Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "fatigue syndrome" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
The effects of aerobic training on the functional status, quality of life, the level of fatigue and disability in patients with multiple sclerosis – a preliminary report
Wpływ treningu tlenowego na stan funkcjonalny, jakość życia i zespół zmęczenia uchorych zestwardnieniem rozsianym – doniesienie wstępne
Autorzy:
Niwald, Marta
Redlicka, Justyna
Miller, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030019.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
aerobic training
fatigue syndrome
multiple sclerosis
quality of life
rehabilitation
Opis:
Objectives: The aim of this paper was to assess the effects of aerobic training on the quality of life and fatigue in patients with multiple sclerosis. Material and methods: A total of 53 patients with known multiple sclerosis (ICD G35.0) who began a standard 4-week rehabilitation programme were included in the study. Patients were divided into two groups: AT (aerobic training) patients (n = 21), who additionally underwent training on a lower limb cycle ergometer (three 10-minute sessions per day with an hour interval), and non-AT group of patients (n = 32). Life quality assessment based on the WHOQOL-BREF scale (World Health Organization Quality of Life), an assessment of motor impairment based on the Expanded Disability Status Scale by Kurtzke (EDSS) and an assessment of the severity of fatigue using the Fatigue Severity Scale (FSS) were performed at baseline and after four weeks. Results: After completing rehabilitation programmes, an improvement in the quality of life was observed both in AT and non-AT group. However, a more significant improvement in the two evaluated aspects, physical (p = 0.001 vs. 0.01) and psychological (p = 0.001 vs. 0.05), was observed in the AT group. However, no improvement in social terms was observed. There was also a reduction in the severity of fatigue (0.03 for AT group vs. 0.15 for non-AT group). There was no statistically significant improvement in the EDSS score in any of the groups. Conclusions: Aerobic training has beneficial effects on the quality of life and the severity of fatigue in patients with multiple sclerosis.
Cel pracy: Celem pracy jest ocena wpływu treningu aerobowego na jakość życia i zmęczenie u chorych ze stwardnieniem rozsianym. Materiał i metody: Badaniu poddano 53 pacjentów z rozpoznaniem stwardnienia rozsianego (ICD G35.0) rozpoczynających 4-tygodniowy standardowy program kompleksowej rehabilitacji. Uczestników podzielono na dwie grupy: AT (aerobic training – trening aerobowy) (n = 21) – dodatkowo zastosowano trening aerobowy na cykloergometrze kończyn dolnych (3 razy dziennie po 10 minut z godzinną przerwą) – oraz non-AT (n = 32), czyli bez treningu aerobowego. W obu grupach w 1. dniu i po 4 tygodniach przeprowadzono badania oceny jakości życia na podstawie skali WHOQOL-BREF (World Health Organization Quality of Life), ocenę niewydolności ruchowej według Rozszerzonej Skali Niewydolności Ruchowej Kurtzkego (Expanded Disability Status Scale, EDSS) i ocenę ciężkości zmęczenia za pomocą Skali Ciężkości Stopnia Zmęczenia/Znużenia (Fatigue Severity Scale, FSS). Wyniki: Po zastosowanym treningu ocena jakości życia poprawiła się zarówno w grupie AT, jak i non-AT, jednak bardziej znaczącą poprawę jakości życia w dwóch badanych aspektach zaobserwowano w grupie AT – pod względem fizycznym (p = 0,001 vs 0,01) i psychologicznym (p = 0,001 vs 0,05). Nie odnotowano poprawy pod względem socjalnym. Wykazano spadek nasilenia zmęczenia/znużenia – 0,03 (AT) vs 0,15 (non-AT). W żadnej grupie nie wystąpiła istotna statystycznie poprawa w skali EDSS. Wnioski: Stwierdzono korzystny wpływ treningu aerobowego na jakość życia oraz nasilenie zmęczenia u chorych na stwardnienie rozsiane.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 1; 15-22
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół przewlekłego zmęczenia u chorych z rozpoznaniem nowotworu złośliwego
Chronic fatigue syndrome in patients diagnosed with malignant neoplasm
Autorzy:
Golon, K.
Karczmarek-Borowska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/136116.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
Tematy:
zespół przewlekłego zmęczenia
nowotwór złośliwy
leczenie przeciwnowotworowe
chronic fatigue syndrome
cancer
cancer treatment
Opis:
Wstęp i cele: Zespołem przewlekłego zmęczenia określa się długotrwałe odczuwanie osłabienia przez chorych, związane z obecnością nowotworu lub leczeniem przeciwnowotworowym. Występuje u 70-100% pacjentów poddanych chemioterapii, immunoterapii, radioterapii, a także leczeniu chirurgicznemu. Wystąpienie ZPZ może być związane z obecnością zaawansowanej choroby nowotworowej, jej leczeniem, brakiem aktywności fizycznej, ale także współistnieć z chorobami układu krążenia, oddechowego, niewydolności narządów, wyniszczeniem nowotworowym, depresją. Najprostszą formą oceny zmęczenia jest badanie jego natężenia. Do oceny najlepiej posłużyć się linearną skalą numeryczną (NRS). Przy rozpoznaniu łagodnego stopnia postępowanie opiera się na edukacji chorych celem zmiany trybu życia, żywienia. Przy nasilonym stopniu podejmuje się leczenie odwracalnych przyczyn ZPZ, ewentualnie należy rozważyć postępowanie farmakologiczne. Materiał i metody: Zastosowano metodę przeglądową literatury. Wnioski: Objawy ZPZ mogą się różnić u poszczególnych osób, mogą mieć różną postać.
Introduction and aim: Chronic fatigue syndrome (CFS) is determined as prolonged fatigue sensation in patients which is evoked by cancer or cancer treatment. It occurs in 70-100% of patients undergoing chemotherapy, immunotherapy, radiotherapy and surgical treatment. CFS occurrence may be associated with the presence of advanced cancer, its treatment, lack of physical activity, but also coexisting cardiovascular or respiratory diseases, organ failure, cancer cachexia, depression. The simplest form of fatigue evaluation is to measure its intensity with a linear numerical scale. When a mild CFS is detected, the conduct is based on patient education on lifestyle and nutrition. Severe CFS requires treatment of reversible causes of CFS or pharmacotherapy may be considered. Material and methods: The literature review method was used. Conclusion: Symptoms of CFS may vary from person to person, and may vary in appearance.
Źródło:
Problemy Nauk Stosowanych; 2017, 6; 127-134
2300-6110
Pojawia się w:
Problemy Nauk Stosowanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The relationship between chronic fatigue syndrome, burnout, job satisfaction, social support and age among academics at a tertiary institution
Autorzy:
Coetzee, Nicoleen
Maree, David J.
Smit, Byron N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2161994.pdf
Data publikacji:
2019-02-27
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
social support
job satisfaction
burnout
structural equation modeling
chronic fatigue syndrome
academic institutions
Opis:
Objectives Over the last 20 years, tertiary institutions have been subjected to several changes. This has resulted in increased workloads for academics. Some academics have started to experience symptoms that are related to chronic fatigue syndrome and burnout. Researchers, however, cannot agree whether the 2 syndromes are two sides of the same coin or actually 2 separate constructs. This study that was conducted at a tertiary institution in South Africa therefore aimed to determine if these constructs accounted for the evidence of the same syndrome within an academic setting or if they were 2 separate, distinguishable constructs. However, since job satisfaction and social support play a role in the poor physical and psychological health experienced by individuals with chronic fatigue syndrome or burnout, it was decided to also include these 2 constructs into the investigation. Age was also incorporated because it had dissimilar relationships with burnout and chronic fatigue syndrome. Material and Methods The participants completed the following questionnaires via an online survey: the Centers for Disease Control and Prevention Chronic Fatigue Syndrome Symptom Inventory, the Oldenburg Burnout Inventory, the Overall Job Satisfaction Scale and the Social Support Scale. The data was used for constructing a structural equation model. Results Job satisfaction was found to be a strong predictor of burnout. The number of symptoms indicative of chronic fatigue syndrome reported by the participants proved to be a relatively strong significant predictor of burnout. Age did not yield any significant relationship with any of the constructs. Conclusions The results indicated that chronic fatigue and burnout should be perceived as 2 distinguishable constructs in the academic context. It should be noted, however, that some overlap exists between them. Int J Occup Med Environ Health. 2019;32(1):75–85
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2019, 32, 1; 75-85
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualne poglądy na patogenezę i leczenie zespołu zmęczenia w stwardnieniu rozsianym
Current opinions of pathogenesis and treatment of fatigue syndrome in multiple sclerosis
Autorzy:
Brola, Waldemar
Fudala, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057849.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
diagnosis
fatigue syndrome
multiple sclerosis
pathophysiology
treatment
stwardnienie rozsiane
zespół zmęczenia
patofizjologia
diagnoza
leczenie
Opis:
Fatigue, defined as subjective lack of energy to start and continue any activity without any connections with depression and muscular weakness, is one of the most common and troublesome symptoms of multiple sclerosis (MS). It concerns almost all patients, and in approximately half of them it is a major symptom. It may occur in cases of patients with little neurological symptoms and significantly affect the quality of life. In spite of intensive researches in last years pathophysiology of fatigue syndrome has not been enough recognized. The role of various mechanisms has been suggested: local prefrontal cortex and basal ganglia atrophy, changes in activity of B lymphocytes, disturbances of glutaminergic transmission caused by proinflammatory cytokines (TNF-α, IL-1β and IL-6), hypothalamic-pituitary-adrenal axis dysfunction, disturbances of astroglia metabolism with dehydroepiandrosteron (DHEA) decreased level and decreased levels of neurotransmitters noradrenaline and serotonin as well. The diagnosis of fatigue syndrome is based on anamnesis,physical examination, screening laboratory tests and evaluation by means of scales, for example Fatigue Severity Scale (FSS), Modified Fatigue Impact Scale (MFIS). The necessary condition is to exclude depression or additional organic conditions (anaemia, cardiovascular disorders, kidney diseases or hypothyroidism). Treatment of fatigue is not sufficiently effective. Pharmacological treatment leads to slight improvement although recent clinical trials with modafinil and fampridine have given promising results. Beneficial influence of physical exercises, cryotherapy and magnetotherapy has been observed. What may help in therapy is emotional support, cognitive-behavioural therapy and psychotherapy as well as avoidance of factors which may increase fatigue such as fever, anxiety, depression, pain, sleep disturbances, and also some drugs like opiates and benzodiazepines.
Zmęczenie, definiowane jako subiektywne odczucie braku energii do rozpoczynania i podtrzymywania dowolnej aktywności pozostające bez związku z depresją lub osłabieniem siły mięśniowej, jest jednym z najczęstszych i zwykle najbardziej uciążliwych objawów stwardnienia rozsianego (SR). Dotyczy prawie wszystkich chorych, natomiast u ponad połowy jest objawem dominującym. Może występować u chorych ze stosunkowo niewielkimi objawami neurologicznymi i w znacznym stopniu wpływać na jakość życia. Mimo intensywnych badań w ostatnich latach patofizjologia zespołu zmęczenia nie jest w pełni poznana. Za występowanie zmęczenia w SR odpowiedzialne mogą być różne mechanizmy: lokalny zanik kory przedczołowej i jąder podstawy, zmiana aktywności limfocytów B, zaburzenia transmisji glutaminergicznej przez cytokiny prozapalne (TNF-α, IL-1β i IL-6), nieprawidłowe funkcjonowanie osi podwzgórze – przysadka – nadnercza, zaburzenia metabolizmu astrogleju i spadek produkcji dehydroepiandrosteronu (DHEA) oraz obniżenie poziomu neuroprzekaźników noradrenaliny i serotoniny. Rozpoznanie zespołu zmęczenia opiera się na wywiadzie, badaniu fizykalnym, przesiewowych badaniach laboratoryjnych i skalach oceniających zmęczenie, np. Skali Ciężkości Zmęczenia (FSS) i Skali Oddziaływania Zmęczenia (MFIS). Warunkiem koniecznym jest wykluczenie depresji oraz dodatkowych przyczyn organicznych (niedokrwistości, chorób serca, nerek czy niedoczynności tarczycy). Leczenie zmęczenia jest mało skuteczne. Farmakoterapia daje niewielką poprawę, chociaż ostatnie próby z zastosowaniem modafinilu i famprydyny przyniosły obiecujące rezultaty. Zaobserwowano korzystny wpływ ćwiczeń fizycznych, krioterapii i magnetostymulacji. Pomocne są też wsparcie emocjonalne chorego, terapia poznawczo-behawioralna i psychoterapia oraz unikanie czynników mogących nasilać zmęczenie, takich jak gorączka, lęk, depresja, ból, zaburzenia snu, czy niektórych leków, np. opiatów, benzodiazepin.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 1; 23-28
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Letter to the Editor (March 3, 2019) concerning the paper “The relationship between chronic fatigue syndrome, burnout, job satisfaction, social support and age among academics at a tertiary institution”
Autorzy:
Tack, Michiel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2161979.pdf
Data publikacji:
2019-06-14
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
chronic fatigue syndrome
post-exertional malaise
CDC symptom inventory
yuppie flu
work-related health problems
relapse
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2019, 32, 3; 417-419
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chroniczne zmęczenie oraz bezsenność wśród pielęgniarek
Chronic fatigue and insomnia among pediatric nurses
Autorzy:
Dudek, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20214143.pdf
Data publikacji:
2021-09-28
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
chroniczne zmęczenie
zespół przewlekłego zmęczenia
praca zmianowa
pielęgniarstwo
chronic fatigue
chronic fatigue syndrome
sleep disturbance
insomnia
shift work
nursing
Opis:
Wstęp. Pielęgniarstwo to zawód obciążony wieloma czynnikami. Jednymi z wielu problemów jest praca zmianowa, narażenie na zmęczenie, problemy ze snem, bezsenność. Do czynników społecznych zaliczyć można błędy w komunikacji między personelem i pacjentem. W pracy przybliżono zagadnienie zespołu przewlekłego zmęczenia. Cel. Celem pracy jest ocena chronicznego zmęczenia i bezsenności wśród pielęgniarek oraz określenie jaki wpływ mają one na relacje w zespole pielęgniarskim. Materiał i metody. Populacją, która została poddana badaniu była grupa 100 pielęgniarek pediatrycznych, chirurgicznych, internistycznych oraz podstawowej opieki zdrowotnej. Narzędziami były: Skala Zmęczenia Chronicznego (FAS),  Ateńska Skala Bezsenności (AIS), kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego oraz metodę szacowania. Wyniki. Blisko połowa pielęgniarek w grupie badanej miała objawy zmęczenia chronicznego, a 36% pielęgniarek w grupie badanej przejawiała bezsenność. Wnioski. Chroniczne zmęczenie pielęgniarek często jest spowodowane specyfiką oddziałów, na których pracują. Na bezsenność wpływa praca zmianowa, która zwiększa odczuwanie zmęczenia i desynchronizuje biologiczny zegar. Lata stażu nie wpływają znacząco na poziom zmęczenia i senności pielęgniarek. Na bezsenność wpływa praca zmianowa oraz zła organizacja pracy.
Introduction. Nursing is overloaded proffesion. One of many factors causes job problem are: shift work, exposure to fatigue, stress, sleep disturbance and, insomnia. Communication lapses with medical staff and patients are social factors. This essay highlights chronic fatigue syndrom’s problems. Aim. This thesis purpose is chronic fatigue and insomnia level evaluation among nurses and their influence to atmosphere in nurse team. Material and methods. The examined population was a group of 100 pediatric, surgical, internal medicine and primary care nurses. The tools were the Chronic Fatigue Scale (FAS), the Athens Insomnia Scale (AIS), and a self-written questionnaire. Method of a diagnostic survey and the method of estimation. Results. Nearly half of the nurses had symptoms of chronic fatigue, and 36% of the nurses had insomnia. Conclusions. Chronic fatigue of nurses is often caused by the specificity of wards. Shift work and defective work organization contribute to insomnia.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2021, 6, 3; 38-58
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół zmęczeniowy, depresja i zaburzenia funkcji poznawczych – podstawowe czynniki zmieniające jakość życia chorych ze stwardnieniem rozsianym
Fatigue syndrome, depression and cognitive dysfunction – basic factors changing quality of life of patients with multiple sclerosis
Autorzy:
Palasik, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058233.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cognitive functions
depression
fatigue syndrome
multiple sclerosis
quality of life
stwardnienie rozsiane
funkcje poznawcze
depresja
zespół zmęczeniowy
jakość życia
Opis:
Fatigue syndrome, depression and cognitive function impairment are very frequent in multiple sclerosis. Investigations of symptoms of these disturbances were not examined routine. They require time and clinical experience. These sufferings can step out on every stage of the disease, also outdistancing physical symptoms, as well in clinically isolated syndrome. Unfortunately, they undergo remission seldom. Fatigue syndrome is one of the most frequent and the most serious problem in multiple sclerosis. It is the cause of serious motor and mental handicap and intellectual, the causing the greater depth the disability and deterioration quality of life. Moreover, it is unusually difficult to clinically effective treatment. The impairment of cognitive functions, and especially the fresh memory, belongs to deficits observed already in initial phase of disease. Depression among the patient with multiple sclerosis is result of many complicated processes. It can be result of chronicity of disease, as also the lack of possibility of effective treatment and the unforeseeable course of the disease or the effect of therapy of disease. Depression is intensified at the beginning of the disease, mainly in the relapsing-remitting form and influences on negative perceptions of neurological symptoms of the disease. It poorly correlates with clinical severity of multiple sclerosis. Fatigue syndrome, depression and cognitive function impairment more often were observed in primary progressive form of the disease than in relapsing-remitting, although this has not been a constant finding.
Zespół zmęczeniowy, depresja i zaburzenia funkcji poznawczych bardzo często występują u chorych ze stwardnieniem rozsianym. Badań tych zaburzeń nie wykonuje się rutynowo – wymagają czasu i doświadczenia klinicznego. Dolegliwości te mogą pojawiać się na każdym etapie choroby, także wyprzedzając objawy fizykalne, jak również przy zespole klinicznie izolowanym. Niestety, rzadko ulegają remisji. Zespół zmęczeniowy należy do najczęstszych i najpoważniejszych dolegliwości zgłaszanych przez chorych ze stwardnieniem rozsianym. Jest przyczyną poważnego upośledzenia ruchowego i umysłowego, powodując pogłębienie inwalidztwa i pogorszenie jakości życia tych osób. Ponadto jest niezwykle trudny do skutecznego, czyli efektywnego klinicznie, leczenia. Zaburzenia funkcji poznawczych, a zwłaszcza pamięci świeżej, należą do deficytów obserwowanych już w początkowej fazie choroby. Depresja u osób ze stwardnieniem rozsianym jest wynikiem szeregu złożonych procesów. Może wynikać z samej świadomości przewlekłości procesu chorobowego, jak również z braku możliwości wyleczenia i nieprzewidywalnego przebiegu schorzenia lub też być efektem terapii choroby. Depresja jest szczególnie nasilona w pierwszym etapie, głównie w postaci przebiegającej z rzutami, i wpływa na negatywny odbiór zaburzeń neurologicznych powodujących pojawienie się niesprawności. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy kliniczną aktywnością choroby a stopniem zaawansowania wymienionych powyżej zaburzeń. Zespół zmęczeniowy, depresję i zaburzenia funkcji poznawczych częściej obserwuje się w formach przewlekle postępujących choroby, zwłaszcza pierwotnie postępującej, niż w postaci przebiegającej z rzutami, niemniej ostatnio obserwacje te są coraz częściej dyskutowane.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 4; 267-271
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola Suplementacji
Influence of iron supplementation on reducing fatigue
Autorzy:
Zielińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179648.pdf
Data publikacji:
2023-02-01
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
fatigue
restless legs syndrome
supplementation
iron
żelazo
zmęczenie
zespół niespokojnych nóg
suplementacja
Opis:
Niedobór żelaza jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych zaburzeń odżywiania na świecie. Oprócz niedokrwistości może powodować inne dolegliwości, takie jak zespół chronicznego zmęczenia, obniżoną sprawność fizyczną, czy zespół niespokojnych nóg skutkujący bezsennością. W przypadku zdiagnozowanej anemii rutynowo stosuje się preparaty żelaza, natomiast wpływ suplementacji tym pierwiastkiem w stanach jego obniżonego poziomu, lecz bez niedokrwistości, pozostawał niejasny. W ostatnich latach pojawiło się wiele badań i podsumowujących je metaanaliz wskazujących na pozytywny efekt suplementacji w łagodzeniu wyżej wspomnianych dolegliwości. Obecnie zaleca się spożywanie pokarmów bogatych w żelazo oraz suplementację żelaza w celu złagodzenia objawów zmęczenia przy braku udokumentowanej niedokrwistości, szczególnie biorąc pod uwagę globalne rozpowszechnienie zarówno niedoboru żelaza, jak i zmęczenia oraz bezsenności.
Źródło:
Lek w Polsce; 2023, 33, 2; 19-23
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmęczenie wśród pracujących i niepracujących studentów: socjologiczna analiza czynników środowiskowych determinujących jego poziom
Fatigue among working and non-working students: a sociological analysis of the environmental determinants of its level
Autorzy:
Kutyło, Łukasz
Łaska-Formejster, Alicja B.
Ober-Domagalska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162768.pdf
Data publikacji:
2019-09-18
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
przewlekłe zmęczenie
zmęczenie
wypalenie
pracujący studenci
niepracujący studenci
środowisko akademickie
chronic fatigue
fatigue
burnout syndrome
working students
non-working students
academic community
Opis:
Wstęp Studenci często łączą naukę z pracą zarobkową. Dodatkowe obowiązki mogą odbijać się na ich funkcjonowaniu i zdrowiu. Celem badania było zdefiniowanie średniego poziomu zmęczenia wśród pracujących i niepracujących studentów, a także zidentyfikowanie czynników środowiskowych, które mogą mieć wpływ na jego wartość. Mimo że zmęczenie jest zwykle rozważane jako przejaw bardziej złożonego problemu, to w niniejszej pracy za przedmiot badań przyjęto samo zjawisko zmęczenia, nie rozstrzygając przy tym, czy występuje ono w przebiegu wypalenia, zespołu chronicznego zmęczenia czy innej jednostki chorobowej. Materiał i metody Badaniem objęto 298 losowo wybranych studentów II i III roku studiów stacjonarnych, kształcących się na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Wypełniany przez nich kwestionariusz ankiety zawierał skale służące m.in. do pomiaru poziomu zmęczenia oraz zadowolenia z różnych aspektów środowiska akademickiego. Wyniki Okazało się, że poziom zmęczenia u studentów niepracujących jest istotnie wyższy niż u pracujących (p < 0,05). W pierwszej grupie zaobserwowano negatywną relację między zmęczeniem a zadowoleniem ze studiów (r = −0,264) oraz zadowoleniem z wykładowców (r = −0,281), a także pozytywną między zmęczeniem a studiowaniem drugiego kierunku (r = 0,170). W drugiej grupie zidentyfikowano negatywną relację między zmęczeniem a zadowoleniem ze studiów (r = −0,310) i zadowoleniem z atmosfery panującej w grupie dziekańskiej (r = −0,216). Okazało się też, że pracujące studentki są bardziej zmęczone od pracujących studentów. Wnioski Analizowane czynniki, związane wprost z funkcjonowaniem jednostki w środowisku akademickim, mogą być predyktorami poziomu zmęczenia wśród studentów. Med. Pr. 2019;70(5):597–609
Background Students often combine learning with working. Their additional responsibilities may reflect on their functioning and health. The aim of the research was to define the average level of fatigue among working and non-working students and to identify environmental factors that can influence this level. Despite the fact that this phenomenon is usually considered as a symptom of a more complex problem, this research focuses directly on fatigue itself without determining whether it is a result of burnout, the chronic fatigue syndrome or some other disease. Material and Methods The research was conducted among 298 randomly selected second- and third-year full-time students of the Faculty of Economics and Sociology at the University of Lodz. The questionnaire which they completed included scales used to measure the level of fatigue, as well as the level of satisfaction with various aspects of the academic community life. Results The results demonstrated that level of fatigue among non-working students is significantly higher than among the working ones (p < 0.05). In the first group a negative correlation was observed between fatigue and satisfaction with studies (r = −0.264), and satisfaction with lecturers (r = −0.281).Also, a positive correlation was found between fatigue and taking a second course of studies (r = 0.170). In the second group negative correlations were identified between fatigue and satisfaction with studies (r = −0.310), and satisfaction with the atmosphere in a group of students (r = −0.216). In addition, the authors found that working female students were more fatigued than working male students. Conclusions The factors analysed, directly linked to an individual’s functioning in an academic community, can be predictors of the level of fatigue among students. Med Pr. 2019;70(5):597–609
Źródło:
Medycyna Pracy; 2019, 70, 5; 597-609
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A proposal for the application of the Carpal Tunnel Syndrome evaluation method using surface electromyography: A pilot study
Propozycja metody oceny zespołu kanału nadgarstka z wykorzystaniem elektromiografii powierzchniowej – badanie pilotażowe
Autorzy:
Oleksy, Łukasz
Mika, Anna
Pieniążek, Marek
Marchewka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1972301.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
surface electromiography
sequence test
fatigue test
Carpal Tunnel Syndrome
strain injury
RSI
elektromiografia powierzchniowa
test sekwencyjny
test zmęczenia
zespół kanału nadgarstka
uraz
przeciążenie
Opis:
Background: Carpal Tunnel Syndrome (CTS), frequently considered to be an occupational disease, is difficult to diagnose because of the many additional factors which may mask its real symptoms. A significant part of differential diagnosis is to find a method that is adequately sensitive and noninvasive.Aim: Evaluation of selected muscles’ bioelectrical activity in order to attain preliminary guidelines in a differential diagnosis of CTS.Material and method: 30 patients with CTS after surgical carpal tunnel release and 15 healthy controls were examined. Thebioelectrical activity of the cervical paraspinal muscles, sternocleidomastoideus, flexores carpi radialis and extensors carpi radialis longus were measured during cervical functional tests, and during a fatigue test for flexores carpi radialis and extensors carpi radialis longus.Results: In the cervical sequence test the correct asymmetrical activity pattern was observed in the control group during cervical rotation and cervical flexion both in the sternocleidomastoideus and cervical paraspinal muscles. In CTS patients no significant difference (p>0,05) between the right and left sternocleidomastoideus was observed in cervical rotation and cervical flexion. In cervical paraspinal there was no significant difference during rotation, but during the flexion activity of the right and left side muscles there was noted significant difference, though less than in the control group. After the fatigue test there was observed a significant increase in the CTS group and a significant decrease in the control group in extensors carpi radialis activity.Conclusion: Even if we are unable to unambiguously diagnose CTS symptoms using sEMG, the increased resting extensors carpi radialis bioelectrical activity observed after fatigue test in CTS patients, yet decreased in the control group, allow us to suggest that the evaluation of muscles fatigue using sEMG is an appropriate method in the evaluation of muscles’ bioelectrical activity disorders.
Wstęp: Zespół kanału nadgarstka (CTS) jako najczęstsza postać neuropatii uciskowej kończyny górnej, pomimo licznych objawów jest trudny w diagnostyce, szczególnie w początkowym okresie choroby, gdy uszkodzenie nerwu jest niewielkie i trudno jest jednoznacznie stwierdzić charakterystyczne objawy ubytkowe. Cel pracy: Ocena aktywności bioelektrycznej wybranych mięśni będąca podstawą do opracowania wstępnych wytycznych diagnostyki różnicowej zespołu kanału nadgarstka z wykorzystaniem sEMG. Materiał i Metoda: Przebadano 30 pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem kanału nadgarstka, u których dokonano chirurgicznego uwolnienia nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka oraz 15 osób zdrowych. Ocenę sEMG mięśni przykręgosłupowych w odcinku szyjnym, mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych, zginaczy promieniowych nadgarstka oraz prostowników promieniowych długich nadgarstka przeprowadzono w sekwencji testów funkcjonalnych dla odcinka szyjnego kręgosłupa, oraz podczas testu zmęczenia dla zginaczy promieniowych nadgarstka i prostowników promieniowych długich nadgarstka. Wyniki: W teście sekwencyjnym dla odcinka szyjnego kręgosłupa w grupie osób zdrowych zaobserwowano prawidłowy, asymetryczny wzorzec aktywności podczas rotacji i zgięcia bocznego, zarówno w obrębie mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych jak i przykręgosłupowych w odcinku szyjnym. Natomiast u pacjentów z CTS mięśnie mostkowo-obojczykowo-sutkowe wykazywały podobną aktywność bioelektryczną po obu stronach, zarówno podczas ruchów rotacji jak i podczas zgięć bocznych, a różnica pomiędzy prawym i lewym mięśniem w danym ruchu nie była istotna statystycznie (p>0,05). W obrębie mięśni przykręgosłupowych nie zaobserwowano statystycznie istotnej różnicy w aktywności po prawej i lewej stronie podczas rotacji. Natomiast podczas zgięć bocznych różnica była istotna statystycznie, lecz mniejsza niŜ u osób zdrowych. U pacjentów z CTS obserwowano po zmęczeniu statystycznie istotnie zwiększoną aktywność spoczynkową prostowników promieniowych długich nadgarstka i statystycznie istotnie zmniejszoną aktywność tych mięśni u osób zdrowych. Wnioski: Pomimo, iŜ za pomocą sEMG nie jesteśmy w stanie jednoznacznie zdiagnozować zespołu kanału nadgarstka, jednakŜe obserwowana po zmęczeniu u pacjentów z CTS zwiększona aktywność spoczynkowa prostowników promieniowych nadgarstka i zmniejszona aktywność tych mięśni u osób zdrowych pozwala przypuszczać, Ŝe ocena zmęczenia mięśni za pomocą sEMG jest właściwą metodą diagnostyczną zaburzeń ich aktywności bioelektrycznej.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2009, 13(4); 9-16
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspekt kliniczny stresu bojowego załóg Marynarki Wojennej
Clinical aspect of naval crews combat stress
Autorzy:
Żychlińska, M.
Żychliński, M.
Siermontowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359090.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
stres bojowy
zespół stresu pourazowego
zespół ostrego stresu
zespół zmęczenia walką
radzenie sobie ze stresem
combat stress
post-traumatic stress disorder
acute stress syndrome
operational fatigue
coping with stress
Opis:
Stres u marynarzy wywoływany jest przez nowe otoczenie pod postacią klimatu, hałasu, niepełnowartościowych posiłków, chorób lub urazów i innych. Stres jest nasilany przez brak informacji, konflikty w oddziale, zmieniające się decyzje przełożonych. Jednak najsilniejszym stresorem działań zbrojnych jest lęk o utratę życia lub zdrowia. Stres doprowadza do zaburzeń w przekaźnictwie neuronalnym, redukcji liczby komórek OUN, osłabienia procesów neurogenezy. Jego powikłania stanowią problem społeczny, dotyczący powracających marynarzy z misji humanitarnych i wojennych oraz ich rodzin. W strefie działań sił zbrojnych marzynarze indywidualnie radzą sobie ze stresem. Jednak istnieją psychologiczne algorytmy wsparcia, kiedy sytuacje trudne przerastają możliwości kompensacyjne żołnierza. Podstawą radzenia sobie ze stresem jest permanentne wsparcie społeczne. Następny poziom dotyczy grupowych sesji wsparcia, w których biorą udział żołnierze po wykonaniu zadania lub zdarzeniu traumatycznym. Sesje mają miejsce w spokojnym miejscu, już po zaprzestaniu działań. Mowa tu o technice defusingu, odprawie z elementem wentylacji emocji oraz o technice debriefingu. Najwyższy poziom radzenia sobie ze stresem dotyczy psychoterapii. Początkowo w warunkach polowych, potem pod postacią hospitalizacji w kraju. Postacie kliniczne wystąpienia stresu bojowego to zaburzenia stresowe pourazowe, zespół stresu ostrego, zmiana osobowości na skutek doświadczenia katastrofy, zaburzenia dysocjacyjne, Zmęczenie operacyjne, zespół DESNOS. W leczeniu tego typu zaburzeń stosuje się Terapię Poznawczo-Behawioralną zorientowaną na traumę oraz farmakoterapię z wykorzystaniem SSRI, SNRI, oraz leków przeciwpsychotycznych. W XXI wieku spojrzenie na stres bojowy stwarza szczelne ramy profilaktyki jego powikłań. Społeczeństwo posiada wysoki poziom świadomości w tym obszarze.
Stress among naval mariners is caused by a new environment in the form of climate, noise, defective food, diseases or injuries, and others. Stress is aggravated by the lack of information, conflicts between mariners, changing decisions of superiors. The strongest stressor military action is the fear of losing life or health. The stress leads to disturbances in the neuronal transmission and reduction in CNS cells, weakening the processes of neurogenesis. Its complications are a social problem for soldiers returning from humanitarian and military missions and their families. Mariners cope with stress individually in the area of operations of the armed forces. When difficult situations overwhelm the possibility of compensating psyche, there are algorithms for psychological support. The basis for coping with stress is permanent, social support. The next level concerns support group sessions, involving soldiers after a traumatic event or completing a task. Sessions take place in a quiet place, after the cessation of activities. We are talking about defusing and debriefing technique. The highest level of coping with stress refers to psychotherapy. At first, in the field conditions, and then in the form of hospitalization in the country. Clinical forms of combat stress is post-traumatic stress disorder, acute stress syndrome, personality change as a result of the disaster experience, dissociative disorders, operational fatigue, DESNOS. The treatment of these disorders involves cognitive behavioral oriented trauma therapy and medical therapy with the use of SSRIs, SNRIs, and antipsychotics. In the twenty-first century a inquiry into combat stress creates a tight prevention of its complications.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2016, 2(55); 29-38
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies