Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "faszyzm," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 167
Tytuł:
Mawlana Wahiduddin Khan’s Critique of Political Interpretation of Islam
Krytyka politycznej interpretacji islamu Mawlany Wahiduddina Khana
Autorzy:
Anwer, Ammar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676872.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
polityka
islam polityczny
islamizm
totalitaryzm
faszyzm
marksizm
sekularyzm
nowoczesność
Politics
Political Islam
Islamism
Totalitarianism
Fascism
Marxism
Secularism
Modernity
Opis:
The article presents a critique of the political interpretation of Islam, proposed by the Indian thinker Malwana Wahiduddin Khan. The question of the place of politics in Islam has become enormous especially in the face of the extremist actions of militant Islamists: do such actions fit into a particular reading of Islam that springs from a certain understanding of religion, or do they pursue the main purpose of the religion? Is the establishment of an Islamic political order the primary task of every Muslim? This kind of question comes naturally to anyone concerned about the terrorist activities of militant Islamists. Since they are trying to justify their actions with a particular interpretation of Islam, it is necessary to present a narrative in opposition to theirs interpretation, and to show that such persons, who are far from a sincere adherence to Islam, are guilty of a serious misinterpretation of it. The article serves this purpose by presenting Mawlana Wahiduddin Khan’s critique of political Islam. By the term „political Islam” is meant a particular interpretation of the religion of Islam that sees the faith mainly in socio-political terms. Khan’s criticism is one of the earliest intellectual objections to this understanding of Islam. Although many thinkers have contributed to the theory of political Islam, the article focuses only on the writings of the Indo-Pakistani scholar Mawlana Sayyid Abul Ala Mawdudi and their critical assessment by Wahiduddin Khan. Since the polemic between two thinkers can often be dismissed as inspired by personal conflict or pretension, the article is not limited to Kahn’s criticism of Mawududi, but also assesses it in the light of later scholars.
Artykuł przedstawia krytykę politycznej interpretacji islamu, zaproponowaną przez indyjskiego myśliciela Malwanę Wahiduddina Khana. Pytanie o miejsce polityki w islamie nabrało olbrzymiego znaczenia, zwłaszcza wobec ekstremistycznych działań wojujących islamistów: czy tego rodzaju działania wpisują się w szczególne odczytanie islamu, które wypływa z pewnego rozumienia religii, czy też zmierzają do wypełnienia głównego celu religii? Czy ustanowienie islamskiego porządku politycznego jest podstawowym zadaniem każdego muzułmanina? Tego rodzaju pytania pojawiają się w sposób naturalny w każdym człowieku zaniepokojonym terrorystycznymi działaniami wojujących islamistów. Ponieważ próbują oni usprawiedliwić swoje działanie szczególną interpretacją islamu, konieczne jest przedstawienie narracji stojącej w opozycji do ich interpretacji, a także wykazanie, że tego rodzaju osoby będące daleko od szczerego wyznawania islamu ponoszą winę za poważny błąd w jego interpretacji. Artykuł służy temu celowi przez przedstawienie krytyki politycznego islamu, dokonanej przez Mawlanę Wahiduddina Khana. Przez określenie „polityczny Islam” rozumie się szczególny wykład religii islamu, który postrzega wiarę głównie w kategoriach społeczno-politycznych. Krytyka dokonana przez Khana jest jednym z najwcześniejszych intelektualnych sprzeciwów wobec takiego rozumienia islamu. Mimo że wielu myślicieli wniosło wkład w teorię politycznego Islamu, artykuł koncentruje się jedynie na pismach indopakistańskiego badacza Mawlany Sayyida Abul Ala Mawdudiego i ich krytycznej ocenie dokonanej przez Wahiduddina Khana. Ponieważ polemika pomiędzy dwoma myślicielami może często być lekceważona jako inspirowana osobistym konfliktem lub pretensjami, artykuł nie ogranicza się do krytyki Mawududiego przez Kahna, ale również ocenia ją w świetle późniejszych badaczy.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 1; 69-85
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krzysztof Bosak’s political views: targeting enemies in anti-democratic political thinking
Poglądy polityczne Krzysztofa Bosaka: typowanie wrogów w antydemokratycznym myśleniu politycznym
Autorzy:
Bäcker, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083374.pdf
Data publikacji:
2021-09-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
glamor fascism
quasi-militant democracy
fundamentalism
totalitarian political gnosis
glamur faszyzm
quasi-demokracja opancerzona
fundamentalizm
totalitarna gnoza polityczna
Opis:
This article aims to place the views of Krzysztof Bosak, the Confederation’s candidate in the 2020 presidential elections, in the multifaceted typological frameworks of political thought. The analyzes show that Bosak’s political views are primarily fundamentalist. However, classifying non-heteronormative people as objective enemies is indicative of totalitarian political gnosis. Bosak’s views cannot be classified as belonging to the epigonic fascism cultivating interwar patterns, regardless of the type of national variation. Nevertheless, it is possible to classify them as glamor fascism. This type of fascism is velvety on the outside, but in fact, belonging to an offensive rather than defensive fundamentalism with significant elements of totalitarian political gnosis. In addition, it most often uses the imaginary concept of the nation as a post-ethnic community unpolluted by foreign elements. The analysis of Krzysztof Bosak’s views may be useful for subsequent analyzes of the specific manifestations of quasi-militant democracy in terms of targeting enemies in anti-democratic political thinking.
Celem artykułu jest umieszczenie poglądów Krzysztofa Bosaka – kandydata Konfederacji w wyborach prezydenckich 2020 roku w wielopłaszczyznowych siatkach typologii myśli politycznej. Z przeprowadzonych analiz wynika, że poglądy polityczne Bosaka mają charakter przede wszystkim fundamentalistyczny. Natomiast widoczne są w przypadku stosunku do osób nieheteronormatywnych (klasyfikowanych jako wrogowie obiektywni) elementy totalitarnej gnozy politycznej. Poglądy Bosaka nie mogą być zakwalifikowane jako należące do epigońskiego faszyzmu kultywującego międzywojenne wzory i to niezależnie od rodzaju narodowej mutacji. Możliwe jest natomiast zaklasyfikowanie ich jako glamur faszyzm. Jest to faszyzm na zewnątrz aksamitny, w istocie swojej raczej należący do ofensywnego niż obronnego fundamentalizmu ze znaczącymi elementami totalitarnej gnozy politycznej. Ten rodzaj faszyzmu najczęściej posługuje się wyobrażonym pojęciem narodu jako niezanieczyszczonej obcymi elementami wspólnoty post-etnicznej. Badanie poglądów Krzysztofa Bosaka może być przydatne dla następnych analiz konkretnych przypadków przejawiania się quasi-demokracji opancerzonej szczególnie w zakresie typowania wrogów w antydemokratycznym myśleniu politycznym.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2021, 3; 59-68
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Emil Skiwski – krytyk niepokorny. (Z redakcji „Pionu” i „Przełomu” do Biblioteca Nacional w Caracas)
Jan Emil Skiwski – a rebellious critic. (From the editors of “Pion” and “Przelom” to the Biblioteca Nacional in Caracas)
Autorzy:
Bańkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20666982.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prasa literacka
krytyka literacka
faszyzm
„Pion”
„Przełom”
literary press
literary criticism
fascism
Skiwski Jan Emil
“Pion”
“Przelom”
Opis:
W artykule omówiono sylwetkę i myśl społeczno-polityczną jednego z najwybitniejszych krytyków literackich dwudziestolecia międzywojennego – Jana Emila Skiwskiego. Fascynacja ruchami faszystowskimi, proniemieckie poglądy oraz współpraca z wydawnictwami nadzorowanymi przez hitlerowskiego okupanta spowodowały, że po II wojnie światowej Skiwski został niemal całkowicie zapomniany. Od końca lat 90. XX wieku trwa proces przywracania postaci i twórczości krytyka polskiej historii literatury. Opracowanie niniejsze wpisuje się w te działania i obejmuje analizę poglądów Skiwskiego zawartych w artykułach publicystycznych z lat 1933–1945 wraz z obszerną bibliografią jego publikacji z tego okresu.
The article presents the profile and socio-political thought of one of the most prominent literary critics of the interwar period – Jan Emil Skiwski. Skiwski's fascination with fascist movements, pro-German views and cooperation with publishing houses supervised by the Nazi occupier caused him to be almost completely forgotten after World War II. Since the late 1990s, there has been a process of restoring the figure and works of the critic of Polish literary history. The present study is part of this effort and includes an analysis of Skiwski's views contained in his journalism from 1933–1945, along with an extensive bibliography of his publications from that period.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum; 2022, 2, 35; 73-101
0860-7435
2450-1336
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ritradurre dopo il 1945. Alberto Mondadori e le traduzioni integrali
Autorzy:
Barrale, Natascia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084506.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
unabridged translations
retranslations
Alberto Mondadori
Fascism
post‑war period
pełne tłumaczenia
ponowne tłumaczenia
Faszyzm
okres
powojenny
Opis:
The article traces the evolution of the publishing practice in the field of translations undertaken by Alberto Mondadori after the Second World War. Through some letters of the publisher to his collaborators, the analysis highlights the nature of his choices, which were often motivated not only by the desire to publish complete works, but also by personal and political reasons, such as the desire of self‑affirmation, to introduce himself as a “new publisher in a new era”, in clear antithesis with the past.
Artykuł śledzi działalność wydawniczą Alberta Mondadoriego w dziedzinie przekładów po II wojnie światowej. Listy wydawcy do jego współpracowników uwypuklają charakter jego wyborów, często motywowane nie tylko chęcią opublikowania dzieł kompletnych, ale także względami osobistymi i politycznymi, takimi jak chęć autoafirmacji lub przedstawienie siebie jako „nowego wydawcy w nowej epoce”, w wyraźnej antytezie z przeszłością.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2021, 2; 175-188
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Non solo "Ladri di biciclette". L’Italia fascista nei primi film di Vittorio de Sica
Nie tylko "Złodzieje rowerów" – faszystowskie Włochy w pierwszych filmach Vittoria de Siki
Autorzy:
Bielańska, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520774.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Vittorio De Sica
cinema
fascismo
emancipazione
Risorgimento
Vittorio De Sica,
kino,
faszyzm,
emancypacja,
Opis:
L’articolo prende in esame l’opera prima del regista Vittorio De Sica, in particolare i suoi primi quattro film: "Rose scarlatte" (1940), "Maddalena zero in condotta" (1941), "Teresa Venerdì" (1941) e "Un Garibaldino in convento" (1942). Oltre a collocare l’opera del regista italiano nel contesto politico, sociale e culturale dell’ultimo decennio del regime fascista, vengono analizzati i messaggi impliciti delle singole pellicole, abilmente nascosti sotto una maschera comica: p.es. l’emancipazione femminile, il carattere repressivo delle istituzioni e la problematica del "Strapaese e Straccittà".
Artykuł analizuje cztery pierwsze filmy Vittoria De Siki: "Szkarłatne róże" (1940), "Magdaleno, dwója ze sprawowania" (1941), "Teresa Venerdì" (1941) oraz "Un Garibladino in convento" (1942), pod kątem ich kontekstu politycznego, społecznego i kulturowego. Analiza poszczególnych dzieł pozwala ukazać ich zawoalowane przesłanie (np. dotyczące emancypacji kobiet, represyjnej natury instytucji oraz problematyki "Strapaese i Straccittà"), ukryte pod maską komizmu.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2017, 9, 1 "Gli orizzonti dell’italianistica: tradizione, attualita e sfide di ricerca"; 206-214
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narodowa Demokracja Romana Dmowskiego wobec faszyzmu włoskiego
Roman Dmowskis national democracy on italian fascism
Autorzy:
Bojko, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165708.pdf
Data publikacji:
2016-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
faszyzm
nacjonalizm
Narodowa Demokracja
Roman Dmowski
fascism
nationalism
National Democracy
Opis:
Rozwój faszyzmu we Włoszech był uważnie obserwowany przez narodowych demokratów na czele z Romanem Dmowskim. Faszyzm jawił im się jako antyteza demoliberalnych i indywidualistycznych systemów odwracających się od narodowych wartości, chrześcijaństwa i tradycji. Narodowi demokraci postrzegali także faszyzm jako zaporę przed idącym ze Wschodu komunistycznym zagrożeniem. Jednakże sympatia starszego pokolenia działaczy polskiej narodowej prawicy dla faszyzmu włoskiego zaczęła maleć w latach trzydziestych XX wieku, gdyż ideologia Mussoliniego w zbyt dużym stopniu oparta była na totalizmie, dyktaturze i kulcie siły.
The progress of Italian fascism was being attentively observed by Polish national democrats. To them fascism was an antithesis of demo liberal and individualist systems turned against national notions, Christianity and tradition. National democrats also perceived fascism as a barrier against communist threat. However their sympathy for Italian fascism started to decline in the thirties due to the fact that Mussolini’s ideology was too much based on totalitarianism, dictatorship and the cult of power.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2016, Zeszyt, XXX; 141-153
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czarne legendy
THE BLACK LEGENDS
Autorzy:
Buchner, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421210.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
czarne legendy
wróg
ideologia tolerancji
fałszywy humanitaryzm
Reformacja
Oświecenie
propaganda
kolonializm
Inkwizycja
komunizm
nazizm
faszyzm
frankizm
Black legends
enemy
toleration ideology
false humanitarianism
Reformation
Enlightenment
colonialism
Inquisition
communism
nazism
fascism
franquism
Opis:
The paper tries to uncover the meaning of the phenomenon of the black legends. The author presents a thesis that argues that their deliberate construction can be understood as an ideological long-range and mass weapon; its aim being to establish in history a pejorative picture image of the enemy. The kind of ideological construction usually comes into being through the application of the strategy pars pro toto to the holistic grasp of a given historical phenomenon, through which a distorted picture of a political adversary will be handed down for posterity. Nowadays this strategy continues to be applied through democratic education, where political correctness often takes the place of reliable researches.
Artykuł jest próbą uchwycenia zjawiska czarnych legend, przyczyn ich powstawania w dziejach i oddziaływania na umysły współczesnych. Autor stawia tezę, że umyślnie konstruowane czarne legendy stanowią broń ideologiczną długiego zasięgu, której celem jest ugruntowanie w dziejach pejoratywnego wizerunku wroga. Konstrukcje ideologiczne tego rodzaju powstają wskutek zastosowania strategii pars pro toto do holistycznego ujęcia danego zjawiska historycznego, co tworzy w rezultacie wypaczony wizerunek adwersarza politycznego, utrwalany poprzez współczesny model demokratycznej edukacji, w której często poprawność polityczna zajmuje miejsce rzetelnych badań.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2015, 6, 15; 11-24
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mihály Vajdy teoria krytyczna faszyzmu. Przyczynek do historii węgierskiego rewizjonizmu marksistowskiego
Critical theory of fascism by Mihály Vajda. Contribution to the history of Hungarian Marxist revisionism
Autorzy:
Bulira, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619846.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Marxist revisionism
Budapest school
fascism
Mihály Vajda
critical theory
rewizjonizm marksistowski
szkoła budapeszteńska
faszyzm
teoria krytyczna
Opis:
Marxist revisionism in Hungary has typically been associated with György Lukács and the so-called “Budapest school” which he established in late 1960s alongside Ágnes Heller, Ferenc Fehér, György Márkus and Mihály Vajda. Against the backdrop of the considerable achievements of this school, strictly focused around Marxist issues, several of Vajda’s texts devoted to European fascism stand out. In this article, the question is asked whether (and in what sense) these texts belong to the revisionist work of the Budapest school (or broader, to Hungarian Marxism-revisionism as such). Is there also a theory in this case which, under a layer of historico-philosophical analysis, contains a certain political message? The article consists of four parts. The first part presents the general picture of the phenomenon of Eastern European Marxist revisionism, and the second part briefly discusses revisionism in the version exercised by the Budapest school. Part three deals with the reconstruction of the main problematic themes of Vajda’s fascism theory, and part four refers directly to the question of the potentially revisionist dimension of this theory.
Rewizjonizm marksistowski na Węgrzech zwykło utożsamiać się z osobą György Lukácsa oraz powołaną przez niego do życia pod koniec lat 60. XX wieku tzw. szkołą budapeszteńską, którą współtworzyli: Ágnes Heller, Ferenc Fehér, György Márkus oraz Mihály Vajda. Na tle bogatej twórczości szkoły z danego okresu, skoncentrowanej wokół problematyki stricte marksistowskiej, wyróżnia się kilka tekstów Vajdy poświęconych faszyzmowi europejskiemu. W niniejszym artykule pytam o to, czy (i w jakim sensie) wpisują się one w rewizjonistyczną twórczość szkoły budapeszteńskiej (szerzej: węgierskiego marksizmu-rewizjonizmu jako takiego)? Czy również w tym przypadku mamy do czynienia z teorią, która, pod warstwą analiz historiozoficznych, zawiera w sobie określone przesłanie polityczne? Artykuł składa się z czterech części. W części pierwszej prezentuję ogólną charakterystykę zjawiska wschodnioeuropejskiego rewizjonizmu marksistowskiego, a w części drugiej omawiam pokrótce rewizjonizm w wydaniu szkoły budapeszteńskiej. W części trzeciej rekonstrukcję główne wątki problemowe teorii faszyzmu Vajdy, zaś w części czwartej odnoszę się bezpośrednio do pytania o potencjalnie rewizjonistyczny wymiar tej teorii.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2017, 3; 121-141
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miasta Mussoliniego. Architektura i urbanistyka jako instrument polityki państwa faszystowskiego
Cities of Mussolini. Architecture and town planning as an instrument of the fascist state policy
Autorzy:
Burno, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145889.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Włochy
architektura XX w.
faszyzm
Benito Mussolini
Italy
20th century architecture
fascism
Opis:
Artykuł ten jest poświęcony problemowi wykorzystywania architektury jako nośnika znaczeń przez reżim faszystowski we Włoszech w latach 1922-1943. Przedmiotem tego opracowania nie jest jednak sama architektura, ale miasto jako struktura znacząca. Mussolini zdawał sobie sprawę, że architektura jest jednym z najważniejszych, najbardziej dostępnych mediów. Doceniał jej siłę oddziaływania jako instrumentu państwa służącego edukacji mas. Faszystowska ideologia miała przenikać do świadomości obywateli państwa nie tylko dzięki architekturze, ale także dekoracjom plastycznym budowli, pomnikom, muralom, szablonowym napisom, plakatom. Miejską przestrzeń wykorzystywano także w trakcie efemerycznych spektakli władzy, w czasie corocznych obchodów faszystowskich świąt, a także specjalnych wydarzeń, np. wizyt Mussoliniego i niektórych zagranicznych polityków. Mussolini, uważny czytelnik Gustave'a Le Bona i George’a Sorela, uznał architekturę za ważny instrument faszyzacji. Uczynił z miejskich przestrzeni jeden z najważniejszych nośników ideologii. Miasto faszystowskie, także nowe ośrodki miejskie budowane m.in. w regionie Agro Pontino, tworzyło mity: nowego państwa, Mussoliniego-wodza, Rzymu – "duchowego centrum narodu", odrodzonego "imperium śródziemnomorskiego" (EUR, Addis Abeba). Przestrzeń miejska wychowywała, ułatwiała publiczny kult partii i wodza, kształtowała pożądane przez władze zachowania.
This article is dedicated to the problem of using architecture as a carrier of concepts by the fascist regime in Italy in 1922-1943. However, the subject of this study is not only architecture but the city as a meaningful structure. Mussolini was aware of the fact that architecture is one of the most important and most available media. He appreciated its strength as a state instrument used for education of the masses. The fascist ideology was supposed to penetrate into awareness of citizens of the state not only thanks to architecture but also art decorations of buildings, monuments, murals, stencilled inscriptions and posters. The urban space was also used during ephemerid spectacles of the authorities, annual celebrations of fascists holidays e.g. during the visit of Mussolini and some foreign politicians. Mussolini, a dedicated reader of Gustave Le Bon and George Sorel, found architecture to be an important instrument for introducing fascism. He made urban space become one of the most vital carriers of the ideology. Fascist cities and also new urban centres built in regions including Agro Pontino, created the myth of a new state. Mussolini as the duce, Rome as the "spiritual centre of the nation", a reborn "Mediterranean empire" (EUR, Addis Abeba). The urban space was bringing up, facilitating the public cult of the party and its leader, and formed the behaviour requested by the authorities.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2011, 56, 3; 27-51
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 167

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies