zabijaniu pozostawiły głębokie ślady w ludzkim umyśle. Lwy występują także w Starym Testamencie, gdzie m.in. są wspominane ze względu na ich siłę (2 Sm 1,23), śmiałość (2 Sm 17,10), drapieżność (Ps 7,2) czy zwinność (Ps 10,9). Pojawiają się one zarówno w dosłownym, jak i metaforycznym sensie. „Król zwierząt” jest także bardzo często przywoływany dla opisania YHWH i Jego potęgi. Jest szczególnie obecny w księgach prorockich (Iz 5,29; 31,4; 38,13; Jr 25,38; 49,18-19; Oz 5,14; 13,7; Lm 3,10-11). W Księdze Amosa jest sześć wzmianek o tym drapieżnym zwierzęciu (Am 1,2; 3,4.8.12; 5,19). Prorok porównuje Boga do lwa i ta metafora pozwala mu przekazać następujące przesłanie: (1) relację pomiędzy Bogiem i prorokiem, (2) zapowiedź kary i jej grozę. Bóg przemówił, i dlatego prorok mówi (Am 3,8). Stąd pierwsze znaczenie obrazu, w którym pojawia się lew, dotyczy Boga i proroka – YHWH i Jego posłańca (rzecznika). Amos używa metafory ryku lwa, aby zobrazować Boży głos, który dociera do wszystkich ludzi (Am 1,2). Drugim przesłaniem jest nieuniknioność Bożej kary – w taki sam sposób jak lew pożera swoją ofiarę, YHWH ukarze zbrodnie Izraela, a Izraelici nie będą w stanie uciec (Am 3,4.12; 5,19).
The lion is known as the “king of beasts”. Its physical appearance, its strength, dignified movements and fierceness in killing have all left a deep impression upon the human mind. Not surprisingly, lions are mentioned in the Bible for their might (2Sam 1:23), boldness (2Sam 17:10), ferocity (Ps 7:2) and craftiness (Ps 10:9). Biblical leonine references occur in both literal and metaphorical usage. A “king of beasts”-type image is very often used to describe YHWH and His power, especially in the Prophets (Isa 5:29; 31:4; 38:13; Jer 25:38; 49:18-19; Hos 5:14; 13:7). Additionally, there are six mentions of the lion in the Book of Amos (Amos 1:2; 3:4,8,12; 5:19). There the prophet compares God to a lion, a word-picture which allows him to convey two core themes: First, the image serves to elucidate the relationship between God and the prophet – YHWH and His messenger. Amos achieves this through the metaphor of hearing the roar of the lion, an image of  God’s voice, which in reality is heard by all people (Amos 1:2). Secondly, Amos heralds the coming punishment and its terror. God himself has spoken, and thus the prophet speaks (Amos 3:8).  The key message of this second lion image in Amos is the inevitability of God’s punishment: in the same way that a lion devours its prey, YHWH will punish the crimes of Israel, and the Israelites will not be able to run from Him (Amos 3:4,12; 5:19).
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 32; 149-175
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Snake”: One More Terramorphic Entity of the Hypothetical Venus Fauna
Autorzy:
Ksanfomality, L. V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/412317.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Planet Venus' fauna
astrobiology
Space vehicles instruments
Planet's surface
Opis:
During the years that passed since the time of TV experiments employing VENERAlanders (1975 and 1982), no similar experiments or missions to Venus have been performed. Analysis of treated once gain VENERA-13 and VENERA-14 panoramic images revealed (among other hypothetic living entities) a 'snake' object about 40 cm in size possessing apparent terramorphic features. The snake’s body stands out with its honeycomb, spotty surface against the stone plates close by. The ‘snake’ can be included into the list of the most significant findings of the hypothetical Venusian fauna. Apart from that, of interest is a ‘dove’ object, although details of its structure cannot be discerned. The snake’s body show slow movements, which is another evidence of the Venusian fauna’s very slow style of activity, which appears to be associated with its energy constraints or, and that is more likely, with the properties of aninternal medium of its body. The terramorphic features of the fauna, if they are confirmed, may point out at outstandingly importantand yet undiscovered general laws of theanimated nature.
Źródło:
International Letters of Chemistry, Physics and Astronomy; 2014, 3; 64-75
2299-3843
Pojawia się w:
International Letters of Chemistry, Physics and Astronomy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A boreal ostracod assemblage from the Callovian of the Lukow area, Poland
Autorzy:
Olempska, E
Blaszyk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20975.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Nophrecythere intermedia
Terquemula lutzei
ostracod
locality
Polska
Progonocythere callovica
Ostracoda
Baltic Sea
taxonomy
Jurassic
Callovian
Nophrecythere triebeli
Quenstedtoceras lamberti
boreal ostracod
zoogeography
paleontology
ostracod fauna
Lukow area
Opis:
Excellently preserved ostracods from large blocks of the late Callovian (Quenstedtoceras lamberti Zone) black clays occurring within glacial drift near Łuków, eastern Poland, are described. Unlike coeval faunas from other localities in Poland, the Łuków ammonite assemblage exhibits boreal affinities. The ostracod fauna broadly resembles those of the British Isles and northwestern Germany, there are also some similarites to Central Russia and northwestern Poland. Seventeen ostracod species are reported, and Schuleridea (Eoschuleridea) lukoviensis sp. n. is proposed. The ostracod assemblage is dominated by large number of specimens of Nophrecythere and Schuleridea (Eoschuleridea). The ostracods are of late Callovian age as indicated by the presence of Nophrecythere triebeli, Progonocythere callovica and advanced evolutionary forms of Nophrecythere intermedia and Terquemula lutzei. The most probable source of the Łuków clay blocks seems to be from the bed of the Baltic Sea north of Gdańsk.
Kelowejskie kry glacjalne z okolic Łukowa są słynne z wyjątkowo pięknie zachowanych amonitów o aragonitowych ściankach muszli i pustych fragmokonach (Makowski 1952, 1962; Kulicki 1974, 1979; Dzik 1990) oraz wielu innych grup skamieniałości o niespotykanym stanie zachowania. Makrofauna ta zachowana jest w wapiennych konkrecjach występujących wśród czarnych iłów. W iłach z obrzeża konkrecji oraz w próbkach iłów pobranych z płytkich wierceń (Mizerski & Szamałek 1985), stwierdzono występowanie zespołu małżoraczków liczącego 17 gatunków naleążcych do 16 rodzajów. Utworzono jeden nowy gatunek Schuleridea (Eoschuleridea) lukoviensis. Zespół ten potwierdzający późno kelowejski wiek osadów z których zbudowane są kry łukowskie (poziom Quenstedtoceras lamberti) wykazuje duże podobieństwo do późnokelowejskich zespołów małżoraczkowych z północno-zachodnich Niemiec i Wielkiej Brytanii, w mniejszym stopniu do zespołów małżoraczkowych keloweju Centralnej Rosji i północno-zachodniej Polski. Obszarem źródłowym dla kier łukowskich było prawdopodobnie dno Bałtyku na północ od Gdańska: Skorupki małżoraczków cechują się wyjątkowo dobrym stanem zachowania, pozwalającym na obserwacje wielu cech morfologicznych dotychczas słabo poznanych u kelowejskich małżoraczków z innych obszarów Europy. Zespół małżoraczków z kier łukowskich zdominowany jest przez okazy gatunków rodzaju Nopherythere i Schuleridea (Eoschuleridea).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A crustoid graptolite lithoimmured inside a Middle Ordovician nautiloid conch from northern Estonia
Autorzy:
Vinn, Olev
Wilson, Mark A.
Toom, Ursula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191686.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Encrustation
graptolites
nautiloids
cryptic fauna
Darriwilian
Baltica
Opis:
A light grey nautiloid conch has a dark brown colony attached to its internal surface. This colonial fossil resembles hederellids and bryozoans, but is in fact a crustoid graptolite (Hormograptus? sp.). The colony has been lithoimmured inside this nautiloid conch by early cementation. Crustoid graptolites were a part of the encrusting communities in the Middle Ordovician of Baltica, but their abundance among encrusters of biogenic substrates reached a peak in the middle Sandbian. The cryptic mode of life appeared very early in the evolution of the crus- toids. The discovery of this crustoid graptolite in a nautiloid conch indicates that the Baltic Middle Ordovician cryptic communities were taxonomically more diverse than was known previously. The nautiloid conch studied is sparsely encrusted with an encrustation density that is similar to those of other Middle Ordovician cryptic surfaces described from Estonia.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2019, 89, 3; 285-290
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A diverse snake fauna from the early Eocene of Vastan Lignite Mine, Gujarat, India
Autorzy:
Rage, J -C
Folie, A.
Rana, R.S.
Singh, H.
Rose, K.D.
Smith, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22685.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Cambay Formation
Vastan Lignite Mine
Gujarat
fossil snake
Early Eocene
paleontology
Caenophidia
India
Serpentes
snake fauna
Opis:
The early Eocene (Ypresian) Cambay Formation of Vastan Lignite Mine in Gujarat, western India, has produced a diverse assemblage of snakes including at least ten species that belong to the Madtsoiidae, Palaeophiidae (Palaeophis and Pterosphenus), Boidae, and several Caenophidia. Within the latter taxon, the Colubroidea are represented by Russellophis crassus sp. nov. (Russellophiidae) and by Procerophis sahnii gen. et sp. nov. Thaumastophis missiaeni gen. et sp. nov. is a caenophidian of uncertain family assignment. At least two other forms probably represent new genera and species, but they are not named; both appear to be related to the Caenophidia. The number of taxa that represent the Colubroidea or at least the Caenophidia, i.e., advanced snakes, is astonishing for the Eocene. This is consistent with the view that Asia played an important part in the early history of these taxa. The fossils come from marine and continental levels; however, no significant difference is evident between faunas from these levels. The fauna from Vastan Mine includes highly aquatic, amphibious, and terrestrial snakes. All are found in the continental levels, including the aquatic palaeophiids, whereas the marine beds yielded only two taxa. Vastan Mine is only the second locality in which the palaeophiids Palaeophis and Pterosphenus co−occur. The composition of the fauna from Vastan is on the whole similar to that of the early Eocene of Europe; however, comparisons with early Eocene faunas of other continents are not possible because they are poorly known or unknown.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2008, 53, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A lingulate brachiopod Acrotretella: new data from Ordovician of Poland
Ramienionog Acrotretella: nowe dane z ordowiku Polski
Autorzy:
Biernat, G
Harper, D A T
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21699.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
sylur
Acrotretella
ordowik
Acrotretella goldapiensis
Polska
paleontologia
osady gornosylurskie
ramienionogi
lanwirn
Opis:
A new record of the phosphate microbrachiopod genus Acrotretella Ireland, 1961 from the Lower Ordovician of the Baltic syneclise, in north-east Poland is the oldest known species of the genus. Acrotretella goldapiensis sp. n. co-occurs with conodonts in shallow-water facies of Late Llanvirn age. The new data from Poland extend the statigraphical range of the genus from the Llanvirn to the middle Silurian (Ludlow); during the later Ordovician and Early Silurian Acrotretella apparently migrated westwards to sequentially occupy shallow-water facies on the palaeocontinents of Baltoscandia (Poland and Sweden), Avalonia (England), Laurentia (North America) and Australasia (Australia) with relatively little morphological change.
Ramienionóg Acrotretella heland, 1961 nie jest, jak to przez długi okres przypuszczano monospecyficznym rodzajem ograniczonym do późnego syluru Ameryki Północnej, i ewentualnie Europy (Wielka Brytania: Ireland 1961; Satterfield & Thomas 1969; Rowell 1965). Ma on znacznie szerszy zasięg paleogeograficzno-stratygraficzny. Rodzaj ten został znaleziony również w górnosylurskich osadach Zachodniej Australii (Dean-Jones 1975) oraz w ordowickich osadach Szwecji (Holmer 1986, 1989) i Polski (obecna praca). Jak dotąd, rodzaj ten obejmuje cztery udokumentowane gatunki, w tym trzy ordowickie. Nowy gatunek Acrotretella goldapiensis z ordowiku Polski (Synekliza Bałtycka - wiercenie Gołdap-IG, opisany w niniejszej pracy jest, jak dotąd, najstarszym przedstawicielem rodzaju Acrotretella. Współwystępujące konodonty określają wiek gatunku na późny lanwirn.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 1; 83-92
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A lizard from Baltic amber [Eocene] and the ancestry of the crown group lacertids
Eocenska jaszczurka z bursztynu baltyckiego i pochodzenie grupy koronowej lacertidow
Autorzy:
Borsuk-Bialynicka, M
Lubka, M
Bohme, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23168.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
osady czwartorzedowe
Lacertidae
skamienialosci
bursztyn baltycki
Succinilacerta succinea
paleontologia
eocen
jaszczurki
lacertidy
morfologia zwierzat
Opis:
An almost complete lizard specimen discovered from the Baltic amber of middle Eocene age is described and considered conspecific with the first Baltic amber lizard Succinilacerta succinea (Boulenger 1917). The new specimen demonsfrates that the typical lacertid morphotype was fully developed by the middle Eocene. This is in conflict with a possible derivation of all the extant lacertids from a common ancestor of no earlier than Oligocene age based on the recent albumin-immunological and karyologic analyses using molecular clock methodology. Outgroup analysis of the lacenid pileus characters is applied to reconstruct the order and rate of appearance of character states during the pre-Oligocene section of phylogeny of the lacertid clade theoretically beginning by about the Late Jurassic. Two synapomorphies are proposed for the whole lacertid clade, including Eocene Plesiolacerta: frontoparietal scales largely overlapping the parietal table with a corresponding central position of the interparietal, and presence of the occipital. Plesiolacertais the only stem lacertid known. Succinilacerta is considered a member of the crown lacertids on the basis of two other synapomorphies: an integration of parietal scales and a development of early ontogenetic conftol of the pileus pattern. Parietal integrity is suggested to be sensitive to animal size. Pileus fragmentation may be primary or secondary.
Opisany w pracy, drugi z kolei, prawie całkowity okaz jaszczurki zachowanej w środkowoeoceńskim bursztynie bałtyckim został znaleziony na wtórnym złożu w osadach czwartorzędowych koło Gdańska (Kosmowska-Ceranowicz et al. 1996). Jest to przedstawiciel Lacertidae, konspecyficzny z okazem pierwszym, odkrytym w tych samych utworach na Sambii (Klebs 1909, oraz dwoma fragmentami z Sambii), zaliczonymi do Succinilacerta succinea (Boulenger, 1917) (Böhme & Weitschat 1998). Oznaczenie opisanego tu okazu oparte jest na diagnostycznej dla S. succinea specyficznej budowie łusek w okolicy pazurowej palców (Fig. 6). okazjest osobnikiem młodocianym. Okaz zachowuje cechy pokrycia łuskowego skóry, które jest podstawą taksonomii dzisiejszych jaszczurek. W przypadku materiału kopalnego istnieje z zasady jedynie mozliwość rekonstrukcji pokrycia łuskowego sklepienia czaszki (zwanego pileusem) na podstawie odcisków tego pokrycia na kościach. w pracy przypomniano znane relacje pomiędzy łuskami epidermalnymi a kośćmi skórnymi i pokryciem osteodermalnym, przy wyeksponowaniu pewnych aspektów tych relacji, np. wpływu odległości między epidermą a kośćmi skórnymi na styl pokrycia łuskowegoi osteodermalnego, a także przypuszczalny wpływ rozmiarów ciała na ten styl. Głównym celem pracy jest odtworzenie kolejności pojawiania się w filogenezie cech pileusa przy użyciu kladystycznej metody analizy grup zewnętrznych, oraz okręślenie pozycji rodzaju Succinilacerta w stosunku do grupy koronowej (w sensie Jefferiesa 1979) lacertidów. Wśród siedmiu cech pokrycia łuskowego charakterystycznych dla lacertidów, z których wszystkie posiada Succinilacerta, dwie: znaczną rozciągłość szwu łaczącego łuski frontoparietalne (1) i ostrą zmianę typu pokrycia łuskowego na granicy tułowia i głowy (7), uznano za cechy plezjomorficznę. Parzyste, zbliżone w zarysie do owalu, nierozczłonkowane łuski parietalne (3) oraz utrwalenie stylu tylnej części pileus na wczesnym etapie ontogenezy (5) to cechy synapomorficzne grupy koronowej z włączeniem do niej rodzaju Succinilacerta.Trzy pozostałe cechy: (3) głębokie nakładanie się łusek frontoparietalnych na kość ciemieniową poprzez szew fronto-parietalny i, związane z nim, centralne położenie łuski interparietalnej i otworu ciemieniowego (wbrew sugestiom Estesa et al. 1988), obecność (6) trójkątnej łuski potylicznej i, ewentualnie, supraokularii I i IV (2), uznano za synapomorficzne dla całej rodziny Lacertidae Bonaparte, 1831, którą traktuje się tu jako takson obejmujący zarówno grupę koronową, jak i grupy pniowe, z włączeniem rodzaju Plesiolacerta. Stwierdzenie Estesa et al. (1988), jakoby centralne położenie otworu ciemieniowego było plezjomorfią u Squamata nie zostało tu podważone, choć pozornie stoi w sprzeczności z proponowanym tu kierunkiem morfokliny. Według proponowanego tu scenariusza allometryczny wzrost kości ciemieniowych ku tyłowi na wczesnym etapie filogenezy Squamata (zgodny z sugestią Estesa et al. 1988) powodował relatywne przesunięcie otworu ciemieniowego w kieunku szwu, a następnie, na etapie przodków Lacertidae, jego wyrównawczą wędrówkę do tyłu, wraz z towarzyszącymi łuskami interparietalną i frontoparietalnymi. Stąd ułożenie tych łusek jest synapomorficzne dla Lacertidae. Włączenie Succinilacerta do grupy koronowej wskazuje na conajmniej środkowoeoceński wiek tej grupy, co stoi w sprzęczności z proponowanym na podstawie metody zegara molekularnego wiekiem tej grupy nie starszym niz oligoceński (Mayer & Benyr 1994).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 4; 349-382
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Lujiatun-like dinosaurian assemblage from the Jehol Biota of Ningcheng, Inner Mongolia, Northeast China
Autorzy:
Zhang, H.
Yu, D.
Feng, Y.
Pei, R.
Zhou, C.-F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341389.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
dinosaur
Jehol Biota
Ningcheng county
Yixian Formation
fossil
fauna composition
Early Cretaceous
Cretaceous
Inner Mongolia
China
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2022, 67, 3; 617-621
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A microvertebrate assemblage from the Early Triassic of Poland
Zespol malych kregowcow z wczesnego triasu Polski
Autorzy:
Borsuk-Bialynicka, M
Cook, E
Evans, S E
Maryanska, T
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22711.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Lepidosauromorpha
trias
Prolacertiformes
archozaur
Procolophonia
Polska
Salientia
kregowce
prokolofony
Czatkowice k.Krakowa
paleontologia
utwory krasowe
Opis:
The Early Triassic microvertebrate assemblage from karst deposits of Czatkowice quarry, Kraków Upland, Poland, has been dated as of latest Olenekian age at youngest. The assemblage contains mainly small reptiles: three to four possible genera of procolophonids, a small predatory archosaur of proterosuchid or pre-proterosuchid grade, a prolacertiform, and one or two genera attributable to Lepidosauromorpha, one of them, very small, being a possible stem-lepidosaurian. Furthermore there are some less numerous amphibians, including the first European salientian (stem-frog) - Czatkobatrachus polonicus Evans & Borsuk-Bialynicka, 1998, as well as fishes. The bones are disarticulated but fairly well preserved. The assemblage provides a glimpse of the Early Triassic diversity of small taxa, otherwise poorly known, and has a considerable potential in highlighting the earliest phylogeny of such groups as lepidosauromorphs and salientians which are virtually unknown from other roughly contemporaneous horizons. The Czatkowice microvertebrate community appears to have lived under the mesic conditions of a freshwater oasis with the otherwise arid circumequatorial belt of Scythm Northern Pangea.
Praca obejmuje wstępne opracowanie zespołu małych kręgowców z wczesnotriasowych utworów krasowych stanowiska Czatkowice k/Krakowa, z leja krasowego Czatkowice 1, na tle porównywalnych zespołów faunistycznych z terenu Pangei. Na podstawie sytuacji geologicznej Paszkowski i Wieczorek (1982) datują utwory Czatkowic 1 na scytyk. Według tych autorów sedymentacja Czatkowic 1 mogła rozpocząć się w późnym permie, lecz musiała zakończyć się z transgresją retu, która zalała ten rejon całkowicie. Opracowany zespół kręgowcow obejmuje jeden rodzaj archozaura, przypuszczalnie poziomu ewolucyjnego proterosuchidowego, dwa rodzaje Lepidosauromorpha, jeden rodzaj Prolacertiformes, kilku przedstwicieli Procolophonia oraz wczesnego przedstawiciela Salientia, bliskiego plazom bezogonowym (Czatkobatrachus polonicus Evans & Borsuk-Bialynicka, 1998), a także niewielką domieszkę szczątków rybich. Zespół ten potwierdza wczesnotriasowy wiek utworów, sugerując późną część tej epoki. Wskazuje na to pewne podobieństwo niektórych przedstawicieli fauny Czatkowic do rodzajów znanych z triasowych utworów wschodniej Europy. Obecne tu prokolofony wykazują podobieństwo do rodzajów Burtensia i Kapes z późnego oleneku, zaś archozaur do Ctenosauriscus ze środkowego pstrego piaskowca oraz do nieco młodszego, środkowotriasowego rodzaju Sarmatosuchus. Także przedstawiciel Prolacertiformes nawiązuje do późnego oleneku przypominając wydłużeniem kręgów szyjnych rodzaj Tanystropheus z górnego pstrego piaskowca Europy zachodniej, a Czatkobatrachus przypomina Triadobatrachus z wczesnego oleneku (Shevyrev 1990) Madagaskaru, jest jednak bardziej nowoczesny niz ten ostatni. Jednak wobec ubóstwa szczątków Lepidosauromorpha i Salientia w utworach dolnego triasu odkrycie przedstawicieli tych grup w faunie czatkowickiej ma przede wszystkim znaczenie filogenetyczne, ponieważ na wczesny trias przypada najprawdopodobniej moment powstania linii ewolucyjnej płazów bezogonowych (Anura), których dotychczasowa dokumentacja kopalna sięga tylko wczesnej jury, a także gadów łuskonośnych (Lepidosauria). Opracowany zespół fauny występował w obrębie równoleżnikowego pasa klimatu suchego, który we wczesnym triasie rozdzielał strefy Pangei o bardziej zróżnicowanym klimacie, położone na północ i na południe od niego. Najbardziej typowe dla tego pasa są utwory pstrego piaskowca Europy zachodniej i formacja Moenkopi Ameryki Pn. (m.in. Shishkin & Ochev 1993). Zespół Czatkowic 1 musiał powstać w warunkach oazy, w sąsiedztwie zbiornika słodkowodnego. Unikalność zespołu polega na selektywnym zachowaniu kręgowców o bardzo małych rozmiarach, nadzwyczaj słabo poznanych skądinąd. Brak dużych temnospondyli i gadów ssakokształtnych utrudnia porównania z faunami równowiekowymi.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 2; 167-188
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A middle Cambrian (Series 3, Stage 5) microfaunal assemblage from the Torgau-Doberlug Syncline (Central Germany) and its palaeogeographic implications for the configuration of West Gondwana
Autorzy:
Atnisha, Abubaker
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138818.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
small shelly fossils
Cambrian
Torgau-Doberlug Syncline
Germany
West Gondwana
drobna fauna skorupkowa
małe skamieniałości skorupkowe
kambr
Niemcy
Gondwana
Opis:
A microfauna of small shelly fossils (SSF) is reported here for the first time from middle Cambrian (Series 3, Stage 5) subsurface strata of the Torgau-Doberlug Syncline (TDS), Central Germany. Considering that this microfauna is strongly limited and poorly preserved the material is quite abundant and diverse. The assemblage consists of molluscs (pelagiellids, bivalves), coeloscleritophorans (chancelloriids, halkieriids), poriferids, protoconodonts, cambroclaves, hyoliths, brachiopods, and disarticulated echinoderm remains. Additionally, a probable pterobranch hemichordate is noted. The assemblage is dominated by epifaunal suspension feeders from mid- to outer shelf depositional settings. Stratigraphically it represents (together with rare trilobites) the oldest middle Cambrian (Series 3, Stage 5) fauna known from Central Germany and the entire Saxothuringian Zone. Regardless the taphonomic problems related to the SSF occurrence, close palaeobiogeographic relations are indicated with the Mediterranean shelf of West Gondwana (especially with the areas of southwestern Europe and Morocco). The reported microfauna coupled with recent trilobite and palynomorph research supports assumptions that the Cambrian succession in the TDS is by far more complete than hitherto suggested, emphasizing its importance as a region yielding Cambrian rocks in Central Europe.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2019, 69, 1; 1-25
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new atrypid genus [ Brachiopoda ] from the Frasnian of Poland
Nowy rodzaj atrypy [ Brachiopoda ] z franu Polski
Autorzy:
Balinski, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20299.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Waiotrypa sulcicarina
atrypidy
wymieranie gatunkow
Polska
famen
Brachiopoda
ramienionogi
Anatrypa kadzielniae
Atrypida
paleontologia
fran
dewon
Opis:
A new atrypid Waiotrypa sulcicarina gen. et sp. n. from the late Frasnian of the Holy Cross Mountains is proposed. The new genus is close to Iowatrypa Copper, 1973 from which it differs mainly in having a keeled pedicle valve and sulcate brachial valve. Waiotrypa is one of the latest atrypids prior to extinction of the order at the end of the Frasnian.
Jedną z grup nabardziej dotkniętych wielkim wymieraniem na granicy fran-famen były ramienionogi z rzędu Atrypida. W późnym franie wykazują one wyraźne ubozenie zróżnicowania taksonomicznego by wymrzeć całkowicie z końcem franu. Badania szczegółowej dynamiki zmian zróżnicowania taksonomicznego atrypidów mają zatem kluczowe znaczenie dla zrozumienia procesów wymierania. Niniejsza praca jest wstępnym opracowaniem - bardziej kompleksowe zespołowe opracowanie zróżnicowania faun ramienionogów w obliczu wielkiego wymierania na granicy fran-famen znajduje się w przygotowaniu. Opisany tu nowy rodzaj i gatunek atrypida Waiotrypa sulcicarina należy do ostatnich przedstawicieli tej grupy. Gatunek ten występuje w górnofrańskich wapieniach odsłoniętych w kamieniołomie na Górze Łgawej i w przekopie drogi koło Kowali (Góry Świętokrzyskie) reprezentujących poziom Palmatolepis rhenana. Nowy atrypid wykazuje duże podobieństwo do frańskiej Iowatrypa Copper, od której jednak różni się przede wszystkim występowaniem środkowej zatoki na skorupce grzbietowej i kilowatego siodła na nóżkowej. Do Waiotrypa należy zapewne zaliczyć niektóre atrypidy opisane jako Anatrypa kandzielniae (Gürich) z franu Rosji (Nalivkin 1930, 1947, 1951) i Kazachstanu (Alekseeva 1962).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 3; 427-435
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new basal eusauropod from the Middle Jurassic of Yunnan, China, and faunal compositions and transitions of Asian sauropodomorph dinosaurs
Autorzy:
Xing, L.
Miyashita, T.
Currie, P.J.
You, H.
Zhang, J.
Dong, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945600.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Dinosauria
Sauropoda
Eusauropoda
Jurassic
eusauropod
paleontology
Middle Jurassic
Yunnan province
China
fauna composition
transition
Asia
sauropodomorph dinosaur
dinosaur
Opis:
Many sauropod ghost lineages cross the Middle Jurassic, indicating a time interval that requires increased sampling. A wide taxonomic spectrum of sauropodomorphs is known from the Middle Jurassic of China, but the braincase of a new sauropod, named here Nebulasaurus taito gen. et sp. nov., is distinct. Nebulasaurus is sister taxon to Spinophorosaurus from the Middle Jurassic of Africa and represents a clade of basal eusauropods previously unknown from Asia. The revised faunal list indicates dramatic transitions in sauropodomorph faunas from the Jurassic to Cretaceous of Asia; these are consistent with geographic isolation of Asia through the Late Jurassic. Non-sauropod sauropodomorphs, non-mamenchisaurid eusauropods (including basal macronarians), and mamenchisaurids successively replaced previous grades through the Jurassic, and titanosauriforms excluded all other sauropod lineages across the Jurassic–Cretaceous boundary.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2015, 60, 1; 145-154
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new, morphologically diverse Permian trilobite fauna from Oman
Autorzy:
Fortey, R.A.
Heward, A.P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945621.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Trilobita
morphology
fauna
new species
Simulopaladin tridentifer
Hentigia ornata
Iranaspidion elephas
Acanthophillipsia felicitae
Triproetus bonbon
paleogeography
Permian
Oman
Opis:
A newly discovered trilobite fauna from the early to middle Permian Qarari Unit of northeastern Sultanate of Oman is described. It comprises exceptionally complete and well-preserved examples of five proetoid species, belonging to genera typical of an eastern Tethyan region extending through southern Asia to Timor. The shallow shelf fauna compares closely with one of Artinskian age from Afghanistan. Permian species previously assigned to Paladin are here considered unrelated to this predominantly Carboniferous clade, and are placed in a new ditomopygine genus, Simulopaladin, type species Simulopaladin tridentifer sp. nov. Three other ditomopygine species are described: Hentigia ornata sp. nov., Iranaspidion elephas sp. nov., and Acanthophillipsia felicitae sp. nov. The proetid Triproetus bonbon sp. nov. is the most complete material known of a more widespread genus.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2015, 60, 1; 201-216
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new oviraptorosaur [Dinosauria, Theropoda] from Mongolia: the first dinosaur with a pygostyle
Nowy owiraptorozaur [Dinosauria, Theropoda] z Mongolii: pierwszy dinozaur z pygostylem
Autorzy:
Barsbold, R
Osmolska, H
Watabe, M
Currie, P J
Tsogtbaatar, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23298.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Oviraptorosauria
Dinosauria
ogon
terapody
Theropoda
Mongolia
owiraptorozaury
Nomingia gobiensis
kregi
dinozaury
szkielet
paleontologia
pygostyl
pustynia Gobi
Opis:
A description of Nomingia gobiensis gen. et sp. n., the first known dinosaur with a pygostyle, the structure known so far only in birds, is presented. The specimen comes from the Late Cretaceous strata at Bugin Tsav, Trans-Altai Gobi, Mongolia. N. gobiensis is assigned within the Oviraptorosauria based on the following characters: pneumatized caudal vertebrae, posteriorly concave ischium, and deep cervicodorsal hypapophyses. This specimen has been previously partially described without being formally named (Barsbold et al. 2000).
Opisano nowego dinozaura z grupy terapodów, Nomingia gobiensis gen. et sp. n., z osadów wieku późnokredowego Mongolii w Bugin Caw na Gobi Zaałtajskiej. Niekompletny szkielet pozaczaszkowy tego dinozaura został znaleziony na pustyni Gobi, w Mongolii, przez mongolsko-japońską wyprawę paleontologiczną. Najbardziej charakterystyczną cechą N. gobiensis jest zakończony pygostylem i nieco skrócony ogon, liczący tylko 24 kręgi (Sloan 1999; Barsbold et al. 2000). Pygostyl nie był dotychczas znany u żadnego dinozaura i był uważany za cechę swoistą wyłącznie dla ptaków. N. gobiensis został uznany za przedstawiciela Oviraptorosauria o nieustalonej przynależności rodzinowej, wykazuje jednak pewne podobieństwa do słabo poznanego przedstawiciela rodziny Caenagnathidae, Chirostenotes pergracilis Gilmore, 1924.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 2; 97-106
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new periodical on mammals
Autorzy:
Archibald, J.D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23287.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
ecology
fauna
new journal
mammal
theriology
evolution
morphology
taxonomy
zoogeography
paleontology
journal
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies